พิศวาสในคืนหวาม

มือหนาลูบไล้สะโพกเนียนละเอียดเบาๆ ก่อนจะก้มลงไปกัดแก้มก้นของหล่อนด้วยความมันเขี้ยว ร่างน้อยบิดตัวไปมาคล้ายว่ากำลังถูกรบกวนการนอนหลับ

กลิ่นกายหอมกรุ่นจากสาวน้อยแรกแย้มทำให้เขารู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจไม่น้อย ของขวัญล้ำค่าในคืนวันเกิดที่ถูกจัดให้ทำให้หิรัญนึกชอบใจเป็นอันมาก ความปรารถนาของเขากำลังคุกรุ่นรุนแรง ไม่รู้เพราะเครื่องดื่มแก้วนั้นหรือเพราะอะไรกันแน่

หิรัญพลิกร่างน้อยหอมกรุ่นขึ้นนอนหงายภายใต้ความมืดมิด ยื่นมือไปเปิดโคมไฟที่หัวเตียงแต่ปรากกฎว่ามันไม่ยอมสว่าง เขาอยากยลโฉมแม่สาวน้อยนางนี้เสียเหลือเกิน อยากรู้ว่าของขวัญจากหลานชายจะเป็นหน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพราสักแค่ไหนกัน

ความรู้สึกของหิรัญคือความรู้สึกตื่นตัวอย่างรุนแรง เขาปรารถนาร่างหอมกรุ่นนี้เหลือเกิน มือหนานวดเฟ้นไปตามเนื้อตัวของหล่อนอย่างถ้วนทั่ว ความเป็นชายของเขากำลังหึกเหิมอย่างรุนแรง มันทำให้เขาอยากกดแทรกเนื้อกายเข้าไปในเรือนร่างนี้เสียเหลือเกิน

หิรัญไม่รอให้ความปรารถนาของเขารุนแรงมากไปกว่านี้ เขาจึงรีบแหวกเรียวขาของเธอออกจากกัน ความเป็นชายที่กำลังแข็งคึกค่อยๆ สอดแทรกโจนจ้วงเข้าในซอกเนื้ออ่อนนุ่มอย่างเร่าร้อน

“อื้อ/โอ้” เสียงประท้วงของเธอดังประสานกับเสียงร้องครางอย่างรุนแรงของเขา ความคับแน่นทำให้หิรัญต้องนิ่วหน้าด้วยความอึดอัดปนเสียวซ่าน

“อ๊า...” หิรัญครางยาวปนเสียวซ่าน ไม่คิดว่าจะได้สาว เวอร์จิ้นมาเป็นของขวัญบนเตียงในค่ำคืนนี้ ใจหนุ่มโลดแรงด้วยความกระสันระคนตื่นเต้น รวมถึงความสงสัยใคร่รู้เสียเหลือเกินว่าสาวนางนี้เหตุไฉนเลยถึงยอมขายพรหมจรรย์อย่างง่ายดาย

เธอครางอืออาคล้ายคนขี้เซาแต่เขาไม่ได้ใส่ใจนัก หิรัญเร่งเร้าควบสะโพกสอบเข้าหาร่องสาวที่บีบรัดเขาทุกทิศทางด้วยความเสียวซ่านไปตลอดลำกาย มือหนาลูบโลมไปทั่วสะโพกกลมกลึงเนียนละเอียด ขยำฟอนเฟ้นและดันให้เธอหยัดขึ้นมาหาเพื่อให้เขาได้ฝากฝังเรือนกายลงไปจนมิดเม้น

“อ๊า...” หิรัญครางเสียงแหบพร่ายามที่ได้สอดเสียบเข้าไปในร่องเนื้อแดงฉ่ำ เขาควบสะโพกหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ เพื่อให้ตัวเองได้ก้าวข้ามไปสู่ความวาบหวามที่กำลังกวักมือรอคอยอยู่เบื้องหน้า

หิรัญกดกายเข้าฝากฝังในเรือนร่างสาวจนได้ยินเสียงครางหนักๆ ของคนใต้ร่าง เขาฉีดพร่าความร้อนระอุเข้าในร่องสวาทจนหมดสิ้น ก่อนจะพลิกกายลงนอนเคียงข้างด้วยความอิ่มเอมเปรมสุข ความเหน็ดเหนื่อยและอะไรอีกหลายอย่างในค่ำคืนอันยาวนานทำให้หิรัญหลับลงในเวลาอันรวดเร็ว ตลอดระยะเวลาสามสิบเจ็ดปี เขาไม่เคยให้หญิงใดได้นอนเคียงข้างบนเตียงที่สุดแสนหวงแหนเลยแม้แต่คนเดียว แต่หญิงสาวปริศนาน่าจะเป็นคนแรกที่ได้ทำเช่นนี้

จันทร์เจ้าค่อยๆ ตื่นจากการหลับใหล เธอปรือตามองไปรอบกายอย่างไม่คุ้นเคย และความตกใจก็มาเยือนเมื่อรับรู้ได้ว่าเธอกำลังนอนเปลือยกายอยู่บนเตียงกว้างของใครคนหนึ่ง ร่างกายที่ขยับและแรงดึงผ้าห่มมาปิดอกทำให้คนที่นอนหลับตะแคงไปอีกด้านหันกลับมา

หิรัญกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะเบิกตากว้าง เขาหายง่วงเป็นปลิดทิ้งเมื่อได้เจอเข้ากับสาวน้อยนามว่าจันทร์เจ้า สุคนธา คู่หมั้นคู่หมายของหลานชายคนเดียวของเขา

จันทร์เจ้า สุคนธาเป็นคู่หมั้นของหัสดิน เจ้าหลานชายจอมกระหล่อนที่เขาเลี้ยงดูมาจนโตตั้งแต่พี่ชายและพี่สะใภ้ของเขาเสียชีวิต ก่อนตายพวกท่านเคยพูดเอาไว้ว่าโตขึ้นจะให้ลูกชายแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนรักที่หมั้นหมายกันเอาไว้ตั้งแต่เล็กแต่น้อยนามว่าจันทร์เจ้า

สีหน้าของจันทร์เจ้าซีดสลับแดง เธอทั้งอายทั้งทำอะไรไม่ถูกในเวลาเดียวกัน ผู้ชายตรงหน้าของเธอคือหิรัญ พฤกษ์ไพบูลย์ เป็นอาแท้ๆ ของคู่หมั้นของเธอเอง และอีกไม่กี่เดือนเธอกับหัสดินก็จะเข้าพิธีแต่งงานกันหลังจากที่เธอเรียนจบเรียบร้อยแล้ว

“อาหินมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ” เป็นประโยคที่หิรัญได้แต่อึ้ง เขาต่างหากไม่ใช่เหรอที่ควรจะถามว่าเธอมาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไรกัน

จันทร์เจ้าค่อนข้างกลัวหิรัญอยู่มากเพราะเขาเป็นคนเงียบขรึมชอบทำหน้าดุไม่เหมือนหัสดินที่ขี้เล่นเป็นกันเอง หญิงสาวกัดปากตัวเองจนเจ็บ กำจิกผ้าห่มที่ปกปิดอยู่ตรงเนินอกแน่นขึ้นอย่างทำอะไรไม่ถูก