Genres
เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่
ถูกบังคับเป็นตัวแทนของงานแต่งงานนี้ เธอแต่งงานกับผู้ชายที่พิการแต่กลับมีอำนาจใหญ่ “ฉันเย่โม่เซินไม่เอาผู้หญิงที่ท้องและไม่รู้ว่าพ่อของลูกเป็นใครเด็ดขาด”เดิมทีคิดว่างานแต่งงานนี้เป็นการแลกเปลี่ยน แต่เธอกลับเผลอใจ ไปไปมามา สุดท้ายเธอก็จากไปด้วยความเสียใจผ่านไปหลายปี ลูกชายที่หน้าตาคล้ายกับเขามากตบหัวของเย่โม่เซินด้วยฝ่ามือเล็กๆ“พ่อคนร้าย นายว่าใครเป็นเด็กที่ไม่รู้ว่าพ่อของตัวเป็นใคร?”
ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!
เมื่อห้าปีก่อน เพื่อช่วยแม่ของเธอ เธอบังคับตัวเองทำเรื่องเสื่อมทราม และกำเนิดลูกให้คนอื่น หลังคลอดลูกแล้ว ก็ไม่เคยเห็นลูกอีก ห้าปีต่อมา ซาลาเปาตัวน้อยกลับมาหาเขา และพัวพันอยู่กับเจียงสื้อสื้อ อยากจะจูบ อยากจะกอดและนอนด้วยกัน เจียงสื้อสื้อก็เต็มใจและมีการตอบสนองด้วย
เพลิงแค้นวิวาห์ซาตาน
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” โจซิสบอกเสียงเข้ม ดวงตาคมมองตรงไปยังการต์รวีนิ่ง ทำให้บรรดาสาวๆ ที่ยืนแอบมองเขาอยู่ ต่างก็พากันหุบยิ้มอย่างผิดหวังแล้วเดินแยกย้ายกันไป“แต่ดิฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ” การต์รวีบอกเสียงแข็ง ก่อนจะเดินหลบเลี่ยงออกมา แต่ชายหนุ่มไม่ยอมให้หญิงสาวเดินหนีไปดื้อๆ มือแกร่งจึงคว้าหมับเข้าที่ข้อมือบางแล้วฉุดร่างบางให้เดินตามตนเองไปทางลานจอดรถ ก่อนจะจับหญิงสาวดันเข้าไปในรถพร้อมกับขู่เสียงกร้าว“อย่าคิดวิ่งหนีเด็ดขาด ไม่งั้นฉันจะทำให้เธออับอายจนไม่กล้าสู้หน้าผู้คนเลยคอยดู!”“คุณโจซิส! คุณต้องการอะไรจากดิฉันกันแน่!” การต์รวีตะคอกถามพร้อมกับมองอีกฝ่ายเขม็งอย่างโมโห ส่วนชายหนุ่มนั้นก็แค่กระตุกยิ้มและกระแทกประตูรถปิดใส่หน้าหญิงสาว ก่อนจะรีบเดินอ้อมมาประจำที่ของตนเองแล้วเคลื่อนรถออกไปจากลานจอดรถของบริษัทแห่งนั้นอย่างรวดเร็วการต์รวีนิ่วหน้าอย่างโกรธเคือง ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อเม้มแน่น ก่อนจะหันมาเอ่ยถามเสียงกระด้าง“คุณจะพาดิฉันไปไหนกันแน่คุณโจซิส!”“พาเธอไปเชือดทิ้งไง!” โจซิสหันมาตะคอกใส่เสียงดังด้วยความรำคาญ ก่อนจะเลี้ยวรถไปทางซอยเปลี่ยว การต์รวีถึงกับหน้าซีดเผือดหันซ้ายหันขวา แล้วทำท่าจะเปิดประตูรถกระโจนลงไปทั้งๆ ที่รถยังวิ่งอยู่ แต่ชายหนุ่มก็ใช้มือข้างหนึ่งตะครุบไหล่บางดึงเอาไว้ และเหยียบเบรกอย่างกะทันหัน ทำให้หน้าผากของการต์รวีโขกเข้ากับคอนโซนหน้ารถอย่างจัง “เป็นไงล่ะ หาเรื่องเจ็บตัวดีนัก สมน้ำหน้า!” นักธุรกิจหนุ่มกระแทกเสียงใส่พร้อมกับเหยียดมุมปากออกอย่างเยาะๆ เมื่อเห็นสีหน้าที่แสดงถึงความเจ็บปวดของอีกฝ่ายการต์รวีถึงกับน้ำตาคลอเบ้าด้วยความเจ็บ มือเรียวยกขึ้นลูบคลำหน้าผากพร้อมกับหันมาจ้องอีกฝ่ายตาถลนด้วยความแค้นใจ “คิดจะใช้สายตาฆ่าฉันหรือไง ฮึ!” เขาหัวเราะเยาะในลำคอพร้อมกับหรี่ดวงตาเย็นชามองอีกฝ่ายอย่างหมิ่นๆ แล้วพูดต่อ“ฉันเคยเตือนเธอแล้วไม่ใช่หรือไงว่าอย่ามายุ่งกับน้องชายของฉันอีก แต่เธอก็ไม่ยอมฟัง” ดวงตาสีน้ำเงินเข้มแข็งกระด้างอย่างดุดัน
