นิยาย
สามสาวภรรยาทหารยุค 70
สาวสาวภรรยาทหารพวกเธอจะทนได้รึไม่ "คุณไปเรือนลู่หวายทำไม" ชายหนุ่มยืนกอดอกพลันขมวดคิ้ว "คุณเป็นบิดาฉันรึไง ที่ต้องรายงานคุณ" อี้เฟยยังพูดไม่ทันจบ ลู่เหยาบีบแขนเธออย่างแรง "ไม่ใช่บิดาก็เหมือนบิดา ผมสั่งให้คุณไปทางซ้าย คุณก็ต้องไปทางซ้าย" "ปล่อยฉันนะ ฉันจะไปไหนก็เรื่องของฉัน คุณจะมายุ่งกับฉันทำไม" อี้เฟยพยายามแกะมือเขาออก "ผมสั่งห้ามคุณไปยุ่งกับน้องชายผมอีก" ลู่เหยาผลักคนงามลงที่เตียง เธอมองเขาถอดเข็มขัดออก หมายความว่าอย่างไร "คุณจะทำอะไร" "ผมจะนอนกับเมีย ผมผิดมากรึไร"
ท่านพ่ออย่ามายุ่งกับท่านแม่ของพวกข้านะ
เปาเปา เปยเปยมีรึจะยอมให้อ๋องปากสุนัขมายุ่งกับมารดาของพวกเขามิสู้ หาบิดาหล่อๆ ให้มารดาสักคนเสียดีกว่า 55555 สมหน้าบิดาสมองสุนัข
หญิงอ้วนทะลุมิติมาเป็นฮูหยินของขุนนางร้ายเลี้ยงน้องแฝด
ชีหนิงต้องทำภารกิจให้สำเร็จโดยการเลี้ยงน้องแฝดทั้งสามให้เติบโตถึงจะกลับโลกของนางได้ ผู้ใดรังแกน้องแฝดต้องข้ามศพพี่สะใภ้คนนี้ไปก่อน
เสิ่นชีมารดาของวายร้ายทั้งสามจอมป่วนในจวนอ๋อง
เสิ่นชีแพทย์ทหารอัจฉริยะทะลุมิติมาพร้อมกับแหวนแห่งจิตวิญญานในระหว่างที่เธอไปรักษาทหารที่ค้นพบสมบัติของชาติ ถ้าถล่มลงมาทำให้นางตาย วิญญานเข้าร่างพระชายาชินอ๋องที่ไม่เป็นที่โปรดปราน อีกทั้งมีเด็กหญิงสาม
ไป๋หยีทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกสาม
ใครจะไปคิดเล่าว่าแพทย์ทหารแห่งเมืองกวางโจวอ่านนิยายจะทะลุมิติมาเป็นนางร้ายลูกแฝดสามคน ในนิยาย เอาล่ะนางจะทำดีกับพ่อของเด็กทั้งสามก่อน ในยามที่เขาหายตาบอดเขาจะได้ไม่สังหารนาง เพราะเขาคืออัครเสนายดี
มารดาไม่อ่อนโยน
เมื่อหยางหนิงเป็นหลานสาวท่านหมอเทวดา วันหนึ่งนางโดนรังแกเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมา ไม่รู้ว่าใครคือพ่อของสองแฝด นางจึงตบตีลูกแฝดของนาง
ทะลุมิติมารักตัวร้ายกับลูกแฝด
ห้าปีก่อน จื่อหรานเลี้ยงสองแฝดอย่างอยากลำบาก จื่อหรานคนเก่าได้ตายไปแล้ว มีแต่จื่อหรานคนใหม่ ที่เลี้ยงบุตรสาวสองแฝดจนเติบโต ด้วยการขายซาลาเปาเนื้อ เซียวอ๋องต้องการบุตรของนาง ฝันไปเถอะ!!!
