บทย่อ
"อยากให้ปล่อยจริงๆ น่ะเหรอ เธออยากให้ฉันกอดจูบมากกว่าล่ะมั้ง" เขมนัทต์ยื่นหน้าเข้าไปหา แต่บงกชเพชรเบี่ยงหลบพร้อมทั้งดันปลายคางของเขาออกห่าง "ถอยไปนะ" สีหน้าเหมือนรังเกียจของเธอทำให้เขายิ่งอยากเอาชนะ "อื้อ..." ปากน้อยโดนบดจูบอย่างดูดดื่ม ไม่ว่าจะร้องประท้วงเพียงใด คนเอาแต่ใจก็ยังบดจูบจนปากแทบช้ำ เพียะ! ใบหน้าของเขมนัทต์หันไปตามแรงตบ เขาดุนดันกระพุ่งแก้มเพราะรู้สึกเจ็บ ๆ คัน ๆ ก่อนที่จะรวบร่างเธอมาจูบอย่างดุเดือด เพียะ! ใบหน้าของเขมนัทต์หันไปตามแรงตบอีกรอบ เขาดึงเธอมากอดจูบอย่างดุเดือดกว่าเดิม บงกชเพชรดิ้นรนจนหลุดจากอ้อมแขนแกร่ง ก่อนที่จะวิ่งหนี แต่เธอโดนกระชากเข้าไปบดจูบอีก "อื้อ... คนบ้าป่าเถื่อน" เธอดิ้นหนีใช้หลังมือเช็ดริมฝีปากของตัวเองอย่างรังเกียจ มองเขาอย่างตกตะลึงไม่คิดว่าเขมนัทต์จะกล้าทำอะไรป่าเถื่อนกับเธอแบบนี้ "เป็นไงรสชาติตบจูบของฉัน" "คนสารเลว" บงกชเพชรกัดปากตัวเองจนเจ็บ มองเขาอย่างเจ็บใจ "แต่งงานเธอจะโดนหนักกว่านี้อีก โดนจูบทั้งตัว!" ประโยคของเขาทำเอาเธอหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู "บัวเกลียดคุณนัท" "แล้วไง เธอออดอ้อนคุณย่าบีบบังคับให้ฉันแต่งงานด้วย ก็อยากโดนฉันกอดจูบสักครั้งไม่ใช่เหรอ ฉันก็กอดจูบให้เอาบุญแล้วไง" "ความคิดสกปรก ถ้าคุณไม่อยากแต่งงานก็ควรบอกคุณย่าไปตรง ๆ ไม่ใช่เอาความโกรธมาลงที่ฉันแบบนี้" บงกชเพชรพูดอย่างเจ็บใจ 2. วิวาห์สับเปลี่ยนเจ้าสาว โปรย แรกเริ่มเดิมทีเขาทั้งโกรธทั้งเสียหน้าที่โดนลบเหลี่ยมลูบคม แต่งงานกับอีกคนแต่กลับได้อีกคนมานอนร่วมเตียงในคืนเข้าหอ หญิงสาวที่มีฐานะต่ำสุดในบ้าน ไม่ต่างจากคนรับใช้ แต่ถูกเรียกว่าเป็นทายาทอีกคนของตระกูล แต่เวลาผ่านไปทุกอย่างกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อเขาทั้งหวงแหนและห่วงเธอเป็นที่สุด ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “คงดีใจมากสินะที่ได้เป็นเมียของฉัน” ประโยคของคนที่เดินเข้ามาในห้องก่อนที่จะปิดประตูเสียงดังทำให้ใบบัวสะดุ้งสุดตัว ใบบัวไม่ได้ตอบโต้อะไร เธอได้แต่ถอยหนี แต่เขาก็ไม่ได้คิดที่จะทำอะไรมากไปกว่าการพูดคุยกับเธอเพียงเท่านั้น “ถ้าไม่เพราะคุณปู่ของฉันป่วย ฉันไม่มีทางรับเธอเป็นเมียแน่ ๆ อยู่ที่นี่ก็ทำตัวดี ๆ ล่ะ แล้วฉันก็รำคาญท่าทีแบบนี้ของเธอเต็มที ดีใจที่ได้ผัวรวยและหน้าตาดีแบบฉันก็แสดงออกมาเถอะ เธอวางแผนกับครอบครัวของเธอจับฉันทำผัวไม่ใช่เหรอ” ใบบัวส่ายหน้าไปมา ในขณะที่กรจักรกระชากร่างของเธอมาหา และมองเธอด้วยสายตาดุดัน “แล้วเธอจะรู้ว่าแต่งงานกับฉันมันเป็นยังไง ฉันจะทำให้เธอรู้ว่านรกมีจริง ฉันเกลียดที่สุดผู้หญิงที่สำส่อนใจง่ายปีนขึ้นเตียงผู้ชายเพื่อหวังรวยทางลัด” เขาผลักร่างเล็กจนกระเด็น ใบบัวเจ็บแต่ไม่ร้อง เธอพยายามตะเกียกตะกายหนี แต่เขาก็ตามมาคร่อมทับเอาไว้
1
ซีรีส์วิวาห์จำยอม เล่ม 1 เสน่หาเมียแสนรัก
“คงมีความสุขมากสินะที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้” เขมนัทต์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ทำให้บงกชเพชรต้องหันไปดูที่มาของเสียง
“คุณนัทต์ อุ๊ย! ปล่อยนะคะ” บงกชเพชรดันร่างของเขาออกห่าง แต่เขายิ่งดึงเธอมากอดรัดเอาไว้แนบอก
“อยากให้ปล่อยจริงๆ น่ะเหรอ เธออยากให้ฉันกอดจูบมากกว่าล่ะมั้ง” เขมนัทต์ยื่นหน้าเข้าไปหา แต่บงกชเพชรเบี่ยงหลบพร้อมทั้งดันปลายคางของเขาออกห่าง
“ถอยไปนะ” สีหน้าเหมือนรังเกียจของเธอทำให้เขายิ่งอยากเอาชนะ
“อื้อ...” ปากน้อยโดนบดจูบอย่างดูดดื่ม ไม่ว่าจะร้องประท้วงเพียงใด คนเอาแต่ใจก็ยังบดจูบจนปากแทบช้ำ
เพียะ! ใบหน้าของเขมนัทต์หันไปตามแรงตบ เขาดุนดันกระพุ่งแก้มเพราะรู้สึกเจ็บ ๆ คัน ๆ ก่อนที่จะรวบร่างเธอมาจูบอย่างดุเดือด
เพียะ! ใบหน้าของเขมนัทต์หันไปตามแรงตบอีกรอบ เขาดึงเธอมากอดจูบอย่างดุเดือดกว่าเดิม
บงกชเพชรดิ้นรนจนหลุดจากอ้อมแขนแกร่ง ก่อนที่จะวิ่งหนี แต่เธอโดนกระชากเข้าไปบดจูบอีก
“อื้อ... คนบ้าป่าเถื่อน” เธอดิ้นหนีใช้หลังมือเช็ดริมฝีปากของตัวเองอย่างรังเกียจ มองเขาอย่างตกตะลึงไม่คิดว่าเขมนัทต์จะกล้าทำอะไรป่าเถื่อนกับเธอแบบนี้
“เป็นไงรสชาติตบจูบของฉัน”
“คนสารเลว” บงกชเพชรกัดปากตัวเองจนเจ็บ มองเขาอย่างเจ็บใจ
“แต่งงานเธอจะโดนหนักกว่านี้อีก โดนจูบทั้งตัว!” ประโยคของเขาทำเอาเธอหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู
“บัวเกลียดคุณนัท”
“แล้วไง เธอออดอ้อนคุณย่าบีบบังคับให้ฉันแต่งงานด้วย ก็อยากโดนฉันกอดจูบสักครั้งไม่ใช่เหรอ ฉันก็กอดจูบให้เอาบุญแล้วไง”
“ความคิดสกปรก ถ้าคุณไม่อยากแต่งงานก็ควรบอกคุณย่าไปตรง ๆ ไม่ใช่เอาความโกรธมาลงที่ฉันแบบนี้” บงกชเพชรพูดอย่างเจ็บใจ
เธอกับเขาเป็นคู่หมั้นกัน คุณย่าของเธอเป็นเพื่อนกับคุณย่าของเขา พอท่านเสียชีวิต คุณย่าแพรพิไลก็พาเธอมาเลี้ยงดูตั้งแต่เด็ก เธอจึงกลายเป็นเด็กในอุปการะของคุณย่าแพรพิไลไปโดยปริยาย
