B.J. - เรื่องของ B.J. - ผู้แต่งHinovel

เมียลับ CEO

รสาต้องการความช่วยเหลือจากไตรจักร เธอจึงต้องยอมตกเป็นของเขา เธอโดนแฟนเก่าที่เคยช่วยเหลือกลั่นแกล้งสารพัด บีบให้เธอไปเป็นเมียน้อยของเขา ในขณะที่เขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น คนที่จะช่วยเธอได้ก็คือไตรจักร แต่เขาดันเป็นพี่ชายของคู่หมั้นแฟนเก่านี่สิ!

คุณลุง CEO สายเปย์

เวทนช่วยเด็กสาวเอาไว้จากการโดนวางยา เธอหนีหายไปในค่ำคืนเสน่หา แล้วเขาก็ได้พบเจอเธออีกครั้ง และรับรู้ความลำบากของเธอ เขาจึงยื่นมือเข้าช่วย เหตุการณ์อันแสนวาบหวามในค่ำคืนนั้นก่อกำเนิดชีวิตน้อย ๆ ในครรภ์ของเธออย่างมิอาจหลีกเลี่ยง

ซีรีส์เมียเก็บไร้สถานะ

529·B.J.

เธอยอมเป็นเมียเก็บของเขาเพราะที่บ้านมีปัญหามากมายรุมเร้า เธอเป็นเลขาที่แอบรักเจ้านายแสนใจดีอย่างเขา เขายื่นมือเข้ามาช่วยเพื่อหวังตัวเธอ แต่ไม่เคยยกย่องเชิดหน้าชูตา ในขณะที่เขากำลังจะแต่งงาน เธอก็ตั้งครรภ์ลูกของเขา ความผิดพลาดนี้ทำให้เธอต้องหนีไปให้ไกล เพราะเขาเคยบอกเอาไว้ว่าห้ามท้องเด็ดขาด แค่ความสัมพันธ์ชั่วคราวอย่างไรก็ต้องเลิกรา แล้วเธอจะทนอุ้มท้องลูกของเขาทั้ง ๆ ที่เขากำลังจะเป็นสามีคนอื่นได้อย่างไรกัน!

ซีรีส์โคแก่กับซุปตาร์วัยละอ่อน

778·B.J.

มื่อลูกสาวคนเดียวอยากได้ลายเซ็นบนโปสเตอร์ศิลปินที่ชื่นชอบ นายหัวหนุ่มพ่อลูกหนึ่งเช่นมัดไม้ เลยต้องจัดการให้ลูกสาวตัวน้อยได้สมใจ เขาต้องการแค่ลายเซ็น แต่ไหงกลับได้แม่ของลูกติดมือมาด้วย!

ซีรีส์คู่หมั้นวัยกระเตาะ

เธอเป็นคู่หมั้นตัวน้อยที่เขาเอ็นดูและรักใคร่สุดหัวใจ เธอทั้งซน ทั้งอยากรู้อยากเห็น จนเขาตบะแตกก่อนเธอเรียนจบ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน เปรมนั่งเกร็งตัวขณะคุยกับหัวหน้าคนงานในไร่ ก่อนจะรีบบอกสั่งงานอีกฝ่ายแล้วไล่ให้ออกไป "ไปได้แล้ว เอาตามนี้แหละ" เปรมเอ่ยตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ "คุณเปรมเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" "เปล่า ไม่มีอะไร รีบไปได้แล้ว ฉันจะทำงานต่อ" เปรมไล่เสียงดุ "ครับ" คมรับคำ รีบออกไปจากบ้านพักของเจ้านายอย่างงงๆ ทำไมเจ้านายของเขาดูลนๆ รีบๆ พิกล "อ๊า... อย่าซนครับ หนูพิ้งค์ทำอะไรนี่ ถ้าเกิดมีใครจับได้จะทำยังไง" เปรมเอ่ยดุคู่หมั้นตัวน้อยของตน ที่คุกเข่าอยู่ใต้โต๊ะกำลังลูบไล้แก่นกายของเขาอยู่ จนตอนนี้มันแข็งเป็นลำเรียบร้อยแล้ว เขากับเธออายุห่างกันมาก แต่พ่อแม่หมั้นหมายกันเอาไว้ตั้งแต่ยังไม่เกิด พอเธอเกิดมาเขาเลยต้องเป็นคู่หมั้นของเธอไปโดยปริยาย ทั้ง ๆ ที่ตัวเองอายุสามสิบเข้าไปแล้ว แต่พิยดาเพิ่งจะสิบแปด เรียนจบมัธยมปลายมาหมาดๆ เธอชอบมาเล่นที่ไร่ของเขา แล้วพิยดาก็สวยน่ารัก เย้ายวนใจนักหนา ทำให้เขาได้เสียกับเธอในช่วงปิดเทอมเมื่อเดือนก่อน เลยเป็นที่มาของความซุกซนถึงเนื้อถึงตัวในตอนนี้ ถ้าพ่อแม่เธอกับเขารู้ โดนแพ่นกบาลแน่ ๆ เปรมคิดแล้วเสียวสันหลัง เขาโตแล้วแต่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ ฟาดเด็กก่อนเรียนจบ แค่คิดก็รู้สึกผิด "พี่เปรมขา... เอาแบบวันนั้นอีกได้ไหมคะ" พิยดาเอ่ยถามอย่างเขินอาย ใบหน้าสวยน่ารักแดงก่ำไปหมด เปรมพยายามระงับอารมณ์ เขาสงบสติอารมณ์อย่างเต็มที่ แต่แก่นกายของเขากำลังปวดร้าวไปหมด

ซีรีส์โคแก่กับคู่หมั้นวัยละอ่อน

เธอเป็นคู่หมั้นของเขา เมื่อหลายปีก่อนเคยแกล้งเขาเอาไว้อย่างหนัก กลับบ้านมาทีไรเขาก็เอาแต่หนีหน้า ครั้งนี้ได้เจอกันอีกครั้ง เธอต้องหาทางง้อเขาให้สำเร็จ เพื่อให้เขาให้อภัยเรื่องในอดีต เพราะหัวใจทั้งดวงของเธอมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น

ลิขิตรักข้างรั้ว

976·B.J.

เธอกับเขาจะทำอย่างไร เมื่อต้องสลับร่างกัน ความมันก็บังเกิด

ซีรีส์เล่ห์กลมนตร์กามเทพ

เพราะเขาคิดว่าน้องสาวของเขาหนีตามน้องชายของเธอไป เขาจึงมาจับตัวเธอไปเพื่อกดดันให้น้องชายของเธอพาน้องสาวของเขากลับมา แถมยังบังคับให้เธอเลี้ยงหลานคนเดียวของเขาอีก แต่คนอย่างเธอหรือจะยอมให้ใครกดขี่ข่มเหงได้ง่าย ๆ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "นี่คุณปล่อยฉันนะ" "เธอว่าน้องสาวของฉันใจง่ายใช่ไหม" "ก็มันเรื่องจริง น้องคุณใจง่ายท้องกับใครก็ไม่รู้ มากล่าวหาน้องชายของฉัน" เธอโต้ตอบกับเขาปากคอสั่นระริก "เธอนี่มันปากดีไม่เลิก" "ฉันต้องพูด ไม่อย่างนั้นคุณก็จะเอาความผิดทั้งหมดมาโยนให้ฉันแบบนี้ น้องคุณไปนอนกับใครจนท้อง ก็ไม่รู้ แล้วคุณก็มาด่าฉัน โกรธฉัน เกลียดฉัน มันใช่เหรอ น้องคุณไปนอนกับใครฉันไม่ได้ตามไปดูใต้เตียงนะ คุณเองล่ะตามดูน้องคุณไหม ก็ไม่ได้ตาม ถ้าตามไปจริง ๆ ก็คงห้ามไม่ให้ไปเอากับใครจนท้อง" "นี่เธอ!" เวคินโกรธจนตัวสั่น "ฉันพูดเรื่องจริง" "หุบปาก!" "ทำไมถึงทำเป็นรับไม่ได้ นี่คือเรื่องจริงล้วน ๆ ฉันทำงานอยู่ดี ๆ ทำมาหากินสุจริต เลี้ยงน้องมาด้วยลำแข้ง ลำบากก็ไม่เคยบ่นเพราะพ่อแม่ตายหมด จู่ ๆ คุณก็สั่งคนไปจับตัวฉันมา จะให้ฉันรับผิดชอบยังไง ถ้าเขาไปทำอะไรกันจนท้องจริง แล้วฉันจะทำอะไรได้ ฉันไม่ใช่เหาฉลามนะ จะได้ว่ายน้ำตามไปส่องดูเขาอยู่ตลอดเวลา" "อยากตายมากนักใช่ไหม" เวคินโกรธจนตัวสั่น "ทำไม ฉันพูดเรื่องจริงทำเป็นรับไม่ได้" "เธออยากตายใช่ไหม มานี่เลย" เวคินโกรธจนตัวสั่น ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครเคยด่าว่าเขาแบบนี้มาก่อน "นี่คุณจะทำอะไร ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ" เธอกรีดร้องอย่างตกใจ!!!

ยอดดวงใจ

424·B.J.

เขาเปรียบเหมือนสายน้ำเย็นฉ่ำ ที่ทำให้เธอมีความสุขทุกครั้งที่อยู่ใกล้ เขาเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ และเข้าอกเข้าใจทุกคน เธอโชคดีที่ได้รักเขา เธอเปรียบเสมือนดวงใจของเขา สิ่งไหนที่ทำให้เธอมีความสุขได้ เขาจะทำมันในทันที ยอดดวงใจของเขา

คู่หมั้นไร้ราคา

เธอยอมเป็นคู่หมั้นลับ ๆ ไม่เปิดเผยสถานะตลอดระยะเวลาสามปี เธอยอมเขาทุกอย่างเพราะความรัก แม้ปู่ของเขาจะไม่ชอบเธอก็ตามที จนกระทั่งเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปดี เมื่อสถานะจากคู่หมั้นกลายเป็นคู่หมั้นไร้ค่าไร้ราคา ยอมทอดกายให้เขาเชยชมง่ายดาย แล้วพร้อมที่จะถูกเขี่ยทิ้งเหมือนของตาย อีกทั้งอนาคตสถานะของเธอก็คือเมียน้อยของผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "อรกลับไปก่อนได้ไหม" ปกมีสีหน้ายุ่งยากใจ ทุกอย่างกำลังจะดีอยู่แล้ว แต่อรอินกำลังจะทำให้มันแย่ลงไปอีก ทำไมนะเมื่อก่อนเธอเข้าใจอะไรง่าย ยอมเขาทุกอย่าง เขาชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ เหตุใดวันนี้เธอถึงได้ดื้อด้านพูดไม่ฟังแบบนี้ "แกตอบมันไปสิตาปกว่าแกรักมันไหม ตอบให้มันตาสว่างว่าแกรักใคร" ปกรณ์กดดันหลานชาย "พี่ยังรักอรอยู่ไหม ไม่สิ พี่เคยรักอรบ้างหรือเปล่า" เมื่อโดนคาดคั้นปกก็สติหลุด บอกให้อยู่เงียบ ๆ กลับเรียกร้องเขาจึงจำต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ "ฉันหรือจะรักเธอ โวยวายเรียกร้องอะไรไม่ทราบ ก็เห็นอยู่ว่าฉันกำลังจะแต่งงานกับน่านฟ้า" "พี่ปก!" อรอินแทบสติหลุด วูบไปทั้งอก มือเท้าเย็นเยียบไปหมด ความจริงเจ็บปวดกว่าที่จินตนาการเอาไว้เสียอีก "เธอได้ยินแล้วใช่ไหมว่าหลานชายของฉันไม่ได้รักเธอ เธอมันง่าย เขาก็คงนอนด้วยเล่น ๆ ผู้หญิงง่าย ๆ แบบเธอน่ะฉันเห็นมาเยอะแล้ว" "พี่ปกไม่เคยรักอรแล้วมานอนกับอรทำไม" อรอินร้องไห้ออกมาสะอึกสะอื้นจนตัวโยน แววตาปวดร้าวเสียใจ 000 "ขอถามคำนึง" อรอินมองหน้าปก ไม่มีเสียงสะอื้นออกมาจากเธออีก เธอรวบรวมสติที่จะไม่ร้องไห้ออกมาให้ใครสมเพชเวทนาอีก "ถามอะไร" ปกมองใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยหยาดน้ำตาของเธอ แววตาเจ็บปวดนั้นทำให้เขาปวดใจไปด้วย น้ำเสียงของเธอสั่นเครือจนเขาสัมผัสได้ "ตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ด้วยกันพี่ปกเคยรักกันจริงบ้างไหมคะ" อรอินถามเสียงสั่น "เธออยากรู้จริงๆ น่ะเหรอ" เขาถามกลับ "ค่ะ อรจะได้ตาสว่างสักที" "มั่นใจใช่ไหมว่าทนฟังได้" เขาอยากให้เธอรีบกลับไป ดีกว่ามาทนฟังคำโกหกแสนเจ็บปวดที่เธอจะได้รับจากเขา "พูดมาเถอะค่ะ คงไม่มีอะไรจริงไปกว่านี้อีกแล้ว" "ไม่เคยรัก" ว่าจะไม่ร้องไห้ พอเขาพูดแบบนั้นออกไป เธอก็ร้องไห้โฮออกมา "แล้วพี่ทำดีกับอรทำไม ดูแลอรทำไม" "ฉันหวังในตัวเธอไง ถึงจะได้ยากหน่อยตั้งเกือบสองปี แต่พอได้แล้วเธอก็ยอมฉันมาตลอด ไม่ยากอย่างที่คิดนี่" "นี่คือสิ่งที่พี่คิดเหรอ ฮึก ๆ ฮือ ๆ" อรอินกลับมาสะอื้นอีกครั้ง เธอเหมือนคนบ้า ทั้งหัวเราะ ทั้งร้องไห้ สะอึกสะอื้น ตัวกระตุก ดวงตาแดงก่ำไปหมด

เจ้าสาวคุณอา

เธอแอบรักคุณอาข้างบ้าน รอคอยเขามานานหลายปี เขาบอกว่าคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน เธอเชื่อแบบนั้นสนิทใจ

เนื้อคู่เถื่อน

ซีรีส์เนื้อคู่เถื่อน ประกอบด้วย 1. เนื้อคู่จอมเถื่อน 2. เนื้อคู่คนเถื่อน 3. เมียบำเรอหัวใจทระนง 4. เมียแต่งหัวใจทระนง

หวงรัก (เมียวัยเยาว์)

เธอต้องแต่งงานกับเขาก่อนพี่ชายสิ้นใจ เขาจึงกลายเป็นสามีและครูพละที่สอนอยู่ในโรงเรียนเดียวกัน และทุกอย่างเป็นความลับ!!!

ซีรีส์คนเถื่อนง้องอนรัก

822·B.J.

เพราะความเข้าใจผิดเธอเลยหนีมา เขาจึงต้องตามง้องอนเพื่อให้ได้เมียกับลูกกลับไปเป็นแก้วตาดวงใจอีกครั้ง

ซีรีส์เมียเถื่อน

เธอเป็นเมียที่ไม่ถูกยอมรับ แต่เป็นเมียที่เขารักมากที่สุด

หวานใจเฮียเจ้า

โปรย หวานใจเฮียเจ้า ปิ่นเพชรยืนมองประตูห้องน้ำอย่างลังเล เขากำลังอาบน้ำเช่นนี้ เธอควรจะเข้าไปดูแลเขาไหมนะ เขาไม่เคยเรียกร้อง ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด ถ้าเขาจะทำอะไรก็ควรทำสักที เธอมาอยู่กับเขาเพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่หรือ ตัดสินใจได้ดังนั้น ปิ่นเพชรก็ทะลึ่งพรวดพราดเข้าไปในห้องน้ำของเขาในทันที เจ้าทัพตกใจเมื่อจู่ ๆ เธอก็โผเข้ามากอดเขาเอาไว้ทั้งตัว ในขณะที่เขาเองก็กำลังเปลือยเปล่าอยู่ “มีอะไร” เขาเอ่ยถามเหมือนเพิ่งหาเสียงเจอ ไม่คิดว่าเธอจะโผล่พรวดเข้ามาแบบนี้ “คือปิ่นจะมาช่วยอาบน้ำให้คุณน่ะค่ะ” คนบอกว่าจะมาช่วยอาบน้ำกอดเขาเอาไว้แน่น ไม่กล้าผละออกห่างหรือเงยหน้ามองเขาเพราะอาย “จะมาช่วยอาบน้ำให้ผม แต่กอดผมเอาไว้ซะแน่นแบบนี้จะอาบได้ยังไงกันครรับ” เขาเอ่ยเสียงนุ่ม พลางกลั้นยิ้มเอาไว้ “ก็คุณโป๊อยู่” “มาช่วยผมอาบน้ำก็ต้องรู้สิครับว่าผมโป๊” “เอ่อ...” เธออึกอัก เขาจึงค่อย ๆ ดันเธอออกห่าง ก่อนจะมองหน้าเธอไม่วาง เจ้าทัพทาบริมฝีปากลงไปหาริมฝีปากน้อยสั่นระริกของเธอ เธอเกร็งตัวหลับตาแน่น จิกมือเข้าที่บ่าของเขา ท่าทีของเธอบอกว่ากำลังหวาดกลัว และไม่พร้อม ทำให้เขาต้องละริมฝีปากออกห่าง เมื่อเขาจูบลงไปแต่เธอกลับปิดปากแน่น “คุณไม่ต้องฝืนใจตัวเองหรอกนะ ผมไม่บังคับคุณจนกว่าคุณจะเต็มใจ” ประโยคของเขาทำให้เธอชะงักและอึ้งไป

หวานใจเฮียเจตน์

675·B.J.

“เดี๋ยวพลอยไปเอาเสื้อผ้ามาให้พี่แล้วกันค่ะ” เขาทำท่าจะตามมา เธอเลยรีบปรามเอาไว้ “พี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องพลอยดีกว่า ยืนรอตรงนี้มันหนาว” “ไม่ได้ค่ะ” “กลัวพี่เหรอ” “กลัวค่ะ” เธอตอบตามตรง จะไปอวดดีว่าไม่กลัวเขา เดี๋ยวก็เจอดีเข้าหรอก “พี่ไม่ทำอะไรหรอก ถ้าพลอยไม่ยอม” “แน่ใช่ไหม” เธอพูดอย่างไม่ไว้ใจ “แน่ครับ” เขาเอานิ้วไปเกี่ยวไว้ทางด้านหลัง ก่อนจะฉีกยิ้มให้เธออย่างบริสุทธิ์ใจ “พลอยไม่ไว้ใจพี่เจตน์หรอกค่ะ พี่น่ะเสือผู้หญิง รออยู่นี่แหละค่ะ พลอยจะไปเอาเสื้อผ้ามาให้” เธอรีบตัดบท ไม่ยอมใจอ่อนง่าย ๆ พลอยไพลินเปิดตู้เสื้อผ้าและหยิบชุดให้เขา พอหันมาก็ต้องสะดุ้ง “อุ๊ย! พี่เจตน์เข้ามาตอนไหนคะ พลอยบอกว่าให้รออยู่ข้างนอกไง” “ห้องน้องพลอยเรียบร้อยจังเลยครับ หอมด้วย” เขาได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากห้องนอนของเธอ “ชุดพี่เจตน์ค่ะ” เธอยื่นให้เขา เขาก็รับมาถือเอาไว้ “ชุดน้องพลอยหอมจังเลยครับ” เจตน์ยกขึ้นมาดม ก่อนจะยิ้มหวานให้เธอ “เวลาพี่เจตน์จีบผู้หญิงก็ใช้มุขนี้เหรอคะ” “พี่ไม่เคยจีบผู้หญิง” “จะบอกว่าผู้หญิงวิ่งเข้าหาพี่เองเหรอคะ” “น้องพลอยเห็นยังไงก็อย่างนั้นแหละ” “...” เธอเงียบไม่ได้ตอบโต้ “หึงพี่เหรอ” เขาเดินเข้าหา ก่อนจะใช้มือดันไปที่ตู้เสื้อผ้า ทำให้เธอตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา “ใครจะไปหึงพี่กันล่ะคะ” “น้องพลอยก็เปียกไปหมดแล้ว เปลี่ยนชุดพร้อมพี่ไหม” “อุ๊ย! อย่ามาลามกกับพลอยนะคะ” เธอยกขึ้นกอดอกเมื่อเขาหลุบสายตามองต่ำลง “ยังไม่ตอบเลยว่าหึงพี่เหรอ” เขาขยับเข้าไปใกล้ พลางกระซิบถามตรงริมหู ลมหายใจร้อนแรงของเขาเป่ารดอยู่ตรงพวงแก้มหอมกรุ่น “ไม่ได้หึงค่ะ” เธอตอบเขาออกไป ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด การใกล้ชิดกับผู้ชายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เหลือร้ายแบบเขา ทำให้เธอใจสั่น พยายามจะอยู่ให้ไกลจากเขา เพราะรู้ว่าหัวใจตัวเองคงทานทนไม่ไหว แต่ก็เผลอเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาในชีวิตอยู่ร่ำไป “อย่าค่ะ” เธอดันใบหน้าของเขาออกห่าง เมื่อเขาทำท่าจะก้มลงมาประทับริมฝีปากกับกลีบปากหวานฉ่ำของเธอ

ฝันรักเมื่อวันวาน

374·B.J.

เธอขอพรได้ 1 ข้อ ถ้าเป็นไปได้ คุณจะขอพรอะไรเหรอ เมื่อเพียงดาวเจอกับชีวิตครอบครัวที่มีแม่สามีประสาทแดก สามีนอกใจไปเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน เขาดีแต่ดีไม่เกินแม่ของเขา เพียงดาวจึงขอพรหนึ่งข้อให้กับตัวเองในวันปีใหม่ ในวันที่เธอคิดสั้นฆ่าตัวตาย

รักร้ายแสนหวาน

707·B.J.

เรื่องราวของภพและภาม ความรักมั่นคงของพวกเขาทำให้ฝ่าฟันอุปสรรคทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

ยังคงรักกันอยู่ไหม

โปรย ยังคงรักกันอยู่ไหม ความรักที่หวานชื่นจบลงเพราะความหลอกลวง หัวใจเจ็บปวดชอกช้ำเจียนตายเมื่อวันที่เขาเลือกอีกคน เธอกลับรักเขาหมดใจ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ทำไมถึงชอบเซ้าซี้ รู้ไหมว่ามันน่ารำคาญ” “พี่ปราบ” พลอยฟ้าสะอึกอึ้ง เพราะปราบไม่เคยพูดจาแบบนี้กับเธอ “พลอยขอโทษค่ะ” “พี่ไปละ อย่าทำตัวน่าเบื่อน่ารำคาญแบบนี้ได้ไหม” “ที่รีบไปเพราะจะรีบไปกินข้าวเช้ากับผู้หญิงในรูปคนนั้นใช่ไหมคะ” พลอยฟ้าเอ่ยถามทั้งน้ำตา “นี่อย่างี่เง่าได้ไหม” ปราบเท้าสะเอวมองคนที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา “พี่ปราบเคยรักพลอยจริงไหมคะ” “ไม่เอาน่าพลอย” ปราบแพ้น้ำตาผู้หญิง เขาจึงเข้าโอบกอดเธอเอาไว้ “พี่ปราบตอบมาสิคะ” “ถ้าไม่รักพี่จะแต่งงานเหรอคะ แต่พลอยอย่าร้องไห้แบบนี้ได้ไหม พี่รู้สึกแย่” “ขอโทษค่ะที่พลอยทำให้พี่ต้องอึดอัดใจ” ************************************************* ทำไมพี่ใจร้ายแบบนี้” พลอยฟ้าเอ่ยถามเสียงสั่น ทำไมผู้ชายที่เธอรักถึงเป็นไปได้ขนาดนี้ “พี่ก็คิดว่าจะเลี้ยงดูเธอให้ดี ในฐานะเมียอีกคน เธอก็ไม่น่าไปอาละวาดในงานแบบนั้นเลย” “พลอยอาละวาดตรงไหนคะ พลอยถามดี ๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร พี่ต่างหากที่ไม่ชัดเจน รักพี่เสียดายน้องอยู่ได้” “พี่เปล่า” ปราบปฏิเสธ เพราะเขาไม่ได้ทำแบบนั้นเลย พยายามให้เธอกลับไปก่อนก็แค่นั้นเอง “คนเลวแบบพี่กล้าปฏิเสธหน้าด้าน ๆ” พลอยฟ้าฉุดอารมณ์ไม่อยู่ “นี่จะมากไปแล้วนะ เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครเหรอที่มาด่าว่าพี่เลว” ปราบบีบแขนของเธอจนจบ ก่อนที่จะเขย่าจนร่างแรง ๆ “โอ๊ย! พลอยเจ็บนะพี่ปราบ” “อย่ามาปากดีกับฉันอีก” ปราบผลักร่างของพลอยฟ้าออกห่างด้วยความโมโห “ทำไมพี่เลวแบบนี้” “ก็เธอยั่วโมโหพี่ก่อน ผู้หญิงจืดชืดแบบเธอได้พี่เป็นผัวก็ดีแค่ไหนแล้ว” “พี่คิดแค่นี้จริงน่ะเหรอ คิดแค่นี้จริง ๆ ใช่ไหม” พลอยฟ้าเอ่ยถามทั้งน้ำตา รู้สึกหนักอึ้งไปหมดทั้งอก “หยุดร้องไห้ได้แล้ว” “พี่ปราบเลือกเธอใช่ไหม” “ใคร” “แก้วอัปสร” พลอยฟ้าเอ่ยถามเป็นครั้งสุดท้าย “ต้องการคำตอบแบบไหนล่ะ” เขายังเล่นลิ้น ไม่ชอบให้ใครคาดคั้น ด้วยว่าหล่อเลือกได้ ผู้หญิงคนไหนก็อยากได้เขาด้วยกันทั้งนั้น “ถ้าพี่เลือกเธอพลอยจะไปค่ะ จะไม่มาให้เห็นหน้าอีก พลอยจะยอมหย่าให้พี่ดีๆ แบบไม่เรียกร้องอะไร” พลอยฟ้าตัดสินใจอย่างเด็ดขาด “นี่กล้าท้าเลิกกับผัวเชียวหรือพลอยฟ้า คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถ้าหลุดจากพี่ไปจะมีผู้ชายหน้าโง่คนไหนมาเอาผู้หญิงเชย ๆ แบบเธออีก” “นี่คือสิ่งที่พี่คิดมาตลอดเลยใช่ไหมคะ” เขาเคยทำเหมือนเธอเป็นผู้หญิงที่รัก มีคุณค่าประดุจดั่งเจ้าหญิงตัวน้อยๆ ของเขา แต่นี่คือเนื้อแท้ก้นบึ้งหัวใจที่เขาคิดอย่างนั้นเหรอ “รู้ไหมว่าตอนนี้เธอน่ารำคาญมาก ถ้าพี่จะเลือกใครก็เป็นสิทธิ์ของพี่ พี่เป็นฝ่ายเลือก เธอเป็นฝ่ายถูกเลือกก็ต้องรอ” “งั้นพลอยไม่รอแล้วค่ะ เราหย่ากันให้เรียบร้อย พลอยคืนอิสรภาพให้พี่ตอนนี้เลย ใบหย่าพลอยจะจัดการส่งไปให้นะคะ” เธอเอ่ยกับเขาเสียงสั่นแต่มุ่งมั่น “เธอเลือกเองนะพลอยฟ้า พี่ให้โอกาสเธอแล้ว เธออยากเป็นแม่หม้ายผัวทิ้งก็ตามใจ” “ค่ะ” พลอยฟ้ารับคำอย่างหนักแน่น หมุนกายพร้อมเดินออกมาจากชีวิตของเขา ม่านน้ำตารินไหล แต่เธอไม่คิดที่จะหันกลับไปมองผู้ชายที่เป็นรักแรกอีก ผู้ชายที่ใจร้ายที่สุด

คลั่งรักเมียครึ่งคืน

นิยามความรักของเขาคือ "เธอต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น"

วิวาห์เถื่อน เจ้าบ่าวทมิฬ

การแต่งงานไม่ใช่ที่สุดของชีวิต แต่เป็นแค่เพียงจุดเริ่มต้นของชีวิต รักเขาฝ่ายเดียวเจ็บปวดชอกช้ำใจ รักคนที่เขารักเราน่าจะดีกว่า

เมียสำรองจ้างรัก

โปรย เมียสำรองจ้างรัก ในคืนฝนตกหนักเธอตกเป็นของเขาเพราะแผนการของแม่ เพราะมารดาของเขาอยากได้หลาน แต่ไม่อยากได้สะใภ้เกรดต่ำเช่นเธอ เธอถึงได้อุ้มท้องลูกของเขาจนคลอด ในวันที่เธอคลอดลูก ก็ถูกเฉดหัวออกไปจากบ้าน แม้แต่หน้าลูกก็ยังไม่ได้เห็น พร้อมด้วยเงินก้อนโตที่มารดารับไปเพื่ออยู่กับสามีใหม่ นางขายเธอให้เสี่ยตัณหากลับอย่างเลือดเย็น กว่าจะเอาชีวิตรอดมาได้ ก็ลำบากจนเลือดตาแทบกระเด็น 5 ปีต่อมา มารดาของเขาตาย เธอกลับมาอีกครั้งเพราะอยากพบหน้าลูก ในฐานะพี่เลี้ยงคนใหม่ การกลับมาเจอเขาอีกครั้ง ทำให้เธอรู้ว่าเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่คู่ควรในอีกไม่ช้า **************************************************** ตัวอย่างบางช่วงบางตอน... “เธอมาทำอะไรที่นี่” “เอ่อ...” “พี่เลี้ยงคนใหม่ของตากริชไงคะพี่ฤทธิ์” เสียงของรังรองดังขึ้น ทำให้มีนาไม่ต้องตอบคำถามชวนอึดอัดนั้น “พี่เลี้ยงคนใหม่ ใครใช้ให้แกรับผู้หญิงหิวเงินคนนี้เข้ามาทำงานในบ้าน แถมยังรับมาเลี้ยงลูกของพี่อีก” “พี่ฤทธิ์เป็นคนสั่งค่ะ” รังรองตอบพี่ชายหน้าตาย “สั่งตอนไหน” เริงฤทธิ์เอ่ยถาม สีหน้าของเขาดูกระด้าง คล้ายระเบิดเวลาที่เตรียมพร้อมจะปะทุได้ทุกเวลา ในขณะที่รังรองไม่ได้สะทกสะท้านแต่อย่างใด “พี่ฤทธิ์บอกว่าให้เริงจัดการทุกอย่างตามต้องการได้เลย เริงก็จัดการให้แล้วไงคะ มีนจะมาดูแลตากริช และรับรองว่าตากริชจะไม่โดนหยิก โดนตี หรือทำร้ายเพราะดื้อเกินเหตุเหมือนพี่เลี้ยงคนอื่นแน่นอน เหตุผลเพราะอะไรพี่ฤทธิ์ก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจ” **************************************************** “คุณฤทธิ์ต้องการให้ดิฉันทำยังไงเหรอคะ ถึงจะได้ดูแลลูก” เธอพูดกับเขาตรง ๆ ใจร้อนรนอยากดูแลลูกสุดหัวใจ เธอโทษตัวเองมาตลอดว่าเป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่องที่ไม่มีโอกาสได้ดูแลลูกเลย “มาเป็นนางบำเรอฉันสิ ฉันจะให้เธอดูแลลูก” เริงฤทธิ์พูดอย่างเป็นต่อ “คุณฤทธิ์!” มีนาอุทานอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเริงฤทธิ์จะพูดแบบนี้ออกมา “ทำไมล่ะ นอนกับฉันถือว่าเธอมีบุญมากนะ” “มีบุญยังไงคะ” เธอทำหน้าไม่เข้าใจ “เพราะที่เคยนอนมาเป็นพวกกุ๋ยข้างถนนไม่ใช่เหรอ ผู้ชายที่เธอหนีไปกับมันตอนได้เงินก้อนใหญ่ไปจากคุณแม่เมื่อห้าปีก่อน”

หวานใจพี่สัน

736·B.J.