วางใจเถอะ มารดาเป็นคนดีแล้ว
หลีซินแพทย์ศัลยกรรมในยุคปัจจุบันได้ทะลุมิติเข้าร่างสตรีลูกขุนนาง ที่มีความเอาแต่ใจ อารมณ์ร้ายเป็นใหญ่ แต่ทว่าสตรีนางนี้ ต้องแต่งงานกับหยางอ๋องผู้มีลูกติดฝาแฝดชายหญิง
พระสนมสายสตรอง
เหมียนเปา หรือขนมปัง สาวไทยบินไปเยี่ยมอาม่าที่ฮ่องกง นางอกหักจึงใช้ชีวิตที่ฮ่องกงชั่วคราว นางจบด้านการออกแบบเสื้อผ้า ชอบเรียนแม่ไม้มวยไทยยามว่าง แฟนคนแรกของนางมีกิ๊ก นางเสียใจมาก เดินข้ามถนนเกิดอุบัติเหตุรถชนทำให้ทะลุมิติมาโลกอีกใบ เข้าร่างคุณหนูลู่เหมียนเปา ที่ผูกคอตาย ไม่ยอมเป็นสนมของฉู่เทียนฮ่องเต้ที่เพิ่งขึ้นครองราชย์
เทพธิดารอรัก
“ท่านแม่ทัพ รบกวนท่านออกไปก่อน เถอะเจ้าค่ะ” “ฟางเอ๋อร์” หรงหว่านเซียนที่อยู่ในอ่างไม้ เห็นท่าไม่ดี ชายหนุ่มเดินมาหานางที่อ่างไม้ นางพูดประโยคเมื่อกี้นี้เขาฟังไม่รู้เรื่องหรือ นี่เรียกชื่อฮูหยินใหญ่ บ้าไปแล้ว “ข้าอนุภรรยา หาใช่ฮูหยินใหญ่นะเจ้าคะ” นางแหกปากตะโกนขนาดนี้ เขายังสาวเท้ากระโดดเข้ามาในอ่างไม้ ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!! “กรี๊ด!!!!!” เสียงกรีดร้องพลันดังขึ้นอย่างแรง นางไม่คิดว่าเขาจะกล้ากระโดดเข้ามาในอ่างไม้ของนาง น้ำในอ่างสาดกระจายไปทั่วรอบนอก หรงหว่านเซียนยืนขึ้นมือข้างหนึ่งปิดทรวงอก อีกข้างปิดด้านร่าง ดวงตาดอกท้อมองเรือนกายงดงาม ที่มีกลิ่นของบุปผาแผ่กำจายไปโดยรอบ
นางเอกหลบไป นางร้ายมาเเล้ว
นางทะลุมิติเข้ามาในโลกแห่งนี้ เข้าร่างหญิงร้ายแห่งแคว้นต้าโจว ที่เป็นชายาเวยอ๋อง นางจะโดนสามีของนางกำจัด หนิงเยียนจำเป็นต้องสวมบทเป็นคนดี เพื่อไม่ให้สามีสังหารนาง
เผลอใจรักท่านแม่ทัพไร้ใจ
“เสี่ยวฮัว ถูลงข้างล้างอีก” มือของเสี่ยวฮัวถูลงไปที่แผ่นหลังงาม “ดีมาก” หญิงสาวลืมตาขึ้น “พอแล้ว” จากนั้นนางก็หันหน้ามาทางสาวใช้ “ท่านแม่ทัพ” หญิงสาวอ้าปากค้างขึ้นมาทันที ทำไมไม่ใช่เสี่ยวฮัว ดวงหน้างามพลันแดงซ่าน คนที่ถูหลังให้นางคือเซียวอี้ หาใช่เสี่ยวฮัว “พอแล้วรึ” เซียวอี้เอ่ยถามอย่างกวน ๆ “ท่านพี่ มีอะไรเจ้าคะ ถึงได้มาหาข้ายามนี้” นางตื่นเต้นอีกทั้งยังเอามือแนบทรวงอกอันขาวงามไว้ ทุกอย่างในกายนาง ท่านแม่ทัพเห็นหมดแล้ว
ข้ามภพข้ามชาติ มาเป็นชายาอ๋อง
“เด็กๆ ตบนางต่อ” เซียวเผยหลานเอ่ยขึ้น สาวใช้ทั้งสองนางรีบจับตัวเซียวหรูอวี้ทันที อะไรกันรังแกเกินไปแล้วนะ รู้จักหรูอวี้น้อยไปแล้ว หญิงสาวสะบัดสาวใช้ทั้งสองคนออกแล้วถีบจนกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง “เข้ามา ถ้าพวกเจ้ามิอยากตาย” ชาติก่อนนางอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าต้องปากกัดตีนถีบสู้กับเด็กเหลือขอพวกนั้น นางก็มิให้ใครรังแกนางง่ายเช่นกัน