
ร้อยแค้นอดีต ภพนี้ขอทวงคืน คุณหนูสวมรอย
หลี่ชิงลั่ว คุณหนูตัวจริงที่พลัดหลงเร่ร่อนอยู่นอกจวนแม่ทัพ พอถึงวันที่นางถูกตามหาตัวกลับจวนนั้น หลี่ชิงจู คุณหนูสวมรอย เขียนหนังสือลาตายไว้ จุดไฟเผาจบชีวิตตัวเองลง พี่ชายกล่าวว่า:เพราะเจ้าเลยคนเดียว!หากเจ้าไม่กลับมา จูเอ๋อร์ก็ไม่คิดสั้นเช่นนี้!" พ่อแม่มองดูสายตาของนาง ปนเปไปด้วยความลังเล ถึงขนาดเจ็บปวดเหลือทน หลี่ชิงลั่วถึงเข้าใจว่า พวกเขามาเสียใจทีหลังที่นางกลับมา ว่าที่สามีที่ผู้ใหญ่หมั้นหมายให้แต่ยังไม่เกิด:"หญิงอสรพิษที่บีบให้คนไปตาย ตลอดชั่วชีวิตข้าไม่มีวันแต่งงานกับเจ้า ไม่มีวันให้เจ้ามาเป็นเมียข้าเด็ดขาด!" คุณหนูสวมรอยกลายเป็นหญิงผู้งดงามในใจขิงครอบครัวไปแล้ว หลี่ชิงลั่วที่ทุกข์ทรมานและพยายามอย่างหนักเพื่อเอาใจพวกเขา สุดท้ายก็กลายเป็นได้แค่โคลนเลนไม่มีใครใยดี หลี่ชิงลั่วตัวแข็งตายอยู่ในบ้านเก่าทรุดข้างคอกม้าในค่ำคืนหิมะตกหนักอันแสนเหน็บหนาว และ คุณหนูสวมรอยก็กลับมาในเวลานี้พอดี ในช่วงเวลาที่ครอบครัวกำลังปิติยินดีอยู่นั้น ข่าวการตายของหลี่ชิงลั่วก็ส่งมาถึงเรือนหน้าพวกเขากลับเอ่ยว่า:"นางมาไม้นี้ด้วยรึ ทำมาเป็นแกล้งตาย จับซากมันโยนทิ้งให้หมากินประไร!" คราลืมตาขึ้น หลี่ชิงลั่วเกิดใหม่อีกครั้ง

พืชผักวิญญาณที่ข้าปลูก ทำให้ครอบครัวพ้นภัยอดอยาก
กวนหลัน ทหารหน่วยรบพิเศษ อายุ16ปี บังเอิญข้ามมิติไปยังโลกใหม่ กลายเป็นม่ายสาวที่เพิ่งสูญเสียสามีไป และต้องเป็นแม่เลี้ยงของเด็กสองคน! ยังไม่ทันปรับตัวเป็นแม่คน สงครามกำลังใกล้เข้ามา ทุกคนในหมู่บ้านต้องหนีภัย! ข้างหน้ามีสงครามที่กำลังไล่ล่า ผู้ลี้ภัยต่างแย่งกันชิงเสบียงอาหาร ข้างหลังยังมีญาติจอมร้ายกาจที่ตามอยู่ไม่เลิก กวนหลันมือซ้ายหิ้วมิติพกพาเสบียงรอดชีวิต มือขวาปกป้องลูกสองคน พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "อยากจะรังแกเราสามแม่ลูกเหรอ? ก่อนอื่นต้องถามหมัดของข้าก่อน แล้วก็พ่อของเด็กๆ ที่กลับมาจากความตายอีกคน!"

เทียบท้ายุทธเวท
ชีวิตบุรุษต้องมีอำนาจเหนือสิ่งใด มีสาวงามเคียงข้างกาย คนเราเกิดมาทั้งที ก็ต้องใช้ชีวิตให้มันเจิดจรัสหน่อยสิ หวังชาว ได้รับการสืบทอดจากเทพเซียนงูลายแดงโดยบังเอิญ แต่นี้ต่อไป เขาจะใช้วิชาหมอท่องไปในยุทธจักร บุกน้ำลุยไปทะยานสู่นคร ครอบครองทรัพย์สมบัติร้อยพันล้าน อำนาจล้นฟ้าเหนือโลกา