"ว้าย! ไอ้พี่สันบ้า โผล่มาจากไหนนี่" บัวชมพูกรีดร้องเสียงหลงเมื่อจู่ ๆ สันก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาจากน้ำ เธอว่ายน้ำมาเก็บสายบัวเพื่อที่จะนำไปทำแกงสายบัวใส่ปลาทู ไม่คิดเขาจะแอบตามมา "พี่คิดถึงบัวมากนะ" สันเข้าไปกอดเธอ "พี่สันปล่อยนะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า" บัวชมพูพยายามดิ้นแต่สันไม่ยอมปล่อย เขากอบกุมใบหน้าของบัวชมพูเอาไว้ พลางบดจูบอีกฝ่าย ดันร่างของเธอไปที่ริมตลิ่ง "ปล่อยนะพี่สัน พี่จะทำบ้าอะไรนี่" "พี่อยากได้เธอ" ประโยคตรง ๆ ของเขาทำให้บัวชมพูทุบอกของเขาระรัว "คนเฮงซวย บอกให้ปล่อยไง" "ร้องเลย คนจะได้มาเห็นว่าเราทำอะไรกัน" "พี่ทำแบบนี้ทำไม ฉันกำลังจะแต่งงานนะ" บิดาของเธอกับเขาไม่กินเส้นกัน น่าจะเรื่องน้ำที่นาอะไรประมาณนั้น เถียงกันไม่กี่คำ ก็ไม่มองหน้ากันมาจนถึงทุกวันนี้ ทั้ง ๆ ที่เคยเป็นเพื่อนรักกัน "นี่แหละพี่ยิ่งต้องทำให้เธอสำนึกว่าเธอเป็นเมียพี่"

บ่วงรักหวาม

690·B.J.

โปรย บ่วงรักหวาม เขาตั้งแต่แน่วแน่แต่แรกว่าจะหลอกให้เธอรักให้เธอหลง แล้วก็เขี่ยเธอทิ้งเหมือนดอกไม้ริมทาง โทษฐานที่เธอทำให้น้องสาวของต้องเสียใจ และโทษฐานที่เธอแย่งคนรักของน้องสาวคนเดียวของเขาไป เป้าหมายของเขากลับสั่นคลอนเมื่อได้รู้จักพบเจอกับเธออย่างแท้จริง บ่วงแค้นในครั้งนี้ กลายเป็นบ่วงเสน่หา และรักแสนวาบหวาม อ่อนหวานในจิตใจของเขาและเธอตลอดกาล

กลบุหงา

250·B.J.

หญิงเปรียบเสมือนดอกไม้งาม ที่อาจจะมิได้งดงามเพียงอย่างเดียว แต่อาจเต็มไปด้วยเล่ห์กล แลเสน่ห์เย้ายวนชวนให้ลุ่มหลง

เจ้าสาวใช้หนี้

เธอตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมึนงงเพราะตกเป็นเมียของเขาเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา เธอแอบชอบเขาเพราะเขาเป็นเพื่อนที่ดีของพี่ชาย แต่ไม่ใช่ในลักษณะนี้สิ รุจิรดายิ่งตกใจจนแทบช็อกเมื่อพี่ชายโอนบ้านและที่ดินใช้หนี้ให้ชนะเทพ เพื่อนสนิทที่แสนดี แถมเขายังยกเธอให้เป็นเมียของชนะเทพ ทำให้เธอตกอยู่ในสถานะเจ้าสาวใช้หนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

อุ้มรัก (ภรรยาสถานะเพื่อน)

เขาแอบรักเธอมานาน จนต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง

เพลิงพนัส

โปรย เพลิงพนัส การได้เห็นหน้าเจ้าบ่าวเป็นครั้งแรกทำให้กลีบบัวถึงกับเกร็ง ใบหน้าของเขาบึ้งตึงกระด้างจนเธอตกประหม่า กลีบบัวที่ออกมาในชุดเจ้าสาวไทยประยุกต์สวยจนทำให้ทุกคนตกตะลึง พนัสเองยังต้องชะงัก แต่พอคิดถึงความใจร้ายขี้อิจฉาของคนตรงหน้า ใบหน้าของเขาก็กระด้างในทันที พิธีทุกอย่างดำเนินไปอย่างถูกต้อง เจ้าบ่าวสวมแหวนให้เจ้าสาว เจ้าสาวสวมแหวนให้เจ้าบ่าว ก่อนที่เจ้าบ่าวจะดึงเจ้าสาวไปจูบแบบไม่ทันตั้งตัว กลีบบัวรัวกำปั้นใส่แผ่นหลังของพนัสเต็มแรงอย่างตกใจ แขกผู้ใหญ่และคนในงานตกตะลึง ในขณะที่รวิดามองตาปริบ ๆ ไม่คิดว่าพนัสจะจูบลูกสาวคนโตของนางอย่างป่าเถื่อนเช่นนี้ ช่างภาพก็เก็บภาพบรรยากาศละเอียดทุกช็อตแบบไม่ให้พลาดสักมุมเดียว ทุกคนในงานร่วมแสดงความยินดี ในขณะที่กลีบบัวหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู มองหน้าเจ้าบ่าวแสนป่าเถื่อนที่มองเธอด้วยสายตาลามเลียอย่างรังเกียจ จบพิธีคืนสินสอดเธอจะได้หมดเวรหมดกรรมกับผู้ชายที่ชื่อพนัสสักที

เฮียพัน (ภาคต่อคู่หมั้นฟันน้ำนม)

โปรย ดารินคิดว่าเธอคือส่วนเกินของครอบครัวเสมอ ตั้งแต่เล็กจนโต เธอไม่ใช่พี่สาวที่น่ารักอย่างมิริน เธอมันเด็กดื้อ แต่เขาก็ทำให้เธอได้รู้ว่าทุกอย่างบนโลกใบนี้มันเปลี่ยนแปลงกันได้ ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนมันอาจจะไม่ได้ก่อเกิดความรักขึ้นมาเหมือนในนิยายประโลมโลกที่เธอเคยอ่าน แต่เธอกลับผูกพันกับเขาตั้งแต่ที่เขาตามไปดูแลเธอที่โรงเรียนประจำตลอดหลายปี จนเรียนมหาวิทยาลัยต่างหากล่ะ พี่ชายเพียงคนเดียวที่มาหาเธอก่อนเสมอ ไม่ว่าเธอจะทุกข์หรือสุข ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “รินไม่ใช่กาฝากหรือส่วนเกิน แต่การแสดงออกของรินไม่เหมือนกับมิริน รินดื้อกว่ามิรินหลายเท่า และต้องยอมรับว่าเรื่องแม่ของรินก็มีผลต่อความรู้สึกของทุกคนในครอบครัวด้วย แต่เนื้อแท้แล้วไม่มีใครเกลียดริน หรือคิดจะทิ้งขว้างรินเลย เฮียโยเคยพูดกับเฮียว่าบางทีอาจจะคิดผิดก็ได้ที่ส่งรินไปอยู่โรงเรียนประจำ ทำให้รินรู้สึกเหมือนโดนทิ้ง หรือหว้าเหว่าแบบนี้ เฮียขอเป็นตัวแทนของทุกคนในครอบครัวขอโทษรินจะได้ไหม รินจะให้อภัยพวกเราได้ไหม” ประโยคของพายุทำให้ดารินร้องไห้อย่างหนัก เธอร้องไห้ไม่ยอมหยุด สะอึกสะอื้นจนพายุต้องเดินเข้าไปหาเพื่อปลอบโยน ดารินโผเข้ากอดพายุเต็มอ้อมแขน กำแพงสูงเสียดฟ้าที่ถูกก่อขึ้นสูงทลายลงในพริบตา “ริน ฮือ ๆ ๆ” ดารินกอดเอวหนาของพายุเอาไว้ ร้องไห้ไม่ยอมหยุด พายุไม่ได้ห้ามปรามอะไร ปล่อยให้เธอร้องไห้จนพอใจ บางทีปัญหาที่เกิดขึ้น เพียงแค่ได้พูดคุยทุกอย่างก็คลี่คลาย ถ้ามัวแต่ประชดประชันใส่กัน ก็มีแต่จะเจ็บปวดหัวใจและเข้าใจผิดไปกันใหญ่ ดารินรู้สึกว่าตัวเองนอนหลับไปอย่างผ่อนคลายที่สุดในรอบหลายปี เพียงแค่ได้เปิดใจคุยกับพายุ เฮียพันเป็นภาคต่อของคู่หมั้นฟันน้ำนมนะคะ แต่ถ้าใครไม่เคยอ่านคู่หมั้นฟันน้ำนมก็สามารถอ่านได้ค่ะไม่งง ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานนะคะ B.J.BEN

เล่ห์เถื่อนเพลิงเสน่หา

เพราะหลานชายผิดหวังในความรักจนไม่อยากมีเมียอีก ธารจึงต้องหาผู้หญิงสักคนมาอุ้มท้อง เพื่อให้มีทายาทสืบสกุล แต่พ่อหลานชายตัวดีเกลียดผู้หญิงเข้าไส้ แล้วท่านจะทำอย่างไรดี

เพื่อนรักหักเหลี่ยมสวาท

949·B.J.

โปรย เขาคือผู้ชายที่น่ารักที่เข้ามาในชีวิตในช่วงที่เธอกำลังอกหัก เขาค่อย ๆ ทำให้เธอได้รู้ว่าความรักมีจริง และคนจริงใจก็มีอยู่จริงเช่นกัน

อ้อมกอดท่านประธานแสนรัก

เขาคือเจ้านาย คือท่านประธานหนุ่มที่สาว ๆ หมายปอง คือเพื่อนบ้านที่แสนดี คือคู่ชีวิตที่เธอรักสุดหัวใจ

อุ้มรักเมียลับมหาเศรษฐีเถื่อน

ในวันที่เธอกำลังตั้งครรภ์ชีวิตน้อยๆ อันเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา เขากลับไล่เธอออกจากชีวิตเหมือนผู้หญิงไร้ค่าคนหนึ่ง เธอรักเขานั้นคือเรื่องจริง แต่เขานั้นรักเธอจริงตามปากพูดไหม เธอชักไม่แน่ใจ เพราะแค่ความไว้วางใจที่จะสืบหาความจริงเขากลับไม่ทำ เธอทิ้งทุกอย่างเพื่อยอมเป็นเมียลับให้แก่เขา ยอมให้แม่และน้องของเขาโขกสับสารพัด หากเขาไม่เห็นค่า เธอก็พร้อมที่จะเดินออกมาไม่เหลียวหลัง แต่หากในวันที่เธอเข้มแข็ง ยืนหยัดได้ เขากลับมาอีกครั้งพร้อมขอโอกาส และครั้งนี้เธอไม่ใช่คนที่เป็นฝ่ายถูกเลือก แต่เธอจะเป็นฝ่ายเลือกว่าจะตัดสินใจเช่นไร และเธอจะไม่ยอมให้เขาทำร้ายเธอเป็นครั้งที่สองอีก ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “มีที่หมายใหม่เร็วดีนะ นายเข้มคงชั่วคราวเพราะไม่รวยเท่านายพีรพลอะไรนั่นสินะ” ประโยคที่พูดขึ้นลอย ๆ ทางด้านหลังทำให้เธอหันขวับไปมอง ก่อนที่พรนัชชาจะเดินหนีออกไปจากหน้าห้องน้ำ ไม่อยากเสวนากับคนแบบเขาอีก แดนไทยตามมากระชากแขนของเธอเอาไว้ พรนัชชาก็สะบัดจนหลุด “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน” ประโยคแสนห่างเกินนั้นทำให้แดนไทยหน้าตึง “ทำไมพูดกับผัวเก่าห่างเหินขนาดนั้นล่ะ” แดนไทยเอ่ยถามอย่างเยาะหยัน “ก็แค่ผัวเก่า เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว” เธอตอกกลับพลางเชิดหน้าขึ้น อย่างเย่อหยิ่ง แดนไทยถึงกับชะงักไป เพราะเธอดูเปลี่ยนไปมาก “ตกลงจะเอาคนนี้เหรอ แต่จริง ๆ ฉันก็รวยไม่แพ้นายพีนี่นะ ถ้ายอมมาเป็นนางบำเรอของฉัน ฉันจะให้มากกว่ามัน ให้แบบถึงใจทั้งเรื่องเงินและเรื่องบนเตียง ไม่ต้องลักลอบไปหานายเข้มอีก” เพี้ยะ!!! เสียงเพี้ยะดังขึ้น ใบหน้าของแดนไทยหันไปตามแรงตบ “นี่เธอกล้าตบฉันอย่างนั้นเหรอ” “นี่ยังน้อยไปกับปากโสโครกอย่างคุณ ฉันตัดสินใจถูกแล้วที่เดินออกมาจากชีวิตของคนที่ไม่เห็นคุณค่าของฉัน คุณรู้จักฉันมานานหลายปีแล้วแต่คุณไม่รู้จริงๆ น่ะเหรอคุณแดนไทยว่าฉันเป็นคนยังไง” “ฉันเคยคิดว่าเธอดีไง เลยเชื่อว่าเธอเป็นคนดี แต่ใจของคนเรายากแท้หยั่งถึง ความดีที่แสดงออกมาอาจจะเป็นการเสแสร้งแกล้งทำก็ได้ไม่ใช่เหรอ ฉันเชื่อในสิ่งที่เห็น ถ้าฉันไม่เชื่อนี่แหละแสดงว่าฉันทั้งบ้าและโง่”

แม่ของหนูเป็นเมียลับของคุณพ่อ

เธอเป็นพยาบาลสาวที่ดูแลคุณแม่ของเขา ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลยว่าแม่ของเขาบังคับให้เขาแต่งงานกับเธอ เขาจึงโทษว่าทุกอย่างเป็นความผิดของเธอ เธอยุแยงมารดาของเขาเพราะอยากจะฮุบสมบัติเลยอยากเป็นเมียของเขาจนตัวสั่น เขาจึงจะต้องจัดการผู้หญิงหิวเงินอย่างเธอ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน บัวชมพูเดินออกมาด้านนอก เพื่อจะถามว่าเพชรต้องการอะไรบ้าง เธอจะได้จัดการให้เขา แต่ยังไม่ทันได้ถามอะไร เขาก็เดินเซ ๆ เข้ามาหาแถมยังทำท่าจะล้ม เธอจึงต้องรีบเข้าไปประคองเขาเอาไว้ กลิ่นเหล้าฉุนกึกกับการกอดรัดที่แน่นถนัดของเขาทำให้เธอต้องเบือนหน้าหนี “คุณเดินไหวไหมคะ” เธออยากทิ้งให้เขานอนอยู่ตรงนี้ แต่ทำไม่ได้เพราะเขาเมามาก ขืนนอนอยู่ตรงนี้คงจะโดนยุงรุมกัดเป็นไข้เลือดออกแน่ ๆ รับปากคุณพาลินเอาไว้แล้ว เลยต้องประคองเขาไปที่ห้องแทน “คราย...” คนเมาเอ่ยถาม พลางหรี่ตามอง “บัวเองค่ะ คุณเพชรเดินดีๆ หน่อยสิคะ” เธอประคองเขาด้วยอาการทุลักทุเลเต็มที เขาก็กอดรัดเธอแน่นขึ้นเมื่อเธอพาเขามาจนถึงห้องพัก “ว้าย! คุณเพชร คุณจะทำอะไรคะ” บัวชมพูตกใจเมื่อเพชรกดเธอไปกับเตียงนอนกว้างของเขา ก่อนจะขยับกายขึ้นทาบทับ “คิดว่าผมจะทำอะไร คุณอยากเป็นเมียผมมากนักไม่ใช่เหรอ” “คุณพูดอะไรของคุณ นี่ปล่อยนะคะ ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย” เธอพยายามดิ้นรนแต่เขาไม่ยอมปล่อยซุกใบหน้าเข้าหาซอกคอหอมกรุ่น เธอก็รัวกำปั้นใส่เขาไม่ยั้ง “แกล้งทำเป็นดีดดิ้นอยากให้ผมทำแบบนี้อยู่แล้วใช่ไหม” เขากดเธอไปกับเตียงนอนกว้าง โดยการสอดมือเข้าไปในอุ้งมือน้อยของเธอ “นี่คุณปล่อยนะ ถ้าคุณไม่ปล่อยฉันจะร้องให้คนช่วยจริง ๆ ด้วย” “ก็ร้องสิ” เขาอุดปากเธอเอาไว้ ก่อนจะกระชากเน็กไทออกมามัดปากของเธอเอาไว้ บัวบูชาได้แต่ดิ้นรนไปมา ไม่คิดว่าจะเสียท่าเขาแบบนี้

ทาสรักเพลิงทมิฬ

“คนบ้า คุณทำบ้าอะไรนี่” เธอทำท่าจะปีนขึ้นจากสระ เขาก็ตามมากอดรัดเธอเอาไว้ “จับคุณล้างคราบคาวโลกีไง นอนกับทั้งผมแล้วก็ไอ้หมอนั่น ลีลาของผมกับมันใครดีกว่ากันล่ะ” สิ้นประโยคนั้นใบหน้าของกรพักตร์ก็หันไปตามแรงตบ “คุณตบผมจูบ” กรพักตร์กุมใบหน้าของเพียงขวัญมาบดจูบหนัก ๆ เพียงขวัญดิ้นหนี สะบัดหน้าหนีก่อนจะตบเขาอีก เขาก็จูบเธออีก “นี่คุณปล่อยนะ” เธอร้องประท้วงเมื่อริมฝีปากถูกเขากระแทกจนปากช้ำไปหมดแล้ว “ทำไมไม่ตอบล่ะว่าลีลาของผมกับมันใครเด็ดกว่ากัน” “พี่หมอเขาดีกว่าคุณเป็นร้อยเท่าพันเท่า” ตอนแรกเพียงขวัญจะด่าเขาว่า เธอไม่ทำอะไรต่ำ ๆ อย่างที่เขาคิดหรอก แต่เพราะเธอก็อยากให้เขาเจ็บเหมือนที่เธอเจ็บอยู่ตอนนี้ เขาหลอกใช้เธอเป็นเครื่องมือแก้แค้น เธอก็จะไม่ยอมให้เขาได้สมใจอย่างเด็ดขาด “แสดงว่าคุณก็สำส่อนแร่ไปนอนกับไอ้หมอนั่นมาเหมือนกัน ทำไม! กลัวมันไม่เอารึไง มันหลอกคุณแล้วรู้ตัวรึเปล่า” เขาจิ้มหน้าผากของเธอ ทั้งสองเถียงกันอยู่ในสระน้ำ เนื้อตัวเปียกปอนไปหมด “แล้วคุณดีกว่าเขาหรือไง คุณไม่หลอกฉันงั้นสิ” ประโยคของเธอทำให้เขาถึงกับสะอึกไป กรพักตร์กุมใบหน้าของเธอเอาไว้ ไม่คิดว่าเธอจะปีกกล้าขาแข็งกับเขาขนาดนี้ เขาทำท่าจะก้มลงไปบดจูบริมฝีปากของเธอ

เฮียสิงห์ (พร้อมฟาด)

เธอทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามาครอบครอง ในขณะที่เขาทำทุกอย่างเพื่อสลัดเธอทิ้ง

เฮียเสือ (พร้อมรุก)

เขาแอบรักเธอมานานหลายปี พร้อมรุกจีบเธอให้เธอมาเป็นภรรยาของเขาให้จงได้

เฮียปืน (พร้อมบวก)

เขาปักหลักอยู่ที่บ้านหลังน้อยใกล้ ๆ กับเธอ เพื่อคอยดูแลเธอจากอันตรายต่าง ๆ เพราะรักเธอตั้งแต่แรกเห็น ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ปืนทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนที่เด็กสาวปูให้ก่อนที่เขาจะหลับลงอย่างง่ายดาย “โอ๊ย!” เสียงร้องของเด็กสาวทำให้ปืนดีดตัวขึ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็ว เขาเป็นคนประสาทสัมผัสดีไม่ขี้เซา ถ้าลืมตาตื่นก็จะลุกจากที่นอนในทันที ปืนแทบพุ่งตัวเข้าไปในห้อง เขาเปิดประตูเข้าไปก่อนจะกระโจนขึ้นไปบนเตียง พลางเอ่ยถามเด็กสาวอย่างห่วงใย “เป็นอะไรครีม” “เป็นตะคริวค่ะ โอ๊ย! เจ็บจังเลยค่ะ เฮียนวดขาให้หน่อยสิคะ” โคมไฟตรงหัวเตียงที่สว่างทำให้ปืนเห็นทุกอย่างชัดเจน เขานวดน่องให้เด็กสาวอย่างเบามือ เธอร้องอีกไม่กี่ครั้งก่อนจะสงบลงไป “หายหรือยัง” ปืนเอ่ยถาม มองหน้าเด็กสาวอย่างห่วงใย แสงสีส้มจากโคมไฟมันทำให้บรรยากาศดูโรแมนติกอย่างประหลาด “หายแล้วค่ะ” คริมาเอ่ยตอบ เธอคิดแผนการแทบแย่ที่จะยั่วเขา แต่ไม่คิดว่าจู่ ๆ จะเป็นตะคริวขึ้นมา เลยทำให้เธอได้ใกล้ชิดเขาแบบนี้ หัวใจสาวเต้นโครมครามเมื่อเขาขยับใบหน้าเข้ามาหา และเหมือนเขาจะชะงักไป คิดได้ว่าไม่ควรทำเช่นนี้ คริมาจึงอาศัยจังหวะนั้นโอบกอดคอหนาของเขาเอาไว้และบดจูบเขาอย่างเงอะงะไม่ประสา ปืนชะงักก่อนที่จะกอบกุมใบหน้าของเด็กสาวเอาไว้ เขารู้โดยสัญชาตญาณว่าเธอกำลังสมยอมและเสนอให้เขา ปืนบดจูบริมฝีปากน้อยแสนหวานอย่างดูดดื่ม เขากดร่างน้อยของเธอลงบนเตียงนอนบดเบียดร่างกายแข็งแกร่งเข้าหา “ต้องการแบบนี้จริง ๆ เหรอ” ประโยคของเขาทำให้หัวใจของคริมาเต้นแรง เธอไม่ตอบแต่พยักหน้าว่ายินยอมพร้อมใจไปกับเขา

เฮียเถื่อน (พร้อมลุย)

เธอเป็นของตายหรือเป็นหัวใจทั้งดวงของเขากันแน่ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "เฮียเคยคิดจะแต่งงานมีครอบครัวไหมคะ" พริมาเอ่ยถามอย่างอยากรู้ "พรีมคือผู้หญิงที่เฮียคบนานที่สุด" เขาตอบไปอีกทาง แต่ยืนยันสถานะของตัวเองให้เธอได้รับรู้ว่าเธอแค่ปิ่นโตเถาสวยที่เขาผูกเอาไว้กิน อิ่มเมื่อไหร่ก็พร้อมที่จะตีจาก

คู่หมั้นฟันน้ำนม

สำหรับอัสนีแล้ว มิรินคือคู่หมั้นตัวน้อยที่เขารักสุดหัวใจ

one night stand (คืนหวามรัก)

โปรย คืนหวามรัก เขาเป็นเจ้านายจอมดุ ในขณะที่เธอเป็นเลขาจอมเฉิ่มเชย ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ปลายดาวใช้มือปิดตาเอาไว้ ก่อนจะแอบแยกนิ้วออกมาเพื่อลอบมอง เหมือนมีคนมาช่วยตัวเองให้เธอดู ทั้ง ๆ ที่เธอแอบเข้ามาในห้องทำงานของเขา จริง ๆ ควรจะบอกว่าเธอมาแอบดูเจ้านายช่วยตัวเองเสียมากกว่า เจอหนังสดจะ ๆ ลูกกะตาแบบนี้ จะเป็นตากุ้งยิงหรือเปล่าหนา... คชากรเร่งมือหนักขึ้น ในขณะที่ปลายดาวเอามือออกจากการปิดตาตัวเอง เธอลุ้นตามเขาไปด้วย เพื่อให้เขาเสร็จสมเร็ว ๆ อาจจะมีช่วงที่เขาไปเข้าห้องน้ำและเธอจะสามารถหนีไปจากตรงนี้ได้ เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ปลายดาวอยากจะกรีดร้องให้กับความโชคร้ายมากมายมหาศาลของตัวเอง เธอรีบควานมือหาโทรศัพท์ในกระเป๋า เสียงครางของเจ้านายหนุ่มหยุดลง พร้อมกับเสียงดุ ๆ ที่เอ่ยถามออกมาว่าใคร “โอ๊ย!” ปลายดาวเผลอตัวทำท่าจะยืนขึ้นสารภาพว่าเธอเอง แต่ลืมไปว่าหลบอยู่ใต้โต๊ะทำงานของเขา ทำให้ศีรษะของเธอกระแทกเข้าไปเต็มแรง จนรู้สึกมึนไปหมด คชากรรีบรูดซิปกางเกง เขาก้มลงมาใต้โต๊ะ ก็เห็นเลขาสาวกำลังทำหน้าเหยเกส่งมาให้ เขาหน้าแดงก่ำร้อนผ่าว ไม่คิดว่าหล่อนจะมาเห็นช็อตเด็ดของเขาแบบนี้ เขามัวแต่สาว หน้าก็แหงนขึ้นไปบนเพดานเลยไม่ได้ก้มดูว่าแม่เลขาสาวมาอยู่ใต้โต๊ะทำงานของเขาตอนไหน แต่จำได้ว่าหล่อนกลับไปแล้ว และชั้นบนนี้ก็เงียบสงบ เพราะไม่มีพนักงานคนใดขึ้นมาอีก นอกเหนือจากเวลางาน “คุณเข้ามาทำอะไรในห้องทำงานของผม” เสียงดุเข้มทำให้ปลายดาวคลานออกมาจากใต้โต๊ะอย่างลนลาน แถมยังชนแก้วกาแฟชนหกเลอะเทอะไปหมด กาแฟที่หกเต็มพื้น ทำให้คชากรสบถยาวเหยียด ปลายดาวตัวสั่น ก้มงุด มือที่ถือกระเป๋าสั่นเทา เสียงโทรศัพท์มือถือเงียบไปแล้ว อาจเพราะไม่มีคนรับ เลยเลิกโทร. ไปโดยปริยาย เวรแล้วไงยายปลาย จะทำไงต่อดีล่ะ!!! จะหนีตอนนี้ก็หนีไม่ทันแล้ว!!!

One Night Stand (คืนนี้เรามารักกัน)

เพราะความเมาเธอเลยตกเป็นของเขา แต่แท้ที่จริงแล้ว เขารอเธอมานานหลายปีแล้วต่างหากเล่า!!! ตัวอย่างบางช่วงบางตอน วริศตื่นขึ้นมาอีกครั้ง แต่กลับจำไม่ได้ว่านอนอยู่ที่ไหน ในห้องมืดมิดก็จริง แต่เขาก็รับรู้ได้ถึงกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากกายสาว หญิงสาวที่นอนอยู่ข้างกายของเขาน่าจะเป็นสาวสักคนที่เขาหิ้วกลับมานอนที่ห้องพัก คนเมาจำไม่ได้ว่าขับรถกลับมาถึงบ้านสวนของมารดา เข้าใจผิด คิดว่ายังอยู่ที่คอนโดฯ ของตัวเอง มือหนาเริ่มเคลื่อนขยับไปสัมผัสกับผิวเนื้ออ่อนนุ่ม เสียงครางเบาๆ ทำให้เขารู้สึกตื่นตัวเหลือล้น วริศสัมผัสลูบโลมไปทั่วเนื้อกายสาว ปรากฏว่าด้านในไม่มีด่าน เธอโนบราและมันเหมาะให้เขาเข้าไปแทรกสอดเข้าสัมผัสกับเนื้อนางสาวอันหอมกรุ่น กลิ่นหอมนั้นทำให้เขาต้องขยับกายเข้าไปหาพร้อมด้วยซุกจมูกเข้าไปดอมดมให้สมใจ “อื้ม...” เธอครางประท้วงพร้อมเบี่ยงใบหน้าหนี เขาก็บดจูบลงไปอย่างหนักหน่วง ดูดปากบนล่างของเธออย่างดูดดื่ม เสียงครางของเธอทำให้เขายิ่งขม้ำดูดหนักขึ้นด้วยความปรารถนาคุกรุ่นรุนแรงที่เกิดขึ้นมาในหัวใจ ร่างกายของเขาแนบชิดกักกอดเธอเอาไว้ทั้งร่าง กลิ่นหอมและผิวเนื้อเนียนนุ่มของเธอ ทำให้เขาลุ่มหลงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

เพลิงวิวาห์

“แล้วนี่ยาอะไร ไหนบอกไม่ได้ป่วยไง” การันต์แย่งถุงยาไปจากมือของพลอยเพชร เธอพยายามจะแย่งกลับมาแต่ทำไม่ได้ “ยาบำรุงครรภ์” เขาอ่านเสียงดัง จนพลอยเพชรหน้าตาแตกตื่น “นี่！เอายามานี่นะ” “ท้องกับเฮียใช่ไหม” “ใครจะไปท้องกับคนชั่ว ๆ แบบเฮียกัน ฉันท้องกับใครมันก็เรื่องของฉัน” “แต่ฉันได้จิ้นเธอนะ อย่าลืมสิ” “หยุดพูดนะ” “เธอท้องกับฉัน” “ไม่ใช่” “งั้นไปพิสูจน์กัน” “พิสูจน์ยังไง” “ไปหาหมอ เจาะตรวจกันไปเลย” “บ้า ฉันจะไปทำอะไรแบบนั้นทำไม” เธอเดินหนี เขาจะยึดยาบำรุงครรภ์เอาไว้ก็ช่าง เธอค่อยไปขอหมอเอาใหม่ก็ได้ “ไม่เอายาแล้วเหรอ” “อยากได้ก็เอาไป” “เฮียจะรับผิดชอบเธอเอง” “อย่ามายุ่ง” “แต่เฮียจะยุ่ง” เขาตามมาคว้าแขนเธอเอาไว้ แต่เธอสะบัดหนี ก่อนจะตบหน้าเขาฉาดใหญ่ “ฉันเกลียดเฮีย อย่ามายุ่งกับฉันอีก” เล่มต่อจากเรื่อง พ่อของหนูเป็นปะป๊าใจร้ายนะคะ แต่แยกอ่านได้ค่ะ

พ่อของหนูเป็นปะป๊าใจร้าย

โปรย เขาหายไปจากชีวิตของเธอ และกลับมาอีกครั้งในวันที่เธอมีลูกน้อยให้เขา ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “เวมีลูกแล้วเหรอ” สิบทิศเอ่ยถาม พลางรั้งแขนของหญิงสาวเอาไว้ เขามองเด็กน้อยแล้วหัวใจกระตุก เด็กคนนี้หน้าเหมือนใครสักคนที่เขาเห็นมาแต่เกิด สิบทิศไม่รอให้ตัวเองต้องสงสัยนาน เขาหันไปมองกระจกทางด้านหลังของห้างสรรพสินค้าก่อนที่จะตาโต เด็กคนนี้หน้าเหมือนเขาราวกับแกะ คงไม่หรอกมั้ง อย่าบอกนะว่า!!! “กรุณาปล่อยแขนของดิฉันด้วยค่ะ” ประโยคห่างเหินนั้นทำให้สิบทิศได้สติ รีบเอ่ยถามในสิ่งที่เขาอยากรู้ทันที “เด็กคนนี้ลูกของใครเว ตอบพี่มา” “ต้นกล้าเป็นลูกของเวค่ะ ลูกของเวคนเดียว ไม่ใช่ลูกของผู้ชายเห็นแก่ตัวที่ไหน” “พี่ไม่เชื่อ” สิบทิศพูดออกมาอย่างมั่นใจ

