เป็นของพี่คนเดียวนะยาหยี

“เจ้านายครับ เจ้านาย” เข้มวิ่งหน้าตั้งมาหาเจ้านายหนุ่มนามว่าแสนด้วยท่าทีกระหืดกระหอบ

แสนเป็นลูกของกำนันสิงห์ หนุ่มหล่อประจำตำบลในวัยยี่สิบเจ็ด เขาหลงรักยาหยีหญิงสาวในหมู่บ้าน ห้วยไพร่ตั้งแต่แตกเนื้อหนุ่ม

ยาหยีวัยสิบแปดเป็นสาวน้อยเนื้อหอมที่ต่างเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ ทั้งในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียง

ยาหยีนั้นมีรูปร่างหน้าตาสะอาดหมดจด แม้ฐานะจะไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ก็เป็นคนดีมีมารยาท เรียบร้อยอ่อนหวาน ขยันขันแข็งทำมาหากิน แสนเรียนจบกลับมาจากเมืองใหญ่ เขาได้พบเจอเธออีกครั้งก็อยากได้เธอมาเป็นศรีภรรยา

“มีอะไรวะไอ้เข้ม ถึงได้วิ่งหน้าตั้งมาแบบนี้” แสนเอ่ยถามลูกน้องด้วยความสงสัยใคร่รู้

“ตอนนี้ยาหยีกำลังขายของอยู่ที่ตลาดครับ คุณแสนรีบไปเถอะครับ”

“จริงเเหรอวะไอ้เข้ม” แสนเอ่ยถาม ใบหน้ายิ้มแย้มเมื่อคิดถึงสาวหน้าน้อยหน้ามนคนงามนามว่ายาหยี

“จริงครับคุณแสน รีบไปเถอะครับ หนุ่ม ๆ ในหมู่บ้านไปขายขนมจีบน้องหยีกันเต็มเลยครับ”

ยาหยีอยู่กับมารดาแค่สองคน จำปีหอมมารดาของยาหยี หล่อนเป็นสาวบ้านป่าที่สวยจับตาจับใจ มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างชอบมากมาย วันหนึ่งมีหนุ่มหล่อจากกรุงเทพฯ มาท่องเที่ยวเลยพบรักกับจำปีหอม แต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งเธอไป ทำให้จำปีหอมต้องอุ้มท้องลูกน้อยเพียงลำพัง ถูกคนครหาไปทั่ว ประจำปีหอมซึ่งเกลียดผู้ชายทุกคน และสั่งห้ามไม่ให้ยาหยีคบกับผู้ชายคนไหนอีกเพราะผู้ชายมีแต่โกหกหลอกลวงทั้งนั้น

“งั้นก็ไปเลย” แสนพูดกับลูกน้องก่อนจะเดินลงจากเรือนด้วยท่าทีแข่งขัน

“นั่นลูกจะไปไหนน่ะแสน” คุณนายซ่อนกลิ่นเอ่ยถามลูกชายด้วยความสงสัย เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายมีท่าทีรีบร้อนเป็นอันมาก

“ผมจะไปหายาหยีที่ตลาดครับคุณแม่ ไอ้เข้มบอกว่ายาหยีกำลังขายของอยู่ที่นั่น” แสนชะงักฝีเท้า ก่อนหันไปเอ่ยตอบมารดา

คุณนายซ่อนกลิ่นรู้จักยาหยีเป็นอย่างดีเพราะเป็นคนในตำบลซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของสามี นางเองก็เป็นคนกว้างขวาง มนุษย์สัมพันธ์ดี ไม่เคยดูถูกใครที่มีฐานะด้อยกว่า เพราะนางก็เคยจนมาก่อน

คุณนายซ่อนกลิ่นเป็นคนดีมีน้ำใจและชอบคนประเภทเดียวกัน จะยากดีมีจนก็ไม่เป็นไร ขอให้เป็นคนดีก็เพียงพอแล้ว เมื่อนางรู้ว่าลูกชายหมายตายาหยีลูกสาวเพียงคนเดียวของจำปีหอมเอาไว้ นางก็เอาใจช่วยให้ลูกชายชนะใจสองแม่ลูกให้จงได้

จำปีหอมนั้นเกลียดผู้ชายเพราะเคยผิดหวังเรื่องความรักมาก่อน ด้วยว่าถูกบิดาของยาหยีหลอกให้รักจนตั้งท้อง แล้วทิ้งไปอย่างไม่ไยดี

