นิยาย
ทวงคืนรักซาตาน
คำว่า 'รัก' อาจไม่มีค่ามากพอที่จะฉุดรั้งผู้ชายอย่างเขาไว้ได้ เขาจึงเลือกเดินจากไปอย่างไม่ใยดี ทอดทิ้งให้เธอจมดิ่งอยู่ความเจ็บปวด เพียงเพราะว่า...พ่อของเธอแอบยักยอกเงินในบริษัทมาเพื่อยื้อชีวิตแม่ หนำซ้ำน้าสาวของเธอยังแอบไปเป็นบ้านเล็กกับคุณลุงของเขา ทำให้ 'อคิราห์' เลือกเดินจากไป ทั้งๆ ที่ตอนนั้นเธอต้องการเขามากที่สุด แต่แล้ววันนึ่งฟ้าก็ลงโทษเธอกับครอบครัว...เมื่ออคิราห์กลับมาทวงคืนทุกอย่างอีกครั้งไม่เว้นแม้กระทั่ง....ร่างกายของเธอ!
ส่วนเกินรัก
อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในค่ำคืนนั้นทำให้ 'ราฟาเอล' สูญเสียทั้งคนรักและลูกในท้องไปพร้อมๆกัน ความฝันที่จะสร้างครอบครัวไปด้วยกันพังทลายลง เมื่อเธอคนนั้นกับพี่ชายได้พรากแก้วตาดวงใจของเขาไป...พวกมันจะต้องชดใช้!! และเขาจะทำให้พวกมันรู้จักคำว่า...นรก!! 'อิณรา' ทายาทคนสุดท้องของตระกูลไฮโซชื่อดัง เธอเป็นคนชับรถชนแฟนสาวของเขาจนเสียหลักตกลงทะเล แต่ผู้หญิงใจหยาบคนนั้นกลับไม่ลงมาเหลียวแล หนำซ้ำยังขับรถหนีโดยไม่ได้สนใจใยดีอีกฝ่าย ทำให้ 'เวนิตา' ว่าที่ภรรยาของราฟาเอลจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับมา...พร้อมกับลูกในท้อง เธอต้องชดใช้...อิณรา!!! ท่ามกลางความแค้นกลับมีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น สุดท้ายอิณราก็เป็นได้แค่ที่ระบายความแค้นเท่านั้น เพราะหัวใจของราฟาเอลยังมีแต่เวนิตา
ห้ามรักมาเฟีย
'ทานตะวัน' บังเอิญกลับมาเจอดีตพี่ชายข้างบ้านที่หายสาบสูญไปนานหลาย แต่เขา...ไม่ใช่ 'เหนือเมฆ' คนเดิมที่เธอเคยรู้จัก เพราะเขาคือบุตรบุญธรรมเพียงคนเดียวของมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลจากจีนแผ่นดินใหญ่ และมีหน้าที่สืบทอดกิจการต่างๆ ทั้งธุรกิจสีขาว สีเทา รวมไปถึงบ่อนคาสิโน เส้นทางที่เหนือเมฆเลือกไม่สามารถมีความรักได้ เขาจำเป็นต้องปกป้องหัวใจตัวเองโดยการผลักไสอีกคนออกไปจากชีวิต ทำร้ายจิตใจต่างๆนาๆ บอบช้ำทั้งกายและใจ เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่เขามีความรัก = เขาต้องตาย!! และผู้หญิงที่เขารักก็ต้องตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน แล้วเหนือเมฆจะเลือกอะไร?? ระหว่าง ความรัก กับ บัลลังก์มาเฟีย
เสี่ยงรักมัดใจนายเย็นชา
"ถ้าฉันนอนกับนายอีกครั้ง นายจะยกหนี้ให้ฉันใช่ไหม"
killing me ร้อนรัก
เมื่อสาวน้อยหน้าใสเป็นผู้โชคร้าย ที่มีบุคคลลึกลับใช้รูปโปรไฟล์ของเธอเป็นคนปล่อยข่าวว่าเขาเป็นเกย์ ความซวยจึงมาตกที่เธอ เพราะตั้งแต่ข่าวออกไปนักศึกษาในมหาลัยต่างมองเขาแปลกๆ และกระทบไปแม้กระทั่งธุรกิจ
Savage love ยั่วรักคุณชาย
อยากได้ก็ต้องอ่อย ไม่ใช่นั่งคอยวาสนา
Bad doctor ขอโทษที่รักคุณ
...เพราะรักมากเลยไร้ค่า... ให้ได้ทุกอย่าง...แม้กระทั่งชีวิต แม้กระทั่งวันที่เธอเกือบเอาชีวิตไม่รอดเพราะช่วยเขา แต่เขากลับตีค่าให้เธอเป็นได้แค่...เด็กกำพร้าอยู่วันยังค่ำ เหตุการณ์เลวร้ายขึ้นเรื่อยๆเพราะเธอดันไปรู้ความลับของ ม่านมัสลิน...แฟนสาวของดานิเอล ทำให้ชีวิตของเธอตกอยู่ในอันตราย เพราะลึกๆแล้วม่านมัสลินไม่ได้หวังดีกับครอบครัวคลินตัน แต่สุดท้าย...เธอก็กลายเป็นคนผิดที่บังอาจไปใส่ร้ายแฟนสาวของเขา และเมื่อหมดผลประโยชน์...