นิยาย
รสรินของอานนท์
คำโปรย “อานนท์คะ ชุดนอนตัวนี้สวยไหมคะ” “ทั้งสวย ทั้งน่ากิน แต่อาว่าอย่าใส่มันจะดีกว่า” “ทำไมละคะ” “จะได้ไม่เสียเวลาถอดไงครับที่รัก” เรื่องย่อ รสริน ของอานนท์ คุณหมอชานนท์ หนุ่มหล่อเป็นคุณหมอแผนกสูตินารีเวช ของ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ขวัญสาว ๆ ไม่เคยตกหลุมใครมาก่อน แต่ดันมาตกบ่วงรักที่รสรินสร้างขึ้น จนเขาแทบจะอดรนทนไม่ไหว อยากเข้าหอกับแม่หลานสาวนอกไส้แทบขาดใจ แต่แม่สาวน้อยแสนน่ารัก ก็มักยั่วให้อยาก แล้วก็จากไป ชานนท์ไม่ใช่ลูกเจี๊ยบ...แต่เขาคือเสือ ที่พร้อมจะล่าเหยื่อ และเหยื่อที่เขาต้องการก็คือ รสริน แม่กวางน้อยที่เขาเฝ้าเมียงมอง อยากชวนขึ้นเตียงจนใจจะขาด
ตำหนักฝูหมิง มีนายหญิงแล้ว (จีนโบราณ)
คำโปรย “ท่านอ๋อง พวกเราหย่ากันเถิด” “ใช้ได้ที่ไหน สมรสพระราชทานจะหย่าก็หย่าได้เยี่ยงนั้นหรือ” เรื่องย่อ หลี่หรูหราน ใช้ชีวิตสนุกไปวัน ๆ นางเป็นไข่มุกบนฝ่ามือของตระกูลหลี่ ทั้งแก่นแก้วแสนซน ชมชอบเข้าหอนางโลม พูดคุยกับเหล่าสาวงาม ใครเล่าจะคิดว่า จะมีสมรสพระราชทานมาให้ถึงจวน เดิมทีนางมีแผนการเอาไว้ แต่คาดไม่ถึงว่าหายนะมาเยือน ในวันที่นางแต่งงานกับเซียวจิ้นคัง ใครเล่าจะคิดว่าในตำหนักท่านอ๋องผู้ยิ่งใหญ่ กลับมีมือสังหาร ปลายดาบแหลมคมเยียบเย็นนั่นจดจ่ออยู่ลำคอของเจ้าสาว โลหิตค่อย ๆ ซึมทีละนิด ทีละนิด นางไร้ท่าทางหวาดกลัว แต่กลับทอดสายตามองไปยังเจ้าของตำหนัก เห็นเขาไม่มีความทุกข์ร้อน ในใจของนางล้วนก่นด่าสาปแช่งคนชั่วแทบไม่หยุดพัก ส่วนเซียวจิ้นคังมิได้มีสีหน้าอันใด กลับดูเรียบเฉย ราวกับคนไร้ความรู้สึก เขากลับนั่งจิบชาอย่างสบายอกสบายใจ ซ้ำยังพูดขึ้นว่า “นางมิได้มีความสำคัญกับข้า หากนางตายในคืนเข้าหอ ก็ถือว่าเป็นคราวเคราะห์ของนางก็แล้วกัน”
คนไม่สำคัญ (จีนโบราณ)
คำโปรย “ข้าหาใช่คนรักของท่าน อย่ามารังควานข้าอีก” “ให้ข้ารำลึกถึงความหลังของสองเราหรือไม่เล่า” เรื่องย่อ วิหคน้อยพลัดถิ่นตัวหนึ่ง ช่างดูไร้ค่าในสายตาของใครต่อใคร เป็นเครื่องมือระบายความใคร่ให้แก่คุณชายสามตระกูลเจียง แห่งเจียงหนาน จากเด็กสาวอายุสิบแปดที่แสนสดใสน่ารักราวกับบุปผาที่เพิ่งผลิบาน กลับกลายเป็นบุปผางามท้ายจวนที่ทุกคนต่างติฉินนิทา จนต้องหอบเอาความชอกช้ำหนีหายจากมา ทิ้งความทรงจำอันแสนเลวร้ายไว้ที่นั่น ออกเดินทางจากเมืองเจียงหนาน มุ่งสู่เมืองเจียงหยาง เพื่อตามหามารดาที่ทอดทิ้งไป แต่ทว่าเหตุใดคุณชายสามที่ปากก็พร่ำบอกว่าไม่รักไม่ชอบ กลับตามหานางแทบพลิกแผ่นดินด้วย ซ้ำยังบอกให้นางกลับไปเป็นภรรยาของเขา ข้าเป็นเพียงแค่...คนไม่สำคัญ เหตุใดเขาต้องกล่าวอ้างให้ข้ากลับไปตกแต่งเป็นฮูหยินของเขาด้วยเล่า ชายผู้นี้ช่างวางอำนาจข่มเหงรังแกนางอีกครั้ง หนนี้หวังหว่านหนิงไม่ยินยอมเป็นของเล่นไร้ค่าให้เขาดูแคลนอีกแล้ว
นายหญิงสกุลซู
ซูเหลียนชิงต้องกล้ำกลืนฝืนทนมากเพียงใด เมื่อเห็นสามีนำสตรีเข้ามาอีกคน ซ้ำยังบอกกับนางว่า สตรีนางนี้กำลังตั้งครรภ์ลูกของเขา...ราวกับถูกสายฟ้าฟาดเข้าให้อย่างจัง นางมึนงงจนทำอะไรไม่ถูก ทำได้แค่มองชายอันเป็นที่รักตระกองกอดสตรีอีกคนเข้าไปในเรือน ทอดทิ้งนางให้ยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยวและอ้างว้าง เรื่องย่อ ซูเหลียนชิงเป็นสาวงามแห่งเมืองเฉิงหยาง ฐานะทางบ้านร่ำรวยนัก อีกทั้งยังเป็นที่รักใคร่ของใครหลาย ๆ คน แต่นางกลับถูกใจชายหนุ่มยากจนข้นแค้น ไม่ฟังคำคัดค้านของบิดาและมารดา ยืนกรานหนักแน่นจะออกเรือนไปกับชายผู้นี้ กระทั่งตัดขาดจากทางบ้านก็ยินดี สุดท้ายพอเขาได้ทุกอย่างสมดั่งใจหมาย ก็เขี่ยนางทิ้งอย่างไม่ไยดี ซ้ำยังโอบอุ้มสตรีนางหนึ่งเข้ามา หยามหน้าถึงจวน ซูเหลียนชิงต้องกล้ำกลืนฝืนทนมองสามีโอบกอดสตรีอื่นต่อหน้าต่อตา มองพวกคนชั่วแสดงความรักต่อกันอย่างหวานซึ้ง ทว่าชายชั่วผู้นี้หาได้สำนึกในความดีของภรรยาคู่ทุกข์ยากไม่ กลับขอหย่าร้าง หลังจากที่นำสตรีนางนั้นเข้ามาได้ไม่ถึงสามวัน ความดีที่เพียรทำให้เขา เหตุใดชายชั่วช้าผู้นี้จึงเลือกที่จะหลงลืมกันเล่า เครื่องประดับล้ำค่ามากมาย เพื่อสามีแล้ว นางนำไปขายซื้ออาหารให้ เพื่อไม่ต้องอดมื้อกินมื้อ แต่เมื่อหลี่เฉิงได้อย่างที่วาดฝันเอาไว้ จึงเขี่ยฮูหยินที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา ทอดทิ้งนางราวกับขยะไร้ค่า ซูเหลียนชิงเจ็บใจนักจึงทวงถามคำพูดแต่ครั้งเก่าก่อน ซึ่งเคยให้คำมั่นสัญญาว่าจะรักเพียงนางผู้เดียว เหตุใดจึงหลงลืมง่ายดายถึงเพียงนี้ ทว่าหลี่เฉิงกลับเหยียดยิ้มเยาะ ส่งสายตาถากถาง สมเพชเวทนานัก จึงบอกความจริงให้นางได้สดับรับฟังว่า “คำพูดหลอกลวงเช่นนั้น เจ้าก็เชื่ออย่างนั้นหรือ”