ราชันย์หมอพิทักษ์ยาใจ
เจียงเหยียน นายน้อยสำนักหมอ เผอิญไปเกิดใหม่ในร่างของไอ้สวะ ภรรยาสาวสวยยอดรักถูกข่มเหงรังแก ลูกสาวผู้น่ารักป่วยเป็นมะเร็ง พอเผยเข็มจักรพรรดิหยานออกมาเท่านั้นแหละ ตระกูลคู่แค้นสั่นสะท้าน พิชิตใต้หล้า

ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง
เจียงเฉิงเสียชีวิตเพราะยืนหยัดกับสิ่งที่ถูกต้อง มีโชคได้รับมรดกสืบทอดเป็นนักปราชญ์การแพทย์ เกิดใหม่ในร่างเจ้าของร่างเดิม เป็นเขยแต่งเข้าของสาวสวยตระกูลแพทย์ “ยืมร่างเจ้าเกิดใหม่ ข้าจะให้เจ้าสลัดออกจากการที่เป็นเขยแต่งเข้าสวะซึ่งโดนสวมเขา” “ยืมร่างเจ้าเกิดใหม่ ข้าจะช่วยเจ้าดูแลภรรยาผู้สะคราญปานบุปผาเป็นอย่างดี” จากนั้นเป็นต้นมาเจียงเฉิงมีตัวตนใหม่ มีชีวิตใหม่ สาวๆรายล้อมข้างกายมากมาย ทั้งเจ๊ใหญ่สาวเนี๊ยบดาวโรงเรียน คุณหมอคุณครูสาวออฟฟิศ......

ภรรยาแพศยา
ข้าจะไม่รักท่านอีก...นั่นคือคำอธิษฐานก่อนถูกประหารชีวิต เมื่อนางได้โอกาสหวนคืนสิ่งแรกที่นางจะทำคือถอนหมั้น!

วีรบุรุษสุดโต่ง
เพื่อช่วยรักษาอาการป่วยของคุณย่า เย่เฟิงเป็นแต่งเข้าเป็นเขยตระกูลหลี่ หนึ่งปีต่อมา เขากลายเป็นคนใบ้ สามปีต่อมาณวันนี้ พอเขาเปิดปากพูดก็ให้แม่ยาย......

