Genres
เชลยรักท่านประธาน
นิยายเซ็ทมาเฟีย ประกอบด้วย 1.หลงรักนายมาเฟีย 2.เล่ห์ร้ายนายบอดี้การ์ด 3.เชลยรักท่านประธาน เนื้อหาในนิยายมีความเกี่ยวข้องกันเล็กน้อย โดยจะแยกเป็นเนื้อหาของแต่ละตัวละคร สามารถเลือกอ่านเรื่องที่สนใจ หรืออ่านทั้งหมดได้เลยค่ะ Writer : เดย์ไลลา Illust : s.xxmona Proofread & Design : เดย์ไลลา สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2557 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง มีฉากการร่วมเพศรุนแรง/ไม่สมยอม มีฉากNC20+ เหมาะกับผู้ที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ แนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนเพื่อประกอบการตัดสินใจ ก่อนซื้อเล่มเต็มนะคะ
แพ้ทางร้ายนายคู่หมั้น
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2557 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง มีฉากการร่วมเพศรุนแรง มีฉาก NC20+ เหมาะกับผู้ที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ
หลุมพรางมาเฟีย
"ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารนะคะ" รอยยิ้มบางๆฉายขึ้นบนใบหน้าหวานพยายามแสดงความเป็นมิตรให้กับแขกเหมือนทุกครั้งที่ฉันทำ ฉันค่อยๆหยิบอาหารออกจากรถเข็นและจัดวางไว้ตรงหน้าของทั้งสองคนด้วยท่าทางอ่อนน้อมและระมัดระวังมากที่สุด ทุกการกระทำของฉันถูกสายตาคมกริบจ้องมองอยู่ตลอดเวลา ถึงจะไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองแต่ก็รับรู้ได้ว่ามีคนกำลังจ้องอยู่ ส่วนหญิงสาวชุดแดงเพลิงก็มองมาที่ฉันด้วยสายตารังเกียจอย่างเปิดเผยตั้งแต่ฉันเดินเข้ามา "อ๊ะ" ลินร้องเสียงหลงเมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้ๆกับหญิงสาวชุดแดง แต่แล้วเท้าของผู้หญิงคนนั้นที่สวมใส่รองเท้าส้นเข็มก็เหยียบและบดขยี้ปลายเท้าของเธออย่างแรง "เป็นอะไรจ๊ะ" โซเฟียถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง แต่สีหน้าเธอกำลังเยาะเย้ยอย่างเปิดเผย "เปล่าค่ะ" และนี่คือคำตอบของหน้าที่ลูกจ้างอย่างฉัน ต้องจำยอมลูกค้าที่ดุจดั่งพระเจ้า แต่ถ้าฉันไม่ได้อยู่ในหน้าที่ก็ไม่ยอมเหมือนกัน ฉันไม่ใช่คนที่จะเสียเปรียบอยู่ฝ่ายเดียว "ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมกดกริ่งบนโต๊ะเรียกพนักงานได้นะคะ" ฉันพูดหลังจากวางอาหารจานสุดท้ายลง และโค้งคำนับอย่างเช่นทุกครั้งที่ทำตามแบบฉบับของร้านอาหารแห่งนี้ "เธอควรแจ้งวัตถุดิบของอาหารในตอนที่เสิร์ฟฉัน" น้ำเสียงเข้มพูดขึ้นในตอนที่หญิงสาวกำลังจะหมุนตัวเดินออกไป "ชาร์ลคะเสียบรรยากาศเปล่าๆ มันจะพานทำให้อาหารเสียรสชาตินะคะ" "เธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอไง" คิ้วหนาเลิกขึ้น เมื่อเห็นว่าเด็กสาวกำลังจะก้าวเดินออกไป สายตาคมกริบยังคงจับจ้องที่ผู้หญิงตัวเล็กไม่วางตา "ขอโทษค่ะ ดิฉันจะให้เชฟมาอธิบายให้คุณฟังนะคะ ฉันเป็นแค่เด็กเสิร์ฟเรื่องรายละเอียดของอาหารคงบอกคุณไม่ได้" เคล้ง… ครืด.... ชาร์ลโยนช้อนให้กระทบกับจานเสียงดัง และเลื่อนเก้าอี้ออกก่อนจะลุกขึ้นอย่างไม่พอใจ "กลับ!" "ชาร์ลคะ แต่เรายังไม่ได้ทานเลยนะคะ" "เธอควรดีใจนะโซเฟีย ที่เด็กคนนี้จะรับผิดชอบค่าเสียหายทุกอย่างในวันนี้" ใบหน้าคมคายหันไปพูดคุยกับหญิงสาวข้างกาย แต่คำพูดของเขาก็ทำให้เด็กสาวอีกคนได้ยิน ------------------------- "อื้อ...