ข้าบังเอิญเก็บสามีได้
“ข้า...ข้าคือสามีของเจ้าจริง ๆ รึ!” “แน่นอนข้าคือภรรยาของท่าน ตกใจละสิ ข้ารูปงามเพริศพริ้งเยี่ยงนี้ ทำให้ท่านพี่ตกตะลึงขออภัยด้วยนะเจ้าคะ” เรื่องย่อ ด้วยความบังเอิญหรือสวรรค์เห็นใจ ทำให้จินเสียงได้พบกับชายผู้หนึ่ง เขาหมดสติอยู่ริมลำธาร อาภรณ์ฉีกขาดหลุดลุ่ย ใบหน้ามีบาดแผลหลายแห่ง เช่นนั้นแล้ว จินเสียงจึงช่วยเหลือชายผู้นี้ ทว่า...เมื่อเขาฟื้นขึ้นมากลับจดจำอันใดไม่ได้ จินเสียงยิ้มเบิกบานขึ้นมาทันใด ก็เพราะชายผู้นี้รูปงามยิ่งนัก ถึงแม้ว่าเขาจะมีบาดแผลบนใบหน้า คงเป็นเพราะสวรรค์เห็นใจหญิงอัปลักษณ์จึงบันดาลสามีมาให้นางแล้วกระมัง ดังนั้นจินเสียงจึงแอบอ้างตนขึ้นว่า นางเป็นภรรยาของเขา ระหว่างทางเกิดอุบัติเหตุ ทำให้เขาพลัดตกจากรถม้า จึงมีสภาพเช่นนี้ ชายผู้นี้ถึงขั้นตาโตอ้าปากค้าง ให้ตายสิ! นี่สวรรค์กลั่นแกล้งเขาเป็นแน่ ด้วยความไม่เชื่อสายตาว่าตนเองมีภรรยา แต่ทำไมกันจึงอัปลักษณ์ไม่น่ามองเช่นนี้เล่า ชายหนุ่มจึงเอ่ยถามเสียงสั่นตะกุกตะกักว่า “ข้า...ข้าคือสามีของเจ้าจริง ๆ รึ!” “แน่นอนข้าคือภรรยาของท่าน ตกใจละสิ ข้ารูปงามเพริศพริ้งเยี่ยงนี้ ทำให้ท่านพี่ตกตะลึง ข้าขออภัยด้วยนะเจ้าคะ” จินเสียงฉีกยิ้มกว้าง ใบหน้าเบิกบานยิ่งนัก ในที่สุดนางก็หาสามีได้แล้ว! ขอบคุณสวรรค์ที่เมตตา
ฮูหยินผู้นี้ขอสะบั้นรัก
“ข้าทำผิดมากนักหรือที่ถูกแม่สามีเหยียดหยาม พ่อสามีตราหน้า ไม่อาจตั้งท้องได้เสียที วันนี้ข้าหยางลี่จู ขอตัดขาดกับท่าน หยวนไห่จง ตอบมา ยืนยันจะหย่ากับข้าหรือไม่” “หากเจ้ายืนกรานความคิดนี้ ข้าก็ไม่อาจจะเอ่ยปฏิเสธเจ้า เช่นนั้นเจ้าก็ลงนามหย่าให้ข้าเถิด” เรื่องย่อ หยางลี่จู แต่งงานมาก็หลายปี แต่ทว่าไม่ตั้งครรภ์เสียที สามีถามไถ่ แม่สามีเหยียดหยาม พ่อสามีตราหน้า เห็นว่านางไม่ตั้งครรภ์เสียที ทั้งบิดาและมารดาสามี เห็นว่าควรรับภรรยารองเพิ่มเข้ามา สุดท้ายแล้วไม่ว่าจะมียาดีอย่างไร นางก็ไม่ตั้งครรภ์เสียที ผิดกับอนุทั้งสอง แต่งงานทีหลังนาง แต่ทว่ากลับตั้งครรภ์ แล้วนางเล่าถูกเอ่ยวาจาเหยียดหยาม มองนางด้วยหางตา ก่นด่าไม่เว้นวัน พูดจาอะไร หยิบจับสิ่งไหน ก็มักจะผิดหูระคายสายตาไปหมด นางเหมือนคนไร้ค่า ไร้ตัวตนสำหรับตระกูลหยวน “ข้าทำผิดมากนักหรือที่ถูกแม่สามีเหยียดหยาม พ่อสามีตราหน้า ไม่อาจตั้งท้องได้เสียที วันนี้ข้าหยางลี่จู ขอตัดขาดกับท่าน หยวนไห่จง ตอบมายืนยันจะหย่ากับข้าหรือไม่” “หากเจ้ายืนกรานความคิดนี้ ข้าก็ไม่อาจจะเอ่ยปฏิเสธเจ้า เช่นนั้นเจ้าก็ลงนามหย่าให้ข้าเถิด”
นางร้าย ขอทวงรัก
เมื่อวาระสุดท้ายของลู่ชิงใกล้เข้ามาแล้ว เธอจะจากไปวันนี้หรือวันพรุ่งก็ไม่แน่ชัด เพราะอาการที่เป็นอยู่ก็ล้วนสาหัส เธอจึงนำพาลูกสาวสุดที่รักไปฝากไว้กับอดีตสามี คาดไม่ถึงว่าเขาจะสั่งให้เธอคุกเข่าวิงวอนขอร้องต่อหน้าคนอื่น เรื่องย่อ วาระสุดท้ายของลู่ชิงใกล้เข้ามาทุกที ในขณะที่อดีตสามีของเธอมีความสุขพร้อมพรั่ง ลู่ชิงจึงตัดสินใจเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะจากโลกนี้ไป นำพาลูกสาวตัวน้อยไปฝากเอากับอดีตสามี แต่เขากลับหัวเราะเยาะ และให้เธอคุกเข่าอ้อนวอน ลู่ชิงยินดียอมละศักดิ์ศรีเพื่อลูกสาวเป็นครั้งสุดท้าย คุกเข่าอ้อนวอนเขา ขอร้องให้เขารับเลี้ยงเสี่ยวอ้ายของเธอ นอกจากจ้าวหยางแล้ว เสี่ยวอ้ายไม่มีญาติที่ไหนพอจะฝากเอาไว้ได้ ชีวิตของเธอในเวลานี้มันสั้นนัก จะตายวันตายพรุ่งก็ยังไม่รู้ สุดท้ายเธอก็จากไปอย่างสงบ ลู่อ้ายถูกรับเลี้ยงด้วยบิดาที่แท้จริง ทว่าเหตุการณ์วุ่นวายมันไม่จบเพียงแค่นั้น เมื่อลู่ชิงที่ตายไปแล้ว กลับมาอยู่ในร่างของนางร้ายดาวรุ่ง ที่มีข่าวคราวเหม็นเน่าฉาวโฉ่ไปหมด อีกทั้งยังพบว่าแก้วตาดวงใจของเธอนั้น ถูกหลี่เหมยคู่หมั้นของจ้าวหยางรังแก แล้วแม่นางร้ายคนนี้จะนิ่งนอนใจได้เช่นไรกัน เช่นนั้นแล้วลู่ชิงที่อยู่ในคราบไป๋หนิง จึงคิดทวงของรักกลับคืนมา แต่ด้วยวิธีใดกันล่ะ หากไม่ใช่เอาตัวเขาแลกหรือใกล้ชิดกับคนไร้หัวใจอีกครั้ง ครั้งนี้เธอยินดีและน้อมรับมันเอาไว้
เป็นหม้ายแล้วอย่างไร
“เจ้ามันสตรีวิปลาส แต่งงานได้สี่วันกลับยื่นหนังสือหย่าให้ข้า” “ก็เพราะว่าข้ามีสามีแบบนี้อย่างไร จึงได้ขอหย่า หากไม่อยากตายเร็ว รีบลงนามในหนังสือหย่าเสีย!” เกริ่นนำ แม่สามีที่ว่าร้าย ต้องพ่ายแพ้ให้กับลูกสะใภ้อย่างจ้าวกุ้ยหลิน เมื่อลูกสะใภ้สุดแสบ ไม่ชอบฝีปากแม่สามี วัน ๆ เอาแต่เหน็บแนม พ่นคำพูดไม่น่าฟัง เหยียดหยามกำพืดชั้นต่ำของนาง มีหรือจ้าวกุ้ยหลินจะยอม น้ำแกงไก่ นางก็จัดการเชือดเองกับมือ ไก่ตัวนั้นมิใช่ไก่ธรรมดาแต่เป็นเจ้าบ่าวไก่ของนางที่ถูกส่งเข้าพิธีแทนเจ้าบ่าวตัวจริงและนางก็บังเอิญทำรองเท้าตกลงไปในถ้วยน้ำแกง มิหนำซ้ำยังถุยน้ำลายใส่ถ้วยน้ำแกงไก่อีกด้วย จ้าวกุ้ยหลิน นึกไม่ถึงว่าแม่สามีจะชอบ ยกซดน้ำแกงไก่สูตรพิเศษจนหมดถ้วยทีเดียว ใครจะร้ายกาจ เผ็ดร้อนเหมือนนางกันเล่า วาจาช่างยอกย้อน ดูเชือดเฉือนอีกฝ่ายอย่างไม่ลดละแต่อย่างใด หย่าเป็นหย่า ในเมื่อนางมีมือมีเท้า เหตุใดจะต้องทนอยู่ด้วย เรื่องย่อ จ้าวกุ้ยหลิน แต่งงานวันแรก สามีไม่เข้าหอ วันที่สองเขาไม่มาพบหน้า วันที่สามเขาแต่งภรรยาเข้ามาอีกคน เป็นเช่นนี้แล้วจะให้นางทนได้อย่างไรกัน วันที่สี่นางเดินไปเรือนของเขา ยื่นหนังสือหย่าให้ทันทีทันใด “เจ้ามันสตรีวิปลาส แต่งงานได้สี่วันกลับยื่นหนังสือหย่าให้ข้า” “ก็เพราะว่าข้ามีสามีแบบนี้อย่างไร จึงได้ขอหย่า หากไม่อยากตายเร็ว รีบลงนามในหนังสือหย่าเสีย!” จ้าวกุ้ยหลิน เติบโตมาด้วยคำสอนที่แสนจะประหลาดนัก เพราะท่านแม่ของนางเป็นสตรีข้ามภพมา ดังนั้นจึงสอนสั่งนางว่า บุรุษก็เหมือนของหวาน บางครั้งกินไปแล้วก็ไม่ถูกปาก แต่จะให้ถูกปากจะต้องเป็นคนเลือกเอง แต่ทว่าชีวิตของจ้าวกุ้ยหลินอาภัพยิ่งนัก มารดาจากไปด้วยโรคร้ายทอดทิ้งนางให้อยู่กับบิดาเพียงแค่สองคนเท่านั้น ความคิดของนางจึงแตกต่างจากสตรีทั่วไป มารดาสอนสั่งนางในแนวคิดสมัยใหม่ เช่นนั้นแล้วสตรีเช่นจ้าวกุ้ยหลินจึงไม่คิดจะพึ่งพิงสามีที่ไม่เห็นความรักของนาง นิสัยของจ้าวกุ้ยหลินไม่เหมือนใคร นางฝีปากจัดจ้านนัก เอาเรื่องเป็นไหน ๆ ทั้งเตะทั้งต่อยได้หมด เพราะท่านแม่ของนางเป็นคนสอนเองกับมือ นางจึงมีความคิดที่จะประหลาดพิกล “อยู่ไปไม่มีความสุข ก็แค่หย่าเท่านั้นก็จบ ในเมื่อมีผัวไม่เอาไหนเห็นแก่ตัวแบบนี้ อยู่ไปก็โง่นะสิ ข้าจะเป็นหม้ายสาวพราวเสน่ห์ มีผัวแบบเจ้า สู้ดีข้าไปหาผัวใหม่ดีกว่า คอยดูเถิด ข้าจะมีผัวให้ดีกว่าคนชั่วช้าอย่างเจ้า” แคว้นโจว เปิดเสรีการค้าขายกับต่างชาติ ดังนั้นขนบธรรมเนียมจึงมิได้เคร่งครัด สตรีแต่งงานรับสามีเข้าจวนมิใช่เรื่องแปลกประหลาด สตรีแต่งงานมีสามีได้มากกว่าหนึ่งมิใช่สตรีมากราคะ บุรุษแต่งงานมีภรรยาได้หลายคน ดังนั้นสตรีเองก็ไม่แตกต่างกัน นั่นคือความเสมอภาค เท่าเทียมกัน และอีกอย่าง สตรีที่แต่งงานแล้วจะใช้แซ่ของตนเองหรือเปลี่ยนมาใช้แซ่ของสามีย่อมได้มิได้บีบบังคับ ส่วนใหญ่สตรีที่แต่งงานก็พร้อมใจเปลี่ยนใช้แซ่ของสามี หากเพียงแค่บุตรที่คลอดออกมาจากสตรีที่แต่งงานแล้ว มีกฎมณเฑียรบาลของแคว้นตั้งเอาไว้ว่าจะต้องใช้แซ่ของสามีเท่านั้น
ลูกข้า พวกเจ้ากล้าหรือ
“ท่านแม่ทัพหยาง ท่านท้องกับใคร” “ข้าไม่รู้ ข้าเมา” เรื่องย่อ... ตระกูลหยางเข้ารับใช้กองทัพมาหลายชั่วอายุคน สตรีเพียงหนึ่งเดียวของกองทัพที่บรรดาเหล่านายทหารในสังกัด ของนาง ล้วนให้ความยำเกรงและเกรงอกเกรงใจนางไม่น้อย เพราะนางทั้งโหดเหี้ยม ทั้งเย็นชาไร้ความรู้สึก อีกทั้งยังไร้รักอีกด้วย ด้วยสีหน้าของนางที่ดูเหมือนว่าจะไม่คิดอะไร ดวงตานั้นดูว่างเปล่ายากจะคาดเดาได้ แต่แฝงไปด้วยไอสังหารขั้นรุนแรง แววตาของนางนั้นดูแข็งกร้าว ยามเมื่อศัตรูเข้ามารุกราน และหากทำให้นางรำคาญใจล่ะก็ เกรงว่าคนผู้นั้น ไม่อาจจะอยู่อย่างสงบสุข เพราะนางกัดไม่ปล่อย หากว่านางยังไม่พอใจ หยางหลิวชิง ท่านแม่ทัพ อายุของนางเป็นเพียงแค่ตัวเลขเท่านั้น ในวัยยี่สิบสี่ปี จู่ ๆ นางก็เกิดตั้งครรภ์ แต่...ใครเป็นพ่อของเด็กในท้องนางกันเล่า ระหว่าง ท่านกุนซือ เถียนหย่งสือ ท่านรองแม่ทัพ หวังอ้ายเทียน ท่านอ๋อง โจวจิ้นหยาง องค์ชายสาม โจวจิ้นคัง และยังมีทูตจากแคว้นฉู่ ไท่จื่อ ฉู่หยางเฉิน “ท่านแม่ทัพหยาง ท่านท้องกับใคร” เถียนหย่งสือ มองเห็นท้องของท่านแม่ทัพที่ใหญ่ผิดปกติ อีกทั้งยังอยากจะรู้จริง ๆ ว่าใครกันแน่คือบิดาที่แท้จริง “ข้าไม่รู้ ข้าเมา” สีหน้าของนางราวกับว่าไม่ใส่ใจ ว่าใครคือพ่อของลูกในท้องของนาง ดวงตานั้นหาได้ดูจะเจ็บปวดไม่ มีแต่ยินดีเปรมปรีดิ์ยิ่งนักตนเองได้ตั้งครรภ์สมใจอยาก ใครจะรู้เล่าว่าท่านแม่ทัพมีความคิดประหลาดอยากมีบุตร แต่ไม่อยากมีสามี นางเป็นทั้งบิดาและมารดาได้ ลูกของนางมีเพียงแค่นางเท่านั้นก็พอ ...ลูกข้า พวกเจ้ากล้าหรือ!...