ข้าคือภรรยาแสนชังของท่านโหว
'ภรรยาแสนชัง' หน้าที่ของข้าคือการเป็น 'แม่พันธุ์' ที่ต้องอุ้มบุตรให้ท่านโหวผู้มีฉายา 'หมาป่าโลหิต' แต่นอกจากสามีจะไม่ชิงชังข้าแล้ว ยังคลั่งรักข้า คลั่งการสัมผัสร่างกายของข้าราวกับเสพติด! #หลงเมีย +++++ “หึ!” ม่านลี่เซียนมั่นใจว่านางไม่ได้หูฝาด นางได้ยินเสียงแค่นหัวเราะของหยางโหวขณะมองมายังนาง ราวกับว่าเขากำลังพึงพอใจเสียกระนั้น แล้วโดยที่ม่านลี่เซียนไม่ทันตั้งตัวหมาป่าโลหิตก็ปราดเข้ามาประชิดร่างบอบบางแล้วกระชากนางเข้าไปในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว “ตัวเล็กแต่แข็งแรงเช่นนี้สิถึงจะเหมาะแก่การเป็นภรรยาของข้า เพราะหากร่างกายของเจ้าแข็งแรงไม่พอเจ้าคงรองรับตัวตนของข้าไม่ไหวแน่” กระซิบให้เพียงได้ยินกันแค่สองคน ก่อนจะปล่อยร่างเล็กบอบบางออกจากอ้อมแขน ซึ่งทันทีที่ม่านลี่เซียนเป็นอิสระ นางก็ถึงกับทรุดฮวบลงไปกองกับพื้นอย่างสิ้นไร้เรี่ยวแรง ตึก! ตึก! ตึก! ราวกับหัวใจแทบกระโจนออกมาจากอก น้ำเสียงทุ้มนุ่มและอ้อมกอดแข็งแกร่งของหยางโหวทำให้นางถึงกับชาวาบไปทั้งสรรพางค์กายได้อย่างน่าประหลาดใจ ++++++++ “เจ้ากลัวสัมผัสจากบุรุษหรือ” ได้ยินคำถามนี้หญิงสาวถึงกับแทบลืมหายใจ ด้วยกลัวว่าหากเขารู้ว่านางหวาดกลัวสัมผัสจากบุรุษเพศ เขาอาจพานางไปส่งคืนสกุลม่าน แล้วขอให้ฮ่องเต้จัดหาภรรยาคนใหม่ให้ นางจะแสดงให้เขาเห็นว่านางกลัวการถูกสัมผัสไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่าอย่างไรนางต้องเป็นภรรยาของท่านโหว นางไม่มีวันยอมแพ้ ชั่วขณะนั้นดวงตาของนางเปี่ยมไปด้วยความเด็ดเดี่ยว จนหยางหย่งเหวินนึกชอบใจอยู่ไม่น้อย “ไม่เจ้าค่ะข้าเพียงแค่ตกใจเฉยๆ” “เช่นนั้นระหว่างรอพิธีวิวาห์ ข้ากับเจ้าก็ควรต้องทำความรู้จักคุ้นเคยกันและกัน...ดีหรือไม่เล่าลี่เซียน” คนตัวเล็กนิ่งอึ้งราวกับคาดไม่ถึง ด้วยไม่คิดว่าหยางโหวจะเรียกชื่อนาง นางคิดว่าเขาไม่รู้แม้แต่ชื่อแซ่ของนางด้วยซ้ำไป เพราะเขาดูไม่ได้ใส่ใจกับการคัดเลือกภรรยาที่จะกลายเป็นแม่พันธุ์ให้เขาหย่อนน้ำเชื้อลงในครรภ์เพื่อให้กำเนิดทายาทเลยสักนิด “จะ...เจ้าค่ะ” หญิงสาวตอบรับโดยไม่คิดตรึกตรองเลยแม้เสี้ยวหายใจ ด้วยกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนไปใจไม่รับนางเป็นภรรยา เพราะนางมีท่าทีกลัวการถูกสัมผัสตัวอย่างเห็นได้ชัดเจน “อ๊ะ...” คนตัวเล็กถึงกับอุทานเสียงสูงเมื่อจู่ๆ เขาก็อุ้มนางขึ้นนั่งบนตักอย่างหน้าตาเฉย ตึก! ตึก! ตึก! หะ...หัวใจ! หัวใจเต้นแรงเกินไปแล้ว! หญิงสาวเผลอยกมือขึ้นกุมที่อกซ้าย ด้วยไม่เคยนั่งตักบุรุษมาก่อน ชาติก่อนแม้มีสามีแต่ก็ไม่เคยใกล้ชิดสนิทสนม นางทำเพียงหน้าที่บำเรอกามราวกับเป็นสิ่งของไร้ชีวิตไร้หัวใจ ดังนั้นการนั่งบนตักบุรุษจึงเป็นสิ่งที่นางแทบจะตั้งรับไม่ทัน ‘ขะ...เขาจะได้ยินเสียงหัวใจข้าหรือเปล่านะ!’ นางไม่กล้าลุกออกจากตัก อีกทั้งยังรู้สึกราวกับตัวเองตัวเล็กลงกว่าหลายส่วน ดั่งว่านางจมหายลงไปในอ้อมแขนของเขาเสียกระนั้น ละ...แล้วแผ่นอกแข็งแกร่งที่แผ่นหลังของนางแนบชิด กะ...ก็ ก็...ทำให้นางใจสั่นจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว ++++++++ “เป็นของข้านะ” “เจ้าค่ะข้าจะเป็นของท่านพี่” หญิงสาวยินยอมด้วยความเต็มใจที่จะเป็นของเขา ร่างกายของนางทุกสัดส่วนกำลังเรียกหาสัมผัสจากเขา ความกระสันซ่านสะท้านไปทั้งสรรพางค์กายจนนางไม่อาจควบคุมได้เลย นางไม่เคยรู้สึกต้องการบุรุษมากถึงเพียงนี้มาก่อน สัมผัสที่เขามอบให้ทำให้นางแทบไม่เป็นตัวเอง “ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้ข้าได้มาพบกับเจ้า” ชายหนุ่มพึมพำแผ่วเบาราวกับพูดกับตัวเอง แต่เพราะริมฝีปากของเขายังคงวนเวียนอยู่บริเวณหัวไหล่ หญิงสาวจึงได้ยินถ้อยคำนั้นอย่างแจ่มชัด การมีค่ากับใครสักคน การมีตัวตนกับใครสักคน การถูกทะนุถนอมโดยใครสักคน มันทำให้รู้สึกดีได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ ราวกับมีแสงอันอบอุ่นอาบไล้ลงมาที่หัวใจ มันชุ่มชื่นและตื้อตันจนไม่อาจสรรหาคำสวยงามใดๆ มาบรรยายได้ เรียวปากร้อนซุกไซ้ไปตามลำคอระหง จมูกโด่งกดแรงๆ ฝังลงไปบนเนื้อนุ่มก่อนจะสูดกลิ่นหอมหวานจากกายสาว จากนั้นจึงใช้ฟันงับเบาๆ สลับกับขบเม้มด้วยเรียวปาก ทำให้ขนอ่อนบริเวณต้นคอของม่านลี่เซียนถึงกับลุกชัน สะเทิ้นสะท้านจนเผลอส่งเสียงครวญครางออกมาแผ่วเบา