เซวี่ยซินซี ฮูหยินวิปลาส
อุตส่าห์ย้อนเวลากลับมาเป็นถึงองค์หญิง แถมได้แต่งงานกับบุรุษที่หญิงทั่วแคว้นต่างหมายปอง แล้วเหตุไฉนในคืนเข้าหอกับไม่ได้ ‘เสียซิง’ แถมรุ่งเช้ายังโดนสามีทิ้งไปชายแดน แบบนี้ก็ได้เหรอท่านแม่ทัพ!!ซินซี หญิงวัยกลางคนที่กำลังจะแต่งงานกับผู้ชายที่พ่อแม่เลือกให้ แต่แล้วกลับถูกไล่ฆ่ารถตกจากหน้าผา พอตื่นขึ้นมากลับได้รู้สิ่งที่น่าเหลือเชื่อ เธอ! ย้อนอดีตมาเป็นองค์หญิง เหมือนจะโชคดี แต่ฮ่องเต้พี่ชายของตน กลับยกตนให้เป็นสมรสพระราชทานท่านแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นยังไม่จบสิ้น เมื่อแต่งงานเข้ามา สามีกลับไม่พึงใจ หนีหาย ปล่อยให้ตัวเธอเคว้งคว้างอยู่ที่จวนด้วยเหตุนี้ ซินซี จึงต้องดิ้นรนตนเองให้รอดพ้น ด้วยการใช้วิชาเก่าที่เชี่ยวชาญมาหากิน เก็บเงิน เผื่อเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นโลกนี้ ไม่มีอะไรแน่นอนเสียด้วย!จงประกาศให้โลกรู้ ว่าเธอ คือหญิงแกร่ง แห่งแคว้นฉิงเว่ย!!!
ทาสรักซาตานทะเลทราย (ซีรี่ย์ 3 สิงห์ทะเลทราย)
“คุณ!..”“ใช่ ผมเอง ตกใจมากหรือไง” เขาถามด้วยสีหน้าราบเรียบ “ผมบอกแล้วไงว่าคุณหนีผมไม่รอดหรอก”“ฉันจะฟ้องคุณ คุณลักพาตัวฉันมา แล้วพี่เอริคอยู่ไหน” เธอหันมองซ้ายมองขวา และก็พบว่าตัวเองกำลังเคลื่อนที่อยู่ “แล้วที่นี่ที่ไหน”“เดี๋ยวก็จะได้รู้สาวน้อย และตอนนี้เราก็กำลังอยู่บนเครื่องบินส่วนตัวของผม เรากำลังเข้าเขตประเทศคูลฮาร์น” ชายหนุ่มไล้มือไปที่หัวไหล่มนของหญิงสาว อภัสราปัดมือเขาออก “ไม่จริง ฉันไม่เชื่อ” “ไม่เชื่อก็มองดูเอาเองสิ” ชายหนุ่มเบนสายตาไปที่หน้าต่างเครื่องบิน หญิงสาวลุกขึ้นชะโงกหน้าเข้าไปใกล้หน้าต่างข้างเตียงนอน และพบว่ามันเป็นจริงอย่างที่เขาพูด เบื้องล่างมีแต่ทะเลทรายอันกว้างใหญ่และบ่อน้ำมันดิบอีกจำนวนมาก นี่เธอฝันร้ายไปหรือเปล่า ถ้าเป็นฝันร้ายเธอก็อยากจะตื่นขึ้นเสียที อภัสราส่ายหน้าไปมาก่อนจะหันมาจ้องหน้าชายหนุ่มตรงหน้าตาขวาง “คุณพาตัวฉันมาที่นี่ทำไม แบบนี้มันลักพาตัวชัดๆ ฉันจะแจ้งตำรวจจับคุณ” “ก็ตามใจ แต่ก่อนจะมาที่นี่ผมก็แจ้งสถานกงสุลของผมเรียบร้อยแล้ว แต่ตอนนี้คุณคือทาสของผม ผมจะทำอะไรกับคุณก็ได้” อาเหม็ดเอื้อมมือมาจับปลายคางของหญิงสาวตรึงเอาไว้ “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน คุณมันเป็นโจรลักพาตัว ฉันขยะแขยง” เธอถอยหนี