กว่าจะรัก
เถาว่านชิง ช่างอาภัพนัก บิดาไม่รักและยังถูกกล่าวหาว่านางเป็นลูกของชายชู้ และนั่นยังไม่พอ พี่สาวต่างมารดา ไม่อยากแต่งงานกับคุณชายรองเสียนเหวินปิน สองแม่ลูกวางแผนเปลี่ยนเจ้าสาวเป็นนางแทนลูกสาวที่เขารัก มีหรือที่ว่านชิงจะยินยอม นางจึงได้หนีออกจากจวนตระกูลเถา และได้รับความช่วยเหลือจากชายหนุ่มรูปงาม เขาคือฝูจิ้นคัง คุณชายสาม เมื่ออยู่ใกล้เขาทีไร นางก็อดที่จะหวั่นไหวไม่ได้ นางไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า การมีความรักเป็นเช่นนี้นี่เอง ความรักของนางและเขาเติบโตขึ้นอย่างช้า ๆ และทำให้คนทั้งสอง ต่างก็คิดว่า กว่าจะรักก็ช่างยากเย็นยิ่งนัก เรื่องย่อ เถาว่านชิง ถูกบิดาตราหน้าว่านางเป็นลูกชายชู้ เลี้ยงดูนางราวกับเบี้ยชีวิตตัวหนึ่ง ยามที่ลูกสาวของเขาทำร้ายนาง เขามิเคยสนใจนางสักนิด เมื่อนางตัดสินใจหนีออกมาจากจวนตระกูลเถา หวังมาตายเอาดาบหน้า แต่ใครจะคิดเล่า ว่านางได้ถูกช่วยเหลือโดยบุรุษรูปงาม มารู้ทีหลังว่าเขาคือองค์ชายสามโจวจิ้นคัง โจวจิ้นคัง หรือท่านรองแห่งสำนักคุ้มภัยหยางเฉิน หรือ คุณชายสามฝูจิ้นคัง ถูกปลดออกจากตำแหน่งองค์ชายเพียงเพราะไม่ยอมแต่งงาน เผอิญได้ช่วยหญิงสาวรายหนึ่ง นางช่างเคราะห์ร้ายนักถูกพิษเล่นงานหนักหนาแทบเอาชีวิตไม่รอด เขาจึงได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ และก่อเกิดเป็นความรักของเขากับนาง
ลิขิตรัก ปรารถนา
อ้ายซือฟง คือแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นหนาน เฝ้ารอคอยความรักมาเนิ่นนานแต่...เขากลับเป็นเพียงแค่...คนนอกสายตาเท่านั้น ยามเมื่อเกิดเหตุร้ายเพื่อปกป้องดวงใจอันเป็นที่รักยิ่งให้พ้นภัยจากอันตราย แม้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ยินดี เรื่องย่อ ลิขิตรักปรารถนา หากมีสักวันหนึ่งนางเอ่ยถามขึ้นว่า มีสิ่งใดที่เขาปรารถนาในครั้งสุดท้ายของชีวิต เขาจะมอบรอยยิ้มที่ซุกซ่อนความขมขื่นแฝงไปด้วยเจ็บปวดรวดร้าวทุกข์ทรมานใจอย่างแสนสาหัส อีกทั้งความรู้สึกนั่นออกจะดูอ้างว้างโดดเดี่ยวและไร้ค่า เกินกว่าจะบรรยายออกมาหมด แต่เขาก็ยินดีจะกล่าวออกไปด้วยแววตาอันอ่อนโยนและมอบรอยยิ้มอบอุ่นทั้งหวานละมุนในครั้งสุดท้ายนี้ มอบให้นางอันเป็นที่รักยิ่งเหนือสิ่งอื่นใด รู้ทั้งรู้ว่าคงจะไม่มีวันนั้น แต่เขาก็เพียงแค่สิ่งเดียวที่ปรารถนามาเนิ่นนาน นั่นก็คือ... ‘ข้าปรารถนา แค่...มีเจ้าเคียงคู่ ผูกเส้นผมจากสีดำของสองเรา จนกลายเป็นสีขาวไปด้วยกันจนแก่ชรา’
ร้ายอย่างไร ข้าก็รัก
“หากวันนี้ไม่ตบสั่งสอนสองแม่ลูกอสรพิษนั่น อย่ามาเรียกข้าว่าเมิ่งลู่หลิน!” เรื่องย่อ ซูฉีสาวยุคใหม่ ได้กำไลหยกล้ำค่ามาดูเล่นหนึ่งอัน แต่พอได้มาครอบครองก็มักฝันประหลาดจนกระทั่งวันหนึ่งความซวยของนางจึงได้เกิดขึ้น แถมยังดันบังเอิญ เข้าไปในร่างของคุณหนูผู้นั้น ไม่รู้จะบังเอิญอะไรนักหนา ยังมีหน้าตาเหมือนกันอีกต่างหาก มิหนำซ้ำ พ่อ แม่ ก็มีหน้าตาเหมือนกันอีกด้วย ให้ตายสิ ยัง! ยังมีตัวเอกจะว่าตัวเอกก็ไม่ใช่ มันคือนางมารร้ายชัด ๆ นั่นก็คือนางอสรพิษสองแม่ลูกปลิงดูดเลือดตัวใหญ่ ยังตามมาราวีถึงในยุคจีนโบราณนี่อีก หรือว่าเธอกลับชาติมาเกิดและย้อนเวลากลับมาแก้แค้น ถ้าเป็นเช่นนั้นล่ะก็ ซูฉีคนนี้จะจัดการสองแม่ลูกนั้นเอง นางจะตบให้คว่ำ จะถีบให้หงายท้อง จะล้างแค้นพวกมันให้ไม่ตายดี ให้รู้บ้างว่าอย่ามาแหย็ม กับเมิ่งลู่หลิน! “หากวันนี้ไม่ตบสั่งสอนสองแม่ลูกอสรพิษนั่น อย่ามาเรียกข้าว่าเมิ่งลู่หลิน!”
คนนอก สายตา
“พี่ชาย หากท่านไม่รักข้า ท่านจะย่ำยีข้าไปถึงไหน ข้าเจ็บ ข้าปวดใจท่านรู้หรือไม่ ข้าไม่ใช่เสี่ยวอวี้ของท่านนะ” เรื่องย่อ ลู่ฟางหลิน เรียบร้อยอ่อนหวาน อีกทั้งยังทำอาหารเก่งนัก แต่ติดที่บ้านของนางยากจนเท่านั้น ทำการค้าขายเพียงแค่ผักและผลไม้ หวังอ้ายเทียน ชายหนุ่มรูปงาม ตำแหน่งของเขาคือท่านรองแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ เห็นหน้าหล่อเหลาคมคาย จะคิดว่าเขาเป็นคนใจดีมีเมตตา หาใช่ดั่งรูปลักษณ์ภายนอกไม่ เขาคือ มัจจุราชหน้าหยก รอยยิ้มจำแลงดูราวกับปีศาจของเขานั้นน่ากลัวนัก แววตาเย็นยะเยือกชวนให้น่าหวาดหวั่นไม่น้อย เรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น เพราะฉู่หยางเฉิน เทยาบำรุงเกินขนาดทำให้ ท่านรองสหายรักคึกคักอีกทั้งเพิ่งจะอกหัก จึงได้ย่ำยีน้องสาวเข้าให้ ก่อนนางจากไปนาง มอบจดหมายให้แก่ชายหนุ่ม ตัวอกษรนั่นบ่งบอกถึงความเจ็บปวดชอกช้ำมากมาย
เพลิงแค้น สีรุ้ง
พราวดีหลงกลนายเพลิงเจ้าของไร่ชาเข้าให้ พลาดพลั้งได้เสียตกเป็นของเขา จู่ ๆ กลับมีผู้หญิงคนหนึ่งแสดงตัวว่า กำลังจะมีลูกด้วยกัน ผู้หญิงคนนั้นตัดพ้อต่อว่าสารพัดพร้อมมีหลักฐานมาแสดงให้ดู พราวดีเชื่อเสียสนิทใจสุดท้ายแล้วเธอเป็นคนโง่ที่ถูกหลอกเข้าให้ เรื่องย่อ เพลิง พร้อมจะแผดเผาและทำลายเธอให้แหลกสลายไปกับมือ เพราะความเคียดแค้นชิงชัง จนได้จับตัวเธอมาหวังจะแก้แค้นและจัดการสั่งสอนเธอให้เธอชดใช้รับผิดชอบต่อสิ่งที่ได้กระทำลงไป แต่ทว่า...เขากลับกลายเป็นคนที่ถูกเธอจัดการ!ทรมานอย่างแสนสาหัส เมื่อจู่ ๆ เธอหายไป เขาคลุ้มคลั่งเจียนบ้า เพลิงแค้นในใจได้มลายหายไปสิ้น เหลือเพียงแค่สีรุ้งในใจเท่านั้น เขาได้พบกับเธออีกครั้งและยังมีของขวัญอันแสนล้ำค่าอีกด้วย “พ่อรักแม่ไหมฮะ” คำพูดของลูกชายมันทิ่มแทงใจเขาเข้าให้อย่างจัง จากผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกจับตัวไปกลับกลายเป็นผู้หญิงที่แกร่งที่สุด สุดท้ายแล้วเพลิงแค้นในใจได้มอดดับลงไป หลงเหลือเพียงแค่สีรุ้งเท่านั้นในตอนนี้ เมื่อก่อนสุดแสนจะแค้นเธอ ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า สุดแสนจะรักเธอมากมายจนไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดได้หมด “รักสิครับ”
