Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
Genres
ขย้ำรักเลขา
739.0K·Cherrเลขาที่ไม่ได้ทำหน้าที่แค่หน้าห้อง บางทีก็บนเตียง ระเบียง ห้องครัว ไม่น่าเบื่อดี พลช ดีน แม็กซ์เวล ครองตัวโสดมานานถึงสามสิบสามปี ทุกครั้งที่ต้องการผู้หญิงสักคนลูกน้องคนสนิทจะรีบหามาให้ แต่CEOหนุ่มที่เวลาเป็นเงินเป็นทองเบื่อที่ต้องรอคอย เขาอยากมีเลขาที่ทำหน้าที่บนเตียงได้ ต้องการเมื่อไหร่ก็แค่โยนขึ้นเตียง แล้วตักตวงให้ขาเตียงหักไปข้าง
ทายาทมาเฟียหวงรัก
1.0M·ณดารินทร์ความเข้าใจผิดทำให้เขามีค่ำคืนอันเร่าร้อนกับเธอ..และเขาจะถือว่าเธอเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจก็ตาม และของที่เป็นของเขา จะไม่มีวันปล่อยให้ใครหน้าไหนได้เชยชมทั้งนั้น..อย่าฝันจะเป็นอิสระ
เชลยรักนายมาเฟีย
66.0K·เดย์ไลลา"อันนี้เป็นเสื้อผ้า ของใช้จำเป็น แล้วก็ถุงยาครับ" น้ำเสียงราบเรียบไม่ยินดียินร้ายเอ่ยขึ้น พลางยืนถุงกระดาษหลายใบให้ "ไม่จำเป็นค่ะ วาจะกลับแล้ว" "เกรงว่าคุณแพรวาจะต้องอยู่ที่นี่จนกว่านายจะอนุญาตนะครับ" "ได้ยังไงกัน! แบบนี้มันเรียกกักขังหน่วงเหนี่ยว" "..." "อะ...ไอ้บ้านั่น...มัน!" น้ำตาแห่งความเจ็บใจเอ่อรื้นรอบดวงตาเมื่อคิดถึงสิ่งที่โอนิกซ์กระทำกับเธอ เธอไม่มีทางยอมอยู่ใกล้เข้าอีกแน่ ตอนนี้อารมณ์เธอมันแปรปรวนสับสนไปหมด ทั้งหวาดกลัว โมโห เสียใจ ผิดหวัง และอีกสารพัด "อึก ขอร้อง ปล่อยวาไปเถอะ วาไม่รู้เรื่องจริงๆ วาบอกทุกอย่างไปแล้ว" ตอนนี้เธอใกล้สติแตกเต็มทน ไทเปคือคนเดียวที่เธอพอจะขอร้องอ้อนวอนได้บ้าง เพราะหากโอนิกซ์กลับมาคงหมดโอกาสออกไปได้แน่นอน "ผมไม่มีอำนาจตัดสินใจเรื่องนั้น" "ของวาล่ะ กระเป๋า มือถือ?" หากมีมือถือเธอยังพอโทรขอความช่วยเหลือจากคนอื่นได้ "ของนั่นไม่จำเป็นต้องใช้หรอกครับ" คำพูดของไทเปเปรียบเสมือนฟางเส้นสุดท้าย โอนิกซ์ตั้งใจกักขังเธอ ปิดกั้นไม่ให้เธอได้ติดต่อกับใคร นี่ไม่จากเธอติดคุกแม้แต่น้อย "วาไม่ใช่นักโทษนะ ไม่ได้ทำอะไรผิด! ไม่มีทางยอมติดอยู่ที่นี่แน่ แบบนี้ไม่ต่างจากลักพาตัวมาเลย สาบานถ้าออกไปได้วาจะลาออกแล้วแจ้งตำรวจมาลากคอเจ้านายคุณเข้าคุก!" อารมณ์โมโหโกรธเคืองแล่นพล่านทั่วร่าง ในเมื่อพูดกันดีๆ ไม่ได้ เธอก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าใครอีกแล้ว สีหน้าอีกฝ่ายดูเหนื่อยใจไม่น้อย ที่เห็นเธอปรี๊ดแตก โวยวายเสียงดังเช่นนี้ ไทเปถอนหายใจเบาๆ แต่ก็ไม่ได้โอนอ่อนตามหรือเห็นใจเธอสักนิด "ในเมื่อคุณแพรวาคิดว่าตัวเองไม่ผิด ก็ควรอยู่เฉยๆ แล้วทำตามที่นายบอกดีกว่า เพราะการที่คุณยังมีชีวิตอยู่แม้หลักฐานทุกอย่างจะชี้มาทางคุณ ผมถือว่านายใจดีมากแล้วครับ" "มะ...