Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
บัวยั่วเพลิง
324·นลพรรณชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ โดยที่สายตายังจับอยู่ที่ผลงานตัวเองอย่างพอใจ "เสร็จสักที ตอนถอดไม่เห็นยากอย่างนี้เลย" ------------------------------ "คุณจะทำอะไร" บัวบูชา ถามเสียงตื่น ถ้าเขายังรังแกกันอีก เธอจะสู้จนขาดใจ หากสิ่งที่เขาบอกนั้นทำให้หญิงสาวชะงัก ไม่มั่นใจว่าได้ยินถูกหรือเปล่า "ผมจะใส่กางเกงให้คุณ" "ไม่ต้อง ฉันไม่ให้คุณใส่" "นั่งนิ่งๆ เถอะ" แม็กซ์เวล ดึงข้อเท้าขาวสะอาดทั้งสองข้างเข้าหาตัวเอง จนเธอร้องวี้ด ถลารูดไปบนโซฟา แล้วยันกายขึ้นนั่งอย่างทุลักทุเล ขณะที่คนตัวใหญ่ตั้งหน้าตั้งตาจะสวมกางเกงยีนให้โดยไม่สนใจว่าเธออยู่ในสภาพไหน กระทั่งกางเกงยีนกระชับเรือนร่างถูกดึงผ่านสะโพกผายตึงและก้นงามงอนได้สำเร็จ มือแข็งแรงจึงรูดซิบแล้วติดกระดุมให้เป็นขั้นตอนสุดท้าย... * นิยายชุดสิงห์หนุ่มแห่งเชียงราช * ภาค เลือดขัตติยะ 1. เบี้ยปราถรถนา (รัชตะ+ปิ่นลดา) 2. มายาสีฝุ่น (รัชภาคย์+พราวพิชชา) ภาค ดอกไม้กลางป่าหนาว 1. กล้วยไม้ล้อมตะวัน (ไรวินทร์+ณิชา) 2. ดอกเหมยห่อไฟ (ฉัตรฉาย+ญาณิน) 3. บัวยั่วเพลิง (แม็กซ์เวล+บัวบูชา)
ดอกไม้ที่ปลายฝน
155·นลพรรณ“ความจริงเขากับหนูยังไม่มีอะไรกันค่ะ” “ผมกับครีมเป็นผัวเมียกันแล้วครับ มาถึงขั้นนี้แล้ว คุณจะอายไปทำไม” “คุณพูดอะไร” นลินีงงไปหมดแล้ว หากกวินทร์ไม่สนใจเธอ เขาหันไปหาพ่อของเธอแทน “เป็นตั้งแต่ตอนเราอยู่ที่เขาใหญ่ ผมขอโทษคุณพินิจด้วยครับ ผมพร้อมจะรับผิดชอบครีม” นลินีแทบตะกุยหน้าเขา ทำไมเขาถึงทำให้เสียเรื่องได้ขนาดนี้... “ถ้าลูกสาวของผมไม่ต้องการ ผมก็ตามใจลูกสาว” “ครีมกับผมรักกันครับ” กวินทร์ยืนยัน หากมันดูเสียสติมากในสายตาของนลินี เธอต้องการดึงสติเขากลับมา แต่เธอก็ไม่กล้าพูด ได้แต่ถลึงตาใส่เป็นสัญญาณบอกให้เขารู้ตัว ------------------------ กวินทร์ ไม่แตะต้องของของคุณตาหรือลุง ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรกันมา เขาก็เลือกที่จะรักษาสายเลือดที่เข้มข้นเอาไว้ก่อน แต่เมื่อ นลินี ยืนยันว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงของใคร ดังนั้นผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่ของต้องห้ามสำหรับเขา
อุ้มรักเมียลับ (ลูกพีชแก้มกลม)
761·นลพรรณการตั้งท้องสำหรับผู้หญิง แม้แต่คนที่มีสามีดูแลอย่างใกล้ชิดก็ยังมีความกลัว นับประสาอะไรกับเธอ ทั้งโดดเดี่ยวทั้งอ้างว้าง แถมยังถูกพ่อของลูกตะคอกใส่อีกด้วย --------------------- ‘คุณท้องได้ยังไงนิดหน่อย ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าให้คุณดูแลตัวเองดีๆ อย่าสร้างปัญหาให้ผม’ ‘นิดไม่ได้ตั้งใจค่ะ นิดไม่รู้เหมือนกันว่านิดท้องได้ยังไง นิดกินยาคุมแล้ว’ ‘คุณหาว่าผมไม่ป้องกันเองใช่ไหม’ ‘ไม่ค่ะ ไม่ใช่’ คะนึงนิจร้องไห้โฮด้วยความกดดัน เหตุการณ์นั้นผ่านมาเกือบสองปีแล้ว แต่กลับเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน เพราะเธอยังจำทุกคำพูดของเขาได้ ------------------------ “Sunshine go away. Come again another day, ลูกพีช wants to go…home” เสียงเพลงหวานใสแทรกด้วยเสียงหัวเราะของเด็กน้อยดังแว่วเข้ามา ภากรอยู่ในภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่น เขาจำเสียงนั้นได้ พยายามลืมตาขึ้นมา แต่มันยากเหลือเกิน “ปะ...