กำราบรัก ท่านแม่ทัพ
“ข้าขอถามท่านสักคำว่าท่านเคยรักข้าบ้างหรือไม่! หรือว่าแท้จริงแล้วท่านไม่เคยรักข้าเลย! เฟยเทียน! เจ้าตอบข้ามา! ท่านทำร้ายหัวใจของข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า สนุกพอหรือยัง! ข้าถามว่าท่านสนุกพอหรือยัง! หยางเฟยเทียน! ตอบข้ามาสิ! ตอบข้ามา!” ฟางผิงอัน ถอดใจคิดจะถอนหมั้นกับคู่หมั้นของนาง ที่เขาเป็นแม่ทัพแห่งแดนเหนือ ความรักของนางกับเขามีสตรีนางหนึ่ง เข้ามาขวางกั้น อีกอย่างคู่หมั้นของนางดูเหมือนว่า เขารักสตรีนางนั้นมากกว่า นางจึงคิดถอนหมั้นกับเขา เพื่อรักษาหัวใจที่เจ็บปวดชอกช้ำนี้ แต่เหตุใดกัน เขาจึงกล้าล้อเล่นกับความรักของนางที่มีต่อเขา เบื้องหน้าเขาคือแม่ทัพหยางผู้ยิ่งใหญ่ เบื้องหลังเขาคือพ่อบ้านเฟย ชายหนุ่มที่แสนดี
ยากหักใจ ให้ลืมรัก
“รับเงินก้อนนี้ไป แล้วนับจากนี้ ห้ามมารบกวนฉันอีก” “คุณคิดว่าฉันเป็นคนแบบไหนกัน คุณตีค่าตัวฉันเป็นราคา เหยียดหยามฉันมากไปแล้ว เอาเงินโง่ ๆ ของคุณกลับไป หวังว่านับจากนี้พวกเราอย่าได้พบเจอกันอีก ลาก่อน” เรื่องย่อ เรื่องย่อ ยากหักใจให้ลืมรัก รินรดาไม่เคยคิดมาก่อนว่า แม่สามีจะมอบเงินก้อนหนึ่งให้เธอ เพื่อให้เธอออกไปจากชีวิตของเขา ด้วยความจำเป็นหญิงสาวจึงจำเป็นต้องตัดใจ แล้วเดินออกมาจากชีวิตของ แดน หรือเขตแดน เกียรติภูมิดนัยกูล บุตรชายของคุณรัศมี เกียรติภูมิดนัยกูล ซึ่งเธอเป็นนักธุรกิจชื่อดัง ส่วนรินรดาคือผู้หญิงหน้าเงิน ซึ่งแม่สามีชิงชังตั้งแต่แรกพบ คุณรัศมี มารดาของเขตแดน จำใจให้ลูกชายจดทะเบียนสมรสกับรินรดา และ...ในเมื่อรัศมี ไม่ชอบหน้าลูกสะใภ้ จึงวางแผนต่าง ๆ นานา เพื่อเสือกไสรินรดาให้ออกไปในที่สุดวันเวลาที่รอคอยก็มาถึงเสียที แต่แล้ววันเวลาทำให้อดีตสามีได้มาพบกับอดีตภรรยาอีกครั้ง เขาเห็นว่ารินรดาลำบากและย้อนกลับไปคิดถึงวันที่หย่ากับเธอ เขตแดนไม่ได้มอบค่าเลี้ยงดูให้รินรดา ด้วยเหตุนี้จึงยื่นข้อเสนอให้เธอลงชื่อในสัญญาว่านับจากนี้ ห้ามให้เธอยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกเป็นอันขาด ทว่าแดนกลับคาดไม่ถึงว่า รินรดาจะเย่อหยิ่งถึงกับฉีกสัญญา แล้วปามันใส่หน้าเขา เธอยังต่อว่าเขาอีกหลายคำ จนทำให้เขาตกตะลึงนิ่งงันไปชั่วครู่ เมื่อเห็นน้ำตาของเธอร่วงหล่นลงมาเป็นสาย ส่วนหญิงสาวเจ็บปวดใจนักความรู้สึกปวดร้าวถูกเหยียดหยามนั้นหวนกลับคืนมาอีกครั้ง หัวใจเธอเจ็บแปลบรวดร้าวเหลือเกิน เพราะเขาคิดว่าเธอยอมขายศักดิ์เพียงเพราะเงินอย่างนั้นหรือ “รับเงินก้อนนี้ไปซะ แล้วนับจากนี้ ห้ามมารบกวนผมอีก” “คุณคิดว่าฉันเป็นคนแบบไหนกัน คุณตีค่าตัวฉันเป็นราคา เหยียดหยามฉันมากไปแล้ว เอาเงินโง่ ๆ ของคุณกลับไป หวังว่านับจากนี้ไปพวกเราอย่าได้พบเจอกันอีก ลาก่อน”
สะดุดรัก ยัยนางร้าย
เพราะความมึนเมาเป็นเหตุ ทำให้แม่ดาวร้ายดาวยั่วพลาดพลั้งเสียท่า จึงจำเป็นต้องจดทะเบียนภายใต้เงื่อนไขสัญญา แต่ทว่าเมื่อเธอกับเขาอยู่รวมบ้านกัน ทำไมคนเย็นชาไร้ใจ มันถึงได้หื่นได้ขนาดนี้นะ เรื่องย่อ สะดุดรักยัยนางร้าย ลู่เจียวอิง บังเอิญว่าเมาหนักไปจนทำให้เกิดเรื่องงามหน้าขึ้นมา แม่นางร้ายดาวยั่วข่าวเหม็นเน่าไปทั่ว จึงต้องจำใจจดทะเบียนกับผู้ชายที่เพิ่งนอนด้วยกัน จ้าวหยางเฉิน จำใจต้องจดทะเบียนสมรสกับผู้หญิงหน้าด้านคนหนึ่งเพราะคำสั่งของผู้นำตระกูล หากเขาขัดคำสั่งแน่นอนว่าผู้หญิงที่เขารักย่อมต้องเดือดร้อน โดยมีข้อตกลงระหว่างที่อยู่ด้วยกัน แต่แล้ว...เขากลับเป็นฝ่ายทำผิดสัญญาเสียเอง .............................................. “หยางเฉินคะ ฉันเรียกคุณแบบนี้ได้หรือเปล่า หากเปลี่ยนจากหยางเฉินเป็นที่รักได้ไหมคะ” “ก็ได้แล้วแต่คุณจะเรียก” เขากดยิ้มขึ้นเล็กน้อย แววตาเจ้าเล่ห์เหมือนหมาป่ากระหาย เขาเอื้อมมือดึงข้อมือเล็กของเธอ จนภรรยาคนสวยล้มลงมาใบหน้าแนบอก “ผมก็จะเรียกว่าที่รักเหมือนกันดีไหมครับ” เขากล่าวขึ้นมา ดวงตาของเขาช่างพราวระยับเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์แสนร้าย “แต่ว่าที่รักมีรางวัลให้ไหม ผมขอจูบอีกครั้งได้หรือเปล่าเป็นรางวัลไง”
สัญญาลวงรัก
ด้วยคำมั่นสัญญาว่าเขาจะรักนางแต่เพียงผู้เดียว ทว่าเหตุใดกันเล่า เขาจึงลืมสิ้นคำสัญญาที่เคยให้ไว้ กลับเปลี่ยนแปลงไป ปันใจให้หญิงอื่น แล้วสตรีผู้นั้นเป็นพี่สาวต่างมารดา ที่นางเคียดแค้นชิงชังสุดหัวใจ เรื่องย่อ คำสัญญาคล้ายดั่งคำลวง นางเฝ้ารอคอยให้เขาส่งจดหมายกลับมา คำพูดของเขาที่บอกกล่าวนางในครั้งนั้น นางยังจดจำได้ดี ‘รอข้านะ ข้าจะแต่งงานกับเจ้า’ คำพูดเหล่านี้เป็นคำลวงอย่างนั้นหรือ สตรีผู้นั้นมิใช่ใครอื่นกลับเป็นพี่สาวต่างมารดา ที่นางเคียดแค้นชิงชังสุดหัวใจ เพราะเป็นลูกสาวของฮูหยินรอง อสรพิษร้ายได้วางยาพิษ หมายให้มารดาของนาง เจ็บปวดทุกข์ทรมานแสนสาหัสเกือบจะไปเยือนปรโลกเสียด้วยซ้ำ นับว่ายังสวรรค์ยังเมตตาให้พวกนางได้มีชีวิตใหม่ บุญคุณย่อมทดแทน หนี้แค้นย่อมชำระ!