วิวาห์หวามสวาท ซีรีส์ชุด วิวาห์อ้อนรักลำดับที่๑
เอเดน แทลลีย์หนุ่มอเมริกันเชื้อสายไอริช คุณสมบัติของเขาไม่มีอะไรมากก็แค่ หล่อ รวย ล่ำ และเฟอร์เฟกที่สุดในสามโลก ส่วนข้อเสียที่สาวๆ น่ากระโจนใส่ เอ๊ย น่าหลีกเลี่ยงให้ไกลที่สุดต่างหาก ก็คือผู้ชายคนนี้ขี้เก๊ก เซ็กส์จัด เอาแต่ใจ แถมโมโหร้ายอีกต่างหาก เมื่อจู่ๆ วันหนึ่งผู้เป็นแม่เกิดจากได้ลูกสะใภ้ที่เป็นกุลสตรีเพียบพร้อมซึ่งเป็นสาวน้อยชาวไทย หนุ่มเซ็กส์จัด อ๊ากก...ไม่ใช่ๆ เซ็กซี่วัยสามสิบสองกะรัตก็ประกาศใส่หน้าแบบไม่เกรงใจทันทีว่าเขายังไม่อยากแต่งงาน แต่ถ้าจะมาให้ฟาดฟรีๆ ก็ไม่เกี่ยงรดาดาวสาวน้อยที่ต้องบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาเพื่อให้เขาดูตัว เธอเป็นกุลสตรีผู้มีคุณสมบัติครบถ้วนตามที่มาดามแทลลีย์ต้องการมาเป็นสะใภ้ แต่ว่าที่เจ้าบ่าวกลับบอกว่าเธอนุ่มนิ่มไปสำหรับเขา
มัจจุราชทะเลทราย (ซีรี่ย์ 3 สิงห์ทะเลทราย)
“ไม่ต้องเรียกใครมาช่วยทั้งนั้น ต่อให้มาลูกน้องของผมก็ไม่กล้าเข้ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของเจ้านายหรอกจำเอาไว้ คิดว่ายั่วยวนคนของผมได้งั้นเหรอ ไม่มีทาง” น้ำเสียงของเขาเล็ดรอดออกมาทางริมฝีปากที่เผยอขึ้นเล็กน้อยนั้น ก่อนที่ริมฝีปากนั้นจะแสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว “ฉันไม่ได้ยั่วยวนใคร ฉันขอโทษนะคะ ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ฉันจะเชื่อฟังคุณจะทำตามที่คุณสั่งทุกอย่าง” น้ำเสียงของหญิงสาวสั่นเครือ “ฮึ ฮึ ผมไม่มีโอกาสให้คุณอีกแล้ว...ชญานันท์” เขาเรียกชื่อเธออย่างหนักแน่นก่อนจะก้มหน้าลงฝั่งจมูกกับลำคอเนียนหอมกรุ่นด้วยกลิ่นกายสาวนั้น ชญานันท์สะดุ้งเฮือกกับสัมผัสที่ร้อนผ่าวและวาบหวิวนั้น “อย่านะ! ปล่อย! อย่าทำฉันเลย คุณกาเลน” เสียงอ้อนวอนของเธอดูจะไร้ผลใดๆตอบสนองกลับมา จะมีก็แต่การรุกรานอย่างหนักจากเขา อารมณ์ที่พยายามควบคุมเอาไว้ของชายหนุ่มขาดลง มือหนาร้อนของเขาเลื่อนลงมาตามสีข้างของเธอก่อนจะไปหยุดลงตรงโค่นขาเรียวงาม แล้วดึงชายผ้าของชุดยาวนั้นให้เลิกขึ้นมา “อย่า!” ชญานันท์ร้องเสียสั่น ร่างบางกระเด้งเพื่อหวังให้ตัวเองหลุดพ้นจากร่างหนานั้น แต่มันก็ยิ่งเป็นการกระตุ้นอารมณ์ให้ชายหนุ่มมากยิ่งขึ้นอย่างไม่รู้ตัว “ผมหยุดไม่ได้แล้ว คุณต้องเป็นคนปลดปล่อยผม..ชญานันท์” กาเลนเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าเนียนที่ห่างแค่ไม่กี่เซนฯก่อนจะก้มลงไปหาเรียวปากอวบอิ่มคู่นั้น แต่หญิงสาวสะบัดหน้าหนี ชายหนุ่มจึงเลื่อนมือขึ้นมาจับปลายคางของเธอให้อยู่นิ่งๆ แล้วประทับจูบลงไปอย่างหนักหน่วง
ดิบ เถื่อน รัก