ปล่อยนะ" ฝ่ามือหนาบีบเข้าที่ลำคอระหงด้วยความเร็วและดันตัวฉันติดกับกำแพงห้องอย่างแรง แรงที่เขากระทำราวกับไม่เห็นว่าฉันเป็นคน ฉันพยายามแกะฝ่ามือหนาออกจากลำคอตัวเองแต่กลับไม่เป็นผลเหมือนฉันยิ่งดิ้นเขายิ่งเพิ่มแรงมากขึ้นกว่าเดิม สายตาคมคู่นั้นราวกับซาตาน ไม่รู้เลยว่าตอนนี้เขากำลังคิดจะทำอะไร ทุกอย่างมันดูไร้ความรู้สึกแม้แต่หน้าตาของเขา "คะ คุณชาร์ล อึก" "หึ สายตาเธอกำลังกลัวฉันบีบคอเธอตายตรงนี้นะอลินดา" "ปะ ปล่อย อื้อ.. แค่กๆ" "ฉันมาวันนี้ไม่ได้มาฟังเธอพูดพร่ำ ฉันมาวันนี้แค่บอกให้เธอทำตามคำสั่งฉันเท่านั้น เธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะปฏิเสธฉันแม้แต่คำเดียว” “ฉัน…ไม่มีทาง…ทำตาม…คำสั่ง…คุณ!” ใบหน้าหวานแดงก่ำเมื่อเขาเพิ่มแรงบีบขึ้นเรื่อยๆ ลมหายใจเริ่มติดๆขัดๆ “แน่ใจแล้วที่พูดคำนี้” “….อึก….อื้อ ฉัน…หายใจ…ไม่ออก” “ไหนๆก็จะตายแล้ว ลองนึกถึงหน้าพ่อแม่เธอดูสิ ตอนนี้จะทำอะไรอยู่นะ อยู่บ้าน ทำงาน หรือ…นอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล” “มะ หมาย…ความ…ว่าไง” ภาพของคนตรงหน้าเริ่มพร่ามัวลงไปทุกที สายตาของฉันริบหรี่ลงเรื่อยๆ แต่ยังได้ยินสิ่งที่เขาพูดออกมามันเกี่ยวกับพ่อแม่ของฉัน “ในเมื่ออีกไม่ถึงห้านาทีเธอก็จะตายคามือฉัน ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกจริงไหม” “อื้อ ออ…ขอร้อง…อย่า ทำอะไร พ่อแม่…ฉัน ยอม แล้ว ฉันยอม…อึก” “หึ! มันเป็นภาพที่สวยงามซะเหลือเกิน” ชาร์ลหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อเห็นคนตรงหน้าเริ่มตาเหลือก ใบหน้าจากแดงก่ำเริ่มซีดเผือดลงต่อหน้าต่อตา ลมหายใจรวยรินลงไปทุกที น้ำเสียงสั่นเครือเริ่มพูดไม่เป็นคำ “อึก…คะ คุณ ชาร์ล…” มือหนาค่อยๆคลายมือออกจากลำคอระหง เมื่อพอใจกับภาพตรงหน้าและได้คำตอบที่เขาต้องการ แค่เพียงเธอเป็นอิสระ เด็กสาวตัวเล็กก็ร่วงลงไปกองกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง สายตาคมปรายตามองเธอเพียงนิด แค่กๆ แค่กๆ… ลินรีบโกยอากาศเข้าปอดอย่างเร็ว มือบางลูบลำคอของตัวเองไปพลางๆ แรงบีบรัดทำให้เธอรู้สึกปวดร้าว “อย่าริอาจมาสอนฉันอีก คนอย่างฉันสามารถฆ่าเธอได้โดยไม่รู้สึกอะไร เธอไม่มีสิทธิ์กลับไปทำร้านอาหารนั้นอีก เพราะตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปเธอต้องไปทำงานที่บริษัทฉัน”
สัญญาร้ายนายมาเฟีย
พินัยกรรมที่ระบุไว้ หลังจากที่คุณปู่เสียไปแล้ว คือการแต่งงานของเธอและเขา เพราะมรดกที่เธอได้รับมา เขาจึงยอมจูงมือเธอเข้าประตูวิวาห์ เพราะผลประโยชน์แต่ไร้ความรัก "พี่มันไม่ใช่คน!" "หากฉันไม่ใช่คน เธอก็ทนหน่อยแล้วกัน!!" สิ่งที่เขาต้องการจากเธอคือ ลูกที่เป็นข้อต่อรองเท่านั้น!!