เซียวหรูอวี้ตั้งท่ารับมือ เซียวเผยหลานและเซียวรั่วเสวียตกใจกับภาพที่เห็นมองสาวใช้กระเด็นคนละทิศคนละทาง เซียวหรูอวี้มองสตรีสองนาง ข้ามเวลามามิทันไรก็สั่งให้คนรังแกนางเสียแล้ว แบบนี้ต้องสั่งสอนเสียหน่อย “พี่หญิงใหญ่จะทำอะไร” เซียวเผยหลานตกใจกลัวจนหน้าซีด “ทำอะไรน่ะหรือ เจ้าเป็นคนสั่งให้พวกนางตบข้า ข้าจะสนองคืนเจ้าเอง” เซียวหรูอวี้กระชากศีรษะเซียวเผยหลาน “กรี๊ด! ช่วยด้วย ช่วยด้วย” เซียวเผยหลานร้องอย่างเจ็บปวด เซียวหรูอวี้จิกผมเซียวเผยหลานจนมิเป็นทรง ศีรษะที่ประดับด้วยปิ่นงดงามยุ่งเหยิง ปิ่นงามร่วงหล่นลงกับพื้น เซียวรั่วเสวียตกใจจนทำอะไรมิถูก ตุบ! ร่างงามถูกถีบไปกระแทกกับกะละมังซักผ้า “เจ้า!” เซียวหรูอวี้ชี้หน้าเซียวรั่วเสวีย “พี่หญิงใหญ่ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับข้า เป็นพี่หญิงรองต่างหากที่กลั่นแกล้งท่าน” เมื่อกี้เซียวรั่วเสวียยังพูดจาถากถางนางจะปล่อยไปมิได้ “กรี๊ด! ช่วยด้วย” เซียวรั่วเสวียตกใจเป็นอย่างยิ่ง นางมิเคยเห็นพี่หญิงใหญ่เป็นเยี่ยงนี้มาก่อน มวยผมที่สวยงามราวกับเทพเซียนได้พังลงในพริบตา เซียวหรูอวี้กระชากผมเซียวรั่วเสวียอย่างแรง หญิงสาวมิรู้ว่านางได้เข้ามาอยู่ในร่างใคร แต่ใครคิดรังแกนางก่อนนางก็จะสนองคืนแบบนี้ล่ะ
เชลยรักท่านแม่ทัพไร้ใจ
เป็นเรื่องราวของคนสกุลฉู่ที่ต้องได้รับโทษ ข้อหากบฏ ทำให้คนทั้งตระกูลถูกเนรเทศเป็นทาสบ้าง หรือติดคุกบ้าง แต่ทว่ามีสตรีเพียงหนึ่งเดียวที่หนีจากการจับกุมตัวในครั้งนี้ได้ ซึ่งกระนั้นทำให้ท่านแม่ทัพใหญ่อย่างมู่หรงเยว่ ต้องล่าตัวฉู่หลินซี มาให้ได้ ไม่ว่าจะพลิกแผ่นฟ้าก็ตาม
โฉมงามพันหน้า
“ปล่อยข้านะ” เขากอดนางไว้แน่น “ไม่ปล่อย” กลิ่นกายนางช่างหอมเสียจริง “บุรุษหน้าวอก ปล่อยนะ” ใบหน้างามเงยหน้าขึ้นแล้วมองใบหน้าขาววอกภายใต้แสงจันทร์นวลกระจ่าง ดวงตาดอกท้อจดจ่อที่ริมฝีปากอวบอิ่มคู่นั้นของนาง เขาคิดอะไรกันแน่ นางด่าเขาว่าบุรุษหน้าวอกอย่างนั้นรึ ดีเลย เขาจะจัดการนางบัดเดี๋ยวนี้
ชายาคนงามกับอ๋องปัญญาอ่อน
ยิ่งเขาเดินไปใกล้ ๆ นาง กลิ่นกายของนางช่างหอมยิ่งนัก ฉู่หยีหนิงพลันมองเขา ในหัวใจของนางเกิดการตีกันรัวรัว บุรุษผู้นี้ ริมฝีปากแดงงามราวกับอิสตรี นี่เขามิได้เป็นปัญญาอ่อน เขาหลอกคนอื่นอย่างนั้นรึ ใบหน้าของเขานั้นคล้ายเสี่ยวซีจริง ๆ หรือว่าเสี่ยวซีกับรุ่ยอ๋องจะมีความเกี่ยวข้องกัน
เวยซินบุปผาพรางพิษ
ชาตินี้ นางได้กลับมามีโอกาสอีกครั้ง นางจะไม่ทำให้ซ้ำรอยเดิมเป็นอันขาด เวยซินจะไม่มีทางให้คนเหล่านั้น ทำร้ายนางเเละมารดาของนางอีก นางกลับมาครั้งนี้ นางต้องเปลี่ยนโชคชะตา ชาติก่อน เชื่อคนง่าย เห็นกงจักรเป็นดอกบัว ชาตินี้ พวกมันต้องชดใช้...