จะต้องทำยังไง?เมื่อตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนกับ ‘อดีตเพื่อนรัก’ ที่กลายเป็นเพื่อนชัง เพื่อนที่เธอแอบรักเขาเพียงแค่ข้างเดียว เพื่อนที่ตราหน้าว่าเธอคือคนที่ทำให้ผู้หญิงที่เขารักจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ“ตั้งแต่วันนี้เราขาดกัน! มึงไม่ใช่เพื่อนกูอีกต่อไป อ้อ…แล้วก็จำเอาไว้ด้วยล่ะ ว่าแม้แต่แอบรักกูมึงก็ไม่มีสิทธิ์” เขาประกาศตัดความสัมพันธ์อย่างสิ้นเยื่อขาดใย วาจาทำร้ายหัวใจอย่างแสนสาหัสทำให้เธอน้ำตารื้น“จอมมึงฟังกูก่อนได้ไหม”เสียงสั่นเครือพยายามเอ่ยวิงวอน จากนั้นเธอก็วิ่งตามร่างใหญ่ไป แล้วยื้อแขนกำยำเอาไว้สุดแรง ก่อนจะถูกผลักลงไปกองกับผืนทรายร้อนๆ อย่างไร้ปรานี ครั้นจะตามไปยื้ออีกหนก็ต้องผงะ หลับตาปี๋ กลั้นหายใจตัวแข็งทื่อ เมื่อจอมโหดควักปืนออกมายิงเฉียดใบหูไปเพียงเส้นยาแดงผ่าแปดปัง!“ออกไปจากชีวิตกูซะ! แล้วก็อย่ากลับมาให้กูเห็นหน้าอีก!”เขาเค้นเสียงลอดไรฟัน ขณะทอดสายตาชิงชังมาให้ จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไปอย่างไม่เหลียวหลัง ทิ้งให้คนถูกเขาผลักไสออกไปจากชีวิตร้องไห้ปานปิ่มจะขาดใจ
ร้อนรักมาเฟีย
แอบมองเธออยู่เงียบๆ จากห้องส่วนตัว เฝ้าถามตัวเองอยู่ทุกวัน เมื่อไรจะมีโอกาสไปทำความรู้จักเธอ จะทำอย่างนั้นได้ยังไง ในเมื่อแม่ปลาน้อยของเขา มีเจ้าของแล้วนี่สิ ทำยังไงก็ไม่สามารถตัดใจได้ ต่อให้เธอมีเจ้าของก็ยังชอบอยู่ดี คราวนี้ก็ร้อนถึงสองบอดี้การ์ดมาดเท่ ทนเห็นเจ้านายแอบรักสาวข้างเดียวไม่ไหว เลยวางแผนเพื่อให้เจ้านายสมหวัง ลักพาตัวสาวเจ้ามาส่งให้ถึงปากมาเฟียหนุ่มซะเลย แทนที่จะปฏิเสธ คอนเนอร์กลับรับของชิ้นนั้นไว้ แล้วจัดการฟาดซะจนเกลี้ยง แถมยังมัดมือชกจับเธอจดทะเบียนด้วยความใจร้อนของตัวเองซะนี่ แล้วอย่างนี้ยายปลาน้อยน่ารักจะทำอย่างไร เมื่อดิ้นไม่หลุดทั้งพฤตินัยและนิตินัย เลยกลายเป็นเมียมาเฟียด้วยความเร่งรีบอย่างน่าตบ
รอยตราสามีคืนเดียว
หนึ่งคืนที่พลิกชะตาชีวิตของเมรี...จากสาวใส กลายเป็นแม่ลูกหนึ่งเพราะต้องการประชดบิดาที่คิดจะมีครอบครัวใหม่ในวันที่ส่งตนเองถึงฝั่งความสัมพันธ์แบบ One night stand เกิดขึ้นเพราะตนเองไม่มีสติพอ ฤทธิ์น้ำเมาทำให้เมรีพลาด!!เมรีไม่โทษใคร เธอก้มหน้าอุ้มชูสายเลือดในอก เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างภาคภูมิใจ...แต่...อะไรก็ไม่แน่นอนบนโลกใบนี้....เหตุการณ์ที่เมรีกลัวมาตลอดเกิดขึ้นจนได้....เมื่อเขากลับมา...ผู้ชายที่ฝากรอยตราไว้บนร่างกายตัวเองอีธานกลับมา ‘ทวง’ เขาต้องการทั้งเมียและลูก...เมรีจะทำยังไง? ยอมรับตำแหน่งที่เขามอบให้ ‘เมียเก็บ’ กับ ‘ลูกนอกสมรส’ หรือจะหันหลังให้แบบไม่ไยดีทางเดินมีให้เลือก มันขึ้นอยู่ว่าเมรีจะเลือกทางไหน แต่คงเดาไม่อยาก สำหรับผู้หญิงแกร่งอย่างเมรี!!