ปาย...” “ไปไหนล่ะคะ ลูกพีชต้องเข้าบ้านต่างหาก ถึงบ้านของเราแล้ว เห็นไหมว่าแดดแรง” เมื่อแม่พูดจบ เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากของเด็กหญิงก็ดังตามมา หนูน้อยขย่มตัวอยู่ในอ้อมกอดของแม่อย่างสนุกสนาน เพราะชอบเหลือเกินที่ได้ออกนอกบ้านและได้ฟังเสียงเพลงจากแม่ คะนึงนิจเดินขึ้นไปบนระเบียงบ้าน พลันต้องถอยหลังกรูด เกือบเสียหลักจนลูกพีชต้องโผกอดคอเธอไว้แน่น เป็นเพราะสายตาปะทะกับบางอย่างเข้าพอดี “คุณโค้ด!” นิยายชุด ลูกพีชแก้มกลม & เบนเบนคนหล่อ ประกอบด้วย 1. อุ้มรักเมียลับ (ลูกพีชแก้มกลม) 2. พ่อของหนูเป็นคนร้ายลักพาตัว (เบนเบนคนหล่อ)
เบี้ยแสนชัง
283·นลพรรณ"คุณนอนกับหนูได้ไหมคะ" คำพูดเดียวของผู้หญิงหน้าตาเกลี้ยงเกลาที่เขาเจอในร้านขายยา ทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปตลอดกาล ธฤตไม่พร้อมมีเมีย เขาไม่คิดจะหาบ่วงมาผูกคอ แต่แค่ตัดสินใจผิด ยอมให้เธอเข้ามาในห้องพักตอนสี่ทุ่ม ทุกแผนการก็พลิกกลับ ------------------------- "เมีย? เมียหรือวะ?" ธฤตทวนถามตัวเองเป็นครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้ ให้ตายสิ! เขาไม่ซาบซึ้งกับคำคำนี้เลย แถมเวลานี้เขายังรู้สึกทั้งหลอนทั้งงงตัวเอง เขาได้กลายเป็นผู้ชายที่มีเมียแล้ว...เมียที่เขาไม่รู้จักและมั่นใจว่าเธอก็ไม่รู้จักเขาเช่นกัน "ผู้หญิงบ้าอะไร จู่ๆ ก็เข้าไปหาผู้ชายถึงในห้องพักโรงแรม พอท้องก็หอบเสื้อผ้าตามมาอยู่ที่บ้าน ทำไมถึงใจง่ายขนาดนี้" ถ้าพลอยพยอมเป็นผู้หญิงกร้านโลก เก่งกล้า และพูดจาฉะฉาน ผ่านประสบการณ์มาอย่างโชกโชน เขาก็คงไม่ต้องมานั่งคิดสงสัยจนปวดหัวอย่างนี้ ---------------------- "งั้นต้องรอถึงกี่เดือน ผัวเมียถึงนอนด้วยกันได้" "หนูไม่รู้ แต่อีกไม่นานหนูก็ท้องป่อง ถึงตอนนั้นพี่ยังจะเอาหนูอีกเหรอ พี่ไม่ใช่คนโรคจิตนะ พี่จะมีอารมณ์กับคนท้องโตเป็นลูกแตงโมได้ยังไง" "ถ้าผัวเอาเมียแล้วเรียกว่าโรคจิต ป่านนี้คนทั้งโลกคงกลายเป็นคนโรคจิตกันหมดแล้ว" "ไม่มีทางหรอก คนทั้งโลกจะกลายเป็นคนโรคจิตเหมือนพี่ได้ยังไง ต้องเหลือคนปกติอย่างหนูอยู่บ้างแหละ" พูดไปพูดมาเธอก็ทำให้เขากลายเป็นคนโรคจิตไปแล้ว แถมยังยกตัวเองเป็นคนจิตปกติเสียด้วย... ธฤตเดินเข้าไปในบ้าน เสียงหัวเราะในลำคอหนาลอยมาให้คนที่นั่งอยู่หน้าบ้านได้ยิน เธอจึงต้องเอี้ยวตัวไปมองตามหลังเขาด้วยความสงสัย เป็นอะไรของเขา เมื่อกี้เราแกล้งด่าเขานะ เขายังไม่รู้ตัวอีกเหรอ ทำไมซื่อขนาดนี้ แล้วเขาขำอะไร แปลกคนจริง
ไลลา สุดปรารถนา
497·นลพรรณพ้นเบญจเพสมาได้หนึ่งปี ฝันร้ายก็มาหา ไลลา เมื่อจู่ๆ คนที่คบหาก็หนีหน้าหายไป แม้จะเสียใจ...เธอก็ทำใจไม่นานหรอก แต่ทำไมต้องดึงจอมอันธพาลคนนั้นให้มาพัวพันกับเธอด้วย ตุลวัต โกรธมากเมื่อรู้ว่าตนถูกแย่งของรัก ผู้ชายหล่อ รวย แถมยังรสนิยมดีอย่างเขาไม่ควรต้องมาเจออะไรอย่างนี้ ถึงใครจะบอกว่าเข้าใจและเห็นใจ แต่สำหรับเขามันยังไม่พอ ตุลวัตเรียกร้องให้ผู้หญิงหน้าสวย หุ่นเซ็กซี่ แต่ท่าทางจืดชืดคนนั้น เข้ามารับผิดชอบเรื่องนี้ด้วย! -------------------------------- ‘ฉันรู้ว่านี่เป็นบ้านของคุณ แต่คุณให้ฉันรออยู่ในนี้ แล้วพอฉันหลับ คุณก็เข้ามานอนด้วย ทุเรศสิ้นดี ผู้ชายฉวยโอกาส’ ‘พูดแรงไปไหม ฉันทำอะไรเธอหรือยังล่ะ’ ‘แค่คุณมานอนเตียงเดียวกับฉัน ฉันเป็นผู้หญิง ฉันก็เสียหายแล้ว’ ‘อะไรนะ! เธอเสียหายกับเรื่องที่ฉันมาแบ่งเตียงนอนด้วยนี่นะ’ ไลลาสั่นขึ้นมาทั้งตัวเมื่อได้ยินคำย้อนถาม สีหน้ากรุ้มกริ่มเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นเหลอหลาอย่างที่หล่อนมองปราดเดียวก็รู้ว่าเขาแกล้งทำ ‘คุณมันคนหยาบคาย’ ‘เดี๋ยวก่อน เอาทีละเรื่อง...