โรงแรม/มหาลัย

I'm Evil Guy ปีศาจตัวร้ายพ่ายรัก
“คนนั้นมาใหม่เหรอไม่เคยเห็นหน้า” “คนไหนเฮีย” “นั่นไง” “อ๋อ~ ไม่ได้มาใหม่หรอก ปกติน้องช่วยงานในครัว ทีแรกมาสมัครเสิร์ฟนี่แหละแต่เฮียเตอร์ไม่ให้เด็กอายุต่ำกว่า 20 มาเสิร์ฟ นี่เพิ่งอายุ 20 มาหมาดๆ เลยให้ขึ้นมาเสิร์ฟ” “อืม พี่มึงมันหัดมีคุณธรรมตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” “ตั้งแต่มีเมียไง เฮียก็หาบ้างดิ” “ไม่ว่ะ ขี้เกียจเจ็บบ่อยๆ อีกอย่างกูมีคุณธรรมล้ำหน้าพี่มึงมานานแล้วไอ้เปอร์” “โห่ คนเรามันต้องผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดก่อนจะได้เจอความสวยงามเสมอเฮีย ว่าแต่ถามทำไม สนใจเหรอเฮีย” “เปล่า แค่ไม่เคยเห็นก็เลยถาม” “เหรอเฮีย แต่น้องเขาสเปคเฮียเลยนะนั่นเรียบร้อยสุดๆ” “...เหรอ?” ผมมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นแล้วก็พูดออกมาสั้นๆ “ทำไมทำหน้าไม่เชื่อแบบนั้นล่ะ เฮียรู้ไหมน้องเขาเป็นเด็กดีมากนะทำงานหาเงินเรียนเอง บอกตรงๆ ว่าโคตรเหมาะกับเฮีย สนใจจีบเป็นเมียแล้วส่งเสียเรียนต่อไหมเดี๋ยวเปอร์จัดให้” “พูดเหี้ยไรของมึง กูเห็นเรียบร้อยอ่อยหนักมาเยอะแล้ว” “มันก็ไม่ทุกคนน่าเฮีย” “หึๆๆ พวกเรียบร้อยนี่ไม่ใช่สเปคกูแล้วว่ะไอ้เปอร์ ดูแข่งรถได้แล้วเผื่อจะเอาไปพัฒนารอบหน้ามึงจะได้ไม่แพ้จนขายขี้หน้าอีก” ผมตัดบทไอ้คู่สนทนาที่ถามมันแค่นิดเดียวแต่มันชวนคุยต่อซะยืดยาว แล้วก็หันไปสนใจการแข่งรถต่อ ในสนามมีอะไรให้สนใจมากกว่าเรื่องผู้หญิงตั้งเยอะ ผมชื่อมิกซ์ครับ เป็นนักศึกษาปี 4 มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นเดือนมหาลัย เป็นประธานสโมสรนักศึกษา พ่อแม่เป็นนักธุรกิจที่...รวยมั้ง ใช้คำว่ารวยหรือโคตรรวย หรือว่ามหาเศรษฐีผมก็ไม่รู้เหมือนกันช่างมันเถอะครับมันเงินพ่อแม่ผมไม่ใช่เงินผม แล้วก็เป็นเพื่อนกับเจ้าของสนามแข่งรถที่ผมกำลังนั่งดูอยู่ ส่วนไอ้ที่คุยกับผมเมื่อกี้มันชื่อคูเปอร์เป็นน้องชายของไอ้ชัตเตอร์เจ้าของสนาม ข้อมูลของผมมีแค่นี้ล่ะครับรู้จักผมแค่นี้ไปก่อน เอาแค่ที่ผมอยากให้รู้จักก็พอ “เป็นไรของมึงวะทำไมดูหงุดหงิด” ไอ้เวกัสเพื่อนสนิทอีกคนของผมที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมาถามหลังจากที่ผมคุยกับไอ้คูเปอร์จบได้สักพัก “เปล่า” “เปล่าเชี่ยไรปกติมึงไม่นั่งทำหน้าอมขี้แบบนี้ ทำหน้าคนดีหน่อยไอ้ห่าเดี๋ยวคนรู้ว่าเลว” “เลวพ่อง!” ผมหันไปด่าไอ้เวกัสแล้วก็หันกลับมาสนใจการแข่งรถต่อ ผมไม่ได้อารมณ์ไม่ดีหรอกครับ แค่หงุดหงิดนิดหน่อยที่เห็นเด็กเสิร์ฟใหม่ของที่นี่ทำท่าทางกล้าๆ กลัวๆ แล้วก็เกร็งใส่ลูกค้าผู้ชาย บอกตรงๆ ว่ามันขัดตาผม รู้สึกโคตรไม่เข้าตาเลยพวกผู้หญิงเรียบร้อย เพราะเจอมากับตัวหลายครั้งแล้วเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็...