Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
OMG เมื่อโค้ชลงสนามรัก
647·นญาดา"นายกับฉันเราลองมาเป็น FWB กันดูมั้ย" "มีเทสเตอร์มั้ยครับ? ถ้าของไม่ดีทำไงอ่ะ" "กลัวเทสแล้วจะติดใจน่ะสิ" "อย่าท้าทายระบบ" "ระบบนี้แรงมั้ยคะ? พอดีเป็นคนขี้สงสัย"
Sayhibaby อยากรักต้องทักค่ะ
2.0K·นญาดา"พี่แทนจอดตรงนี้ก็ได้ค่ะ" ยังไม่ทันที่แทนจะตอบน้ำหอมก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อนเพราะเห็นว่ารถขับมาเกือบถึงหน้าร้านแล้ว แทนเลี้ยวเข้าไปจอดตรงจุดที่นิ้วเรียวชี้บอก สายตาคมกวาดมองไปรอบๆ บริเวณถึงจะรู้จักร้านนี้แต่เขาก็ยังไม่เคยเข้าไปนั่งในร้านมาก่อน "คืนค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง" น้ำหอมพูดพลางยื่นเสื้อช็อปคืนให้เจ้าของก่อนจะหยิบเสื้อแขนยาวตัวใหญ่ของตัวเองขึ้นมาใส่แทน "กลับยังไง" มือเรียวที่กำลังจะยกกระเป๋าเป้ขึ้นจากที่วางเท้าชะงัก ใบหน้าสวยหันไปมองเจ้าของคำถามก่อนจะระบายยิ้มหวานออกมา "กลับกับพี่ในร้านได้ค่ะ พี่เขาอยู่หอเดียวกับหอม" ตอนนี้น้ำหอมขอคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาต้องชอบเธอหนึ่งพันเปอร์เซ็นต์เพียงแต่เป็นคนที่พูดไม่เก่งอย่างที่พี่เฟิร์นเคยบอก ถึงจะพูดไม่เก่งแต่การแสดงออกของเขากลับทำให้เธอรู้สึกได้อย่างชัดเจน "อืม..." แทนตอบรับในลำคอเบาๆ ท่าทางของเขาเหมือนมีอะไรจะพูดต่อแต่ก็เงียบไป น้ำหอมจึงลังเลว่าเธอควรจะเปิดประตูลงจากรถไปเลยดีไหมก่อนจะสังเกตเห็นเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นตรงขมับของแทน น้ำหอมเข้าใจทันทีว่าทำไมเขาถึงเปิดแอร์ในรถอุณหภูมิตั้งยี่สิบองศาเพราะปกติเขาต้องเป็นคนขี้ร้อนแน่ๆ แต่ก็ยังยอมปรับแอร์เพราะกลัวว่าเธอจะหนาว ทำไมน่ารักจัง แทนเป็นคนนิ่งๆ ขรึมๆ พูดไม่เก่งเท่าไหร่อ่ะถ้าแกชอบก็อ่อยๆ มันหน่อยแล้วกัน ประโยคของเฟิร์นที่ดังแทรกขึ้นมาในหัวทำให้น้ำหอมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าแทนอีกครั้ง "ไลน์หอมพี่ก็มีแล้วนี่คะ อยากรู้ว่าหอมถึงบ้านหรือยังก็แค่ทักมาถามเอง" พูดจบก็ได้แต่รอลุ้นว่าแทนจะตอบกลับมาอย่างไรถ้าเขาบอกว่าไม่อยากรู้เธอจะได้รีบโกยเศษหน้าของตัวเองลงจากรถ "เธออ่อยฉัน?" แทนถามพลางเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ดวงตาคมกริบจ้องมองมาทางเธอ แขนข้างขวาพาดอยู่บนพวงมาลัยด้วยท่าทางสบายๆ แต่กลับส่งเสริมให้เขาดูหล่อขยี้ใจสุดๆ ในสายตาของน้ำหอม เอาวะไอ้หอม! ลองดูก็ไม่เสียหายอะไรนี่หว่า "ไม่ทักรักไม่เกิดนะคะ" น้ำหอมตอบพร้อมกับขยิบตาอย่างที่เธอชอบทำเวลาอยู่กับเพื่อนๆ ก่อนมือเรียวจะรีบเปิดประตูลงจากรถพร้อมกระเป๋าเป้ใบใหญ่ของตัวเอง ร่างบางกอดกระเป๋าเป้เดินเร็วๆ จนแทบจะวิ่งเข้าร้านด้วยความเขินอายในประโยคของตัวเอง งานพีอาร์ทำให้เธอพูดจาหยอกล้อกับลูกค้าในร้านบ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยรู้สึกหัวใจเต้นแรงแบบนี้มาก่อน ส่วนคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยก็เผลอหลุดยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ดวงตากลมโตที่มองมาทางเขาตาแป๋ว รอยยิ้มที่ประดับอยู่บนใบหน้าสวย ไหนจะเสียงหวานที่คอยถามเจื้อยแจ้วตลอดเวลาแต่เขากลับไม่รู้สึกรำคาญ รวมๆ แล้วมันทำให้เธอดูน่ารักน่าเอ็นดูจนเขาไม่อยากละสายตาไปไหนเลย บ้าเอ้ย! กูมานั่งยิ้มคนเดียวอะไรตรงนี้วะ
Risk Heart ดั่งใจผูกรัก
7.0K·นญาดา"ปะ ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ ฉันขอโทษจริงๆ ค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปหลอกคุณเลย ฉันมีความจำเป็นจริงๆ ค่ะ" ฉันละล่ำละลักออกไปด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน อยากให้เขาใจเย็นแล้วช่วยฟังสิ่งที่ฉันอยากอธิบาย ฉันไม่ได้ตั้งใจเข้ามาหลอกเขาเลยเพียงแค่ยังหาเวลาบอกเรื่องนั้นกับเขาไม่ได้เท่านั้นเอง ความจริงแล้วเขาต่างหากล่ะที่หลอกฉัน คนที่ต้องรู้สึกเสียใจมันเป็นฉันต่างหาก แกร๊ก! ปืนสีดำทมิฬถูกยกขึ้นจ่อที่ศีรษะของฉันในขณะที่เจ้าของปืนกลับระบายยิ้มหวานส่งมาให้แทน "หนูอยากเป็นเมียพี่ไม่ใช่เหรอคะ" เขายังคงระบายยิ้มหวานทั้งๆ ที่ปืนจ่อศีรษะคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง "ฉะ...ฉันขอโทษค่ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวายในชีวิตของคุณอีกเลย" "บังเอิญพี่ไม่ได้ต้องการแบบนั้นซะด้วยสิ" "ละ แล้วคุณต้องการอะไรคะ" "ปัง!" "เฮือก!" จู่ๆ คุณธีโอก็พูดเสียงดังพร้อมกับแกล้งกดปืนลงเหมือนจะยิงฉันจริงๆ น้ำสีใสที่คลอหน่วงอยู่ตรงขอบตาร่วงลงมาเป็นสาย "ร้องไห้ทำไมคะ พี่ทำหนูตกใจเหรอ" เอ่ยถามพลางยกยิ้มมุมปาก มือหนาค่อยๆ เลื่อนเข้าหาใบหน้าของฉันกลับโดนปัดมือทิ้งเสียก่อน "คุณมันคนบ้า!" ฉันตวาดออกไปอย่างสุดจะทน เขาเหมือนคนโรคจิตที่คำพูดกับการกระทำสวนทางกันสุดๆ ทั้งที่รู้ว่าฉันกลัวแต่ก็ยังคิดจะแกล้งกันอยู่ได้ แถมยังไม่คิดจะฟังเหตุผลอะไรของฉันเลยสักนิด.... "หึ! หมดเวลาเล่นสนุกแล้วค่ะ" คุณธีโอลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพลางยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกาก่อนจะถอนหายใจออกมาราวกับเหนื่อยหน่ายเสียเต็มประดา "เฮ้อ~ หนูออกมาเล่นวิ่งไล่จับตอนตีหนึ่งแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะคะ รู้มั้ยว่าพรุ่งนี้พี่มีงานเช้า" เขาปรายตามองมาทางฉันก่อนจะหันไปสั่งบอดี้การ์ดที่ยืนรออยู่ข้างหลังแล้วเดินนำไปที่รถตู้เบนซ์ของตัวเอง "พาไปขึ้นรถ" "ปล่อยนะ ฉันไม่ไป! ปล่อยเดี๋ยวนี้" ฉันพยายามดิ้นเพื่อเอาตัวรอดเมื่อบอดี้การ์ดชุดดำเดินเข้าไปหิ้วปีกทั้งสองข้าง รู้หรอกว่าไม่มีทางรอดแต่ฉันก็ไม่อยากยินยอมพร้อมใจเดินตามเขาไปเฉยๆ "อย่าขัดขืนเลยนะครับคุณเจนิส จะเจ็บตัวเปล่าๆ" พี่ฟาริคหันมาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ สุดท้ายฉันก็ถูกพาขึ้นไปนั่งบนรถข้างๆ กับคุณธีโอที่กำลังทอดมองออกนอกต่างรถ นิ้วชี้เคาะลงบนตักแกร่งราวกับกำลังใช้ความคิด "ต้องทำยังไงคุณถึงจะยอมปล่อยฉันไป" ในเมื่อหนียังไงก็คงหนีไม่พ้น ทางเดียวคือทำให้เขาพอใจแล้วยอมปล่อยฉันไปเองสินะ "ครางชื่อพี่เสียงหวานๆ ค่ะ"
Danger ร้ายหวงรัก
8.0K·นญาดาเธอแต่งงานกับเขาเพราะหมดศรัทธาในความรัก ส่วนเขาอยากเอาชนะคนที่รักเดียวใจเดียวอย่างเธอ “ถ้ามีโอกาสเมื่อไหร่ฉันจะฆ่าคุณทันที!” “ก็ดี ฉันจะได้ไม่รู้สึกผิดถ้าพลั้งมือทำเธอตายบนเตียง”
Warning ใต้อาณัติรัก
2.0K·นญาดาเพราะกำลังจะเสียเขาไปเธอจึงได้รู้หัวใจตัวเอง... “คาร่าไม่อยากให้คุณโรมไปเป็นของคนอื่น” “งั้นก็ทำให้พี่ตกเป็นของคาร่าสิครับ”
Lover วอนเธอ[กลับ]มารัก
4.0K·นญาดาคุณคิดว่าคนเราจะสามารถรอคำตอบจากใครคนหนึ่งได้นานสักแค่ไหนกันนะ... 1 ชั่วโมง 3วัน 5สัปดาห์ 7เดือน หรือ...10ปี “ฉันชอบคุณ^^ ก็เลยอยากจีบคุณค่ะ” “คิดจะเล่นตลกอะไรอีก!” “โมโหอะไรของคุณเนี้ย” “โมโหที่คุณคิดอยากจะไปก็ไป อยากจะมาก็มา! ผมไม่ใช่ไอหน้าโง่ในวันนั้นที่ให้คุณปั่นหัวเล่นอีกแล้วนะ!”
