Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
Genres
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ
874.0K·หลี่หงนางคืออดีตจอมยุทธ์หญิงฝีมือฉกาจในร่างหญิงสาวอ่อนแอไร้ค่า เขาคือองค์รัชทายาทหนุ่มรูปงาม ในคราบชายอัปลักษณ์ การแต่งงานเกิดขึ้นที่ริมธาร ความเร่าร้อนในค่ำคืนหนึ่งคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
องค์หญิงเข็มพิษ กับท่านอ๋องไร้หัวใจ
32.0K·ชาไทยเย็นเมื่อองค์ชายถังมู่เหรินถูกบังคับให้แต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับองค์หญิงจ้าวซีเฟย การอยู่ร่วมจวนเดียวกันเหมือนอยู่บนเกาะภูเขาน้ำแข็งอีกฝ่ายเย็นชา อีกฝ่ายไร้หัวใจ แล้วทั้งคู่จะลงเอยกันได้เช่นไร... "ทำไมข้าต้องแต่งเพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับเขา เพียงเพื่อระงับสงครามงั้นหรือ เขาที่เรียกว่าปิศาจไร้หัวใจคนนั้น" จ้าวซีเฟย "ทำไมข้าต้องแต่งกับนาง สตรีไร้มารยาท หลงตัวเอง เย่อหยิ่งแบบนี้ นั่นไม่ใช่สตรีที่ข้าต้องการ" ถังมู่เหริน ............."ส่งตัวเข้าหอ"............. "ข้าจะแยกห้องกับเจ้า" "ข้าดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น" "งั้นก็ตกลงตามนี้ เราสองคน ต่างคน ต่างอยู่" "ย่อมได้ รับพระบัญชาเพคะ" ...................................................... "นี่ ไม่ใช่นางนี่ คนที่ข้าพบครั้งก่อน ข้าแต่งกับใครกันแน่" นางไม่ได้สวย ดูสง่างาม และดูสงบนิ่งแบบนี้ หรือข้าจะแต่งพระชายามาผิดคน หรือว่าข้าเองที่เข้าใจผิด "ไหนบอกว่าเขาเป็นราชาปิศาจไร้หัวใจไง แต่ทำไม เป็นบุรุษหนุ่มหน้าตาคมคาย รูปงามเช่นนี้ล่ะ" หรือว่าข่าวที่ได้ยินมาจะผิด เขาดูเป็นหนุ่มเจ้าสำอาง มากกว่าจะเป็นคนที่โหดเหี้ยมนั่นได้ ""นี่มันอะไรกัน"" ถังมู่เหริน , จ้าวซีเฟย "เจ้ากล้าคบชู้งั้นหรือ เจ้าเป็นพระชายาข้า แต่พาชายอื่นเข้ามาในตำหนัก ตอนที่ข้าไม่อยู่งั้นหรือ" "ความคิดท่านมันสกปรกเหมือนปากท่าน พี่เยว่เทียนแค่มาเยี่ยมข้าก็เพียงเท่านั้น พวกข้าบริสุทธิ์ใจ ไม่เหมือนท่าน กับท่านหญิงเหมยซูหนี่ว์ของท่านหรอก" "ต่อปากต่อคำ เจ้ารู้จักคำว่า กาลเทศะ ให้เกียรติสามีบ้างหรือไม่ องค์หญิง" "แล้วท่านเล่า รู้จักคำว่าให้เกียรติสตรี บ้างหรือไม่ การกล่าวที่ไร้ซึ่งหลักฐาน วิญญูชนเข้าไม่ทำกันเพคะ" "เจ้าจะยั่วโมโหข้างั้นหรือ ต่อไปห้ามให้เขา เข้ามาเหยียบในตำหนักข้าอีก" "พระองค์ช่างไม่มีเหตุผล ขอตัวเพคะ" "เจ้าจะไปไหน ใครอนุญาตให้เจ้าไป" "พระองค์ สำรวมกิริยาด้วย ปล่อยหม่อมฉันเดี๋ยวนี้" "ดูท่า ข้าคงต้องทำหน้าที่สามี เจ้าจะได้เลิกยั่วผู้ชายคนอื่นไปทั่วเสียที" "หยาบคาย ต่ำช้า ท่านปล่อยข้านะ หยุดนะ ไม่..... ...............เนื้อหาและเรื่องราว ตัวละคร ทั้งชื่อตัวละคร สถานที่ ล้วนเป็นสิ่งที่นักเขียนจินตนาการขึ้นมา เนื้อหาบางตอนอาจจะมีเรื่องราวความรุนแรง ฉากที่ไม่เหมาะสมกับเยาวชน ฉากฆ่า ฉากขืนใจ และคำพูดที่รุนแรง ขอให้นักอ่านทุกท่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ฝากตัวไว้อีกเรื่องนะคะ ............................