“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว แต่งก็แต่ง ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะกระแทกมันสักแค่ไหน”
“ไอ้คนลามก” บงกชเพชรแทบจะกรีดร้องออกมาเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น
เขมนัทต์เจ้าชู้ เพลย์บอย คาสโนว่า เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เธอรู้สึกโชคร้ายมากที่แต่งงานกับเขา แต่ก่อนหน้านี้เขาคือพี่ชายที่แสนใจดี ทำให้เธอตกหลุมรักเขาหมดใจ แต่ในเวลานี้เธอพอแล้ว
บงกชเพชรไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดเขาถึงได้เปลี่ยนไปเช่นนี้
“ทำเป็นรับไม่ได้ ฉันเห็นว่าเธอเปลี่ยนผู้ชายไม่ซ้ำหน้า เคยเข้าโรงแรมไปกับรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย ทำตัวเหลวแหลกตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ ตอนนี้เรียนจบแล้วก็ยังขายขนมจีบไปทั่ว ผู้หญิงแบบเธอนี่มันมีดีอะไรบ้าง”
เขาดึงร่างของเธอมาปะทะกับอกกว้าง
“ฉันเคยเห็นว่าเธอไปไหนมาไหนกับผู้ชายมากหน้าหลายตา เพื่อนๆ ของฉันยังเคยพูดกันว่าได้เคยเอาเธอมาแล้ว บุญแค่ไหนแล้วที่ฉันต้องรับของเหลือเดนจากคนอื่นแบบนี้”
“ฉันไม่”
“ตอนนอนด้วยกันฉันคงต้องสวมถุงยางอนามัยสิบชั้น แล้วก็ใช้แอลกอฮอล์ทำความสะอาด ไม่อย่างนั้นคงติดโรคตาย”
“ถ้ารังเกียจกันขนาดนี้ก็ไม่ควรแต่งงานกันตั้งแต่แรก” เธอพยายามดัน เขาก็ยิ่งกอดรัด เขมนัทต์ชอบเอาชนะ แต่เธอเหนื่อยเกินกว่าจะสู้รบตบมือกับคนโมโหร้ายแบบเขา
“ฉันจะให้เธอทุกข์ทนทรมานกับการแต่งงานกับฉัน” เขมนัทต์ผลักร่างของบงกชเพชรจนกระเด็นก่อนที่จะเดินจากไป
“สมน้ำหน้า!” ประโยคของสามแม่ลูกทำให้บงกชเพชรหันไปมอง สามแม่ลูกแอบฟังอยู่นานแล้ว
เฟื่องรัตน์ซึ่งเป็นมารดาของเขมนัทต์เกลียดชังเธอตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ อีกฝ่ายจึงพยายามกลั่นแกล้งเธอทุกวิถีทาง แต่เธอรู้ดีว่าคุณย่าแพรพิไลคือคนที่จะปกป้องเธอได้ เธอจึงพยายามตามติดท่านเอาไว้ตลอด เพื่อให้ท่านเป็นเกราะคุ้มกันเธอให้ปลอดภัย แต่ท่านเป็นมากกว่านั้น คุณย่าแพรพิไลยังเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของเธออีกด้วย นอกจากเลี้ยงดูมาอย่างดี ทั้งอาหารที่ดี เสื้อผ้าที่ดี ส่งเข้าโรงเรียนที่ดีจนเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว คุณย่าแพรพิไลเพื่อนรักคนเดียวของคุณย่าบัวบูชาซึ่งเป็นย่าแท้ๆ ของเธอยังมอบความรักให้เธออย่างเต็มเปี่ยม