หมายความว่ายังไง" "ก็ตามที่คุณเข้าใจ นายไม่ใช่คนใจดี โดยเฉพาะกับคนที่คิดจะหักหลัง...ถ้าอยากออกไปจากที่นี่แบบมีลมหายใจ ก็อย่าทำอะไรโง่ๆ ครับ"
เด็กโปรดท่านรอง
13.0K·เดย์ไลลาWriter : เดย์ไลลา Illust : Roseped Proofread & Design : เดย์ไลลา สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2558 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง มีฉากการร่วมเพศรุนแรง มีฉาก NC20+ เหมาะกับผู้ที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง ไม่ได้มีเจตนาเพื่อยุยง ส่งเสริม ก่อให้เกิดความเสียหาย หรือมีเจตนามุ่งร้ายต่อตัวบุคคลหรือวิชาชีพใด วิชาชีพหนึ่ง อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ แนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนเพื่อประกอบการตัดสินใจ ก่อนซื้อเล่มเต็มนะคะ
ข้าคือภรรยาแสนชังของท่านโหว
144.0K·ลออจันทร์ / เลี่ยงจิน 亮金'ภรรยาแสนชัง' หน้าที่ของข้าคือการเป็น 'แม่พันธุ์' ที่ต้องอุ้มบุตรให้ท่านโหวผู้มีฉายา 'หมาป่าโลหิต' แต่นอกจากสามีจะไม่ชิงชังข้าแล้ว ยังคลั่งรักข้า คลั่งการสัมผัสร่างกายของข้าราวกับเสพติด! #หลงเมีย +++++ “หึ!” ม่านลี่เซียนมั่นใจว่านางไม่ได้หูฝาด นางได้ยินเสียงแค่นหัวเราะของหยางโหวขณะมองมายังนาง ราวกับว่าเขากำลังพึงพอใจเสียกระนั้น แล้วโดยที่ม่านลี่เซียนไม่ทันตั้งตัวหมาป่าโลหิตก็ปราดเข้ามาประชิดร่างบอบบางแล้วกระชากนางเข้าไปในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว “ตัวเล็กแต่แข็งแรงเช่นนี้สิถึงจะเหมาะแก่การเป็นภรรยาของข้า เพราะหากร่างกายของเจ้าแข็งแรงไม่พอเจ้าคงรองรับตัวตนของข้าไม่ไหวแน่” กระซิบให้เพียงได้ยินกันแค่สองคน ก่อนจะปล่อยร่างเล็กบอบบางออกจากอ้อมแขน ซึ่งทันทีที่ม่านลี่เซียนเป็นอิสระ นางก็ถึงกับทรุดฮวบลงไปกองกับพื้นอย่างสิ้นไร้เรี่ยวแรง ตึก! ตึก! ตึก! ราวกับหัวใจแทบกระโจนออกมาจากอก น้ำเสียงทุ้มนุ่มและอ้อมกอดแข็งแกร่งของหยางโหวทำให้นางถึงกับชาวาบไปทั้งสรรพางค์กายได้อย่างน่าประหลาดใจ ++++++++ “เจ้ากลัวสัมผัสจากบุรุษหรือ” ได้ยินคำถามนี้หญิงสาวถึงกับแทบลืมหายใจ ด้วยกลัวว่าหากเขารู้ว่านางหวาดกลัวสัมผัสจากบุรุษเพศ เขาอาจพานางไปส่งคืนสกุลม่าน แล้วขอให้ฮ่องเต้จัดหาภรรยาคนใหม่ให้ นางจะแสดงให้เขาเห็นว่านางกลัวการถูกสัมผัสไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่าอย่างไรนางต้องเป็นภรรยาของท่านโหว นางไม่มีวันยอมแพ้ ชั่วขณะนั้นดวงตาของนางเปี่ยมไปด้วยความเด็ดเดี่ยว จนหยางหย่งเหวินนึกชอบใจอยู่ไม่น้อย “ไม่เจ้าค่ะข้าเพียงแค่ตกใจเฉยๆ” “เช่นนั้นระหว่างรอพิธีวิวาห์ ข้ากับเจ้าก็ควรต้องทำความรู้จักคุ้นเคยกันและกัน...ดีหรือไม่เล่าลี่เซียน” คนตัวเล็กนิ่งอึ้งราวกับคาดไม่ถึง ด้วยไม่คิดว่าหยางโหวจะเรียกชื่อนาง นางคิดว่าเขาไม่รู้แม้แต่ชื่อแซ่ของนางด้วยซ้ำไป เพราะเขาดูไม่ได้ใส่ใจกับการคัดเลือกภรรยาที่จะกลายเป็นแม่พันธุ์ให้เขาหย่อนน้ำเชื้อลงในครรภ์เพื่อให้กำเนิดทายาทเลยสักนิด “จะ...เจ้าค่ะ” หญิงสาวตอบรับโดยไม่คิดตรึกตรองเลยแม้เสี้ยวหายใจ ด้วยกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนไปใจไม่รับนางเป็นภรรยา เพราะนางมีท่าทีกลัวการถูกสัมผัสตัวอย่างเห็นได้ชัดเจน “อ๊ะ...” คนตัวเล็กถึงกับอุทานเสียงสูงเมื่อจู่ๆ เขาก็อุ้มนางขึ้นนั่งบนตักอย่างหน้าตาเฉย ตึก! ตึก! ตึก! หะ...หัวใจ! หัวใจเต้นแรงเกินไปแล้ว! หญิงสาวเผลอยกมือขึ้นกุมที่อกซ้าย ด้วยไม่เคยนั่งตักบุรุษมาก่อน ชาติก่อนแม้มีสามีแต่ก็ไม่เคยใกล้ชิดสนิทสนม นางทำเพียงหน้าที่บำเรอกามราวกับเป็นสิ่งของไร้ชีวิตไร้หัวใจ ดังนั้นการนั่งบนตักบุรุษจึงเป็นสิ่งที่นางแทบจะตั้งรับไม่ทัน ‘ขะ...เขาจะได้ยินเสียงหัวใจข้าหรือเปล่านะ!’ นางไม่กล้าลุกออกจากตัก อีกทั้งยังรู้สึกราวกับตัวเองตัวเล็กลงกว่าหลายส่วน ดั่งว่านางจมหายลงไปในอ้อมแขนของเขาเสียกระนั้น ละ...แล้วแผ่นอกแข็งแกร่งที่แผ่นหลังของนางแนบชิด กะ...ก็ ก็...ทำให้นางใจสั่นจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว ++++++++ “เป็นของข้านะ” “เจ้าค่ะข้าจะเป็นของท่านพี่” หญิงสาวยินยอมด้วยความเต็มใจที่จะเป็นของเขา ร่างกายของนางทุกสัดส่วนกำลังเรียกหาสัมผัสจากเขา ความกระสันซ่านสะท้านไปทั้งสรรพางค์กายจนนางไม่อาจควบคุมได้เลย นางไม่เคยรู้สึกต้องการบุรุษมากถึงเพียงนี้มาก่อน สัมผัสที่เขามอบให้ทำให้นางแทบไม่เป็นตัวเอง “ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้ข้าได้มาพบกับเจ้า” ชายหนุ่มพึมพำแผ่วเบาราวกับพูดกับตัวเอง