เมื่อตัวประกอบเช่นข้าเปลี่ยนมารับบทนางรองผู้จืดจาง
3.0K·หย่งเอ๋อร์มีชีวิตใหม่เป็นเพียงนางรองไร้ประโยชน์ แม้จะได้รับสมรสพระราชทานแต่ไม่ขอขัดขวางเส้นทางรักระหว่างพระนาง นางรองคนใหม่ขอใช้ชีวิตหรูหราฟุ่มเฟือยอย่างสงบสุข รอวันที่พระเอกจะไปปลูกต้นรักกับแม่นางเอกเท่านั้นพอ
ข้านี่แหละพระชายาท่านอ๋องโลหิต
7.0K·ชาไทยเย็น“ฟ่างชิงเยี่ยน ข้าขอพูด…เป็นครั้งสุดท้าย…เจ้าจะทำอะไร” “ข้าต้องการท่าน อย่าพูดมาก เข้าหอกันเถอะเร็วเข้า!!” ท่านอ๋องคนสุดท้ายของ 4 ยอดบุรุษหนุ่มแห่งต้าเฉินมาแล้วจ้า.... อ๋องของเราท่านนี้ ดุดัน โหดเหี้ยม ฆ่าสตรีนะคะ ( มีเหตุผลเด้อ นางไม่ได้ฆ่าเรื่อยเปื่อย) นางเอกของเรา ฟ่างชิงเยี่ยนเป็นบุตรี (ที่ไม่รัก) ของท่านแม่ทัพจ้า.... พระเอกของเราแต่งงานมาแล้ว 7 ครั้ง ( โอ้แม่เจ้า แต่อย่าตกใจไป มันมีเหตุผลและ.....ตามต่อนะ อิอิ) สตรีที่แต่งเข้าไป 7 คนก่อนหน้านั้น....ตายหมดแล้วน่ะสิ เขาถึงได้ขึ้นชื่อว่าเป็นอ๋องโลหิตไงล่าาา..... เรื่องราวของบุตรท่านแม่ทัพ และ ท่านอ๋องโลหิตจะดุเดือด เผ็ดมันส์ขนาดไหน ฝากติดตามด้วยนะคะ รับรองว่า เผ็ด แซ่บไม่แพ้ 3 ท่านอ๋องที่ผ่านมาเช่นกันจ้าา ฝากติดตามด้วยน้าท่านอ๋องผู้ไม่เคยอ่อนโยนกับสตรี เมื่อมาพบกับนางเอกสายดื้อ จะเป็นเช่นไรกันนะ ป่ะ ไปค่ะ....ไปอ่าน
ชายาอ๋องตัวร้าย
16.0K·เด็กน้อยคว้าฝันย้อนเวลากลับมาก็ดี หรือจะเป็นเพียงฝันหนึ่งก็ช่าง แต่ข้ารู้แล้วว่าการงมงายกับความรักข้างเดียวนั้นมันช่างน่าเวทนายิ่งนัก ในเมื่อข้าพยายามมามากแล้วแต่ท่านกลับไม่เห็นค่า เช่นนั้นก็พอเท่านี้เถอะ
มนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
4.0K·ชาไทยเย็นลู่ฟางซินตกหลุมรักแม่ทัพหน้าหยก เฉิงลี่หมิงตั้งแต่ครั้งแรกที่เขามาวังหลวงพร้อมกับชัยชนะ แต่ในสายตาเขา มีเพียงพี่สาวนางคนเดียวเท่านั้น ด้วยแผนการร้ายของใครบางคน ทำให้นางต้องตกเป็นของเขาโดยไม่ตั้งใจ
เสี่ยวหวางเฟย ปลูกต้นรักในจวนฉู่หวาง
26.0K·-ฉู่หวางเหย่(ท่านอ๋องฉู่)รู้สึกกลุ้มใจ ผู้อื่นแต่งเมียสาวงามพริ้ง เขาแต่งเมียกลับได้ยัยเด็กไม่รู้จักโตซะงั้น ผู้อื่นแต่งไว้เป็นเมีย เขาดันแต่งไว้เลี้ยงเป็นลูกสาวหรือกระไร สิ่งที่เขากลุ้มใจมากกว่า ตนนั้นมีคุณูปการด้านการรบที่โดดเด่น อำนาจชื่อเสียงเป็นที่น่าเกรงขามไปทั่วแคว้น เหล่าพสกนิกรต่างขนานนามว่า มัจจุราช แม้แต่ฮ่องเต้ยังต้องยอมก้มหัวให้ แต่เสี่ยวหวางเฟยของเขากลับตบโต๊ะตะคอกใส่หน้าเขา:ไม่เชื่อฟังงั้นหรือ เดี๋ยวข้าก็ตีซะให้เลย
ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด
9.0K·ชาไทยเย็นเรียกข้าว่าพระสวามีสิ อย่าเรียกเสด็จอา มิเช่นนั้นข้าไม่หยุดเพียงรอบเดียวแน่เยว่ซิน!! มาอีกแล้วค่าๆๆๆ เรื่องใหม่อุ่นๆ (พร้อมอุ่นเตียง อั๊ยย...) ท่านอ๋องคนที่ 3 ออกแนวเสด็จอาที่อายุน้อย เรื่องนี้พระเอกเป็นเสด็จอาของนางเอก แต่อายุต่างกันแค่ 8 ปี ส่วนที่มาที่ไป...ก็ต้องติดตามกันนะคะ ท่านอ๋องของเราขี้หวงหลานสาว(ปลอมๆ)ของตัวเองม๊ากกกก หวงแหละ แต่ปากแข็ง เรื่องความรักที่ดูเหมือนจะง่าย แต่.... .....เรื่องมันไม่ได้ง่ายๆแบบนั้นน่ะสิ มีทั้งมือที่ 3 4 5 ไหนจะเรื่องสาเหตุการตายของพ่ออีก ฝากติดตามด้วยน้าติดตามต่อได้ในเรื่องเลยจ้า...... บอกไว้ก่อนว่าทั้งเรื่องมีแต่เรื่องรักๆใคร่ๆ ไม่ดราม่านะคะ เบาสมองนิดนึงเจอเรื่องดราม่ามาเยอะแล้วค่ะช่วงนี้ ไม่ไหวจริงๆแม่ หัวใจไรต์อ่อนแอมากค่ะ ช่วยเติมใจให้หน่อยย....
คู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
88.0K·ชาไทยเย็นใครจะคิดว่าอ๋องแม่ทัพผู้กระหายเลือดและสงครามยามคลั่งรักจะหึงหวงหนักจนแทบเสียความเป็นตัวของตัวเองเช่นนี้เพียงได้พบกับนาง..อีกครั้ง
ท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด
2.0K·ชาไทยเย็นข้ามมิติ ข้ามห้วงเวลา ย้อนเวลา ไม่!! ข้าแค่ขอเวลาเพื่อกลับมาใช้ชีวิตให้ดีกว่าเดิม กลับมาครานี้ข้าจะฟาดคนตอแหลให้ราบเลยคอยดู รวมทั้งท่านด้วย ท่านอ๋อง!! นางเอกที่ชอบเที่ยวเล่นเอาแต่ใจและเป็นนางร้ายในสายตาคนทั้งเมือง กับพระเอกที่เย็นชา ปากร้ายและไม่สนใจสตรีโดยเฉพาะสตรีเช่นนางเขายิ่งอยากหนีห่าง แต่ผู้ใดจะคิดว่าเมื่อยามที่ทั้งคู่พบภัยประชิดตัว นางกลับเผยอีกด้านหนึ่งออกมาจนเขาประทับใจและเปลี่ยนความคิดที่มีกับนางแต่เดิมไป ....ยิ่งรู้จัก ยิ่งตกหลุมรักไปเรื่อย ๆ จนไม่อาจเสียนางไป “ลู่หลิงเฟย” บุตรสาวคนเล็กของหมอหลวงในสำนักหมอหลวงในราชสำนัก มีความรู้มากแต่ไม่ชอบร่ำเรียนเอาแต่เที่ยวเล่นและมักตกหลุมรักคนง่าย ร่าเริง มีน้ำใจ เอาแต่ใจ ชอบบุรุษหน้าตาดี “ข้าอยากแต่งงานกับบุรุษผู้นั้น ข้าจะโยนลูกบอลแพรนี้ให้กับเขา” “หยางหลินอี้” ท่านอ๋องแม่ทัพแห่งแดนประจิม ปม้จะรูปงามดุจหยกประดับแต่ก็โหดเหี้ยมไร้ปรานี พูดจาขวานผ่าซากแม้แต่ฮ่องเต้ยังทรงเกรงพระทัย เงียบขรึม ดุดันรักสงบ เกลียดที่สุดคือ “สตรีไร้แก่นสาร” “สตรีผู้นั้นเป็นบุตรสกุลใด เหตุใดจึงหน้าไม่อายเช่นนี้ เที่ยวเล่นไร้สาระไปวันๆ น่ารำคาญยิ่งนัก!!” “จางชิงชิง” เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ แท้จริงอิจฉาในความงามของ “ลู่หลิงเฟย” ขี้อิจฉาแต่ไม่แสดงออก ต่อหน้าเป็นสหายผู้แสนดีคอยห่วงใยและหวังดี ลับหลังถือมีดคือยฟาดฟัน แย่งชิงทุกสิ่งแม้กระทั่งคนรักและบุรุษที่นางรัก “หลิงเฟย โยนไปเลย ท่านอ๋องผู้นั้นเขาส่งสายตาให้เจ้า เขาต้องชอบเจ้าอย่างแน่นอน” “หลี่ฟางอิ่ง” บุตรเสนาบดีฝ่ายขวา สาวงามแห่งต้าซ่ง เรียบร้อย อ่อนหวานชำนาญในกวี คีตา กลอนหมากอักษร เป็นที่หมายปองของบุรุษทั่วแคว้น “ไม่มีผู้ใดในต้าซ่งนี้จะเหมาะสมกับท่านอ๋องหยางผู้นั้นเท่ากับข้าคนนี้อีกแล้ว” เมื่อหลายเหตุการณ์ ทำให้พวกเขาและนางมาพบกัน ก่อนที่เคยไม่ชอบหน้า ไม่พึงใจ เมื่อเริ่มทำความเข้าใจพร้อมกับประสบภัยไปพร้อมกัน “ความรู้สึก” ที่มีอยู่เริ่มหลอมละลายทั้งคู่เข้ามาพบกัน แต่…… “ลู่หลิงเฟย ให้ข้าไปส่ง…” “ไม่รบกวนท่านอ๋อง ข้าจะพานางกลับเองถือว่าเรามิได้พบกัน อย่าเอ่ยเรื่องที่พบข้าในคืนนี้กับผู้ใดก็พอ” สิ่งใดที่เริ่มเปลี่ยนไป จากสตรีที่ไร้แก่นสาร เอาแต่เที่ยวเล่น กลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน “อย่าเอามือสกปรกนั่นมาจับข้า คนที่ท่านต้องห่วงนอนอยู่ข้างในหากจะดูแลก็ไปดูแลนาง เรื่องของข้า ท่านไม่ต้องยุ่ง” “หลิงเฟยเจ้ามีเหตุผลหน่อย ข้าแค่ช่วยบิดาของเจ้าอุ้มนางมาที่ห้อง” “พอเถอะท่านอ๋อง ข้าไม่อยากรับฟังแล้วจริง ๆ ท่านพอแค่นี้เถอะ” “ไม่ เจ้าต้องฟังข้าก่อน” “อย่ามาให้ข้าเห็นหน้าอีก จากนี้เราอย่าพบเจอกันอีกเลย” “หลิงเฟย ข้า…” “ข้าพูดชัดเจนแล้ว และจะไม่พูดซ้ำอีก” ท่านอ๋องผู้เย็นชา สุขุมและเคยพร่ำบอกว่าเกลียดนางหนักหนา บัดนี้ได้แต่ติดตามมองนางจากทุกหนแห่งและพยายามเข้าหานางทุกทางเพื่อให้นางยอมรับ “การหมั้นหมาย” จากเขาแต่มันไม่ง่ายเลยเมื่อรอบกายนาง มีบุรุษอีกหลายคนที่เข้ามาพัวพันใกล้ ๆ ตัว ไหน้ำส้มท่านอ๋องแตกรายวัน ทั้งหึงหวง ทั้งกำจัดตัวเกะกะ ทั้งพยายามทำคะแนน ครั้งนี้เขาจะกู้ศักดิ์ศรีและทำให้นางยอมรับได้หรือไม่ ไปติดตามกันได้เลยค่า……
พระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
65.0K·ชาไทยเย็นเขาและนางผ่านค่ำคืนที่เร่าร้อนโดยมิได้ตั้งใจ แต่ใครจะคิดว่าหลังงานอภิเษกที่ไม่เต็มใจนี้พระชายาของเขาจะเร่าร้อนดุจไฟจนเขาขาดนางไม่ได้...ทว่าที่นางทำล้วนมีจุดประสงค์เมื่อบรรลุเป้าหมายนางก็จะ"หย่า"กับเขา
นิยายเล่มนี้เป็นข้าที่เขียน!