นางบำเรอร้อยล้าน
หม่อมหลวงนิรินรดาถูกคนรักหลอกขายให้กับ ชีคฟาฮิด อซิสส์ ฟาเรสส์ ผู้ได้ฉายาว่าเป็น เสือดำแห่งท้องทะเลทราย เมื่อรู้ว่าอดีตคนรักทรยศ หญิงสาวจึงยืมมือชีคฟาฮิด เพื่อแก้แค้นอดีตคนรัก แต่เงื่อนไขการจ่ายค่าตอบแทนให้กับชีคฟาฮิดคือต้องยอมเป็นนางบำเรอของพระองค์ตลอดไป
อุ้มบุญสร้างรัก
เขาอยากมีลูก แต่ไม่อยากมีเมียคำว่า ‘ครอบครัว’ สำหรับเขาก็ไม่ต่างจากคุกที่ไม่อยากเข้างานนี้จึงมีการตามหาแม่อุ้มบุญโดยมีกติกาว่า...ผู้หญิงที่จะมาเป็นแม่ของลูกจะต้องบริสุทธิ์ไม่มีสิทธิ์ที่จะได้เห็นหน้าเขา และข้อสำคัญคือ...ห้ามหลงรักเขาเด็ดขาด !
สวาทรัก
เมื่อน้องต้องตายเพราะผู้หญิงร่านเพียงหนึ่งคน เขาต้องตอบแทนกลับคืนให้สาสม แต่แล้ว คนที่พ่ายแพ้กลับเป็นเชาเอง ที่ต้องหลงรักเหยื่อแก้แค้นอย่างไม่อาจเลี่ยงได้
รอยรักพญามาร
ความโหดร้ายของลุคส์ได้สร้างบาดแผลพร้อมกับสิ่งล้ำค่าให้กับปรางค์ปรียา การพบกันอีกครั้งทำให้เขาได้พบลูกชายที่ไม่เคยรู้มาก่อนหญิงสาวจะทำเช่นไรเมื่อเขาเรียกร้องความเป็นพ่อเด็กกับเธอ
พายุรักแห่งเม็ดทราย
“เราคิดเสมอว่าความรักภักดีที่เรามอบให้จะช่วยละลายหัวใจที่ห่อหุ้มด้วยน้ำแข็งและซื้อคำว่า ‘ไม่’ ของเจ้าได้ในสักวัน แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น ความรักของเราดูไร้ประโยชน์ไร้ค่าเมื่อต้องมาเจอผู้หญิงอย่างเจ้า...เจ้าเคยปรามาสว่าเราเป็นเจ้าชายที่เย็นชา แต่เปล่าเลยน้ำหนาว...เราเป็นแค่เพียงบุรุษชาติอาหรับผู้หนึ่งที่หลงรักเจ้าหมดใจ คนที่เย็นชาไร้หัวใจกลับคือตัวเจ้าต่างหาก”เจ้าชายซารีฟร์ อัล ริฟาอีลส์ เจ้าชายนักรักคาสโนว่าแห่งอัลนูรีนได้มอบใจภักสยบอยู่แทบเท้านาราภัทรหรือน้ำหนาว หญิงสาวที่เกิดมาเพื่อเป็นดอกไม้งามเบ่งบานอยู่ในดินแดนแห่งทะเลทราย...แต่...เจ้าชายนักรักจะได้ดวงใจกลับคืนมาได้อย่างไร เมื่อนาราภัทร กมลเนตร หญิงงามผู้ดื้อด้านใจแข็งยิ่งกว่าธารน้ำแข็งไม่ยอมเปิดใจรับรักเจ้าชายซารีฟร์ผู้ที่เธอเข้าใจผิดคิดเสมอมาว่าเขาพร่าความสะอาดบริสุทธิ์ของเธอไปเพราะความเห็นแก่ตัวและฉวยโอกาสในขณะที่เธอไม่มีทางสู้...พายุรักที่มาพร้อมกับเพลิงสวาทจะเดินทางมาบรรจบกลายเป็นเส้นทางแห่งรักได้อย่างไรต้องติดตามใน...พายุรักแห่งเม็ดทราย นิยายลำดับ 2 ในชุดเพลิงสวาททาสทราย...