เขาก็พาเธอกลับมาส่งที่บ้านเด็กกำพร้าและทอดทิ้งเธอไว้ตรงนั้น ...จากไปอย่างไม่ใยดี... ตัวอย่างบางช่วง “ลงไปพราวตะวัน เธอมาจากไหนก็กลับไปในที่ที่เธอมาซะ บ้านเด็กกำพร้า...คงเหมาะสำหรับเธอที่สุดแล้ว” เมื่อมาถึงหน้าบ้าน 'ไออุ่นรัก' ชายหนุ่มก็บังคับให้หญิงสาวลงจากรถ แต่เธอปฏิเสธเพราะอยากกลับไปอธิบายให้ประมุขของบ้านเข้าใจว่าเรื่องทั้งหมดไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เธอไม่ได้เป็นคนทำ ม่านมัสลินต่างหากที่เป็นคนทำ! “ลงไป!!” “ไม่....คุณดานิเอลคะ พาพราวกลับไปที่บ้านที พราวขอร้อง ฮื้อๆๆ” “ฉันไม่ให้เธอกลับ!” เขาตะคอกใส่เหมือนกำลังหงุดหงิดเต็มที “ลงไปซะ! อย่าให้ฉันต้องหมดความอดทนพราวตะวัน” “ฮึก~ พราวขอถามอะไรสักอย่างได้ไหมคะ” เธอสะอื้นหนักขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะเงยหน้ามองชายที่รักหมดหัวใจแล้วเอ่ยถามคำนั้นออกมา “ที่ผ่านมาเคยมีสักครั้งไหมที่เห็นพราวอยู่ในสายตา หรือสำหรับคุณ...พราวมันก็เป็นได้แค่เด็กกำพร้าที่คุณท่านเก็บมาเลี้ยง” จบประโยคนั้นชายหนุ่มก็นิ่งไปทันทีเหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ใช่! เขารู้สึกดีที่มีพราวตะวันอยู่ข้างๆ แค่รู้สึกดีเฉยๆเพราะเขามีม่านมัสลินอยู่แล้ว แต่พอมารู้อะไรแบบนี้ก็ไม่ลังเลเลยที่จะตัดพราวตะวันออกไปจากชีวิต ในเมื่อเธอไม่ได้หวังดีกับครอบครัวของเขา มันคงถึงเวลาที่พราวตะวันต้องออกไปจากครอบครัวคลินตันสักที “ใช่! สำหรับฉัน...เธอมันก็เป็นได้แค่เด็กกำพร้า พวกหอกข้างแคร่จ้องจะแทงข้างหลังอยู่ตลอดเวลา ฉันไม่เก็บไว้ให้รกหูรกตาหรอก เพราะหลังจากนี้ฉันจะแต่งงานกับม่านมัสลินแล้วย้ายไปสร้างครอบครัวที่อังกฤษด้วยกัน ส่วนเธอก็กลับไปอยู่บ้านเด็กกำพร้ากระจอกๆนั่นซะ เราสองคนจะไม่มีวันได้เจอกันอีก เพราะเมื่อไหร่ที่ฉันเจอเธอ...ฉันฆ่าเธอแน่!”
เผลอรักคนเลว
ปิ่นมุก อายุ 19 ปี ปิ่นมุกเด็กสาววัย 19 ปี กำลังจะเข้าศึกษาระดับมหาวิทยาลัย นิสัยของเธอค่อนข้างไร้เดียงสา เป็นคนอ่อนโยน อ่อนหวาน เกลียดพวกใช้แต่อารมณ์ที่สุด! ปาย ปริยภัทร นักธุรกิจหนุ่มวัย 30 ปี นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง เป็นคนพูดน้อย อารมณ์ร้อน ไม่ชอบเซ้าซี้ เป็นพวกเกลียดใครแล้วเกลียดเลย แต่ถ้าได้รักใครแล้ว...เขาพร้อมที่จะดูแลและปกป้องผู้หญิงคนนั้นให้ถึงที่สุด เปรม ปุณวิชญ์ อายุ 28 ปี น้องชายต่างแม่ของปริยภัทร เป็นหนุ่มนักเรียนนอก นิสัยอ่อนโยน สุขุม ดูเป็นผู้ชายจิตใจดี แต่ใครจะไปรู้ว่าภายนอกที่แสนอ่อนโยนแอบซ่อนความร้ายกาจเอาไว้ เขาคือรักแรกของเธอ ส่วนเขาอีกคน...คือคนที่เธอเกลียดและไม่อยากเจอหน้ามากที่สุด! ...แต่สุดท้ายฟ้าก็โคจรให้เธอและเขากลับมาเจอกันอีกครั้ง ผู้ชายอารมณ์ร้อน พูดน้อยแต่ปากร้าย ซึ่งภารกิจที่ได้รับมอบหมายจากผู้มีพระคุณนั่นก็คือ....ทำยังไงก็ได้ให้ 'ปริยภัทร' กับบิดาคืนดีกัน แต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิด....เพราะปริยภัทรเกลียดบิดายิ่งกว่าอะไร และเขาเคยสาบานว่าจะไม่มีวันญาติดีด้วยเพราะท่านเป็นฝ่ายนอกใจมารดาจนมีพยานรักคนใหม่นั่นก็คือ ‘ปุณวิชญ์!!’ ภารกิจอันตราย...กับผู้ชายเลือดร้อน ปากก็บอกว่าเกลียดแสนเกลียด แต่พออยู่ใกล้ทำไมหัวใจเต้นแรง?
