So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้

160.0K · จบแล้ว
Phat_sara
54
บท
43.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

"พี่เควินคะ" ฉันเดินเข้าไปหาผู้ชายที่ทั้งฮอตทั้งน่ารักก่อนที่จะเรียกชื่อพี่เขาออกมาด้วยพลังทั้งหมดที่มี "ครับ เรียกพี่เหรอ" พี่เขาหันมายิ้มให้ฉันพร้อมทั้งเอียงคอด้วยความสงสัยแล้วก็เอานิ้วชี้ที่ตัวเอง งือ~ น่าร้าก~ ยิ่งเห็นหน้าพี่เขาใกล้ ๆ แบบนี้ก็ยิ่งตกหลุมรัก หน้าหล่อ ขาวใส ออร่าเวอร์ "ค่ะ" ฉันตอบเบา ๆ แล้วก็ยิ้มด้วยความอาย แถมขาเริ่มสั่นแล้ว เอาไงดี เอาไงดี! "มีอะไรกับพี่รึเปล่าครับ" พี่เขามองหน้าฉันยิ้ม ๆ งื้อ~ ถามบ้าอะไรก็ไม่รู้ มีอะไรกับพี่รึเปล่า บ้า! >///< ไม่ใช่แล้วอย่าคิดลึกนะขนมอิอิ เอาวะมาถึงขนาดนี้เเล้วจะถอยก็คงไม่ทัน ตั้งใจแล้วก็ต้องสู้สิ ฉันค่อย ๆ สูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอดแล้วก็มองหน้าพี่เขาที่กำลังยืนมองฉันอยู่ "หนู...หนูชอบพี่ค่ะ หนูชอบพี่มาก หนูแอบชอบพี่มานานแล้ว พี่คบกับหนูได้ไหม!" กรี๊ด! พูดไปแล้ว พูดไปรัว ๆ คล้ายท่องอาขยาน แต่ไม่เป็นไรเพราะความจริงใจฉันใส่ไปเต็ม อิอิ “น้องชอบพี่?” พี่เขาดูจะไม่ได้อึ้งหรือแปลกใจอะไรกับการสารภาพรักของฉัน พี่เขาแค่ถามพร้อมกับยิ้มแค่นั้น “ค่ะ” ฉันพยักหน้าตอบรับแล้วก็ยิ้มแฉ่งให้ ใจเต้น ตื่นเต้นไปหมดแล้ว ^///^ “ขอบคุณนะครับ ถ้างั้นพี่ขอตัวก่อนนะ” ฮะ! อะไร? ขอบคุณครับ ขอตัวก่อนนะ แล้วจะทิ้งให้ฉันยืนเบลออยู่ตรงนี้น่ะเหรอ จะไม่พูดอะไรสักนิดเลย? “พี่จะไม่...เอ่อ” ฉันถามเขาเบา ๆ รู้สึกหน้าแหกนิด ๆ ที่พี่เขาไม่หือไม่อืออะไรเลยกับคำสารภาพรัก “ถ้าน้องไม่มีธุระอะไรแล้วพี่ขอตัวก่อนนะครับ” พี่เขาบอกด้วยน้ำเสียงปกติไม่ต่างจากตอนที่หันมาคุยกับฉันในประโยคแรก แถมยังเดินอ้อมฉันเพื่อไปเปิดประตูรถอีก “พี่ไม่ชอบหนูเหรอคะ ถ้าไม่ชอบพี่บอกมาตรงนี้ได้เลยค่ะ หนูโอเค” ฉันหันขวับไปถามทันที คือฉันมาสารภาพรักนะเว้ย ไม่ชอบไม่ว่าแต่บอกดี ๆ สิ ไม่ใช่ขอบคุณแล้วหนีไป ทำแบบนี้มันค้างคาใจ “น้อง น้องยังจะให้พี่พูดอีกเหรอครับ” พี่เค้าหันมามองหน้าฉันพร้อมมองด้วยสายตาที่มีประโยคคำถาม เออสิถ้าไม่ให้พูดฉันจะถามเขาทำไม “ค่ะ หนูอยากได้ยินจากปากพี่ว่าพี่รู้สึกยังไง” “วันนี้พี่มีผู้หญิงมาสารภาพรักเยอะมาก เสนอตัวนอนด้วยก็มี สวย ๆ ทั้งนั้นแต่พี่ปฏิเสธหมดเลย” พี่เขาพูดไปยิ้มไป แต่ทำไมฉันเริ่มรู้สึกว่ารอยยิ้มของเขามันไม่ได้สดใสเหมือนที่เคยมองเห็นจากที่ไกล ๆ หรือที่เคยเห็นในรูปเลย “...” “ทีนี้รู้แล้วใช่ไหมครับว่าคำตอบของพี่คืออะไร กลับบ้านไปพักผ่อนได้แล้วครับ อย่ามาเสียเวลากับพี่เลย สวยกว่าน้องเป็นร้อยเท่าพี่ก็ปฏิเสธมาหมดแล้ว” “พี่ชอบคนสวย?” ฉันถามด้วยความอึ้ง ก็ไม่ได้แปลกใจนะใครล่ะจะไม่ชอบคนสวย ฉันก็รู้ตัวว่าฉันไม่ได้เกิดมสวยจัดจ้านเหมือนคนอื่นเขา หน้าตาก็แค่พอไปวัดไปวา ยิ่งเทียบกับบรรดาผู้หญิงที่พี่เขาควงก็ยิ่งไม่เห็นฝุ่นแต่มันใช่เรื่องที่จะต้องมาพูดปฏิเสธคนที่มีความรู้สึกดี ๆ ให้ตัวเองด้วยคำพูดแบบนี้เหรอ “ใครไม่ชอบบ้างล่ะน้อง สวยก่อนค่อยมาให้พี่พิจารณาแล้วกันนะครับ ส่วนตอนนี้...พี่ขอผ่านก่อนนะคะ”

นิยายรักตลกนางเอกเก่งรักหวานๆรักแรกพบแก้แค้นโรงแรม/มหาลัยนักศึกษา18+

EP : 1 : ขนมที่ไม่ใช่ของกินแต่น่ากิน

“ยินดีด้วยนะคะพี่มิน” ฉันยืนอยู่ต่อหน้าของผู้หญิงที่สวยที่สุดในวันนี้ ร่างบางสวยสูงโปร่ง ใบหน้าสวยหวาน สวยมาก สวยมากจริง ๆ โดยเฉพาะตอนที่เธอกำลังยิ้มมีความสุขในวันสำคัญของตัวเอง

“ขอบใจจ้าขนม” พี่มิน หรือพี่มินตรา เจ้าสาวคนสวยยืนยิ้มหวาน ๆ พร้อมกับยื่นมือมารับกล่องของขวัญจากมือฉัน ก่อนที่พี่มินจะยื่นมันไปให้ผู้ชายข้าง ๆ ผู้ชายที่เป็นเจ้าบ่าวของพี่เขา

เจ้าสาวตรงหน้าหันไปยิ้มหวานให้เจ้าบ่าวข้าง ๆ ที่เอาแต่มองเจ้าสาวของตัวเองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรัก ผู้ชายของพี่มินตรา รุ่นพี่ที่บริษัทที่ฉันกำลังฝึกงานอยู่ตอนนี้

ผู้ชายที่ฉันเจอบ่อย ๆ ผู้ชายที่...

หล่อมาก~ กรี๊ด!!! อีหนมอิจฉาเจ้มิน อยากจะกรีดร้องทุกรอบที่เจอเฮียแกไปรับเจ้มินถึงที่ทำงาน คนบ้าอะไรหล่อบาดใจ หล่อไม่บันยะบันยัง หล่อฉิบหายวาดวอด~

“มาถ่ายรูปกันดีกว่าครับ” พี่คนนั้น พี่ออสตินสุดหล่อที่ทำให้สาว ๆ แทบทุกคนในงานมองพี่มินตราด้วยความอิจฉาหันมาพูดด้วยน้ำเสียงเพราะจับใจพร้อมรอยยิ้มเท่ ๆ ส่งให้อีหนมจนอยากกระโดดขึ้นเวทีไปร้องเพลงให้เจ้าสาวตอนนี้จริง ๆ เลยค่ะ