แต่เพราะริมฝีปากของเขายังคงวนเวียนอยู่บริเวณหัวไหล่ หญิงสาวจึงได้ยินถ้อยคำนั้นอย่างแจ่มชัด การมีค่ากับใครสักคน การมีตัวตนกับใครสักคน การถูกทะนุถนอมโดยใครสักคน มันทำให้รู้สึกดีได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ ราวกับมีแสงอันอบอุ่นอาบไล้ลงมาที่หัวใจ มันชุ่มชื่นและตื้อตันจนไม่อาจสรรหาคำสวยงามใดๆ มาบรรยายได้ เรียวปากร้อนซุกไซ้ไปตามลำคอระหง จมูกโด่งกดแรงๆ ฝังลงไปบนเนื้อนุ่มก่อนจะสูดกลิ่นหอมหวานจากกายสาว จากนั้นจึงใช้ฟันงับเบาๆ สลับกับขบเม้มด้วยเรียวปาก ทำให้ขนอ่อนบริเวณต้นคอของม่านลี่เซียนถึงกับลุกชัน สะเทิ้นสะท้านจนเผลอส่งเสียงครวญครางออกมาแผ่วเบา
One Night ทวงรักคืนเดียว
39.0K·ณดารินทร์เพียงแค่คืนเดียว ทุกอย่างในชีวิตของเธอก็ไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีก เพราะผู้ชายเลว ๆ คนนั้น...สายฟ้า
ข้ามภพสยบอ๋องร้าย
675.0K·weiwei"เจ้ากล้าเข้าวังไปขอเสด็จพ่อหย่ากับข้าหรือไม่?" เหอะเจ้าอ๋องหลงตัวเอง "ได้ วันนี้ข้าจะหย่ากับท่านให้ได้" กลัวที่ไหนรู้จักข้าสตรียุคใหม่น้อยไปแล้ว "อยากหย่ากับข้าเพื่อไปอยู่ชายอื่นสินะฝันไปเถอะ.."
พิศวาสรักลูกหนี้
213.0K·violet"ฉันไม่ใช้ถุงยางให้เสียของหรอกในเมื่อเธอยังซิง"
เมียลับเพลย์บอยร้าย
13.0K·เดย์ไลลาWriter: เดย์ไลลา Illust: Pinzco ภาพประกอบ : Gawkung Proofread & Design: เดย์ไลลา / Lalita.S พิมพ์ครั้งที่ 1 : มกราคม 2567 สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2558 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอก และนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 นิยายเรื่องนี้มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง การกระทำผิดกฎหมาย มีการบรรยายฉาก NC อย่างละเอียด พฤติกรรมที่ไม่ควรลอกเลียนแบบเด็ดขาด เหมาะกับผู้ที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง ไม่ได้มีเจตนาเพื่อยุยง ส่งเสริม ก่อให้เกิดความเสียหาย หรือมีเจตนามุ่งร้ายต่อตัวบุคคลหรือวิชาชีพใด วิชาชีพหนึ่ง สถานที่ของเรื่องก็เป็นแค่สถานที่สมมติเท่านั้น อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน มาถึงเรื่องสุดท้ายของเซตสี่หนุ่มกันแล้วจ้า มาถึงคราวพี่ลีออนที่ทุกคนร่ำร้อง ใครจะเชื่อว่าหนุ่มตัวแสบ เพลย์บอยประจำกลุ่มจะมีความลับน่าเอ็นดูขนาดนี้ซ่อนเอาไว้ ครั้งนี้นางเอกของเราเป็นนักข่าวสาวสุดเย็นชา ซึ่งเธอเองก็มีความลับที่ซุกซ่อนเช่นกัน เรื่องราวแสนโรแมนติกและมีฉากสืบสวนสอบสวนให้คอยลุ้นระลึกตลอดเรื่อง รับรองว่าเรื่องนี้มีครบทุกอารมณ์แน่นอนค่ะ นิยายของไรท์ก็ยังคงคอนเซ็ปต์อ่านง่าน เบาสมอง ไม่เครียดมาก แถมยังสอดแทรกมุกตลกให้นักอ่านได้อมยิ้มกัน หวังว่าทุกคนจะได้รับความสนุกจากผลงานชิ้นนี้ของไรท์นะคะ เดย์ไลลา
ป้าครับ ป้าน่ะเมียผม
111.0K·ฅนบนดอยMy Wife ป้าครับ ป้าน่ะเมียผม -วิลเลียม- มาเฟียหนุ่มเจ้าของรอยยิ้มหวานจนสาวๆ ตราตรึงใจ เขาเจ้าเล่ห์ และร้ายกาจ โหดเหี้ยม -มุกดา- หญิงสาวอายุ33 ปีที่ผิดหวังกับความรักมานับครั้งไม่ถ้วน เหตุเพราะเธอแก่! กว่า นิสัยดีน่ารัก รักคนง่าย เธอเป็นคนโก๊ะๆ และความโก๊ะและความน่ารักก็ทำให้คนบางคนถูกใจ คำเตือน นิยายเรื่องนี้ใช้คำหยาบ มีฉาก18+ และเนื้อหาส่วนใหญ่เกินขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่งเอง อาจบิดเบือนไปจากความเป็นจริง ห้าม ห้ามคัดลอกเนื้อหาในนิยายและห้ามนำไปดัดแปลงใดๆทั้งสิ้น หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมายทันที (ไรท์ลงรูปอิมเมจในเพจนะคะ) ฝากกดถูกใจ+คอมเมนต์ให้กำ
นางร้ายขอหย่าสามี
4.0K·Anthiyaโชคชะตาส่งเธอมาเกิดใหม่ในร่างคุณหนูผู้เย่อหยิ่ง รวยไม่พอ ยังมีสามีติดมาด้วย! แต่พอฟื้นขึ้นจากความตาย เขากลับยื่นใบหย่าให้... "มีทองท่วมหัวไม่ต้องมีผัวก็ได้!" มิณไอริณ บังคับให้ แพนธาริน แต่งงานทั้งที่เขาไม่เคยรักเธอแม้แต่นิดเดียว หลังแต่งงานเขาเมินเฉย ทอดทิ้ง และพาผู้หญิงใหม่เข้ามาไม่หยุด จนในที่สุดเธอถูกบังคับให้หย่า และจบชีวิตลงด้วยหัวใจที่แหลกสลาย… แต่เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง… วิญญาณของ วีริณ กลับมาอยู่ในร่างของมิณไอริณ! เมื่อสามีผู้เย็นชายื่นใบหย่า เธอไม่ปฏิเสธรีบคว้าโอกาสไว้มีทองท่วมหัวไม่ต้องมีผัวก็ได้ เธอจะเปลี่ยนเกมนี้เอง… เขาจะต้องเสียใจที่เคยผลักไสเธอไป!
ชายาไร้ใจ
446.0K·weiweiเหลียงซิน นิติเวชที่ยอดเยี่ยมที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดกลับข้ามภพกลายเป็นพระชายาที่ท่านอ๋องรังเกียจ แถมยัง ถูกเขาทรมานจนเกือบเสียชีวิต นางสาบานว่าจะต้องล้างแค้นให้ได้แล้วหย่ากับเขา แต่เขากลับไล่ตามนาง
วิวาห์ร้าย ซ่อนใจรัก
9.0K·MaRich_เธอทำทุกอย่างเพราะรัก แต่เขากลับไม่เห็นค่าและคิดว่าเธอทำทุกอย่างเพื่อเงิน!!