พลาดรักคุณมาเฟีย
เธอต้องแต่งงานกับมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลเพราะข้อตกลงบางอย่างที่ครอบครัวเธอและเขาได้ตกลงกันไว้ในอดีต หากไม่เช่นนั้นจะเกิดศึกใหญ่ เธอ… ผู้สดใสและมีอารมณ์ศิลปินเป็นชีวิต เขา… มาเฟียผู้เฉยชาต่อทุกสิ่งแถมยังรักความสงบ เมื่อคนสองคนที่มีไลฟ์สไตล์ต่างกันมาบรรจบ เปรียบดั่งแม่เหล็กคนละขั้วหากแต่กลับเข้ากันได้ดีจนน่าเหลือเชื่อ
ทัณฑ์สวาทเมียบำเรอ
"คิดว่าทำเหี้ย ๆ แบบนี้...ได้คนเดียวใช่ไหม?" ร่างบางพูดด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตา ปลายเล็บแหลมของเธอจิกเข้าที่อกแกร่งด้านซ้ายของเขาอย่างแรง "…" บราวน์เม้มปากแน่นปล่อยให้ฮันนี่จิกเล็บแหลม ๆ ของเธอลงบนแผ่นอกด้านซ้ายของเขา จนเลือดซึมออกมาในทันที "จะไม่เลิกก็ได้...แต่ก็รับให้ได้แล้วกันเวลาที่ฉันไปนอนกับคนอื่น" คนตัวเล็กเหลือบไปมองที่ห้องข้าง ๆ ที่บราวน์เพิ่งมีอะไรกับคนอื่นไปต่อหน้าต่อตาของเธอ "นี่พูดบ้าอะไรอะ?" บราวน์ถามกลับอย่างไม่ยอม เขากระชากแขนของฮันนี่รั้งเอาไว้ไม่ให้ไป ปั่ก! ฮันนี่ยกเท้ากระทุ้งเข้าที่กลางเป้าของบราวน์เข้าอย่างแรงมาก ๆ "อะ..โอ๊ย!" ร่างสูงที่ไม่ทันได้ตั้งรับทรุดตัวลงคุกเข่าทันทีที่ถูกเข่ากระแทกเข้าที่น้องชายของเขาแบบเต็ม ๆ "ฮันนี่..อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะ!" บราวน์รีบพยายามลุกขึ้นวิ่งตามเธอไปทันที พอฮันนี่เปิดประตูออกมาเธอก็เจอกับไลออนที่ยืนจิบเบียร์รออยู่นานแล้ว.. "นาย...อยากนอนกับฉันใช่ไหม?" ฮันนี่เอ่ยถามไลออนไปอีกครั้ง "อืม" ไลออนพยักหน้ารับทันที "ได้..งั้นเราเอากัน คืนนี้เลย!" คนตัวเล็กพูดอย่างมั่นใจ _____________ หนังสือนิยายออนไลน์เล่มนี้ เนื้อหาทุกตัวอักษรและรูปภาพฉากประกอบ ถือเป็นทรัพย์สินทางปัญญาของผู้เขียน : อยู่ในตะเกียงแก้ว ไม่อนุญาตให้นำไปเผยแพร่ หรือทำซ้ำ ดัดแปลง**ทั้งสิ้น สามารถดำเนินการตามกฎหมาย คุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญา พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ 2537 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ Do not Copy , Reproduce , Plagiarism นิยายเซต ทัณฑ์สวาทเมียบำเรอ ( เป็นการรวมเซตนิยายขายดีการันตีคุณภาพ จากอยู่ในตะเกียงแก้ว ด้วยยอดคอมเมนต์จากนักอ่าน จากทุก ๆ แพลตฟอร์ม 30,000 คอมเมนต์ 20,000 คนติดตามกดเข้าชั้น ) ________________________ เรื่องที่ 1 ฮันนี่เมียร่วมรัก 3P ฮันนี่ แบร์บราวน์ ไลออน ดรากอน " เมื่อความรักมันมีมากกว่าหนึ่งเดียว แล้วเธอควรจะเลือกใคร ? " ______________________ อิโรติก SM / ดราม่า / เลิฟซีน หนักหน่วง ๆ โลกสวยกดข้าม นางเอก 1 พระเอก 3 พระเอก หล่อ รวย มีอำนาจ 3 คน นางเอกสวยสะกด nc เยอะ ท่าไม่มีซ้ำ คุ้มมาก ❣️อ่านเรื่องเดียว ได้พระเอกถึง 3 คน ❣️ เรื่องที่ 2 นางบำเรอขัดดอก พระเอกเป็นมาเฟีย นางเอกยาจกเลยมาของานพระเอกทำ โดยไม่รู้เลยว่างานที่ว่าคือการขายตัว เรื่องที่ 3. ล่ามรักมาเฟียเถื่อน แฟนเก่าไปทำน้องสาวมาเฟียท้อง นางเอกเลยถูกมาเฟียจับไปขังที่เกาะเพื่อให้เลิกยุ่งกับแฟนเก่า ซึ่งมาเฟียจอมโหดก็คือพระเอกของเรื่องนี้ Trigger Warnings Toxic relationships/อาจมีการกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร/การใช้ความรุนแรง มีฉากร่วมเพศ(รุนแรง/ไม่สมยอม) SM25++ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากไม่ชอบแนวนี้ไม่แนะนำนะคะ -------------