เหตุนี้เมื่อถูกขอให้แต่งงานกับหลานชายของท่าน เธอจึงไม่กล้าปฏิเสธให้ท่านเสียใจ ด้วยเธอรู้ดีว่าท่านกำลังป่วยและคงอยู่บนโลกใบนี้ได้อีกไม่นาน แต่เรื่องอาการป่วยของท่านนั้น ท่านได้ปิดบังเอาไว้ เพราะไม่อยากให้ใครรู้ นอกจากเธอและเจิมใจคนสนิทของท่านเท่านั้น
“แกจะไปไหน แม่ของฉันพูดกับแกอยู่นะ” ภคพรตรงเข้าไปกระชากแขนของบงกชเพชรจนเซเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเดินหนี
“นี่ปล่อยนะ” บงกชเพชรพยายามดิ้น
“ยายวดีมาจับนังนี่เอาไว้สิ หมั่นไส้นัก คุณแม่ตบมันเลยค่ะ” ภควดีได้ยินพี่สาวพูดแบบนั้นก็ตรงเข้าไปจับแขนของบงกชเพชรเอาไว้อีกด้านหนึ่ง
สองพี่น้องล็อกแขนของบงกชเพชรเอาไว้ เพื่อให้มารดาช่วยตบสั่งสอน
“ปากดีนักนะ วันก่อนแกทำให้ฉันโดนคุณแม่ตำหนิ วันนี้คุณแม่ไม่อยู่ ฉันจะตบแกให้หน้าหันเลยคอยดู” เฟื่องรัตน์ยกฝ่ามือขึ้นฟาดใบหน้าของบงกชเพชรเต็มแรง แต่บงกชเพชรหลบวูบ ทำเอาฝ่ามือพิฆาตนั้นไปโดนลูกสาวคนโตแทน
เพียะ!!!
“โอ๊ย! คุณแม่ ตบหนูทำไมคะ หนูเจ็บนะคะ”
“ก็มันหลบ”
“คุณแม่ก็เล็งให้ดีสิคะ” ภคพรจิกผมของบงกชเพชรจนหน้าหงายเพื่อให้มารดาตบ บงกชเพชรก็ออกแรงดิ้นสุดแรงก่อนจะเตะภคพรจนกระเด็น แล้วก็ผลักภควดีไปทับบนร่างของภคพร
“แกทำลูกฉัน” เฟื่องรัตน์ตรงเข้าไปจะตบบงกชเพชร แต่หญิงสาวหลบทัน ก่อนจะขัดขาอีกฝ่ายจนเสียหลักล้มลงไปทาบบนร่างของบุตรสาวทั้งสอง
บงกชเพชรกระโดดขึ้นไปทาบทับสามแม่ลูกเต็มแรง เสียงร้องโอดโอยดังขึ้น ก่อนที่เธอจะรีบผละห่างและวิ่งหนีจากไปในทันที พร้อมด้วยเสียงหัวเราะสะใจ
คุณย่าสอนว่าตาต่อตาฟันต่อฟัน อย่าให้ใครมารังแกได้ง่าย ๆ เธอก็ยอมรับหรอกว่าถ้าคุณย่าไม่ถือหางเธอก็คงจะไม่กล้ากับสามแม่ลูกจอมร้ายกาจขนาดนี้
บงกชเพชรเข้าห้องมาได้ก็ยกมือขึ้นทาบอก เมื่อก่อนเธอยังเด็กจึงโดนสามแม่ลูกทำร้ายและกลั่นแกล้ง แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอโตแล้ว เธอจะไม่ยอมเป็นเบี้ยล่างอีกเด็ดขาด
ย้อนไปเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเธออายุสิบสามเธอโดนสองพี่น้องแกล้งจนตกจากเรือขณะพายเล่นกันอยู่ในบึงบัว จมน้ำเกือบเสียชีวิต คนที่ช่วยเธอเอาไว้ก็คือเขมนัทต์ นั่นทำให้เธอมองเขาเป็นพระเอกขี่ม้าขาว และเป็นพี่ชายที่แสนดีตลอดมา