สยบรักนายแบดบอย
ในค่ำคืนที่เราทั้งสองกอดกันกลมเกลียว เขาได้เอาหัวใจของใครบางคนติดมือไปด้วย จนกระทั่งได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง เธอไม่เคยลืมความรู้สึก คงมีเพียงเขาเท่านั้นที่ไม่รู้สึกอะไร กันต์ เพื่อนเรียกสั้นๆว่า 'กัน' ผู้ชายปากหมา เอาไม่เลือก และที่สำคัญขี้รำคาญที่สุด โดยเฉพาะยัยเด็กน้ำหนาว! น้ำหนาว เรียกสั้นๆว่า 'น้องหนาว' อ่อนต่อโลก นิยามของเธอคือ สวย ใส ไร้เดียงสา แต่บางครั้งก็ซื่อบื่อเกินไปจนทำให้ใครบางคนมองว่าเธอ "แอ๊บ" "อะ..นี่!!" กันหยิบเงินออกมาจำนวนห้าพันบาทแล้วยัดใส่มือของน้ำหนาว "เอาไปซะ แล้วออกไปจากที่นี่!!" "..." ดวงตากลมโตตวัดขึ้นมองดวงตาคม สานตาของน้ำหนาวตัดพ้อ เธอกำเงินไว้แน่น เขาคงเห็นเธอเป็นผู้หญิงหิวเงินสินะ ถึงขั้นใช้เงินฟาดหัวแล้วไล่เธอออกไปจากที่นี่ " ฉันไม่รับค่ะ" "เรื่องมากโว้ย!!" กันล้วงเงินออกมาอีกปึกนึงแล้วยัดใส่มือของน้ำหนาวอีกรอบ "เอาไปซะ! แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ฉันเกลียดขี้หน้าเธอ!!!" "ทะ..ทำไมคะ" น้ำเสียงของน้ำหนาวสั่นเครือ ไม่คิดว่าผู้ชายที่เธอแอบชอบจะปากคอเราะร้ายได้ถึงเพียงนี้ "ฉันรังเกียจผู้หญิงขายตัว!" "..." น้ำหนาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อตั้งสติ ก่อนเงยหน้าขึ้นสบตากับร่างสูงด้วยสายตาจริงจัง "ฉันไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ค่ะ แต่ฉันเลือกไม่ได้" "เธอเลือกได้..เธอเลือกที่จะไม่ทำงานที่นั่นก็ได้ แต่เพราะเธอมันเป็นผู้หญิงหิวเงินไง ก็เลยใช้ตัวเข้าแลกเพื่อแลกกับเงิน คิดว่าความบริสุทธิ์ของเธอที่เสียให้ฉัน ฉันจะแยแสงั้นหรอ..บอกเลยนะว่าเธอคิดผิด..เพราะฉันไม่ได้สนใจอะไรเลยสักนิด!" เจ็บดีนะ... "อ้อ อีกอย่าง..เงินหนึ่งล้านที่ฉันเสียไป ฉันสามารถเอาไปทำอะไรที่มันเกิดประโยชน์กว่านี้ก็ได้ เพราะฉะนั้น..สำหรับผู้หญิงขายตัวอย่างเธอแล้ว ห้าพันบาทก็เกินพอละ!"
ร่านรัก
หนึ่งคนคือคนที่ชอบ แต่อีกหนึ่งคนคือคนที่สงสาร สุดท้ายแล้วจะเลือกความรักหรือความสงสาร ปึกกก!! ตินขว้างรูปปึกหนึ่งใส่หน้าของไอริสอย่างแรงจนหญิงสาวหันหน้าหนีแทบไม่ทัน ดวงตาของไอริสสั่นระริกเมื่อรูปที่ปลิวว่อนลงบนพื้นคือรูปที่เธอไปนั่งกินข้าวกับเบนจามีน! ใครกันแอบมาถ่ายรูปของเธอ!! "มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ!" "เหอะ! คิดไว้แล้วเชียวว่าเธอต้องปฎิเสธ ขนาดจับได้คาหนังคาเขาเธอยังบอกว่าไม่ใช่ บอกไว้ก่อนเลยนะฉันไม่ได้หลงเสน่ห์เธออีกต่อไปแล้ว เพราะตอนนี้ฉันโครตขยะแขยงเธอเลยยัยผู้หญิงสกปรก!!" กึก! เจ็บดีนะ! "โอ้ยยย!!!" ตินก้มลงมากระชากร่างบางขึ้นแล้วเหวี่ยงใส่ฝาผนังอีกรอบจนไอริสล้มงอตัวด้วยความจุก "เป็นไง..เจ็บมั้ย" ตินแสยะยิ้มมองร่างบางที่นอนงอตัวอยู่บนพื้น แค่นี้ไม่ยังไม่สาสมกับที่เธอทำลายชีวิตของเขาเลย!! "เธอหลอกให้ฉันรักไม่พอ แต่เธอยังหลอกเอาข้อมูลของบริษัทไปให้คนอื่นอีก ฉันเกลียดเธอยัยผู้หญิงน่ารังเกียจ ฉันเกลียดเธอ!!!" (ติน) เคยอกหักมาก่อนไม่เชื่อในความรัก รักสนุกไปวันๆ ไม่จริงจริงกับใคร ปากหมา ชอบใช้กำลัง ไม่ชอบผู้หญิงจืดชืดที่สุด!! (ไอริส) เธอทำงานอยู่ในไนท์คลับแห่งหนึ่ง อาชีพของเธอค่อนข้างเปลืองตัวแต่เธอก็ต้องเอาตัวเองให้รอดจากพวกหัวงู จนกระทั่งได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล! (ริสา) นักศึกษาปีหนึ่งสุดเชยที่แอบชอบพี่ปี 3 อย่าง 'ติน' แต่เขากลับหัวเราะเยาะ ที่ยัยเฉิ่มอย่างเธอบังอาจไปแอบชอบคนฮอตประจำมหาวิทยาลัย!