มาเฟียร้ายพ่ายรัก DEVIL BESIDE YOU
“ ไม่มีสิทธิ์ ชีวิตเธอเป็นของฉันนับตั้งแต่วันนั้นแล้ว จำที่ฉันพูดเมื่อคืนได้ไหม เธอจะเป็นหรือจะตายขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของฉัน ”
มาเฟียหวงรัก
"คนเดียวที่ผมรักคือเธอ คนเดียวที่เธอรักก็ต้องเป็นผม "
พิษรักคุณหมอมาเฟีย
เพราะปัญหาส่วนตัว จึงทำให้เธอตัดสินใจยอมนอนกับคุณหมอหนุ่มเพื่อแลกกับ ‘เงิน’ คุณหมอสุดฮอตที่ใครๆต่างหมายปอง หารู้ไม่ว่า มือที่คอยช่วยเหลือคนอื่น คือมือเดียวกับที่ใช้ ‘มอบความตาย’ ให้คนอื่น… เพราะรู้ความต้องการของอีกฝ่าย จึงใช้สิ่งนั้นหลอกล่อเพื่อเล่นสนุกกับร่างกายของเธอต่อ เธอต้องการ เงิน เขาต้องการ เซ็กซ์ วินวินทั้งสองฝ่าย…
หลงรักนายมาเฟีย
Writer : เดย์ไลลา Illust : Sin_SK. Proofread & Design : เดย์ไลลา สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2557 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง มีฉากการร่วมเพศรุนแรง/ไม่สมยอม มีฉากNC20+ เหมาะกับผู้ที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ แนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนเพื่อประกอบการตัดสินใจ ก่อนซื้อเล่มเต็มนะคะ
วิศวะกินเด็ก
‘นอนกับหนูอีกครั้งนะคะ’ ‘…’ ‘แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว แล้วหนูจะไม่รบกวนคุณอีก’
ฉุดกระชากปล้ำ
“กองพล” ผู้สะกดคำว่า “อ่อนโยน” ไม่เป็น ส่วน “ใกล้รุ้ง” เธอผู้กำลังมีชีวิตที่สดใสหลังเรียนจบ แต่ก็ต้องมาเจอกับคน “โฉด” อย่างนายเหมืองกองพล แล้วเรื่องระหว่างทั้งคู่จะเป็นยังไง เมื่อเริ่มต้นด้วยการ “ฉุด!” #ฉุด —————- “บอกฉันมาสิว่าเธอไม่ได้ท้องกับมัน” พอดึงลากออกมานอกบ้าน เขาก็ปล่อยมือที่จับกระชากดึงออกมาจับที่หัวไหล่เล็กเขย่าแรงๆ เพื่อเอาคำตอบจากหญิงสาว “แล้วทำไมคะ จะท้องกับใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณหิน ปล่อยรุ้งค่ะ อย่ามาทำแบบนี้กับรุ้ง รุ้งไม่ใช่ของคุณ ไม่ใช่นางบำเรอหรือของเล่นของคุณแล้วค่ะ” เธอปัดแกะมือเขาออกจากหัวไหล่ทั้งสองแล้วผลักเขาออกไปให้ห่างตัวเอง ”เธอใจร้ายกับฉันมากนะรุ้ง ขนาดฉันโดนยิงเกือบตาย เธอก็ไม่คิดจะมาดูแลฉัน มาเยี่ยมฉัน” “ก็ไม่เห็นตายนี่คะ ก็เห็นคุณหินสบาย แข็งแรงดี” “แข็งแรงดีเหรอ เธอดูแผลก่อน ฉันเกือบตายนะรุ้ง” เขาเจ็บกับคำตอบของหล่อนพร้อมกับถลกถอดเสื้อยืดสีดำคอวีของตัวเองออกให้เธอดูแผลเป็นที่อกซ้ายตัวเอง “ดูซะ! ดูแผลเป็นที่อกผัวเธอซะว่ามันใหญ่แค่ไหน เธอใจร้ายมากนะที่อยากให้ฉันตาย” ส่วนใกล้รุ้งถึงกับตกใจกับแผลเป็นที่หน้าอกของเขาจนเผลอตัวยกมือขึ้นลูบแผลของเขาอย่างลืมตัวและถามออกไปด้วยความเป็นห่วง “ยังเจ็บอยู่ไหมคะ?” เธออดลูบไล้สงสารเขาไม่ได้ และรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้มาดูแลเขาในช่วงที่รักษาตัว เธอแหงนเงยหน้าสบตากับคนตัวสูงที่ก้มมองตัวเองก่อนจะเบือนหน้ามองไปทางอื่น เมื่อน้ำตาอ่อนแอกำลังไหล ให้ตายสิ เธออ่อนแอทุกครั้งที่เจอเขา และหัวใจก็เจ็บปวดเพราะเขาเช่นกัน ทำไมห่างไปนานหลายเดือนขนาดนี้ยังไม่ตัดใจจากกองพลอีก “เธอเป็นห่วงฉันใช่ไหมรุ้ง?” กองพลใจครึกครื้นขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินคำถามอ่อนโยนและสายตาห่วงใยตัวเอง เขาจับมือเล็กที่ทาบทับอกตัวเองพร้อมกับอีกมือประคองดวงหน้าสวยให้หันกลับมาสบตาตัวเอง และเขาก็ได้เห็นว่ามันมีน้ำตาคลอ “ร้องไห้ทำไม ฉันยังไม่ตายสักหน่อย มันผ่านมาแล้วทูนหัว” เขาป้ายมือสากเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นออกมานอกดวงตาให้เธออย่างอ่อนโยน อึก! ใกล้รุ้งกลืนก้อนสะอื้นลงคอแล้วปัดมือเขาออกจากแก้มแล้วดันเขาออกห่างพร้อมพูดตอบกลับ “ไม่ได้ร้องไห้เพราะคุณหินสักหน่อย ปล่อยได้แล้วค่ะ เรื่องของเราให้มันจบไปเถอะค่ะ ตอนนี้เราต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเองแล้ว และรุ้งก็ไม่ได้ต้องการจะกลับไปเป็นของเล่นชั่วคราวของคุณหินอีกแล้วค่ะ ไม่ต้องการเป็นนางบำเรอรอให้คุณเบื่อแล้วเฉดหัวทิ้งอย่างไร้ค่าค่ะ” เธอบอกเขาทั้งๆ ที่อยากโถมกายโอบกอดเขาเหลือเกินตอนนี้ คิดถึงโหยหาวงแขนแข็งแรงและอกแน่นๆ ของเขา และเพิ่งสังเกตตอนนี้เองว่าหน้าเขาซูบตอบลงกว่าเมื่อก่อน เขาผอมลง หรืออาจเพราะทำงานหนักถึงผอมโทรม หนวดเคราก็ขึ้นรกรุงรังเต็มหน้าไปหมดตอนนี้ ความครึกครื้นได้ห่อเหี่ยวอีกครั้งเมื่อเธอตอบกลับมา เขาเจ็บร้าวขึ้นมาเมื่อเธอไม่ต้องการตัวเองอีกแล้ว ไม่ต้องการช่างมันสิวะ ก็เขาอยากได้หล่อนนี่ และใกล้รุ้งก็เป็นเมียเขา เขาก้มมองท้องที่ซ่อนอยู่ในชุดคลุมท้องของเธอแล้วก็ถามถึงเรื่องพ่อของเด็กในท้องเธอ “เด็กในท้อง ฉันหรือมันเป็นพ่อ” เผียะ! “คุณไม่มีสิทธิ์มาถามถึงพ่อของเขา คนใจร้าย!” เธอยกมือขึ้นตวัดแก้มสากจนหันไปตามแรงและกองพลก็สูดลมหายใจลึกๆ เข้าปอดเมื่อได้รับคำตอบเป็นลูกตบหนักๆ ของแม่คนตัวเล็ก “โอเค รู้แล้วว่าเด็กในท้องคือลูกฉัน ไม่ใช่ลูกมันแน่นอนทูนหัว” เขาโยนเสื้อทิ้งแล้วตวัดแขนโอบกอดเธอเข้ามาหาแล้วย่อตัวยกอุ้มร่างอวบอิ่มขึ้นแนบอกทันที ว้าย! ด้วยความตกใจและห่วงว่าจะกระทบกระเทือนถึงลูกน้อยในท้องก็รีบตวัดแขนโอบกอดลำคอหนาของคนเถื่อนทันที “ปล่อยรุ้งนะคุณหิน” “ไม่ปล่อยจนกว่าเราจะคุยกันรู้เรื่องรุ้ง บอกฉันมาสิว่าทิ้งฉันไปทำไม หนีไปทำไม รู้ไหมฉันแทบคลั่งแทบบ้าเพราะเธอ รู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอแค่ไหน รู้ไหมรุ้ง” เขาสาวเท้าเดินลงส้นเท้าหนักๆ ตรงกลับไปทางบ้านตัวเองโดยไม่สนใจสายตาของคนงานที่เดินผ่านมา ส่วนใกล้รุ้งก็เขินอายสายตาคนงานก็ได้แต่ซุกหน้ากับอกแกร่งเปลือยเปล่าของเขา เขามันห่ามเหลือจะทนจริงๆ ทำไม...