พรหมลิขิตซาตาน
“คุณกลัวผมหรือเพชร” ชายหนุ่มกระซิบถามหญิงสาวนิ่งจนชายหนุ่มต้องเชยคางขึ้นให้มองสบตากับเขา“ว่าไง”“เปล่าค่ะ” หญิงสาวตอบเสียงสั่น“ไม่กลัวแล้วทำไมต้องสั่นด้วย” ชายหนุ่มถาม“เพชรกลัวเอ่อ...” หญิงสาวตอบเสียงแผ่วเบา“ไม่น่ากลัวหรอกเพชร เชื่อฉันสิ” ชายหนุ่มปลอบโยนและกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นอีก“แต่ว่าแผลของคุณ” หญิงสาวดันอกเขาไว้“แผลไม่ได้เจ็บปวดอะไรและมันก็กำลังจะหายไม่เกี่ยวกันหรอก ขึ้นอยู่กับคุณว่าพร้อมหรือยังเท่านั้น” ชายหนุ่มจ้องตาหญิงสาวไม่กระพริบ เพชรไพลินเงียบไม่ตอบชายหนุ่มจึงอุ้มหญิงสาวไปที่เตียงและวางเธอลงอย่างแผ่วเบาราวกับหญิงสาวเป็นแก้วเปราะบางที่แตกได้ง่าย“ว่าไงคุณยังไม่ตอบผมเลยนะเพชร”...ในเมื่อเขามีบุญคุณกับเธอทำไมเธอจะยอมเขาไม่ได้และอีกเหตุผลหนึ่งที่หญิงสาวเองยังแปลกใจตัวเองแต่เธอแน่ใจว่าได้รักผู้ชายคนนี้แล้วไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงเธอก็ยังรักเขาและพร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป“ค่ะ เพชรพร้อมแล้วสำหรับคุณ” ริมฝีปากของชายหนุ่มคลี่ยิ้มออกมาและก้มลงมาหาเรียวปากงามของหญิงสาวสัมผัสที่ร้อนผ่าวทำให้เธอรู้สึกแทบบ้า รสจูบที่เร่าร้อนของเขาทำให้จิตใจของหญิงสาวเตลิดไปไกลจนยากที่จะดึงกลับมา
โสเภณีไร้เดียงสา
เธออายุเพียง 15 ปี ก็ถูกนำตัวมาขายให้มหาเศรษฐีหนุ่ม เขาอายุ 32 ปี หนุ่มใหญ่ผู้ร่ำรวยและเย็นชา เมื่อเธอถูกนำมาขายใช้หนี้และเขาก็รับเธอไว้ในฐานะคนรับใช้ส่วนตัวทว่าเพียงวันแรกที่เธอได้มาเหยียบบ้านของเขา เธอก็สูญเสียพรหมจรรย์ไปอะไรคงไม่ร้ายเท่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว และเธอเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมาเธอไม่มีวันยอมเป็นโสเภณีไร้เดียงสาตลอดไปหรอก เพื่อลูกและเพื่ออนาคต เธอจึงต้องอุ้มท้องหนีเขาไปอยู่ที่อื่น โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าเธอกำลังตั้งครรภ์และเมื่อเวลาผ่านไป 4 ปี เธอและเขาได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะท่านประธานกับเลขาสาวการพบกันครั้งนี้ เธอเปลี่ยนไปมาก จากเด็กสาวผู้อ่อนต่อโลก กลายเป็นหญิงสาวที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ที่สำคัญ...เด็กชายวัย 3 ขวบที่เรียกเธอว่า ‘แม่’ ก็มีใบหน้าเหมือนเขาราวกับพิมพ์เดียวกัน !