เซ็กส์แลกรัก
...เพราะความเมาทำให้ฉันเผลอมีความสัมพันธุ์กับเพื่อนของตัวเองและมันไม่ได้หยุดที่ครั้งเดียว มันยังมีครั้งที่สอง..ที่สามตามมาเรื่อยๆ เป็นความสัมพันธุ์ที่มีแค่คำว่า 'เพื่อน' เท่านั้น แต่สำหรับฉันน่ะหรอ..ถ้ามันร่านฉันก็จะร่าน แฟร์ๆดี อิอิ "กรี้ดดดดดดด!!!" "โว้ยยย!! มึงจะกรี้ดหาพระแสงอะไรแต่เช้า คนจะหลับจะนอน!" "อะ..ไอ้ไทป์!" "เออกูเอง!" ร่างสูงตอบด้วยน้ำเสียงห้วนๆแล้วพลิกกายหันหลังให้เจนิส "มะ..เมื่อคืนฉันกับนาย.." "เอากัน" "ม่ายยยย!!" "แล้วมึงจะโวยวายอะไรห้ะ!" ไทป์หันมาชักสีหน้าใส่พรางยกมือขึ้นเสยผม เจนิสทำหน้าเหมือนคนกำลังจะร้องไห้ส่วนไทป์หัวเราะลั่นห้อง "ไม่ดีใจหรอที่โดนกูเปิดซิง" "นะ..นายขืนใจฉัน ไอ้บ้า!!" "ขืนใจอะไร มึงต่างหากที่เป็นฝ่ายข่มขืนกู แถมยังเรียกชื่อกูทั้งคืนด้วย อ้ะๆๆๆ ไทป์..อ้าาา..เสียววว..อ้าาาาา~" "กรี้ดดดดด!!!! หุบปากเดี๋ยวนี้นะไอ้ประสาท!!" เจนิสตรงเข้าไปทุบอกแกร่งแต่กลับโดนไทป์รวบข้อมือไว้ ดวงตาคมเหลือบมองลงไปข้างล่างเห็นร่างเปลือยเต็มไปด้วยรอยดูด "อย่ามองนะ!!" "หืมมม~ ถ้ามองแล้วจะทำไม" "ไอ้ลามก!!" "เออยอมรับ!" ไทป์เคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆด้วยท่าทางกวนอวัยวะเบื่องล่าง "เพื่อนกูนี่ ไม่มีคนเอาจริงๆด้วยแฮะ ^^" "ไอ้!!" "หน้าก็สวยนะแต่ทำไมอาภัพเรื่องผู้ชาย ถ้าไม่ได้ไอ้นี่ของกูรูมึงคงตันไปแล้ว!" ----------------------------------- ไทป์ หนุ่มปี 4 ปากหมาที่หนึ่ง เจ้าชู้ เอาไม่เลือก จนพลาดไปมีความสัมพันธุ์กับเพื่อนของตัวเอง เพื่อนกันมันส์ดี! เจนิส (เจน) ต่อให้ไทป์จะปากหมาและหัวร้อนแค่ไหน คนที่หยุดมันได้ก็ไม่แค่เธอเท่านั้น! ถ้ามันร่านฉันก็จะร่าน!
เพลิงรัก
12 ปีที่พลัดพรากจากกัน หนึ่งคนรอพูดคำว่ารัก แต่อีกคนกลับมาเพื่อแก้แค้น! ------------------ จากความสูญเสียในอดีต แปรเปลี่ยนให้เขากลายเป็นซาตานไร้หัวใจ! "ฉันขอนะดาริน ไปจากที่นี่เถอะ ฉันจะให้เธอไปตั้งตัวใหม่พร้อมเงินอีกก้อนหนึ่ง" "ระ..รินไม่รับค่ะ ฮึก..แต่รินสัญญาว่าจะไปจากที่นี่ รินขอโทษ ฮรื้อๆๆ รินไม่รู้จริงๆ" "เธอไม่ผิดหรอกดาริน" ซีรีนแตะไหล่ของดารินเบาๆพร้อมจิกเล็บแต่ทว่าอีกฝ่ายไม่รู้สึก เพราะตอนนี้เธอชาไปทั้งตัวเหมือนโลกทั้งใบกำลังหยุดหมุน "ว่าที่สามีของฉันต่างหากที่ยังมักมากไม่เคยตัดกิเลสตัณหา นี่ไม่ใช่แค่เธอนะที่เป็นกรณีแรก ก่อนหน้านี้มีอีกหลายสิบกรณี แต่สุดท้ายคุณสิงห์ก็ไล่พวกนั้นออกไปจากชีวิต" "..." "ฉันรู้ว่าเธอเองก็เสียใจที่ต้องออกไปจากที่นี่กระทันหัน แต่ฉันเชื่อว่าผู้หญิงอย่างเธอจะสามารถใช้ชีวิตอยู่บนโลกภายนอกได้" วาจาแสนหวานเคลือบไปด้วยยาพิษไม่ได้แทรกซึมเข้าไปในหูของดารินเลย เธอเงยหน้าขึ้นมองชายอันเป็นที่รักด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด กำลังจะแต่งงานแต่กลับไม่บอกเธอสักคำ จะให้เธอกลายเป็นคนไม่มีศักดิ์ศรีไปถึงเมื่อไหร่! "หรือถ้าเธอคิดถึงที่นี่ก็แวะมาเยี่ยมได้นะ ฉันกับลูกไม่ได้ว่าอะไร" "ซีรีนหยุดเถอะ!" ชายหนุ่มรีบหยุดเรื่องปวดหัวเอาไว้ เห็นดารินก้มหน้างุดน้ำตาไหลลงมาไม่ขาดสาย หากซีรีนท้องจริงๆมันก็คงถึงคราวที่เขาต้องปล่อยดารินไปเสียที แม้ใจจะยังไม่อยากปล่อยไปก็ตาม...แต่เขาไม่อยากให้ลูกที่กำลังจะเกิดมารู้ว่าพ่อแอบมีเมียน้อย เพราะสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะหยุดทันทีที่ตนมีครอบครัว "ฉันขอโทษนะดาริน.." มือใหญ่แตะลงบนไหล่สั่น รับรู้ได้ว่าตอนนี้ดารินกำลังสะอื้นร่ำไห้อย่างหนัก "เรื่องทั้งหมด..เอาเป็นว่าฉันยกโทษให้ก็แล้วกัน แต่หลังจากนี้ฉันจะให้เงินเธอก้อนนึงไปตั้งตัว แล้วอย่ากลับมาที่นี่อีก เพราะฉันไม่อยากให้ลูกเห็นอดีตที่ไม่ดีของพ่อ" "...." ดารินเม้มปากเข้าหากันแน่นกับถ้อยคำที่แสนเจ็บปวด เขาตัดขาดอย่างไร้เยื่อใยกับคำพูดเพียงไม่กี่คำ ในขณะที่ชีวิตนี้ของดารินไม่รู้ว่าจะลืมเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นได้ไหม "..." ชายหนุ่มถอนหายใจ เขาเองก็ทรมานใจเหมือนกัน รู้อยู่เต็มอกว่ายังไม่อยากให้ดารินไปไหน ยังอยากเก็บเธอเอาไว้...แต่ทว่าวันนี้เขาจำเป็นต้องตัดใจจากวิมานม่านหมอกแห่งนี้ "หลังจากนี้ฉันขอให้เธอมีชีวิตที่ดีนะ...ลาก่อนดาริน"