2.0K·ซีไซต์จื่อเม่ยเป็นนักเขียน และได้เข้าไปอยู่ในนิยายที่ตัวเขียนเขียนค้างเอาไว้ ชะตากลับเล่นตลกเมื่อนางกลายเป็นตัวประกอบในนิยายเรื่องนี้ที่ออกมาเพียงสองตอนก็ตาย นางถูกตัวร้ายกักขังเอาไว้ในจวน เจื่อเม่ยรู้ว่าเขาต้องตายและจำทำให้นางตายไปด้วย นางจึงต้องหาวิธีหนีจากเขาเพื่อเอาตัวรอด! แนะนำตัวละคร จื่อเม่ย นักเขียนที่ย้อนไปอยู่ในโลกนิยายในร่างของอนุจื่ออิน จื่ออิน อนุของตัวร้ายที่ออกมาแค่สองตอนก็ตาย ซีเฉิน / องค์ชายสี่ /ซีอ๋อง ตัวร้ายที่ต้องตายในตอนจบ ซีหลาน บุตรชายอายุ 5 ขวบของตัวร้าย รั่วหนิง พระชายาที่ซีเฉินไม่เคยเหลียวแล เหล่าหลง และ เหล่าอี้ องครักษ์ฝาแฝดของซีเฉิน ผู้จงรักภักดี ซีกุ้ยเฟย แม่ของซีเฉิน นางมีความแค้นที่ฝ่าบาทเคยทอดทิ้ง จึงคิดจะแก้แค้นทุกคนและสั่งสอนให้ซีเฉินบุตรชายชิงบัลลังก์ หยางโจวซือ / องค์ชายหก / หยางอ๋อง พระเอกของเรื่องที่จื่อเม่ยวางเอาไว้ในนิยาย
เพราะอดีตข้าเคยโง่งม
22.0K·Tuk Kungเสวียนหนี่ บุตรสาวคนรองเสนาบดีเสวียนเยว่ มารดาเป็นเพียงอนุผู้ต่ำต้อย ชีวิตที่เกิดมาในจวนสกุลเสวียนมิได้อยู่อย่างสุขสบาย มารดาพึ่งพิงไม่ได้บิดาไม่ยอมรับเป็นคนในตระกูล ใช้ชีวิตราวกับบ่าวไพร่คนหนึ่งภายในจวน “นังโง่ถ้ามันไม่ยอมให้ ก็มีบุตรให้เซี่ยอวิ๋นสักคนสิ ขี้คร้านขออะไรมันก็ให้หมดทุกอย่างนั่นแหละ” เสวียนเยว่ง้างมือขึ้นเหนือศีรษะหมายจะตบบุตรสาวสักฉาดให้หายโมโห “แต่ข้าไม่รักเขานี่เจ้าคะท่านพ่อ” “ไม่รักแล้วอย่างไร ข้าสั่งให้ทำเจ้าก็ต้องทำ” ข้า เสวียนหนี่ ได้รับโอกาสย้อนกลับมาแก้ไขเรื่องราวความผิดพลาดในอดีต เพียงเพราะต้องการความรักและการยอมรับจากครอบครัวบัดซบนั่น กระทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลงเชื่อคำลวงโลก โดยหลงลืมไปว่าคนที่มีความรักให้นางอย่างแท้จริง นั่นคือลูกและสามี เหตุใดเมื่อก่อนนางถึงได้มองข้ามเขากันนะ ถึงแม้จะเป็นคนเย็นชามิค่อยยิ้มเอาใจสตรีไม่เป็น เรื่องรูปโฉมยิ่งไม่ต้องพูดถึงเซี่ยอวิ๋นนั่นหล่อเหลาไม่แพ้ใคร ชาติตระกูลถึงจะเป็นแค่พ่อค้ามองผิวเผินไร้อำนาจ ทว่าเรื่องความร่ำรวยและอำนาจของเงินเซี่ยอวิ๋นก็ไม่ด้อยไปกว่าใคร แล้วเหตุใดเขาถึงเลือกแต่งงานกับนาง เลือกอ้าแขนรับทั้งที่รู้จุดประสงค์ของการแต่งงานอยู่แล้ว หรือแม้แต่ลมหายใจสุดท้ายเขาก็ไม่เคยกล่าวโทษนางแม้แต่ครึ่งคำ เมื่อย้อนมองตนเองนางดีพอแล้วหรือที่ได้รับความรักจากพวกเขา ชาติที่แล้วข้าละเลยคำรักของท่านกับลูก ชาตินี้ข้าจะเป็นคนให้ความรักพวกท่านมากยิ่งกว่า **เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้น ทุกตัวละครทุกเหตุการณ์ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น**