เงารักอสูร
ความรักครั้งแรกที่ตายจากทำให้เขา คาลิเอโป สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่มอบหัวใจให้ผู้หญิงคนไหนอีกตลอดชีวิตจนกระทั่ง ญาดา เข้ามาในชีวิตของเขาด้วยความไม่ตั้งใจ
น้ำผึ้งในรอยทราย
โชคชะตาเล่นตลกกับเธอหรือไร แค่ต้องการเดินทางมาท่องเที่ยวแต่กลับถูกลักพาตัว เธอตื่นขึ้นมาในห้องที่ไม่คุ้นเคยมิหนำซ้ำยังมารู้ความจริงอีกว่า ชายรูปหล่อที่ตนตบหน้าในคืนนั้น ดันเป็นกษัตริย์แห่งประเทศซากวัย ความซวยยังไม่หมด เมื่อฝ่าบาททรงยืนยันต้องการให้เธอเป็นสนม แต่มีหรือคนอย่างนิลลนาจะยินยอม ต่อให้ใหญ่มาจากไหน เธอไม่เคยเกรง แต่แล้วทำไมจากพระพักตร์บึ้งตึง ดันกลับกลายมาเป็นอ่อนโยน เวลายิ่งผันผานหัวใจยิ่งแปรเปลี่ยน
บำเรอเสน่หา
หญิงสาวกวาดตามองไปรอบๆ อีกครั้ง ก่อนจะผ่อนลมหายใจออกมาอย่างแรง แล้วเริ่มลงมือปฏิบัติหน้าที่ของตัวเอง “ทำไมสวรรค์ต้องเล่นตลกกับชีวิตของฉันแบบนี่ด้วยนะ เมื่อวานยังทำงานสบายๆอยู่เลย วันนี้ต้องมาเป็นขี้ข้าเขาสะงั้น เฮ้อ...ชีวิตที่แสนจะรันทด เป็นเพราะความบ้าอำนาจของเจ้าชายคนเดียวเลย” สาวไทยอดที่จะบ่นอย่างโมโหไม่ได้ และยิ่งโมโหมากเท่าไร ไม้ปัดขนไก่ในมือเรียวก็ฟาดลงไปบนเบาะของโซฟาแรงขึ้นเท่านั้น เหมือนกับจะใช้มันเป็นที่ระบายอารมณ์ของตัวเอง และหลังจากทำส่วนหน้าเสร็จเรียบร้อย นรีกานต์ก็ลากเครื่องมือเข้าไปที่ส่วนใน แล้วก็เริ่มลงมือทำงานต่อ โดยไม่ทันได้สังเกตสิ่งผิดปรกติบนเตียงกว้างเลยสักนิด แต่นั่นก็เพราะเธอแน่ใจว่าเจ้าชายไม่อยู่แล้ว จนกระทั่งร่างบางเดินถอยหลังไปสะดุดเข้ากับชายพรมสีน้ำเงิน แล้วเซถอยหลังไปทรุดนั่งอยู่บนเตียงกว้าง มือเรียวสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ทั้งนุ่มและอุ่น คิ้วสวยได้รูปขมวดเข้าหากัน ก่อนจะเลื่อนมือคลำไปเรื่อยๆ แล้วก็หยุดเมื่อแน่ใจว่ามันคือสิ่งใด ‘หน้าอกคน’ ใบหน้าสวยเปลี่ยนเป็นเหยเกทันทีเหมือนกับกินยาขมๆ ก่อนจะรีบชักมือกลับแล้วดีดตัวลุกขึ้น แต่ก็ถูกมือใหญ่รั้งให้เซล้มลงไปบนเตียงอีกครั้ง “จะรีบไปไหนล่ะ ไม่คลำต่อแล้วเหรอ” เสียงที่ดังขึ้นใกล้ๆ ทำให้นรีกานต์หันไปมองทางต้นเสียงทันที แล้วดวงตากลมโตก็ยิ่งโตขึ้นเมื่อใบหน้าของเธอ อยู่ห่างจากพระพักตร์หล่อเหลาเพียงคืบเดียวเท่านั้น หญิงสาวนิ่งอึ้งอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเรียกสติของตัวเองกลับคืนมาได้ “เจ้าชาย!...