หลงกลรักมาเฟียร้อยเล่ห์
7.0K·ทิพย์วารี“ลูกหว้า” คลินท์กัดฟันเรียกยัยตัวร้ายที่มองเขาอย่างรังเกียจเหมือนตัวเชื้อโรคอย่างโมโห “ฉันไม่รับแขกต่อให้ตึกถล่มอย่าให้ใครขึ้นมาชั้นนี้” เสียงห้วนสั่งคนสนิททั้งสองดังลั่นแม้แต่คนที่อวดเก่งยังสะดุ้งก่อนจะเดินอ้อมโซฟาไปทางประตูที่เล็งไว้แล้วก้าวเท้าวิ่งไปไม่ถึงสี่ก้าว “ว้ายยย์!!..” ร่างบางลอยลิ่วขึ้นไปอยู่บนไหล่แกร่งหน้าท้องพาดบ่ากว้างลำตัวด้านหน้าแนบติดแผ่นหลังแข็งแรงห้อยหัวร่องแร่งมือนุ่มแกว่งไปมาก่อนจะยกขึ้นทุบตีบั้นเอวสะโพกของคลินท์เต็มแรงแต่ชายหนุ่มไม่สะดุ้งสะเทือน “เพี้ยยะ ๆ.” “ดิ้นเข้าไป ถ้าตกหัวทิ่มไปอย่ามาโทษพี่นะลูกหว้า” คลินท์ฟาดฝ่ามืออีกข้างลงบั้นท้ายกลมกลึงไปสองครั้งลงน้ำหนักมือพอประมาณและพูดขู่ร่างแพรียวที่อยู่บนบ่ากว้างก่อนจะเดินไปที่ห้องพักผ่อนส่วนตัวที่เขาบอกให้เทอรี่เฝ้ายัยตัวร้ายไว้อย่าให้คลาดสายตาแล้วเป็นไงล่ะเทอรี่ทำงานพลาดแค่ดูแลผู้หญิงตัวเล็กยังทำไม่ได้ เดี๋ยวเขาจะจัดการกับคนสนิททีหลังตอนนี้จะปราบพยศยัยตัวร้ายก่อนถ้าทำไม่ได้อย่ามาเรียกเขาว่า คลินท์ โคลนี่ย์ “ปล่อยเค้านะ ไอ้โรคจิต ไอ้หื่น ไอ้...” “ถ้ายังไม่หยุดพูดพี่จะเอาลูกหว้าตรงทางเดินนี่แหละ รู้ใช่มั้ยว่าพี่ยังเอาไม่เสร็จ..” เสียงห้าวพูดแล้ววางฝ่ามือลูบบั้นท้ายกลมกลึงแล้วขยำเบาๆ “อย่านะ ไอ้มาเฟียลามก ไอ้ซาดิสต์ ปล่อยนะ หว้าบอกให้ปล้อยยย.” ร่างบางบนบ่ากว้างทั้งร้องด่าทั้ง ดิ้นรนทุบตีแต่ร่างสูงใหญ่ล็อกเรียวขาไว้แน่นก่อนจะเดินเข้าห้องพักผ่อนส่วนตัวที่เทอรี่เปิดประตูอำนวยความสะดวกให้และปิดประตูล็อกให้เรียบร้อย
ท่านรองตามรัก
17.0K·ขนมปังรสหวานสำหรับเธอเขาคือรักแท้ สำหรับเขาเธอคือของเล่น สุดท้ายเมื่อไม่มีสถานะ เธอจึงเลือกเดินจากมาพร้อมกับลูกในท้อง เมื่อไม่มีเธอในชีวิตเขาจึงรู้ใจตัวเอง ทว่ากลับสายไปแล้วเพราะวันที่คิดได้กลับไม่มีเธอข้างกาย
เผลอรักเมียชั่วคืน
567.0K·ณดารินทร์เมื่อ One Night Stand ดันทำให้เกิดอีกหนึ่งชีวิต การแต่งงานเพราะความจำเป็นจึงเกิดขึ้น ข้อตกลงคือ ห้ามรัก ห้ามวุ่นวาย ห้ามหึงหวง ห้ามแสดงตัว ห้ามให้คนอื่นรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ไหงกลายเป็นเขาที่จ้องจะละเมิดข้อตกลงนั้นตลอดเวลา เรื่องนี้เป็นนิยายลำดับที่ 4 ของนิยายเซต 4 หนุ่มทาสรัก 1 หลงรัก เมียจำเป็น 2 แค้นรัก เมียเก่า 3 คลั่งรัก เมียขัดดอก 4 เผลอรัก เมียชั่วคืน
บังเอิญรู้สึกรัก
2.0K·โซลสตาร์ Seoul Starลูกมาเฟียสองตระกูลมาเจอกัน พ่อเป็นเพื่อนรักกัน แต่ลูกดันเป็นคู่กัดเจอหน้ากันฟาดฟันฝีปากกันสุดฤทธิ์ ฟาดไปฟาดมาดันฟาดกันถึงเตียง