หึ! “น้องคนนั้นสวยว่ะ” “ใคร?” “เด็กเสิร์ฟใหม่ไง เสียดายไม่มาเสิร์ฟโต๊ะเรา” “มึงอยากได้เหรอวะ” ผมหันไปถามไอ้เวกัส ไม่ได้ถามเพราะอยากได้ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกันหรอกครับ ปกติพวกผมก็ถามกันแบบนี้อยู่แล้ว “เปล่าเห็นสวยดีกูก็เลยอยากแทะโลมด้วยสายตา” “หึๆๆ โคตรเหี้ย” ผมกระดกเหล้าเข้าปากก่อนที่จะหัวเราะแล้วก็สรรเสริญมัน “กูเหี้ยเปิดเผยครับไอ้มิกซ์” มึงมองผมแล้วก็ยิ้มมุมปากให้ “หึ! อย่างมึงน่ะเหรอจะแค่แทะโลมด้วยสายตา” ร่านกว่าหมาเดือน 9 หอนหาคู่ก็ไอ้เวกัสนี่ล่ะครับ “ไม่ใช่สเปคกูนี่หว่า กูชอบผู้หญิงร้ายๆ เซ็กซี่แล้วก็เอ็กซ์ๆ มึงก็รู้ แต่นี่สเปคมึงต่างหาก” “ไม่ว่ะ กูไม่ชอบแบบนี้แล้ว” “เข็ด?” ไอ้เวกัสเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นตอนที่พูดเห็นแล้วรู้สึกว่ามันกวนตีนดีครับ “เปล่า กูแค่ขยาดไม่อยากข้องเกี่ยวกับผู้หญิงแบบนี้อีก” “ก็ไม่ทุกคนมั้งไอ้ห่า ลองพนันกับกูไหมล่ะ กูว่าน้องคนสวยคนนั้นไม่ได้เป็นแบบลลินแล้วก็เอมแน่นอน” “หึ!” “1 ล้าน ถ้าไม่ใสมึงเอาไปได้เลย” ไอ้เหี้ยกัสเป็นอะไรนักหนาอะไรนิดๆ หน่อยๆ ก็ชอบพนัน “10 ล้านกูก็ไม่เอา ไม่อยากเสียเวลาไปข้องแวะกับผู้หญิงประเภทนั้น” ผมตอบมันแล้วก็มองไปทางผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงผมยาว ผิวขาว ตาโต หน้าตาสวยหวาน แต่งหน้าบางๆ ยิ่งทำให้สวยมากจนไม่อยากละสายตา ท่าทางการเดินทุกอย่างถูกเซ็ตให้คนที่มองเห็นดูแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่เรียบร้อย แต่เรียบร้อยแบบนี้ผมเจอมาเยอะแล้วครับ เรียบร้อยกว่านี้ก็สัมผัสมาแล้ว แต่สุดท้ายก็รู้ว่ามันแค่เปลือก “ไอ้ห่ามึงเอาอะไรมาตัดสินว่าบุคลิกแบบนี้ต้องนิสัยเหมือนกันทุกคน” “ประสบการณ์กับเซ้นส์ของกูไง” “ระวังเซ้นส์พังนะครับไอ้คนดี” “หึๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะพังไหมเพราะกูไม่เสียเวลาไปข้องเกี่ยวกับผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวานแบบนั้นอีกแล้วว่ะ” ...พวกผู้หญิงเรียบร้อยมันโคตรขัดตาผมเลย บอกแล้วไงครับว่าเจอกับตัวมาหลายครั้ง ที่บอกว่าเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็... ไม่ได้แรดหรอกแต่เรียกว่า “ร่าน” เลยดีกว่า

So bad พี่ชายข้างบ้าน
เฮียไฟเป็นพี่ชายข้างบ้านของดาว ด้วยความใจดีของเฮียไฟที่มีให้ดาวมาตั้งแต่เด็กทำให้ดาวหลงรักเฮีย แต่เฮียก็ชอบย้ำอยู่ตลอดว่าดาวคือน้องสาว ปากก็บอกน้องสาว แต่การกระทำของเฮียทำให้ดาวคิดไปไกล แต่แล้ววันหนึ่งความสัมพันธ์ของเราก็เปลี่ยนไป “ไม่ใช่ว่าดาวแย่ แต่ดาวเป็นเหมือนน้องสาวเฮียนะ เฮียคิดกับดาวแค่น้องเท่านั้น เมื่อคืนเฮียเมาดาวก็เห็น ทำไมดาวยัง…” “นี่เฮียกำลังโทษดาวงั้นเหรอ” เขากำลังบอกเพราะฉันเข้าไปเสือกใช่ไหม “ก็ถ้าดาวไม่เข้ามายุ่ง ผู้หญิงที่เฮียนอนด้วยต้องไม่มีวันเป็นดาว” “ใช่ ดาวผิดเองแหละ ถ้าดาวไม่เสือก ดาวก็คงไม่ต้องเจ็บแบบนี้ เฮีย…ดาวถามจริง ๆ นะ เฮียโง่หรือแกล้งโง่ถึงมองไม่ออกว่าดาวระ…” “อย่าพูดมันออกมา เฮียไม่อยากฟัง เฮียเห็นดาวเป็นน้องมาตลอด เฮียไม่เคยคิดเกินเลยกับดาว”

จำเลยลับของเสือร้าย
ผูกมักเธอด้วยหนี้ก้อนโต จากที่จะปล่อยเธอไป กลายเป็นล่ามโซ่เธอไว้ไม่ให้หนีไปไหน ‘ยิ่งเธอหนี ฉันยิ่งจะผูกเชือกให้แน่นจนเธอกระอัก’ _______________ โรมัน นิ่ง สุขุม เย็นชา ไร้ความรู้สึก เจ้าพ่อบ่อนคาสิโน ทำธุรกิจสีเทา เงินก็แค่เศษกระดาษ ชอบความสัมพันธ์ในความลับ ไม่ชอบเปิดเผย และไม่ชอบให้ใครมากวนใจ อย่าคิดจะมาเป็นเจ้าของ พริกหวาน นักศึกษาสาวสวยปี 2 รอยยิ้มชวนหลงใหล เธอตัดสินใจมาเป็นของเล่นแก้เหงาเพื่อแลกกับเงิน รอยยิ้มของเธอต้องหายไปเมื่อเจอกับเขา ผู้ชายที่แสนเย็นชาคนนี้ทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไป เธอกลายเป็นคนในความลับ เป็นแค่ผู้หญิงรองรับความใคร่ให้กับเขาเท่านั้น