ย้อนเวลามาเป็นมารดาของสามวายร้าย
42.0K·Little Dahliaเกิดใหม่เป็นมารดาของตัวร้ายในยุค 60 คนในครอบครัวล้วนมีชะตากรรมอันโหดร้ายรออยู่ จบไม่สวยสักราย เธอจึงต้องปฏิวัติตัวเองและเจ้าก้อนแป้งทั้งหลายใหม่ โชคดีมีตลาดออนไลน์ช่วยหาเงิน คนอื่นลำบากแต่เธอจะร่ำรวย!
ตำแหน่งฮองเฮานี้ข้าครอง
25.0K·เด็กน้อยคว้าฝันเมื่อน้องสาวฝาแฝดแสนอ่อนแอต้องแต่งเข้ามาเป็นฮองเฮาเพื่อมาสืบเรื่องราวการตายของวงศ์ตระกูลที่แท้จริง และได้มาเจอกับฮ่องเต้ที่มีปมฝังใจจนกลายเป็นคนขี้ระแวง แฝดผู้พี่จึงต้องปลอมตัวเป็นน้องสาวเพื่อมาจัดการกับสนมที่ข่มเหงน้องสาวฝาแฝดของนางและต่อกรกับฮ่องเต้ที่ไม่สนใจใยดีฮองเฮาของตนเอง แถมยังต้องตามสืบหาความจริง แต่นางจะสามารถทำได้สำเร็จดั่งที่ตั้งใจไว้จริงหรือ?
เกิดใหม่อีกทีขอไม่เป็นนางมาร
66.0K·ล้านปีแสงเมื่อนางมารกลับใจได้มาเกิดใหม่ในร่างเด็กสาวชาวบ้านธรรมดาหน้าตาอัปลักษณ์ นางคิดว่าชาตินี้จะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบ แต่ใครจะรู้ว่าฐานะของร่างเดิมกลับไม่ธรรมดาอย่างที่เห็น ไม่เพียงเลิ่งยี่จะไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบ ยังต้องเข้าไปผจญกับโชคชะตาของจางหวั่นอี้อย่างไม่มีทางเลี่ยง ไม่รู้ว่านางมารผู้ไม่อยากให้มือกลับไปเปื้อนเลือด จะอดทนอดกลั้นได้นานแค่ไหน จะมีใครบ้างที่บังอาจก้าวข้ามขีดความอดทนของนาง : ： : หลี่มู่ฉีรับผ้ามาค่อยๆ บรรจงเช็ดไปตามแผ่นอก รอนหน้าท้อง เจตนาทำให้นางเห็น ซึ่งเลิ่งยี่ก็เห็นตามที่เขาต้องการจริงๆ เพียงแต่สายตาที่มองยังคงเรียบเฉย หลี่มู่ฉีเห็นแล้วหมดอารมณ์จะเช็ดตัวขึ้นมาทันที เขาส่งผ้าคืนให้นาง เลิ่งยี่รับมาอย่างมึนงง “เช็ดตัวให้เปิ่นหวาง!” “อ้อ” เลิ่งยี่ขยับเข้าไปใกล้ แต่ก่อนที่ผ้าในมือนนางจะสัมผัสโดนร่าง หลี่มู่ฉีพลันเอ่ยเสียงเย็นชา “นี่เป็นหน้าที่ของสาวใช้ ห้ามคิดเงินเพิ่ม” นางได้ยินก็ฉีกยิ้ม ค่อยๆ เช็ดตัวให้เขาอย่างอารมณ์ดี ชาติก่อนเลิ่งยี่อยู่เหนือผู้คนมาทั้งชีวิต