ราคีอสูร

เขาหลอกให้รัก หลอกให้หลง ก่อนจะเขี่ยเธอทิ้งเหมือนดอกไม้ริมทาง ใจช้ำซ้ำร้ายยังมีลูกของเขาติดท้องมาอีก หากเขาปรารถนาเช่นนั้น เธอจะไม่มีวันให้เขาได้เห็นลูกอีก ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ถึงคุณจะส่งเพื่อนของคุณหรือหลานชายของผมมาเรียกร้องให้ผมรับผิดชอบยังไง ผมก็ไม่มีวันรับผิดชอบ ควักเงินก้อนโตจ่ายให้ผู้หญิงง่าย ๆ แบบคุณ หรือว่าที่ผ่านมาคุณถ่ายคลิปแบล็กเมล์ผมเอาไว้” “คุณพูดอะไรของคุณ” “เรื่องของเรา ถือว่าเราวิน ๆ กันทั้งคู่ ผมก็จ่ายให้คุณไปพอสมควรแล้ว อำนวยความสะดวกให้ทุกอย่าง ไม่ได้นอนกันฟรี ๆ ก็ถือได้กับได้ เพราะเอาเข้าจริง ๆ ไม่ว่าคุณจะจับพี่เขยของผม หรือจับผม คุณก็มีแต่ได้อย่างเดียว ไอ้พรหมจรรย์จอมปลอมนั่นก็คงไม่พ้นไปทำรีแพร์มาสินะ ผมไม่หลงกลคุณหรอก ถ้าคุณจะใช้วิธีแบล็กเมล์ผมก็ขอเตือนว่าคุณเองก็คงต้องอับอายเหมือนกัน โอ๊ย!” ข้ามภพโดนหมัดหนัก ๆ ของเขมชาติต่อยเข้าเต็ม ๆ จนเลือดกบปาก

เมียบำเรอท่านประธานเถื่อน

เธอเป็นเลขาจอมเฉิ่มของเขา ในสายตาของเธอ เขาทั้งดุ ทั้งปากร้ายและน่ากลัวเป็นที่สุด ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “วะ! ว้าย” เธอร้องเมื่อเขากระชากแขนของเธอเอาไว้ นั่นทำให้เธอสะดุดขาตัวเองจนหกล้มลงบนตัวของเขา ทัพพ์เองก็เสียหลักเพราะไม่คิดว่าเธอจะล้มลงมาทับบนตัวของเขา ทำให้ทั้งสองหกล้มไปด้วยกัน “นี่คุณ!” ทัพพ์เสียงดังใส่คนเหนือร่างที่ทาบทับอยู่บนตัวของเขา แต่พอเธอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นแหละ เขาก็ถึงกับตกตะลึง แว่นหนาเตอะของเธอหลุดออกจากใบหน้าสวยหวานที่เขาไม่เคยได้เห็นชัดๆ เช่นนี้มาก่อน เพราะแว่นตาของเธอปิดบังใบหน้าอยู่เสมอ “ขะ... ขอโทษค่ะท่านประธาน” วิจิตรารีบลุก ในขณะที่ทัพพ์แกล้งกอดรัดหล่อนเอาไว้แน่น “ทะ... ท่านประธาน อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” เธอตะเกียกตะกายลุกขึ้น เลยล้มทับไปบนร่างของเขา ริมฝีปากจุ๊บไปที่ปากหนาเต็ม ๆ ทำเอาหล่อนถึงกับตาโต แก้มสาวแดงเรื่อร้อนผ่าว นึกในใจว่าคงต้องโดนเขาตำหนิอีกแน่ ๆ “คุณนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ เลย” เขาทำเสียงดุใส่ แกล้งกอดรัดเธอเอาไว้แน่น “ปล่อยวิด้วยค่ะท่านประธาน” เธอเพิ่งรู้ว่าที่ลุกไม่ขึ้นก็เพราะว่าอ้อมแขนแกร่งของเขานี่แหละที่กอดรัดเธอเอาไว้แนบอก “ก็คุณทับผมเอาไว้แบบนี้ ผมจะลุกได้ยังไงกันล่ะ” เขาพูดไปอีกทาง ในขณะที่ร่างกายของเธอทาบทับเขาอยู่ วิจิตราสายตาสั้นตั้งแต่เด็ก เธอจึงมองใบหน้าของเขาได้ไม่ชัดเจน ในขณะที่ทัพพ์มองใบหน้าของเลขาสาวจอมเฉิ่มแต่แสนน่ารักได้อย่างชัดเจน “ขอโทษค่ะ วิจะพยายามลุกนะคะ” เธอขยับตัวไปมา ร่างกายท่อนล่างเสียดสีกันมากขึ้น นั่นทำให้ทัพพ์สำนึกว่าควรปล่อยเธอ ไม่ใช่อะไรหรอก ถ้ายังอยู่ในลักษณะนี้ เขานี่แหละจะจับเธอปล้ำทำเมียเสียตั้งแต่ตอนนี้ เขายอมคลายอ้อมแขนออกอย่างแสนเสียดาย ในขณะที่เลขาสาวของเขากำลังควานมือหาแว่นตาหนาเตอะของเธอ ทัพพ์จัดการหยิบแว่นตาที่หล่นทำตกพื้นขึ้นมาสวมให้เลขาสาว เธอกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะมองใบหน้าของเขาชัดเจนขึ้น “ขอบคุณค่ะท่านประธาน” ในครานี้แม้จะมีแว่นตาหนาเตอะ แต่เขาก็สามารถมองทะลุแว่นไปถึงความสวยน่ารักของเธอได้ เขาเองก็เพิ่งรู้ว่าเลขาสาวของเขาน่ารักน่าใคร่ขนาดนี้ ปกติสมภารจะไม่กินไก่วัด แต่ไก่วัดตัวนี้เนื้อตัวหอมกรุ่น ชวนเชิญอยากให้เขาได้ลิ้มลองเนื้อแสนหวานเสียเหลือเกิน

เกสรดอกรัก

กานพลู ชุลีพร ... เธอเปรียบประดุจดั่งเกสรที่ถูกห่อหุ้มด้วยดอกรักอันงดงาม ความรักมันก็แปลก มันเกิดขึ้นได้อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว แต่เมื่อมันมาทักทายหัวใจของเขาแล้ว มันก็ยากที่จะสลัดทิ้งได้ นอกจากจะดูแลหัวใจดวงนี้ให้ดีตลอดไป... ทัศกร กลีบเมฆ ... เขาเหมือนภูเขาสูงชันที่ต้องป่ายปีนขึ้นไปหา เธอไม่เคยคิดจะป่ายปีนขึ้นไปเทียบเทียมกับผู้หญิงคนไหน คิดเพียงว่าตนเป็นเพียงละอองเกสรเล็กๆ ที่ห่อหุ้มด้วยความรัก แต่เกสรดอกรักดอกนี้กลับลอยละลิ่วขึ้นไปถึงยอดภูเขาอันสูงเสียดฟ้าได้สำเร็จ.

นางบำเรอในกรงมาร

กฏของการเป็นผู้หญิงของเขาคือ หนึ่งห้ามมีลูก สองห้ามนอกกายนอกใจจนกว่าเขาจะปล่อยเธอไป ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “คุณปราบเปลี่ยนใจ คิดอยากจะมีลูกบ้างไหมคะ” สาวน้อยกลั้นใจถามออกไป ปราบหันขวับมามอง เขาดูเหมือนจะโกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที นั่นทำให้เตยหอมสะดุ้งสุดตัว ใจหายวาบ หล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม “หมายความว่ายังไง เธอจะบอกว่าเธอกำลังท้องอย่างนั้นเหรอ” เหตุการณ์ในอดีตตอนที่แฟนสาวสวมเขาให้เขา บอกว่าตัวเองตั้งท้องหวนเข้ามาในความรู้สึกอีกครั้ง ในตอนนั้น เธอท้องเขาก็ดีใจมาก แต่มารู้ความจริงภายหลังว่าหล่อนท้องกับชายอื่น แถมยังเป็นลูกน้องของเขาอีก มันทำให้เขาเจ็บใจและแค้นใจยิ่งนัก “เอ่อคือ... ไม่ใช่ค่ะ” เตยหอมรีบตอบปฏิเสธออกไป หัวใจของเธอสั่นระรัวอย่างรุนแรง หากเขารู้ว่าเธอท้อง เขาคงไม่ปล่อยเธอกับลูกไปแน่ ๆ “ไม่ใช่ก็ดีแล้ว อย่าลืมกฎที่ฉันบอกเธอเอาไว้ ถ้าจะให้ดีห้ามรักฉันเด็ดขาด เธอจะได้ไม่เผลอทำอะไรโง่ ๆ ลงไป” เขาพูดจบก็เดินหนี คนฟังหัวใจช้ำรัก โซมเลือดโซมหนอง เสียใจจนแทบสิ้นสติ หากเขารู้ว่าเธอท้องจะทำเช่นไรดี เตยหอมรู้สึกกลัวจนฟันกระทบกัน ทำไมเธอถึงได้รู้สึกไม่มั่นคงเช่นนี้นะ หล่อนเฝ้าถามตัวเองในใจ ก่อนจะได้คำตอบว่าเธอควรเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่ควรเอาใจไปผูกติดกับปราบ เขาไม่รักไม่แคร์ แล้วเธอคิดจะรักเขาอยู่อีกหรือ คำตอบคือรัก เตยหอมบอกตัวเองในใจ แต่เธอรักลูกของเธอมากกว่า ลูกที่กำลังจะเกิดออกมาลืมตาดูโลก “หยดน้ำในดวงตาของเธอไหลรินอาบแก้มนวล จู่ ๆ ก็รู้สึกได้ถึงความอ่อนแอในหัวใจ” “เธอร้องไห้ทำไม” เสียงกระชากของปราบดังขึ้นเหนือศีรษะ เธอรีบเช็ดน้ำตาไปมา เขารั้งแขนของเธอขึ้นมา มองสบตาอย่างดุดัน “เปล่าค่ะ” “โกหก ฉันสงสัยตั้งแต่ที่เธอถามเรื่องมีลูกแล้ว นี่คืออะไร” เขาชูวัตถุบางอย่างขึ้นมาตรงหน้าของเธอ ที่ตรวจครรภ์ในถังขยะ เธอทิ้งมันไปแล้ว และคิดว่าเขาคงไม่เห็น แต่เขากลับไปรื้อค้นมันมาอย่างนั้นเหรอ “ท้องกับใคร” ประโยคแสนเจ็บปวดนั้นทำให้เตยหอมน้ำตาพรั่งพรูออกมา ยิ่งเธอร้องไห้ก็ยิ่งตอกย้ำว่าเธอกำลังสำนึกผิดต่อเขา แสดงว่าเธอต้องมีความสัมพันธ์กับชายหนุ่มคนใดสักคนเป็นแน่ เธอไม่ได้สนิทกับลูกน้องของเขาเหมือนดังเช่นคนรักเก่า แต่เธอก็มีเพื่อนชายที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เขาไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเด็กในท้องจะเป็นลูกของเขา ก็ในเมื่อเคยพูดกันเอาไว้แล้วว่าจะไม่ปล่อยให้มีลูก “ลูกของเตยไงคะ ลูกของเตยคนเดียว” เตยหอมร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เหมือนจะขาดใจตาย ปราบโกรธจัดกัดกรามจนขึ้นสัน เขาเขย่าร่างของเธอจนหัวสั่นหัวคลอน “ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร กับไอ้หน้าอ่อนที่มหาวิทยาลัยนั่นใช่ไหม” เขาเขย่าร่างของเธอหนักขึ้น จนเธอเริ่มสติลอยคว้าง สุดท้ายก็เป็นลมล้มพับไป

เขยไฮโซ

เขาเดินทางไปบ้านนอก เพื่อบอกเลิกสัญญาหมั้นหมายที่บิดาได้ทำเอาไว้กับเพื่อนรักเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน แต่ที่ไหนได้ กลับได้เมียจอมแสบมาแทน

แม่หญิงมณีจันทร์

มณีจันทร์มีสีหน้าตื่นตระหนกเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ของแสนเดินเข้ามาในห้องนอนของหล่อน “พี่แสนต้องการอันใดรือเจ้าคะ” มณีจันทร์รีบเอ่ยถามออกไป ในใจนึกหวาดหวั่นอยู่มิน้อยเมื่อเห็นสีหน้าถมึงทึงของเขา หล่อนกลืนน้ำลายลงคอด้วยความรู้สึกฝืดเคือง เขาคือแสน ราชเดชเดชา คนรักของเพื่อนสาวที่ใคร ๆ คิดว่าหล่อนจมน้ำตายไปแล้ว “มิรู้รือ ว่าข้าจักทำสิ่งใด” แสนปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ออกจากกาย ในขณะเดินเข้าหามณีจันทร์ หญิงสาวเสียหลักล้มลงไปบนเตียง ทำให้แสนขึ้นคร่อมทับร่างของหล่อนเอาไว้อย่างรวดเร็ว “พี่แสน อุ๊ย! อย่าเจ้าค่ะ” มณีจันทร์ร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อมือหนาของเขากระชากอาภรณ์ของหล่อนออกจากกาย “เจ้าอยากเป็นเมียของข้ามากนักมิใช่รึ ถึงได้ทำเลวทรามได้ถึงเพียงนี้” “ข้ามิได้ทำอันใดเลย” “ผู้ร้ายปากแข็ง” “มิใช่อย่างที่พี่คิดนะเจ้าคะ” “จักดีดดิ้นทำไมกันเล่า ข้ากำลังจักตอบสนองให้เจ้าอยู่นี่ไง มิต้องทำท่าทีเหมือนมิอยากเยี่ยงนั้นดอก” แสนบีบปลายคางสวยของมณีจันทร์ จนหล่อนต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

อุ้มรักเมียซาตาน

144.0K·B.J.

ในวันที่เธออุ้มท้องลูกของเขา เขากลับประกาศแต่งงานกับหญิงอื่นต่อหน้าผู้คนมากมายในงานเลี้ยงวันเกิดของเขา จากสถานะคนรักและกำลังจะแต่งงานกัน กลายเป็นนางบำเรอและดอกไม้ริมทางที่โดนเขี่ยทิ้งเหมือนหมาข้างถนน โมรินหอบหัวใจอันบอบช้ำและลูกน้อยในท้องหนีไปจากชีวิตของเขา ข่าวการแต่งงานอันชื่นมื่นระหว่างเขากับผู้หญิงคนนั้น “เพื่อนสนิทของเธอ” ที่ทำกันได้ลงคอทำให้เธอเสียใจจนแทบไม่อยากจะอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว แต่สติก็ดึงให้เธอกลับมาคิดถึงชีวิตน้อยๆ อีกหนึ่งชีวิต ที่ไม่รับรู้อะไรด้วยเลย เธอไม่เคยคิดอยากจะข้องเกี่ยวกับผู้ชายใจร้ายแบบเขาอีก และไม่คิดที่จะให้เขามารับรู้ด้วยว่าเธอมีลูกน้อยกลอยใจน่ารักเพียงใด แต่ชะตาชีวิตกลับเล่นตลก เหวี่ยงเธอกับลูกน้อยกลับมาให้พบเจอกับเขาอีกครั้ง ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเคยทำร้ายหัวใจของเธอให้เจ็บปวดเจียนตาย เขากำลังกลับมาพรากเอาหัวใจดวงน้อยไปจากอกของเธออีกครั้ง และครั้งนี้เธอจะยอมให้เขาพรากสิ่งใดไปจากเธอได้อีกแล้ว

เล่ห์ลวงบ่วงซาตาน

ตั้งแต่เกิดมา ดาวเหนือไม่เคยรับรู้ได้ถึงความรักของบิดาบังเกิดเกล้าเลย นอกจากมารดาและผู้เป็นยาย ชีวิตของเธอมีความสุขแค่ช่วงที่ผู้เป็นปู่ยังมีชีวิตอยู่ ก่อนจะพบเจอกับความเลวร้ายของสองแม่ลูกที่ใส่ร้ายแม่ของเธอจนตรอมใจตาย แต่มีคนเคยบอกเธอว่า ในโลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเราเลยสักอย่าง แม้แต่ความทุกข์และความสุข เธอเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง เมื่อได้พบกับเขา ติณห์ ผู้ชายหน้านิ่งแสนเย็นชาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาดีต่อเธอ และเขาก็ยังเป็นคู่ชีวิตที่คอยประคับประคองให้เธอได้เดินทางไปจนถึงเป้าหมายแห่งความสำเร็จ

บ่วงรักคุณหมอสุดสวาท

ดรัณภพ... เขาเป็นคุณหมอหนุ่มช้ำรักที่เดินทางมายังหมู่บ้านดงหวายเพื่อพักกายพักใจและทำหน้าที่หมอเพื่อดูแลชาวบ้านให้ดีที่สุด ดอกแก้ว... เธอเป็นเด็กสาวที่กำลังเสียใจกับการจากไปของแม่กับยาย พยายามจะหาตัวฆาตกรที่ฆ่าแม่ของเธออย่างเลือดเย็น เขาและเธอมาพบกันด้วยความบังเอิญหรือบุพเพฯ มิอาจรู้ได้ ทำให้เขาได้ช่วยเหลือเธอเอาไว้จากคนร้ายที่จะขืนใจเธอ จนทำให้เธอกับเขาต้องตกเป็นของกันและกัน ตัวอย่างบางช่วงบางตอน คุณหมอหนุ่มรีบรับร่างของเด็กสาวเอาไว้ได้ทัน เขาเห็นอาการของเธอก็จัดการอุ้มกลับไปยังอนามัยซึ่งไม่ห่างจากวัดมากนัก พอไปถึงห้องพัก เธอก็พยายามกอดปล้ำเขา เขาก็พยายามดึงมือของเธอออก ทำท่าจะเดินไปหาผ้ามาเช็ดเนื้อเช็ดตัว ทำให้เธอมีสติ แต่แรงของเธอมหาศาลอย่างเหลือเชื่อ เธอกระชากเขาเข้าไปหา ก่อนจะกดไปใต้ร่าง “ชะ... ช่วยหน่อย ช่วยดอกแก้วหน่อย” เขาทำท่าจะปฏิเสธอีกรอบเธอก็กดปากร้อนรุ่มลงจุมพิตเขาอย่างดูดดื่ม ทั้งกอด ทั้งจูบ ทั้งลูบ ทั้งคลำ ยิ่งเห็นใบหน้าสวยๆ ของเธอ เขาก็ยิ่งหวั่นไหว พยายามจะหักห้ามใจตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้ สุดท้ายเขาก็ถูกเธอเปลื้องผ้าออกได้เป็นผลสำเร็จ ร่างของเธอกับเขาเปลือยเปล่าเสมอกัน คราวนี้คุณหมอหนุ่มสุดจะหักห้ามใจ เขาขึ้นคร่อมทับ บดจูบเธออย่างดูดดื่ม และบดเบียดร่างกายเข้าหา มือหนาลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวเปลือยเปล่า กลิ่นกายของเธอช่างหอมหวานจรุงใจ ทำให้เขาต้องบดเบียดเข้าหาซ้ำๆ อย่างสนิทเสน่หา ในค่ำคืนนี้เธอกับเขาจึงตกเป็นของกันและกันอย่างแสนวาบหวาม แนวนิยาย อีโรติกหวานหื่น ไม่ปวดตับ พระนางมีเหตุผล มีสติ พล็อตเรื่องไม่ซับซ้อนชวนปวดหัว เน้นความสัมพันธ์ของพระนางเป็นหลัก นิยายมีช่วงดราม่าเพียงเล็กน้อย นางเอกสู้ชีวิต เอาตัวรอดเก่งเฉลียวฉลาด พระเอกเป็นสุภาพบุรุษรักและปราศนาดีกับนางเอกมากที่สุด โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจค่ะ... ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานนะคะ

สมรสเมียแสนชัง

24.0K·B.J.

เธอเป็นเด็กในบ้านที่เขาได้ตอนเมา แล้วอยากเผยอขึ้นมาเป็นเมียจดทะเบียนให้เขาเชิดหน้าชูตา เขารังเกียจและไม่ปรารถนา เพราะมีคนที่คู่ควรอยู่แล้ว *** ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “เธอจะนั่งอยู่ตรงนี้ให้งอกรากเลยหรือไงกัน” เขาดึงข้อมือของกังวานขึ้นมาจากพื้น ทำให้เธอร้องด้วยความเจ็บ “โอ๊ย! เจ็บนะคะคุณพัน” “ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ตรงนี้แล้ว เธอไม่ต้องแสดงให้ใครเห็นแล้วก็ได้ว่าเธอเสียใจแค่ไหน” “คุณพัน!” “เธอต้องดีใจสิ แม่ไม่อยู่ หนูคงร่าเริง คิดจะฮุบสมบัติของแม่ฉัน อย่าหวังเลยว่าจะทำแบบนั้นได้” “กังวานเปล่านะคะ” เขายังคิดว่าเธอจะฮุบสมบัติของเขาอีกหรือไง กังวานคิดอย่างเศร้าใจ “เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้เถอะ” พันทัพพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน “เตรียมใจอะไรคะ” “อีกไม่นานฉันจะหย่ากับเธอ” ประโยคของเขาเหมือนมีดกรีดลงกลางใจของเธอ รู้ว่าต้องมีวันนี้ แต่ทำไมมันช่างเร็วเหลือเกิน เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างเหนียวหนืด รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทรงตัวไม่อยู่ ความดีของเธอไม่สามารถเอาชนะใจของเขาได้เลยอย่างนั้นหรือ “ค่ะ กังวานเข้าใจแล้ว คุณพันคงรักคุณวดีมาก” “เธอจะอยากรู้เรื่องของฉันไปทำไม เธอจะควรจะยินดีกับฉันมากกว่า ไม่ใช่ทำสีหน้าเศร้าสร้อยแบบนี้ เสียใจหรือไงที่ฉันไม่เลือกเธอ แต่จริงๆ ฉันไม่ได้เลือกเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เธอเองก็รู้อยู่เต็มอก” เขาจะตอกย้ำอะไรนักหนา คนไม่ถูกเลือก รู้สึกชอกช้ำระกำใจเป็นที่สุด **** กังวานผละหนี แต่เขาตามมาคว้าแขนของเธอเอาไว้ “จะไปไหนล่ะ เธออยากได้ฉันเป็นผัวมากไม่ใช่หรือไง แล้วทำไมเวลาผัวจะนอนด้วยถึงต้องหนีแบบนี้” “ปล่อยนะคะ กังวานไม่ได้อยาก อื้อ...” เธอพูดไม่ทันจบประโยค เขาก็กุมแก้มทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ บดจูบริมฝีปากน้อยอย่างดุดัน กังวานหอบสะท้านเมื่อเขาปล่อยเป็นอิสระ เธอเตรียมหนีแต่เขาอุ้มเธอขึ้นพาดบ่า การกระทำป่าเถื่อนของเขาทำให้เธอแทบจะกรีดร้องออกมา เธอดิ้นเขาก็ฟาดฝ่ามือลงบนแก้มก้นของเธอเต็มแรง “โอ๊ย! คุณพันปล่อยนะคะ” “เปลี่ยนจากปล่อยเป็นทำกันดีกว่า” เขาโยนร่างของเธอไปบนเตียงนอนกว้าง ในขณะที่เธอขยับหนีเขาก็ขึ้นคร่อมทับร่างเอาไว้ กดมือเธอไปกับพื้นเตียง จัดหนักเธอเหมือนทุกครั้งที่ได้คลุกเคล้าร่างหอมกรุ่น

ท่านประธานโคตรแซ่บ เลขาโคตรซี้ด

“รู้มั้ยว่าเลขาที่นี่นอกจากมีความสามารถเรื่องงานแล้ว เรื่องอื่นก็ต้องเก่งได้ด้วยนะ” ได้ยินแบบนั้นพลอยใสถึงกับต้องเอียงคอมองด้วยความสงสัย “เรื่องอะไรเหรอคะ” “ทุกเรื่องเลยครับ” ชานนท์มองเด็กสาวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยประกายแห่งความปรารถนา พลอยใสรู้สึกว่าเขาพูดมาถึงขนาดนี้ก็เข้าทางเธอน่ะสิ “แล้วจะลองไหมล่ะคะว่าทำได้ทุกเรื่องหรือเปล่า” พลอยใสเอ่ยถามออกไปด้วยรอยยิ้มยั่วยวน ที่เธอตอบกลับเขาไปเช่นนั้นก็เพราะว่าเธอแอบกรี๊ดเขามานานแล้ว ยอมรับเลยแหละว่าเธอตั้งใจที่จะอ่อยเขา ในเมื่อเธอพูดเปิดทางให้เขาขนาดนั้น มีหรือที่เสือร้ายอย่างชานนท์จะไม่เล่นด้วย เขาสไลด์เก้าอี้ตัวเองออกมาจากโต๊ะ ก่อนจะถอดเสื้อสูทของตัวเองออกจากตัว จนเหลือแค่เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบาง พลอยใสผุดลุกจากเก้าอี้ ขยับกายเข้าไปหาเขาแล้วหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเจ้านายหนุ่ม พลอยใสจัดการปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ด ๆ อย่างใจเย็น เธอลากสายตามองแผงอกแน่นๆ ของเขาไม่วาง มือน้อยของเธอลูบไล้จากหน้าท้องมายังยอดถันสีชมพูจัด ใช้นิ้วชี้เขี่ยเบาๆ ตรงยอดอกจนตื่นตัวแข็งเป็นไต ท่าทางชานนท์จะพึงพอใจไม่น้อยกับกิริยาท่าทางยั่วยวนของเธอ พลอยใสใช้นิ้วเกี่ยวยางรัดผมบนศีรษะออกเพื่อปล่อยให้ผมยาวสลวยสยายเต็มแผ่นหลัก ภาพนั้นแลดูเซ็กซี่ยั่วยวนสายตาของชานนท์ยิ่งนัก การกระทำของเธอกระตุ้นอารมณ์เจ้านายคนใหม่ได้เป็นอย่างดี เธอก้มลงไปกระซิบเสียงแผ่วข้างหูของเขาด้วยน้ำเสียงหวานใส “จะรังเกียจไหมคะ ถ้าพลอยจะขอจูบท่านประธาน” นิยายแนวแอบรัก หื่นไฟลุก ปลอดดราม่า หวานหื่นไม่ปวดตับ

พี่ชายขาอย่าหื่นกับหนูนักเลย

ยิ้มใสตัดสินใจเอ่ยถามความรู้สึกในใจของธีรวัชร พระเอกขี่ม้าขาวที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ แต่คำตอบของเขาทำให้เธอถึงกับใจแป้ว เธอจึงตัดสินใจมอบพรหมจรรย์ให้เขาก่อนจากลา แต่เธอกลับได้เจอเขาอีกครั้งในฐานะพี่ชาย

เป็นของพี่คนเดียวนะยาหยี

แสน ชายหนุ่มที่มีความรักมั่นคงให้แก่สาวน้อยยาหยี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็ยังรักเธอเสมอ ยามใดที่เธอตกอยู่ในอันตรายเขาจะรีบไปช่วยเธอในทันที ยามที่เธอทุกข์เขาจะอยู่ข้างๆ เธอ ยามที่เธอสุข เขาจะยิ้มและหัวเราะ มีความสุขไปกับเธอ

วิวาห์นี้มีแต่หื่น

โปรย “ฉันอาบน้ำก่อน” ลายเพชรเอ่ยบอก ไม่จำเป็นต้องเล่นละครอะไรอีกแล้ว ไม่มีญาติผู้ใหญ่คอยรับรู้และเธอก็ไม่ชอบขี้หน้าเขา ทำไมเธอจะต้องพูดดี ๆ กับเขาด้วย “ไม่” ราเชนตอบเจ้าสาวคนสวย ก่อนจะกอดอกหรี่ตามองความพยศของเธอ “คุณเป็นสุภาพบุรุษหรือเปล่า” “สุภาพบุรุษสะกดยังไงเหรอ ไม่เห็นรู้เลย” เขาพูดอย่างยียวนกวนประสาท เธอไม่ตอบว่ากระไร ไม่อยากจะโต้เถียงอะไรกับเขาอีก จึงรีบเดินไปที่ห้องน้ำโดยเร็ว เธออยากจะอาบน้ำชำระร่างกายเต็มทนแล้วในเวลานี้ ราเชนตามไปคว้าแขนของหล่อนเอาไว้ ไม่ยอมให้หล่อนเดินหนีเข้าห้องน้ำได้สำเร็จ “โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ ไอ้คนซาดิสม์ ไอ้คนป่าเถื่อน” เธอต่อว่าต่อขาน ก่อนจะมองตาขวาง “เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เราอาบน้ำพร้อมกันดีกว่า” ชายหนุ่มขยับใบหน้าเข้าไปหา ก่อนที่เธอจะถอยหนี รีบดันอกของเขาออกห่าง แต่มันก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาดึงเธอเข้าไปกอดแนบอก “นี่ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ! ฉันจะอาบน้ำ แล้วฉันไม่อาบน้ำกับคนอย่างคุณเหรอก” “ฉันแต่งงานกับเธอแล้ว เราสองคนเป็นผัวเมียกันแล้ว เข้าใจไหม ต่อจากนี้ไป เธอต้องเรียนฉันว่าพี่และแทนตัวเองด้วยชื่อเล่น” “ฉันไม่ทำอะไรแบบนั้นเหรอก ฉันไม่เรียกคุณว่าพี่เหรอก เรียกว่าอีตาแก่ดีกว่า” “แก่อย่างนั้นเหรอ คำก็แก่ สองคำก็แก่ คืนนี้ฉันจะจัดหนักจัดเต็มให้เธอพูดไม่ออกเลย ดีไหม”

ภพรักร้อน

เพราะแผนการของบรรดาแม่ๆ ที่อยากให้ลูกๆ ได้ร่วมหอลงโลงกัน แต่ทั้งหมดทั้งมวลเพราะวิญญาณสองดวงที่สิงสถิตอยู่ ณ บ้านหลังนั้น ทำให้ธีระกับกมลชนกได้ครองคู่กันอย่างมีความสุขในชาตินี้

ไพรสวาท

ไพรสวาท ประกอบด้วยเรื่อง 1. จอมไพร เธอแต่งงานกับเขาเพราะถูกผู้ใหญ่จับคลุมถุงชน แต่ลึกๆ แล้วเธอแอบหลงรักเขามาเนิ่นนาน และกลายมาเป็นเมียรักเมียสวาทของเขา 2. เสือสิงห์ เพราะความผิดพลาดทำให้เขาได้เธอมาเป็นเมีย เพราะแผนการทำให้เธอมาเป็นเมียรักของเขาชั่วนิรันดร์ 3. ราชัน เธอจำต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเขาแทนคู่หมั้นคู่หมายที่ถูกจับตัวไป แต่ลึกๆ แล้วเธอแอบหลงรักเขามาตลอดหลายปี 4. บัวบาน เธอเคยเป็นเด็กแสบที่เคยแกล้งเขาไม่ให้จีบผู้หญิงที่หล่อนหมายตาเอาไว้ให้พี่ชายตัวเอง เขาเดินทางไปเรียนต่อในเมืองใหญ่ กลับมาอีกครั้งเธอโตเป็นสาวสะพรั่งที่น่าขย้ำเสียยิ่งกว่าอะไร แล้วเขาจะปล่อยให้คู่กัดแต่ครั้งเก่าก่อนลอยนวลไปได้อย่างไร เพราะความลับในหัวใจของเขานั้น มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้!!!

