บทย่อ
ก่อนวันแต่งงานสองวัน เพื่อนสนิทบอกให้ฉันทดสอบคู่หมั้นดู เธอไม่เชื่อว่าศิลาเจ้าชายเพลย์บอยแบบนั้นจะกลับใจได้จริง ลางสังหรณ์ของเธอมักจะแม่นเสมอ ฉันเลยเปิดแอคหลุมในคืนนั้น ทำตัวเป็นสาวใสซื่อไปยั่วเขา ศิลาบดฉันเละไม่เหลือซากทันที ตอนฉันไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะดี เขากลับพลิกเกม ส่งข้อความมาอีกว่า “เกมไร้สาระแบบนี้ พอแค่นี้นะ” “นอกจากพวกเธอสองคน ฉันไม่เล่นกับผู้หญิงอื่นหรอก” “พิชญาต่อไปถ้าจะคุยแบบอ่อย ๆ กับฉัน ใช้แอคจริงก็พอ” พิชญาคือเพื่อนสนิทของฉัน ......
บทที่ 1
ก่อนวันแต่งงานสองวัน เพื่อนสนิทบอกให้ฉันทดสอบคู่หมั้นดู
เธอไม่เชื่อว่าศิลาเจ้าชายเพลย์บอยแบบนั้นจะกลับใจได้จริง
ลางสังหรณ์ของเธอมักจะแม่นเสมอ ฉันเลยเปิดแอคหลุมในคืนนั้น ทำตัวเป็นสาวใสซื่อไปยั่วเขา
ศิลาบดฉันเละไม่เหลือซากทันที
ตอนฉันไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะดี เขากลับพลิกเกม ส่งข้อความมาอีกว่า
“เกมไร้สาระแบบนี้ พอแค่นี้นะ”
“นอกจากพวกเธอสองคน ฉันไม่เล่นกับผู้หญิงอื่นหรอก”
“พิชญาต่อไปจะมาคุยเร่าร้อนกับฉัน ใช้แอคจริงก็พอ”
พิชญาคือเพื่อนสนิทของฉัน
…
หลังจากสมองฉันประมวลข้อความสามบรรทัดนี้เสร็จ ก็รู้สึกเหมือนเลือดทั้งตัวเย็นเฉียบ
ฉันหลับตาปี๋ บีบแขนตัวเองแรงๆ ด้วยความตื่นตระหนก
สุดท้าย ในจังหวะที่หัวใจเต้นรัวเหมือนจะหลุดออกมา ฉันก็ยืนยันได้ว่า––นี่ไม่ใช่ความฝัน
ศิลานอกใจฉัน ไปหาพิชญา
แต่…เป็นไปได้ยังไง
สองคนนั้นไม่ใช่เกลียดขี้หน้ากันเหรอ
พิชญาบอกเสมอว่าศิลาไม่คู่ควรกับฉัน นอกจากเงินก็ไม่มีอะไรดี
ส่วนศิลาก็มองว่าพิชญาเป็นตัวป่วน ทุกครั้งที่ฉันทะเลาะกับเขา เธอจะยุให้เลิกกันตลอด
เสียงวิดีโอคอลดังขึ้น ดึงฉันออกจากห้วงความคิด
ฉันกดตัดสายอย่างเฉยชา
“ทำไมไม่รับ” ศิลาส่งข้อความมา
“อย่าบอกนะว่าร้องไห้อยู่”
“มาที่วิลล่าธาราลินสิ เดี๋ยวฉันปลอบเอง”
“ไม่ต้องกลัว แต่งงานแล้ว ฉันก็ยังดีกับเธอเหมือนเดิม”
“รินดามีอะไร เธอก็จะมีเหมือนกัน”
“รวมถึงตัวฉันด้วย”
ฉันจ้องหน้าจอมือถืออย่างมึนงง เหมือนหูอื้อจนวิญญาณหลุดออกจากร่าง
น้ำตาหยดโตๆ ร่วงลงไม่หยุด
ดวงตาพร่ามัว ฉันอดไม่ได้ที่จะนึกถึงรายละเอียดตอนพาพิชญามาที่วิลล่านี้ครั้งแรก
ฉันยังไม่ทันบอก แต่เธอกลับรู้ตำแหน่งห้องนอนฉัน ห้องเสื้อผ้าฉัน อย่างแม่นยำ
ฉันดึงมือถือเธอไปดู ก็พบว่าเชื่อม Wi-Fi ของฉันไว้นานแล้ว เธอบอกว่าเธอกดรหัส ไลน์ของฉันผิดโดยบังเอิญ"
"แมวขนสั้นของศิลาดูจะเอื้อเฟื้อกับเธอมากกว่าที่คิด เธอบอกว่าอาจจะเป็นเพราะเธอมีกลิ่นของฉันอยู่"
"แต่แมวตัวนั้นกลับเย็นชากับฉันมาก ฉันพยายามใช้ของเล่นและขนมล่อมัน แต่มันไม่สนใจเลย"
"แต่กลับกัน มันกลับหงายท้องให้กับพิชญาซึ่งเป็นครั้งแรกที่เจอกัน"
ยังมีของในบ้านพิชญา ทั้งเสื้อผ้า กระเป๋า ลิปสติก เครื่องสำอาง รุ่นเดียวกับฉันเป๊ะ
บางส่วนศิลาซื้อผ่านมือฉัน โดยอ้างว่าจะเอาไปเอาใจคุณแม่ยายในอนาคต(คุณแม่ยาย หมายถึงพิชญา)
ส่วนที่เหลือ พิชญาบอกว่าเป็นคนตามจีบให้มา
ฉันยังตื่นเต้นถามเธอใหญ่ แต่เธอกลับอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่อยากพูด
ฉันคิดว่าเธอเขิน ที่แท้คือรู้สึกผิด
ฉันยังนึกถึงตอนเดินห้างด้วยกัน พวกเขาทะเลาะกันตรงหน้าฉัน
หลายครั้งที่เหมือนจะกัดกันกลับหลุดหัวเราะออกมา
ตอนนั้นฉันยังดีใจที่ความสัมพันธ์ของพวกเขาดีขึ้น
แต่ที่จริง เขาสองคนใช้ฉันเป็นเครื่องมือชู้สาว ใช้ฉันเป็นตัวตลก
ฉันร้องไห้จนตาบวม สมองก็เวียนไปหมด
คว้ากุญแจรถแล้วเหยียบคันเร่งมาที่วิลล่าธาราลิน
ที่นี่คืออีกที่พักหนึ่งของศิลา เป็นที่พักของทีมเพื่อนเจ้าบ่าว
วันนี้พวกเขาเปิดปาร์ตี้กันที่นี่
ศิลากก็อยู่ที่นี่ด้วย และพิชญาก็อยู่ด้วย
ฉันยืนหลังรั้วเหล็ก มองเห็นพวกเขาตรงสระว่ายน้ำ
ศิลาเหมือนจะเมา แก้มแดงจัดใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความเหลิง
เขาโน้มกอดคอพิชญา กระซิบลมหายใจร้อนใส่หูเธอ
พิชญาทำปากเบ้ โยนเขาลงสระอย่างเอาแต่ใจ
เหล่าบรรดาเพื่อนเจ้าบ่าวรอบๆ ก็ส่งเสียงแซวแบบรู้ทัน ศิลาโผล่ขึ้นมาจากน้ำ สะบัดผมเปียก เผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้า