เมียลับคนใจร้าย
หนึ่ง เธอต้องมีเซ็กซ์กับเขา สอง ห้ามเปิดเผยความสัมพันธ์ให้ใครรู้ สาม หากเขาเบื่อ เธอต้องออกไปจากชีวิตของเขาทันที เงื่อนไขสามข้อที่พัตเตอร์ตั้งขึ้นเพื่อแลกกับค่ารักษาอาการป่วยแม่ของนับดาว เดิมทีนับดาวกังวลเงื่อนไขข้อแรกมากๆ แต่เพื่อให้คุณแม่ได้ย้ายมารักษาตัวโรงพยาบาลชื่อดังที่กรุงเทพ นับดาวจึงยอมมอบความบริสุทธิ์ให้เขาแลกกับชีวิตคุณแม่ และได้แต่ภาวนาให้เขาเบื่อเธอเร็วๆ แต่ทว่าตอนนี้ใจมันกลับสวนทางที่ดันกลัวเงื่อนไขข้อสาม เพราะไม่อยากให้เขาเบื่อเลยสักนิด ถึงเขาจะเป็นคนดุ ปากแซ่บไปหน่อย ใจร้ายเป็นบางที และถึงจะรู้อยู่แก่ใจว่าเขาเป็นคนที่ไม่ควรรัก แต่หัวใจก็แปลกพิกลที่ดันหวั่นไหวแอบรักเขาเข้าอย่างจัง ......................................... นิยายซีรีย์เซ็ทที่ 3 เมีย BAD BOY (ดินแดน ) เมียลับคนใจร้าย ( พัตเตอร์) อยากเป็นเมียที่เฮียรัก (วายุ) (ถึงจะเป็นเซ็ทซีรีย์ก็หาสามารถอ่านแยกเล่มได้ค่ะ) คำเตือน! นิยายเรื่องนี้มีฉาก NC เรท 18+ และพฤติกรรมไม่ค่อยเหมาะสม เหมาะสำหรับบุคคลที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป [ตัวละคร สถานที่ ในนิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงจินตนาการที่แต่งขึ้นของนักเขียนเพียงเท่านั้น ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนายุยงส่งเสริมให้ลอกเลียนแบบพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละครในเรื่องนี้แต่อย่างใด กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน] *ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 *ห้ามคัดลอก ลอกเลียน ดัดแปลง เนื้อหาโดยเด็ดขาด

พ่อม่าย
จะมีทางไหนบ้างมั้ยนะที่จะให้คนที่เราแอบชอบมาเป็นคนของเราเร็วๆ ก่อนหน้านี้ต้องหักห้ามใจเพราะเขามีคนของเขา แต่ตอนนี้เขาแยกทางกันแล้ว โอกาสมาถึงเธอแล้วต้องรีบคว้าเอาไว้ แม้ว่าคนคนนั้นจะเป็นพ่อม่ายลูกติดมาด้วยถึงสองคนก็ไม่เป็นปัญหา ไม่เป็นไรเลยนะเธอไม่ถือ เธอรัก (พ่อ) เด็ก ขณะที่กำลังนั่งคิดว่าจะเข้าหาผู้ชายที่ชอบยังไงอยู่ๆ ก็ปิ้งไอเดียขึ้นมา เธอต้องใช้เพื่อนให้เป็นประโยชน์สิเพราะคนที่เธอชอบน่ะเป็นอดีตพี่เขยของเพื่อนเธอ เอาล่ะ ปฎิบัติการอ่อยอดีตพี่เขยของเพื่อนรักได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!

Not Love | ไม่รัก(อย่ากั๊ก)
"ฉันมันรักใครไม่เป็นหรอก เธออย่ามาคาดหวังอะไรจากฉันเลย" นั่นคือประโยคที่พี่เรย์เป็นคนบอกฉันในวันที่ฉันถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคน เขาบอกว่าฉันเป็นคนที่ดี แต่เขาไม่เคยรัก เคยบอกว่าพยายามรักฉัน แต่ทำไม่เคยได้ เขาไม่เคยลืมคนในใจ เพราะแบบนี้ ฉันจึงไม่โง่รักเขาต่อ

ที่ปรึกษา
การแอบชอบใครบางคนมันเหมือนคำสาบ เพราะมันมีทั้งความสุข และความทุกข์ทรมานในเวลาเดียวกัน มีความสุขที่ได้แอบชอบ ได้แอบรัก ได้แอบมอง แต่ทุกข์ทรมานที่ไม่สามารถครอบครองเขาได้ เพราะเขามองแค่คนคนเดียว ซึ่งคนคนนั้น ไม่ใช่เธอ

คลั่งรัก | คุณป๋า
“ถ้าคนที่ตายคือฝุ่นคุณป๋า....จะพอใจใช่มั้ยคะ” “คงใช่ ถ้าเป็นเธอแทน....” สองปีแล้ว สองปีที่พี่ฝนจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืน สองปีที่ฉันเอาแต่โทษตัวเองว่าฉันคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด สองปีที่คุณป๋าเย็นชากับฉัน ไม่สิ! ฉันไม่เคยอยู่ในสายตาคุณป๋าเลยต่างหาก ในสายตาของคุณป๋าคงมีแค่พี่ฝน ถึงแม้วันนี้พี่ฝนไม่อยู่แล้ว ฉันก็ไม่อาจไปแทนที่ได้ ไม่ว่าจะฐานะอะไรก็ตาม....