ดวงหทัยรัชทายาท
“คุณหนูดูนั่นเจ้าค่ะ” ดวงตาอาเซิงแทบถลนออกมา หญิงสาวกำลังจะกินข้าวหันไปมองหน้าประตู “ไอ้หยา!” นางอุทานอย่างตกใจตะเกียบในมือก็ร่วงหล่น เขาเป็นบ้ารึกระไรมิใส่กางเกงดีนะที่เสื้อยาว “พี่สาวเป็นอะไร” ชายหนุ่มเดินโทงๆมาหานาง อาเซิงรีบเอามือปิดตาทันที “เจ้า…ไปใส่กางเกงบัดเดียวนี้” ก่อนที่นางจะออกมานางวางเสื้อผ้าใหม่ให้เขาครบ ตายๆๆๆ เจ้าบ้านี่! เจ้าบ้านี่ต้องทำให้นางต้องเป็นตากุ้งยิ่งแน่! “พี่สาวไปใส่ให้ข้าหน่อย” เขาเข่ยาแขนนาง
น้องหญิงเหนือกาลเวลา
ในอ่างไม้นั้น พรึบ! บุรุษร่างสูงโปร่งโผล่ขึ้นจากอ่างไม้ “เจ้าเป็นใคร” ดวงหน้าหล่อเหลาเอ่ยถามบุรุษที่ไร้มารยาทเข้ามาในห้องของเขา เซียวหมิงเหลือบมองเรือนร่างอันสวยงามถึงกลับกลืนน้ำลายลงคอ “ข้า…ขออภัยขอรับ เข้าผิดห้อง” เซียวหมิงกล่าวจบร่างบางหันหลังกลับไปแต่ทว่าก้าวไปได้เพียงก้าวเดียว พรึ่บ! นางได้อยู่ในอ่างไม้กับบุรุษผู้นั้นเรียบร้อยแล้ว หนวดปลอมเมื่อโดนน้ำถึงกับหลุดออกมาทั้งยังเส้นผมยามสลวยสยายลงมาหลังหมวกหล่น นางเป็นสตรี!
ดั่งสายใยกำไลคล้องรัก
นางหนีความยากลำบากเข้ามาในเมืองหลวงฉางอัน เพื่อขายตัวเองเป็นสาวใช้ในจวนท่านแม่ทัพ แต่ทว่า ท่านแม่ทัพผู้นี้เมตตาสาวใช้อย่างนางยิ่งนัก จนกระทั่งทำให้ฮูหยินใหญ่ในจวนมิพอใจสาวใช้อย่างนาง จูจูจะทำอย่างไรให้มีชีวิตที่ปลอดภัยในจวนท่านแม่ทัพนี้ ร่วมเป็นกำลังใจให้จูจูนะเจ้าคะ
ข้าอยากเป็นภรรยาเจ้า
เซียวหรูอวี้กับโอวหยางหลิงหลง เรื่องข้ามภพข้ามชาติมาเป็นชายาอ๋อง เรื่องข้าอยากเป็นภรรยาเจ้า เป็นเรื่องบุตรสาวของเซียวหรูอวี้ คือท่านหญิงเปยเปยกับอวครักษ์จาง เรื่องราวระหว่างท่านหญิงกับองครักษ์ที่มีความรักให้กัน คนทั้งคู่จะได้มีวาสนาได้ครองรักกันหรือไม่? ................................................................................................................................................................ ใต้น้ำ ชายหนุ่มกอดหญิงสาวไว้ ริมฝีปากรีบประกบปากนาง ทั้งคู่มองหน้ากันแม้จะอยู่ใต้น้ำ เขาต้องต่อลมหายใจให้นาง ถ้าขืนโผล่หน้าขึ้นไปพวกมันอาจซุ่มอยู่ก็เป็นได้ การประกบริมฝีปากอยู่ใต้น้ำช่างเนิ่นนานเหลือเกิน พรึ่บ! ในที่สุดทั้งคู่ก็โผล่หัวออกมาจากใต้น้ำ หญิงสาวหายใจเฮือกใหญ่ “ข้าหนาว พาข้าขึ้นฝั่งที” ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาพานางขึ้นฝั่ง เขาพานางขึ้นฝั่งแล้วเข้าไปในถ้ำ โชคดีในถ้ำเหมือนจะมีคนเคยมาพักที่นี่ ทิ้งฟืนไว้จำนวนมาก หญิงสาวนั่งตัวสั่น นางหนาวเหลือเกิน “เจ้าถอดเสื้อผ้าออกเถอะ” ชายหนุ่มหันไปบอกหญิงสาว แต่ในมือยังคงก่อไฟ เป่ยเป่ยได้ยินดังนั้นก็ปลดอาภรณ์สีแดงเพลิงออกเหลือเพียงแค่เอี๊ยมสีชมพู หญิงสาวนั่งผิงไฟอย่างเขินอาย จีนโบราณ
ฮูหยินของข้าเป็นบุรุษอย่างนั้นรึ
"ท่านเป็นอย่างไรบ้าง" เซียวหยามองหน้าชายคนรักที่โดนพิษยาปลุกกำหนัดในใจก็นึกโกรธเซียวเหยียนขึ้นมาทันที "ข้าร้อนยิ่งนักอยากจะปลดปล่อย" น้ำเสียงกระเซ้าบอกชายคนรัก ในใต้หล้านี้ เสิ่นจ้านไม่ต้องการสตรีแม้แต่คนเดียว เขาต้องการบุรุษอย่างเซียวหยาเท่านั้น
คุณนายสี่ของ ท่านแม่ทัพใหญ่
เกาเหมียวหรงบุตรสาวนายอำเภอโจว ไม่เป็นที่รักของขอบิดา เกาเซิง นางเป็นบุตรภรรยาเอกที่ตายไปแล้ว กระนั้นบิดาจึงให้นางออกเรือนกับพ่อค้าคารวานแห่งทุ่งหญ้า มีอายุคราวบิดา นางจึงตัดสินใจเป็นอนุของแม่ทัพหนานอ๋อง
สงครามราคะ
เทพธิดามู่หนานหนานเป็นสตรีที่งดงามทั่วทั้งใต้หล้า เหล่าฮ่องเต้ทั้งสามแคว้นต่างต้องช่วงชิงนางมาเป็นของตัวว่ากันว่าผู้ใดได้เสพสังวาสกับนาง
ข้าอยากเป็นเมียพระรอง
อวี้เหมยหรู แพทย์สาวยุคปัจจุบัน ได้ทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่เธออ่าน เธอนั้นดันชอบพระรองอย่างท่านแม่ทัพซือเหยียน มากกว่าพระเอกอย่างองค์ชายสามจีเสวียน
ตัณหาราคะ
นิยายเรื่องนี้อาจ มี เนื้อหาความรุนแรง เพศภาษา นิยายจีนอิโรติด รวมเล่ม คุณหนูสี่สกุลโม่ คุณชายใหญ่ ข้าหาใช่สตรีนำโชค คืนเหมันต์ที่ไร้เเสงดาว ความรักของคณิกา
เนี่ยซูซินชายาสองภพ
เรื่องราวสตรีนางหนึ่งที่เกิดมาพร้อมปานบนใบหน้าข้างหนึ่งซึ่งใครพบเห็นต่างก็หวาดกลัว นางเกิดมาอัปลักษณ์แล้วอย่างไร? ความดีต่างหากที่ตายแล้วเอาไปด้วย หาใช่ความงดงามไม่ นางผู้อัปลักษณ์อยู่ๆ ก็มีราชโองการให้แต่งงานกับรุ่ยอ๋องบุรุษที่หล่อเหลาที่สุดในใต้หล้า บุรุษผู้นี้จำใจแต่งกับนางเพราะราชโองการหาได้รักนาง กระนั้นนางผู้อัปลักษณ์จำต้องทำความดีเพื่อให้เขาหันมามองนางบ้างเอาใจช่วยนางนะคะว่าจะเอาชนะใจรุ่ยอ๋องได้หรือไม่