Destiny พรหมลิขิตติดรัก
22.0K·นญาดาเมื่อมาเฟียตกหลุมรักอินฟลูสาวสวยฯ -------------------------------------- ทำไมเขาทำอะไรดูดีไปหมดทุกอย่างเลยนะ หน้าก็หล่อ แขนที่ยื่นไปจับพวงมาลัยเห็นเส้นเลือดปูดขึ้นเล็กน้อยนั่นดูเซ็กซี่สุดๆ ทำเอาหัวใจดวงน้อยของฉันเต้นแรงไม่หยุด "แต่งงานกัน" "แต่งค่ะ" ฉันตอบกลับไปอัตโนมัติแล้วมองหน้าเขาด้วยสายตาเคลิบเคลิ้มก่อนจะรู้สึกตัว "ห๊ะ! O_O" ฉันหันมองรอบๆตัวความตกใจ ตอนนี้เขามาจอดรถอยู่หน้าคอนโดฉัน แล้วเมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรนะ "คะ คุณพูดว่าอะไรนะคะ" "ฉันไม่ชอบพูดซ้ำ" เขาตอบกลับพลางมองฉันด้วยสายตาที่เรียบนิ่งเหมือนเดิม มือข้างขวายังคงพาดอยู่บนพวงมาลัยด้วยท่าทางสบายๆ "มะ...เมื่อกี้คุณบอกให้เราแต่งงานกันเหรอคะ" "เธอตกลง"
Revenge เกมแค้นแสนรัก
1.0K·นญาดาเธอเข้ามาเพื่อแก้แค้นครอบครัวของเขา แต่เขากลับเป็นความใจดีเดียวบนโลกใบนี้ของเธอ
ลิขิตรัก ยัยเพื่อนสนิท [ซีรีย์ชุดลิขิตรักลำดับที่4]
13.0K·นญาดาใครบอกว่าเขาข้ามเส้นเพื่อนสนิท ในเมื่อเขาไม่เคยเห็นเธอเป็นเพื่อนเลยด้วยซ้ำ
ลิขิตรัก ยัยคุณหนู [ซีรีย์ชุดลิขิตรักลำดับที่3]
7.0K·นญาดาเขาจำเป็นจะต้องไปเรียนต่อที่เมืองนอกก็เลยตัดสินใจสารภาพรักเธอออกไป แต่กลับโดนเธอปฏิเสธแถมยังบอกให้เขา 'กลับไปดูสารรูปตัวเองซะบ้าง'และการกลับมาเมืองไทยของเขาอีกครั้ง เธอกลับจำเขาไม่ได้!!
ลิขิตรัก ยัยแฟนเก่า [ซีรีย์ชุดลิขิตรักลำดับที่2]
10.0K·นญาดาเพราะปาร์ตี้เลี้ยงฉลองที่ฉันได้เป็นหมอแท้ๆ พวกเพื่อนตัวดีถึงได้มอมเหล้าฉันจนนอนแฮงค์ปวดหัวอยู่ตอนนี้ แล้วนี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี้ย! ทำไมฉันถึงตื่นขึ้นมาบนเตียงนอน 'แฟนเก่า' อย่างเขาได้!
ลิขิตรัก ยัยเลขา [ซีรีย์ชุดลิขิตรักลำดับที่1]
24.0K·นญาดาเธอเป็นเลขาเฉิ่มๆ แต่งตัวเชยๆอยู่ข้างกายเขามาตั้งสามปี ทำไมเขาไม่เคยรู้เลยนะว่าตอนกลางคืนเธอจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนขนาดนี้ ไหนๆอาม่าก็สั่งให้เขารีบแต่งงานอยู่แล้ว แผนรวบรัดยัยเลขานี่แหละเวิร์คที่สุดแล้ว
ไฟซ่อนรัก
6.0K·นญาดาเมื่อเธอหลุดเข้าไปในนิยายเรื่องที่ตัวเองเป็นคนเขียนและต้องปะทะคารมกับพระรองนิสัยสุดเถื่อนที่เธอแต่งขึ้นมาเองกับมือ 'ถ้าพระเจ้าจะส่งฉันมาเจอนายไฟนรกโลกัณฑ์นี่ ส่งฉันไปหายมบาลเถอะค่ะ'