ไม่เคยมีชายใดกล้าเฉียดเข้าใกล้ กระทั่งอายุสี่สิบสองนางยังครองความบริสุทธิ์จนกระทั่งตาย ไหนเลยจะเข้าใจเรื่องชายหญิง นอกจากฝึกวิชากับฆ่าคนแล้ว เรื่องอื่นไม่เคยอยู่ในหัว นางหาใช่ไม่สนใจรูปร่างของเขา เพียงแต่ ความสนใจของนางอยู่ที่... เจ้าหนุ่มนี่หน่วยก้านดีใช้ได้เลยทีเดียว หากฝึกวิชาในคัมภีร์สัจจะคงเป็นหนึ่งในใต้หล้าได้ไม่ยาก
ท่านร้ายข้าก็ร้าย...มีสิ่งใดไม่เหมาะสม
730·รอรีวันครั้นเมื่อลืมตาตื่นขึ้นอันเนี่ยนฉีพบว่าตนเองได้รับโอกาสให้มีชีวิตใหม่อีกครั้ง สวรรค์ส่งให้นางย้อนเวลากลับมา แต่เหตุใดจึงไม่ให้นางย้อนเวลาไปก่อนหน้านั้นสักสองถึงสามชั่วยาม อย่างน้อยก็ควรจะเป็นก่อนที่นางจะกระทำเรื่องโง่เง่าอย่างการวางยาพิษกับบุรุษที่นอนร่วมเตียงกับนางในเวลานี้ เมื่อได้รับโอกาสก็ต้องลองดู เป้าหมายของนางคือการแก้แค้นครอบครัวที่เคยทอดทิ้ง แก้แค้นทุกคนที่กระทำเรื่องชั่วช้าต่อนาง แต่ไฉนเลยเมื่อนางยิ่งแก้ทุกอย่างยิ่งกลับตาลปัตรเลวร้ายลงยิ่งกว่าเดิม ทุกอย่างดำเนินไปราวกับผีเสื้อขยับปีก เมื่อเดินไปเส้นทางหนึ่ง อีกทางหนึ่งก็ย่อมเปลี่ยน ทุกสิ่งทุกอย่างที่นางคาดเดาล้วนแล้วแต่เปลี่ยนแปลงไปราวกับพลิกฝ่ามือ หรือจริง ๆ สาเหตุที่สวรรค์ส่งนางมาอีกครั้งก็เพื่อให้เผชิญกับความยากลำบากอีกครั้ง หรือสวรรค์ก็เพียงแค่ต้องการกลั่นแกล้งเล่นสนุกกับชีวิตมนุษย์ที่ไร้ค่าของนางแค่เพียงเท่านั้นงั้นเหรอ?
รักท่านอ๋อง...ช่างหวานล้ำ
1.0K·ชาไทยเย็นเขาดูถูกนางตั้งแต่แรกพบ ความน้อยใจในครั้งนั้นทำให้นางเลือกที่จะหันหลังให้เขา ท่านอ๋องถูกลอบสังหารจนได้นางช่วยเอาไว้ ความรักจึงเริ่มก่อตัวขึ้น ความหึงหวงของท่านอ๋องนั้นร้ายกาจจนเผาไหม้ทุกคนที่เข้านาง.. “ใครอยู่ตรงนั้น หากไม่ตอบข้าจะฆ่าเจ้า” “ช้าก่อน ข้าเพียงขอหลบซ่อนตัวสักพัก เดี๋ยวก็จะไป” “ท่านเป็นผู้ใด เหตุใดจึงมาซ่อนตัวที่นี่ หรือว่าเหตุโจรกรรมข้างนอกนั่น…” “ข้ามาดี” “คนมาดีไม่หลบซ่อนตัว อย่าหาว่าข้าใจร้าย” เพียงแค่จะใช้แส้ฟาดลงไป เขากลับรับแส้นั้นได้ทันทีพร้อมกับหมุนแส้นั้นเข้ามา นางจึงหมุนเข้าไปในอ้อมกอดเขาอย่างง่ายดาย (หอมยิ่งนัก) อ๋องหนุ่มนึกในใจ ก็แน่สิ เขามาซ่อนในร้านขายสบู่และเครื่องประทินโฉมนี่นา “ปล่อยข้านะ” ร่างหนาเริ่มสายตาพร่าเลือนก่อนจะล้มตัวซบลงกับร่างของสตรีตรงหน้าอย่างหมดเรี่ยวแรง