บทย่อ
เธอเป็นคู่หมั้นตัวน้อยที่เขาเอ็นดูและรักใคร่สุดหัวใจ เธอทั้งซน ทั้งอยากรู้อยากเห็น จนเขาตบะแตกก่อนเธอเรียนจบ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน เปรมนั่งเกร็งตัวขณะคุยกับหัวหน้าคนงานในไร่ ก่อนจะรีบบอกสั่งงานอีกฝ่ายแล้วไล่ให้ออกไป "ไปได้แล้ว เอาตามนี้แหละ" เปรมเอ่ยตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ "คุณเปรมเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" "เปล่า ไม่มีอะไร รีบไปได้แล้ว ฉันจะทำงานต่อ" เปรมไล่เสียงดุ "ครับ" คมรับคำ รีบออกไปจากบ้านพักของเจ้านายอย่างงงๆ ทำไมเจ้านายของเขาดูลนๆ รีบๆ พิกล "อ๊า... อย่าซนครับ หนูพิ้งค์ทำอะไรนี่ ถ้าเกิดมีใครจับได้จะทำยังไง" เปรมเอ่ยดุคู่หมั้นตัวน้อยของตน ที่คุกเข่าอยู่ใต้โต๊ะกำลังลูบไล้แก่นกายของเขาอยู่ จนตอนนี้มันแข็งเป็นลำเรียบร้อยแล้ว เขากับเธออายุห่างกันมาก แต่พ่อแม่หมั้นหมายกันเอาไว้ตั้งแต่ยังไม่เกิด พอเธอเกิดมาเขาเลยต้องเป็นคู่หมั้นของเธอไปโดยปริยาย ทั้ง ๆ ที่ตัวเองอายุสามสิบเข้าไปแล้ว แต่พิยดาเพิ่งจะสิบแปด เรียนจบมัธยมปลายมาหมาดๆ เธอชอบมาเล่นที่ไร่ของเขา แล้วพิยดาก็สวยน่ารัก เย้ายวนใจนักหนา ทำให้เขาได้เสียกับเธอในช่วงปิดเทอมเมื่อเดือนก่อน เลยเป็นที่มาของความซุกซนถึงเนื้อถึงตัวในตอนนี้ ถ้าพ่อแม่เธอกับเขารู้ โดนแพ่นกบาลแน่ ๆ เปรมคิดแล้วเสียวสันหลัง เขาโตแล้วแต่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ ฟาดเด็กก่อนเรียนจบ แค่คิดก็รู้สึกผิด "พี่เปรมขา... เอาแบบวันนั้นอีกได้ไหมคะ" พิยดาเอ่ยถามอย่างเขินอาย ใบหน้าสวยน่ารักแดงก่ำไปหมด เปรมพยายามระงับอารมณ์ เขาสงบสติอารมณ์อย่างเต็มที่ แต่แก่นกายของเขากำลังปวดร้าวไปหมด
1
เล่ม 1 คู่หมั้นวัยกระเตาะ
เปรมนั่งเกร็งตัวขณะคุยกับหัวหน้าคนงานในไร่ ก่อนจะรีบบอกสั่งงานอีกฝ่ายแล้วไล่ให้ออกไป
“ไปได้แล้ว เอาตามนี้แหละ” เปรมเอ่ยตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“คุณเปรมเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“เปล่า ไม่มีอะไร รีบไปได้แล้ว ฉันจะทำงานต่อ” เปรมไล่เสียงดุ
“ครับ” คมรับคำ รีบออกไปจากบ้านพักของเจ้านายอย่างงงๆ ทำไมเจ้านายของเขาดูลนๆ รีบๆ พิกล
“อ๊า... อย่าซนครับ หนูพิ้งค์ทำอะไรนี่ ถ้าเกิดมีใครจับได้จะทำยังไง” เปรมเอ่ยดุคู่หมั้นตัวน้อยของตน ที่คุกเข่าอยู่ใต้โต๊ะกำลังลูบไล้แก่นกายของเขาอยู่ จนตอนนี้มันแข็งเป็นลำเรียบร้อยแล้ว