นางร้ายที่คุณ(ไม่)รัก
เพราะกิจการกำลังประสบปัญหา คุณแม่ของเธอจึงไปขอความช่วยเหลือจากครอบครัวของ 'เตวิชญ์' อีกฝั่งจึงยื่นข้อเสนอว่า...ต้องแต่งงานกัน! และเพื่อไม่ให้ครอบครัวมีหนี้สินติดตัวหลายพันล้าน 'ทิชากร' จึงยอมตกลงแต่งงานกับผู้ชายที่เกลียดเธอจนเข้าไส้ เพราะในอดีตเธอเคยทำร้ายผู้หญิงที่เขาชอบ และยังเป็นต้นเหตุทำให้รักแรกของเขาฆ่าตัวตายอีกด้วย ทำให้เธอถูกตั้งฉายาว่า "นางมารร้าย" ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา การแต่งงานที่มีแต่ความเกลียดชัง แน่นอนอยู่แล้วว่ามันต้องมีหนึ่งคนที่เจ็บปวด นั่นก็คือคนที่เผลอไปมีความรู้สึกดีๆทั้งๆที่มันไม่ควร เรื่องราวปวดหัวจึงเริ่มต้นขึ้น อีกทั้งเขายังแกล้งไปจีบเพื่อนสนิทของเธอ หวังให้เธอกับเพื่อนแตกคอกัน เพื่อแก้แค้นที่กลุ่มของเธอเคยทำร้ายรักแรกที่เขาไม่เคยลืม... "คนใจร้าย! คนเลว!" ชายหนุ่มที่กำลังจะเดินหนีชะงักเท้า หน้าคมเข้มตวัดกลับมามองป่านจะกินเลือดกินเนื้อ "ใครกันแน่ที่เลวกว่ากัน อย่าลืมสิว่าเมื่อก่อนเธอเลวแค่ไหน จ้างคนไปดักข่มขืนดา ทำร้ายร่างกายคนอื่น กลั่นแกล้งคนอื่น เคยหันกลับไปมองตัวเองบ้างไหม!" "อดีตก็คืออดีต ฮึก! ผู้หญิงอย่างฉันจะเป็นคนดีบ้างไม่ได้หรอ!" หญิงสาวตะคอกออกมาอย่างเหลืออดเหลือทน ต่อให้ทำดีแค่ไหน สุดท้ายเขาก็ยังจมอยู่ในอดีตเหมือนเดิม "ต่อให้เธอชุปทองมาทั้งตัวฉันก็ไม่มีวันเชื่อว่าเธอเป็นคนดี เพราะเนื้อแท้ของเธอมันเน่าเฟะยิ่งกว่าอะไร!" ชายหนุ่มตะคอกกลับ สบตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร "ฉันรักรมิดา หวังว่าเธอจะเข้าใจนะ" "..." หญิงสาวไม่ตอบ แต่จ้องหน้าคมไม่หลบสายตา มือเล็กกำหมัดแน่น ในเมื่อเขารักคนอื่นไปแล้ว เธอก็จะไม่อยู่ให้เขาโขกสับอีกต่อไป! "ถ้ารู้แล้วก็เชิญ ออกไปจากห้องของฉันซะ!" เขาผายมือไปที่ประตูเชิงไล่ ทิชากรมองหน้าหล่อเหลาเป็นครั้งสุดท้ายด้วยสายตาเคียดแค้น หัวใจโดนเหยียบย่ำจนแหลกละเอียดไม่มีชิ้นดี เธอก็คน มีหัวใจเหมือนกัน ในเมื่อเขารักคนอื่น เธอก็จะเป็นฝ่ายเดินจากไปเอง อาจจะเสียใจแต่ศักดิ์ศรีมันมีค่ากว่านั้น หญิงสาวล้วงใบหย่าออกมาแล้วจรดปากกาอย่างรวดเร็ว จากนี้เป็นต้นไป เธอกับเขาจากกันอย่างถาวร! "ขอให้มีความสุขกับผู้หญิงที่คุณเลือกนะคะ ขอให้เธอรักคุณ....เหมือนที่คุณไม่เคยลืมเธอ!" เธอทิ้งท้ายด้วยคำอวยพรแล้วเดินจากไป
ใยรักซุปเปอร์สตาร์
หญิงสาววัยอนาคตกำลังสดใส แต่ทุกอย่างกลับพังทลายลงในพริบตาเพราะเธอ...ท้อง! แถมครอบครัวยังบังคับให้เธอไปเอาลูกออก และจะไม่ยอมรับจนกว่าจะรู้ว่าพ่อของเด็กเป็นใคร แต่ใครจะไปรู้ว่าพ่อของเด็กคือซุปเปอร์สตาร์ชื่อดังของเอเชีย!! แล้วเธอจะทำอย่างไร...เมื่อวันหนึ่งมีเหตุทำให้เธอและเขาโคจรกลับมาเจอกันอีกครั้ง หญิงสาวธรรมดา กับ ซุปเปอร์สาร์หนุ่มสุดหล่อ! ปึก! "ฉันไม่รับเงินสกปรกจากคุณ!" "สกปรกตรงไหน นี่คือเงินที่ได้จากการขายตัวนะ" ชายหนุ่มแกล้งยั่วโมโหอีกฝ่าย และมันก็ได้ผล เอมิกาตวัดมองตาเขียวปั๊ดและเริ่มลงมือทุบตีเขา "ฉันจะไปฟ้องคุณอลิสว่าคุณข่มขืนฉัน!" "ข่มขืนงั้นหรอ ก็เห็นๆ อยู่ว่าเรามีความสุขร่วมกัน" "คุณหลอกล่อฉัน คนเลว!" "แต่มันก็ทำให้เธอเสร็จไม่ใช่หรอ" ชายหนุ่มรวบข้อมือเล็กที่กำลังทุบตีไว้ด้วยมือเดียว ก่อนจะโชว์อะไรบางอย่างให้หญิงสาวดู "คะ...คุณไปเอารูปนี้มาจากไหน!" "ในกระเป๋าของเธอไง" "นะ...นี่คุณแอบค้นกระเป๋าของฉันหรอ!" "ถ้าไม่แอบค้นจะเจอสิ่งนี้หรอ" เขาหยิบมือถือของเธอขึ้นมา กดเข้าไปที่คลังรูปภาพซึ่งแทบไม่มีรูปของเธอเลย มีแค่รูปลูกกับรูปของเขาที่ไปก็อปตามอินเทอร์เน็ตมา "มือถือเธอมีรูปฉันเยอะขนาดนี้เลยหรอ" "อะ..เอาคืนมานะ คนเลว! ใครอนุญาตให้คุณไปค้นมือถือของฉัน!!" เอมิกาพยายามแย่งกลับคืนไปแต่มาร์ตินยืดตัวสูงขึ้น ชูมือถือไว้ข้างบนสุด ทำให้เอมิกาเอื้อมไม่ถึง "ที่แท้คนที่เธอชอบ....ก็คือฉันเองหรอ"