แค่รักกันบ้างก็พอ
หาเงินสองล้านมาคืน แล้วจะไปตายที่ไหนก็ไป! แต่ถ้าหามาไม่ได้ก็เอาร่างกายมาชดใช้ กลับมารองรับแรงกระแทกจากผมจนกว่าจะใช้หนี้ครบ! ทิวากร เขาเป็นผู้ซื้อ นักธุรกิจหมื่นล้าน หย่ามาแล้วสามครั้ง เข็ดขยาดกับการมีเมียและแต่งงาน พอแล้วกับการมีครอบครัว ตัดปัญหาความหงี่ด้วยการซื้อกิน! วราลี เธอเป็นผู้ขาย ชีวิตจนตรอก ไร้ทางเลือก ไม่เคยได้โงหัวขึ้นมาจากโคลนตม อยากได้เงินก้อนโตในเวลาอันรวดเร็ว ถ้าไม่เข้าบ่อนก็ต้องขายตัว! “บอกให้ทั้งโลกรู้ไปเลยว่าลีขายตัวให้คุณ! ลีไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว ถ้าคุณปลื้มเขารู้แล้วจะไม่อยากยุ่งกับลี ลีก็ไม่ว่าอะไร มันเป็นสิทธิ์ของเขา แต่รู้อะไรไหม? ลีกลัวว่าเขาจะไม่แคร์เรื่องนี้น่ะสิ ก็ถ้าเขาชอบลีจริง…ลีว่าเขามองข้ามมันไปได้อยู่แล้ว ดีเสียอีกถ้าเขาจะรู้ ลีจะได้ไม่ต้องมานั่งปิดบังอะไร ไปบอกเลยค่ะ! ไปบอกตอนนี้เลย!” หมับ! “ลีเจ็บ!” “ยังไม่ได้ออกแรงสักนิดจะเจ็บได้ยังไง? ไม่ต้องมาทำเป็นสำออยวราลี!” “ฮึก! เป็นคนแบบนี้เหรอคะคุณทิวากร? เป็นคนชอบใช้กำลัง! ชอบกดขี่ข่มเหงคนไม่มีทางสู้!” “ใช่ ผมเป็นแบบนี้แหละ มาดูกันสิว่าคุณไม่มีทางสู้จริงไหม ถ้าคิดจะคบกับไอ้ปลื้ม…ก็เอาเงินสองล้านมาคืนผม!” “คุณรู้ว่าลีไม่มีปัญญา ก็เลยใช้มันมาขู่ คุณบีบบังคับให้ลีไม่มีทางเลือก!” “ใช่ คุณคิดถูก ไปหาเงินสองล้านมาคืนผมภายในวันพรุ่งนี้! แล้วจะไปคบกับไอ้ปลื้มหรือจะไปตายที่ไหนก็ไป! แต่ถ้าหามาไม่ได้ ก็ใช้ร่างกายของคุณชดใช้มาซะ! กลับมารองรับแรงกระแทกจากผมจนกว่าจะใช้หนี้ครบ!”

ข้าขอหย่าแต่สามีกลับคลั่งรัก
ข้าขอหย่าสามีเพราะหวังหลีกเลี่ยงชะตากรรมที่ต้องตาย! ทว่าสามีกลับคิดว่าข้าต้องการความรัก จึงพยายามยัดเยียดร่างกายและหัวใจให้ข้าตลอดเวลา... (สะ...สามีท่านใกล้ชิดข้าเกินไปแล้ว!)