ถิงถิงมองไปยังคนร่างใหญ่ตรงหน้าพร้อมกับเบิกตากว้างเพราะบาดแผลที่ถูกแทงที่หน้าอกของเขานั้นค่อนข้างสาหัสและต้องตกใจอีกครั้งกับความบังเอิญที่โชคร้ายของเขา “ท่านอ๋องหมิงลี่หยาง!!” “อร่อยขนาดนั้นเลยหรือ ถึงกับไปแย่งต่อแถวกับเด็กๆ เชียวนะเจ้าน่ะ” “อร่อยมากเจ้าค่ะ กินแล้วทำให้นึกถึงความหลัง” “หืม ความหลังอะไรงั้นหรือ หรือว่า มีคนเคยซื้อน้ำตาลปั้นให้เจ้าแบบนี้” “ไม่ได้ซื้อ แต่เขามอบให้ข้าเจ้าค่ะ” สีหน้าของนางตอนพูดเรื่องนี้ดูมีความสุขมากกับความทรงจำที่นางเล่าให้ฟังจนท่านอ๋องนึกโมโหหงุดหงิดอยุ่ในใจ เขาไม่อยากยอมรับ แต่ตอนนี้เขาอยากจะทำบางอย่าง เขาจึงดึงแขนนางที่ถือน้ำตาลปั้นอยู่และโอบรัดเอวนางเข้ามาใกล้ “ลี่หยาง นี่ท่าน..” เขาก้มลงจูบนางอีกครั้ง ครั้งนี้มีรสน้ำตาลปั้นด้วย มือของนางเริ่มลดลงเมื่อเขาเริ่มกอดรัดตัวนางเข้ามาจนชิดตัวเขา บนถนนว่างเปล่าไร้ผู้คน หมิงลี่หยางเริ่มส่งลิ้นเข้าไปพร้อมกับชิมน้ำตาลปั้นในปากนาง ถิงถิงเองก็ต่อต้านเขาไม่ไหว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาจูบนาง “อื้ออ อย่าเจ้าค่ะ นี่มันกลางถนนข้างนอกนะปล่อยข้านะท่านอ๋อง” “ถ้าเช่นนั้น หากไม่ใช่ข้างนอกก็ได้ใช่หรือไม่”
เป็นมารดาของตัวร้ายใช่ว่าจะต้องร้าย
10.0K·หย่งเอ๋อร์หลังนิมิตบอกเหตุ นางได้รู้ว่าแท้จริงแล้วเป็นเพียงตัวละครในนิยายเรื่องหนึ่ง แถมเจ้าก้อนแป้งทั้งสองคนอนาคตจะกลายเป็นตัวร้ายที่มีจุดจบไม่งดงาม ในฐานะมารดานางจะขอเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของพวกเขาเอง!
ทัณฑ์อสุรา
14.0K·เพลงมีนานางเป็นฮูหยินที่ถูกต้อง แต่เขากลับเฉยชาใส่ มีเพียงบนเตียงเท่านั้นที่เขาเร่าร้อนจนนางแทบมอดไหม้ จ้าวจื่อรั่วอายุเพียงสิบหกปีเป็นลูกอนุของเสนาบดีสกุลจ้าว ถูกสับเปลี่ยนตัวมาเป็นเจ้าสาวมาแต่งงานกับแม่ทัพที่ชายแดนใต้ กู้ตงหยางบุรุษหนุ่มอายุยี่สิบสี่ปีฉายาแม่ทัพปีศาจที่แสนเหี้ยมโหด "เจ้าติดค้างข้า ไม่ว่าจะเล่นลิ้นอย่างไร เจ้าย่อมรู้ดีว่าสกุลจ้าวปลิ้นปล้อน เจ้าอย่าได้หวังว่าจะได้อยู่อย่างสุขสบายเลย" พูดจบชายหนุ่มก็ผุดลุกขึ้นเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้หญิงสาวได้แต่นั่งเพียงลำพัง แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ก็อดเศร้าใจไม่ได้ ชีวิตนางจะได้พบความสุขเช่นคนอื่นบ้างไหม.