เพลิงแค้นคุณหมอซาตาน
ในวันที่เธอรู้ว่าตัวเองกำลังป่วย คือวันที่เขากำลังจะไปอยู่ในจุดสูงสุดของชีวิต เพราะไม่อยากฉุดรั้งอนาคตของใคร จึงจำใจยอมจากลา ทั้งๆที่ยังรัก แต่ไม่ว่าจะผ่านมานานหลายปี หัวใจของเธอก็ยังเป็นเขาเหมือนเดิม...ในขณะที่หัวใจของเขาเป็นของคนอื่นไปแล้ว! "ทำแบบนี้ทำไม! คุณก็รู้ว่าดากับโรสเป็นเพื่อนกัน!!" "ขอโทษนะรมิดาที่ฉันเลือกโรส เพราะในวันที่ฉันต้องการเธอมากที่สุด...กลับเป็นโรสที่อยู่ข้างๆฉัน" "ดามีเหตุผล..ฮึก....ดายังรักคุณอยู่~" "เหตุผลเพราะเธอมันร่านไงรมิดา แล้วไหนล่ะไอ้คนที่เธอทิ้งฉันไปหามัน!" ... "พีท...น้าขอล่ะ ไม่รักลูกสาวน้าแล้วก็ไม่เป็นไร แต่ช่วยยัยดาเถอะนะ ถือซะว่าทำเพื่อคนเคยรักกัน" "ทำไมผมต้องช่วย แล้วที่น้องสาวของผมเป็นเจ้าหญิงนิทราทำไมไม่ช่วยล่ะ มันเกิดจากฝีมือลูกสาวเลวๆของคุณน้าไม่ใช่หรอ!"
เพียงเศษเสี้ยวหัวใจ
อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นอย่างไม่ทันคาดคิด ทำให้เธอพลาดการแต่งงานกับแฟนหนุ่มอันเป็นที่รัก แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปเธอได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ทำให้รู้ว่า...ผู้ชายที่เธอรักแต่งงานกับน้องสาวของเธอไปแล้ว!หนึ่งคนรักหนึ่งคนรอ อีกหนึ่งคนกลับมาทวงหัวใจอีกครั้ง ...ถึงแม้จะเป็นเงาของใครอีกคน..แต่ความรักของเธอที่มีให้เขากลับชัดเจนแม้ยามหลับตายังรู้สึกได้ ............................. "ไม่นะ..อึก!! เขาเป็นลูกคุณจริงๆได้โปรดพาฉันไปตรวจเถอะ~" เรณุกาขอร้องอ้อนวอน คนที่ทำเรื่องแบบนี้ได้คงไม่ใช่ใครแต่เป็นพี่สาวของเธอเอง วันนั้นเธอแค่ไปตรวจครรภ์แต่ไม่ได้ไปฝากครรภ์!! เอกสารปลอมๆพวกนี้คงเป็นฝีมือลลินา!! "อย่าทำให้ฉันเสียเวลาไปมากกว่านี้เลยเรณุกา" หยางเฟยใช้กุญแจปลดล็อคพันธนาการออกจากข้อมือของเรณุกา เขาไม่ได้ใส่ใจบาดแผลถลอกปอกเปิกด้วยซ้ำ ในนาทีนี้ทำยังไงก็ได้ไม่ให้ชื่อเสียงของตระกูลหลี่เสื่อมเสีย!! "เขาเป็นลูกคุณจริงๆนะ ฉันสาบานตรงนี้ก็ได้ ฉันไม่เคยมีอะไรกับเกื้อ!!" "..." หยางเฟยกระตุกยิ้มเยือกเย็นย่อเขาลงมองหน้าเรณุกา หน้าตาของเขาเย็นชาขึ้นเป็นเท่าตัว เรณุกาท้องกับชายอื่นเขาเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน เขาไม่มีทางเลี้ยงลูกคนอื่นหรอก!! "เธอไปหามันบ่อยขนาดนั้น ยังจะให้ฉันเชื่ออีกหรอ!!" "ฉันไม่เคยมีอะไรลับหลังคุณ ที่ฉันไปหาเกื้อเพราะพี่ลีไล่ฉันออกจากบ้าน ฉันไม่มีที่ไป!" "หรอ" หยางเฟยพยักหน้าขึ้นหรือพยายามเชื่อในสิ่งที่เรณุกากำลังพูด แต่หลายๆเหตุการณ์ที่ผ่านมามันทำให้เขาเชื่อไม่ลงจริงๆ "ขอโทษนะเรณุกา ฉันจำเป็นต้องเอาเด็กออก!!" "ไม่นะ!!!" เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ เรณุกาคลานเข้าไปกอดขาของหยางเฟยไว้ คิดไว้ไม่มีผิดว่าเขาต้องคิดว่าซันนี่คือลูกของนุกูล เหตุนี้ไงเธอจึงหาทางหนี แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นเงื้อมมือมาร เขากำลังจะพรากลูกไปจากเธอ ลูกที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอง!! "อย่าทำแบบนี้..ฮึก..ฮรืออ..เขาเป็นลูกของคุณ~" "..." หยางเฟยเม้มปากเข้าหากัน ก้มลงมองร่างบางนั่งสะอื้นตัวโยน เขาเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กันที่เรณุกาท้องกับไอ้หน้าจืดนั่น แต่เขาจำเป็นต้องเอาเด็กออก เพราะถ้านักข่าวรู้เรื่องนี้เมื่อไหร่ คงถึงคราวสิ้นสุดตระกูลหลี่แน่ๆ!! "ซาน พาเรณุกาไปทำแท้ง!!"