อาญาซาตาน (พระเอกร้ายมาก)
กัณหา ปานประธีป คือหนึ่งในสองของฆาตรกรที่เขาทำหน้าที่เป็นศาลเตี้ยเสียเองแล้วตามมาพิพากษาในโทษทัณฑ์ที่พรากชีวิตน้องสาวสุดรักของเขาไป ด้วยการหยิบยื่นความสูญเสียให้เธอและคนในครอบครัว --------------------------------------------------- ชาครีย์ หรือเสือ จากอดีตเคยเป็นคนจนๆ กลับกลายมาเป็นนักธุรกิจผู้ร่ำรวย เพราะได้เงินจากการขายที่ดินแถวหนองงูเห่าที่เมื่อก่อนราคาไร่ละไม่กี่แสน แต่พอสร้างสนามบินขึ้นมากลายเป็นราคาหลายสิบล้าน และเขาก็สร้างฐานะให้มั่นคงด้วยการจับธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ มีเพื่อนๆ ที่เป็นลูกคนรวยทั้งหมอ ทั้งนักการเมืองคอยช่วยเหลือด้วย ทำให้สร้างตัวได้ในเวลาแค่สิบกว่าปีเท่านั้น เขาจึงตามมาแก้แค้นคอบครัวของยุพาพร ซึ่งเป็นแม่ของวิโรจน์เจ้านายเก่าของพ่อเขา และมีเคยมีคดีความกันมาตั้งแต่สมัยเขายังเรียนไม่จบ เพราะวีรดา (มิว) ในวัยแปดขวบซึ่งเป็นลูกสาวของวิโรจน์กับเสาวรส และเป็นเด็กสปอยมาก วันนั้นไปเล่นที่ท่าน้ำ น้องของเสือก็ไปเล่นด้วย เพราะพ่อแม่ของเขาอยู่ห้องแถวในโรงงานของวิโรจน์ เลยรู้จักมักคุ้นกับลูกเจ้านายดี แต่เพราะความสปอยของมิว จึงผลักน้องสาวเสือตกน้ำต่อหน้าต่อตาเขา และเขากับพ่อแม่ก็แจ้งตำรวจเอาเรื่องพ่อแม่ของมิว ยุพาพรใช้เงินอุดให้เรื่องเงียบ เสือกับพ่อแม่เสียใจมากเลยออกจากงานย้ายกลับบ้านที่หนองงูเห่า ปีต่อมาพ่อของเสือมาหาเพื่อนที่โรงงานเลยถูกวิโรจน์ขับรถชน เสือเสียใจมากฟ้องตามเคย และแพ้คดีตามเคย เพราะยุพาพรใช้เงินอุด ทำให้เสือโกรธมาก เลยกลับมาเล่นงานครอบครัวนี้ด้วยการช้อนซื้อบริษัทส่งออกอาหารกระป๋องของวิโรจน์ที่จะเจ้งแหล่ไม่เจ้งแหล่ รวมทั้งคฤหาสน์ราคาเป็นร้อยล้าน เสือก็ซื้อมาในราคาแค่เจ็ดสิบล้าน