เมื่อกี้ที่เธอบอกว่าเสียหายน่ะ เธอกำลังคิดอะไร’ ‘คิดอะไร? คุณหมายความว่ายังไง’ ‘เธอคิดจะเรียกร้องค่าเสียหายใช่ไหม’ -------------------------------- ‘ตอนบ่ายฉันจะออกไปกับคุณ คุณบอกว่ามีแต่ผู้ชายฉกรรจ์ ถ้าฉันไปด้วยก็ไม่รับรองความปลอดภัย’ ตุลวัตนิ่งงัน เขากำลังทบทวนคำพูดตัวเอง ขณะที่หญิงสาวซึ่งคอยจับตาสังเกตอยู่ก่อนก็ตีความว่าเขาถูกดักคอจนไปต่อไม่ถูก ‘ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร ฉันเชื่อด้วยว่าเนื้อแท้ของคุณเป็นคนดี ฉันดูคนไม่ผิด คุณไม่ตั้งใจทำร้ายฉัน คนเรากลับตัวกลับใจกันได้ ฉันชอบให้โอกาสคน’ ‘ถ้าพูดต่ออีกคำเดียว ผมจะจับคุณโยนลงทะเล’ นิยายชุด ยอดวธู 1. ไลลา...สุดปรารถนา 2. ศวรรยา...ภรรยายอดรัก
พ่อของหนูเป็นคนร้ายลักพาตัว (เบนเบนคนหล่อ)
1.0K·นลพรรณ‘เปรมขอโทษ...แต่ตุ๊กตาหมีตัวนี้เป็นของลูกชายของเปรม คุณคืนตุ๊กตาให้แกเถอะนะคะ’ ‘คุกเข่าลงสิ’ ดนตร์สวนทันควันด้วยอารมณ์เคืองแค้น หากเขาไม่ได้คาดคิดว่าเปรมปรีดาจะไร้ศักดิ์ศรีถึงขนาดทำตามคำสั่ง ‘เธอนี่มันไร้ค่าจริงๆ แค่อยากได้ตุ๊กตา เธอก็ทำได้ทุกอย่าง’ ‘เปรมคุกเข่าขอโทษคุณ เพราะเปรมกับพี่ชายทำผิดกับคุณ ส่วนตุ๊กตาตัวนี้เป็นของลูกชายของเปรม คุณควรคืนมันให้แกค่ะ’ ดนตร์หน้าชา...เปรมปรีดากำลังบอกว่าเธอติดค้างเขา เธอจึงคุกเข่าขอโทษ ส่วนลูกชายของเธอ เขาเป็นฝ่ายติดค้างเจ้าตัวเปี๊ยกนี้อย่างนั้นเหรอ ‘ฮ่อก...ฮ่อก...’ ‘โอ๊ย!’ สิ้นเสียงขู่ของคนตัวจ้อย เจ้าตัวก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว คนตัวใหญ่ที่นั่งบนเก้าอี้สะดุ้งสุดตัว เขาร้องเสียงดัง ไม่รู้เป็นเพราะความเจ็บหรือตกใจ เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก ------------------------- ‘อ้าปาก’ สิ้นเสียงห้าว พลันก็มีเสียงเล็กใสตามมาติดๆ ‘ง่ำ...’ กลิ่นข้าวต้มลอยมาพร้อมกับไอความร้อนเปรมปรีดาต้องลืมตามอง เห็นช้อนตักข้าวต้มมาจ่อถึงปากแล้ว ‘กิงเยยๆ’ เจ้าของดวงหน้าเล็กกลมชะโงกมาจนใกล้ ดวงตากลมจ้องมองมา พอเธอเลื่อนสายตาไปอีกด้าน พลันต้องพบกับดวงตาคมของผู้ใหญ่ตัวโตที่อยู่ในอาการเดียวกัน มือเรียวบางยกขึ้นเป็นเชิงห้าม แล้วบอกเสียงแผ่ว ‘ฉันกินเอง’ ไม่ไหวก็ต้องไหว...ใครจะกินได้ลงกันล่ะ ในขณะที่มีดวงตาสองคู่จ้องเขม็งจนตาแทบไม่กะพริบ เปรมปรีดาเชื่อว่าแม้ต้องเผชิญหน้ากับดนตร์ แต่เขาคงไม่ทำร้ายเธอ เธอขอเพียงแค่มีโอกาสได้อยู่ต่อจนถึงวันที่ลูกคลอดออกมาและได้เลี้ยงดูลูกต่อไป... เพียงเท่านี้เธอก็พอใจ -------------- นิยายชุด ลูกพีชแก้มกลม & เบนเบนคนหล่อ ประกอบด้วย 1. อุ้มรักเมียลับ (ลูกพีชแก้มกลม) 2. พ่อของหนูเป็นคนร้ายลักพาตัว (เบนเบนคนหล่อ)
รักรสหวาม
1.0K·นลพรรณเมื่อ ณรัณย์ เจ้าหนี้ของพ่อเข้ามายึดทุกสิ่งในไร่ ขวัญชนก จะต้านทานเขาได้อย่างไร ในเมื่อพ่อยกทรัพย์สมบัติทุกชิ้น...รวมถึงตัวเธอให้เขาไปแล้ว -------------------- ‘พ่อของเธอจาระไนมาได้ทั้งหมดว่าวัวหายไปจากฟาร์มกี่ตัว แยกเป็นตัวผู้และตัวเมียกี่ตัว รวมถึงไก่ในฟาร์มด้วย เขารู้ข้อมูลละเอียดมากกว่าฉัน เขาคำนวณราคาสัตว์พวกนั้น แล้วบอกว่ามันไม่ถึงครึ่งของความเสียหายที่ฉันพาเธอมาเก็บไว้ในบ้านหลังนี้’ ขวัญชนกหน้าร้อนผ่าว หล่อนกำลังถูกผู้ให้กำเนิดตีราคา แล้วนำไปเทียบกับสัตว์เลี้ยงในฟาร์ม หากมันคงยังเลวร้ายไม่พอ ผู้ชายคนนี้จึงไม่ยอมพลาดโอกาสที่จะเหยียบย่ำหล่อนซ้ำเข้าไปอีก ‘แต่ฉันจะบอกอะไรให้นะขวัญชนก สำหรับฉัน แม่วัวบราห์มันที่หายไปจากฟาร์มแค่ตัวเดียว มันก็มีค่ามากกว่าเธอหลายเท่า!’ ----------------------- ‘ฉันแค่อยากมั่นใจว่าถ้ามีคนตามมาเอาเรื่อง ฉันจะรอดจากข้อหาพรากผู้เยาว์’ มันไม่ใช่เหตุผลแท้จริงหรอก ณรัณย์ แค่อ้างขึ้นมา แล้วชำเลืองมองหล่อนด้วยความรู้สึกลุ้น ‘ฉันไม่ใช่เด็ก’ ‘ถึงยี่สิบหรือยัง’ เขาหยอดอย่างต้องการแหย่ แล้วได้ผลเสียด้วยสิ ‘ยี่สิบเอ็ด’ ขวัญชนก บอกเสียงดังฟังชัดอย่างให้รู้ว่าหล่อนอายุมากพอแล้ว หากริมฝีปากหยักกลับกระตุกยิ้มขัน มันไม่ได้มากมายหรอกถ้าจะเทียบกับผู้ชายวัยย่างสามสิบเอ็ดปีอย่างเขา เรียกว่าห่างกันสิบปีเต็มด้วยซ้ำ ‘เด็ก’ คนอายุมากกว่าถึงเลขสองหลักพูดขึ้นลอยๆ นิยายชุดโรมรัน มี 2 เรื่อง ประกอบด้วย 1. รักรสหวาม (คุณรัน + หนูขวัญ) 2. โรมปรารถนา (คุณโรม + หนูเล็ก)
อุ้มรัก ณ ริมใจ
683·นลพรรณ"คุณหลอกหนู" เสียงกระเส่าดังมาจากคนที่นอนคว่ำหน้า ดวงหน้าสวยแดงก่ำแนบกับที่นอน คนร่างกำยำที่กำลังขยับโยกอยู่ด้านบนชะลอจังหวะ แล้วโน้มใบหน้าลงมากระซิบถามเจือเสียงหอบ "หลอกอะไร" "คุณบอกว่าจะอ่อนโยนกับหนู" "อย่างนี้ไม่อ่อนโยนหรือ...ตรงไหนที่ไม่อ่อนโยน" "ทุกตรงเลย" หล่อนสวนกลับทันที หากต้องห่อกายด้วยความเสียดเสียวเมื่อเขากดสะโพกแกร่งเข้าใส่อย่างต้องการแกล้ง แก่นกายแข็งขึงดำดิ่งลึก ร่างสาวสั่นสะท้านเมื่อถูกบดอัดอย่างเต็มอารมณ์ เกมรักท่านี้ทำให้หล่อนสัมผัสถึงความใหญ่โตที่รุกรานเข้ามาเต็มๆ...ทุกจังหวะโยกคลึงมันทำให้หล่อนทั้งจุกทั้งสุข ------- ชีวิตของ พริมา เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จากเด็กสาวที่เคยอยู่กับย่า ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น จู่ๆ ก็ต้องเคว้งเหลือตัวคนเดียว หากโชคดีที่หล่อนได้หญิงชราใจดีที่เพิ่งพบหน้าเป็นที่พึ่ง... ทว่าบ้านนี้ยังมีลูกชายจอมเขี้ยวที่คอยแวะเวียนมาดูแลแม่ของเขาอยู่อีกคน สำหรับ อนาวิล ...เขาไม่ไว้ใจหล่อน เขาจึงต้องคอยดูแลและควบคุมหล่อน เผื่อหล่อนคิดไม่ดีกับแม่ของเขา เขาจะได้จัดการได้ทัน
รอยรักร้าย
11.0K·นลพรรณผ่านมาเกือบสี่ปี แทบไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่คิดถึงเขา... กระบอกตาร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงวันที่อ่านข้อความจากเขา มันเป็นข้อความสุดท้ายที่เขาตอบกลับมาหลังจากที่หล่อนทักไปหาเพื่อจะบอกเรื่องสำคัญ ไปรยาจดจำได้ทุกจังหวะความคิดและความรู้สึกในเวลานั้น หล่อนไม่เคยลืมมันได้เลย... พลันเสียงเจื้อยแจ้วที่แสนคุ้นเคยก็ดึงหญิงสาวให้ออกจากความหม่นหมอง 'แม่กุ๊บกิ๊บคร้าบ แม่กุ๊บกิ๊บอยู่หนาย คุณตาพาอชิไปซื้อขนมมาเยอะแยะเลยคร้าบ' สำหรับไปรยา ไม่ใช่เวลาหรอกที่ช่วยเยียวยารักษาแผลในใจ แต่เป็นเด็กชายอชิระผู้เป็นแก้วตาดวงใจของหล่อนต่างหาก --------------- “หนูอยู่บ้านนี้ใช่ไหม” “ใช่ครับ นี่บ้านของอชิ” “แล้วพ่อเราไปไหน” “อชิไม่รู้ครับ แต่อชิมีคุณตาตัวใหญ่ๆ ใหญ่กว่าคุณลุงด้วย อชิไม่กลัวคุณลุงหรอก” “พ่อเราหนีไป ไม่อยู่เลี้ยงเราใช่ไหม” เพิ่งรู้ตัวว่าตนใจร้ายเกินไปก็ตอนที่เห็นดวงหน้าเล็กนั้นเบ้ ทำท่าจะร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไม่ได้ไหลออกมา เพราะเจ้าตัวฮึบไว้ได้ทัน ก่อนจะมองแรงมายังเขา ทั้งที่น้ำใสๆ ยังรื้นหน่วยตา “อชิโป้งคุณลุง ไม่ให้คุณลุงมาบ้านอชิ” นิยายชุด หลานคุณนายอรอร ประกอบด้วย 1. ห่อไฟรัก (คุณอั๋น + หนูจิณ) 2. รอยรักร้าย (คุณอู๋ + กุ๊บกิ๊บ) 3. เล้าโลมรัก (คุณโอ๊ต + อาจารย์พริก)
ดอกเหมยห่อไฟ