ท่านประธานนิรันดร์

เขาคือท่านประธานนิรันดร์ ท่านประธานที่อยู่ห้องพักข้างๆ แถมยังชอบเรียกเธอให้ไปหาตอนดึกๆ ดื่นๆ

ปริศนารอยสวาท

พงศ์... ชายหนุ่มผู้มีความรักมั่นคงให้แก่บัว หญิงสาวที่เขามีความผูกพันด้วยตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะมีอุปสรรคขวากหนามเพียงใด จะกี่ภพกี่ชาติ เขายังรักเธอไม่เสื่อมคลาย และพร้อมจะฟันฝ่าอุปสรรคทุกอย่างเพื่อจะให้ครองคู่อยู่กับเธอ บัว... หญิงสาวที่รักเดียวใจเดียว มีรักมั่นคงให้เขาแก่พงศ์ เพื่อนวัยเด็ก พี่ชายที่แสนดี และชายหนุ่มที่เธอจะมอบตัวมอบใจให้ทุกภพทุกชาติ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เธอจะขอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว

นิยายรักจบแล้ว

ฝันหวาม

รสิกาหลับไปด้วยความอ่อนเพลียจากการเดินทาง ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัวเพราะมืออบอุ่นของใครบางคนมาลูบไล้เรียวขาของเธอ เธอทำท่าจะกรีดร้องแต่มือหนาก็อุดปากของเธอเอาไว้ เธอส่ายหน้าไปมาอย่างตกใจ แต่เมื่อได้ยินประโยคของชายหนุ่มในเงามืดก็ทำให้เธอหยุดดิ้นลงไปในทันที “ผมคือคนที่คุณต้องการยังไงล่ะ” หัวใจของรสิกาเต้นโครมครามเมื่อได้ยินประโยคนั้น เธอสั่งซื้อผู้ชายมาบำเรอความใคร่ บ้าไปแล้ว ด่าตัวเองในใจ แต่เมื่อมือหนาของเขาลูบไล้เรือนร่างของเธอ เธอกลับโอนอ่อนผ่อนตามเขาอย่างไม่น่าเชื่อ รสิกาปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เช่นไรก็ต้องเกิดขึ้น จะปฏิเสธบอกไปว่าไม่เอาแล้ว ไม่อยากทำแบบนี้แล้ว เธอแค่พูดเล่นๆ เหมือนเด็กเล่นขายของที่ไม่ชอบก็บอกเลิกง่ายๆ คงไม่ได้และไม่ทันเสียแล้ว เธอก็อยากทำอะไรผิดแผกจากความดีงามที่เคยทำบ้าง ก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะเป็นยังไง ผู้ชายทำได้ ผู้หญิงก็ทำได้ ปากร้อนของเข้าตรงเข้าบดจูบริมฝีปากสั่นระริกของเธอ เธอจูบตอบเขาไปอย่างดูดดื่ม อยู่ในที่มืดๆ ไม่เปิดไฟแบบนี้แหละดีแล้ว จะได้ไม่ต้องเห็นหน้ากัน เธอจะได้ไม่ต้องตะขิดตะขวงหัวใจ เขาบดจูบริมฝีปากของเธอจนร่างสาวสะท้าน จูบจนเธอหอบหายใจกระเส่า ก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงไปยังซอกคอหอมกรุ่น ขบเม้มและซุกไซ้จนเธอต้องร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน เขาจัดการถลกชุดนอนของเธอขึ้น ไร้บราและแพนตี้ เธอไม่ชอบใส่ชั้นในนอนนั่นเอง นั่นทำให้เขาได้ซุกใบหน้าเข้าหาและบดปากดูดรวบทรวงอกอวบอิ่มของเธอได้อย่างง่ายดาย เขาดูดเม้มยอดอกของเธอ ตวัดลิ้นลามเลียป้านหัวนมสีชมพูจัด ไล้เลียไปทั่วฐานบัวอวบ ทำให้เธอเสียวซ่านและร้องครางได้อย่างไม่ยากเย็นนัก ร่างกายของเธอบดเบียดเข้าหาร่างแข็งแกร่งของเขา กลิ่นกายบุรุษทำให้เธอรู้สึกเสียววูบวาบไปหมด ทุกสิ่งทุกอย่างรอบกายดูพลิกคว่ำพลิกหงายไปหมด เมื่อร่างกายของเขาสอดแทรกเข้ามาตรงหว่างขา แม้จะยังไม่ได้แนบชิดแบบเนื้อแนบเนื้อเพราะยังมีเสื้อผ้ากลางกั้นเอาไว้ แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่านยามที่ได้เสียดสีกันและกัน

เฮียถิ่น

ถิ่นจ้องมองร่างน้อยที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนกว้าง เขาถลกผ้าห่มที่คลุมกายของเธอออก พบว่าร่างน้อยของเธอเปลือยเปล่า ไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม เขาจึงซุกไซ้เข้าหา เธอบิดกายเร่าๆ ร้องครางด้วยความเสียวซ่าน จิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น จนเธอต้องลืมตาตื่น เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง เมื่อเธอตื่นและพร้อมจะดิ้นอยู่ใต้ร่างของเขา เขาก็แยกขาของเธอออกแบบที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว รวิดาร้องครางเสียงหลงเมื่อกายของเขาฝากฝังเข้ามาจนมิดเม้น “เฮีย... พอก่อนค่ะ” รวิดาร้องประท้วง เธอเพิ่งได้นอนไปเอง ตั้งแต่ที่พี่ชายของเธอคดโกงเขา เพราะพี่ชายทำงานให้เขา เขาก็เปลี่ยนไป จากพี่ชายที่แสนใจดีกลายเป็นพี่ชายที่สุดแสนจะใจร้าย พี่ชายของเธอหนีไป พร้อมด้วยการหอบเงินไปก้อนใหญ่ ถิ่นโกรธมาก เขาจึงมาลงเอากับเธอ พี่ชายของเธอทิ้งเธอเอาไว้ให้คอยแบกรับภาระหนี้สินทั้งหมด รวิดาดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ แต่ถิ่นไม่ได้สนใจ เขาปัดมือของเธอออก พร้อมกดไปกับที่นอนกว้าง อันเป็นสมรภูมิรักที่เขาทำกับเธอตั้งแต่วันแรกที่พาเธอมาอยู่ด้วยกันที่ไร่แห่งนี้

นิยายปัจจุบันจบแล้ว

กาลครั้งหนึ่งในห้วงรัก

คนเรามักเสียเวลาไปกับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่สลักสำคัญกับชีวิต จมอยู่กับอดีตและความทุกข์ แล้วถ้าหากว่าพรุ่งนี้เราไม่มีโอกาสอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว สิ่งที่คุณอยากทำที่สุดในวันนี้คืออะไร บอกรักคนที่คุณควรบอกรัก แสดงความรักกับคนที่คุณละเลยทอดทิ้งหรือทำอะไรให้ตัวเองมีความสุขเพราะบางคนละเลยแม้แต่ตัวเอง...

แอบร้อนซ่อนเสน่หา

ร่างที่นอนหลับสนิททำให้เขายิ้มเอ็นดู มือหนาดึงผ้าห่มออกจากกายสาว สายตาคมกล้ามองร่างเปลือยเปล่าที่นอนตะแคงไปอีกด้าน แล้วถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ ชุดนอนไม่ได้นอนของเธอเซ็กซี่จนเขาแข็งชันไปหมดทั้งลำกาย มือหนาลูบไล้สะโพกกลมกลึงและเอวคอดกิ่วของเธอเบาๆ ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปสัมผัสกับอกอวบอิ่มเกินตัวของเธอ ตอนเด็กๆ เวลาเขามาหาเพื่อน ยามได้เห็นสาวน้อยหลับใหลทีไรก็อดใจไม่ไหวทุกที เขาเผลอลูบไล้ดูดขบ ดอมดมผิวเนื้อขาวผ่อง สัมผัสทรวงอกอวบๆ ของเธออยู่เสมอ แต่แบบไม่ให้เธอรู้ตัว กระนั้นก็ยังไม่กล้าลักหลับเธอเพราะเธอยังเด็กมาก ด้วยเหตุผลนี้เขาถึงยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเพราะหลงรักเด็กสาว น้องสาวเพื่อนรักจนถอนตัวไม่ขึ้น สาวน้อยปากแดงแก้มใส ผมนุ่มหอมกรุ่น น่ารักน่าปรารถนาเป็นที่สุด

เกาะแสนรัก

เขาตกหลุมรักเธอมานานแสนนาน

พิศวาสในคืนหวาม

“อะไรกัน เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เดี๋ยวโดนทำโทษรู้ไหม” เขาคาดโทษเธอเอาไว้ ขณะขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วกระซิบเสียงนุ่มอย่างที่เธอไม่เคยได้ยินจากเขามาก่อน จันทร์เจ้ากะพริบตาปริบๆ เพราะว่าเธอไม่เคยได้ยินประโยคอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน หิรัญรวบท้ายทอยของเธอเอาไว้ก่อนจะบดจูบอย่างดูดดื่ม หญิงสาวใช้กำปั้นทุบไหล่ของเขาระรัวก่อนจะหยุดลงเพราะทนรสจูบอันแสนเร่าร้อนของเขาไม่ไหว เธอถึงกับหอบหายใจสะท้านกับรสจูบอันแสนดุเดือดของเขา ลมหายใจของทั้งสองหอบกระเส่ายามได้ถอดถอนริมฝีปากออกจากกัน “ทั้งปล้ำทั้งจูบ รับผิดชอบอาบ้างเถอะ” ประโยคของเขาทำให้เธอตาโต

เสียวซ่านสะท้านทรวง

เธอแอบลักหลับคุณอาข้างบ้านตอนเขาเมา

เถื่อนรักเล่ห์ทมิฬ

“ยัยอ้วนนี่นะเหรอหยาดพิรุณ แกจับมาไม่ผิดตัวแน่นะ” เมฆาถามอย่างคลางแคลงใจ ถึงแม้จะคลับคล้ายคลับคลา แต่คนในรูปก็หุ่นดีกว่านี้นี่นา อาจเพราะผมที่หลุดลุ่ยปรกหน้าทำให้เขาไม่แน่ใจนัก “ถูกคนแน่นอนครับนาย ผมสืบรู้มาว่าคุณหยาดพิรุณจะแต่งงานกับเสี่ยไกรวันนี้ ผมตามเรื่องมาหลายวัน” กริชรายงานอย่างแข็งขัน “หรือว่ายัยอ้วนนี่จะมีความสุขที่เลิกกับน้องชายของฉันได้สำเร็จ เลยกินเอากินเอาจนน้ำหนักขึ้น มีน้ำมีนวลขนาดนี้ เหอะ! มีความสุขจริงนะ งั้นนายไปได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะจัดการกับยัยนี่เอง” เมฆามองร่างอวบในชุดเจ้าสาวตาวาว กริชจึงล่าถอยออกมา ยังนึกไม่ออกว่าเจ้านายจะทำยังไงกับคนที่นอนสลบไสลไม่ได้สติแบบนี้ “ฉันไม่ได้พิศวาสเธอหรอกนะ เพราะคงผ่านผู้ชายมาเยอะ แต่เห็นขาวๆ อวบๆ ขอลองหน่อยแล้วกัน” คนไม่เคยสนใจไยดีผู้หญิงคนไหนพลิกร่างอวบให้นอนหงาย เพราะเมื่อครู่ผมปิดหน้าของเธออยู่ พอได้เห็นใบหน้างดงามอ่อนเยาว์ของคนที่สลบไสลไม่ได้สติ เขาถึงกับตกตะลึง เขาอยากเห็นดวงตาของเธอนักว่าจะน่ามองเหมือนหน้าหรือเปล่า ยอมรับว่าถึงจะอวบ แต่ก็ใส่ชุดเจ้าสาวได้สวยมาก ผมที่ยุ่งเหยิงระมาปกปิดใบหน้านั่นก็ทำให้เธอน่ามองมากกว่าจะทำให้รำคาญตา “บ้าหรือไงไอ้เมฆ จะไปหลงเสน่ห์ยัยนี่ไม่ได้ ถึงจะดูน่ารักก็เถอะ” เขาดุด่าตัวเอง แอบหอมแก้มป่องๆ นั้นฟอดหนึ่ง ถึงจะเหนียวๆ แต่แก้มหอมชะมัด

ทาสรักจำเลยเสน่หา

“นมใหญ่ขึ้นนะ เหมือนชุดชั้นในของเธอดูจะเล็กไปถนัดตา วันหยุดนี้ฉันจะพาไปซื้อดีไหม” เขาเคล้นคลึงปทุมถันอวบอิ่มของเธอมากขึ้น แพงขวัญกัดปากร้องครางเสียวซ่านจน ยอดอกแข็งเป็นไต “ไม่ต้องค่ะ” เธอรีบปฏิเสธเสียงสั่นเทา “แต่ฉันอยากจะพาเธอไปซื้อ เธอมีปัญหาอะไร” เขาข่มขู่อยู่ตรงริมหู เบียดท่อนกายชายแข็งคึกเข้าหาไม่ยอมล่าถอย “แพงเหนื่อย แพงขอพักนะคะคุณแดน” เธอเริ่มประท้วงเมื่อเขากอดรัดมาทางด้านหลัง ก่อนจะแทงท่อนชายเข้ามาในร่องรักอย่างล้ำลึก ความแข็งขึงเข้ามาเสียบคาอยู่ตรงร่องรักของเธอเต็มๆ ลำ “ร้องอย่างเสียวบอกว่าจะพัก เธอนี่มันชอบพูดจาโกหกจริงๆ นะ” เขาเคล้นคลึงลานนมของเธอแกล้งคนปากแข็งให้ร้องครางไม่เป็นส่ำ

อันว่าความรัก

เธอคือหญิงที่เขาแอบรักมานานแสนนาน

ดวงใจวิวัฒน์ หวานใจนายวิน

สำหรับเขาแล้ว การได้เห็นผู้หญิงที่รักมีความสุขก็เพียงพอแล้ว ร่างกายของเธอตื่นตัวสั่นระริก ปรารถนาให้เขาชำแรกเข้ามาเดี๋ยวนี้ สะโพกผายจึงหยัดยกขึ้นกระตุ้นให้เขากดกายเข้าหา วิวัฒน์รู้ดีว่าหญิงสาวต้องการอะไร เพราะร่วมสังวาสกันมานานหลายปีแล้ว รู้ว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร เขาเองก็พร้อมที่จะทำให้เซ็กซ์ที่เกิดขึ้นสมบูรณ์แบบมากที่สุด เพื่อที่จะทำให้เธอได้รับรู้รสรักอันหวานฉ่ำมีความสุขไปพร้อมๆ กันกับเขา เขาอยากประคับประคองพาเธอไปสู่สวรรค์ไปพร้อมกันในเวลาไล่เลี่ยกัน ไม่ทิ้งให้เธอค้างหรือให้เขามีความสุขอยู่ฝ่ายเดียว ความเอื้อเฟื้อของเขาที่มีให้เธอในทุกๆ เรื่องนั้นเขารู้ดี และชื่นชมความเป็นสุภาพบุรุษและความเอาใจใส่ของเขาที่มีให้แก่คนรอบข้างโดยเฉพาะคนในครอบครัว วิวัฒน์กดท่อนเนื้อเข้าไปในร่องสวาท การตอดรัดที่ดีพร้อมของเธอไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีทำให้เขาซี้ดปากอย่างชอบใจ ก่อนที่จะผลักดันเข้าไปจนสุดลำกาย กายชายที่กดเข้าหาจนมิดโคนทำให้เธออ้าปากค้างร้องครางเสียงหลงเช่นเดียวกัน เขารอให้เธอปรับตัว พร้อมด้วยการประคองสะโพกผายของเธอเอาไว้และเริ่มซอยจังหวะจากช้าไปเร็วสลับกันจนคนใต้ร่างของเขาร้องครางไม่เป็นส่ำ แทบไม่เป็นภาษา

หวามสวาท

“ภพจ๋า... จูบพิมพ์อีกสิจ๊ะ” คนที่กำลังเคลิบเคลิ้มเผยอริมฝีปากให้คนบนร่างจุมพิตลงมาหนักหน่วงเต็มอารมณ์ “ภพจ๋า... พิมพ์รักภพที่สุดในโลกเลย ภพล่ะ รักพิมพ์หรือเปล่า” เธอถามแล้วสะเทิ้นอาย เมื่อเห็นสายตาหวานเชื่อมของเขา “ภพก็รักพิมพ์ที่สุดในโลกเหมือนกันครับ” อ๊าย... ฟินไปถึงดาวอังคาร คนที่อยากมอบตัวมอบใจให้เพื่อนรักที่รู้จักกันมาช้านานถึงกับต้องยกมือทุบอกแกร่งเบาๆ “บ้า... คนอะไรชอบพูดความจริง” เธอว่าอย่างเขินอาย “พูดความจริงไม่บ้าหรอก ก็คนมันรักนี่นา รักมากๆ เลย รู้ยัง” “รักเท่าไหน” “แล้วพิมพ์ล่ะ รักภพเท่าไหน” “พิมพ์ถามก่อนนะ แต่ตอบก็ได้ เท่าฟ้าเลยล่ะ ไม่ดีกว่า... เท่าจักรวาล” เธออ้าแขนออกแล้วยิ้มกว้าง “ของภพเท่าชีวิตเลย รักพิมพ์เท่าชีวิต” “ภพปากหวาน” เธอทุบอกเขาอีกอย่างเขินอาย “เดี๋ยวจะให้ชิม” “อยากชิมมานานแล้ว” “ให้ชิมตลอดชีวิตเลย” เขาแนบหน้าลงมากระซิบ “รักตั้งแต่ตอนไหน บอกพิมพ์ให้ชื่นใจหน่อยสิ” เธอถามตาลอย โลกนี้ช่างเป็นสีชมพูจริงๆ ไม่เคยมีความสุขอะไรเท่านี้มาก่อน “นานแล้วล่ะ” เขาก้มลงมาหอมแก้มเธอ เธอเขินอาย ทุบเขาเบาๆ ก่อนจะหอมแก้มเขากลับด้วย “พิมพ์ก็ชอบภพมานานแล้วนะ” พูดแล้วต้องกลั้นใจกันเลยทีเดียวเมื่อเขาค่อยๆ สอดมือเข้าไปภายในเสื้อนอนของเธอ เธอตะครุบมือเขาเอาไว้ “ไม่เอานะภพมันไม่ดี” เธอพูดเสียงสะท้าน

พี่รักเธอนะ

ตอนนี้สารภาพตรงๆ ว่าไม่ได้คิดว่าเรื่องความผอม แต่คิดว่าตัวเองกำลังเป็นลูกข่าง โลกนี้มันช่างพลิกคว่ำพลิกหงายไปหมด เธอได้ยินเสียงหอบฟืดฟาดรุนแรงของเขา มันรุกเร้าเข้ามาในอารมณ์หวาม เธอถูกช้อนให้หยัดสะโพกรับ ก่อนที่ทุกอย่างจะพุ่งทะยานขึ้นไปสู่จุดหมายปลายทางที่ไม่เคยพานพบมาก่อน ธิดารับรู้ได้ถึงอ้อมแขนที่กอดรัดเธอเอาไว้แนบแน่นเนื้อกายของเธอกับเขาสั่นระริก หัวใจที่เต้นโครมครามเริ่มสงบลง เขาขยับออกห่างเล็กน้อยแต่ยังฝังกายอยู่ในความนุ่มละมุน ใบหน้าของเธอแดงก่ำ เผยอปากหอบหายใจน้อยๆ เขาทาบหน้าผากลงมาหา มองสบตาเธอ ธิดาเขินอาย เธอหลบสายตาเป็นพัลวัน “ขี่หลังพี่ไปอาบน้ำกันนะ” นางเอกในนิยายพระเอกต้องอุ้มไปอาบน้ำ แต่เธอต้องขี่หลัง คิดเอาเองสิ! น้ำหนักเกินมาตรฐานขนาดไหน!!!!!!!!!!!!!!!!!

พระจันทร์ใต้เงารัก

พระจันทร์ถูกบิดาเลี้ยงและพี่สาวนอกไส้สุดแสนใจร้ายบังคับแกมขอร้องให้มาดูแลคนตาบอด เธอจะไม่รู้สึกอะไรเลยหากผู้ชายน่าสงสารคนนั้นจะไม่… หล่อเหลา คมเข้ม.. ร่างเพรียวแข็งแรงสมส่วน... เซ็กซี่กินขาด... และหื่น!!! “ว้าย! ปล่อยนะ” “คุณก็เพิ่งเดินทางมาเหนื่อยๆ อาบน้ำด้วยกันนะ” “ไม่ค่ะ พระจันทร์ค่อยอาบทีหลัง” ดูเหมือนคำพูดของเธอจะไม่ซึมเข้าไปในห้วงความรู้สึกอะไรของเขาเลย มือหนาควานไปเปิดฝักบัวไม่นานน้ำก็ราดรดลงมา เธอดิ้นเร่าๆ อยู่ในอ้อมแขนแข็งแรง แต่ดิ้นหนีไปไหนไม่รอด ใช่! เขาตาบอด แต่อย่างอื่นยังสมบูรณ์แข็งแรงไม่ได้สึกหรอ… “อื้อ...” เขาตาบอดแต่สัญชาตญาณเขายังดี ปากร้อนที่บดจูบลงมาเหมาะเจาะเหมือนจับวาง เขาบีบปลายคางของเธอแน่น สอดแทรกลิ้นเข้ามาพัวพันด้านใน ร่างกายแข็งแรงของเขาบดเบียดเข้าหา เธอรับรู้ได้ถึงความเป็นชายที่เสียดสีอยู่กับหน้าท้องแบนราบ มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ เธอนี่แหละผิดพลาดที่ไม่รีบวิ่งหนีออกไปจากคฤหาสน์อันโอ่อ่าแห่งนี้ แต่ตัดสินใจเดินเข้ามาดูแลเขาเพียงเพราะสงสาร “ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!”

อกไม่หักเพราะรักเธอ

หญิงสาวแทบจะกรีดร้องเมื่อเขาดันก้นของเธอขึ้นไป ให้เธอปีนขึ้นจากสระได้เป็นผลสำเร็จ “ไอ้คนลามก” “ผมลามกตรงไหน” “คุณจับก้นฉัน” “อ้อ... เห็นคุณปีนขึ้นสระไม่ไหว สงสัยจะน้ำหนักเยอะเกินมาตรฐาน ผมเลยช่วยดัน แต่พูดก็พูดเถอะ ก้นคุณนี่... จริงๆ เลย” เขาเว้นประโยคหลังไม่พูดให้สมบูรณ์ ทำเอาคนฟังตาวาววับขึ้นมาในทันที “ก้นฉันทำไม” “ก้นคุณเหรอ ทั้งนุ่มทั้งเด้ง” “อ๊ายยย... ไอ้คนลามก กลับมานี่เลยนะ” **** “ตาลอยแบบนั้นคิดอะไรกับผมเหรอ” เขาขยับเข้ามาใกล้ ยื่นหน้าเข้ามาแทบชิดพวงแก้มสาว “นี่ถอยไปไกลๆ เลยนะ ใครจะไปคิดอะไรกับคุณ ชิ! พวกหลงตัวเอง” เธอดันใบหน้ายียวนกวนประสาทของเขาออกห่าง คนฟอกสบู่ผิวปากสบายอารมณ์ เขาถูไปทั่วตัว ก่อนจะถลกผ้าขาวม้าขึ้นเพื่อฟอกขาอ่อนตัวเอง ผู้ชายอะไรขาขาวเป็นบ้า! “คุณรู้อะไรไหม” “อะ... อะไร” เธอถามเสียงสั่น เบือนหน้าหนีขาอ่อนของเขา ไอ้ผู้ชายบ้า คิดจะอ่อยเธออย่างนั้นเหรอ ไม่มีทางเสียหรอก “ผมยังไม่เคยให้ใครเห็นขาอ่อนของผมเลยนะ” “เชอะ! ใครจะไปอยากเห็นขาอ่อนของคุณกันเล่า”

บ้านไร่ไพรรัก

“ตัวเล็ก” “ขา...” ขานรับเสียงสะท้าน “จูบหน่อยสิ คิดถึง” “อะไรกันจ๊ะพี่ไข่ คนลามก หน้าไม่อายมาขอจูบเขาแบบนี้ได้ยังไงกัน” คนว่าก้มหน้าเอียงอาย มือบิดไปบิดมา ปฏิเสธเสียงสะท้าน “จูบหน่อย จูบอย่างเดียวไม่ทำอะไรเกินเลย” “ไม่ได้หรอกจ้ะ แม่บอกว่าให้รักนวลสงวนตัว” “มัดจำเอาไว้ก่อน” เขาออดอ้อนเสียงแตกพร่า

คนเถื่อนสุดสวาท

เขาจับตัวเธอมาเพราะอยากแก้แค้นที่เธอเคยทำกับเขาเอาไว้อย่างเจ็บแสบ เธอตกเป็นเมียของคนเถื่อนอย่างเขาแบบงงๆ แล้วเรื่องราวของคนทั้งคู่จะลงเอยยังไง ติดตามอ่านในเล่มเลยจ้า

บ่วงเล่ห์แสนกล

พรหมลิขิตชักนำให้เขาและเธอมาพบกัน ความรักก่อเกิดท่ามกลางธรรมชาติและท้องทะเลแสนงาม

จอมเถื่อนยอดรัก

รูปร่างหน้าตาภายนอก เทียบกับความดีในจิตใจไม่ได้เลย

ไฟสวาท

“น้องกูไม่อยากเจอมึง” “บอกไปว่าผัวมาหา” “ไอ้!” สุรเชษฐ์สบถลั่นบ้าน ด่าเป็นชุด “กูไม่ได้ป้องกันเอาไปหลายที เผื่อท้องขึ้นมา ไปตามมาคุยกันให้รู้เรื่อง” “ไอ้นนท์มึง มึง!” สุรเชษฐ์ชี้หน้าเพื่อนมือไม้สั่น อยากจะชักปืนลูกซองมายิงกบาลเพื่อนให้กระจุย แต่เขาไม่อยากติดคุก ได้แต่โกรธหน้าดำหน้าแดง “ซื้อของมาฝากบำรุงจะได้หายป่วย ฤกษ์แต่งงานให้ผู้ใหญ่หาให้แล้ว ลดาตกลงแล้วใช่ไหม” “ตกลงบ้านป้ามึงเหรอ น้องกูไม่เอามึง” “งั้นกูฉุด” “มึงกล้าเหรอ กูยิงไส้พรุน” “กูจะคุย” รัชชานท์เท้าสะเอวมองขึ้นไปบนห้องนอนของเมียเด็ก สุรเชษฐ์ขยี้หัวตัวเอง เขารู้นิสัยเพื่อนดี ไอ้หมอนี่มันบ้า เคยมีใครขวางอะไรมันได้ “ลดาไม่อยากคุยกับมึง” “แต่กูจะคุย” “มึงกลับไปก่อน” สุรเชษฐ์เสียงอ่อนลง “ไม่ไป อีกไม่กี่วันปิดเทอม แต่งงานกันเลยกูจะได้วางใจว่าไม่มีผู้ชายที่ไหนมาเกาะแกะอีก” “มึงฟังภาษาคนรู้เรื่องไหมวะไอ้นนท์” “ฟังรู้เรื่องแต่กูไม่ไป หน้าที่ไปไม่ใช่หน้าที่กู” “เออวะ! กูเพิ่งเห็นคนหน้าด้าน” “ห้องเมียกูอยู่ไหน จะขึ้นไปคุย” “ปัดโธ่เว้ย! บอกว่าไม่ได้” รัชชานนท์ทรุดนั่งลงไปปักหลักไม่ไปไหน ถ้าเป็นคนอื่นสุรเชษฐ์คงไปตามลูกน้องมาลากมันออกไปทิ้งหน้าบ้าน แต่กับเพื่อนคนนี้เขาได้แต่ส่ายหน้าไปมา “น้องมึงท้องกูเลี้ยงเอง ไม่ต้องกลัวว่าจะเสียการเรียน มีลูกกี่คนกูก็เลี้ยง น้องมึงแต่งกับกูไม่ต้องทำงานทำการอะไร จะเลี้ยงดูปูเสื่ออย่างดี รักไปจนวันตาย ไม่ชายตาแลใคร ส่งเสียให้เรียนอีก จะเรียนจนจบปริญญาเอกก็ได้นะ” “กูอ่อนใจกับมึง” สุรเชษฐ์ทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตรงข้ามกับเพื่อน “กูจะไม่เจ้าชู้” “ก็น้องกูไม่เอามึง” “มึงให้กูฉุดลดาไปกกสักอาทิตย์รับรองว่าต้องใจอ่อนแน่ๆ” “ไอ้เพื่อนห่า จะฉุดน้องกูท่าเดียว มึงเป็นเด็กมีปัญหาหรือไงวะ” “ตอนนี้กูเป็นคนแก่มีปัญหา เด็กมันไม่เอาทำผัว” สุรเชษฐ์ไม่รู้จะขำหรือจะด่าเพื่อนยังไงดี ดูมันพูดแต่ละอย่าง

ยั่วรักจอมมาร

อะไรที่ได้มายากๆ เขายิ่งอยากได้ เด็กสาวที่มารดาหวงหนักหนา น่าขย้ำเหลือเกินในความรู้สึกของกวิน

กลลวงเล่ห์สวาท

“ไม่ได้เจอกันตั้งนาน สบายดีเหรอครับ” เขาเอ่ยถามในขณะที่เธอเดินหนี รันนรินทร์ชะงัก เธอหันมาสบตากับเขา ว่างเปล่าและเฉยชา มันไม่มีความรักอยู่ในดวงตาคู่นี้อีกแล้ว เขาเหมือนอีกคนที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน “ฉันสบายดีค่ะ คุณก็คงสบายดีกับมะปราง” ตอกกลับไป เขาคงจะหน้าหงายหรือหน้าซีดที่ผิดต่อเธอ แต่เขากลับหัวเราะ “ครับ พวกเราสบายดี” รันนรินทร์รู้สึกว่าเธอเจ็บจุกไปถึงขั้วหัวใจ เขาใช้คำว่า “เรา” เขากับมะปราง... เธอบอกตัวเองว่าอย่าร้องไห้เด็ดขาด อย่ามีท่าทีอ่อนแอให้เขาเห็นอีก เธอพยายามทำให้น้ำตามันไหลย้อนกลับเข้าไปในหัวใจอันแสนเจ็บปวด “ก็ดีแล้วนี่คะ” หญิงร้ายชายเลว หญิงชั่วชายโฉด ผีเน่ากับโลงผุ อยากจะด่าออกไปแต่เธอจุกจนพูดไม่ออก ก้อนอะไรสักอย่างมันแล่นขึ้นมาจุกอยู่ที่คอหอย เธอรู้สึกถึงอาการพะอืดพะอมเหมือนจะอ้วก! “คุณก็คงสบายดีกับ... ผัวใหม่” สารเลวด้วยกันทั้งคู่ เห็นเขาเป็นไอ้งั่ง เป็นควาย กันภัยกัดกรามจนขึ้นสัน สิ่งที่เขาคิด แต่ไม่ได้พูดออกไปเพราะมันน่ารังเกียจที่จะเอ่ย คนทำก็ย่อมจะรู้อยู่แก่ใจ “ฉันสบายดีค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ” “ไม่ทราบว่าเดินมาที่นี่ทำไมครับ มาระลึกความหลังว่าจะได้เจอไอ้คนโง่ๆ บ้านนอกเหรอครับ หรืออยากให้มันปรนเปรอจนร้องครางลั่นด้วยความเสียวซ่านเหมือนสมัยก่อนล่ะ” เพียะ!!! วินาทีนั้นเอง!!! รันนรินทร์ฟาดฝ่ามือลงบนซีกแก้มของเขาอย่างโมโห เขามีสิทธิ์อะไรมาพูดจาดูถูกเธอแบบนี้ มันยิ่งตอกย้ำว่าเขาหลอกลวงเธอ เห็นเธอเป็นของเล่น

เกมรักรอยสวาท

15.0K·B.J.