เพราะวิโรจน์ติดการพนัน ติดหญิง ไม่สนใจจะทำงานสานต่อกิจการครอบครัวเหมือนเมื่อก่อน ลูกชายก็ไม่ได้เรื่อง ลูกสาวคือมิวก็ถูกส่งไปเรียบต่อเมืองนอกตั้งแต่เกิดเรื่องครั้งก่อน เสือยื่นข้อเสนอให้ยุพาพรกับวิโรจน์ว่าจะให้หุ้นในบริษัท 25% ถ้าวิโรจน์ยอมทำงานเป็นลูกจ้างในบริษัทต่อ และยกหนี้ให้ 25ล้านบาท ถ้าวิโรจน์ส่งมิวที่กำลังเรียนอยู่เมืองนอกให้มาเป็นนางบำเรอเขาสองปี วิโรจน์ยอมทำตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสไม่ยอม และให้วิโรจน์ไปหาลูกเมียน้อยที่วิโรจน์เคยมีอะไรด้วยมาแทนมิว กัณหา(นิ่ม) ที่เป็นลูกของวิโรจน์ที่เกิดจากกันยาเด็กรับใช้ในบ้าน และถูกยุพาพรไล่ออกจากบ้านตั้งแต่รู้ว่าท้องแล้ว และวิโรจน์ก็ไม่เคยสนใจจะติดตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสคอยจับตามองเสมอๆ ว่ากันยาพาลูกไปอยู่ที่ไหนกับใคร และกันยาก็มีลูกชายกับผัวใหม่คือ ชาลี อีกคนแล้วทิ้งลูกทั้งสองให้แม่ (ยายจำปา) เลี้ยงดูตามลำพังจนโตเป็นสาว และเป็นช่วงที่ยายจำปาเกิดป่วยหนัก หลานทั้งสองต้องหาเงินเป็นล้านไปจ่ายให้โรงพยาบาล กัณหาต้องยอมตามที่พ่อกับย่าขอร้องเพื่อแลกกับการรักษายายให้หาย และให้บ้านฟรีๆ อีกหนึ่งหลังจะได้ไม่ต้องเช่าห้องแถวในสลัมอยู่ และมีเงินเดือนให้สี่หมื่นตลอดสองปี กัณหาจึงได้เข้าไปอยู่กับเสือในคราบของมิว เด็กสปอยที่เสือเกลียดมาก และคิดจะเล่นงานกลับคืนให้สาสม และเสือก็ทำอย่างนั้นจริงๆ แม้จะแปลกใจว่าทำไมเด็กนอกอย่างมิวถึงยังบริสุทธิ์อยู่ และทำไมถึงยอมอยู่บ้านหลังเล็กๆ ที่เขาเตรียมให้แทนตึกใหญ่ ทำไมถึงทำกับข้าวกินเองได้ งานบ้านก็ทำได้ เดินออกไปปากซอยไกลๆ ก็ทำได้ เขาสงสัยแต่ก็คิดว่าความยากจนทำให้คนเปลี่ยนไป เลยไม่คิดจะหาคำตอบจริงๆ จังๆ