“จะไปก็ไป แต่เราก็ต้องให้เกียรติผู้หญิงนะ รักเขาชอบเขาอย่าด่วนใจร้อนไปฉุดเขามาทำเมียล่ะ” คุณนายซ่อนกลิ่นเอ่ยสั่งสอนบุตรชายเพราะครอบครัวของนางสอนให้ลูกหลานเป็นคนดี ผู้ชายก็ต้องเป็นสุภาพบุรุษ ผู้หญิงก็ต้องรักนวลสงวนตัว รู้จักคุณค่าของตัวเอง

พี่ชายน้องชายของนางต่างเป็นคนดี ปัจจุบันนี้เป็นที่นับหน้าถือตาของคนในชุมชน แม้ในอดีตจะเคยมีฐานะด้อยกว่าคนอื่น แต่ก็อาศัยว่ามุมานะทำงาน ขยันขันแข็งและมีน้ำใจกับผู้อื่นเสมอ จึงประสบความสำเร็จและได้รับการช่วยเหลือจากคนอื่นเช่นเดียวกัน

เรื่องที่จำปีหอมพลาดท่าเสียทีผู้ชายนางเองก็ไม่ได้คิดจะซ้ำเติมเพราะบางครั้งคนที่มาหลอกเราก็พูดจาหวานหู ทำตัวดีเสียจนตายใจ ไม่ทำให้คิดสงสัยว่าจะซ่อนความเลวร้ายเอาไว้

ดั่งสุภาษิตที่ว่ารู้หน้าไม่รู้ใจ ฉันใดก็ฉันนั้น

ในตอนนั้นจำปีหอมเป็นเด็กสาวหัวอ่อน อายุน้อยกว่านางหลายปี จึงไม่แปลกที่จะหลงหนุ่มเมืองกรุงฯ หน้าตาดี พูดจาดี สะอาดสะอ้าน มีน้ำใจ

ด้วยเนื้อแท้แล้วจำปีหอมเป็นคนดีมีน้ำใจแถมยังซื่อ ๆ ไม่ต่างจากยาหยีที่เป็นเด็กดีขยันขันแข็งทำงานตั้งแต่เล็กแต่น้อย เรียนจบมัธยมศึกษาปีที่หก ก็ออกมาช่วยแม่ทำไร่ทำสวนเนื่องจากจำปีหอมก็มีที่ดินอยู่พอสมควร ถือว่าไม่ได้ลำบากยากไร้อะไรนัก แค่ว่าในหมู่บ้านไม่ได้อวดร่ำอวดรวยกันมาก อยู่กันแบบพอเพียงเสียมากกว่า คนชนบทและต่างจังหวัดจึงยึดว่าใครมีที่ดิน มีเรือกสวนไร่นาเยอะก็จะถือว่าร่ำรวยเป็นเศรษฐีที่ดิน

ตำบลสามีของนางดูแลอยู่นี้เป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง สอนให้คนในหมู่บ้านทำการเกษตรแบบพึ่งพาอาศัยธรรมชาติ ไม่ใช้สารเคมีไม่ใช้ยาฆ่าแมลง ไม่ใช้ปุ๋ยเคมีทุกชนิด ทุกคนช่วยกันทำปุ๋ยหมัก ปุ๋ยพืชสด และใช้มูลของสัตว์เป็นปุ๋ยใส่ต้นไม้ เช่นขี้วัว ขี้ไก่ เพื่อให้ต้นไม้ในไร่ในสวนเจริญงอกงาม

“ครับแม่ ผมรักยาหยีจริง ๆ จะไม่ทำแบบนั้นแน่นอนครับ” แสนตอบมารดาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะขับมอเตอร์ไซค์คันเก่งไปที่ตลาด มุ่งหน้าไปหาหญิงสาวอันเป็นที่รัก

แสนเป็นหนุ่มรูปงานที่ร่ำรวยที่สุดในตำบล เนื่องจากบิดามารดามีที่ดินมากมาย ทั้งเรือกสวนไร่นา เขาเรียนจบจากเมืองกรุงฯ มีการศึกษามีฐานะ จึงเป็นที่หมายปองของสาวๆ ในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียง

แสนมุ่งหน้าไปยังตลาดในชุมชนประจำตำบลเขาเห็นว่ายาหยีกำลังขายของอยู่ที่ประจำของเธอ เป็นเพิงขายของเล็ก ๆ ซึ่งเขาเองเป็นคนให้ลูกน้องมาช่วยสร้างให้เธอ

ข้างกายของเธอมีชายหนุ่มมากมายรุมล้อมอยู่ แต่พอเชิดเดินเข้ามา คนอื่นก็กลัวเชิด เลยล่าถอยออกไป เหลือแค่เชิดกับลูกน้องเข้ามาคุมแผงขายของยาหยีเสียเอง