ถ้าไม่รัก ไม่ต้องสงสาร
ในวันที่สามีของนางแต่งภรรยาเข้ามาอีกคน เป็นวันที่หลิวหลีหอบเอาความชอกช้ำเจ็บปวดใจนั้นหนีหายหายออกจากจวน โดยไร้ผู้ใดเหนี่ยวรั้ง ไร้ผู้ใดแลเหลียว ไร้ผู้ใดออกตามหา เรื่องย่อ ด้วยเพราะได้รับคำสั่งเสียจากพี่สาวก่อนที่จะสิ้นใจไป หลิวหลีจึงสวมรอยเข้าจวนของแม่ทัพเป่ยหมิง ในฐานะฮูหยินเอก เพื่อดูแลชายที่ดวงตามืดบอดจากการทำศึกสงคราม นางมิเคยเรียกร้องสิ่งใดจากเขา ขอเพียงแค่เขามีความสุขนางก็พึงพอใจแล้ว ทว่าเรื่องมันมิง่ายดายดั่งที่หลิวหลีคิดเอาไว้ แม่ทัพผู้นี้หลังจากรู้ความจริงแล้ว เขากลับตอบแทนน้ำใจของนาง ด้วยการแต่งงานสตรีอีกคนเข้ามาในจวน เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว หลิวหลีเจ็บปวดใจยากจะทนเห็นเขา ดื่มด่ำกับค่ำคืนอันแสนหวานหอมของคู่รักที่เพิ่งแต่งงาน ในวันที่เขาแต่งงานนั้น เป็นวันที่หลิวหลีหนีหายออกจากจวนโดยไร้ผู้ใดเหนี่ยวรั้ง ไร้ผู้ใดแลเหลียว ไร้ผู้ใดออกตามหา เช่นนั้นแล้วหลิวหลีจะอาลัยอาวรณ์ในความรักอีกทำไมกัน ในเมื่อเขาไม่เคยรักนาง...เพียงแค่เศษเสี้ยวหนึ่งของหัวใจนั้น มันไม่เคยมีที่ว่างสำหรับนางเลยสักครา
พระชายา ตำหนักเย็น
“ย่ำยีข้าจนพอใจแล้ว ก็ปล่อยข้าเสียที ข้าขยะแขยงคนอย่างเจ้า!” “ขยะแขยงคนอย่างข้ารึ เมื่อคืนข้าได้ยินเจ้าร้องครวญครางอยู่ในอ้อมกอดของข้า เป็นข้าเสียมากกว่าที่ต้องสะอิดสะเอียดนางปีศาจเยี่ยงเจ้า” เรื่องย่อ ซ่งฟางหรูถูกส่งตัวมาอภิเษกยังแคว้นเหลียน เพื่อเป็นพระชายาของอันอ๋อง เพราะครานั้นอันอ๋องเสด็จมาเยือนแคว้นซ่งร่วมกับคณะราชทูต ร่วมด้วยหวังเช่อเฟยและกงจู่เพื่อเจรจาสงบศึก แต่กลับเกิดเรื่องร้ายแรงกับชายารองของอันอ๋อง ซึ่งมาจากซ่งฟางหรูจวิ้นจู่ เป็นต้นเหตุ ตามคำกล่าวอ้างของหวังเหมยฮัว ชายาในอันอ๋องแห่งแคว้นเหลียน เพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น แม้ว่าจวิ้นจู่ปฏิเสธแล้วว่านางมิใช่คนกระทำ หากแต่อันอ๋องผู้นั้นไม่ยอมฟังความจากนางสักครึ่งคำ ซ้ำยังปรักปรำนางมิหยุดหย่อน ถ้าหากไม่ส่งตัวเชลยผู้นี้ไปยังแคว้นเหลียนเพื่ออภิเษกเป็นชายาของเขาแล้วละก็ จะยกทัพทำศึก ล้างแค้นแคว้นซ่งให้จงได้ ด้วยความจำใจนางจึงยอมเดินทางไปแคว้นเหลียน เพื่อทวงหาความเป็นธรรม ทว่าเรื่องราวนี้มิได้เป็นดั่งที่ใจนางปรารถนา ถูกเช่อเฟยวางแผนร้าย จนทำให้เจิ้งเฟยต่างแคว้นเช่นนาง ถูกจองจำอยู่ในตำหนักเย็น เรื่องราววุ่นวายไม่จบเพียงเท่านี้ ยังมีเมียอนุของเขาที่ร้ายกาจยิ่งกว่านางปีศาจหวังเหมยฮัวเสียอีก ปีศาจนางนั้นมีนามว่า...สวีอิงลั่ว
ภรรยาสวมรอยของท่านแม่ทัพ
ไป๋เหม่ยเจินตอบตกลงแต่งงานแทนพี่สาว ด้วยเพราะชายผู้นั้นเป็นแม่ทัพที่นางชมชอบ แม้เขาจะตามืดบอดนางก็ยินดี ไม่ว่าจะทำดีสักเท่าไหร่ พยายามสักแค่ไหน สุดท้ายนางก็เป็นเพียงแค่...คนไร้ค่า และยังถูกตราหน้าว่าภรรยาสวมรอยแทนพี่สาว สุดท้ายแล้วก็เป็น...คนที่...ถูกทิ้ง!
แม่ลูกหมี ทะลุมิติ (จีนโบราณ)
แม่ลูกหมีเขียนนิยายยังไงก็ไม่ปัง ไม่รุ่งสักที เกิดไปอ่านนิยายของนักเขียนดาวรุ่งพุ่งแรง จึงรู้สึกอิจฉาตาร้อนเส้นเลือดในสมองแตกตาย เพราะเครียดมาก แล้วทะลุมิติมาในนิยายของใครก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ ๆ ดันท้องป่องนี่สิ จะทำยังไง เรื่องย่อ แม่ลูกหมีเขียนนิยายยังไงก็ไม่ปัง ไม่รุ่งสักที เกิดไปอ่านนิยายของนักเขียนดาวรุ่งพุ่งแรง จึงรู้สึกอิจฉาตาร้อนเส้นเลือดในสมองแตกตาย เพราะเครียดมาก แล้วทะลุมิติมาในนิยายของใครก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ ๆ ดันท้องป่องนี่สิ จะทำยังไง แล้วแม่สาวน้อยวัยสี่สิบ อุ๊ย!...สาวเหลือน้อยอย่างแม่ลูกหมีจะทำยังไง ท้องก็ป่อง แล้วใครเป็นพ่อเด็กในท้องกัน ลืมตาอีกทีก็อยู่ในวัดร้าง มีกองฟืนกับมันเผา ชีวิตที่แสนน่าอนาถนี้ แม่ลูกหมีจะทำไงต่อดี ปฏิบัติการเอาชีวิตรอดจึงเกิดขึ้น...