...ขอได้ไหมผู้ชายของเธอ~

บ้า! ฮ่า ๆๆ พูดเล่นค่ะ ผัวเขาก็คือผัวเขาแอบกรี๊ดได้แต่แอบแซ่บไม่ได้หรอกนะ พอเฮียออสตินบอกแค่นั้น ฉันก็รีบขยับไปร่วมเฟรมทันทีค่ะเพราะมีแขกเหรื่อมากมายที่กำลังทยอยเข้ามาร่วมงาน เดี๋ยวจะเสียเวลาคนอื่นอีกอย่างพี่เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็คงจะเหนื่อยน่าดู

“วันนี้พี่มินสวยมากเลยค่ะ สวยที่สุดเลย” พอถ่ายรูปเสร็จก็เลยชมพี่มินไปหนึ่งดอก เพราะความสวยที่ห้ามปากเอาไว้ไม่ได้ คนอะไรไม่รู้จะสวยไปถึงไหน จักรวาลก็เอาไม่อยู่แล้ว

“ขอบใจจ้า วันนี้ขนมก็สวยเหมือนกัน แต่จะให้ถูกต้องบอกว่าสวยมากเหมือนทุกวัน” พี่มินพูดพร้อมรอยยิ้มสวย ๆ คนบ้าอะไรเนี่ยยิ้มโคตรสวย แล้วเป็นรอยยิ้มที่มันไม่ปลอม ยิ้มทั้งปาก ทั้งหน้า ทั้งแววตา

“ขอบคุณค่า หนมว่าหนมเข้าไปในงานดีกว่า แขกเริ่มมากันเยอะแล้วเดี๋ยวพี่มินกับเฮียตินจะเหนื่อย” ฉันบอกแล้วก็ปลีกตัวออกมาทันที เดินมาในงานด้วยท่วงท่าเลิศ ๆ เชิด ๆ ตามสไตล์ของฉัน

สไตล์ของคนมั่นหน้า อิอิ

พอเดินเข้ามาก็ต้องเจอกับเหตุการณ์ปกติที่เคยเจอนั่นล่ะค่ะคือผู้ชายมองกันตาเป็นมัน มองตาค้าง มองตามหันคอตามจนกลัวคอเคล็ดแทน แต่ก็นั่นแหละค่ะ หนมสวย หนมชิน ^0^

“ลุ๊กสาว~” เสียงคุณแม่ของฉันตะโกนเรียกฉันที่กำลังด้อม ๆ มอง ๆ อยู่กับของกินตรงหน้าทำให้ฉันต้องหันไปมองทันที

“คุณแม่~ วันนี้หล่อมากเลยนะคะ” พอหันไปก็เห็นเพื่อนสนิทของเจ้าสาวที่ฉันก็สนิทอยู่พอตัวกำลังเดินเข้ามาทักทายฉัน

“ว้าย! ตบปาก!” พี่แมนนี่แกล้งทำเสียงไม่พอใจ แต่ก็นั่นแหละค่ะเจ้แกอยากหล่อทำไม เป็นสาวแต่แต่งบอย ทำผู้หญิงที่เห็นอกหักมานักต่อนัก

“อิอิ ขอโทษค่า ว่าแต่มีอะไรให้หนมช่วยไหมคะ”

“ไม่มีหรอกค่ะลูกสาว เหนื่อยมาทั้งวันแล้วตอนนี้มาเป็นแขกเถอะ” พี่แมนนี่ยิ้มให้ ใช่ค่ะเหนื่อยมาทั้งวัน ไม่ใช่สิเหนื่อยมาหลายวันเพราะพี่มินกับฉันทำงานบริษัทออแกไนซ์ชื่อดังระดับประเทศ ที่มีเจ้าของหล่อมาก ก.ไก่ล้านตัวไม่ต่างจากเจ้าบ่าวของพี่มิน เจอแต่ละทีก็แทบจะกรี๊ดใส่หน้าเจ้านายตัวเองเหมือนกัน และนั่นก็ทำให้เจ้าบ่าวใช้บริการบริษัทที่เจ้าสาวทำงานอยู่ให้จัดงานแต่งงานให้ พวกเราที่ทุ่มเทกับงานอยู่แล้วยิ่งเป็นงานแต่งพี่มินก็ยิ่งทุ่มเทสุดตัว ผลคือเหนื่อยมาก เหนื่อยเป็นหมาหอบแดด