พอกันที สามีคนนี้ฉันไม่เอาแล้ว!
"เราหย่ากันเถอะค่ะ นิการ์เบื่อที่จะทนอยู่กับสามีโง่เง่าแบบคุณไม่ไหวแล้ว เป็นนายคนซะเปล่าแต่มาตกม้าตายเพราะอีผู้หญิงตอแหลคนนี้!"

สามีไร้รัก
อรัญ ความรักไม่ผิด แต่วิธีที่ใช้มันผิด เพราะฉะนั้นอย่าเรียกร้องหาความรักถ้าเลือกจะทำร้ายกันก่อน นักธุรกิจหนุ่มวัย 30 ปี หญิงสาวผู้แอบรัก วัย 25 ปี หญิงสาวผู้ได้รับความรัก วัย 27 ปี อัญญา รักข้างเดียว สิ่งที่ทำให้คนรักอย่างเรารู้สึกเจ็บปวด แต่ที่เจ็บกว่านั้นคือรัก สามี ข้างเดียว เอมอร เธอมาก่อน เธอถูกรัก แล้วมีสิทธิ์อะไรมาแย่งของเธอไป ในเมื่อกล้าแย่งก็ต้องยอมรับการถูกแย่งกลับคืนให้ได้

เจ้าพ่อกบฏโลก
ชาติที่แล้ว ซ่งซานสี่เป็นถึงตัวพ่อระดับท็อป ในกาสิโนระดับโลก ทำให้เขากลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ สุดท้ายถูกคนคิดแผนทำร้ายกลางทาง ตายอยู่ท่ามกลายระเบิดลูกใหญ่ พอได้สติ เขาก็ย้อนกลับไปปี2010 จากบิ๊กบอสกลายเป็นอันธพาลต๊อกต๋อย เจ้าของร่างเดิมไม่เรียนไม่มีวิชา เอาแต่เล่นพนันเมาเหล้าไปวันๆ ภรรยาและลูกสาวพลอยได้ร้ายไปด้วย ซ่งซานสี่ไม่คิดมาก่อนเลยว่า ตนนั้นจะกลายเป็นคนห่วยแตกพันธุ์นี้ เพื่อเป็นการชดเชยให้กับซูโหย่วหรงภรรยาของเขา เขาตัดสินใจพนันอีกครั้ง ใช้สมบัติที่มีอยู่ในตอนนี้ แลกกับชีวิตที่มีความสุขที่เหลือ

บัญชามังกรเดือด
เขาหายสาบสูญไปห้าปี มีป้ายบัญชาการลึกลับสองอันเกิดขึ้นบนโลก อันหนึ่งเป็น บัญชาพญายม เมื่อพบเห็นต้องตายสถานเดียว อันหนึ่งเป็นบัญชาราชาเทพ ใครผู้นั้นจะพลอยได้ดิบได้ดี แต่เขากลับเป็นเจ้าของป้ายบัญชาการทั้งสอง......

(ทะลุมิติ) เกิดใหม่เป็นเมียบำเรอตัวร้าย
"ทำไมลิ้นเธอมันดีแบบนี้..แบบนั้นแหละกำลังเสียว..ซี๊ด อ๊าส์~"

รักต้อง(ไม่)ลับ
ไม่มีสิทธิ์แสดงออกถึงความเป็นเจ้าของ เพราะเธอเป็นได้เพียงแค่คนในความลับ คำเตือน!! นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับนักอ่านที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป มีการใช้ความรุนแรง คำพูดที่หยาบคาย และพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร นักอ่านที่มีอายุต่ำกว่า 20 ปี ควรได้รับคำแนะนำ โปรดอ่านกันอย่างมีสตินะคะ [เรียว] นักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อ ลูกครึ่งไทย-อเมริกา ที่กำลังมาแรงที่สุดในตอนนี้ [มิเกล] นางแบบสาวสวยสุดเซ็กซี่ ที่ไปโด่งดังไกลถึงอเมริกา ©︎ นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งนามปากกา แว่นตาปีศาจ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ไม่อนุญาตให้คัดลอกดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมด ก่อนได้รับอนุญาต