ข้าคือไป๋ฟางหรง (จีนโบราณ)
“วันนี้ข้าไป๋ฟางหรง ขอหย่าขาดจากตระกูลจ้าว ด้วยความผิดอิจฉาริษยา อับอายต่อบรรพชนตระกูลจ้าว จึงขอหย่าร้างด้วยตนเอง หลังจากนี้จะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลจ้าวอีก” เรื่องย่อ เพราะเป็นคู่หมั้นกับเขามาตั้งแต่เยาว์วัย นางมีเขาเป็นส่วนหนึ่งเสมอ ตลอดระยะเวลาที่นางกับเขาหมั้นหมายกัน สุดท้ายแล้วเขาก็ยังคิดว่าทุกอย่างเป็นแผนของนางที่คิดจะจับเขาหลอกลวงกอบโกยผลประโยชน์ เมื่อถึงวันแต่งงาน เขาเข้าหอตามทำเนียม ยิ่งถูกยาปลุกกำหนัดเล่นงาน ก็ยิ่งคิดว่านางเป็นคนลงมือ สุดท้ายแล้ว หลังจากเข้าหอหลับนอนกับนาง รุ่งเช้าอีกวันก็เดินทางกลับไปยังชายแดนทันที เขาทอดทิ้งนางเอาไว้ในเมืองหลวง ระยะเวลาห้าปีมานี้ นางรอคอยให้เขากลับมาด้วยหัวใจอันมีรักอยู่เปี่ยมล้น สุดท้ายก่อนขึ้นเดือนเอ้อร์เยว่เข้าสู่ปีที่หก เขาเดินทางกลับเมืองหลวงพร้อมสตรีนางหนึ่ง เขาประกาศก้องออกมาว่า จะแต่งนางมาเป็นภรรยารอง ทำให้ไป๋ฟางหรงตัวแข็งทื่อราวกับถูกของแข็งกระแทกเข้าศีรษะอย่างจัง นางเห็นสามีตระกองกอดสตรีนางนั้นด้วยความอบอุ่นแววตาดูมีแต่ความรักใคร่เอื้อเอ็นดู เมื่อสายนั่นมองมาที่นาง มีแต่แววตาเย็นชาเยียบเย็นจนทำให้นางหนาวเหน็บสะท้านกาย จวนเจียนแทบจะล้มลงได้ทุกเมื่อแต่ก็ต้องฝืนยิ้มกลั้นน้ำตามิให้มันไหลออกมา ภายในอกนั้นปวดร้าวราวกับถูกหนามพิษทิ่มแทงทะลุทลวงเจียนตายอยู่รอมร่อ “สุดท้ายแล้วข้ากลายเป็นคนโง่ที่รักและยอมทุกอย่าง ต่อไปนี้ข้าควรจะหยุดเอาไว้ หยุดหัวใจเอาไว้เพียงเท่านี้ ข้าจะไม่ฝืนไม่รั้งเอาไว้อีกแล้ว”
หากข้าร้าย ท่านพี่ชอบหรือไม่ (จีนโบราณ)
คำโปรย เมื่ออ่อนโยนแสนดีสามีไม่ชอบมักหมางเมิน พูดจาหาได้รักษาน้ำใจของนางไม่ เช่นนั้นภรรยาผู้นี้จะร้ายให้ท่านดู เพราะนางร้ายกว่าที่ใคร ๆ คิดเสียอีก เรื่อง ถังเหมยหลินมิเคยได้รับความรักจากสามี และยินดีให้เขาสมรสกับสตรีที่รักปักใจ นางทำได้เพียงมองเงาของตนและเขาเท่านั้น แม้ว่าจะรู้สึกปวดใจทุกคราที่เห็นพวกเขาทั้งสองได้จับจูงมือเดินเคียงข้างกัน นางมองดูมือคู่นี้ด้วยหัวใจอันปวดร้าว ไม่มีครั้งใดเลยที่เขาจะกอบกุมมือนางเช่นนั้นบ้าง และไม่มีครั้งไหนเลยที่ถังเหมยหลินไม่รักเขา เพราะรักมากจึงไม่อาจ หักห้ามใจ ยังคงเฝ้าคะนึงหา แม้กลายเป็นเพียงรักข้างเดียว นางมิเสียดายที่ได้รัก ถึงแม้จะเป็นภรรยาที่ถูกสามีหมางเมิน หรือกลายเป็นสตรีไร้ค่าในสายตาของเขา เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วก็ยังยินดีจะมองดูเขาอยู่เยี่ยงนี้ มองดูเงาของเขาและนางได้ใกล้ชิดเคียงคู่กัน เพียงเท่านี้ก็พอใจแล้ว นางล้วนยินดี... ยินดีกับผีนะสิ!...หากข้าร้าย ท่านพี่ชอบหรือไม่
เปิ่นหวาง ขอทวงรัก (จีนโบราณ)
“ใจของท่านยามนี้มีข้าอยู่หรือไม่ หรือว่าแท้จริงแล้วท่านเห็นข้าเป็นแค่เครื่องมือสนองความใคร่ จินจื่อหยาง ข้าถามไม่ได้ยินหรืออย่างไร ตอบข้ามา!”
เมื่อบุปผา ไร้ใจ
“เจ้าหยุดเอาลูกมาบังหน้ากล่าวหาใส่ร้ายว่านางเป็นคนลงมือ จิตใจเจ้าช่างต่ำช้าเลวทรามยิ่งนัก” “ข้าเป็นมารดาของเขา เหตุใดข้าต้องทำร้ายลูกตนเองด้วยฮะ ท่านมันตามืดบอดหลงเสน่ห์นางปีศาจจิ้งจอก” เรื่องย่อ จางชิงหนี่ว์ถูกใส่ร้ายป้ายสีว่าลอบวางยาพิษสังหารเช่อเฟย โดยที่เมิ่งอวี้เจินยอมสละเลือดเนื้อหนึ่งก้อน เพื่อแลกกับการไต่เต้าขึ้นสู่ตำแหน่งเจิ้งเฟย ซึ่งมันสมควรที่จะเป็นของนางตั้งแต่แรกก็ว่าได้ หากมิใช่เพราะองค์ชายสามใช้ตระกูลจางเป็นฐานส่งเสริมและถ่วงดุลอำนาจของเสิ่นฮองเฮา เช่นนั้นเองวันนี้จะเป็นวันตัดสินชะตา เป็นหรือตาย ระหว่างจางชิงหนี่ว์ เจิ้งเฟยซึ่งไม่เป็นที่โปรดปรานของสามี กับเช่อเฟยซึ่งเป็นที่รักใคร่มิหนำซ้ำยังเป็นยอดดวงใจของผู้เป็นสามี ยามนี้ผู้มีตำแหน่งเช่อเฟยตัดสินใจอย่างแน่วแน่ ด้วยเพราะวางแผนอันแสนแยบยลเอาไว้แล้ว เมิ่งอวี้หลันแสร้งทำดีมาโดยตลอด เพื่อให้แผนสำเร็จลุล่วงเป็นไปได้ด้วยดี วันนี้นางจึงมาเยือนเรือนของเจิ้งเฟยก็เพราะว่ามีเจตนามุ่งร้าย หมายเอาชีวิตแม่ลูกคู่นี้ ทำทีเป็นหญิงสาวแสนอ่อนโยนอยากโอบอุ้มทารกน้อยในห่อผ้าที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่กี่วัน เมื่อได้โอบอุ้มทารกน้อยสมใจแล้ว แววตาอบอุ่นอ่อนโยนแปรเปลี่ยนไปทันใด กลับกลายเป็นแววตาสาดประกายมืดดำอำมหิตนั่น แล้วรอยยิ้มดุจภูตผีปีศาจร้ายได้เปิดเผย นางจึงได้ทุ่มมารหัวขนโยนลงพื้นอย่างรุนแรง จนร่างเล็ก ๆ นั้นเพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่กี่วัน แน่นิ่งไปในที่สุดชะตาชีวิตอันแสนสั้นได้จบลงทันใด จางชิงหนี่ว์คาดไม่ถึงว่าสตรีนางนี้มีจิตใจโหดเหี้ยมเกินมนุษย์ นางรวบร่างไร้วิญญาณของบุตรชายเข้ามากอดแนบอกด้วยหัวใจแตกสลาย ร่ำไห้หลั่งน้ำตาแทบเสียสติก็ว่าได้ นางปรี่เข้าไปบีบคอหวังให้เมิ่งอวี้เจินตายตกไปตามกัน แต่ทว่าองค์ชายสามซึ่งเป็นสามีเข้ามาในเรือนของนาง พลันเห็นภาพที่เจิ้งเฟย กำลังบีบคอสตรีอันเป็นที่รักยิ่งดิ้นทุรนทุราย เป่ยหรงจิ่นไม่ฟังความ กลับเข้าข้างภรรยารัก ด้วยเพราะมิเคยมีใจปฏิพัทธ์เจิ้งเฟย มาตั้งแต่ต้น เขาสั่งเสียงเหี้ยมแววตาดุจมัจจุราชกลืนเมือง ออกคำสั่งแสนโหดร้ายไร้ความเมตตาปรานี “ข้ามอบผ้าขาวผืนนี้ให้เจ้าชดเชยความผิดที่ได้กระทำลงไป หวังว่าเจ้าจะรีบตามลูกชายของข้าไป!” “พวกท่านช่างเหมาะสมกันยิ่งนัก ชายโฉดหญิงชั่ว ขอให้สวรรค์สาปส่งพวกเจ้าอย่าให้ได้ตายดี!”