ทางใครทางมัน! เราหย่ากันแล้ว! [สามบุพเพสกุลซือ]
166.0K·หานยวี่สีหน้าแบบนั้นหลังจากเห็นหนังสือหย่าที่ข้ายื่นให้คืออะไร? ในเมื่อตลอดสามปีท่านเป็นคนเรียกร้องอยากได้มันมากไม่ใช่หรือ ข้าก็ลงนามให้แล้ว ท่านและคนอื่นๆ ในจวน ควรจะจุดพลุดีใจสิ ที่นางมารน่าชังมากแผนการร้ายกาจผู้นี้ จะไปจากชีวิตจวนสกุลซือเสียทีสีหน้าแบบนั้นคือไม่เชื่อใจ? คิดว่าข้าจะวางแผน? คิดว่ามีอะไรเข้าสิงข้า? คิดว่าข้าสมองกลับจนฟั่นเฟือน?ไม่มีใครคิดว่าข้าสำนึกผิดคิดได้บ้างเลยหรือเหอะๆ ในสายตาทุกคนข้าดูเลวร้ายมากสินะ ข้าจะพูดชัดๆ อีกรอบเลยนะ ข้าก็คือข้า ข้าที่เป็นเจ้าของร่าง ไม่มีใครทะลุมิติมาสิงร่างข้าทั้งนั้น!ข้ารู้ว่าส่วนนึงเป็นเพราะความผิดพลาดในอดีตที่ข้าเคยทำ.. ข้าจึงพยายามแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความดีในตัวและความจริงใจของข้า แต่ก็หาได้มีใครเปิดใจมองข้าในมุมใหม่ไม่ ซ้ำยังยัดเยียดเรื่องร้ายๆ ที่ข้าไม่เคยทำให้ด้วย เช่นนั้น..พอกันที!!'เซียวหลินหลิง' คนนี้ขอยอมแพ้ เหนื่อยก็พัก ถ้าเขาไม่รักก็พอ! หนังสือหย่านี่ข้ามอบให้ท่าน แม้ใจของข้าจะรักและเทิดทูนท่านมาก แต่ข้าขอไปจากชีวิตท่านดีกว่าข้าจะต้องทนเจ็บไปมากกว่านี้ดีกว่า เมื่อเวลาสามปีได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าใจของท่านแข็งยิ่งกว่าหิน (คนอื่นด้วย) //พูดถึงก็เกลียดหัวใจของตนเองนัก เอาเถอะ! อย่างน้อยข้าก็ภูมิใจที่ยังไม่เคยร่วมเข้าหอกับท่านลาก่อน..ขอให้มีความสุขกับอิสรภาพที่ข้ามอบให้นะเจ้าคะ :)--------ทำไมกัน?! ซือหยวนซา..เพียงแค่ชีวิตของสตรีตัวเล็กๆ คนเดียว ท่านถึงกับต้องจ้างนักฆ่ามากมายมาล้อมรถม้าข้ากลางทาง เพื่อป้องกันไม่ให้ข้ามีชีวิตรอดกลับไปถึงจวนเก่าเลยหรือข้ารู้ท่านเกลียดข้ายิ่งกว่าอะไรดี..เกลียดจนเป็นเรื่องลือกันไปทั่วว่าข้าเป็นสุดยอดนางมารร้าย ที่ทำให้คุณชายสามผู้ที่มีจิตใจอ่อนโยนประดุจพ่อพระ และไม่ถือตัว เกิดความรู้สึกเกลียดคนได้แต่ข้ามิคิดว่าท่าน..จะเกลียดจนอยากให้ข้าหายไปจากโลก เซียวหลินหลิงที่เลือกกระทำสิ่งใดไปแล้วไม่เคยเสียใจภายหลัง แม้แต่ตอนลงนามในหนังสือหย่าพร้อมส่งมอบให้คุณชายสามก็เตรียมใจไว้แล้ว จึงไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยด บัดนี้ เซียวหลินหลิงขอกลืนน้ำลายตัวเอง..หากย้อนเวลากลับไปได้ นางจะขอไม่รู้จักท่าน นางจะยอมตัดใจเสียเนิ่นๆ เพื่อให้ชีวิตของนางคงไม่ประสบเรื่องเช่นนี้.. แต่สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ เช่นนั้นขอเพียงแค่..'