รู้แล้วว่าไม่รัก
เพราะครอบครัวของเธอคือเบื่องหลังการตายอันน่าสลดของบุคคลที่รักที่สุดในชีวิต 'อัคคี' ชายหนุ่มผู้ที่หัวใจอัดแน่นไปด้วยความเคียดแค้น จึงสวมบทบาทเป็นชายหนุ่มแสนดีเข้ามาช่วยเหลือครอบครัวของ 'พิมพ์ลดา' ลูกสาวเพียงคนเดียวของฆาตกร สาวน้อยไร้เดียงสาหลงรักซาตานร้ายจนหมดหัวใจ ให้ได้ทุกอย่างแท้กระทั่งชีวิต จนวันหนึ่งเธอได้พบกับความจริงว่า....ที่ผ่านมาเป็นเพียงละครตบตาเท่านั้น! ----------------------- “แต่อังศุมาเกิดอุบัติเหตุเพราะเธอ! เพราะงั้น เธอต้องเป็นคนบริจาคเลือดช่วยแฟนของฉัน!!” “ตะ...แต่พิมพ์ทำไปเพราะปกป้องตัวเองนะ!” พิมพ์ลดาว่าพรางกุมหน้าท้องไว้หลวมๆ เธอมีเลือดกรุ๊ปเดียวกันกับอังศุมาก็จริง แต่ตอนนี้เธอบริจาคเลือดช่วยใครไม่ได้...เพราะในท้องมีเลือดเนื้อเชื้อไขของผู้ชายที่ชื่ออัคคีอยู่ข้างใน!! “แต่เธอต้องทำพิมพ์ลดา เธอต้องช่วยอังศุมา ถ้าเธอไม่ทำ...งั้นไอ้เกรียงไกรพ่อของเธอต้องตาย!” “ได้โปรดเถอะคุณอัคคี....ฮึก.....ตอนนี้พิมพ์ช่วยใครไม่ได้จริงๆ พิมพ์ขอโทษ ให้พิมพ์กราบก็ได้...พะ....พิมพ์ไม่พร้อม ฮื้อๆๆ” “ไม่พร้อมก็เรื่องของเธอ แต่อังศุมารอเลือดจากเธออยู่” เขาปรายตามองด้วยสายตาสุดเย็นชา ไม่เห็นใจแม้หญิงสาวจะก้มลงกราบแทบเท้าอย่างน่าอดสู่ ก่อนจะหันหน้าไปเรียกบุรุษพยาบาลมาพาตัวพิมพ์ลดาเข้าไปในห้อง “เชิญคุณพยาบาลเอาตัวผู้หญิงคนนี้ไปได้เลยครับ”
คุณชายซาตาน
"ถอดชุดออก" "ฮ๊ะ? " "อย่าให้ต้องพูดซ้ำ ถอดชุดออก! " "เอ่อ..." หญิงสาวเริ่มเหงื่อตกเมื่อตนกำลังถูกจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัวจากเพื่อนร่วมห้อง "ปะ...ปิดม่านได้ไหม ฉันอาย >////
คุณชายโรคจิต
เมื่อผู้ชายโรคจิตบ้าเซ็กส์ต้องการกำราบสาวสวยปากร้ายที่แสนเย้อหยิ่งและจองหอง งานนี้เรื่องวุ่นๆจึงเกิดขึ้นเพราะทั้งสองเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องกันมาก่อน แถมยังเป็นไม้เบื่อไม้เมาชนิดนี้ที่เจอหน้ามีอันต้องทะเลาะ แต่เรื่องมันกลับตาลปัตรเมื่อ มายู สาวสวยปากร้ายดันไปเสียความบริสุทธิ์ให้ คริส งานนี้ใครกันนะที่จะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ต่อหัวใจตัวเอง เมื่อมายูมีคู่หมั้นอยู่แล้วแถมยังเป็นคนที่แอบชอบมานานแสนนาน "ถ้าอยากไปหามันก็ต้องเอาตัวเข้าแลก" "..." มายูมองคริสด้วยสายตาโกรธแค้นพรางกำหมัดแน่นๆ เมื่อไหร่จะหลุดพ้นจากมันซักที! มายูสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเอ่ยปากถามไป "จะให้ทำอะไร!!" "ขึ้นมาขย่มกูสิบนาที แล้วกูถึงจะปล่อยให้มึงไปหามัน" "ไอ้ประสาท!" ปึก!!! มายูทิ้งกระเป๋าลงบนพื้นแล้วขึ้นคร่อมร่างของคริสทันที คริสกระตุกยิ้มราวกับมีชัยชนะ ต่างจากอีกคนที่มองตาเขียวปั๊ด มายูค่อยๆถอดกางเกงยีนส์ออกท่ามกลางสายตาคมของคริส ชายหนุ่มดึงกางเกงลงเผยให้เห็นมังกรใหญ่ หัวเห็ดของมันสีแดงก่ำเพราะเมื่อคืนผ่านการใช้งานอย่างหนักแถมยังมีน้ำใสๆไหลเยิ้มออกมารับอากาศยามเช้า มายูค่อยๆลุกขึ้นแล้วนั่งลงไปที่แก่นกายยาวใหญ่เพียงเท่านั้นร่างบางก็กระตุกเกร็งด้วยความเจ็บปวด ปึด!!!