1.0K·นลพรรณ"เฮีย" เสียงเล็กๆ จากเด็กหญิงทำให้ฉัตรฉายยิ้มกว้างอย่างชอบใจ เขาตรงไปหาแล้วนั่งยองๆ บนส้นเท้า สายตาระดับเดียวกับเด็กน้อย "ว่ายังไงคะ แตงหวานคิดถึงเฮียไหม" "คิดถึง คิดถึงเฮีย" เด็กน้อยพยายามพูด ตั้งใจบอกให้เขารู้ความคิดถึงของตัวเอง ฉัตรฉายเอื้อมมือไปหา เมื่อเด็กหญิงไม่ปฏิเสธ เขาจึงค่อยๆ อุ้มแกขึ้นมา ก่อนจะพูด...เหมือนว่าสื่อกับเด็กน้อยเท่านั้น "วันนี้แตงหวานต้องหยุดเล่นก่อน เพราะเฮียมีงานต้องทำ แตงหวานช่วยเฮียทำงานด้วย...ได้ไหมคะ" "ได้ค่ะ" เจ้าตัวน้อยรับคำแล้วปรบมืออย่างชอบใจอีกต่างหาก ญาณินยืนอึ้ง จับทางยังไม่ถูก มองเจ้าของบ้านที่อุ้มหลานสาวเดินลิ่วเข้าบ้านไปแล้ว จนได้สติถึงเร่งฝีเท้าตาม เดินขึ้นบันไดไปจนเขาผลักประตูห้องหนึ่ง "ส่งแตงหวานมาให้ฉันเถอะค่ะ คุณทำงาน แกจะกวนคุณ" "ใครบอกกันล่ะ แตงหวานจะช่วยเฮียทำงานใช่ไหมคะ" ตอนท้ายถามความเห็นจากคนในอ้อมแขน ซึ่งไม่ผิดหวัง มีเสียงตอบรับในทันทีเช่นกัน "ใช่ค่ะ...แตงหวานทำงาน" อะไรกันนี่ แม่หลานสาวจอมป่วนจะมาสนุกอะไรกันตอนนี้ ญาณินถึงกับทำหน้าปั้นยาก อ่อนใจกับทั้งผู้ใหญ่และเด็ก "มีงานสำหรับเธอด้วย สนใจไหม อย่างน้อยก็เป็นค่าเช่าบ้าน ค่าอาหารวันละสามมื้อ"
ห่อไฟรัก
2.0K·นลพรรณในฐานะลูกชายคนโตที่เป็นนักธุรกิจใหญ่ หน้าที่ของเขาไม่ใช่สานต่อกิจการ แต่เป็นการหาเมียทำลูกสักครึ่งโหลต่างหากเล่า ----------------------- ความสันโดษของ อาทิตย์ โปรแกรมเมอร์หนุ่มฝีมือดีต้องสั่นคลอน เมื่อ จิณณา หรือแม่ขนุนอวบเข้ามาอาศัยอยู่ภายใต้ชายคาบ้าน
เล้าโลมรัก
1.0K·นลพรรณ“ผมชื่ออายุธ เป็น เอ่อ...คนรักของพริกครับ” “งั้นเหรอ สักสองสัปดาห์ก่อน เจ้าพริกนั่งอยู่กับผมตรงนี้ มันบอกว่าชาตินี้จะไม่แต่งงาน เผลอแป๊บเดียว วันนี้พาผู้ชายมาหา แถมบอกว่าเป็นคนรักของมันอีก ลูกสาวของผมนี่ไม่ธรรมดานะ คุณว่าไหม” เสียงของนายสมานไม่เบานัก จนอายุธเกรงว่าข้างบ้านจะได้ยิน ดังนั้นคนที่อยู่ในห้องกรุกระจกที่กำลังถ่ายรูปโมเดลรถยนต์...มีหรือที่หล่อนจะไม่ได้ยินด้วย “พ่อ! นี่ลูกไง ทำไมพูดกับเขาอย่างนั้น” พิจิกาโผล่หน้าจากกรอบประตูห้องทำงานของพ่อ แล้วส่งเสียงพ้อ อายุธนั่งนิ่ง มองสองพ่อลูกสลับกัน เขากำลังประเมินท่าทีของคู่สนทนา “แล้วนี่คุณเอาอะไรมาด้วย”
ทางรักของซาตาน
6.0K·นลพรรณนอกจากเธอต้องมาเป็นพนักงานบัญชีที่แสนจะไม่ถนัดแล้ว ยังถูกเขากลั่นแกล้งให้หัวปั่นอีกสารพัด เขาช่างกวนโมโห ชีกอ เจ้ามารยา แถมยังทำเป็นหมาหยอกไก่ จนเธอต้องหาวิธีรับมือกันไม่เว้นวัน แต่กว่าปณิตาจะรู้ตัวก็ต้องตกใจซ้ำ...เมื่อพบว่าเธอได้หลวมตัวเดินเข้ากรงเล็บราชสีห์เสียแล้ว +++++++++++ เขาคือ สีหราช นักธุรกิจหนุ่มเจ้าของบริษัทส่งออกอาหารทะเลแช่แข็ง ความสมบูรณ์แบบทั้งรูปลักษณ์และฐานะทำให้เขากลายเป็นผู้ชายในอุดมคติของสาวๆ ได้ไม่ยาก หากชายหนุ่มกลับมุ่งมั่นต่อการทำงาน จนได้ช่วยเหลือหญิงสาวตกงานคนหนึ่งไว้อย่างลับๆ หัวใจเจ้าป่าร้องบอกให้เก็บเธอมาไว้ใกล้ๆ หากการได้เธอมานั้นกลับไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะเธอแสนจะพยศและกล้าต่อล้อต่อเถียงอย่างไม่หวั่นเกรงเจ้านายใหญ่เช่นเขาเลย แต่เมื่อคิดจะสอยแม่กระต่ายขาวให้มาอยู่ในกรงเล็บราชสีห์อย่างถาวรแล้วละก็... ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟที่ไหน ชายหนุ่มก็ไม่หวั่นอยู่แล้ว ++++++++++ เพราะความหวังดีต่อเขาแบบไม่ดูตาม้าตาเรือแท้ๆ ทำให้พนักงานเกือบจะดีเด่นอย่างปณิตาต้องตกอยู่ในสภาพคนว่างงานแบบไม่มีทางเลี่ยง คิดไปก็อดโมโหไม่ได้...ถ้ารู้ว่าทำดีแล้วไม่ได้ดี อย่างนี้เธอก็จะร้ายซะให้เข็ด!
