2

กันยายกมือขึ้นไหว้เขาปลกๆ ร้องไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัว เมษชะงักแต่พอคิดเรื่องที่พี่สาวของเธอทำกับเขาเอาไว้อย่างเจ็บแสบเขาก็เลิกสนใจน้ำตาของเธอในทันที

“ยังดีกว่านอนกับกระหรี่ข้างนอก โดนมากี่คนแล้วล่ะ ฉันเห็นว่ามีผู้ชายมาปวนเปี้ยนอยู่กับเธอหลายคนเหมือนพี่สาวของเธอนั่นแหละ” เมษเอ่ยถาม เขาจำได้ว่าตอนคบกับกิรณาก็มีเรื่องหึงหวงกันบ่อยเพราะกิรณามักมีผู้ชายมาชอบพอ หล่อนปั่นหัวเขาจนไม่เป็นอันทำอะไร เขาต้องขับรถจากไร่เป็นระยะทางหลายร้อยกิโลเมตร เพื่อไปหาเธอที่กรุงเทพฯ และรวบรัดแต่งงานกับเธอ ไม่คิดว่านอกจากเธอจะหนีงานแต่ง ยังหอบเงินจำนวนมากของเขาไปด้วย

“พี่เมษ อื้อ...” กันยาร้องประท้วงเสียงหลงเมื่อเมษกระแทกปากบดจูบเธออย่างดุดัน เขาไม่ปรานีและไม่คิดจะปรานีด้วย ความเจ็บใจเสียหน้ามันถาโถมเข้ามาจนเขาต้องหาที่ระบายความหงุดหงิดที่เกิดขึ้น

“กันยาเจ็บนะคะพี่เมษ” เธอร้องประท้วงผลักมือของเขาออกเมื่อเขาเคล้นคลึงทรวงอกอวบอิ่มของเธออย่างไม่ปรานีปราศรัย

“เจ็บสิดีจะได้รู้ว่าฉันเจ็บยิ่งกว่า”

“กันยาจะยอมพี่เมษ แต่พี่เมษอย่าทำรุนแรงกับกันยาเลยนะคะ” เธอเอ่ยขอร้องเขาทั้งน้ำตา

เธอคือเจ้าสาวที่ไม่รักไม่เป็นที่ต้องการของเขา เมษคงเกลียดเธอมาก ในขณะที่เธอนั้นแอบรักแฟนของพี่สาวตัวเองมานานแรมปี แต่เธอก็เป็นได้แค่เพียงเด็กสาวคนหนึ่งที่เขาไม่เคยคิดจะเหลือบแลเพราะใจของเมษนั้นรักแต่พี่สาวของเธอ

“ทำไมฉันต้องถนอมของเหลือเดนจากผู้ชายคนอื่นด้วย” เขาตอบอย่างใจร้าย กันยาจึงทำใจยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ว่าเธอไม่เป็นที่ต้องการของเขาแต่แรก

ความสาวความสวยที่เธอเฝ้าถนอมเอาไว้ให้สามีในวันแต่งงานเขาไม่เห็นค่ามันเลย

“โอ๊ย!” กันยาร้องเสียงหลงเมื่อเขาผลักดันบางสิ่งบางอย่างเข้ามาในเรือนร่างของเธออย่างไร้ความปรานี ไม่มีการเล้าโลม ไม่มีความอ่อนโยน เธอดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ ส่ายหน้าไปมา พลางร้องไห้สะอึกสะอื้น

“นี่เธอ” เมษถึงกับชะงักเขาไม่คิดว่าจะได้ผู้หญิงบริสุทธิ์ผุดผ่องบนโลกใบนี้ โลกที่ผู้หญิงปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปกับผู้ชายง่ายๆ และพี่สาวของเธอก็ไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่องแต่แรก หล่อนยั่วยวนเขาในขณะที่เขาให้เกียรติเธอ แต่หญิงชายเหมือนน้ำมันกับไฟ เขาอยู่ใกล้เธอและทนการยั่วเย้าไม่ไหวจึงได้เสียกัน แม้เธอจะไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่องรักนวลสงวนตัวอย่างที่เขาคาดหวัง แม้จะมีผู้ชายมาชอบมากมาย แต่เขาก็มองข้ามข้อนั้นไป คบกับเธอและรับผิดชอบเธอในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง

แต่เธอก็นอกกายนอกใจเขา หนีไปกับผู้ชายคนอื่นในวันแต่งงานโดยไม่คิดถึงจิตใจของเขา แล้วให้พ่อแม่ของเธอยัดเยียดน้องสาวของเธอมาให้แทน

มันน่าเหลือเชื่อที่กันยาก็มีผู้ชายมาติดพันมากมายแต่กลับไม่เคยต้องมือชายมาก่อน เธอสะอึกสะอื้นฮักๆ อยู่ใต้ร่างของเขา ดันหน้าท้องของเขาออกไปให้พ้นๆ จนเขาต้องกดมือบางของเธอไปกับพื้นเตียง

“กันยาเจ็บจังเลยค่ะพี่เมษ คืนนี้ปล่อยกันยาไปเถอะนะคะ เอาไว้... เอาไว้เราทำกันใหม่ก็ได้ กันยาขอทำใจก่อนได้ไหมคะ” เธอสะอื้นฮักๆ อย่างไร้เดียงสา ไม่รู้หรือไงว่าทำกันมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาไม่คิดจะปล่อยเธอแน่นอน

“มันปล่อยไม่ได้อีกแล้ว”

“ทำไมพี่เมษใจร้ายจัง”

“เธอใจร้ายกับฉันยิ่งกว่า ตอดรัดฉันแน่นมากเลยรู้ไหม” น้ำเสียงของเมษแหบพร่า เขายอมรับว่าภาคภูมิใจที่เธอไม่ได้ปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบพี่สาวของเธอ เขาไม่เคยล่วงล้ำพรหมจรรย์ของหญิงใดเพราะให้เกียรติคนที่คบหากันอยู่ จึงคาดหวังความรักนวลสงวนตัวของผู้หญิงที่จะมาเป็นแม่ของลูกเช่นกัน

“พี่เมษ ทำ... ทำไมใจร้ายแบบนี้ค่ะ ฮึกๆ ฮือๆๆ” เธอร้องไห้ เขาจูบซับน้ำตาให้เธอ แช่กายนิ่งให้เธอปรับตัว เธอก็ตอดรัดเขาหนักขึ้น เมษบดจูบริมฝีปากช่างประท้วงนั้น ก่อนที่เขาจะเริ่มโยกกายเบาๆ เป็นจังหวะจะโคน เธอก็ร้องครางสลับกับร้องไห้ไม่ยอมหยุดหย่อน เขาก็ปลอบโยนแทรกกายเข้าหาบดเบียดแนบชิด กอดจูบเธออย่างทะนุถนอม ลดทอนความรุนแรงจนเหลือแต่ความอ่อนหวาน