แอบร้อนซ่อนเสน่หา

“อื้อ... พี่คิม” ดาวเหนือรัวกำปั้นใส่ภาคิมระรัวเมื่อโดนเขาจูบจนปากแทบช้ำ แผ่นหลังของเธอถูกดันไปชิดกับกำแพงบ้าน

“คิดถึงใจแทบขาด” ภาคิมพูดเสียบแหบพร่า ยกขาของเธอข้างหนึ่งขึ้น ถลกกระโปรงขึ้นไปเหนือเอว

“พี่คิม เดี๋ยวพี่องศาก็มาเห็นเข้าหรอกค่ะ” ดาวเหนือไม่คิดว่าเพื่อนพี่ชายที่เธอเผอิญได้เสียกับเขาในวันนั้นจะตามติดเธอเหมือนเงาตามตัว

องศา พี่ชายของเธอหวงเธอมาก เพราะเลี้ยงเธอมาแต่เล็กแต่น้อยตั้งแต่บิดามารดาเสีย พี่ชายของเธอเรียนจบก็ทำงานทันที เป็นกิจการร้านวัสดุก่อสร้างที่พวกท่านทิ้งเอาไว้พร้อมเงินและประกันชีวิตเพราะพวกท่านเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ในขณะที่เธออายุเพียงแค่สิบขวบเท่านั้น

องศาเลยเลี้ยงเธอมาตลอด เป็นพ่อ เป็นแม่ เป็นพี่ เป็นทุกอย่างในชีวิตของเธอ เขาอาบน้ำประแป้ง ส่งเธอไปโรงเรียนตั้งแต่เด็กๆ คอยปกป้องดูแลจนตอนนี้เธออายุสิบเก้า เข้าเรียนมหาวิทยาลัยเรียบร้อยแล้ว ในขณะที่พี่ชายของเธอย่างเข้าสู่วัยสามสิบสองปีแต่ยังโสดไม่มีแฟน เพราะยังห่วงเธอ รอให้เธอเรียนจบ มีงานมีการทำและแต่งงานมีครอบครัวก่อน ถึงค่อยมีครอบครัวบ้าง ทั้งๆ ที่เธอก็อยากให้เขามีครอบครัวมีคนดูแล แต่พี่ชายของเธอก็ยังห่วงหวงเธอ อยากทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเพราะไม่เหลือใครอีกแล้ว มีกันอยู่แค่สองคนพี่น้องเท่านั้น

“พี่ขอนะ ทำไมใจร้ายกับพี่นักล่ะ” เขาสอดมือเข้าไปในกางเกงในของเธอขยี้ปุ่มกระสันก่อนที่จะแหวกกางเกงในไปด้านข้าง

“อ๊า... พี่คิม เดี๋ยวพี่องศามาเห็นเข้า” ดาวเหนือครางเสียงสั่นสะท้าน

“ไม่เห็นหรอก กำลังยุ่งคุยงานกับลูกค้าอยู่ โอ้... ยังรัดพี่แน่นเหมือนเดิมเลยนะคะคนดี” ภาคิมพูดเสียงหอบๆ เขาเป็นเพื่อนกับองศามานานหลายปีเห็นดาวเหนือมาตั้งแต่เด็กๆ ตอนเด็กๆ ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ยิ่งโตยิ่งสวยยิ่งน่ารัก กอปรกับที่องศาหวงน้องสาวจึงไม่มีหนุ่มๆ คนไหนกล้ามาจีบ เขาเองก็ไม่กล้าแสดงออกว่าชอบเด็กสาว เขาเลยรอดตัว สามารถเข้านอกออกในบ้านขององศาได้อย่างสบาย

ในคืนงานเลี้ยงปีใหม่ต่างคนต่างเมาแล้วอารมณ์พาไป เขาได้เสียกับน้องเพื่อนที่แอบรักก็เลยอยากรับผิดชอบแต่ดาวเหนือกลัวพี่ชายไล่ยิงเลยให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับไปก่อน