“จูบไม่ได้เรื่อง ยังกับไม่เคยจูบ” เขาถอนริมฝีปากออกห่าง กระซิบถามเธอเสียงแหบพร่า “นี่คุณ!” เธอเม้มปากแน่น อายจนหน้าแดง หน้าร้อนเห่อ หัวใจเต้นผิดจังหวะ “อื้อ...” เธอถูกบดจูบอีกครั้งเมื่อทำท่าจะพูดอะไร ในเวลานี้เขาไม่อยากฟังคำปฏิเสธของเธออีก “นี่คุณ! จะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันไม่ยินยอม” เธอดิ้นรนเมื่อเขาจับเธออุ้มพาดบ่า เดินผ่านห้องรับแขกเข้ามาในห้องนอน เขาโยนเธอลงบนเตียงโครมใหญ่ “โอ๊ย! นี่คุณ มันจะมากเกินไปแล้วนะ” “อะไรที่ว่ามากไปไม่ทราบ” เขาปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว รัตนาวดีหันรีหันขวางเพื่อหาทางเอาตัวรอด เธอกลิ้งตัวทำท่าจะลงจากเตียง แต่เขากระโดดขึ้นมาตะครุบเธอเอาไว้ ใช้แขนกันเอาไว้อีกด้าน หญิงสาวกวาดสายตามองหาอะไรสักอย่างที่จะหยุดการกระทำของเขาได้ โคมไฟที่หัวเตียงอยู่ไกลเกินไป “หาอะไรเหรอ อ้อ... โคมไฟ คิดผิดคิดใหม่นะ มันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เขากดมือเธอเอาไว้บนศีรษะ เธอพยายามดิ้น แต่หนทางรอดลิบลับ

แซ่บ

10.0K·B.J.

-สาวใช้วัยละอ่อน -ไฟร้อนยั่วรัก -เจ้าหญิงแมวเหมียว -เพื่อนสวาท -คืนนั้น -พิศวาส

อ่อย

12.0K·B.J.

พี่เขตขา... ได้ยินเธอเรียกเขาแบบนี้ ขาระทวยทุกทีสิน่า *** “พี่เขตไม่ชอบหนูนิ่มเหรอคะคุณป้า” กิริยาของเขาบ่งบอกได้คำเดียวว่าไม่ชอบ จะให้เธอคิดเป็นอื่นไปได้อย่างไรกัน “หนูนิ่มอย่าคิดมากนะลูก พี่เขตเขาแก่แล้ว อายุเกือบสี่สิบ เป็นผู้ชายทึนทึกขึ้นคาน ย่อมอารมณ์แปรปรวนเป็นธรรมดา คนวัยทองก็แบบนี้แหละลูก ถ้ามีเมียสักคนอาจจะหายบ้าๆ บวมๆ แต่นี่ไม่มีใครเอาทำผัว ป้าล่ะหนักใจ หนูก็อย่าไปถือสาพี่เขาเลยจ้ะ” คุณสุดหทัยแกล้งพูดเสียงดังให้บุตรชายได้ยิน สุดเขตที่เดินห่างออกมาไม่มากนักแทบก้าวตกบันไดเมื่อได้ยินประโยคของมารดา ***

วิวาห์ซ่าน

12.0K·B.J.

“ทำไมคุณถึงไม่ปฏิเสธแม่ของคุณเรื่องแต่งงานไปล่ะคะ” “ปฏิเสธไม่ได้” “ทำไมคะ” “เดี๋ยวลูกหนี้เบี้ยว อย่างน้อยก็ได้อะไรบ้าง” “นี่คุณคิดหรือแม่ของคุณคิดคะ” หน้าเลือดชะมัดเธอแอบคิดในใจ “ผมคิด แต่แม่อยากได้คุณมาเป็นลูกสะใภ้น่ะ” “ทำไมคะ มีผู้หญิงเยอะแยะ” “ไม่รู้สิ อาจเพราะคุณก้นใหญ่ นมใหญ่ น่าจะเป็นแม่พันธุ์ผลิตหลานให้ท่านได้หลายๆ คนมั้ง” “บ้าน่ะสิ!” เธอค้อนเขาหน้าคว่ำ พูดมาแต่ละอย่างหาความน่าเชื่อถือไม่ได้เลยจริงๆ

แสนหวาม

“วันนั้นอาเมาแต่ไม่ได้สติเลอะเลือนนะ” เธอกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ ไม่จริงใช่ไหม? ใครก็ได้บอกเธอที... รัชต์จำทุกอย่างได้ ในขณะที่เธอปลอบใจตัวเองว่าเขาคงจำไม่ได้ “มีสาวน้อยทิ้งหยดเลือดพรหมจรรย์ไว้ให้ดูต่างหน้า หลังจากสารภาพรักและหลอกฟันอาจนหมดแรง” เหลือเชื่อ! ดูพูดเข้า นาราหน้าแดงซ่านลามไปถึงใบหู เธอนี่นะหลอกฟันเขา บ้าน่ะสิ!

เมียรักเมียเสน่หา เล่ม 1-2

เมียรักเมียเสน่หา เล่ม 1 การแก้ปัญหามีมากมาย ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีการแต่งงานก็ได้ ไม่ใช่หรือ เขาบอกเธอด้วยรอยยิ้มเอื้อเอ็นดู และนั่นคือคำตอบของเหตุผลทั้งหมดที่เขาแต่งงานกับเธอ เมียรักเมียเสน่หา เล่ม 2 เขาทิ้งเธอไป ในวันที่เธอมีลูกให้เขา อีกหลายปีต่อมาเธอก็กลับมาในชีวิตเธออีกครั้ง พร้อมกับความจริงที่ได้ถูกเปิดเผย ตัวอย่างบางช่วงบางตอน... “ที่ฉันไม่อยากยุ่งกับคุณไม่ใช่อะไรหรอก แต่เพราะฉัน... รังเกียจ!!!” ประโยคนั้นของอดีตแฟนเก่าที่เขาไม่เอาแล้วทำให้ภัทรศักดิ์ใบหน้ากระตุก เขากระชากเธอมาหาเต็มแรง ก่อนจะบดจูบอย่างดุเดือด เนตรดาวไม่ทันได้ตั้งตัว เธอเจ็บริมฝีปากไปหมด เบิกตากว้าง ได้สติก็รัวกำปั้นใส่เขาไม่ยั้ง “นี่คุณปล่อยนะ” เธอแหวใส่ เขาก็ผลักเธอออก เช็ดปากอย่างรังเกียจ “คนเลว” “อย่ามาปากดีกับฉันอีก” ประโยคของเขาไม่ได้ทำให้เธอกลัวเท่ากับไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย เธอถอยหนีวิ่งเข้าบ้านไป

สวยมากๆ ท่ายากหนูก็เยอะ

แทนไทเปิดประตูเข้าบ้านมาอย่างสงสัย เขาจำได้ว่าล็อกประตูบ้านแล้วนี่นาก่อนที่จะออกไปข้างนอก สายตาคมเข้มกวาดมองในบ้านก่อนจะปะทะเข้ากับสาวน้อยแสนสวยที่กำลังทำกับข้าวอยู่หน้าเตาไฟ กลิ่นหอมของอาหารแสนอร่อยเรียกน้ำย่อยในกระเพาะอาหารของเขาอย่างดี แต่ไม่เท่าเรือนร่างอวบอัดของสาวน้อยที่ตอนนี้มีเพียงแค่ผ้ากั้นเปื้อนติดกายเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น ชุดอันล่อแหลมของเธอทำให้เขาได้เห็นแผ่นหลังเนียนละเอียด กับช่วงขาเพรียวงามสมส่วนของเธอ ยิ่งผิวของเธอนั้นไม่ต้องพูดถึงขาวเนียนน่าขย้ำ “อะแฮ่ม! เข้ามาทำอะไรน่ะ!” แทนไทแกล้งถามเสียงเข้มขรึม สาวน้อยก็หันมาพร้อมด้วยผ้ากันเปื้อนที่สุดแสนจะเซ็กซี่เห็นไปถึงไหนต่อไหน “หนูไหมมาทำกับข้าวให้อาแทนค่ะ” สาวน้อยรีบยกน้ำเย็นๆ มาเสิร์ฟเขาในทันที “อุ๊ย! น้ำหกค่ะ” เธออุทานที่เผลอสะดุดขาตัวเองทำน้ำหกใส่เขาเข้า “ขอโทษค่ะ น้ำหกหมดเลย แบบนี้ต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ” เธอรีบดึงผ้ากันเปื้อนผืนน้อยขึ้นมาเช็ดเสื้อผ้าให้เขา ทำให้แทนไทได้เห็นกลีบบุปผชาติอวบอูมเบื้องล่างที่มีขนอุยๆ ปกคลุมเอาไว้ เขาเบือนหน้าหนีทำเสียงดุเข้มใส่ “ไม่ต้อง” เขาเดินหนีขึ้นชั้นบนของตัวเองบ้าน เธอก็เดินตามไปติดๆ “อุ๊ย!” เพราะขาเธอสั้นเดินไม่ทันเขาก็เลยต้องรีบเดินให้ทันเขาจะเข้าห้อง แล้วจู่ๆ เขาก็หยุดเดิน เธอเลยชนเขาเข้าเต็มๆ “ระวังหน่อยสิ แล้วนี่เดินตามขึ้นมาทำไม” แทนไททำเสียงดุขณะประคองร่างน้อยเอาไว้แนบอก “มาช่วยอาบน้ำให้อาแทนค่ะ” “ใครขอ” “หนูไหมอยากทำค่ะ” ไหมแก้วทำตาปริบๆ โอบกอดรอบคอหนาของเขาเอาไว้ หอมแก้มเขาฟอดใหญ่ สีหน้าและแวบตาไร้เดียงสาของเธอทำให้แทนไทหายใจหอบแรง เขาต้องระงับใจเอาไว้มากแค่ไหนที่จะไม่โอบอุ้มสาวน้อยข้างบ้านไปขึ้นเตียง “ตามมายั่วอาแบบนี้อยากได้อะไร” “อยากได้อาแทนเป็นสามีตอนนี้เลยค่ะ” “อะไรของเธอ เฮ้ย!” แทนไทเดินหนีเข้าห้องนอน พอหันมาจะดุเด็กสาวเขาก็ต้องหลุดอุทานออกมาเมื่อเธอโผเข้ากอดเขาก่อนจะทาบทับเสียหลักลงไปบนเตียงนอนกว้าง

คุณหมอซ่านรัก

เธอแอบรักสามีของตัวเองมาช้านาน

ลุงภีม

เธอคือเด็กสาวที่คุณยายของเขาอยากให้แต่งงานด้วย

หวานมันวันวิวาห์

เธอหนีการแต่งงานมาเจอเข้ากับใครคนหนึ่งที่ได้ช่วยเหลือเธอเอาไว้จากคนร้าย โดยไม่รู้เลยว่าเขานั่นแหละคือคู่หมั้นของตัวเอง!!!

หนูแซ่บกับลุงคนเดียว

“วันนี้หนูดาวทำกับข้าวเยอะแยะเลยค่ะ คุณยายทวดบอกว่าลุงพัฒน์ชอบกินหอย หนูดาวเลยทำหอยมาให้หลายเมนูเลยค่ะ” ประโยคของเด็กสาวทำให้พัฒน์ถึงกับสำลักในทันที “แค่กๆๆ” เขายกน้ำขึ้นดื่มก่อนจะตบอกไปมาเบาๆ หูตาแดงไปหมด “ลุงพัฒน์สำลักใหญ่แล้ว” ทัดดาวรีบเข้าไปลูบหลังลูบไหล่ให้ กลิ่นหอมของสาวน้อยทำให้พัฒน์ถึงกับหน้าแดง รีบปัดมือของเธอออกโดยไว “ฉันไม่เป็นไรแล้ว” “หอยของหนูดาวอร่อยไหมคะ” “ฉันไม่เคยกินหอยของเธอจะไปรู้ได้ยังไงว่าอร่อยหรือไม่อร่อย เธอต้องให้ฉันลองกินก่อนสิ” พัฒน์เสียงดังใส่เด็กสาว ยายเด็กนี่ยั่วเขาแน่ๆ พัฒน์คิดในใจ “ก็นี่ไงคะหอยของหนูดาว มีทั้งหอยผัดฉ่า หอยลวกน้ำจิ้มรสเด็ดสูตรของคุณยายทวด หอยลายผัดน้ำพริกเผา” เธอทำหน้างงใส่เขา ก่อนจะกะพริบปริบๆ อย่างไร้เดียงสา “หอยอันนี้เหรอ” พัฒน์ทำท่าว่าเก้อ ก็คิดว่าเด็กมันยั่วคิดว่าหอยอย่างอื่นเสียอีก “ใช่ค่ะ แล้วลุงพัฒน์คิดว่าหอยอะไรคะ” “ก็จะหอยอะไรล่ะ ก็หอยแครงลวกไง หอยแครงลวกไม่มี” เขาเฉไฉไม่ให้เธอรู้ว่ากำลังคิดลามกอยู่ “หอยแครงลวกไม่มีจริงๆ ด้วยค่ะ หนูดาวไม่ได้ทำมา แต่ลุงพัฒน์จะกินหอยแครงลวกเหรอคะ” ทัดดาวถามเขาตาปริบๆ “เห้อ...” พัฒน์ถอนใจเขาอยากกินหอยเด็กนี่แหละ “ลุงพัฒน์ถอนใจทำไมคะ กับข้าวไม่อร่อยหรือไม่ถูกปากคะ” “เปล่า” เขาตอบก่อนจะรับประทานอาหารต่อ เธอก็ตักกับข้าวให้เขาอย่างเอาใจ “ลุงพัฒน์ชิมอันนี้สิคะ” เธอตักไข่ปูให้เขาอย่างเอาใจ “รู้ได้ไงว่าชอบกินไข่” “คุณยายทวดบอกค่ะว่าลุงพัฒน์ชอบกินไข่ปู” “ไข่อย่างอื่นฉันก็ชอบนะ” “ไข่อะไรคะ” “อะแฮ่ม” เขากระแอมกระไอยกน้ำขึ้นดื่ม “ทำไมต้องมาชวนพูดเรื่องลามกด้วย” “หนูดาวพูดเรื่องลามกตรงไหนคะ” เด็กสาวทำตาปริบๆ “เป็นเด็กเป็นเล็กถามมากจริงๆ” เขาทำเสียงดุใส่ เธอก็เลยยิ้มแฉ่ง เด็กสาวตรงหน้าร่าเริงสดใสไม่เครียดไม่ทุกข์ ไม่กังวลใจอะไรเลยและหลายครั้งที่เธอทำให้เขายิ้มตามได้ แนวนิยาย อีโรติก คอมมาดี้ ฟิน จิกหมอน โคแก่กับหญ้าอ่อนวัยใส

เพลิงสุมใจไฟสุมรัก

นราวดีผวาสุดตัว เธอพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากเชือกที่มัดเธอเอาไว้บนหัวเตียง เท้าของเธอโดนมัด และร่างของเธอเหลือเพียงบราเซียกับแพนตี้ติดกายเท่านั้น ร่างของเธอค่อยๆ สั่นและเธอรู้สึกถึงความปรารถนาที่ไม่เคยพานพบมาก่อน มันช่างรุนแรงและทรมานจนแทบจะขาดใจ เธอต้องการการปลดปล่อย เธออยากจะร้องไห้กับความทรมานนี้เหลือเกิน ร่างน้อยสัมผัสได้ถึงมือหนาอันแข็งกร้าวที่ลูบไล้ร่างกายของเธอ ความหวาดกลัวมาพร้อมกับความปรารถนาที่รุนแรงเกินจะหักห้ามใจ “อื้อ...” เธอครางเสียงสั่นจนสะท้าน รับรู้ได้ถึงรสสัมผัสแปลกใหม่ ริมฝีปากร้อนรุ่มของใครสักคนที่ค่อยๆ ช่วยปัดเป่าความทรมานให้เธออย่างลึกซึ้ง เธอบิดกายเร่าๆ ไปมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อยอดถันถูกดูดดึงด้วยริมฝีปากร้อนๆ เสียงลมหายใจของเขาร้อนแรง เขากัดยอดถันของเธอจนเจ็บแปลบ เธอดิ้นเร่าๆ ถูกตามติดบดเบียดเรือนกายเข้ามาหา ในขณะที่มือของเธอถูกปลดปล่อยจากพันธนาการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

คู่พิศวาส

พวกเขาจะอดใจไหวหรือไม่ เมื่อต้องใกล้ชิดกับสาวสวย อ่อนวหาน และน่ารักอย่างพวกเธอ

สาวน้อยอุ้มท้องหนีรัก

13.0K·B.J.

“ถอดเสื้อผ้าให้ฉันหน่อยสิ แล้วก็อาบน้ำให้ฉันด้วย” “เธอเป็นของขวัญของฉันในค่ำคืนนี้ และเราไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันหลังจากนี้ ขอให้เธอรับรู้เอาไว้ด้วย” เขาประกาศออกมาให้เธอได้รับรู้ ทำให้เธอถึงกับกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ พร้อมด้วยความขมขื่นที่แล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ บ่งบอกว่าเขาก็แค่ต้องการเหมือนผู้ชายคนอื่น แต่ไม่มีอะไรพิเศษ เพราะผู้หญิงที่เขาคิดจะแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยจริงๆ คือจิรดา ในขณะที่เธอเป็นแค่ผู้หญิงชั่วคืนที่เพื่อนๆ ของเขาซื้อหามาให้เพื่อทำให้เขามีความสุขในค่ำคืนนี้เท่านั้น เธอขยับเข้าไปแกะกระดุมเสื้อให้เขา ไม่รู้เป็นเพราะอะไรกันแน่ทำให้เธอกลับมาพบเจอกับเขาในลักษณะนี้ แต่มันช่างไร้ศักดิ์ศรีเป็นที่สุด เมขลากดข่มความอับอายทั้งหมดทั้งมวลเอาไว้ให้ลึกสุดใจ ค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อของเขาออกด้วยหัวใจสั่นไหว เธอแทบจะกลั้นใจเสียด้วยซ้ำเมื่อกระดุมแต่ละเม็ดถูกปลดออกจากรังดุม ผิวกายเรียบตึงของเขาทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง เนื่องด้วยไม่เคยต้องอยู่กับชายใดในลักษณะนี้มาก่อน และยิ่งไม่คาดคิดว่าการทำงานน่าอายเป็นครั้งแรกที่เธอคิดว่ามันจะจบลงหลังจากได้เงินจะเป็นองศา ผู้ชายที่เธอแอบรัก หมดกันซึ่งศักดิ์ศรีและคุณค่าที่เหลือออยู่ หญิงสาวเก็บกลืนความขมขืนเอาไว้ให้ลึกสุดใจ คิดถึงใบหน้าของมารดาที่นอนป่วยอยู่บนเตียงก็ทำให้เธอต้องทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด เธอถอดเสื้อของเขาออก แล้วถึงกับหน้าแดงกับอกกว้างและซิกซ์แพ็กที่มันกำลังปรากฏแก่สายตาของเธอ “ทำงานนี้กี่ครั้งแล้ว” เขาสนใจด้วยเหรอ นั่นสิเธอช้อนสายตาขึ้นมองเขา ไม่คิดว่าเขาจะถามคำถามแบบนี้ จะบอกว่าทำเป็นครั้งแรกเขาก็คงจะไม่เชื่อ เพราะในสายตาของเขาเธอมันต่ำต้อยด้อยค่าเพียงใด เมขลากัดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้ด้วยความรู้สึกที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก เขาจับมือน้อยของเธอไปจับที่ขอบกางเกงและความต้องการของเขาก็คือให้เธอปลดมันลงไปให้หลุดพ้นไปจากสะโพกสอบของเขา เขาสัมผัสได้ว่าเธอกำลังมือสั่นระริก แต่เขาก็คิดว่าเธอเสแสร้งแกล้งทำ คงอยากทำให้เขาเห็นว่าไม่เคย หากรับงานนี้แล้วก็คงตัดสินใจมาดีแล้วว่าจะต้องเจอกับผู้ชายสักคน ซึ่งถ้าวันนี้ไม่ใช่เขาก็คงจะเป็นคนอื่น

ท่านประธานคลั่งรักสาวน้อยข้างบ้าน

คนที่กำลังดื่มด่ำกับวิวทิวทัศน์ของธรรมชาติขณะนั่งจิบกาแฟไปด้วยถึงกับสำลัก ไอติดกันหลายครั้งจนต้องยกมือขึ้นตบอกเมื่อเห็นสาวน้อยวัยสะพรั่งผิวพรรณผุดผ่องกำลังนุ่งกระโจมอกออกมาอาบน้ำที่โอ่งข้างบ้าน ให้ตายดิ้นสิ!!! เขาคิดว่าอากาศค่อนข้างเย็น แต่เธอท้าลมหนาวด้วยการพาผิวกายผุดผ่อง ออกมาอาบน้ำเย้ยฟ้าท้าดินให้เขาได้เห็น ชลธารหายใจหนักๆ ลมหายใจของเขาสะดุดเมื่อเธอราดรดน้ำไปบนเนื้อตัวแล้วผ้าถุงผืนบางก็เปียกน้ำแนบไปกับเรือนร่างของเธอ จนเขาได้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของเรือนสาวอย่างชัดเจน เธอกำลังฟอกสบู่ เลยถลกผ้าถุงขึ้นมาจนเขาได้เห็นขาอ่อนนวลเนียนที่น่าสัมผัสเป็นที่สุด ชลธารรู้สึกเหมือนเลือดกำเดาของเขาจะไหล แล้วไอ้ความโป่งพองของกางเกงที่สวมใส่อยู่ก็ทำให้เขารับรู้ได้ถึงความทรมาน มือหนาเอื้อมมาสัมผัสกับแก่นกายที่กำลังตื่นตัวแข็งคึก เขารูดรัดและช่วยเหลือมันให้หายทรมาน ในจังหวะที่เขากำลังจะเสร็จสม วิมานกลางอากาศของเขาก็หยุดลง “โอ๊ย!” ชลธารร้องเสียงหลงยกมือขึ้นกุมหน้าผากของตัวเองเอาไว้อย่างตกใจ เมื่อโดนกระสุนจากหนังสติ๊กยิงเข้าให้ ทำเอาเขาถึงกับหัวปูดโนไปเลย พอเหลือบไปมองสาวน้อยที่กำลังอาบน้ำอยู่ ก็เห็นว่าเธอกำลังง้างหนังสติ๊กค้าง และแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เขา โอ้... แม่เจ้า เขาถูกเธอเห็นเข้าให้แล้ว ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำลามไปถึงใบหู เขาทั้งอารมณ์ค้าง ทั้งเจ็บจากกระสุนหนังสติ๊กจนตอนนี้หน้าเขียวหน้าเหลืองไปหมด แล้วสาวน้อยตัวแสบก็รีบวิ่งหนีเข้าบ้านไปโดยเร็ว เขาผิดอะไร ใครก็ได้บอกเขาที เธอเองไม่ใช่เหรอมาอาบน้ำโชว์ขาอ่อนขาวๆ เนียนๆ ให้เขาดู ชลธารพาตัวเองเดินเข้าบ้านพักอย่างหมายมาด คอยดูเอาเถอะ เจอกันแล้วจะแกล้งเสียให้เข็ด

โคแก่กับหญ้าอ่อนวัยใส

พิชญ์ หนุ่มวัย 39 ปี พ่อหม้ายลูกติดซึ่งภรรยาเสียชีวิตไปนานแล้ว กับ ต้นฝน นักศึกษาสาวปี 1 สาวน้อยสู้ชีวิตที่บังเอิญผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา และทำให้เขาหวั่นไหวและหลงรักสุดหัวใจ ด้วยว่าประทับใจในความขยันของเธอเป็นที่สุด เธอหายไปจากชีวิตของเขาและโชคชะตาก็ส่งเธอกลับมาให้เจอกับเขาอีกครั้งในสถานะใหม่เพื่อกระชับความสัมพันธ์และสานต่อหัวใจสองดวงที่ต้องการเติมเต็มความรักอันอ่อนหวานซึ่งกันและกัน ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ร่างสูงจัดการปลดเสื้อผ้าของเธอออกจากกาย เขาหอบหายใจร้อนแรงเมื่อได้เห็นเรือนกายเปลือยเปล่า ใช่ว่าไม่เคยเห็นผู้หญิงเปลือยมาก่อน เขาเคยถ่ายภาพนู้ด อันเป็นผลงานหลายชิ้นเมื่อหลายปีก่อน แต่ก็ไม่เคยนึกหวั่นไหวกับผู้หญิงคนไหนเท่าต้นฝนมาก่อน มือหนาจัดการบิดผ้าขนหนูผืนเล็กๆ ก่อนจะเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เธอจนสะอาดหมดจด คิดว่าเธอคงจะสบายตัวขึ้น “คุณพิชญ์” ต้นฝนกุมมือของเขาที่เช็ดใบหน้าของเธออีกครั้ง เขามองสบตาหวาดเยิ้มของเธอแล้วยิ้มละมุนส่งไปให้ “ฝนชอบคุณจังเลยค่ะ” ต้นฝนคิดว่าตัวเองกำลังฝันที่พิชญ์เข้ามาดูแลเช็ดตัวให้เธอ ทำให้เธอผ่อนคลายและสบายตัว คิดว่าตัวเองฝันเลยพูดความรู้สึกส่วนลึกในหัวใจออกมาแบบนั้น ประโยคของเด็กสาวทำให้พิชญ์ผละห่างเล็กน้อย แต่เธอดึงมือของเขาเอาไว้ ใบหน้าของเขาจึงขยับเข้าไปชิดใกล้เธออยู่เพียงแค่คืบ ลมหายใจร้อน ๆของคนทั้งคู่เป่ารดกันถนัดถนี่ พิชญ์จุมพิตริมฝีปากอ่อนหวานของเธออย่างอ่อนโยน เธอครางเบาๆ เบียดกายเปลือยเปล่าเข้าหาเขา ชายหนุ่มจัดการถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออกจากกาย แนบชิดเรือนกายแกร่งเข้าไปหาเธอ ความอบอุ่นของร่างแกร่งที่บดเบียดเข้ามาหา ทำให้เธอครางออกมาเบาๆ ด้วยความรู้สึกวาบหวามและเป็นสุข พิชญ์ลูบไล้เรือนร่างที่มีสัดส่วนยวนตา เขากดจุมพิตไปทั่วผิวกายผุดผ่อง ก่อนจะวกกลับมาบดจูบเธออย่างดูดดื่มอีกครั้ง เธอจูบตอบเขาอย่างเงอะงะไม่ประสา เขาก็ยิ้มเอ็นดูท่าทีของเธอนัก เธอดูอ่อนเดียงสาจนเขานึกแปลกใจอยู่ไม่น้อย ในจังหวะที่เขากำลังลังเล มือนุ่มๆ ของเธอก็ลูบไล้อยู่ตรงอกกว้างของเขา

เมียที่(ไม่)รักของเมษ

10.0K·B.J.

กันยาสะดุ้งเมื่อเจ้าบ่าวหน้าดุดึงมือของเธอเข้าไปหา ก่อนจะสวมแหวนแต่งงานให้อย่างขอไปที เธอยกมือไหว้เขาอย่างกล้ำกลืนฝืนทน เมษ ไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ แต่เขาต้องตกกระไดพลอยโจนแต่งงานกับเธอแทนพี่สาวของเธอที่หนีหายไปจากงานแต่งแบบไม่แคร์สายตาผู้ใด ไม่แคร์ถึงผลที่จะตามมาและไม่แคร์ความรู้สึกของเจ้าบ่าวอีกด้วย เขาจะยกเลิกงานแต่งก็ได้ ถ้าไม่กลัวเสียหน้าและเสียลูกหนี้คนสำคัญอย่างเธอไป ใช่แล้ว! พี่สาวของเธอไม่ได้หนีไปตัวเปล่าๆ แต่เธอยังทิ้งหนี้สินอันหนักอึ้งเอาไว้ให้ครอบครัวต้องแบกรับ และเธอคือคนที่จะต้องใช้หนี้นั้นแทนกิรณา เมษพาเธอเดินไปสวัสดีแขกเหรื่อในงานอย่างแกนๆ เพราะมีญาติผู้ใหญ่ของเขาอยู่ด้วย มือหนาดึงเธอเข้าไปใกล้ๆ บีบแขนของเธอจนเจ็บเสียหลายครั้ง “ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยสิ ทำยังกับฉันอยากแต่งงานกับเธอนักนี่” เขาก้มลงมากระซิบเสียงเข้มดุดันตรงริมหูของเจ้าสาวคนสวย ใช่แล้ว! สำหรับเขา เธอเป็นเพียงเจ้าสาวสำรอง และกำลังจะเป็นเมียที่เขาไม่รัก เพราะเขาไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ งานแต่งถูกจัดขึ้นในไร่อันกว้างขวางของเขา ผู้คนซุบซิบนินทากันสนุกปากว่ามีการเปลี่ยนตัวเจ้าสาวกะทันหันจากพี่เป็นน้อง เมษใบหน้าบึ้งตึงและตึงเครียดอยู่ตลอดเวลา เขาคงเสียหน้า และนั่นคือเรื่องจริง ทำให้ลึกๆ แล้วเธอก็เห็นใจเขาเป็นอันมาก งานสิ้นสุดลงด้วยความโล่งใจของใครหลายคน แขกที่มาในงานทยอยกลับ ทิ้งให้เจ้าของงานได้เผชิญกับความเป็นจริง ว่าวันงานแต่งมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง กันยารู้สึกมือเย็นเยียบหลังจากที่บิดามารดาและญาติผู้ใหญ่ของเมษอวยพรให้เธอกับเขา ขณะส่งตัวเข้าห้องหอ ก่อนจะออกไปจากห้องอย่างเงียบเชียบ ทิ้งให้เธอกับเขาต้องเผชิญหน้ากันเพียงลำพังในห้องสี่เหลี่ยมอันโอ่อ่า เมษมองร่างของเจ้าสาวที่ยังนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนพื้นหลังจากผู้ใหญ่ออกไปจากห้องหอเรียบร้อยแล้ว “ลุกขึ้นมาทำหน้าที่ของเธอได้แล้ว” เมษดึงรั้งร่างน้อยขึ้นมาจากพื้นด้วยแรงกระชากอย่างไม่ปรานี “โอ๊ย! พี่เมษ” กันยาร้องเสียงหลง เธอต้องมาแต่งงานแทนพี่สาวของตัวเอง และต้องมาอยู่ที่ไร่ของเมษแทนกิรณาที่หนีไปกับผู้ชายคนอื่น ทิ้งให้เธอต้องเข้าพิธีแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่หล่อนคบหาดูใจอยู่นานนับปี “จะร้องทำไม เธอกับพี่สาวก็คงไม่ต่างกันมากนักหรอก เอาเงินของฉันไปเท่าไหร่แล้วล่ะ หลอกกันสารพัด นี่พ่อแม่เธอคงคิดจะเอาเธอมาย้อมแมวขาย จับเธอใส่ตะกร้าล้างน้ำสินะ” เขาผลักร่างบอบบางไปที่เตียงกว้างอย่างไม่ปรานีปราศรัย