ทำไมกันต้องใจเต้นแรงกับท่าทางห่าม ดิบ ถ่อยของเขาด้วยเล่า..... #กระชาก แม้ทุกอย่างจะเป็นเรื่องบังเอิญหรือโชคชะตาก็ไม่รู้ "กองบิน" ถึงได้ "กระชาก" เธอเข้าห้อง การถูกคนแปลกหน้ากระชากฉุดเข้าห้องทำให้ "คำเอื้อง" ตกใจตื่นกลัว และยิ่งไปกว่านั้นมันก่อให้เกิดความรู้สึกซึ้งกับคนป่าเถื่อน หลังจากนั้นมีเรื่องราวมากมายตามมาจนทำให้เธอหนีไปพร้อมกับ "ลูก" ในท้อง... +++++++ “ยะ…อย่าค่ะ” เธอผลักกองบินออกห่าง แต่เขาก็เด้งกลับมาเหมือนเดิม “ทำไมฮึ?” เขาก้มโน้มหน้ากระซิบข้างแก้มนวลของคนที่ตัวเองดันเข้าชิดผนังลิฟต์กระจกด้านหลังพร้อมอีกมือลูบไล้เรียวขาเล็กผ่านเนื้อผ้าที่ห่อหุ้ม “ยะ…อย่าค่ะ เดี๋ยวมีคนเห็น ในลิฟต์มีกล้องวงจรปิด แถมเป็นลิฟต์กระจกอีก” เธอบอกเขาเสียงสั่นพร้อมใจที่เต้นแรง “หึหึ...แต่วันนี้กล้องวงจรปิดมันไม่ทำงานน่ะสิ มาเถอะ กว่าจะถึงชั้นเจ็ดสิบสาม ฉันคงดำว่ายลึกในตัวเธอแล้วเด็กน้อย” แล้วปากหนาก็ทาบทับปิดกลืนเสียงค้านของเธอที่กำลังเอ่ยทันที พร้อมมือสากกร้านก็เริ่มเคลื่อนไหว #ปล้ำ เห็นครั้งแรกก็สะดุด ’ใจ’ จนต้องอุ้มไป ‘ปล้ำ’ ให้มันรู้แล้วรู้รอด “กองทัพ” ไม่เชื่อว่าตัวเองจะมีความรักให้กับสาวน้อย “บูรณิการ์” เพราะสำหรับเขาแล้วความ ‘รัก’ คือเรื่องไกลตัว แต่กว่าจะรู้ตัวเธอกับ ‘ลูก’ ในท้องก็ไปซะแล้ว +++++++ “ไม่ต้องมานั่งใกล้ฉัน” “จะเขินอายและหวงเนื้อหวงตัวไปทำไม เมื่อคืนเราเบียดกันกว่านี้ บีบียังแอ่นเด้งรับเอารับเอา” “ทะลึ่ง!” “ก็ ‘เมีย’ สวยนี่” เขาตอบกลับเย้าหยอกแกล้งให้บูรณิการ์เขินอายตนหนักกว่าเดิม +++++ “สารเลว! คุณมันเลว! ฮือๆๆ” บูรณิการ์ทุบตีอกแกร่งด้วยความโกรธและเสียใจเมื่อเขาผลักตนออกจากอก “ว่ามา พี่เหิมทำอะไรให้ไม่พอใจ หรือว่าโดนไล่ออกจากงาน ถ้าเรื่องนั้นไม่ต้องห่วง พี่เลี้ยงเอง” “เลี้ยงฉันในฐานะอะไรมิทราบ นางบำเรอน่ะเหรอ อึก! ฮือๆๆ” “แล้วฐานะอะไรล่ะ หรือจะอยากเป็น ‘เมีย’ ถ้าเป็นเมียลับๆ น่ะได้ แต่ให้แต่งออกหน้าออกตาและจดทะเบียนสมรสน่ะไม่มีทาง พี่เหิมไม่พร้อมที่จะมีโซ่คล้องคอตอนนี้” ยิ่งกองทัพพูด บูรณิการ์ก็ยิ่งเจ็บปวดเสียใจ เธอลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเปิดกระเป๋าหยิบที่ทดสอบการตั้งครรภ์ที่ขึ้นสองขีดแดงออกมาจากกระเป๋าแล้วปาใส่หน้าคนที่นั่งอยู่ ตุ้บ! ที่ทดสอบการตั้งครรภ์กระแทกโดนอกกองทัพก็รีบหยิบมันขึ้นมาดูว่ามันคืออะไร แต่เขาก็ไม่รู้จักอยู่ดีว่ามันคืออะไรจึงเลิกคิ้วเป็นคำถามส่งให้เธอพร้อมชูที่ทดสอบการตั้งครรภ์ให้เธอ แต่เธอก็ปัดมือเขาออกห่าง “เพราะคุณ เพราะคุณ ชีวิตฉันถึงเป็นแบบนี้คุณกองทัพ ไปตายซะ!” แล้วเธอก็เดินจากไปทันที ส่วนกองทัพว่าจะเดินตามไปก็ต้องหันมาสนใจที่ทดสอบการตั้งครรภ์ในมือตนอีกครั้งว่ามันคืออะไรกันแน่ ที่ตรวจโควิดเหรอ ตอนนี้ใครๆ ก็ไปไหนมาไหนกันสะดวกแล้วไม่ได้เข้มงวดเหมือนก่อน แต่ขึ้นสองขีดมันคืออะไรกัน “ติดโควิดเหรอวะ?” เขาพึมพำกับตัวเอง
ล่ารักมาเฟีย
ชีวิตของเธอไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว หลังจากไปรู้ความลับที่ไม่ควรรู้ของมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งเข้า ทำให้ถูกคนพวกนั้นตามล่าเพื่อ ‘ฆ่าปิดปาก’ “ผู้หญิงคนนั้นเห็นหมดแล้ว เอายังไงต่อดีครับ” “ลากคอมันมาให้กู…” ••• วิคเตอร์ • มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่ไม่มีใครกล้าหือด้วย อายุ26ปี นิสัย โหดเหี้ยม ฆ่าไม่เลือก เย็นชา เด็ดเดี่ยว มีนา • นางแบบสุดฮอตและนักศึกษา อายุ21ปี สวย น่ารัก นิสัยดี มองโลกในแง่ดี “ฉะ…ฉันจะไม่บอกใคร ฉันสัญญา…” “คนตายเท่านั้นที่พูดไม่ได้” #ล่ารัก
(ของหวง) มาเฟีย BAD
‘ครั้งนี้ฉันจะยอมปล่อยเธอไปแต่ถ้าเจอกันอีกเมื่อไหร่เตรียมตัวเอาไว้เพราะฉันจะ….ลากเธอขึ้นเตียง’
BAD MAFIA (เถื่อน) บังคับรัก SM25+
"เพราะมึงปากดีแบบนี้ไง กูถึงอยากเก็บมึงไว้บำบัดความใคร่" รุ่งรดิศ อภิเศรษฐ์ศิริ (มันเดย์) อายุ 35 ปี มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลอันดับต้นๆของประเทศ เจ้าของสถานบันเทิงหลายแห่งในกรุงเทพมหานครรวมไปถึงคาสิโนที่ผิดกฎหมายทั้งในประเทศและต่างประเทศ รวมถึงการค้าอาวุธปืนให้กับชาวต่างชาติที่ร่วมลงทุนอย่างไม่เกรงกลัวต่อกฎหมายบ้านเมือง แม้แต่ตำรวจยศชั้นสูงก็ต้องยอมสยบให้กับความน่าเกรงขามของมาเฟียผู้มีอิทธิพลเช่นเขา นิสัยส่วนตัวเป็นคนชอบใช้ความรุนแรงโดยเฉพาะเรื่อง Sex ยิ่งได้เห็นผู้หญิงที่พึงโดนกระทำอย่างเจ็บปวดยิ่งพึงพอใจมาก มีความจินตนาการในเรื่องเพศสูงไม่ว่าจะชอบตบตี การใช้ Sex Toy หรือแม้การแต่ทรมาน เรยา นรารักษ์ (ย่าหยา) อายุ 25 ปี ครอบครัวของเธอล้มละลายเมื่อได้ทราบข่าวจากญาติว่าคุณพ่อคุณแม่ของเธอโดนเพื่อนสนิทหลอกไปร่วมลงทุนโดนโกงไปหลายสิบล้านอีกทั้งยังโยนความผิดให้คุณพ่อคุณแม่ของเธอจนท่านทั้งสองต้องติดคุก และโดนยึดทรัพย์ทุกอย่างในบ้านไปเกือบหมด ทั้งที่เธอเพิ่งจะยื่นการศึกษาจบปริญญาโทคณะ Business And Law ที่ประเทศนิวซีแลนด์ ย่าหยาจึงต้องรีบกลับประเทศไทยเป็นการด่วน และได้มาเจอกับ... นิสัย : เป็นคนที่หยิ่งทะนงตนไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีหรือก้มหัวให้กับใคร นิยายเรื่องนี้มีความรุนเรงในการใช้สารเสพติด เพศและการใช้ภาษา มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมสำหรับผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี บริบูรณ์ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากผู้ใดละเมิดนำไปเผยแพร่ ทำซ้ำ หรือดัดแปลง นปก.อ่านเอามันส์จะดำเนินตามกฎหมายคุ้มครองสิทธิทางปัญญา พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ 2537 ทั้งจำและปรับ
บ่วงพยศ ซาตานเถื่อน ( ตระกูลมัส 1 )
“ใช่! ฉันก็แค่อยากให้เธอรักฉัน เพราะถ้าเธอรักฉันไอ้หมอนั่นมันก็จะเจ็บปวดไง ฮึ! สุดท้ายเธอก็รักฉันจริงๆแล้วนี่ แล้วมีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องเก็บเธอไว้”
เด็กมาเฟีย