“พี่คิม อ๊า...” เธอครางเสียงหลงเมื่อแก่นกายชายมุดเข้ามาในถ้ำสวาทอันฉ่ำเยิ้ม

“คิดถึงดาวเหนือที่สุดเลยรู้ไหม คิดถึงพี่ไหมคนดี” เขาช้อนสะโพกของเธอขึ้นแล้วกดกระแทกเข้าหาสร้างความเสียวซ่านให้เธออย่างหนัก

“คะ... คิดถึงค่ะ อ๊า... พี่คิม” เธอครางจนเขาต้องปิดปากด้วยจุมพิตดูดดื่ม

“ดาวเหนือ ดาวเหนืออยู่ไหนครับ” เสียงเรียกขององศาทำให้ภาคิมรีบอุ้มร่างน้อยของดาวเหนือหลบไปทางด้านหลังกำแพงตรงพุ่มไม้ในขณะที่ร่างยังสอดประสานกันอยู่

ดาวเหนือหน้าตาแตกตื่น กลัวพี่ชายมาเห็น เสียวซ่านก็เสียวซ่าน กังวลก็กังวล เธอกัดปากตัวเองเอาไว้แน่น กลัวว่าจะร้องครางเสียงดังออกไป

“อย่าเสียงดังไปสิคนดีของพี่ ไม่งั้นนายองศาเห็นแน่ๆ ว่าเรากำลังรวมร่างกันอย่างเหนียวแน่น” เขาพูดเสียงหอบๆ เสียวซ่านจากร่างกายที่หลอมรวมเข้าหากัน

“พี่คิมอย่าแกล้งสิคะ ดาวเหนือจะไปแล้ว” เธอกัดฟันพูดใบหน้าแดงก่ำ ตอดรัดเขาตลอดลำกาย

“จะไปจริงๆ เหรอ ยังไม่เสร็จเลยไม่ใช่เหรอ” เขาลูบไล้สะโพกผายของเธอเบาๆ อย่างเร้าอารมณ์

“เดี๋ยวพี่องศาจับได้ ดาวเหนือจะโดนหนักนะคะ” พี่ชายของเธอรักเธอก็จริงแต่ดุมากเช่นกัน เธอรู้สึกผิดและเกรงใจพี่ชายเป็นอันมากที่ต้องมาทำเรื่องอย่างว่ากันแบบนี้

“ดาวเหนือจ๋า... แต่พี่ไม่ไหวแล้ว ให้พี่เอาแรงๆ ได้ไหม” เสียงของเขากระเส่า โดนเธอตอดรัดอยู่แบบนี้เขาแทบจะขาดใจตายอยู่แล้ว

“พี่คิม โธ่... อ๊า อื้อ...” เขาจูบปิดปากก่อนจะกระแทกเข้าหาจนร่างน้อย สั่นคลอนแผ่นหลังเสียดสีไปกับกำแพงของตัวบ้าน ไม่นานภาคิมก็ปลดปล่อยในร่างของสาวน้อยจนหมดสิ้น

“พี่ดึงออกไม่ทัน” เขาบอกเธอเสียงหอบๆ เพราะว่าตรงนี้เป็นมุมแคบๆ พอใกล้เสร็จแล้วทนไม่ไหว ดึงไม่ทันจริงๆ

“ดีนะคะที่ดาวเหนือกินยาคุม” ดาวเหนือตอบเสียงหอบๆ ใบหน้าแดงก่ำ

“คืนนี้ว่างไหม” เขาไล้แก้มสาวไปมา

“ทำไมคะ” เธอเอ่ยถามเสียงสั่น เขาฟอนเฟ้นทรวงอกอวบอิ่มของเธออย่างเสน่หา

“ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน ไม่คิดถึงพี่เหรอ พี่คิดถึงดาวเหนือแทบขาดใจ”

เสียงของภาคิมกระเส่าจนเธอสัมผัสได้