เอ่อ... ก็ไหนซานีบอกว่าพระองค์ตื่นบรรทมตั้งแต่เช้า แล้วทำไมถึงทรงยังอยู่” นรีกานต์ถามเสียงสั่น พร้อมกับพยายามลุกขึ้น แต่พระหัตถ์แกร่งก็กดทับเอวคอดกิ่วเอาไว้ไม่ให้ลุก สาวไทยลอบกลืนน้ำลายอย่างตื่นเต้น ในหัวอกด้านซ้ายเต้นโครมครามจนแทบจะทะลุออกมานอกอก “เมื่อคืนผมทำงานดึกไปหน่อย วันนี้เลยคิดว่าจะหยุดอยู่เฉยๆ สักวัน แต่ไม่คิดเลยว่าจะมีของหวานมาเสิร์ฟให้ถึงเตียง” พระเนตรคมจ้องลึกเข้าไปที่ดวงตาคู่สวยพร้อมกับแย้มพระโอษฐ์ขึ้นน้อยๆ กลิ่นหอมจากกายบุรุษเพศทำให้ลมหายใจของนรีกานต์สะดุดเป็นช่วงๆ หญิงสาวรีบถอนสายตาหลบไปมองทางอื่นเพื่อข่มความตื่นเต้นและตื่นกลัว ก่อนจะปัดพระหัตถ์หนาหนักออกไปจากเอว แล้วรีบลุกขึ้นก้าวลงจากเตียง มายืนหอบหายใจถี่ๆ อยู่กลางห้อง “หม่อมฉันไม่ใช่ขนมหวานของใคร! ถ้าหม่อมฉันรู้ว่าพระองค์ยังบรรทมอยู่ก็คงจะไม่เข้ามา เชิญบรรทมต่อเถอะเพคะ หม่อมฉันทูลลา!” นรีกานต์ใช้น้ำเสียงแข็งๆ กลบเกลื่อนเสียงสั่นๆ ของตนเอง ก่อนจะหมุนตัวก้าวออกไป แต่ร่างบางก็เดินไปได้แค่ 2 ก้าวก็ต้องหยุดชะงัก เพราะรับสั่งที่ดังตามหลังมา “มาทำผมตื่นแล้วคิดจะออกไปง่ายๆ งั้นเหรอ คุณยังทำงานของคุณไม่เสร็จเลยนะ” แววเนตรสีน้ำตาลวาวโรจน์ขึ้น จากนั้นวรกายสูงก็ก้าวลงจากเตียง แล้วหันไปหยิบเสื้อคลุมตัวยาวที่ปลายเตียงมาสวม ก่อนจะเสด็จมายืนซ่อนทางด้านหลังของสาวไทย “ไหนๆ ผมก็ตื่นแล้ว คุณช่วยไปผสมน้ำอาบให้ที ผมขี้เกียจนอนแล้ว” ทรงก้มพระพักตร์ลงมารับสั่งเหมือนกับแกล้งยั่ว นรีกานต์หลับตาปี๋พร้อมกับกลั้นลมหายใจของตัวเอง เมื่อลมหายใจอุ่นๆ เปารดที่ต้นคอ จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ สาวไทยลืมตาขึ้นอีกครั้ง และพบว่าชีคหนุ่มนั้นเดินหัวเราะร่าเริงไปทรุดนั่งที่โซฟาด้านนอก แล้วส่งแววตาเยาะๆ มาทางเธอ ริมฝีปากบางจึงเม้มเข้าหากันด้วยความอายระคนโมโห “นั่นไม่ได้อยู่ในรายชื่อหน้าที่ของหม่อมฉัน” สาวไทยเชิดหน้าขึ้นน้อยๆ “แต่มันอยู่ในคำสั่งของผม หรือคุณคิดจะขัดคำสั่งของผม” เจ้าชายหนุ่มเลิกพระขนงขึ้นสูงพร้อมกับเท้าสะเอวอย่างไม่พอใจ นรีกานต์เม้มริมฝีปากเข้าหากัน เธอรู้ดีว่าสายตาของชีคหนุ่มนั่นหมายความว่าอย่างไร ถ้าเธอไม่ทำตามรับสั่ง ความเดือดร้อนก็จะไปเยือนรติรสทันที “ขู่ได้ขู่ไป” หญิงสาวทำปากขมุบขมิบเบาๆ ก่อนจะเดินกระแทกเท้าไปทางห้องน้ำอย่างโมโห ชารีฟมองตามร่างบางไป ก่อนจะหุบยิ้มลง เมื่อครู่ตอนอยู่บนเตียง เขาเองก็แทบยั้งตัวเองไม่อยู่เหมือนกัน ไม่อยากจะปล่อยร่างนุ่มนิ่มอวบอั้นนั้นออกจากวงแขนเลยด้วยซ้ำ เขาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม ผู้หญิงคนนี้ถึงได้สร้างความปั่นป่วนในร่างกายของเขาได้มากขนาดนี้ จะว่าขาดเรื่องผู้หญิงก็ไม่น่าจะใช่ หรือว่าร่างกายของเขาผิดปรกติอะไร “ไม่น่าจะเป็นอะไรนี่นา ร่างกายเราก็ปรกติดีทุกอย่าง” ทรงแย้งความคิดในพระทัย ก่อนจะเสด็จไปยืนทอดพระเนตรออกไปนอกหน้าต่าง ครู่ต่อมานรีกานต์จึงเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินมาหยุดรายงาน “เตรียมน้ำเสร็จแล้วเพคะ” “เร็วดีนี่ ขอบใจ ผมจะลงไปนอนแช่น้ำให้สบายใจสักครึ่งชั่วโมง ส่วนคุณก็ทำความสะอาดห้องนี้ให้เสร็จก่อนที่ผมจะออกมา” ชารีฟหันมากระตุกยิ้มที่มุมปากนิดหนึ่ง