สาวน้อยของอาพจน์

เขาหายไปนานหลายปีและกลับมาช่วยเหลือเธอเอาไว้จากมารดาเลี้ยงใจร้าย... “เอกสารสำคัญให้ผมเป็นผู้ปกครองของดรุณีต่อจากนี้เป็นต้นไป” “ได้ยังไงกัน ยายหนูดีเป็นลูกเลี้ยงของฉัน จะยกให้ใครง่ายๆ ได้ไง” “หนี้สินของคุณผมก็จ่ายให้แล้ว จะเอายังไงอีก” พจน์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุดัน “คุณพจน์เป็นผู้ชาย จะยกเด็กผู้หญิงให้อยู่ในการดูแลได้ยังไง ไม่ได้เป็นอะไรกันเสียหน่อย” จินตนาเริ่มหัวหมอ “แล้วจะเอายังไงครับ ผมไม่ชอบอ้อมค้อมมากความคุณก็รู้ดี” “ยายหนูดีอายุสิบแปด แต่งงานได้แล้ว คุณจะแต่งงานกับยายหนูดีไหมล่ะ ถ้ายอมแต่งถึงจะพาไปได้” คนหัวหมอยังพูดต่อ ดรุณีได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับตาโต หันไปมองหน้าพจน์ พจน์รักสันโดษและหวงความโสดเป็นอันมาก คงไม่ยอมแต่งงานกับเธอง่ายๆ ดรุณีคิดอย่างเศร้าใจ แต่ประโยคตอบกลับของพจน์ทำให้เธอต้องเงยหน้ามองเขาอย่างตกตะลึง “ผมยินดีรับหนูดีเป็นภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมายตอนนี้เลย ถ้าคุณต้องการแบบนั้น” “มาอยู่กับอาเป็นภรรยาของอา ก็มีชีวิตใหม่นะ ลืมอดีตเสียให้หมด” “ค่ะอาพจน์ ขอบคุณอาพจน์มากๆ นะคะ” เธอกราบที่อกของเขา ไม่อยากนึกถึงความเลวร้ายในอดีตอีก และยังดีที่เธอเอาตัวรอดจากปากเหยี่ยวปากกามาได้ “อาบน้ำกันเถอะ” ประโยคของพจน์ทำให้ดรุณีหน้าแดง เพราะเธอคิดว่าคืนนี้เป็นคืนเข้าหอ เขาคงไม่ปล่อยให้เธอนอนสบายเหมือนคืนก่อนๆ แต่เธอก็คิดว่าตัวเองเป็นภรรยาของเขา หากเขาต้องการและปรารถนาเธอก็ไม่ควรจะเกี่ยงงอน พจน์อุ้มร่างน้อยของเธอขึ้นสู่อ้อมแขน ร่างกายเปลือยเปล่านั้นสั่นสะท้านยามที่เขาแนบชิด ดรุณีก้มงุดๆ ให้เขาพาไปวางในอ่างอาบน้ำใบโตที่บรรจุครีมอาบน้ำหอมกรุ่นจรุงใจ ก่อนที่ร่างสูงแข็งแรงจะก้าวลงมาในอ่างอย่างไม่รีบร้อน ดรุณียิ่งหน้าแดงเมื่อได้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าของผู้ชายเป็นครั้งแรก

บ้านไร่ไพรสวาท

ชายหนุ่มรูปร่างสูงสง่า เรือนร่างงดงามอัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม ผิวสีแทนของเขาน่ามองยิ่งนัก ช่วงขาเพรียว สะโพกสอบแข็งแรง ใบหน้าของเขาคมสันหล่อเหลา เรือนกายแข็งแกร่งแสนเซ็กซี่ ดวงตาคมเข้มยามทอดสายตามองนั้นดูอ่อนหวานเร่าร้อนจนคนถูกมองแทบละลาย หญิงสาวรูปร่างอวบอิ่มถูกโอบกอดในอ้อมอกของชายหนุ่มอย่างทะนุถนอม เขาบรรจงจุมพิตดูดดื่มเหมือนจะสูบเลือดสูบเนื้อไปจากเธอจนหมดสิ้น ลิ้นของเขากระหวัดรัดรึง คลุกเคล้าในโพรงปากอ่อนนุ่มหวานล้ำ ริมฝีปากของเธอถูกบดขยี้จนต้องเผยอร้องครวญครางเสียงหอบกระเส่าออกมาไม่ขาดสาย เขาปลดปล่อยริมฝีปากของเธอเป็นอิสระ เพียงชั่วครู่ก็ประทับลงมาใหม่ บดคลึงครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างหิวกระหาย หัวใจของเขาเต้นระรัว มือหนาฟอนเฟ้นอกอวบหนักเบา อุ้งมือใหญ่เริ่มเลื่อนลงไปสำรวจสัดส่วนความเป็นสาว เธอร้องครางด้วยความทรมานอันมากล้น นิ้วเรียวยาวสอดแทรกเข้าไปในกลีบบุหงาแสนสวย ก่อนที่ริมฝีปากจะเลื่อนลงไปคลุกเคล้าอย่างหิวกระหาย ชายหนุ่มหอบหายใจอย่างรุนแรง เขาพลิกกายขึ้นทาบทับพาคนใต้ร่างไปยังดินแดนแห่งความสุขในทันที!!! “เพลง” เสียงหนักๆ ทำให้คนเหม่อลอยสะดุ้งจากภวังค์ความคิด “ค่ะ บก.” เพลงพิณนั่งตัวลีบเมื่อเห็นสีหน้าของบรรณาธิการวัยห้าสิบเศษกำลังมองเธอไม่วาง “ไปหาไอเดียร์ เที่ยวเปิดหูเปิดตาบ้างสิ เขียนแบบนี้ไม่ว่าหรอกนะ แต่มันเหลือครึ่งหน้าได้ไง ก็รู้อยู่ว่าสำนักพิมพ์ทำนิยายประเภทไหน” นี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอต้องเดินทางไปยังบ้านไร่ของเขา

เจ้าสาวยอดดวงใจ

22.0K·B.J.

นำทัพ ไตรจักรภพ เขาคือผู้ชายที่สาวๆ หมายปอง เพราะคำมั่นสัญญาในอดีตทำให้เขาต้องจำใจแต่งงานกับคู่หมั้นวัยเด็ก แต่โชคชะตาก็พาให้เขามาพบกับเธอ รัตนปาตี ปทมาศวรรย์ เจ้าสาวสำรองที่เขาไม่ได้ยินดีจะรับมาเป็นภรรยา เจ้าสาวที่กลับกลายมาเป็นเจ้าสาวยอดดวงใจที่เขารักสุดหัวใจ*********“นี่คุณปล่อยนะคะ” เธอหน้าร้อนเห่อเมื่อเขากอดเธอเสียแนบชิด“เธอเป็นภรรยาของฉันแล้ว จะเต็มใจไม่เต็มใจเธอก็มาเอง ไม่มีใครบังคับ”“คุณจะทำอะไรน่ะ”“จูบภรรยาหวานๆ น่ะสิ”

วิวาห์ร้อนเพลิงสวาท

“ไม่ต้องเกร็งหรอกครับ พี่ชอบวดีตั้งแต่เห็นหน้า เลยไปสมัครเป็นหลานเขยคุณหญิงย่า พี่เองก็ไม่มั่นใจว่าวดีจะรังเกียจพี่หรือเปล่า พี่เลยยังไม่ให้ผู้ใหญ่ไปพูดอะไรอย่างเป็นทางการ แต่พี่เป็นเฒ่าแก่ให้ตัวเองไปพูดกับคุณหญิงย่าของวดีก่อน ถ้าวดีรังเกียจหรือยังไม่พร้อม พี่ก็เข้าใจ”“เอ่อ... วดีไม่ได้รังเกียจค่ะ” ราชาวดีอยากจะกัดลิ้นตัวเองนัก นี่เธอพูดอะไรออกไป เธอกับเขาเพิ่งรู้จักกันเมื่อครู่เองนะ เธอจะใจง่ายไปไหน หญิงสาวตำหนิตัวเองในใจ“พี่ไม่ได้รีบร้อนหรือบีบบังคับ แต่ถ้าวดีไม่ขัดข้อง เดือนหน้ามีฤกษ์ดี”“พี่คินคะ คือว่า...” ราชาวดีถึงกับตกใจ แต่เธอพูดไม่ทันจบ อาหารก็ทยอยมาเสิร์ฟ“พี่อาจจะดูใจร้อน แต่ก่อนแต่งงานเดือนนึง เราก็ศึกษากันได้”“ถ้าเราไปด้วยกันไม่ได้ล่ะคะ”“ไม่ต้องเครียดไปหรอกครับ เราลองคบกันก่อน พี่ให้โอกาสวดีได้เลือก”“จริงๆ วดีเอง เอ่อ...” เธออึกอัก“พูดมาได้เลย พี่ยินดีรับฟัง”“ครอบครัวของวดีมีปัญหา...”แล้วเธอก็พูดตรงๆ เรื่องบริษัทและสถานะการเงิน ก่อนจะลอบสังเกตสีหน้าของเขา ภาคินตั้งใจฟังและเขาก็ไม่มีท่าทีดูถูกให้เห็น เธอแค่ลองใจเขา แต่กลับกลายเป็นว่าเขาส่ายหน้า ยิ้มบางๆ กุมมือเธอเอาไว้“พี่รู้แล้วครับ เอาเป็นว่าถ้าเป็นเรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหา”“ทำไมถึงอยากแต่งงานกับวดีค่ะ วดีไม่มีอะไรเลย”“พี่บอกไปแล้วว่าพี่ชอบวดี และพี่ก็มองวดีมานานแล้ว”“นานแล้ว หมายความว่ายังไง”“ก็มองมาหลายปี รอให้วดีโตกว่านี้”

สามีเถื่อนที่รัก

21.0K·B.J.

เข้าห้องผิดชีวิตเปลี่ยน!!! “เธอเป็นใคร” เขาเอ่ยถามเสียงเข้ม สีหน้าที่รกไปด้วยหนวดเคราและร่างสูงใหญ่ที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งทำให้นิรินมีท่าทีหวาดกลัว ร่างบอบบางพยายามดิ้นแต่เขาข่มขู่เสียงเข้มทำให้เธอไม่กล้าดิ้น“ถ้าเธอดิ้นอีกฉันจะปาดคอเธอซะ” เขานึกครึ้มอกครึ้มใจอยากแกล้งคนขี้กลัว เธอหยุดกึกในขณะที่มือบอบบางถูกกดเอาไว้เหนือศีรษะ“ตอบคำถามมาเสียดีๆ ห้ามโวยวายกรีดร้องไม่งั้นได้เป็นศพก่อนจะมีคนมาช่วยแน่ๆ” พอเขาพูดแบบนั้นเธอก็รีบพยักหน้าทันที ร่างของเขายังคร่อมทับร่างของเธออยู่ หญิงสาวกลัวจนตัวสั่น พอเขาปล่อยเธอก็ทำท่าจะร้อง“อื้อ...” เขาก้มลงบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่ม เธอรัวกำปั้นทุบแผ่นหลังเขาระรัว พอเขาปล่อย เธอทำท่าจะกรีดร้องเขาก็บดจูบลงมาอีกครั้งนิรินหอบหายใจระรัวเมื่อเขาปลดปล่อยริมฝีปากเธออีกหน“เธอเป็นใคร” เขาเอ่ยถามเสียงเข้ม“ไอ้โจรห้าร้อย”“ใครบอกว่าฉันเป็นโจรห้าร้อย ทั้งเนื้อทั้งตัวมีอยู่ยี่สิบ ฉันเป็นโจรยี่สิบบาทต่างหากล่ะ” เธอกะพริบตาปริบๆ กับประโยคของเขา“เธอเป็นใคร” นรราชถามซ้ำ หรี่ตามองคนใต้ร่างเขาเห็นใบหน้าของเธอไม่ชัดจึงเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟที่หัวเตียง แสงสลัวจากโคมไฟทำให้มองเห็นใบหน้าของสาวน้อยชัดเจน ใบหน้าหวานหยดคุ้นเคยนั้นทำให้นรราชชะงักงัน“ทำไมไม่ตอบคำถามล่ะ” เสียงของเขาเหมือนสำลักเมื่อได้เห็นใบหน้ากลมหวาน ดวงตากลมโต คิ้วโก่งเรียวงาม ริมฝีปากเต็มอิ่ม เขาอยากหอมแก้มสาวแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยว“ลุงราช” นิรินจำเขาได้ หลานชายคนโตของคุณย่าทวดลักษณ์นาราผู้แสนใจดี แต่หลานชายของท่านโคตรใจร้าย แม้ใบหน้าของเขาจะรกไปด้วยหนวดเคราแต่เธอก็จำเขาได้ ปีหนึ่งจะได้เจอกันหนึ่งครั้ง บิดาของเธอกับนรราชไม่ใคร่จะลงรอยกันนัก และท่านก็ไม่ต้องการให้เธอยุ่งเกี่ยวกับเขาเป็นอันขาด...

ภรรยายอดสวาท

27.0K·B.J.

เขาเป็นพี่หมอกรุบกริบที่น่ารักของน้องสาวนอกไส้อย่างเธอ อีโรติกคอมมาดี้... เบาสมอง

ยอดสวาทคนเถื่อน

อธิปหลบฉากอยู่อีกด้านของสวน เขามองเห็นร่างโปร่งบางที่เดินออกมาจากบ้านหลังสวยแล้วถึงกับกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกระหายชัชญาอยู่ในชุดสบายๆ ด้วยกางเกงขาสั้นโชว์เรียวขาผ่องสวยที่เขาต้องกลืนน้ำลายติดกันหลายครั้ง เสื้อยืดเอวลอยพอดีตัวรัดรึงส่วนสัดยวนตา อกเป็นอก เอวเป็นเอว เธอเป็นคนแขนขายาวแต่ไม่ได้ดูเก้งก้าง ดูกลมกลึงนุ่มนิ่มน่ารัก เรือนผมสลวยสีน้ำตาลเข้มที่ดัดเป็นลอนสวยถูกมัดเอาไว้หลวมๆ กลางกระท่อม ทำให้เธอดูอ่อนเยาว์เหมือนเด็กอายุสิบเจ็ดย่างสิบแปดที่เพิ่งแตกเนื้อสาวหญิงสาวทิ้งตัวลงนอนบนเตียงผ้าใบตัวใหญ่ ทำให้ร่างของเธอดูเล็กนิดเดียว มือบางหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาอ่านอย่างแสนสบายอธิปจ้องมองหญิงสาวไม่วางตาด้วยความเผลอไผล เธอน่ามองชะมัด มองยังไงก็มองไม่เบื่อ ชายหนุ่มดึงบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ พิงหลังไปกับต้นไม้ใหญ่ สายตายังจับจ้องเธอไม่วาง แล้วคนน่ารักก็ค่อยๆ เผลอหลับไปทั้งๆ ที่ยังจับหนังสือเอาไว้ หนังสือเล่มเล็กของเธอจึงตกลงข้างตัวเพราะมือบางค่อยๆ คลายออก หลังจากเข้าสู่ห้วงนิทรารมย์อันแสนสุขร่างสูงเพรียวเคลื่อนตัวว่องไว ค่อยๆ เดินไปหยุดยืนอยู่ข้างๆ เตียงผ้าใบของหญิงสาว เขาทอดสายตามองเธอใกล้ๆ มองผิวเนียนละเอียดหอมกรุ่น แก้มเธอแดงระเรื่อแต่เป็นไปตามธรรมชาติ เขาเพิ่งเคยเห็นผู้หญิงไม่แต่งหน้าแล้วน่ามองขนาดนี้ มือหนาจึงค่อยๆ เคลื่อนไปสัมผัสกับแก้มเนียน เมื่อเห็นคนน่ารักหลับตาพริ้ม“โอ๊ย!!!” อธิปร้องเสียงหลงเมื่อเธอลืมตาตื่นแล้วคว้าหมับเข้าที่มือเขา แต่ที่ทำให้เขาเจ็บเพราะเธอหักนิ้วเขาเต็มแรง

สวาทรักคนเถื่อน

“อย่าดิ้นสิแม่คุณ เดี๋ยวตกจากหลังม้าหรอก”เสียงเข้มปนรำคาญดังขึ้นตรงหน้าเธอ พวงชมพูเพิ่งรู้ว่าเธอถูกอุ้มลอยขึ้นมาอยู่บนหลังม้าเสียแล้ว แถมยังเจอกับผู้ชายหน้าดุที่รกไปด้วยหนวดเครา“กรี๊ด!!! ปล่อยนะ นายจะทำอะไรฉันน่ะ จะพาฉันไปไหน”“อย่าดิ้นมากสิคุณ เห็นไหมว่ายิ่งดิ้นยิ่งเบียดเสียดสีกับอะไรของผมบ้าง”“ลามก โรคจิต” พวงชมพูหยุดดิ้นทันทีเพราะเธอเองก็สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างของผู้ชายที่ตุงอยู่ใต้กางเกงยีนส์หนาเก่าๆ ตัวที่เขาสวมอยู่ เธอไม่ใช่เด็กไร้เดียงสา เข้าใจดีว่ามันคืออะไร“อยากรู้ไหมว่า... ลามก โรคจิตเป็นยังไง หึหึ” อุกฤษฏ์แกล้งยื่นหน้าเข้าไปหา พวงชมพูเบี่ยงหน้าหนี มองตาเขียวผู้หญิงอะไรแก้มเนียนหอมชะมัด นี่เขายังไม่ได้ประทับปากลงไปตรงๆ หรอกนะ แค่อยู่ระยะกระชั้นชิดก็ทำให้เขาไขว้เขวได้แล้ว“อย่านะ ไอ้บ้ากาม นายจะพาฉันไปไหนนี่ ปล่อยฉันไปเถอะนะ” พวงชมพูถามอย่างหวาดระแวง ไม่คิดว่าการเดินทางมาหาบิดาครั้งนี้จะโชคร้าย“สาวๆ สวยๆ แบบนี้พาไปทำอะไรดีนะ เอาไปทำเมียดีหรือเปล่า” อุกฤษฏ์หัวเราะอย่างครื้นเครง ยิ่งเห็นใบหน้าหวานหยาดเยิ้มหยดย้อยแดงก่ำด้วยความโกรธ ยิ่งอยากยั่วเข้าไปอีก“ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันจะไม่เอาเรื่องนายแน่นอน เพราะถือว่านายช่วยชีวิตฉันไว้ บ้านฉันรวยมากนะ นายจะเอาเงินเท่าไหร่ฉันจะให้คุณแม่เงินส่งมาให้”เธอรีบยกมือไหว้เขา เอ่ยขอร้องเสียงสั่น เพราะยิ่งเขาควบม้าไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งเข้าไปในป่าลึก แถมลูกน้องของเขายังตามมาเป็นพรวน ผู้ชายเป็นโขยงแบบนี้ ถ้ายังแข็งข้อ พวงชมพูคิดว่าตัวเองคงไม่รอด คงต้องใช้ไม้อ่อนพูดจาเกลี่ยกล่อม บางทีเธออาจจะรอดก็ได้“เรื่องอะไรจะปล่อยง่ายๆ ได้ทั้งเมียได้ทั้งเงินไม่ดีกว่าเหรอ” อุกฤษฏ์หัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ พวงชมพูยิ่งหวาดกลัวจนตัวสั่น ไม่คิดว่าจะโชคร้ายมาเจอโจรกลางทางแบบนี้

พันศักดิ์

“กลางวันแสกๆ ไม่อายฟ้าอายดิน”พันศักดิ์เบือนหน้าหนีจากภาพตรงหน้า เด็กสาวใบหน้าเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ตัวสั่นเทาสะบัดมือหนีมองเขาด้วยสายตาตัดพ้อ ก่อนจะเดินกระเผลกๆ ออกจากกระท่อมหนุ่มใหญ่สบถยาวเหยียดเมื่อหันไปเห็นก้นขาวๆ ของเด็กสาววัยสิบแปด เธอเอาเสื้อผ้าขาดๆ ปิดบังเนื้อตัว ร้องไห้สะอึกสะอื้นเดินหนีด้วยเนื้อตัวสั่นเทา“จะไปไหน” ร่างสูงใหญ่เกือบร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรตามมากระชากแขนเล็กของเด็กสาว เธอสะดุ้งสุดตัวยังร้องไห้ไม่ขาดสาย“มังคุดจะกลับบ้าน” มังคุดตอบเสียงสั่นๆ สะอื้นจนตัวโยน“เดินแก้ผ้าไปแบบนี้น่ะเหรอ” ขาเอ่ยถามอย่างหงุดหงิดใจไม่น้อย“แล้วจะให้มังคุดทำยังไง” เด็กสาวถามเสียงสะอื้น“เอาใบกล้วยปิดไหมกันอุจาดตา” เขาประชดแต่เธอกัดปากตัวเองแล้วสะบัดมือหนี“โกรธรึที่มาขัดจังหวะ” พันศักดิ์เลิกคิ้วขึ้นถาม“ปากร้าย มังคุดไม่เคยคิดจะมีผัวทีเดียวสิบคนหรอกนะ”“อ้อ... นึกว่าอยาก”“ลุงศักดิ์!” เธอเสียงดังใส่เขายังร้องไห้สะอึกสะอื้นน้ำตาเปรอะเปื้อนกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!เสียงกรีดร้องดังขึ้น พันศักดิ์อุ้มร่างเล็กขึ้นสู่อ้อมแขนหลังจากสะพายปืนลูกซองไปทางด้านหลัง เธอปัดป้องปิดบังเนื้อตัวเป็นพัลวัน“อย่าดิ้นสิ ตกลงไปแข้งขาหักไม่รู้ด้วยนะ” คนเถื่อนหน้าดุทำเสียงดุ เด็กสาวรีบหยุดดิ้นกอดคอหนาเอาไว้เพราะกลัวตก ยังสะอึกสะอื้นอยู่ไม่หาย เธอซุกหน้าที่อกกว้าง อับอายหนักหนาที่ต้องมาเปลือยกายต่อหน้าเขา“ทีหลังก็นัดมันมาทีละคนสิ สิบคนไม่ฉีกขาดรึ”“มังคุดเปล่านัดใครนะ พวกนั้นมาดักฉุดจะรุมข่มขืน ไม่เห็นหรือไงว่ามังคุดร้อง” เธอเถียงคอเป็นเอ็น“อ้อ... จะไปรู้เรอะ ผู้หญิงบางคนชอบร้องให้ผู้ชายตื่นเต้น” เธอกัดปากตัวเองเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น

เล่ห์รักเพลิงรัญจวน

วิชญ์ วิชญนนท์ พ่อหม้ายลูกติดที่แอบรักลูกสาวเพื่อนมาตั้งแต่เธอแตกเนื้อสาวเขาทำทุกวิถีทางเพื่อจะครอบครองทั้งตัวและหัวใจของเธอ...ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็เอาด้วยคาถาจิรดา ปรีชาเลิศวัฒนา สาวน้อยวัยยี่สิบสองที่กำลังจะเดินทางไปฝึกงาน และอยู่ภายใต้การดูแลของเพื่อนบิดามารดา สาวน้อยไม่รู้เลยว่ากำลังเดินเข้าไปให้เสือหนุ่มขย้ำแล้วกักหัวใจเอาไว้ชั่วนิรันดร์...

ไอรักเพลิงตะวัน

เขาคือหนุ่มใหญ่ที่พ่ายรักหลานสาวนอกไส้อย่างพิมพ์ดาวจนต้องหาทางครอบครองเธอทั้งกายใจเพลิงตะวัน สุริยะเมฆา หนุ่มวัย 36 ปี กลับต้องมาหวั่นไหวกับหลานสาวนอกไส้อย่างพิมพ์ดาว เขากระโจนตกลงไปในหลุม (รัก) ของสาวน้อย จนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้น...

อันดาวายุ

“คิดถึงเราบ้างไหม”“ก็... คิดถึง” เธอตอบเขาเสียงสั่นๆ ใจสั่นยิ่งกว่าอะไร“ชื่นใจเหมือนกันนะ มีคนบอกว่าคิดถึง”เขาเลื่อนมือมาจับมือเธอเอาไว้ ประสานเข้าหากัน มือที่กุมเข้ามาหาทำให้เธอหน้าแดงหนักกว่าเก่าเธอไม่ได้ดึงมือหนีเพราะมันรู้สึกอบอุ่นและมีความสุข“ใกล้ปีใหม่แล้วเนอะลม”เธอชวนเขาคุย ท่าทีเขินอายทำให้เขามองแก้มสาวไม่วาง“อืม... แก่ขึ้นอีกปีแล้ว”“กลัวแก่เหรอ”“เปล่า แค่รู้สึกว่าเวลามันช่างเดินไปเร็วเหลือเกิน อันดาว่าไหมแป๊บเดียวก็จะขึ้นปีสองแล้ว รู้สึกเหมือนเพิ่งรับน้องไปเมื่อวานเอง”“อยากกลับไปรับน้องใหม่เหรอ”เธอถามขำๆ หัวเราะเบาๆ ก่อนจะหยุดกึกมองหน้าเขา สบตาอย่างเผลอไผล“เวลาอันดายิ้มหรือหัวเราะแล้วน่ารัก”เขาไล้แก้มสาวเบาๆ คนถูกชมเขินอายหนักกว่าเก่า“เอ่อ...”เธอก้มงุด สัมผัสของเขาให้ความรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมด“ฝนยังตกหนักอยู่เลย อันดาไม่ได้พาร่มมา”เธอเปลี่ยนไปพูดเรื่องอื่น มองมือตัวเองที่อยู่ในอุ้งมือเขาแล้วใจสั่นรัว“ตกก็ดีนะ จะได้นั่งอยู่แบบนี้นานๆ”เธอเงยหน้ามองเขาก็หน้าร้อน ก้มงุดอีกรอบ เขาเชยคางสาวให้แหงนขึ้นสบตา อันดารู้สึกใจเต้นแรงกับสัมผัสของเขา“อันดาตัวสั่น”เขาจับบ่าของเธอเบาๆ อันดายิ่งสั่น เขินอายอย่างหนัก เกิดมาไม่เคยถูกผู้ชายสัมผัสในทำนองนี้มาก่อน แม้เขาจะไม่ได้ทำอะไรล่วงเกินมากมาย แค่จับมือส่งสายตามาให้เธอก็วาบหวามอย่างไม่อาจควบคุมได้“กลัวเราเหรอ”“เปล่า”“แล้วทำไมตัวสั่น”“เขิน” เธอตอบแล้วเขินหนักกว่าเก่าเขาหลุดหัวเราะเบาๆ กับคำตอบน่ารักนั้น“ก็เห็นแอบมองเราทุกวัน”“แอบมอง?”เธอเงยหน้าขึ้นมอง สบตาแล้วก้มงุด กัดปากตัวเองเบาๆ เขารู้ด้วยเหรอว่าเธอแอบมอง“แอบมองอยู่ที่บานเกล็ดหน้าต่าง ลมจำได้เลยว่าห้องนอนอันดาอยู่ตรงไหน”“เห็นได้ยังไง” เธอถามเสียงเบาหวิว“บานเกล็ดมันยกขึ้น เลยเห็นว่าแอบมอง”เขายิ้มขำคนทำหน้าเหลอหลา เธอเขินหนักมาก ไม่รู้จะวางไม้วางมือตรงไหนดี“ทีหลังไม่ต้องแอบมองก็ได้ จะถอดเสื้อให้มองเต็มๆ ตา”“ลมน่ะ”เขามาพูดอะไรแบบนี้ใครจะอยากไปมองเขาถอดเสื้อผ้ากันเล่า!โอ๊ย! คนบ้า ถ้าไม่ติดว่าฝนกำลังตกหนัก เธอคงวิ่งหนีไปแล้ววายุยกยิ้มมุมปาก เห็นคนขี้อายแล้วหยิกแก้มเบาๆ“อุ๊ย!”เธอยกมือขึ้นลูบแก้มไปมา อยากจะมุดพื้นหนีเสียตั้งแต่ตอนนี้ถ้าทำได้***“อันดาอยากมีลูกสักกี่คนครับ”“คะ?” เธอหันมามองเขาแล้วหน้าแดงมาถามอะไรแบบนี้“ไม่รู้สิ” เธอก้มงุดตักข้าวต้มกินอย่างขัดเขิน“สักโหลดีไหม ตั้งทีมฟุตบอล”“บ้าเหรอ เราไม่ใช่แม่หมูนะ”“อันดาจะเป็นเมียเราเหรอ”เขาขยับหน้าเข้ามาใกล้ก่อนจะกระซิบถาม คนถูกถามหน้าแดงร้อนเห่อกว่าเก่า“ไม่รู้ไม่ชี้”***“อันดา เรามีอะไรจะบอก”“อะไรจ๊ะ อื้อ...”เธอขยับใบหน้าเข้าไปใกล้เพื่อถามเขา เลยโดนหอมแก้มฟอดใหญ่“จะบอกว่าแก้มหอม”“คนเจ้าเล่ห์”เธอยกมือขึ้นกุมแก้มตัวเอง ลูบไปมาเบาๆ มองร่างสูงที่เดินออกไปรอเธอนอกบ้านด้วยความขัดเขิน

หาญรัก

“พี่หาญคะ”เธอเรียกเขาหลังจากรวบรวมกำลังใจ มองเขาแล้วรู้สึกว่าแก้มร้อนซู่“พี่หาญไปค้างที่บ้านหลังนั้น เคยพาผู้หญิงกลับไปนอนด้วยหรือเปล่าคะ”หนึ่งธิดารู้สึกว่าเลือดในกายไหลวนรุนแรง ถามออกไปแล้วต้องกัดปากตัวเอง ด่าตัวเองเบาๆ ว่าเธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ไปถามอะไรเขาแบบนั้นกัน อยากจะย้อนเวลากลับไปแล้วไม่ถามเขาแบบนี้นัก“ทำไมเหรอครับ”เขาเลิกคิ้วขึ้นถาม สายตาของเขาล้ำลึกจนเธอเดาไม่ถูกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ช่างเถอะ ถือว่าหนึ่งไม่ได้ถามพี่ก็แล้วกัน” เธอพูดแล้วเดินหนีในทันที“เดี๋ยวครับ” เขารั้งแขนของเธอเอาไว้“มีอะไรคะ”ถามเขากลับไปเสียงสั่น แม้จะพยายามบังคับน้ำเสียงไว้ขนาดไหนก็ตามที“คนแบบพี่ถ้าไม่รัก จะไม่พาใครไปนอนด้วยสุ่มสี่สุ่มห้าหรอกครับ”เขาก้มลงมากระซิบที่ริมหู ลมหายใจร้อนผ่าวทำเอาเธอแก้มร้อนระอุ พอเงยหน้ามองเขาก็สบกับในตาหวามลึกทำเอาใจสั่นสะท้าน

แดนตะวัน

“เฮีย! ขึ้นมาทำไม ทำไมไม่ไปนอนที่ห้องตัวเอง”“ทีเมื่อกี้เรียกร้องจะให้นอนด้วย”“นั่นมันเมื่อก่อนนะ แต่ตอนนี้ไม่อยากให้นอน”“ใจร้าย...” เขาบ่นอุบ ซุกหน้าเข้าหาอกอวบๆ ของเมีย“เฮีย... จะมาซงมาซุกทำไมนี่”“พอได้เฮียเป็นผัวก็จะไล่ใช่ไหม เห็นเฮียเป็นของตาย”“ไม่ใช่ อัญกลัวเฮียจะลักหลับอัญ”เธอนิ่วหน้ายังเจ็บตรงหว่างขาอยู่เลย“เฮียไม่ลักหลับหรอก ชอบแบบดิ้นได้มากกว่า โอ๊ย! หยิกทำไมนี่ ยัยเด็กซาดิสม์”“ถ้าจะนอนด้วยกันก็อย่าลามกนะคะ”อัญชัญอ้าปากหาวอีก ซุกหน้าเข้าหาหมอน แต่เขาดึงศีรษะของเธอให้มาซุกหน้าเข้าหาอกกว้างของเขาแทน“ซุกตรงนี้”“เฮียไม่ใช่หมอนเสียหน่อย”เธอบ่นเสียงอู้อี้อยู่ที่อกเขา ตาปรือด้วยความง่วง ตะกายมือกับเขากอดเขาเหมือนเขาเป็นหมอนข้าง

ซาตานร้ายเดิมพันรัก

“อื้อ... ปล่อยนะ” มือบางผลักไสเมื่อเขาถอนริมฝีปากออกห่าง เทพประทานบดจูบลงไปใหม่ทำโทษคนแสนพยศ“อื้อ...” ฟ้าใสทุบแผ่นหลังแกร่งระรัว ไม่นานมือที่ทำร้ายเขาก็ถูกรวบเอาไว้ทั้งสองมือด้วยมือข้างเดียวของเขา“ทำร้ายผัวตัวเอง ไม่ดีนะคุณ” เทพประทานพูดอย่างยียวนกวนอารมณ์“ไม่ใช่ คนบ้า” เธอสวนกลับอย่างทันกัน“งั้นผมจะทวนความจำของคุณ คุณนี่สมองปลาทองจริงๆ” ไม่พูดเปล่าแต่เขาฉกริมฝีปากลงซุกไซ้ซอกคอหอม ฟ้าใสผวา คืนนี้เธอจะได้นอนหรือเปล่านี่“ฉันเหนื่อย ระบมไปหมดแล้ว คุณนี่ลามก โรคจิต มักมากที่สุด”“ก็ได้ ผมจะให้คุณพักสักสิบนาที”“ฮะ!!! อีตาบ้า ให้ฉันพักทั้งคืนไม่ได้เหรอ แล้วคุณก็ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันเพลียอยากนอน”“ถ้าจะนอนก็นอนกัน แต่ถ้าดิ้นอีกละก็ คุณโดนทำโทษแน่”“เผด็จการที่สุด” เธอค้อนให้คนเอาแต่ใจ“ผมมีนิสัยเสียอยู่อย่างนึง ของอะไรที่เป็นของของผม ผมจะหวงและไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวาย” คราวนี้เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังจนเธอชะงักไป“ฉันไม่ใช่สิ่งของนะ” ฟ้าใสสะบัดเสียงใส่ เขาทำอย่างกับว่าเธอเป็นข้าวของของเขา“คุณเป็นแฟนผม ผมไม่ชอบให้คุณให้ความสำคัญกับใครมากกว่าผม”

เสน่หาเมียรัก

“ดีจริงนะ มีผู้ชายต่อยกัน แย่งผู้หญิงอย่างเธอ”เสียงหาเรื่องทำให้นิตยาปาดน้ำตาทิ้ง หลุดจากภวังค์ความคิด หมุนกายกลับมามองแค่เห็นเขาหัวใจของเธอก็เต้นแรงระคนเจ็บแปลบ พฤทธิ์ ว่าที่คู่หมั้นของเธอนั่นเองเขาเกลียดเธอเข้าไส้ แต่กลับทำตรงข้ามกัน เขาพาผู้ใหญ่มาสู่ขอเธอ และคุณรุ้งลดาก็ตอบตกลงเพราะบ้านเขาร่ำรวยมีฐานะทัดเทียม ในขณะที่เธอได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำตามผู้เป็นย่า“พี่พริกมานานแล้วเหรอคะ”“มานานพอจะเห็นว่าที่คู่หมั้นของฉันทอดสะพานให้ผู้ชายจนต้องต่อยกันในงาน"

ซาตานเถื่อนชีคทมิฬ

ชีคชามิล บิน ไซฟูติน ชีคหนุ่มจากแดนไกลที่หลงรักสาวน้อยหน้าหวานดวงตาสวยแปลกเพื่อนรักของน้องสาวอญู่ร่า อิลฮัม หญิงสาวชาวไทยที่แอบหลงรักเพื่อนพี่ชายมานานแสนนาน แต่การพบเจอกันทำให้เขายื่นข้อเสนอที่ทำให้หญิงสาวโกรธจนหน้าแดงตัวสั่น การที่เธอไม่รับข้อเสนอของเขาก็เพราะหวาดระแวงไม่ไว้ใจ ดูเขาทำกับเธอก่อนหน้าสิ แล้วแบบนี้จะให้เธอหน้าชื่นตาบานรับข้อเสนอที่อาจมีอะไรแอบแฝงของเขาหรือไง“หม่อมฉันจะลองฟังข้อเสนอของพระองค์ดู แต่ไม่ได้หมายความว่าหม่อมฉันจะอยากรับข้อเสนอของฝ่าบาทหรอกนะเพคะ” อญู่ร่าบอกอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงมั่นคง“เราจะใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าทั้งหมด แลกกับการที่เจ้าต้องไปเป็นนางบำเรอของเราสามเดือน”“นางบำเรอ!!!” อญู่ร่าผุดลุกขึ้นยืนด้วยความโมโหจัด เขาจะดูถูกเธอมากไปแล้วนะ!