ฉลาม (ลวงรัก) 20+
เธอบอกว่าไม่ใช่ผู้หญิงใจง่าย ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอจะยากสักแค่ไหน

So bad เพื่อนพี่ชาย
"เราแต่งงานกันก็จริง พี่ดูแลน้องก็จริง แต่ว่าพี่จะไม่จดทะเบียนสมรสกับเบลและพี่ไม่มีความรักให้เบล หัวใจของพี่มีเจ้าของ ซึ่งคนนั้นไม่ใช่เบล" .... “น้องสาวกูไม่ได้อยู่ที่นี่ เออ เบลฝากบอกว่าพอแล้ว ต่อไปมึงกับเบลไม่ต้องอะไรกันอีก” “อะไรของมึง” “ตามนั้น เสื้อผ้ามึงอยู่บนห้อง” “ไอ้เบนซ์” “กูโอเค ถึงกูจะโกรธที่มึงทำเหมือนน้องกูไม่มีค่า ด่าน้องกูเหมือนหมาไม่มีเจ้าของ แต่มึงเพื่อนกูเหมือนเดิม แค่อย่ายุ่งกับน้องกูอีก”

คลั่งรักเด็กซื่อ
เขาที่เป็นถึงท่านประธานบริษัทได้เสนอแกมยัดเยียดงานพิเศษสุดสวาทให้... เธอที่เป็นเพียงพนักงานตัวน้อยๆ จึงทำได้เพียงแค่จำใจยอมรับไปกับความวาบหวามที่ไม่อาจปฏิเสธ! ______________________________________________ ตัวอย่างความแซ่บ “อึก! คุณแดน...” “คายออกมา...เด็กดีคายออกมาเร็วเข้า” แดเนียลเอ่ยเร่งเพราะกลัวว่าเธอจะสำลักจนหายใจไม่ออก “อึก...ฝัน...ฝันกลืนลงไปแล้วค่ะ” ฝันหวานเงยหน้าสบตากับเขาอย่างรู้สึกผิด ใบหน้าหวานเหยเกเล็กน้อยเพราะว่ารสชาติมันแปลกๆ เธอไม่รู้นี่นาว่าห้ามกลืน... “อ่าส์...ให้ตายสิ เธอมันน่าฟัดชะมัด!” _________________________________________________ คำเตือน! เรื่องนี้พระเอกคลั่งรักและหื่นหนักมาก (ก.ไก่ล้านตัว)

Bad love รักร้ายนายปากแข็ง
"เธอกับฉันถ้าไม่ได้เป็นเพื่อนกัน จะเป็นอะไร" นิยายแนวโรแมนติก ฟิน ๆ ฉ่ำ ๆ จากเพื่อนสนิทสู่รักแท้

I'm Cold Guy รักร้ายของนายเย็นชา
ซีเจย์ : ผมไม่สนหรอกว่าใครจะเป็นยังไง ผมสนใจแค่เธอเดียว ส่วนคนที่ผมจ่ายเงินให้ก็คือลูกจ้างไงวะ จะเป็นอย่างอื่นไปได้ยังไง เฟียส : ถ้าไม่ตกอับ ก็คงไม่เลือกทำอะไรแบบนี้หรอก ศักดิ์ศรีใครก็อยากมี แต่มีแล้วทำให้ครอบครัวหลุดพ้นจากความจนได้เหรอ?

สัมพันธ์สวาท
เขาคือคนแปลกหน้าที่ชอบเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของฉันมากที่สุด “ทีหลังนายควรไปหาหมอนะ” ฉันบอกเขาพร้อมกับมองใบหน้าของเขาซึ่งเขาก็กำลังมองฉันอยู่เหมือนกัน “เธอก็ทำได้” “นี่!! ฉันไม่ใช่หมอและอีกอย่างนายคือคนแปลกหน้าสำหรับฉัน” “เดี๋ยวก็ชิน” คำพูดนั้นของฉันมันเหมือนว่าเขาจะเข้าใจ แต่เปล่าเลย เพราะทุกครั้งที่เขาได้รับบาดเจ็บมา ก็จะเป็นฉันที่เป็นคนทำแผลให้เขา โดยที่ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเขาเป็นใคร ชื่ออะไร แผลที่ตัวเขาเกิดจากอะไร เขาเป็นคนดีหรือเปล่า ฉันรู้แค่ว่าผู้ชายคนนี้ เป็นคนที่เย็นชา เลือดเย็นที่สุด เท่าที่ฉันเคยเจอมาเลย

ทาสรัก | สวาท Ferocious
ความสัมพันธ์ที่ถูกปิดตาย ไม่สามารถบอกใครได้ว่าเราคบกัน

พ่อสือ
เพราะเธอมีปัญหาส่วนตัวที่บอกใครไม่ได้ ผู้ชายคนเดียวที่เธอไว้วางใจคือพี่ชายที่เคยอยู่ข้างบ้านเธอสมัยเด็ก เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้งโดยบังเอิญ เธอจึงต้องการความช่วยเหลือจากเขา แต่ทว่า ดันไปทำให้ใครบางคนเข้าใจผิดคิดว่า 'เด็ก' ที่เล็งเอาไว้จะชอบเพื่อนของตัวเอง จึงจงใจเข้ามาหมายเป็นพ่อสื่อให้เธอด้วยใจที่ 'ไม่บริสุทธิ์' เพราะเขาถือคติที่ว่า "พ่อสื่อพ่อชักมักจะได้เอง"

