เมียที่(ไม่)รักของเมษ

กันยาสะดุ้งเมื่อเจ้าบ่าวหน้าดุดึงมือของเธอเข้าไปหา ก่อนจะสวมแหวนแต่งงานให้อย่างขอไปที

เธอยกมือไหว้เขาอย่างกล้ำกลืนฝืนทน เมษ ไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ แต่เขาต้องตกกระไดพลอยโจนแต่งงานกับเธอแทนพี่สาวของเธอที่หนีหายไปจากงานแต่งแบบไม่แคร์สายตาผู้ใด ไม่แคร์ถึงผลที่จะตามมาและไม่แคร์ความรู้สึกของเจ้าบ่าวอีกด้วย

เขาจะยกเลิกงานแต่งก็ได้ ถ้าไม่กลัวเสียหน้าและเสียลูกหนี้คนสำคัญอย่างเธอไป

ใช่แล้ว! พี่สาวของเธอไม่ได้หนีไปตัวเปล่าๆ แต่เธอยังทิ้งหนี้สินอันหนักอึ้งเอาไว้ให้ครอบครัวต้องแบกรับ และเธอคือคนที่จะต้องใช้หนี้นั้นแทนกิรณา

เมษพาเธอเดินไปสวัสดีแขกเหรื่อในงานอย่างแกนๆ เพราะมีญาติผู้ใหญ่ของเขาอยู่ด้วย มือหนาดึงเธอเข้าไปใกล้ๆ บีบแขนของเธอจนเจ็บเสียหลายครั้ง

“ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยสิ ทำยังกับฉันอยากแต่งงานกับเธอนักนี่” เขาก้มลงมากระซิบเสียงเข้มดุดันตรงริมหูของเจ้าสาวคนสวย

ใช่แล้ว! สำหรับเขา เธอเป็นเพียงเจ้าสาวสำรอง และกำลังจะเป็นเมียที่เขาไม่รัก เพราะเขาไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ

งานแต่งถูกจัดขึ้นในไร่อันกว้างขวางของเขา ผู้คนซุบซิบนินทากันสนุกปากว่ามีการเปลี่ยนตัวเจ้าสาวกะทันหันจากพี่เป็นน้อง เมษใบหน้าบึ้งตึงและตึงเครียดอยู่ตลอดเวลา เขาคงเสียหน้า และนั่นคือเรื่องจริง ทำให้ลึกๆ แล้วเธอก็เห็นใจเขาเป็นอันมาก

งานสิ้นสุดลงด้วยความโล่งใจของใครหลายคน แขกที่มาในงานทยอยกลับ ทิ้งให้เจ้าของงานได้เผชิญกับความเป็นจริง ว่าวันงานแต่งมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง

กันยารู้สึกมือเย็นเยียบหลังจากที่บิดามารดาและญาติผู้ใหญ่ของเมษอวยพรให้เธอกับเขา ขณะส่งตัวเข้าห้องหอ ก่อนจะออกไปจากห้องอย่างเงียบเชียบ ทิ้งให้เธอกับเขาต้องเผชิญหน้ากันเพียงลำพังในห้องสี่เหลี่ยมอันโอ่อ่า

เมษมองร่างของเจ้าสาวที่ยังนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนพื้นหลังจากผู้ใหญ่ออกไปจากห้องหอเรียบร้อยแล้ว

“ลุกขึ้นมาทำหน้าที่ของเธอได้แล้ว” เมษดึงรั้งร่างน้อยขึ้นมาจากพื้นด้วยแรงกระชากอย่างไม่ปรานี

“โอ๊ย! พี่เมษ” กันยาร้องเสียงหลง เธอต้องมาแต่งงานแทนพี่สาวของตัวเอง และต้องมาอยู่ที่ไร่ของเมษแทนกิรณาที่หนีไปกับผู้ชายคนอื่น ทิ้งให้เธอต้องเข้าพิธีแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่หล่อนคบหาดูใจอยู่นานนับปี

“จะร้องทำไม เธอกับพี่สาวก็คงไม่ต่างกันมากนักหรอก เอาเงินของฉันไปเท่าไหร่แล้วล่ะ หลอกกันสารพัด นี่พ่อแม่เธอคงคิดจะเอาเธอมาย้อมแมวขาย จับเธอใส่ตะกร้าล้างน้ำสินะ” เขาผลักร่างบอบบางไปที่เตียงกว้างอย่างไม่ปรานีปราศรัย

เขาแต่งงานกับเธอเพราะเจ็บแค้นพี่สาวของเธอ และไม่ได้คิดว่าพี่น้องคู่นี้จะดีหรือวิเศษวิโสไปกว่ากันเลย พี่สาวหนีตามผู้ชายคนอื่นไป เธอก็คงแหลกเหลวไม่ต่างกัน ตลอดระยะเวลาที่เขาคบกับกิรณา ก็เห็นว่ากันยานั้นมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ มากหน้าหลายตามาตามจีบหัวกระไดบ้านไม่เคยแห้ง

“หนี้สินที่พี่ณาทำเอาไว้กับพี่เมษ กันยาจะหาเงินมาชดใช้ให้นะคะ” ที่เขาต้องแต่งงานกับเธอเพราะกลัวครอบครัวของเธอหนีหนี้ ไม่ใช่เพราะเขาอยากจะแต่งหรืออะไรเลย

เขาแต่งงานกับเธอคล้ายจะจับเธอเป็นตัวประกันเอาไว้ขัดดอกและไร้ซึ่งความรัก

“น้ำหน้าอย่างเธอจะมีปัญญาหาเงินที่ไหนมาใช้ให้ฉัน” เธอเพิ่งเรียนจบจึงยังไม่มีงานทำ แต่กันยาคิดว่าต้องทำได้แน่ๆ

“กันยาจะหางานทำ”

“เธอจะไปทำงานที่ไหน” เมษคร่อมรับร่างน้อยของเธอเอาไว้ ขณะเอ่ยถาม

“กันยาเรียนจบแล้วต้องมีงานทำแน่ๆ ค่ะ” เธอมั่นใจแบบนั้น

“เธอต้องทำงานในไร่ของฉันเพื่อป้องกันการหนีหนี้ อย่าคิดเลยว่าเธอจะหนีฉันไปไหนได้” เขากระชากชุดเจ้าสาวแสนสวยออกจากเรือนร่างของหญิงสาวอย่างไม่ปรานีปราศรัย

“ว้าย! พี่เมษ อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ”

“ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ในเมื่อเธอแต่งงานกับฉันแล้ว ไม่มีเงินมาใช้หนี้ก็เอาร่างกายเน่าๆ ของเธอจ่ายเป็นค่าดอกเบี้ยไปก่อนก็แล้วกัน” เมษกระชากชุดของเธอออกอย่างไม่ปรานีปราศรัย