ลืมทุกอย่างที่เกี่ยวกับท่าน แม้แต่เรื่องที่ท่านทำไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหน เซียวหลิงหลินผู้นี้ก็จะไม่เก็บมาคิดแค้นหากนางคิดแค้น ใจของนางก็จะต้องเจ็บปวด ไม่มีเหตุผลที่นางจะต้องมานั่งเจ็บ ทั้งที่คุณชายสามยังคงใช้ชีวิตสุขสบาย.. สู้ปล่อยวางแล้วลืมๆ ไปจะดีกว่า ขอให้ท่านหายไปจากความทรงจำของนาง แลท่านกับนางจะเป็นเพียงแค่คนแปลกหน้าที่ไม่เคยมีปฎิสัมพันธ์อะไรกันทั้งแง่บวกหรือแง่ลบ..'นับจากนี้...และ..ตลอดไป............แต่คำว่าตลอดไป ไม่เคยมีอยู่จริง!
กรงแค้นสลักรัก
4.0K·เดย์ไลลาWriter : เดย์ไลลา Illust 1 : JenJ Illust 2 : Junya ภาพประกอบ : สนิมกิน พิสูจน์อักษร : Ni-Nid ลิขสิทธิ์เป็นเพียงของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2558 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอก และนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 พูดคุยกับนักเขียน สวัสดีค่ะ เรากลับมาพบกันอีกครั้งในผลงานเรื่องใหม่ของไรต์กันเสียที ครั้งนี้จะเป็นเรื่องราวความรักของพระรองแสนดี? ในเรื่อง ‘แพ้ทางร้ายนายคู่หมั้น’ อย่างลูคัส มาเฟียฮ่องกงสุดอันตราย แต่โคตรมีเสน่ห์ หากใครเคยอ่านเรื่องของพี่วิคเตอร์ก็คงพอจะทราบมาบ้างแล้วว่าลูคัสจู่ๆ ก็อุ้มลูกมาเยี่ยมทั้งคู่ ครั้งนี้จะมาเฉลยเรื่องราวปนความแค้นของเขากันแล้ว ส่วนนางเอกของเราคือน้องเรนนี่ คุณหนูสุดเรียบร้อย เพอร์เฟค ของตระกูลหลิน ซึ่งทุกคนต้องไปร่วมลุ้นว่าใครจะเป็นเหยื่อและใครคือผู้ล่ากันแน่ เรื่องนี้จะเป็นแนวสืบสวน โรมานซ์ อ่านง่ายสไตล์เดย์ไลลาเช่นเดิม ทั้งคู่ต้องช่วยกันไขคดีเกี่ยวกับการตายปริศนาของลูกสาวคนโตตระกูลหยาง จึงนำมาซึ่งปมความแค้นระหว่างสองตระกูล หวังว่าผลงานเรื่องนี้จะสร้างความสุขและรอยยิ้มให้กับทุกท่านได้นะคะ หากผิดพลาดประการใด ไรต์ต้องขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วย เดย์ไลลา คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง การกระทำผิดกฎหมาย มีการบรรยายฉากร่วมรักอย่างละเอียด พฤติกรรมที่ไม่ควรลอกเลียนแบบเด็ดขาด เหมาะกับผู้ที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง ไม่ได้มีเจตนาเพื่อยุยง ส่งเสริม ก่อให้เกิดความเสียหาย หรือมีเจตนามุ่งร้ายต่อตัวบุคคลหรือวิชาชีพใด วิชาชีพหนึ่ง สถานที่ของเรื่องก็เป็นแค่สถานที่สมมติเท่านั้น อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เด็กแสบของคนเถื่อน
67.0K·violet“ดื้อนักนะ เดี๋ยวพ่อจะฟาดให้ลุกจากเตียงไม่ขึ้นเลยคอยดู!”