ติรยาคว้ารัก
5.0K·นลพรรณเธออาศัยอยู่ในบ้านมานาน เขาเห็นเธอตั้งแต่เป็นนักศึกษา เดินสวนกันไปมาตั้งหลายครั้ง ไม่เคยเลยที่เธอจะสะดุดตาเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานถึงห้าปี จู่ๆ เธอก็ทำให้หัวใจของเขากระตุก... -------------------------------- ‘คุณธามเคยคิดจะแต่งงานไหมคะ’ คนถูกถามเงียบไป...เหมือนกับว่าคำถามนี้ยากเกินไปสำหรับเขา ‘แล้วถ้าเรามีลูก...’ ‘จะมีได้ยังไง ฉันป้องกัน’ คำถามที่สองได้รับคำตอบทันที เหมือนว่าคำตอบนี้มันถูกเตรียมรอไว้อยู่แล้ว เจ็บแปลบไปทั้งหัวใจ มีคำพูดเป็นล้านคำที่ติรยาอยากบอกเขา แต่เมื่อเขายืนยันว่าอย่างนั้น เธอจึงเลือกที่จะเก็บมันไว้กับตัวเอง --------------------------------- ‘ลูกของเรา...ชื่ออะไร’ ติรยานิ่งเงียบ ไม่ยอมตอบคำถาม จนธามต้องถามซ้ำ ‘แกชื่ออะไร’ ‘คุณถามถึงใคร’ ‘ลูก...’ หญิงสาวถลึงตาใส่ ขณะที่ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ อย่างยอมรับ...แล้วเปลี่ยนคำเรียกขานลูกตัวเอง ‘ยายหนูชื่ออะไร’ ‘พริมโรส...เรียกโรสก็ได้ค่ะ’ ‘โรสหรือ โรสของพ่อ’ เสียงห้าวทุ้มสั่นพร่า หากดวงตาหวานเขียวปัด เธอยังไม่ซึ้งกับความเป็นพ่อของเขาหรอกนะ ------------------------------------------- นิยายชุด ปาป๊าตามหารัก 1. ติรยาคว้ารัก 2. ต้านรักธัญรดี 3. นิววราปรารถนาเพียงเธอ
ต้านรักธัญรดี
2.0K·นลพรรณ'ลูกหน้าตาเหมือนผมหรือครับ？' 'เหมือนอย่างกับแกะ คุณดูจมูกแกสิ แล้วผิวก็แดงไปทั้งตัว โตขึ้นมาเจ้าด้าคงมีผิวขาวเป็นฝรั่งมากกว่าจะมีผิวสีน้ำผึ้งเนียนอย่างแม่เขา' กันต์ตั้งใจมองมากขึ้นเมื่อป้ารพีบอกว่าลูกหน้าตาเหมือนเขา ขณะเดียวกันก็ปรายตามองแม่ของลูกที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ใกล้แค่เอื้อม เขาอยากกอดเธอให้สมกับความคิดถึง แต่ติดที่ป้ารพียังประกบเขาอยู่ตลอด ชายหนุ่มนั่งอยู่ข้างทารกน้อย เขาโน้มตัวไปมองแกใกล้ๆ แล้วยิ้มชอบใจ แปลกดีแฮะ มองไปมองมา เจ้าก้อนในห่อผ้านี่ก็น่ารักเหมือนกัน ป้ารพีมองการพบกันครั้งแรกของพ่ออยู่อย่างขำระคนเอ็นดู ส่วนคนเป็นแม่ที่นอนอยู่ไม่ห่างกลับรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ไปทั้งตัว ดีนะที่ป้ารพียังอยู่ตรงนี้ด้วย... * นิยายชุด ปาป๊าตามหารัก * 1. ติรยาคว้ารัก (คุณธาม+ปลากริม) 2. ต้านรักธัญรดี (คุณกันต์+หนูดี) 3. นิวราปรารถนาเพียงเธอ (คุณเจตน์+มะนาว)
นิวราปรารถนาเพียงเธอ
1.0K·นลพรรณ'เธอคิดว่าคนเราจะมีโอกาสทายาที่ก้นคนอื่นสักกี่ครั้งในชีวิต ถึงจะได้ลืมกันง่ายๆ' 'คนโรคจิต ตอนนั้นหนูเป็นแค่เด็กประถม' * นิยายชุด ปาป๊าตามหารัก * 1. ติรยาคว้ารัก (คุณธาม+ปลากริม) 2. ต้านรักธัญรดี (คุณกันต์+หนูดี) 3. นิวราปรารถนาเพียงเธอ (คุณเจตน์+มะนาว)
เบี้ยปรารถนา
4.0K·นลพรรณ"เธอเป็นผู้หญิงของเขา แล้วเคยเจอเขาหรือเปล่า รู้หรือว่าเขาเป็นคนยังไง" "ทำไมจะไม่รู้ ถึงเขาจะแก่ แต่ฉันชอบเขา คุณใหญ่ใจดี ไม่หยาบคายอย่างนาย จำไว้นะ อย่าบังอาจแตะต้องตัวฉันอีก ไม่งั้นฉันจะฟ้องเขาให้สั่งคนจับนายยิงเป้า" หล่อนประกาศก้อง คนร่างใหญ่ถึงกับยืนจังงัง หากปิ่นลดาตีความไปว่าเขากำลังกลัวโทษที่หล่อนขู่ "อย่าตามมานะ ถ้าไม่อยากตาย" หล่อนถอยอีกสามก้าว ก่อนหันกายวิ่งหนี ร่างน้อยในชุดเสื้อคลุมสีขาวที่เห็นลางๆ ในคืนเดือนมืดจากไปอย่างไม่เหลียวหลัง รัชตะมองตาม ดวงตาคมหรี่ลง กระตุกยิ้มอย่างจอมวายร้าย อย่างนี้จะพึ่งเทคโนโลยีผลิตเลือดเนื้อเชื้อไขให้โง่ทำไม ก็หล่อนร่ำร้องอยากเป็นผู้หญิงของนายใหญ่ใจจะขาดแล้ว! * นิยายชุดสิงห์หนุ่มแห่งเชียงราช * ภาค เลือดขัตติยะ 1. เบี้ยปราถรถนา (รัชตะ+ปิ่นลดา) 2. มายาสีฝุ่น (รัชภาคย์+พราวพิชชา) ภาค ดอกไม้กลางป่าหนาว 1. กล้วยไม้ล้อมตะวัน (ไรวินทร์+ณิชา) 2. ดอกเหมยห่อไฟ (ฉัตรฉาย+ญาณิน) 3. บัวยั่วเพลิง (แม็กซ์เวล+บัวบูชา)
เจนนิสา...ยอดยาหยี
1.0K·นลพรรณถูกอดีตนักเลงหัวไม้ส่งเถ้าแก่มาทาบทามสู่ขอ ความรู้สึกแรกคือช็อก! ความรู้สึกต่อมา...นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ฉันไม่ตลกด้วยนะ ดิน...อิทธิ การที่จู่ๆ หนุ่มโสดที่ใช้ชีวิตโลดโผนอยู่ในต่างแดนนานเกือบสิบปี ต้องกลับมาดูแลหลานสาววัยสามขวบนั้น มันไม่ใช่เรื่องง่าย ใครๆ ก็บอกว่าเขาไม่ควรเข้าไปยุ่ง แต่พอเห็นดวงตากลมที่ละม้ายพี่ชาย เขาก็ตัดใจจากแม่หนูไม่ได้ เอาวะ! มาถึงขั้นนี้แล้วก็ต้องเดินต่อไป ถ้าคนเดียวไม่ไหว ก็...ดึงใครมาช่วยอีกแรงแล้วกัน ------------------------------------- แค่สัมผัสบางเบา เจนนิสา ก็ยิ้มออกมา...อิทธิ ไม่ได้นอนหลับ หญิงสาวนั่งลงเคียงข้างแล้วโน้มตัวไปเรียกเขาเบาๆ ‘พี่ดิน ทำไมนอนเร็วจัง เหนื่อยหรือ’ เสียงครางอือในลำคอหนา หญิงสาวไม่รู้ว่าเขาต้องการสื่ออะไร จึงถามไปอีกรอบ ‘พี่ดินง่วงนอนหรือ แต่ตอนนี้เพิ่งทุ่มกว่าเองนะ แถมเมื่อคืนพี่ดินก็นอนหลับทั้งคืนแล้วด้วย’ เจ้าหล่อนถามเหมือนทวงสัญญา... คนตัวใหญ่ได้ยินชัดเจน หากเขาก็ยังนอนนิ่งอยู่เช่นเดิม พลันต้องสะดุ้งเมื่อเจ้าสาวคนสวยโถมเข้ามากอดเขาไว้ทั้งตัวแล้ว
มายาสีฝุ่น
2.0K·นลพรรณมายาสีฝุ่น โดย อรอิสรา นิยายโรมานซ์ชุด สิงห์หนุ่มแห่งเชียงราช เมื่อ พราวพิชชา สาวสวยจากเมืองเพิร์ท กลับมายังเชียงราช โดยใช้สิทธิ์ลาพักร้อนสิบห้าวันมาทำภารกิจบางอย่าง...ทั้งหมดก็เพื่อน้องสาว อะไรๆ ก็เป็นไปตามแผน มันดูสำเร็จไม่ยาก แต่แล้วก็มีมนุษย์ป่าเถื่อนอย่าง รัชภาคย์ โผล่มาทำให้แผนของเธอล่มไม่เป็นท่า พราวพิชชาคิดว่าตัวเองแกร่งพอ รับมือเขาได้แน่นอน คราวนี้จะตอกกลับเขาให้หน้าหงาย สมกับที่เคยกวนอารมณ์เธอมาแล้วครั้งหนึ่ง แค่สบโอกาสเถอะ เธอจะจัดการให้อยู่หมัด ♥♥♥ แล้วจะเป็นไปได้แค่ไหน... เมื่อพราวพิชชาไม่รู้เลยว่าคู่ปรับเก่าอย่างรัชภาคย์มีแผนอะไรอยู่ในใจ เกมนี้เธอจะได้เอาคืนเขา... หรือจะเป็นเขาที่ทำให้ชีวิตเธอพลิกคว่ำคะมำหงายตลอดการลาพักร้อนกันแน่ +++++++++ ‘คนท้องคนไส้...หมายถึงลดางั้นหรือคะ ลดาท้องหรือ’ ‘อ้าว! ไม่รู้เหรอว่าน้องสาวคุณท้องจนจะคลอดแล้ว คุณป้า’ พราวพิชชา ถึงกับกำหมัดแน่นเมื่อได้ยินคำพูดสวนของ รัชภาคย์ เธอตั้งใจจะไม่สนใจมนุษย์ป่าเถื่อนคนนี้อยู่แล้ว แต่วาจาเราะร้ายที่กระทบโสตประสาท ไม่อาจทนไหวจริงๆ แล้วชายชราที่ดูน่าเกรงขามก็ห้ามทัพ...เป็นครั้งที่เท่าไหร่เธอก็ไม่ได้จำ ‘นายเล็ก หยุดพูดสักห้านาทีเถอะ คุยไม่รู้เรื่องกันพอดี’ ท่านชายปราม แล้วถามแขกสาว ‘ชื่ออะไรล่ะหนู จะได้ให้เด็กบอกนายใหญ่ถูก’ ‘พราวพิชชาค่ะ พี่สาวของลดา’ ‘ชื่อยังกะลิเก’ เสียงเปรยเข้าหูในระยะประชิด พราวพิชชาต้องกลั้นอารมณ์อีกรอบ...