มาเฟียล่ารัก
ทาคาชิ โยชิดะ มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลมากที่สุดในประเทศญี่ปุ่น มีเหตุบังเอิญทำเขาเจอกับเด็กสาวคนหนึ่งที่มีชื่อว่า มิเกล แต่เรื่องบังเอิญดันเข้าทางเพราะมิเกลเด็กสาวผู้แสนน่ารักที่เตะตาเขาตั้งแต่แรกเจอ ดันเป็นแฟนสาวของ ไคย์ ศัตรูหมายเลขหนึ่งของทาคาชิ งานนี้ทาคาชิจึงใช้มิเกลเป็นหมากเพื่อเดินเกมส์ระหว่างเขากับไคย์ โดยหารู้ไม่ว่าหัวใจของเขานั่นแหละที่กำลังจะพ่ายแพ้ให้กับความน่ารักของเด็กสาว "ได้โปรด..ฮึก...ไปส่งฉันเถอะนะ เรื่องทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้นฉันจะลืมมันไป ฉันจะไม่แจ้งตำรวจจับคุณ ฮื้อๆๆๆ" "ฮ่าๆๆๆ คิดหรอว่าตำรวจจะทำอะไรฉันได้" จริงสินะ! มาเฟียเบอร์หนึ่งอย่างเขาขนาดตำรวจยังกลัว "คุณมันไม่มีหัวใจ รังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิง ฮึก!" มิเกลเงยหน้ามองคนตัวสูงที่ยืนผงาดอยู่ตรงหน้าทั้งน้ำตา เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรทำไมรังแกกันได้ลงคอ "ใช่! ฉันไม่มีหัวใจและฉันก็ไม่เคยเห็นใจใคร อย่ามาบีบน้ำตาให้ฉันสงสาร เพราะมันไม่มีประโยชน์" "คนเลว อยากรู้เหลือเกินว่าจิตใจของคุณทำด้วยอะไร!" "อยากรู้หรอว่าจิตใจของฉันทำด้วยอะไร..." ทาคาชิสาวเท้าเข้ามาในขณะที่อีกคนถอยหลังกรู่ด้วยความกลัว มือหนาคว้าหมับเข้าที่ปลายคางมนพร้อมออกแรงบีบจนคนโดนกระทำดิ้นพล่านด้วยความเจ็บ "แต่ขอโทษนะ...ฉันไม่มีหัวใจ!" "ฮึก..ปล่อย!" "และตอนนี้ฉันมีสองทางเลือกให้กับเธอ" ดวงตาคมจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตที่กำลังสั่นระริก ถึงแม้จะมีหยาดน้ำตาบดบังแต่ทาคาชิก็สัมผัสได้ถึงความกลัวจากแววตาคู่นั้น "หนึ่ง...กระโดดลงไปในน้ำแล้วว่ายกลับบ้านไปซะ" "ฮึก..ฮื้อๆๆๆ~" "สอง...ให้ฉันเอาบนเรือ!"
สามีปีศาจ
ชายหนุ่มผู้ซึ่งพรากลูกไปจากอ้อมอกของหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งเขาเคยทำเธอท้อง เมื่อครั้งตอนไปเที่ยวเมืองไทยและไม่ให้เธอรู้แม้กระทั่งชื่อของลูก จวบจนวันเวลาผ่านไปถึงห้าปี เขาและเธอได้กลับมาพบกันอีกครั้งในฐานะพี่เลี้ยงลูกชายของตัวเอง จะทำเช่นไรเมื่อ 'ยาคุชิ' ไม่ให้ลูกชายเรียกเธอว่า 'แม่' อีกทั้งยังต้องพบเจอปัญหาต่างๆมากมายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดจากน้ำมือของคู่หมั้นยาคุชิ แต่เชื่อไหมว่า...ทุกเรื่องบังเอิญมันไม่มีอยู่จริง การกลับมาพบกันอีกครั้งของคนสองคนเป็นเพราะโชคชะตาจริงหรือไม่ โปรดติดตาม "ปล่อย! ฉันเจ็บ!" "คิดจะแย่งลูกไปจากฉันงั้นหรอบอกเลยว่ามันไม่ง่าย เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่ฉันรู้ขึ้นมาว่าเธอพาโยฮันหนีไป ฉันฆ่าเธอแน่!" พลัก! ยาคุชิผลักร่างบางกระเด็นชนฝาผนังอย่างแรงจนหญิงสาวเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บ "โอ้ย!!!" "อย่าคิดว่าฉันไม่กล้าทำอะไรกับเธอ" "ต่อให้คุณฆ่าฉันให้ตายฉันก็ยังยืนยันคำเดิมว่าจะพาลูกหนี!"
คุณมันเลว
"ถ้าพี่ฉันทำจริงๆ ทำไมไม่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ" ทุกวันนี้ยาหยีก็ยังไม่เชื่อว่าพี่ชายของเธอจะฆ่าพ่อของเขา "ฉันชอบใช้ศาลเตี้ยตัดสินแล้วถ้าเจอมันเมื่อไหร่รับรองว่ามันได้ทรมานกว่านี้แน่!!" แววตาโกรธร้าวนั้นทำให้เธอรู้ว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ได้พูดเล่น "..." ยาหยีเบิกตาโพล่ง ถ้าวันใดที่เขาเจอพี่ชายของเธอขึ้นมาจะทำอย่างไร ภาวะนาให้พี่ชายของเธอหนีจนสุดขอบฟ้าเพราะถ้าวันใดที่เจอเขาคงบีบบังคับให้เธอฆ่าพี่ใหญ่! ...แม้ตัวจะทุกข์ทรมานก็ตามแต่ขอให้พี่ใหญ่ปลอดภัย "คุณมีหัวใจไหมคะ?" ร่างบางถามในขณะที่เขากำลังจะก้าวเท้าเดินออกไปส่งผลให้ชายหนุ่มหยุดชะงัก "มี..แต่ไม่เอาออกมาใช้"