“ถ้ามีอะไรเรียกใช้หนมได้เลยนะคะ แต่ตอนนี้หนมขอหาอะไรกินก่อน แหะ ๆ” ฉันบอกเจ้แมนนี่แล้วก็กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เพราะความหิว และอาหารตรงหน้าเป็นอาหารที่ฉันโคตรชอบ เชียร์พี่มินสุดตัวให้เลือกเมนูอาหารพวกนี้ อิอิ

อ้อเวิ่นมาตั้งนาน อยากรู้จักฉันแล้วใช่ไหมล่ะคะ สวัสดีค่ะ น้องชื่อขนมนะคะ ชื่อน่ารักและน่ากินมากใช่ไหมล่ะ แต่เพื่อนชอบเรียกอีหนม เกลียดพวกมันมากชื่อฉันแบ๊วขนาดนี้แต่ดันเรียกจิกว่า อีหนม -_-!

ฉันเป็นนักศึกษาปี 4 ค่ะ ตอนนี้กำลังฝึกงานอยู่ที่บริษัทออแกไนซ์ชื่อดังก้องประเทศ ลูกค้าเจ้าไหนเรียกใช้บริการไม่เคยผิดหวัง ที่ดังมากกว่าบริษัทก็หน้าหล่อ ๆ ของคุณพอร์ชเจ้าของบริษัทนี่ล่ะ หล่อเกินจะบรรยายได้ไม่ใช่เรื่องที่โอเวอร์เลยสักนิด

ฉันมาฝึกงานที่บริษัทนี้ก็เพราะมีอาเจ้พี่รหัสสุดเลิฟชักชวนมา ไม่อยากพูดถึงนางเท่าไหร่เพราะนางดันเป็นหญิงสาวผู้โชคดีที่ได้คุณพอร์ชบอสของน้องหนมไปครอบครอง แล้วคุณพอร์ชก็หลงรักหัวปักหัวปำ ทุ่มเทเปย์ทุกสิ่ง เวลาเจอสองคนนี้อยู่ด้วยกันทีไรหนมอยากเดินหนีไปให้ไกลเลยค่ะ คุณพอร์ชอย่างงั้นคุณพอร์ชอย่างงี้ หมูหวานอย่างงั้นหนูหวานอย่างงี้ หนูอยากทานอะไรคะ หวานจ๋าอยากไปไหนไหมคะเดี๋ยวพี่พาที่รักไป ได้ยินทีไรแสลงหูมากเลยค่ะ เขาหวานกันมากโดยที่ไม่คิดถึงจิตใจคนไร้คู่ คนมีคู่ไม่เคยรู้เลย เชอะ!

“ฮัลโหลค่ะอีหนม ทำอะไรตรงนี้คะ คิดอะไรอยู่ถึงได้เคี้ยวไปเบ้ปากไป” ในขณะที่กำลังกินไปนินทาคนมีคู่ไปในใจก็มีเสียงเปรตดังวี๊ด ๆ อยู่ข้างหู ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกค่ะ เพื่อนฉันเอง เพื่อนที่มาฝึกงานด้วยกันชื่อมุตา มุทิตาอุเบกขาน่ะค่ะ

“ไม่อยากรู้สิคะ” ฉันหันไปยิ้มหวานให้มันแล้วก็กัดทันที มุตาเพื่อนซี้ที่เพิ่งมาซี้ตอนฝึกงาน แต่ก็ซี้นั่นแหละ เป็นเพื่อนไม่ต้องใช้เวลานานในการซี้หรอก มองตาแล้วคลิกก็ใช้ได้ เรามาจากมหาลัยเดียวกันเอกเดียวกันนั่นล่ะค่ะ แต่มุตามันเป็นคนเก็บตัวไม่ค่อยสุงสิงกับใครตอนเรียนเลยไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ พอมาฝึกงานที่เดียวกันเลยได้คุยทำความรู้จักกันอย่างจริงจังถึงได้รู้ว่ามันก็จี๊ด แต่ไม่ค่อยอะไรกับเพื่อนเพราะมันติดเกม นางบอกว่านางติดมากมาตั้งแต่สมัยมัธยมเลยไม่ค่อยสนใจพูดคุยสนทนาปราศรัยกับเพื่อน