ผิดที่รัก
ผิดที่รัก 20 [ FINEL * LUK PEACH ]  Ready to put your heart at risk? รักไม่ผิด ผิดที่ไม่ควรรัก... *************************\*********************** -FINEL- Character วิศวะคอมพิวเตอร์ ปี3 กวนตีน ปากหมา ถ้าต่อย อ่อยเก่ง ชอบเปิดประเด็น พอๆกันกับเปิดซิงผู้หญิง "มีแล้วก็เลิกได้...จะสนห่าอะไร" -LUK PEACH- Character คหกรรม ปี 2 สดใส ร่าเริง เป็นมิตรกับทุกคนบนโลก ยกเว้นบุคคลที่ชื่อ 'ไฟนอล' "เมื่อไหร่พี่จะเลิกยุ้งกับเราซักที.." **********/******** "ถ้าไม่อยากโดนล่ามเชือกแล้วจูงเหมือนหมาก็เลิกทำตัวน่ารำคาน" "พี่ก็รู้ว่าหนูไม่เต็มใจมา" "แล้วไง ฉันจำเป็นต้องแคร์ความรู้สึกเธอ?" "คนอย่างพี่จะแคร์ความรู้สึกใครเป็น.." "รู้แล้วก็ดี..จะได้จำใส่สมอง" *********/******** CR. สามารถจินตนาการได้ตามความชอบเลยนะคะ  นิยายเรื่องนี้เหมาะแก่ผู้ที่มีอายุมากกว่า 18 ขึ้นไป ผู้ที่มีอายุน้อยกว่า 18 ควรได้รับคำแนะนำ เนื่องจากเนื้อหาค่อนข้างรุนแรง และมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม.. [ทั้งหมดเกิดจากจินตนาการของไรท์ กรุณาคอมเม้นท์ด้วยถ้อยคำที่สุภาพ และไม่ทำให้บั่นทอนจิตใจผู้แต่งด้วยนะคะ ถ้าเจอคอมเม้นท์ประเภทนั้นไรท์ขออนุญาติลบออกน้าา #รักกก] #DO NOT COPY!!❌ #Thank you for support me? by : so nonny ♡♡♡♡

กรงรักอสูร (นิยายโรมานซ์ ขนาดสั้น)
เขากักขังเธอไว้เพียงเพราะไม่ต้องการให้เธอไปตามราวีสามีของน้องสาวของเขาที่กำลังตั้งครรภ์ แต่เธอก็ไม่วายที่จะพยศพยายามหาทางจะกลับมาทวงสามีของน้องสาวเขาที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นคู่หมั้นของเธอกลับคืนให้จงได้ จนสุดท้ายเขาจำเป็นต้องใช้หัวใจของเขามัดหัวใจของเธอเอาไว้

กระซิบรักพิณธารี ( หวานแสนหวาน นิยายสั้น )
“คนอย่างคุณ มีแค่ร่างกายเป็นชายมีสมองเป็นคนที่ไร้สามัญสำนึกในความรับผิดชอบ..เหมือนหนอนในกองคูถ ต่อให้คลุกคลีอยู่กับสิ่งที่ดีสิ่งที่สะอาดแค่ไหนก็ย่อมต้องหันเหเข้าหาหนทางที่เป็นต้นกำเนิดแห่งสันดานจนได้..”

ขอให้รักของฉันคือเธอ
เป้าหมายของเธอ คือทำให้เขาตกหลุมรักและเสียดายที่สุด “ไม่ค่ะ ฉันจะไม่เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อคุณ” หมอนทองพูดเสียงดังฟังชัด “แล้วคุณจะมาอยู่กับผมเพื่ออะไร ถ้าไม่พยายามทำให้ผมรัก” เขาเริ่มไม่เข้าใจเล็กน้อย “ฉันจะทำให้คุณตกหลุมรักให้ได้ แต่ไม่ใช่เพราะโดยการเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้คุณรัก คุณจะต้องรักฉันเพราะฉันเป็นตัวของฉันเองเท่านั้น” สายตาหมอนทองจับจ้องมองปราชญ์ไม่วางตา “แน่ใจเหรอว่าจะทำได้” เขาล่ะอยากจะบอกเลยว่า ‘ไม่มีทางเป็นไปได้’ “ไม่รู้สิคะ แต่มั่นใจเต็มร้อยว่าทำได้แน่” รับรองเถอะ เมื่อไรที่คุณตกหลุมรักฉันอย่างถอนตัวไม่ขึ้น จะเป็นวันที่คุณเสียใจยิ่งกว่าขาดอาหาศหายใจเสียอีก เมื่อฉันเดินจากคุณไปอย่างไม่มีวันกลับ... แล้วคิดเหรอว่า คนอย่างผมจะยอมให้คุณไป...