คลั่งรักเมียเด็ก
ต่อให้แข็งแกร่งแค่ไหน สุดท้ายเขาก็ต้องแพ้ให้เธอ "นานา" ฟรานซิส มาเฟียหนุ่ม อายุ 32 ปี เจ้าของคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ และอสังหาริมทรัพย์อีกมากมายทั่วโลก เขาหล่อ เขารวย เขาโหด เขาหื่น เขาไม่เคยกลัวใครหน้าไหน มีแต่ผู้คนที่ต้องเกรงกลัวเขา แต่ต้องมาตกม้าตายเพราะสาวน้อยน่ารักอย่างเธอ “นานา” นานา หญิงสาวน่ารัก อายุ 21 ปี เพิ่งเรียนจบ ต้องทำงานเลี้ยงดูตัวเองตามลำพัง เพราะชีวิตเธอค่อนข้างลำบาก พ่อแม่ของเธอมาด่วนจากไปตั้งแต่ที่เธอยังเรียนไม่จบ ทำให้เธอต้องดิ้นรนสู้ชีวิตจนส่งตัวเองเรียนจบ แต่แล้วชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปเพียงแค่ชั่วข้ามคืน เมื่อมาเจอกับเขา “ฟรานซิส” ©︎ นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งนามปากกา แว่นตาปีศาจ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ไม่อนุญาตให้คัดลอกดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมด ก่อนได้รับอนุญาต

ค่าของหัวใจ
หลานชายคนเดียวของตระกูล ที่ไม่คิดว่าตัวเองจะมาตกหลุมรัก คุณหมอสาวที่สุดแสนจะจืดชืด แถมยังพ่วงตำแหน่ง ลูกสาวคนงานในบ้านของตัวเอง ผู้ชายที่เพียบพร้อม ทั้งหน้าตา ฐานะ และชาติตระกูล กลับต้องมายอมแพ้ใจ ให้กับคุณหมอสาว ที่เพิ่งจะเรียนจบและเริ่มต้นทำงานได้ไม่นาน ความรักที่มาจาก การอยากแกล้ง อยากเอาชนะ และอยากจะสั่งสอนให้รู้ว่า อย่าเล่นกับไฟ แต่กลายเป็นว่า กลับตกหลุมรักเธอ อย่างถอนตัวไม่ขึ้น แม้ใครจะห้าม ใครจะบอกว่าอย่า แต่เค้าก็ไม่ฟัง คำว่าอย่า คือ คำต้องห้าม ที่คนอย่างเธียรวิทย์ จะพุ่งเข้าชน เพื่อให้ได้หัวใจ ของคุณหมอสาว

หนี้รักวิศวะโหด
“พี่ช่วยฉันได้ไหมคะ?”ก่อนจะขึ้นรถเธอถามเขาย้ำอีกครั้งพร้อมกับจับแขนเขาแน่น เธออยากได้ความมั่นใจว่าเขาจะช่วยและไม่ทิ้งเธอไปกลางคัน“ช่วยให้ยายฉันปลอดภัยจากคนพวกนั้น แล้วพี่ต้องการอะไรจากฉัน ฉันจะให้พี่ทุกอย่าง” “หมายความว่าไง?”คาเตอร์หรี่ตามองเธอเหมือนสงสัยคำพูดของเธอ มองก็รู้ว่าเธอไม่มีอะไรจะให้เขา ผู้หญิงที่ทำงานตัวเป็นเกรียวหัวเป็นน็อตขนาดนี้จะมีปัญญาอะไรมาชดใช้อะไรให้เขาได้นอกเสียจากว่า… “ตัวฉันค่ะ พี่เอาไปได้เลย ฉันจะยอมพี่ทุกอย่างขอแค่รับปากว่าจะช่วยฉันและยายให้ปลอดภัยไปตลอด” คาเตอร์เหยียดยิ้มออกมาอย่างไม่เชื่อว่าผู้หญิงแบบเธอจะเสนอตัวเองให้เขาเพื่อแลกกับความปลอดภัยของตัวเอง แต่ทว่ามันคงเป็นอย่างเดียวที่เธอจะให้เขาได้“เธอแน่ใจนะที่พูดออกมา”