กล้วยไม้ล้อมตะวัน
1.0K·นลพรรณเมื่อคนแปลกหน้า นัยว่าเป็นเศรษฐีใหม่เข้ามาในเชียงราช เขากว้านซื้อบ้าน ที่ดินและทรัพย์สินที่ตกทอดมาตั้งแต่ต้นตระกูลของ ณิชา ไป ทายาทที่เหลือเพียงคนเดียว แถมยังสิ้นเนื้อประดาตัวอย่างเธอจะทำอย่างไรได้ นอกจากทำใจยอมรับ คิดจะหลีกทางให้อย่างเจียมเนื้อเจียมตัวที่สุด แต่นั่นไม่นับรวมถึงการถูกทำร้ายจิตใจ ดูหมิ่นเกียรติไม่เว้นวัน มันทำให้ณิชาสุดจะทน...จากที่คิดจะถอยอย่างสงบ จึงฮึดสู้ขึ้นมาบ้าง คอยดูนะ เผลอเมื่อไหร่ ณิชาคนนี้จะตลบหลัง เอาทุกอย่างคืนมาให้หมด! ส่วน ไรวินทร์ คนอย่างเขาคงไม่เหมาะกับการปิดทองหลังพระจริงๆ สำหรับแม่คุณหนูตกอับอย่างณิชาคงเข้ากับสำนวนไทยที่ว่าทำคุณบูชาโทษแท้เชียว เมื่อเสียเงินไปก็มาก แต่เจ้าตัวยังทำตัวร้ายกาจไม่เลิก เขาก็หมดความอดทนได้เหมือนกัน แม่จอมวายร้าย งั้นมาลองดูกันสักตั้งไหม ว่างานนี้ใครจะอยู่หรือใครจะไป! .................... “ตกใจที่ฉันรู้ใช่ไหม จะบอกให้ว่าขณะที่คุณอวดตัวว่ารู้เรื่องของฉัน การเคลื่อนไหวของคุณ เรื่องของคุณก็ไม่เป็นความลับ สำหรับฉันเหมือนกัน ฉันรู้ว่าคุณเข้ามาเชียงราชทำไม เพียงแต่ยังไม่มีหลักฐาน แต่ถ้าฉันหาได้เมื่อไหร่จะส่งให้ตำรวจ อย่าคิดจะมาสร้างเครือข่าย สร้างอิทธิพลในเมืองนี้ได้ สักวันคุณจะตกเป็นผู้ร้ายที่ถูกส่งตัวข้ามแดนกลับไปรับโทษ” คำขู่ดุเดือดจากคนร่างกลมกลึงอรชร มันทำให้ ไรวินทร์ นึกอยาก...สั่งสอนให้รู้จักเขาเสียเดี๋ยวนี้ ชายหนุ่มเดาะลิ้น ปรายตามองแม่แมวน้อยที่กำลังสู้สายตาอย่างไม่ยอมแพ้ นึกพอใจในความเก่งกล้าของ ณิชา อย่างถึงที่สุด มันช่างผิดกับภาพแรกที่เห็นลิบลับ... แล้วอยากรู้ต่อมาว่าภายใต้ผิวขาวนวลแลดูบอบบาง กับท่าทางนิ่มนวลนั้น หล่อนจะซ่อนไฟร้อนอยู่สักขนาดไหน ซีรีย์ชุด สิงห์หนุ่มแห่งเชียงราช **วรรณกรรมสำหรับผู้ใหญ่**
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา
5.0K·นลพรรณขวัญรดาไม่รู้ว่าเช้าวันแรกของชีวิตแต่งงานสำหรับผู้หญิงคนอื่นนั้นเป็นอย่างไร แต่สำหรับเธอ มันมีแต่ความหวาดหวั่นและไม่มั่นใจเอาเสียเลย... --------- ‘เอามาปั๊มลูกเฉยๆ ไม่ได้แต่งมาเป็นเมียเชิดหน้าชูตา เรื่องนี้คนวงในเขารู้ เขาอยากให้มีทายาทรุ่นสามหลายคน เธอสังเกตหรือเปล่าว่าที่ผ่านมาพวกเขามีลูกชายแค่คนเดียว ส่วนลูกสาวก็ไม่มีสักคน เหมือนพวกเขามีกรรม เธอลองไปค้นข่าวเก่าๆ ดู ท่านประธานแต่งงานกับแม่ของคุณติณณ์ไม่กี่ปีก็หย่า มีลูกคือคุณติณณ์คนเดียว พอแต่งงานใหม่ก็กลายเป็นว่าภรรยาใหม่มีลูกไม่ได้ เพราะมดลูกไม่แข็งแรง’ คนที่ถูกยัดเยียดให้กลายเป็นผู้ลอบฟังเกือบหลุดเสียงอุทาน... คนอะไรรู้ถึงมดลูกของคนอื่น บ้ากันหรือเปล่า ------- ‘หนูอยู่ในนี้ใช่ไหม แม่ยังไม่บอกเรื่องของหนูให้ใครรู้ แต่อีกไม่นานหรอก แม่จะพาหนูไปรู้จักกับคุณตาคุณยาย พวกท่านจะต้องดีใจที่หนูมาแล้ว อ้อ! หนูยังมีคุณป้าคนสวยด้วยนะ’ มือบางวางทาบบนหน้าท้องที่ยังแบนราบ เธอทักทายลูกน้อยด้วยการไล้วนรอบๆ ท้องอย่างที่ทำอยู่ทุกวัน ขวัญรดาเชื่อว่าชีวิตน้อยๆ ที่ก่อเกิดขึ้นมาสามารถรับรู้สิ่งที่เธอสื่อไปถึง เธอพูดคุยและสัมผัสลูกทุกวันตั้งแต่รู้ว่าเขามีตัวตนอยู่ในท้องของเธอ ‘ส่วนพ่อของหนู...’ ก้อนบางอย่างถูกกลืนลงในลำคอ ขวัญรดาส่ายหน้าไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไป ‘พ่ออยู่กับเรา พ่ออยู่ใกล้ๆ เราทุกวัน แต่แม่ยังไม่บอกพ่อว่าแม่มีหนูแล้ว... แม่โกหกพ่อว่าแม่คุมกำเนิด แม่ไม่รู้ว่าถ้าพ่อรู้ความจริง เขาจะโกรธแม่ที่ปิดบังเขาหรือเปล่า’