“เออ ๆ แล้วแต่ค่ะ แต่ช่วยยืนสวย ๆ ให้มีสติทีค่ะ วันนี้สวยแซ่บแต่ทำหน้าปัญญาอ่อนผู้ชายที่ไหนก็ไม่สนใจนะคะมายเฟรน” มุตาหันมากระซิบบอกทำให้ฉันยืนเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับปรายตามองรอบ ๆ

โอเคค่ะ ตอนนี้เริ่มมีคนเข้ามาในงานมากขึ้น แต่ละคนก็ไฮเอนทั้งนั้นแหละ ก็เจ้าบ่าวรวยเวอร์วังอลังการแขกนะงานจะไม่อลังเหมือนกันได้ไง วันนี้ถือเป็นงานช้างทีเดียว คนมางานเยอะมาก คนหล่อก็เช่นกัน เหมาะเลยค่ะ เหมาะแก่การหาคู่ อิอิ

“เพื่อนมุ หนมเป๊ะยัง”

“เป๊ะมากค่า วันนี้นอกจากเจ้าสาวที่สวยมากแล้ว รองลงมาก็มี...” มุตามองหน้าฉันยิ้ม ๆ

“ก็มีอะไร หนมใช่ไหม” ฉันถามมันพร้อมยิ้มหน้าบาน ถึงแม้จะเป็นรองพี่มินก็ไม่เป็นไร เพราะวันนี้วันของเจ้แก ใครจะมาแต่งสวยกว่าเจ้าสาวกันล่ะ เอาแค่เบา ๆ ซอฟท์ ๆ พอให้เพื่อนเจ้าบ่าวมองตามก็พอค่ะ

“พี่มิลาน พี่หวานที่สวยมาก แล้วก็มึง”

“ฮือ~ หนมไม่เคยได้สวยที่สุด” ฉันย่นจมูกใส่มันทำให้มุตาหัวเราะออกมาด้วยความพอใจที่ได้แกล้งฉัน

“ฮ่า ๆๆ ไม่เป็นไรน่า ก็พี่เขาสวยจริง ๆ นี่นา ไม่ต้องคิดมากหรอกพี่เขาเกิดก่อนออร่าความสวยก็ต้องมากกว่าเป็นธรรมดา แต่ขนมก็สวยอยู่แล้วสวยมากด้วย ดูสิหนุ่ม ๆ มองกันตาเป็นมัน”

“อือ ยอมก็ได้เพราะพี่เขาสวยจริง ๆ” ฉันพยักหน้ายอมรับความจริง พี่มิลานเป็นเพื่อนสนิทพี่มิน ส่วนพี่หวานเป็นน้องคนสนิทของพี่มินพวกพี่เขาเลยสนิทกัน พอฉันที่เป็นน้องรหัสสุดที่รักของพี่หวานมาฝึกงานด้วยพี่หวานเลยแนะนำให้รู้จักพวกพี่ ๆ เขา แล้วก็เกิดเป็นแก๊งค์สาวสวยที่มีกรุ๊ปไลน์เอาไว้เม้าท์เรื่องเสื้อผ้า เครื่องสำอาง แฟชั่น แต่ไม่มีมุตานะคะ นางไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก นางสนแค่เกมส์ -_-!

อ้อ! ไม่อยากจะคุยในกลุ่มสาวสวย 4 คนนี้ ฉันสวยเป็นอันดับ 2 นะคะซิส เป็นลำดับที่โคตรภาคภูมิใจแบบไม่เต็มร้อย เพราะความสวยลำดับที่ 1 เป็นเจ้ 3 คนที่ไม่สามารถเรียงลำดับความสวยได้ ชิส์