เขากับเธออายุห่างกันมาก แต่พ่อแม่หมั้นหมายกันเอาไว้ตั้งแต่ยังไม่เกิด พอเธอเกิดมาเขาเลยต้องเป็นคู่หมั้นของเธอไปโดยปริยาย ทั้ง ๆ ที่ตัวเองอายุสามสิบเข้าไปแล้ว แต่พิยดาเพิ่งจะสิบแปด เรียนจบมัธยมปลายมาหมาดๆ
เธอชอบมาเล่นที่ไร่ของเขา แล้วพิยดาก็สวยน่ารัก เย้ายวนใจนักหนา ทำให้เขาได้เสียกับเธอในช่วงปิดเทอมเมื่อเดือนก่อน เลยเป็นที่มาของความซุกซนถึงเนื้อถึงตัวในตอนนี้
ถ้าพ่อแม่เธอกับเขารู้ โดนแพ่นกบาลแน่ ๆ เปรมคิดแล้วเสียวสันหลัง เขาโตแล้วแต่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ ฟาดเด็กก่อนเรียนจบ แค่คิดก็รู้สึกผิด
“พี่เปรมขา... เอาแบบวันนั้นอีกได้ไหมคะ” พิยดาเอ่ยถามอย่างเขินอาย ใบหน้าสวยน่ารักแดงก่ำไปหมด
เปรมพยายามระงับอารมณ์ เขาสงบสติอารมณ์อย่างเต็มที่ แต่แก่นกายของเขากำลังปวดร้าวไปหมด
“หนูพิ้งค์อยากโดนกระแทกเหมือนวันก่อนค่ะ” เธอพูดตรงแสนตรงจนแก่นกายของเขาแข็งโด่ขึ้นมาในทันที
“หนูพิ้งค์ เด็กน้อยของพี่เปรม” เขาครางออกมา ก่อนจะปลดกางเกงให้เธอเสียเอง เธออยากดูดอยากเล้าโลมเขาพร้อม
พิยดารูดมือไปมากับแก่นกายชายอย่างแสนซน เธอทั้งดูดทั้งรูดจนเขาทนไม่ไหว
“อ๊า... พี่ไม่ไหวแล้วหนูพิ้งค์ ให้พี่เสียบร่องเถอะนะ” เขาจับเธอช้อนสะโพกผายอุ้มไปวางบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ก่อนจะถลกกระโปรงขึ้นไปเหนือเอวแล้วแหวกกางเกงในตัวบางไปด้านข้าง เขาเห็นร่องแดงฉ่ำก็ก้มลงเลีย กระหน่ำลิ้นเข้าหาอย่างหิวกระหาย
“อ๊า... พี่เปรมหนูพิ้งค์ชอบจังค่ะ ชอบให้พี่เปรมเลียแบบนี้มันเสียว มันร่องจังค่ะ” เธอพูดตรงจนเปรมอารมณ์ขึ้น สาวน้อยใสซื่อไร้เดียงสาของเขาโตเป็นสาวแล้วจริงๆ เขาเฝ้ารักเฝ้าหวงห่วงมานานหลายปี เพื่อรอคอยให้เธอพรั่งพร้อมสำหรับเขา
เปรมฝากฝังแก่นกายเข้าหาร่องเยิ้มที่อ้ารับอยู่เบื้องหน้า ความแดงฉ่ำถูกความเข้มแข็งฝากฝังลงไปหาจนมิดโคน
“อ๊า... พี่เปรม มิดเลยค่ะ” พิยดาชะโงกมาดู ขณะใช้มือกดไปทางด้านหลัง เธอเห็นแก่นกายของเขาที่เสียบเข้ามาจนมิดโคน ก็อ้าปากร้องครางเสียงสั่นๆ
“พี่เสียวมากเลยครับ มันแน่น พิ้งค์ตอดพี่แรงจัง”
“ตอดอะไรคะ ตอบก่อน” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มซุกซน
“ตอดดุ้นครับ ตอดจนแทบหักใน” เขาก้มลงไปหาพลางกระซิบตอบที่ริมหู
“ดุ้นพี่เปรมก็คับร่องหนูพิ้งค์จนอึดอัดไปหมดแล้วค่ะ ขอหนูพิ้งค์ขยับได้ไหมคะ” เธอขยับสะโพกเบาๆ เพื่อให้คลายจากความอึดอัด แต่นั่นเป็นการยั่วเขา กระตุ้นให้เขาเริ่มโยกคลอนในร่องเสียวที่กำลังหยาดเยิ้ม
“อ๊า... พี่เปรม เสียวค่ะ สะ... เสียว” พอเขาเริ่มโยกเธอก็ร่อนสะโพกให้เขาแทงเข้ามาลึกๆ เปรมรับรู้ความต้องการของเด็กสาว เขาก็โยกขยับ เสียบแทงเข้าออกทั้งลึกทั้งแรงจนเธอร้องครางไม่เป็นส่ำ