ยอดดวงใจคนเถื่อน

ภวัต สุทธนนท์ ผู้ชายปากร้าย ใจดี รักครอบครัว และรักเธอคนเดียว คนพูดขวานผ่าซากแบบเขา รักใครรักจริง ไม่เจ้าชู้และเฝ้ารอคอย ไม่เคยหวั่นไหวกับหญิงใดในโลกล้าอรนภัส สาวน้อยก้นลายที่เคยโดนเขาล้อตอนกระโดดน้ำคลอง กลายเป็นสาวสะพรั่งที่เขาจับจองตั้งแต่เด็กๆ และรอคอยเธออย่างมั่นคงพบกับความรักของคนเถื่อน และยอดดวงใจของคนเถื่อนได้ในเล่มค่ะ

ซีรีส์รัก

เขาตกหลุมรักเด็กสาว ม.ปลายใจบุญที่ชอบช่วยเหลือสัตว์ โดยเฉพาะหมาแมวจรจัดข้างถนนเมื่อหลายปีก่อน แม้จะเคยเห็นกันไกลๆ แต่ไม่เคยได้คุยกันเลยสักครั้งเดียว หลายปีต่อมาเขาได้เจอเธออีกครั้ง และครั้งนี้เขาจะมุ่งมั่นที่จะจีบเธอให้สำเร็จ

ซีรีส์หวานหวาม

“พี่เจตน์!” คนถูกเรียกถึงกับสะดุ้งสุดตัว “ว่าไง” เขาไม่อยากคุยกับยัยเด็กแสบตรงหน้าหรอก วีรกรรมของเธอสมัยก่อนทำเขาจำไม่ลืม “ทำยังกับไม่อยากพูดกับหนูมินเลย” เธอเอามือไขว้ไปด้านหลัง ทำปากยื่นเหมือนน้อยใจ “ถ้าไม่มีอะไรพี่จะเข้าไร่แล้วนะ มีงานต้องทำอีกเยอะ” “ถึงพี่เจตน์จะไม่อยากคุยกับหนูมิน แต่พี่เจตน์ลืมรูดซิบกางเกงค่ะ” “เฮ้ย!” เจตน์คว้าเป้ากางเกงลนลานรูดซิบแต่ปรากฏว่า!! มันก็รูดแล้วนี่นา… “โอ๊ย! ขำ พี่เจตน์นี่หลอกง่ายเหมือนเดิมเลยนะคะ ฮ่าๆๆๆ” ยัยเด็กแสบหัวเราะชอบใจ ก่อนจะวิ่งหนีเข้าบ้านไปอย่างมีความสุข เจตน์โมโหนัก เขาวิ่งกวดตามยัยลูกลิงไปทั่วบ้าน แต่จับไม่ได้ วิ่งเร็วยังกับปรอท “พี่เจตน์เอายาดมไหมคะ นี่แหละเขาว่าคนแก่” เธอแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เขา ในขณะที่เจตน์นั่งพักเพราะวิ่งไล่จับเธอไม่ทัน

มั่นรักดวงใจเสน่หา

ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เขาก็ยังคงรักมั่นต่อเธอเสมอโมกข์ ชายหนุ่มซึ่งมีรักเดียวให้แก่สาวน้อยที่บิดามารดาอุปการะเอาไว้นิ่ม สาวน้อยที่เฝ้ารอคอยการกลับมาของเขา “นอกรถมีอะไรน่าดูชมมากว่าหรือคะน้องนิ่ม” โมกข์เอ่ยถามเบาๆ นิ่มหันมามอง ยิ่งขัดเขินหนักกว่าเดิม“มองหน้าพี่บ้างเถิดแม่นิ่มน้อย รู้บ้างไหมว่าพี่น้อยใจแล้วนะคะ เห็นอย่างอื่นน่ามองมากกว่าพี่อีก” เขาอยากให้เธอหันมาสนใจเขาบ้าง“นิ่มแค่มองวิวทิวทัศน์เองนะคะ ไม่ได้เห็นอย่างอื่นสำคัญกว่าพี่โมกข์เสียหน่อยค่ะ” เธอตอบเขาเสียงนุ่มแต่ไม่กล้ามองสบตา ท่าทีเหนียมอายนั้นทำให้โมกข์มองแล้วยกยิ้มตรงมุมปาก“แต่พี่ไม่อยากมองนอกรถเลยนะคะ” เขาขยับใบหน้าเข้าไปใกล้สาวน้อย“ทำไมหรือคะ”“ในรถน่ามองกว่านอกรถน่ะสิคะ โดยเฉพาะแม่นิ่มน้อยของพี่ น่ามองกว่าทิวทัศน์ด้านนอกเป็นไหนๆ” เขามองเธอด้วยแววตาหวานซึ้ง นิ่มเขินหนักกว่าเดิมวางไม้วางมือแทบไม่ถูก

จุมพิตสีกุหลาบ

"อุ๊ย! หอมแก้มเขาทำไม คนหน้าไม่อาย ใครอนุญาต" เธอยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเอง หันมาทุบเขาไม่ยั้ง"โอ๊ย! เจ็บนะโอ๊ย!" เดรกถอยหลังจนไปชนกับขอบเตียง ก่อนที่เขาจะล้มลงเพราะร่างเล็กโถมเข้าตีไม่ยั้งแรง"ว้าย!" แพรดาวร้องอย่างตกใจเมื่อล้มลงบนร่างสูง เธอเบิกตากว้างเมื่อใบหน้าของตัวเองห่างกับเขาแค่คืบเดียว"จะไปไหนยายเด็กดื้อ" เดรกนึกสนุกเขาพลิกร่างที่เสียหลักล้มลงบนตัวเขาลงด้านล่าง ก่อนจะขึ้นคร่อมทับกักเธอเอาไว้ใต้ร่าง"ปล่อยแพรนะพี่เดรก ปล่อยสิ" เธอหลับตาปี๋ จัดการผลักร่างสูงออกห่าง แต่้เขากลับไม่ขยับเหยื้อนเลย อกกว้างของเขายิ่งกว่าหินผาเสียอีก"ไม่ปล่อย จะทำไม""จะทำอะไรน่ะ" เธอเบี่ยงหลบเมื่อเขาก้มหน้าลงมาหา"จะจูบคนปากดี""เรื่องอะไรมาจูบเขา อื้อ..." แพรดาวยกมือขึ้นเปิดปากตัวเองในขณะที่เดรกแนบริมฝีปากลงมา เขาจึงได้แค่จูบหลังมือของเธอ ชายหนุ่มบดจูบหลังมือของเธอหนักๆ มองด้วยสายตาที่ทำให้คนใต้ร่างร้อนๆ หนาวๆ

โหยหิวรัก

10.0K·B.J.

“อย่าบอกใครเด็ดขาดนะคะว่าเค้าใส่กางเกงในสีชมพู” เด็กน้อยรีบเอ่ยขอตาปริบๆ“ได้ครับ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะครับ”“ข้อแลกเปลี่ยนอะไรเหรอคะ” เด็กหญิงแก้วกัลยาเอ่ยถาม“โตขึ้นต้องแต่งงานกับพี่นะครับ”“ทำไมต้องแต่งงานกับพี่ด้วยคะ”“เพราะพี่เป็นคู่หมั้นของน้องแก้วไงครับ”“คู่หมั้นคืออะไรเหรอคะ” เด็กน้อยถามอย่างไม่เข้าใจ“โตขึ้นก็จะรู้เองครับ”“ตอนนี้หนูก็โตแล้ว” เธอทำท่ายืดตัวให้สูงขึ้นแต่ยืดยังไงก็ไม่เท่าพี่ชายใจดีที่ช่วยเหลือเอาไว้“ยังโตไม่พอ มาครับมาขี่หลังพี่” คเชนทร์นั่งยองๆ ลงตรงหน้า แก้วกัลยาปีนขึ้นไปบนหลังของเขาเพราะล้มเมื่อครู่ทำให้ปวดเข่าปวดแขนไปหมด คงปั่นจักรยานเองกลับไม่ไหว คเชนทร์หิ้วจักรยานคันเล็กๆ มาถือเอาไว้ด้วยมือข้างเดียวก่อนจะแบกเด็กน้อยพาเดินกลับบ้าน“พี่ชื่ออะไรเหรอคะ”“คเชนทร์ครับ เรียกพี่ว่าเชนนะครับคนดี” พี่หมอ อุ๊ย!”เธอดึงเขาอีกรอบ เขาเสียหลักล้มลงมาทาบทับร่างบอบบางอย่างไม่ทันตั้งตัวสายฟ้าที่ฟาดลงมาทำให้เธอได้สบดวงตาอ่อนโยนที่เต็มไปด้วยความปรารถนาคู่นั้นอย่างชัดเจนคเชนทร์แนบริมฝีปากลงไปหา ครั้งนี้เธอไม่ได้เบี่ยงหลบแต่กลับสะท้านตอบรับการบดจูบของเขาด้วยริมฝีปากสั่นระริก“กลัวเหรอครับ” เขาเอ่ยถาม คเชนทร์ถอนใจหนักๆสุดจะหักห้ามใจกับความปรารถนาที่คุกรุ่นรุนแรงอยู่ในห้วงอารมณ์ ณ ขณะนี้นักเขาบดคลึงปากของเธออย่างเรียกร้อง ปรารถนาเธอเหลือเกินในค่ำคืนนี้มือของเขาเริ่มสัมผัสลูบโลม แก้วกัลยาครางแผ่วๆสายฝนห่าใหญ่ด้านนอกทำให้อุณหภูมิในห้องลดลงอย่างฮวบฮาบเธอเบียดร่างกายเข้าหาตัวสั่นระริกเมื่อเขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกจากกายปลายลิ้นร้อนหนาของเขากวาดเลียไปทั่วเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอ“เราเป็นคู่หมั้นกันแบบนี้ เคยมีอะไรกันหรือเปล่าคะ”เธอเอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้สติอันน้อยนิดกำลังบอกให้เธอร้องถามออกไป“ไม่เคยครับ แก้วไม่อยากเห็นหน้าพี่เสียด้วยซ้ำ”เขาตอบเสียงแหบพร่า เอาตามจริงไม่โกหกให้เธอยินยอมพร้อมใจ“แล้วอุ๊ย! พี่หมอคือว่าแก้ว” เธอดันปลายคางของเขาออกห่างในขณะที่เขากำลังซุกไซ้เข้ามาหา ปากร้อนจึงงับเลียฝ่ามือของเธอเล่นแก้วกัลยาสะท้านคืนนี้เธอต้องตกเป็นของเขาจริงๆ ใช่ไหม

วิวาห์ซ่อนกลรัก

รัชวินทร์รู้ดีว่า ถึงจะมีหรือไม่มีแผนการของญาติผู้ใหญ่ เขาก็บังเกิดความรู้สึกพิเศษกับแก้วกัลยา เด็กสาวในอุปการะของคุณตาคุณยาย และเธอก็เป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้เขาอยากสร้างครอบครัวที่แสนอบอุ่น

สามีสุดสวาท

พฤกษ์ เกริกเกียรติสุริยะ... เขารักเธอไม่มีวันเปลี่ยนแปลงและจะรักตลอดไป“เจ็บหรือเปล่า ทำไมไม่หลบ” นิ่มสัมผัสถึงน้ำเหนียวๆ ที่ติดมากับเล็บและมือ เธอทำเขาเลือดตกยางออกอีกแล้ว“หลบได้ไง เมียกำลังโมโห ถ้าหกล้มฟาดไปจะทำยังไง พี่เป็นห่วงนิ่ม ห่วงลูกของเรานะ” พฤกษ์คุกเข่าลงตรงหน้า เขาแนบหน้าโอบกอดเอวเธอเอาไว้“พี่พฤกษ์”“เจ็บแค่นี้เล็กน้อย พี่ยอมทำให้เมียและลูกรู้สึกดีขึ้นเมื่อได้ระบายอารมณ์ ยอมเป็นกระสอบทรายให้ทั้งสองคนฟัดตลอดชีวิตเลย”“พี่พฤกษ์” นิ่มอนงค์ปิดปากร้องไห้โฮ รู้สึกตื้อในอก มีผู้ชายแบบนี้อยู่ในโลกจริงเหรอ***นิ่มอนงค์ พงศ์ไพบูลย์วิทยา... เธอเพิ่งรู้ว่ารักเขา ผู้ชายที่ทำทุกอย่างเพื่อเธอมาทั้งชีวิต ในวันที่เขาจะจากไป เธอไม่มีวันยอมโดยเด็ดขาด“หวงนิ่มเหรอ” นิ่มอนงค์ยิ้มจนแก้มพองเมื่อได้ยินประโยคของเขา อารมณ์ตึงเครียดคราแรกแปรเปลี่ยนเป็นรื่นรมย์ในทันที“ใครพูด ยังไม่ได้พูดสักคำ” พฤกษ์ตอบหน้าตาย เขาจับขาเธอพาดบ่า“อื้อ... พี่พฤกษ์” นิ่มอนงค์หยัดสะโพกรับ“กะจะจับพี่โดยการปล่อยตัวให้ท้องหรือไง”“คิดว่าได้ผลไหมคะ นิ่มอยากจะปรึกษาเรื่องนี้กับพี่พฤกษ์อยู่เหมือนกัน ถ้าได้ผลนิ่มจะได้ปล้ำพี่พฤกษ์ทั้งวันทั้งคืนให้ตัวเองตั้งท้อง” เธอหัวเราะคิก พฤกษ์เข่นเขี้ยว ทำให้คนปากดีครางไม่เป็นภาษา

ภรรยาวัยละอ่อน

“ครับ”เขารับคำในขณะที่เธอหันไปมอง คนตาโตเหมือนนึกอะไรออก รีบกัดปากเสไปมองทางอื่น“อุ๊ย!”เธออุทานเมื่อเขาขยับเข้ามาหา จับมือเธอเอาไว้ ช่อเพชรมองตาปริบๆ แก้มร้อนผ่าว“คืออาก็ยังไม่มีเมีย”“ค่ะ ยังไม่มีเมียแล้วเกี่ยวอะไรกับช่อละคะ”เธอดึงมือหนี เดินไปคนพะโล้ ภามลูบท้ายทอยตัวเองไปมาเออ... เขายังไม่มีเมียแล้วไปบอกเด็กมันทำไมกัน“คือจริงๆ อาก็อยากมีเมียนะครับ”***“คิดถึงอาหรือเปล่า ไหนบอกให้ชื่นใจหน่อยสิครับ”“ไม่เห็นจะคิดถึงเลย”เธอเสมองไปที่บึงบัว ตักไอติมกินแก้เขิน“แต่อาคิดถึงช่อแทบขาดใจ”“คุณอา”เธออุทาน มองเขาตาโต คนบ้ามาสารภาพอะไรตอนนี้ ช่อเพชรแก้มร้อนผ่าว สบตาแล้วเขินจนมือไม้ไม่รู้จะพาไปไว้ตรงไหนดี สุดท้ายก็ถือไอศกรีมขนมปังกรอบเอาไว้แน่นเหมือนเดิม“ไอติมติดปากอีกแล้วครับ”เขายิ้มที่มุมปากของตัวเองเพื่อบอกเธอ ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาหา ทำท่าจะเช็ดให้ด้วยปากร้อนๆ อีกครั้งช่อเพชรรีบยกมือขึ้นปิดปากตัวเองทันที ภามเลยจุมพิตลงมาที่หลังมือของเธอแทน เธอมองสบตากับเขาในระยะกระชั้นชิด ปากร้อนบดจูบลงมาเบาๆ กับหลังมือนิ่มขาวจัดพอเขาเลื่อนใบหน้าออกห่าง เธอก็เอามือออกจากปากของตัวเอง แต่เขาขยับหน้ามาหาอีกรอบ เธอเลยเอาไอติมขนมปังกรอบยัดปากเขาแทนตลกโรแมนติก

เล่ห์มารซาตานทมิฬ

“อุ๊ย!” ภัทรวนันต์อุทานอย่างตกใจเมื่อทำท่าจะปิดประตู เขาแทรกตัวเข้ามาอย่างรวดเร็วและกดล็อกประตูห้องเอาไว้ เสียงล็อกประตูห้องทำให้เธอสะดุ้งสุดตัว ตาโตเบิกกว้าง มองใบหน้านิ่งๆ ของเขาแต่ดวงตาฉายแววประหลาดล้ำ“พี่คุณเข้ามาทำไมคะ กรุณาออกไปด้วย” ภัทรวนันต์รับรู้ถึงความไม่ปลอดภัยของตัวเอง เธอถอยหนีอย่างระแวดระวัง“เธอไล่ฉันอีกแล้วเหรอ” เขาถามอย่างไม่พอใจ“ไม่ได้ไล่ค่ะ แต่ชายหญิงไม่ควรอยู่ด้วยกันในห้องตามลำพัง มันจะไม่งาม อีกอย่างพัดจะอาบน้ำเปลี่ยนชุด ไม่สะดวกใจมากๆ ที่จะให้พี่คุณอยู่ในห้อง หรือถ้าพี่คุณมีอะไรก็รีบพูดมาเถอะค่ะ ทุกคนกำลังรอทานอาหารอยู่ข้างล่าง” ภัทรวนันต์ถอยหนี ฝีเท้าหนักก้าวตามมาหาอย่างคุกคาม เธอพยายามพูดให้เขาเห็นใจ“แต่คำพูดเธอมันเหมือนไล่” เขาสาวเท้าเข้าหาเบียดหญิงสาวจนชิดกับผนังห้อง ภัทรวนันต์จึงถูกกักเอาไว้ภายใต้อ้อมแขนแกร่ง“พี่คุณคะ ได้โปรดอย่าทำอะไรพัดเลย” หญิงสาวขอร้องเสียงสั่น

สุดสวาทมาเฟียยอดรัก

“แอนนา” เสียงทุ้มนุ่มลึกของหนุ่มใหญ่เปล่งเสียงเรียกภรรยาสุดที่รักดังขึ้นจากด้านหลัง“คุณริก” เสียงหวานขานรับ ก่อนจะหันไปยิ้มละไมให้ผู้เป็นสามีร่างสูงสมาร์ทของหนุ่มใหญ่ วัยสี่สิบเดินมาหยุดใกล้ๆ กับภรรยาสาว ไม่น่าเชื่อว่าอายุของเขาจะห่างกับเธอถึงสิบเจ็ดปี แต่ชายหนุ่มกลับยังหนุ่มแน่นอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงหลายปีนัก ผมสีดำสนิทรับกับคิ้วดกหนาและจมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหยักลึกสีแดงจัดอย่างคนสุขภาพดีที่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ยิ่งดวงตาสีเทาอมฟ้าหวานหยาดเยิ้ม เวลาทอดมองมายังเธอทำให้หัวใจสาวแทบละลายแม้จะเคยแนบชิดกันอย่างลึกซึ้ง แต่ทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ หัวใจเธอกลับสั่นไหวและตื่นเต้น ผิวที่ขาวจัดแต่อุดมไปด้วยเส้นขนดูเซ็กซี่ยิ่งนัก ผู้ชายที่ยืนตรงหน้าเธอเซ็กซี่หาตัวจับยาก เขาหล่อเหลาราวเทพบุตรกรีก ส่วนสูงที่สูงเกือบร้อยเก้าสิบทำให้ส่วนสูงของเธออยู่เพียงแค่ระดับอกเขา เขาเป็นผู้ชายที่มีพลังดึงดูดทางเพศรุนแรง สายตาคมกล้าของเขาละลายใจสาวๆ มานักต่อนัก แม้ในบางครั้งจะดุดันเหี้ยมเกรียมและแสนจะเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นเพียงใด“กำลังทำอะไรอยู่ เด็กน้อยของฉัน”น้ำเสียงอบอุ่นพร้อมกับอ้อมแขนแข็งแกร่งทรงพลังโอบกอดมาทางด้านหลัง คางหนาบึกบึนวางที่ลาดไหล่ละมุนอย่างออดอ้อนคล้ายเสือร้ายตัวใหญ่ที่กลายร่างเป็นแมวเชื่องสยบต่อเจ้าของ“กำลังคิดเรื่องในอดีตอยู่ค่ะ” เธอตอบรับอ้อมแขนนั้นอย่างอบอุ่นหัวใจ“นางฟ้าตัวน้อยของฉัน อย่าคิดมากสิ เดี๋ยวจะแก่เร็วรู้ไหม” เขากระซิบเย้า หอมแก้มนวลเสียฟอดใหญ่ ก่อนจะสูดกลิ่นหอมประจำตัวของเธอเข้าปอดอย่างสดชื่น“แอนนาไม่ได้คิดมากหรือเป็นกังวลอะไรหรอกนะคะคุณริก แต่แอนนาคิดถึงความรักความอบอุ่นที่คุณริกมีให้แอนนาตั้งแต่เล็กจนโต คอยดูแลแอนนาเป็นอย่างดีต่างหาก แอนนาประทับใจและรักที่นี่มากนะคะ”“ฉันเองก็รักที่นี่ ฉันสร้างคฤหาสน์หลังนี้เพื่อเธอ ยอดดวงใจของฉัน”“แอนนาไม่รู้ว่าจะตอบแทนคุณริกอย่างไร คุณริกเป็นผู้ชายที่พระผู้เป็นเจ้าประทานมาให้ คุณเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของแอนนา คุณแสนดีและอบอุ่นเหลือเกิน”“นางฟ้าตัวน้อยของฉัน แค่เธอมีลูกน่ารักให้ฉัน ก็ถือเป็นการตอบแทนให้ฉันแล้ว ถ้าอยากตอบแทนฉันอีก ก็มีลูกน่ารักให้ฉันอีกหลายๆ คนสิ” เขากระซิบคลอเคลียที่ริมหูหอมกรุ่น“คุณริก” พวงแก้มสาวแดงเรื่อเมื่อเข้าใจความต้องการของสามีที่กำลังโอบกอดเธออยู่ในอ้อมแขนเรือนกายรุ่มร้อนกำลังบดเบียดจนอกแกร่งแนบติดกับแผ่นหลังบอบบาง แก่นกายร้อนเร่ากำลังผงาดแข็งกร้าวพาดเบียดกับร่องก้นนิ่มๆ ของเมียสาว มือหนาลูบเรื่อยมายังหน้าท้องและบั้นเอวเพื่อสำรวจตรวจตราทรวดทรงองค์เอวอันน่าพิสมัยที่มีเพียงเขาเท่านั้นได้ครอบครองเป็นเจ้าของร่างหอมกรุ่นในอ้อมแขนสะท้านน้อยๆ เธอแอ่นหยัดหาเขา เบียดแก่นกายเข้าหาร่องสะโพก ริกคาโด้มองพวงแก้มแดงเรื่อเพราะแสงไฟที่สว่างจ้า เขายังลูบฝ่ามือกับเอวบางและหน้าท้องแบนราบ ขณะจรดริมฝีปากสัมผัสไปกับกลุ่มผมนุ่มสลวย พวงแก้ม ซอกคอและติ่งหู

ทาสสวาทเพลิงอสูร

เควิน นพกิจเกรียงไกร หนุ่มลูกครึ่งที่รักครอบครัวและน้องชายสุดหัวใจ แต่จู่ๆ เขากลับได้รับข่าวร้ายจากมารดาเลี้ยงว่า คุณารักษ์ น้องชายคนเดียวต้องมาตายลงอย่างอนาถเพราะน้ำมือของผู้หญิงใจร้ายคนหนึ่งที่คบหากันเป็นคนรักเพชรน้ำหนึ่ง เลิศวรเกียรติ หญิงสาวที่ใครๆ ก็หาว่าใจร้าย แต่ใครจะรู้ว่าชีวิตตั้งแต่เล็กจนโตน่าสงสารเพียงใด เธอต้องต่อสู้ฟาดฟันกับมารดาเลี้ยงและน้องสาวที่แสนจะเกลียดชัง

เหลี่ยมเสน่หาวิวาห์สวาท

ร่างสูงเดินเข้าหาอย่างคุกคาม มองหญิงสาวเหมือนเสือร้ายรอตะครุบเหยื่อ ไม่เคยมีผู้หญิงสวยๆ คนไหนหลุดรอดเงื้อมมือของเขาไปได้ และตอนนี้เขาก็จะไม่ปล่อยเธอเด็ดขาด ผู้หญิงที่หยามเขาครั้งแล้วครั้งเล่า“ท่าทางคุณจะพูดไม่รู้เรื่อง ฉันขอตัวก่อน” มุกอันดาก้าวถอยหนี ไม่ใช่เพราะหวาดกลัว แต่เพราะเธอรังเกียจท่าทางหยาบคายของเขาต่างหาก“จะไปไหนเล่า คุณหนูมุกคนสวย”“ว้าย!!!”มุกอันดาร้องอย่างตกใจเมื่อโดนกระชากแขนเอาไว้ ไฟฉายหล่นลงไปกองกับพื้นใต้แคร่ แสงสว่างยังส่องให้มองเห็นทั่วเพิงพัก สายฟ้าที่แลบแปลบปลาบทำให้เธอมองเห็นสายตากระหายของเขาอย่างชัดเจน“ปล่อยนะ ว้าย!!!” เพราะไม่ทันตั้งตัวเธอเลยโดนกระชากอีกรอบเข้าไปอยู่ในอ้อมแขน แต่เพราะวิชาการป้องกันตัวทำให้เธอยกเข่าขึ้นกระแทกเข้าที่หว่างขาเขาจนจุก“โอ๊ย!” ภครัฐร้องเสียงหลง ยอมปล่อยหญิงสาวเพราะความเจ็บจุก“สมน้ำหน้าอยากหื่นดีนัก” เธอว่าใส่หน้า ก่อนจะหันไปหยิบร่มและไฟฉาย แต่ช้ากว่าร่างสูงที่ดีดตัวขึ้นมา กัดฟันข่มความเจ็บปวดเอาไว้อย่างที่สุด เธอหยามเขากี่รอบแล้วนะ เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำร้ายเขาขนาดนี้มาก่อน“ว้าย!!!”