พานพบ อีกครา (จีนโบราณ)
“เจ้า...สวมหมวกเขียวให้ข้า! ฟางเจียวเหมยไสหัวออกไปซะ ข้าจะลงนามหย่าให้เจ้าได้สมหวังกับชายผู้นั้น” “หากปักใจเชื่อเช่นนั้น เหตุใดท่านจึงไม่ถามหาเหตุผล สามปีมานี้เคยเหลียวแลข้าบ้างหรือไม่ หลี่ฮั่วตอบข้ามาสิ!”
เมื่อไหร่ท่านจะหย่ากับข้าเสียที
“เพื่อลูกของข้า ข้าไม่หย่า” “ท่านฉีกมันทิ้ง พรุ่งนี้ข้าจะเขียนใหม่ หากท่านไม่หย่า ข้าจะหย่ากับท่านเสีย หัวเด็ดตีนขาดอย่างไรข้าจะหย่ากับท่านให้ได้” แม่ทัพโจวหย่งคัง จำใจแต่งงานกับสตรีที่มารดาหาให้ แต่ทว่าเขามีคนรักอยู่แล้ว เลยจำใจแต่งกับนางเพื่อมิให้มารดาเสียใจ เมื่อมารดาจากไป เขาจึงได้ขอหย่ากับภรรยา เพื่อที่จะแต่งงานกับคนที่เขารัก หลิวอวี้เหยา จำใจจะต้องแต่งงานเพื่อตอบแทนท่านป้า นางป่วยเป็นโรครุมเร้าอาจจะอยู่ได้ไม่นาน เพื่อตอบแทนบุญคุณของท่านป้า นางจึงได้ตกลงแต่งงาน ภายใต้เงื่อนไขของเขาพอนางจะหย่าให้เขา แต่เขาก็ไม่อยากจะหย่า เพียงแค่นางท้องลูกของเขา เขาต้องการแค่ลูกมิได้ต้องการนาง มีหรือนางจะยอม หัวเด็ดตีนขาดอย่างไร นางก็จะหย่ากับเขาให้ได้นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการ ภาพและเนื้อหาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด ภาพจาก Pinterest.com
ภรรยาร้อนรัก
เรื่องย่อ ภรรยาร้อนรัก“สามีสุดหล่อ ข้าหิวแล้ว ข้ากระหายมังกรยักษ์ของท่านพี่ยิ่งนัก มาให้ข้าจับกินเสียหน่อยเถิด” เสี่ยวชิง มองเห็นมังกรที่ตั้งโด่ชันขึ้นมาที่เป้ากางเกงของผู้เป็นสามีของนาง เมื่อนางเห็นเช่นนั้นแล้วจึงกระหายอย่างจับใจ นางอยากดูดดื่ม เอ็นอุ่นๆ ของสามียิ่งนัก เขามักทำให้นางมีความสุขเสมอ“ได้เลยฮูหยินรัก มาม๊ะ มากินให้หนำใจเจ้า ข้าจะได้กินเจ้าซาลาเปางามคู่นั้นบ้าง” เขาว่า พลางมองภรรยาตัวน้อยของเขาที่นั่งอยู่บนเตียง ด้วยร่างที่เปลือยเปล่า อีกทั้งยังอ้าขาแบะออกมาให้เขามองดู เนินสวาทที่ไร้เส้นไหม มือเรียวของภรรยารักก็เริ่มลูบไร้ที่ ประตูถ้ำของนางเอง อีกมือหนึ่งก็บีบเค้นซาลาเปาใหญ่ หวังยั่วยวนสามี ให้เร่งรีบเข้ามาหา ขาที่แบะก็มองเห็นประตูถ้ำที่ข้างในนั้นสีหวานน่าลงลิ้นลิ้มลองดูดดึงยิ่งนัก ว่าแล้วเขาก็น้ำลายไหลขึ้นมา“อ๊า มาเร็วสิสามี ข้าหิวใจจะขาดแล้ว”นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการ ภาพและเนื้อหาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใดภาพจาก Pinterest.com
ฮูหยินข้ายอมแล้ว
“หากไม่อยากตายเร็ว ท่านพี่โปรดอยู่เงียบ ๆ นะเจ้าคะ”ค่ำคืนเข้าหอที่มีค่ากว่าทองพันช่าง มันเทียบไม่ได้เลยกับบุรุษผู้หนึ่งที่มีใจรักมั่นในสตรีที่เขาหมายปอง แต่...เขาต้องแต่งงานกับสตรีที่เขาไม่ได้รัก มันเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ไม่ดีนัก แต่....นางจะทำหน้าที่นี้ให้ดีสำหรับนางแล้วที่ขึ้นชื่อว่า ภรรยา นางขอทำตามหน้าที่ของตนเองที่ได้รับมอบหมาย จากคำสอนสั่งของบิดา และมารดา ต้องดูแลสามีให้ดี ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ถึงเขาจะไร้ใจ แต่มิแน่ สักวันเขาอาจจะหันมามองสิ่งที่นางทำเพื่อเขาบ้าง หลิวมู่หลัน คือชื่อของนางสตรีอ่อนหวาน เรียบร้อย พูดน้อย มันคือภาพลวงตาของนางทั้งสิ้น “หากไม่อยากตายเร็ว ท่านพี่โปรดอยู่เงียบ ๆ นะเจ้าคะ”นิยายเรื่องนี้แต่จากจินตนาการนะคะ ภาพและเนื้อหาไม่มีส่วนเกี่ยข้องกันแต่อย่างใดคำผิด คำขาด คำเกิน มีอยู่บ้าง ต้องกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะภาพสวย ๆจาก ๆ Pinterest.com
ท่านประธานลุ้นรัก
“จำเอาไว้ให้ดี เธอและฉันแต่งงานเพราะถูกบังคับดังนั้น เรื่องส่วนตัวของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายหรือออกความเห็น” “ค่ะฉันจะจำใส่ใจเอาไว้ อย่าหลงเสน่ห์ฉันก็แล้วกัน” เรื่องย่อ ธาม ธารา กิจขจรไพศาล อายุ 33ประธานหนุ่มหล่อขวัญใจสาวน้อยสาวใหญ่ถูกจับแต่งงานกับผู้หญิงที่เขาไม่ได้รัก เรื่องแรกที่เขาไม่อยากให้เธอวุ่นวายคือเรื่องส่วนตัวของเขา มีน มีนา มั่นคง อายุ 23 สาวสวยสดใสพกพาความน่ารักจนใครต่อใครก็เอ่ยปากชม เธอเป็นสาวมาดมั่นเพราะเป็นแมวมองอันดับหนึ่งที่เฟ้นหา นางแบบและนายแบบมาโลดแล่นบนรันเวย์แต่ความซวยจึงบังเกิด เผอิญว่าปู่ของเธอและเขาตกลงให้ สองบ้านนั้นดองกันทั้งคู่จึงต้องทำตามคำขอร้องของคนแก่ที่ป่วยเป็นโรคหัวใจ และคาดว่าจะอยู่ได้อีกไม่นานเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการ ภาพและเนื้อหาไม่มีส่วนเกี่ยข้องกันแต่อย่างใด ภาพสวย ๆจาก Pinterest.com