“ลึกไหม”
“ลึกค่ะ พี่เปรมเอามันจัง”
“มันอะไร”
“มันร่องค่ะ หนูพิ้งค์อยากมาให้พี่เปรมเอาทุกวันได้ไหมคะ” เธอร้องบอกเสียงสั่น
“เดี๋ยวหนูพิ้งค์ก็ต้องไปเรียนในเมือง พี่เปรมคงคิดถึงแย่”
“หนูพิ้งค์เรียนแค่มหาวิทยาลัยใกล้บ้านค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่ให้คนไปรับไปส่ง หนูพิ้งค์กลับมาจากเรียน ก็อยู่บ้านเหมือนเดิมค่ะ พี่เปรมคิดถึงก็ไปหาหนูพิ้งค์ได้นะคะ” เธอหยัดสะโพกให้เขากระแทกเข้ามาหาซ้ำๆ ปากน้อยร้องครางด้วยความเสียวซ่าน ซี้ดปากเหมือนกินพริกเผ็ดๆ เข้าไปกำมือใหญ่
“พี่เปรมขา หนูพิ้งค์กำลังจะเสร็จแล้วค่ะ” พิยดาร้องครางเสียงสั่นๆ ตัวสั่นระริก ตอดรัดท่อนเนื้ออวบใหญ่อย่างรุนแรงก่อนที่จะเสร็จสมน้ำแตกเต็มร่อง
“พี่ก็ใกล้แล้ว พิ้งค์ตอดพี่ขนาดนี้ พี่ทนไม่ไหวแล้วครับ” เปรมกระแทกเข้าหาร่างน้อยจนสั่นคลอน จนขาโต๊ะทำงานลั่นเอี๊ยดอ๊าดเสียดสีกับพื้นหินอ่อนอย่างรุนแรงก่อนที่เขาจะเสร็จสมรุนแรงไม่ต่างจากเธอ
“อ๊า... แตกแล้วครับหนูพิ้งค์” เขาอัดสะโพกสอบเข้าหาถี่ ๆ ก่อนจะฉีดน้ำรักใส่ร่องเยิ้มจนหมดแม็กซ์
เขาฝังตัวอยู่ในร่องอุ่นพักใหญ่ กอดรัดร่างชื้นเหงื่อเอาไว้แนบแน่น พลางจุมพิตกลีบปากหวานฉ่ำอย่างดูดดื่ม
“ร่องอุ่นจังครับ อยากซุกไว้แบบนี้ทั้งคืน”
“พี่เปรมถอยออกไปก่อนค่ะ หนูพิ้งค์เมื่อยก้น”
“พี่ขอโทษครับ” เขาช้อนสะโพกเธอลงมาจากโต๊ะทำงานตัวใหญ่ เธอก็ถึงกับเซ เขาจึงช่วยประคองเอาไว้
“พี่เปรมจะเอากางเกงในของหนูพิ้งค์ไปไหนคะ” เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นเขาเอากางเกงในไปถือเอาไว้ ไม่ยอมคืนให้เธอ
“เอามาดมครับ ดมไปทำงานไปได้ไหม มันหอม”
“พี่เปรมลามก”
“แล้วให้หรือเปล่าล่ะ” เขายื่นหน้าเข้าไปหาสาวน้อยหน้ามนคนน่ารัก
“ให้ค่ะ พี่เปรมเอาชุดชั้นในหนูพิ้งค์ด้วยไหมคะ” เธอเสนอให้เขาเลย
“แล้วหนูพิ้งค์ไม่ใส่ชั้นในกลับบ้าน จะมีใครสังเกตเห็นหรือเปล่า” เขาอยากได้ทั้งชิ้นบนชิ้นล่างนั่นแหละ
“หนูพิ้งค์ใส่เสื้อคลุมปั่นจักรยานกลับก็ได้ค่ะ ถ้าพี่เปรมอยากได้ชุดชั้นในของหนูพิ้งค์ เดี๋ยวหนูพิ้งค์ถอดให้ค่ะ”
เมื่อกี้จัดกันเลยยังไม่ได้ดูดนมเมียเด็กเลย ทำให้เขานึกเสียดายไม่น้อย
“หิวเหรอคะ” เธอเอ่ยถาม พลางถลกเสื้อยืดให้เขาเห็นเต้านมอวบอิ่มทั้งสองเต้า
“ถ้าพี่เปรมอยากได้ชุดชั้นในของหนูพิ้งค์ก็ต้องมาถอดเองนะคะ”
เปรมยอมรับว่าตัวเองหน้ามืด เขาแทบถลาเข้าไปหาเธอ กอดฟัดเต้านมอวบอิ่มอย่างหิวกระหาย เพิ่งปลดปล่อยน่ะใช่ แต่อารมณ์หื่นก็มาอีกรอบแบบไม่ทันตั้งตัว