เมียรักสุดสวาท

“ไปอยู่ที่โน่น มีผู้ชายมาชอบเยอะ เนื้อหอมเชียวนะ ทำไมไม่บอกไปละว่าเธอมีผัวแล้ว”“พี่อิฐ!”เธอมองเขา เม้มปากแน่น“พี่อิฐไม่ใช่”แพรวพรรณพูดเสียงสั่น เขารังเกียจเธอจะตายไป ไม่อยากแตะต้อง ไม่อยากเข้าใกล้“แบบไหนถึงเรียกว่าใช่ล่ะ”“อย่ายุ่งกับแพรวเลย แพรวเข้าใจว่าทำให้พี่ต้องอึดอัดใจขนาดไหนที่ต้องแต่งงานกับแพรว แพรวจะไม่รบกวนอะไรพี่อีก ถ้าเคยทำให้รู้สึกไม่ดี แพรวก็ขอโทษด้วยแล้วกัน”เธอถอยหนีเมื่อเขาเดินเข้ามาหา ในยามนี้เธอหันรีหันขวาง เพื่อหาทางออกไปจากห้องนี้“พี่ไม่ชอบเป็นพ่อหม้ายเมียทิ้ง”เหลือเชื่อ!เธอกรอกตาไปมากับเหตุผลของเขา

แม่มดสาวเจ้าเสน่ห์

...เธอ...ซินนี่แม่มดสาวสุดเซ็กซี่ เธอมาพร้อมภารกิจสำคัญ นั่นก็คือการตามหาเนื้อคู่ แต่เนื้อคู่ของเธอสิ ทำไมช่างซื่อบื้อเสียจริง แต่อย่างไรเสียเธอต้องทำให้เขารักให้ได้ภายในสามเดือน ไม่งั้นจะต้องถูกสาปเป็นแมวป่าตลอดชีวิต...เขา...เอกภาพ อธิราช ดร.หนุ่ม นักวิทยาศาสตร์ผู้ชอบศึกษาค้นคว้า ชอบวิจัยและการทดลอง ใช้ชีวิตอยู่บ้านกับหลานๆ ตัวอ้วนกลมทั้งสอง ลูกชายและลูกสาวที่พี่สาวและพี่เขยที่ได้ฝากฝังเอาไว้ก่อนตาย...แล้วการเจอกันของทั้งคู่ก็เกิดขึ้น

น้ำเหนือที่รัก

...ผมรักเธอด้วยหัวใจ รักโดยไม่มีข้อแม้และรักที่สุดครับ...***“แต่งงานกันไหมคะ”ในที่สุดน้ำเหนือก็โพล่งถามออกไป เธอคิดว่าโรเบอร์โตคงอยากขอเธอแต่งงานนานแล้ว แต่ไม่กล้าเพราะคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรกับหญิงสาวที่มีผู้ชายมากหน้าหลายตามาแอบหลงรักเช่นเธอเฮ้อ... ดังนั้นเพื่อไม่ให้พี่ร็อบแสนดีของเธอขึ้นคาน เธอจึงจำต้องเป็นฝ่ายยอมเอ่ยปากขอเขาแต่งงานก่อน สินสอดทองหมั้นไม่ต้อง เงินทองเป็นของนอกกาย เธอไม่อยากได้ เธอมีเยอะแล้ว...“ครับ” โรเบอร์โตรับคำตาโต ก่อนจะยิ้มกว้างอย่างเอ็นดู“นี่ครบเวลาที่คุณพ่อกำหนดหนึ่งปีแล้วค่ะ ไม่อย่างนั้น น้ำต้องแต่งงานกับผู้ชายที่พ่อหาให้ แต่จริงๆ แล้วน้ำมั่นใจในตัวพี่ร็อบนะคะ เลยตัดสินใจพูดออกไป น้ำรู้ดีว่าพี่ร็อบไม่กล้า ไม่ต้องอายหรอกนะคะ น้ำเลยเป็นฝ่ายพูดเสียเอง พี่ร็อบจะได้ไม่ต้องคิดหาคำพูดที่จะขอน้ำแต่งงาน พี่ร็อบเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในชีวิตของน้ำ นอกจากคุณพ่อ เราแต่งงานกันนะคะ”โรเบอร์โตพิงพยักเก้าอี้ที่นั่งอยู่ด้วยรอยยิ้ม เขาแทบหลุดขำกับน้ำเสียงซื่อๆ ของคนตรงหน้า แต่แววตาจริงใจนั้นทำให้เขาหัวใจเบ่งบานพองโตแทบคับอก“จะขอแต่งงานทั้งที ก็ต้องโรแมนติกหน่อยสิครับ”โรเบอร์โตพูดเสียงทุ้มชวนฝัน“คะ” น้ำเหนือมองอย่างไม่เข้าใจร่างสูงลุกจากเก้าอี้ คุกเข่าลงตรงหน้าหญิงสาว ก่อนที่ประโยคลึกซึ้งกินใจจะเปล่งออกมา“แต่งงานกับพี่นะครับน้ำ พี่ก็รักน้ำ เราคบกันเป็นเวลานานพอสมควรแล้ว พี่เองไม่อยากรออีกแล้วเหมือนกัน เราใจตรงกัน วันนี้พี่เองอยากขอน้ำแต่งงาน เลยนัดน้ำออกมาเจอกันที่นี่”โรเบอร์โตสารภาพ อ้อนขออย่างน่ารัก น้ำเหนือตาโต ลูกค้าที่รับประทานอาหารอยู่โต๊ะข้างๆ ถึงกับอมยิ้ม บางคนก็เชียร์ให้เธอตอบตกลงน้ำเหนือหัวใจพองโตคับอก รู้สึกมีคุณค่าเหลือเกินที่มีชายหนุ่มมาขอแต่งงาน รู้สึกอบอุ่นใจและดีใจที่เขาใจตรงกับเธอ รู้สึกมีความสุขอิ่มเอมในหัวใจอุปสรรคข้างหน้าจะเป็นเช่นไร เธอไม่สน ขอแค่เขาเคียงข้างอยู่ใกล้ๆ เธอแบบนี้ก็เพียงพอแล้ว“ค่ะพี่ร็อบ น้ำจะแต่งงานกับพี่ร็อบค่ะ”

เชลยทรายทาสชีคเถื่อน

ทันทีที่ชีคอัฟฟาน อาลี โซมาล ชีคหนุ่มประมุขแห่งซาล ได้สบสายตากับตัวประกันสาวคนสวย มาราตี ซูไรละห์ เขาก็ตกตะลึง เธอเป็นผู้หญิงที่สวย งดงาม น่าปรารถนาและเย้ายวนยิ่ง แต่มันผิดเวลา ผิดสถานที่ และผิดวิสัยไปจากเดิม เพราะเธอมาในฐานะของพี่สาว เขาไม่ชอบถูกหลอกลวง กลายเป็นคนโง่ให้อาและพี่ชายของหล่อนหัวเราะเยาะ ที่สำคัญกัวลากำลังคิดการอันใดที่เป็นกบฏและแข็งข้อเช่นนั้นรึ “พูดอะไรตลกเช่นนี้ มาราตี” คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวตระหนก “ท่านรู้!!!” เธออ้าปากค้างมองเขาด้วยความตกตะลึง เขารู้ได้อย่างไรว่าเธอไม่ใช่ซูไรดา แต่เขายังรับเธอมาจากผู้เป็นอาอย่างหน้าตาเฉย ไม่แสดงอันใดให้อีกฝ่ายระแคะระคายสักนิด “ทำไมข้าจะไม่รู้ มีอะไรบ้างในซาลที่จะรอดพ้นสายตาของข้าไปได้ แม้แต่ผู้หญิงสวยๆ อย่างเจ้ามาราตี” เธอไม่คิดว่าเขาจะรู้จักเธอ อัฟฟานเชยคางมนให้แหงนขึ้นสบสายตาสีเหล็กกล้าเปล่งประกายด้วยอำนาจสะกดให้เธอแทบขยับตัวไปไหนไม่ได้ มาราตีนิ่งอึ้งหัวใจสั่นไหวรุนแรงกว่าเดิม ประกายตาร้อนแรงแทบแผดเผาให้เธอมลายสิ้น

เพลิงรักนายหัว

แทนคุณ อัศวโยธิน เขาจีบผู้หญิงไม่เป็น ยิ่งเห็นเธอทำท่ารังเกียจเลยต้องหาเรื่องตอแยเพื่อที่เขาจะได้คุยกับเธอ แต่ยิ่งตอแยยิ่งรักเธอ อยากได้เธอมาเป็นเมียสุดหัวใจ เลยต้องใช้วิธีเถื่อนๆ แต่คนเถื่อนแบบเขารักใครรักจริงนะจะบอกให้พนิดา อัครมหาศาล บ้านเธอกับบ้านเขาไม่ลงรอยกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตาทวด เธอเห็นหน้าเขาแล้วเกลียดขี้หน้าจับใจ แต่ทำไมยิ่งเขาตอแยกลับยิ่งหวั่นไหว หัวใจไม่รักดี ดันหลงรักเขาหมดหัวใจเสียอย่างนั้น

เชลยทรายสีเพลิง

เขา... สุลต่านผู้ปกครองประเทศอันมั่งคั่งและร่ำรวยเธอ... นักฆ่าสาวที่หมายเอาชีวิตเขาเรื่องราวสลับซับซ้อนในอดีตเริ่มเปิดเผยขึ้นมาอีกครั้งเขาและเธอจะเป็นเช่นไร ติดตามในเล่มได้เลยค่ะ...

น้ำผึ้งทรายสีเพลิง

เขา... สุลต่านหนุ่มที่เปี่ยมไปด้วยความแข็งแกร่งและรักประชาชนอย่างที่สุดเธอ... หญิงสาวผู้เป็นมเหสีคู่กายที่เขารักสุดหัวใจเรื่องราวความรักอันยิ่งใหญ่ของทั้งคู่เกิดขึ้นเมื่อแรกพบสบตา...

เมียยอดเสน่หา

หัสดิน กัปนาท ผู้ชายที่แสนดีที่สุดในชีวิตของเธอพลอยชมพู วิภูมินทร์ หญิงสาวที่เขารักสุดหัวใจพบกับความรักของทั้งคู่ได้ในเล่มนะคะ

สามีป้อนรัก

เขมินทร์รักการะบุหนิง เด็กสาวข้างบ้านสุดหัวใจ เธอกับเขารู้จักกันตั้งแต่เด็ก ชะตากลับเล่นตลกกับเขาและเธอ พบเจอกับอุปสรรคที่ไม่คาดคิด แต่ไม่ว่าอย่างไรเมื่อคู่กันแล้วก็ย่อมไม่แคล้วกัน เมื่อหัวใจสองดวงผูกพันสมัครรักใคร่และยังซื่อสัตย์มั่นคงต่อกัน ไม่ว่าอุปสรรคใดๆ ก็พรากทั้งสองจากกันไม่ได้ชั่วนิจนิรันดร์

รักนี้เป็นของเธอ

“พี่จะทำให้เธอไม่กล้าไปอ่อยผู้ชายหน้าไหนอีก” พินท์สุดาเพิ่งเข้าใจวันนี้ว่าการคุยกันคนละเรื่องมันเป็นยังไง“พี่พัทท์จะทำอะไร” พินท์สุดาถามอย่างหวาดระแวง สีหน้าแววตาของเขาดูไม่น่าไว้ใจ“จะทำอะไรอย่างนั้นเหรอ” เธอรู้สึกใจหายวาบเมื่อเขาจับเธออุ้มขึ้นพาดบ่า“พี่พัทท์ ปล่อยนะคะ ทำอะไรของพี่นี่! ป่าเถื่อนที่สุด!” หญิงสาวกรีดร้องเสียงหลง ทุบแผ่นหลังของเขาระรัว แต่เขาก็ฟาดสะโพกของเธอแรงๆ เช่นกัน“โอ๊ย!” เธอร้องด้วยความเจ็บเมื่อมือหนาฟาดลงมาบนแก้มก้นงอนๆ ถี่ๆ พอๆ กับมือของเธอที่รัวทุบตีแผ่นหลังของเขาไม่ยั้งแรงเช่นกัน“ไอ้คนซาดิสม์” ด่าเขาไปก็ชะงักมือ ไม่กล้าทุบตีเขาอีก พัทท์เองก็หยุดมือ พอดีกับถึงห้องนอนของเธอเรียบร้อยแล้ว เขาเปิดมันด้วยมือและเตะปิดมันด้วยเท้าโครมใหญ่ เธอรู้ว่าเขาโมโหร้ายค่อนข้างป่าเถื่อนในบางครั้ง แต่เขาก็ไม่น่าโมโหขนาดนี้เลยนี่นา จะว่าเขาหึงก็คงไม่ใช่เพราะเขารักอัญชิตานี่นา“โอ๊ย! พี่พัทท์” พินท์สุดาร้องเสียงหลงอีกครั้งเมื่อเขาโยนเธอลงบนเตียงนอนกว้างโครมใหญ่ เขาหอบหายใจแรงๆ สีหน้าแลดูเอาเรื่อง“ถ้าไอ้ปราชญ์มันรู้ว่าเธอตกเป็นของพี่แล้วยังจะรับของเหลือเดนอยู่อีกไหม” เขาประกาศกร้าว ใครหน้าไหนก็แตะเธอไม่ได้ เห็นมาหลายครั้งแล้ว ชอบส่งตาหวานให้มัน เขาทนไม่ได้ และไม่ชอบด้วยหญิงสาวกรีดร้องเมื่อร่างหนาหนักทาบทับลงมาบนร่างน้อยของเธอ“โอ๊ย!!!” พัทท์ร้องเสียงหลงเมื่อเขาโดนเธอกัดเข้าตรงบ่ากว้างเต็มแรง“สมน้ำหน้า ไอ้คนป่าเถื่อน” เธอว่าเขาเสียงหอบๆ ดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นแต่เขาไม่ยอมปล่อยเธอให้หนีลงจากเตียงได้ง่ายๆ“ใครกันแน่ซาดิสม์ กัดมาได้ยังไง” เขาถลกเสื้อขึ้นดูก็เห็นรอยเขี้ยว เธอเองก็เห็น เผลอมองด้วยความเป็นห่วงทันที ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เขาเจ็บแบบนี้เลยสักนิดพัทท์สอดมือเข้าสอดประสานกับมือบอบบางของเธอ กระซิบเสียงดุดันที่ริมหูว่าเธอไม่มีวันหนีพ้น หญิงสาวกลัวเขาจนตัวสั่น พยายามดีดดิ้นเพื่อให้ตัวเองรอดจากเงื้อมือของมัจจุราช“จะดิ้นทำไมกันล่ะ อยากได้พี่เป็นสามีไม่ใช่เหรอ”

ซีรีส์สาวน้อย

ซีรีส์สาวน้อยประกอบด้วย 1.เจ้าสาวอุปถัมภ์ 2. สาวน้อยกรุบกริบ

ซีรีส์หวานนักรักนี้

หวานนักรักนี้ ประกอบด้วย 1. เพื่อนรักษ์ที่เรียกว่าแฟน 2. พลิกล็อกรัก

ซีรีส์ซ่าน

ซีรีส์ซ่าน ประกอบด้วย 1. ซ่านรัก 2. ล่ารักเจ้าสาวพรหมจรรย์

ซีรีส์โคแก่

11.0K·B.J.

ซีรีส์โคแก่ ประกอบด้วย 1. สาวน้อยของอาเกื้อ 2. สาวน้อยของลุงสิงห์ 3. ลูกหนี้เนื้อหวาน 4. คุณอากรุบกริบ

ซีรีส์เล่ห์รัก

ซีรีส์เล่ห์รัก ประกอบด้วย 1. เล่ห์หวาม 2. เล่ห์สวาท

ร้อนรักราคีสวาท

เธอถูกเพลิงพิศวาสของเขาแผดเผาส่วนเขา... กลับติดบ่วงราคีสวาทที่ตั้งใจมอบให้เธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น

ซีรีส์เถื่อน

ซีรีส์เถื่อน 1. บอสเถื่อน 2. บทเรียนก่อนวิวาห์

ซีรีส์พันธนาการวิวาห์รัก

พันธนาการวิวาห์รัก ประกอบด้วย 1. พันธนาการแสนหวาน 2. วิวาห์หวานรัก

กุมภ์กุลยา

เขาสั่งจับผู้หญิงอีกคนมาแก้แค้น แต่กลับได้อีกคนมาเป็นเมียรักเมียสวาท กุมภ์ ธีรดล นายหัวหนุ่มเจ้าของเกาะแห่งรัก เขาไม่คิดว่าการพลั้งปากด้วยความเมาสั่งลูกน้องไปจับตัวผู้หญิงคนหนึ่งมาจะทำให้เขาได้เมียสมใจมารดา กุลยา พิทักษ์โสภณ เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าชีวิตจะต้องมาเจอคนเถื่อนแบบกุมภ์ แต่ทำไมคนป่าเถื่อนเช่นเขาถึงทำให้เธอหวั่นไหวได้ขนาดนี้ “คนใจร้าย” กุลยาตรงเข้าหาร่างสูงใหญ่ เธออยากประทุษร้ายเขาให้สาสมกับสิ่งที่เขาทำกับเธอนัก โดยไม่ทันตั้งตัว กุมภ์เสียหลักเซไปทางด้านหลัง ก่อนจะโดนกำปั้นของเธอรัวเข้าใส่ไม่ยั้ง “นี่แม่คุณ หยุดเดี๋ยวนี้นะ” “ไอ้คนใจร้าย ไอ้คนใจร้าย ฮือๆๆ” เธอหิวจนตาลายไปหมดแล้ว สิ่งเดียวที่ทำได้ในเวลานี้ก็คือระบายอารมณ์กับเขาให้สาแก่ใจ “โอ๊ย! คุณกัดผมทำไมนี่” กุมภ์ร้องเสียงหลงเมื่อโดนเธอกัดจนจมเขี้ยว “ฉันหิว ไม่มีอะไรกินเพราะคนใจร้ายแบบคุณกินหมดแล้ว งั้นฉันขอกัดคุณให้สาแก่ใจหน่อยแล้วกัน” เธอพูดไปร้องไห้ไปเหมือนเด็กๆ เป็นครั้งแรกที่กุมภ์รู้สึกเอ็นดูหญิงสาวตรงหน้าไม่น้อย “ก็ยังมีข้าวเหลือ” เขาพูดเสียงอ่อย เมื่อเธอผละออกห่าง กุลยาเดินถอยกลับไปที่โต๊ะรับประทานอาหาร ก่อนจะหยิบน้ำปลามาคลุกกับข้าวและกินเงียบๆ อยู่ตรงนั้น กุมภ์มองหญิงสาวตาปริบๆ เขาถึงกับลูบท้ายทอยไปมา กับท่าทีของเธอ วูบหนึ่งเขาบังเกิดความสงสารเธอขึ้นมา “คุณไม่คิดจะหาชุดชั้นในให้ฉันหรือไง” “อยากได้เหรอ” เขาหันมาเอ่ยถาม มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า นั่นทำให้กุลยาต้องห่อไหล่เข้าหากัน ถลึงตาเข้าใส่คนลามกที่มองเธอไม่วางตา “ใช่น่ะสิ” “ผมกะไซซ์คุณไม่ถูก แม้จะลูบๆ คลำๆ แล้วก็ตาม” เขาทำท่าทาง กุลยาหน้าแดงรีบเหวใส่ทันที “บ้า!” Note: 1. แนวนิยาย คอมเมดี้ เบาสมอง 2. โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ฝากช่องด้วยนะคะ https://is.gd/Tw0ucE

ซีรีส์ 5 หนุ่มสุดฟิน

11.0K·B.J.

ซีรีส์ 5 หนุ่ม ประกอบเรื่อง 1. ซ่านสวาท 2. ยั่วรักสามีจอมเถื่อน 3. ดวงใจหวาม 4. พี่รุจน์สุดที่รัก 5. เหม้นต์กระสันรัก

เมียรักนายหัวสิงห์

36.0K·B.J.

สิงหรัตน์ ไกรวรานนท์โชคชะตาทำให้เขาต้องรับเธอมาเป็นภรรยา แต่เขากลับรักเธอสุดหัวใจพิณทิรา ไตรสุรเดชเพราะต้องตอบแทนบุญคุณผู้มีพระคุณ เธอจึงยอมตกกระไดพลอยโจนไปเป็นภรรยาเขา ผู้ชายเถื่อนๆ ที่เธอเผลอรักเขาอย่างไม่มีข้อแม้

นางบำเรอกับจอมบงการ

16.0K·B.J.

ธัญญ์... ชายหนุ่มที่เจ็บช้ำกับความรักเมื่อครั้งอดีตวิธาดา... หญิงสาวร้ายกาจที่แอบรักเขาหมดหัวใจหญิงสาวมองสบตากับเขาในระยะกระชั้นชิด หัวใจบอบบางเรียกร้องให้เธอเปิดเผยความจริงในส่วนลึกของจิตใจ“ฉันรักนายนะธัญญ์ รักนายมานานแล้ว”หล่อนคิดเอาไว้ไม่มีผิดว่าเขาจะต้องทำหน้าตกใจ แม้จะทำใจเอาไว้แล้ว แต่เธอรู้สึกเจ็บปวด มีผู้ชายหลายคนอยากสานสัมพันธ์กับเธอ แต่เธอก็สลัดทิ้งแต่เขา... คนที่เธอแอบรัก เขากลับมีใจให้น้องสาวของเธอ เขากลับไม่ต้องการความรักของเธอ เขากลับตกใจและมองเธอเหมือนตัวประหลาด“เธอพูดอะไรของเธอ”ธัญญ์ทั้งมึนงง ทั้งตกใจในคำพูดของหญิงสาว“พูดความจริง นายคงไม่เคยรู้มาก่อน นายเป็นผู้ชายคนแรกของฉัน คืนนั้น...”เธอพูดอย่างหมดเปลือก เขาจะดูถูกยังไงก็ช่าง แต่เธอเป็นคนพูดตรงๆ เธออยากให้เขารับรู้และเข้าใจ“แต่ฉันไม่ได้รักเธอ ไม่แม้แต่จะคิด”

นางซินยั่วเสน่หา

ดลรวี... เพื่อนพี่ชายที่เธอรักสุดหัวใจ เขามีบุญคุณเคยช่วชีวิตเธอเอาไว้ หลังจากนั้น เธอก็มอบกายมอบใจให้เขา ปฏิญาณกับตัวเองว่าโตขึ้นจะเป็นเจ้าสาวของเขาพิรันดา... สาวน้อยที่เข้ามาปั่นป่วนหัวใจของเขาในวันอกหัก เด็กสาวที่ทำให้เขาได้เจอกับรักครั้งใหม่ที่แสนหวานและมั่นคง

เมียรักคนเถื่อน

26.0K·B.J.

เขาจำต้องแต่งงานกับเธอเพราะมารดาขอร้องเธอแต่งงานกับเขาด้วยความรักแล้วเธอก็กลายเป็นเมียรักของคนเถื่อน...

เสน่หาวิวาห์ป่วน

ก้องทวีป จิตกรหนุ่มติสแตก มีความรักฝังใจในอดีตอันดามัน หญิงสาวแสนห้าวคู่กัดของเขาแต่โชคชะตาทำให้เขาและเธอต้องแต่งงานกัน อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อคนไม่ชอบหน้ากันต้องมาอยู่ร่วมบ้านหลังเดียวกัน ความหื่น ฮา บ้า รั่ว และการเอาชนะจึงเกิดขึ้น

เมียเสน่หาอาญาอสูร

รติพัทร พงศ์พันธ์ ผู้ชายที่เก็บความเคียดแค้นเอาไว้เพื่อรอวันจัดการกับคนที่ทำลายครอบครัวของเขาในชีวิตของเขามีผู้หญิงอีกคนที่เขารักมากที่สุดนอกจากมารดาคือเธอ พิรวดี เด็กสาวที่เขารักสุดหัวใจ แม้เธอจะเป็นลูกสาวของศัตรู แต่เขาเลือกที่จะจัดการเฉพาะคนที่ทำร้ายเขาและมารดา และเก็บรักษาความรักที่ดีงามเอาไว้ให้เธอตลอดไป

พลับพลึงเหมราช

26.0K·B.J.

ในสายตาของเขา เธอคงเป็นได้แค่เพียง เศษธุลีดินที่ไร้ค่า “คุณเหม พอก่อนค่ะ พลับพลึงไม่ไหวแล้ว” เธอเปลี่ยนสรรพนามเรียกเขาว่าคุณ แทนคำว่า ‘พี่’ ในอดีต เพราะความห่างเหินเย็นชาที่เขามีให้เธอมันมากมายหลายร้อยเท่านัก หญิงสาวร้องบอกเสียงแหบพร่า ดันหน้าท้องแกร่งของเขาออกห่าง แต่เหมือนผลักหินผาหนักอึ้งที่ไม่ยอมขยับเลยแม้แต่น้อย“คนอย่างเธอกล้าหืออือกับฉันเหรอ...” เขาก้มมองร่างน้อยที่ล้มซุนไปกับกองฟาง พลับพลึงร้องไห้สะอื้นยามเขาย่ำยี“กับฉันทำเป็นสะดีดสะดิ้งร้องไห้สะอึกสะอื้น เวลาอยู่กับผู้ชายคนอื่น เธอหัวร่อต่อกระซิก ระริกระรี้เหมือนปลากระดี่ได้น้ำ” เขาไม่เคยสนใจน้ำตาของคนอย่างเธอ สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอให้จมดิน

แผนรักจอมเผด็จการ

กริชไท (กระทิง) ต้องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันเมื่อโดนญารินดา (หญ้าหวาน) ปั่นป่วนหัวใจอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แล้วเขาจะอดใจได้อย่างไรเล่า ในเมื่อหญ้าหวานๆ นั้นเกิดมาเป็นอาหารอันแสนโอชะของกระทิงหนุ่มเช่นเขา“พี่กระทิงคะ พี่กระทิง!”“ครับ ว่าไงหญ้าหวาน” กริชไทสะดุ้งกะพริบตาปริบๆ หันมองคนหน้าหวานที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง“พี่กระทิงจะป้อนข้าวหญ้าหวานที่ปากหรือที่...” เธอหลุบตาลงต่ำก้มลงมองอกอวบๆ ของตัวเอง ตอนนี้ช้อนข้าวต้มที่ถูกเป่าจนหายร้อนจ่ออยู่ตรงร่องอกอิ่ม“เฮ้ย!” กริชไทสะดุ้งเมื่อมองตามสายตาของเธอ ก่อนจะดึงมือหนีจากร่องอกอวบที่เขาจ่อข้าวต้มเข้าไปหา***“หญ้าหวานเกิดมาเป็นของพี่ ของพี่กระทิงคนเดียว”“รู้ไหมกินหญ้าแล้วจะถูกหาว่าโง่”“ใครบอกกัน กินหญ้าหวาน มีประโยชน์และสรรพคุณเยอะแยะเลย” เขาตอบเสียงนุ่ม มองสบตาเธออย่างแสนรัก“อะไรบ้างล่ะคะ บอกมาทีละข้อสิ” เธอทำเสียงเฉียบสั่ง เหมือนคุณครูแสนสวยสั่งลูกศิษย์ตัวโข่ง“สมุนไพรหญ้าหวานช่วยเพิ่มกำลังวังชา เห็นไหม พี่แรงเยอะขนาดไหน กินหญ้าหวานได้ทั้งคืนเลย”

ปาหนัน

กันต์ รักษ์ชาติไทย ผู้กองคนเก่งแห่งหน่วยปราบปรามยาเสพติด เขาได้รับภารกิจสำคัญให้ไปสืบราชการลับเพื่อกำจัดคนชั่วหนักแผ่นดินให้สิ้นบ้านเมือง เหมือนชะตาฟ้าลิขิตให้เขาพบเจอกับสาวน้อยสู้ชีวิต ปาหนัน ธรรมชาติก่อเกิด เด็กสาววัยเพียงสิบเก้าที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนให้ตัวเองและครอบครัวอยู่รอดอาจเป็นเพราะความผิดพลาดตกกะไดพลอยโจนที่ทำให้กันต์ต้องรับผิดชอบสาวน้อยแสนสวยที่ตามหามาตลอดทั้งชีวิต แต่เหนือสิ่งอื่นใด คือความรักอันอ่อนหวานซาบซ่านหัวใจที่ผูกหัวใจสองดวงเข้าด้วยกัน

จำเลยแค้นสามีเถื่อน

พันศึก หาญวรกร ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมไปด้วยฐานะและหน้าตา ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็เต็มอกเต็มใจจะทอดกายทอดใจให้เขา แต่เขากลับถูกผู้หญิงทิ้งอย่างไม่แยแส เท่านั้นยังไม่พอ เธอยังขโมยเอกสารสำคัญเกี่ยวกับธุรกิจของเขาไปให้คู่แข่ง เขาจึงต้องจัดการชำระแค้นเธอเสียให้สาสม แต่เหมือนชะตาเล่นตลก เพราะการตามหาผู้หญิงอีกคนด้วยความแค้น กลับไปพบเจอผู้หญิงอีกคนที่ทำให้เขารู้จักความรักอย่างแท้จริงไพรหอม เด็กสาววัยยี่สิบที่ชีวิตแร้นแค้น กลับพบเจอกับมรสุมชีวิตครั้งใหญ่จากผู้ชายที่พกพาความแค้นมาเต็มหัวใจ แต่ไฉนเลย เขากลับเป็นผู้ที่เปลี่ยนชีวิตของเธอโดยสิ้นเชิงและความเปลี่ยนแปลงนั้นก็ทำให้เธอค้นพบกับความรักอันงดงาม รวมถึงเรื่องราวอันเป็นความลับมากมายที่ถูกฝังกลบเอาไว้ในอดีต ซึ่งตัวเธอเองไม่เคยล่วงรู้มาก่อน...

เด็กมันยั่วเลยหลวมตัวหลงรัก

18.0K·B.J.

เขาเป็นคุณหมอหนุ่มที่หลงรักเด็กสาวข้างบ้านสุดหัวใจ “อาหมอขา” เด็กน้อยปีนขึ้นไปนั่งบนตักอุ่นๆ ของอาหมอผู้แสนใจดี“ขา...” เขื่อนรับคำเสียงหวานไม่ต่างกัน เขาหอมแก้มเด็กน้อยมาหยาฟอดใหญ่“โตขึ้นหนูจะเป็นเจ้าสาวของอาหมอค่ะ”“จริงเหรอครับ” เขื่อนเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม“จริงค่ะ”“สัญญาแล้วนะครับ อาจะถือว่านี่เป็นคำสัญญาของหยา” “หยาหนาวค่ะอาหมอ” เธอลูบไล้แผงอกกว้างของเขา“เดี๋ยวอาห่มผ้าให้” เขาบอกเสียงนุ่มอย่างเอ็นดู“ไม่ได้หนาวแบบนั้น อาหมอน่ะ...” เธอทำเสียงกระเง้ากระงอด“เดี๋ยวเสียงดังครับ ดึกแล้ว” เขาเกรงว่าข้างห้องจะได้ยิน“ทำเบาๆ ค่ะ อยากให้อาหมอกอดหยาแน่นๆ หยาหนาวจริงๆ นะ” เธอซุกตัวเข้าไปหาเขาดึงมากอดแนบอก“ถ้าหนาวขนาดนี้เดี๋ยวอาจะกอดแน่นๆ เลยนะครับ”“ก็กอดสิคะ หยารออาหมอกอดหยาทุกคืนเลยนะ นานๆ จะได้ออกนอกสถานที่สักที” เธอดึงมือของเขามาทาบที่ทรวงอกอวบอิ่ม มือของเขื่อนค่อยๆ ลูบไล้และเคล้นคลึง เธอครางแผ่วๆ กัดปากด้วยความเสียวสยิว“อย่าครางดังนะคนดี” เขากระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงเอ็นดู จุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงนั้นเบาๆ“ด้านในไม่มีด่านนะคะ” เธอกระซิบบอกเขา มือบอบางเลื่อนลูบลงไปยังเบื้องล่างของเขา

เจ้าหนี้ซาตาน

22.0K·B.J.

เขมชาติไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงทุกคนจะเหมือนกับมารดาหรืออดีตภรรยาของเขาหรือไม่ แต่ความผิดหวังทำให้เขาเป็นคนเย็นชาและเฉยเมยกับทุกสิ่งทุกอย่าง จวบจนพบกับเธอ... ลูกหนี้ของผู้เป็นป้า ที่ต้องตกเป็นเมียของเขาอย่างคาดไม่ถึง ไม่รู้ทำไมยิ่งใกล้ชิดเธอมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรักเธอมากขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดเขาก็ได้พิสูจน์ว่าผู้หญิงทุกคนไม่ได้เหมือนมารดาหรืออดีตภรรยาของเขาที่ทิ้งเขาไปอย่างไม่ไยดีเลยสักนิด...ปิ่นปัทมาไม่รู้ว่าสิ่งใดกันแน่ที่ชักนำให้เธอได้มาเจอกับเขา ผู้ชายเย็นชาที่ไม่ยอมพูดจา เอาแต่ใจตัวเอง แต่ทำไมไม่รู้ เธอถึงได้ตกหลุมรักผู้ชายเย็นชาคนนี้นัก ในเมื่อตกหลุมรักสามีของตัวเองไปแล้ว เธอจึงต้องทำทุกวิถีทางให้เขากลับมาเป็นผู้ชายที่อ่อนโยนและรักเธอสุดหัวใจให้จงได้...