โจชัว มาเฟียหนุ่มผู้เยือกเย็น ผู้ไม่เคยสนใจในความรักด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาแถมยังเกิดในตระกูลมาเฟียที่ร่ำรวยมหาศาล แต่ละวันเขาไม่จำเป็นต้องแสวงหาผู้หญิงมาปรนเปรอความสุขทางกาย เพราะพวกเธอเหล่านั้นต่างเข้าหาและพร้อมจะพลีกายให้เขาเอง สำหรับเขาพวกเธอก็แค่ดอกไม้ริมทางจะเด็ดดมหรือเขี่ยทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้ ฟาริน เด็กสาววัย18ปี เธอมีนิสัยร่าเริง มองโลกในแง่ดี ใสซื่อและไร้เดียงสา
เหลี่ยมรักร้ายมาเฟีย
“เธอมันก็แค่ผู้หญิงหิวเงิน อยากได้สมบัติพ่อฉันมากถึงขั้นเอาตัวเข้าแลกเป็น” เงิน มันยอมให้เธอเป็นเมียพ่อฉันเลยเหรอ” เสียงเข้มตวาดดังลั่น “ไม่ใช่นะ” หึ...เขาแค่นยิ้มด้วยเสียงหัวเราะ “อย่างเธอ จะมีเรื่องอะไรไปได้ นอกเสียจากเรื่อง เงิน” คนเมาไม่พูดเปล่า แต่กับกระชากรันลนาเข้าหาตัว ทั้งสองร่างแนบชิดเบียดสีกันไปมา “ถ้าอยากได้มากก็มา...เอา มาเอากับฉันสิ ฉันให้เธอได้ไม่น้อยกว่าพ่อฉันหรอก ลองมาก็หลายครั้งแล้วนิ กับฉันเธอก็ถูกใจ หรือฉันยังให้เธอไม่เร้าใจเท่าพ่อฉัน” “เลโอนิกซ์...คุณไม่มีสิทธิ์มาล้ำเส้นฉัน” !! เพี๊ยะ !! ใบหน้าอันหล่อเหลาของมาเฟียหนุ่มหันไปตามแรงตบถึงกับหน้าหัน มาเฟียหนุ่มถึงกับขบสันกรามเน้นด้วยอารมณ์ที่โกรธจัด “ตบฉัน” เขาถามเสียงเข้ม คนตัวเล็กได้แต่ยืนนิ่ง “ก่อนที่เธอจะเข้าเรือนหอกับพ่อฉัน เก่งมากก็ซ้อมเข้าหอ กับฉันก่อนเป็นไง เผื่อลีลาเธอจะเด็ดได้มากกว่านี้ พ่อฉันจะได้ประทับใจ ให้เธอขึ้นตำแหน่งคุณเมียนับเนอร์วัน พ่อฉัน” “ เลโอนิกซ์ ไม่นะ” “ร้องเลย ร้องให้ดังๆ คนอื่นเขาจะได้รู้กันไปเลย ก่อนที่เธอเป็นของพ่อฉัน ก็เป็นของฉันไปก่อน”
หวานใจนายมาเฟียสุดที่รัก
ใครจะไปรู้ว่า เลขาที่ส่วมใส่เสื้อผ้าล้าสมัยทุกวัน ที่จริงเป็นสาวใบหน้าสะสวย และที่ยังไม่รู้อีกคือ เลขาคนนี้วันหนึงจะกลายมาเป็นสุดที่รักของมาเฟียหนุ่มหล่อ
รักนี้มากกว่าจะลืมเลือนแก๊งหมียักษ์ 3
ชื่อเรื่อง : รักนี้มากกว่าจะลืมเลือนแก๊งหมียักษ์ 3 คำโปรย : การเป็นคนชอบช่วยเหลือผู้อื่นเป็นเรื่องที่น่านับถือ แต่หากคุณมีคนรักอยู่แล้ว ยังเลือกที่จะดีกับเพศตรงข้ามมากเกินไป ระวังจะสูญเสียคนรักแบบเขา! เนื้อเรื่องย่อ : ทายาทจากสองแก๊งมาเฟีย พวกเขาเคยรักกันมากแต่มีเหตุเกิดจากความหึงหวง ทำให้ต้องเลิกรากันอย่างน่าเสียดาย สุดท้ายนี้การมาพบเจอกันอีกครั้ง จะทำให้พวกเขากลับมารักกันอีกรอบได้หรือไม่ มาติดตามความปั่นป่วนทั้งคู่กันเถอะ . . นางเอกอยากไปกระโดดร่มผ่อนคลายอารมณ์ แต่บังเอิญผ้าใบของร่มชูชีพมันขาด เพราะมีคนจงใจทำอยากเอาชีวิต พยายามดิ้นรนกลางอากาศอยู่นาน สุดท้ายต้องลอยไปติดเกาะของพระเอกที่เป็นแฟนเก่า ซึ่งยังมีความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนกันอยู่ . นางเอกจึงเล่าย้อนเหตุการณ์ว่าเพราะอะไร ถึงกลับมาพบเจอกันได้ แต่ด้วยความซุ่มซ่ามทำให้นางเอกความจำเสื่อม พระเอกก็สร้างเรื่องหลอกนางเอกสารพัด เพราะถือโอกาสได้ใกล้ชิดกับนางเอกอีกครั้ง . ความรักก็เหมือนจะไปด้วยกันได้ดี และตัวการที่ทำให้ความรักของทั้งคู่ร้าวฉาน สร้างเรื่องขึ้นมาใหม่จนถึงขั้นจะแต่งงานกัน งานนี้นางเอกจะทำอย่างไร แล้วพระเอกเหตุใดจะต้องทำให้นางเอกเข้าใจผิด มาอ่านในเรื่องราวของพวกเขากันเถอะ!