บำรักรักนางยั่ว

ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในใจกลางเมืองที่ใครๆต่างก็รู้จักกันดี มีหญิงสาวอย่างฟ้า หรือ รมิดากำลังเดินออกมาจากห้องเสื้อชื่อดังที่เปิดอยู่ในห้างแห่งนี้ ก่อนที่เธอจะเดินออกมาด้วยความดีใจ ที่เธอกำลังจะได้แสดงละครดังที่เธอหวังไว้ เพราะตอนนี้เธอมาเป็นดาราในสังกัดของเจ้หลิน นักปั้นมือทองที่ชักชวนให้เธอมาเป็นดารา รมิดาเดินอย่างไม่ระวังจนชนกับร่างสูงใหญ่ของใครคนหนึ่งอย่างจังจนเกือบล้ม

“ว้าย” รมิดาร้องออกมาอย่างตกใจ ก่อนจะคว้าคอเสื้อของหนุ่มฝรั่งตรงหน้าไว้อย่างกลัวตก ก่อนจะมองหน้าของหนุ่มฝรั่งที่สวมแว่นดำอย่างเท่ๆ หล่อ เขาหล่อ เธอคิดได้เพียงแค่นั้นเพราะผู้ชายคนนี้มีบุคลิกที่แตกต่างจากผู้ชายคนอื่นๆที่เธอเคยเจอ โดยเฉพาะแววตาที่อยู่ภายใต้แว่นดำนั้น เธอมองไม่ออกเลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ด้านริชาร์ท เวลเนสัน ชนาธรวานิช หลานชายของเจ้าสัวนิรุจซึ่งเป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดังเกือบทั่วประเทศไทยและอีกหลายๆธุรกิจในประเทศ กำลังอึ้งกับใบหน้าสวยที่เขามองอย่างสำรวจผ่านแว่นตาสีดำ เพราะผู้หญิงที่เขาชนนั้น มีใบหน้าสวยแบบธรรมชาติ เพราะบนหน้าของเธอแทบจะไม่มีเครื่องสำอางเลยก็ว่าได้ แต่ทำไมยิ่งเขามอง เขาก็ยิ่งหลงใหลใบหน้านวลอย่างบอกไม่ถูก

“จะกอดแฟนฉันอีกนานไหม ปล่อยได้แล้วย่ะ” ลิต้าเอ่ยออกไปอย่างไม่พอใจเมื่อเด็กสาวแปลกหน้ากำลังกอดแฟนหนุ่มของเธออย่างไม่เกรงใจ

“อ่อ ขอโทษค่ะ พอดีฉันกลัวตกนะคะ คุณเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ” รมิดาปล่อยมือจากร่างหนา แล้วเอ่ยตอบหญิงสาวตรงหน้าออกไป ก่อนจะหันไปถามชายหนุ่มที่เธอชนเขาเมื่อกี้

“ไม่เป็นไร คุณล่ะเจ็บตรงไหนรึเปล่า” ริชาร์ทเอ่ยบอกไป ก่อนจะมองที่หน้าอกหน้าใจของเจ้าหล่อนที่มันล้นเสื้อชุดนักศึกษาออกมาอย่างปิดไม่มิด ไม่รู้ว่านั้นของแท้หรือของเทียมกันนะ น่าลองน่าสัมผัสชะมัด ริชาร์ทคิดในใจก็มองหน้าอกของหญิงตรงหน้าก่อนจะกลืนน้ำลายลงคออย่างเสียดาย เพราะดูแล้วเด็กนี่ก็คงกำลังจะเรียนมหาวิทยาลัยอยู่แน่ๆ

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ ต้องขอโทษคุณด้วยนะคะ ฉันเดินไม่ระวังเอง” รมิดาบอกไปก็ยิ้มแห้งๆออกไป เพราะเธอใจเต้นตึกๆ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ให้ตายเถอะ จะหล่ออะไรขนาดนี้นะพ่อคุณ ถ้าถอดแว่นตาแล้วจะหล่อขนาดไหนเนี่ย น่าเสียดายชะมัด ไม่น่ามีแฟนปากปลาร้าแบบนี้เลย รมิดาคิดในใจอย่างเสียดาย

“รีบไปกันเถอะค่ะริก วันนี้เราต้องไปถ่ายแบบต่อนะคะ ไปสิคะริก” ลิต้าที่รู้จักนิสัยของริชาร์ทเป็นอย่างดี จึงรีบชักชวนเขาให้เดินออกไป เพราะเธอเริ่มจะไม่ชอบอาการของเขาที่มีต่อยัยเด็กนี่ซะแล้ว

“ครับลิต้า” ริชาร์ทเอ่ยบอกไปก่อนจะเดินตามแฟนสาวไป แต่สายตาของเขากลับแลมองสาวน้อยหน้าสวยอย่างอดไม่ได้

“เฮ้อ หล่อแบบนั้นคนอย่างแกไม่มีสิทธิหรอกยัยฟ้า” รมิดาเอ่ยพูดออกไปเบาๆ แล้วหันหลังไปมองหนุ่มหล่อคนนั้น ที่ถูกแฟนสาวลากไป ก่อนจะเดินออกไปที่ลานจอดรถทันที จากนั้นเธอจะไปบอกข่าวดีกับป้าและลุงของเธอที่บ้าน

“อะไรนะ ฟ้าจะไปเป็นดาราเหรอลูก แล้วพ่อหนูเขารู้รึยัง” ดวงพรเอ่ยถามออกไปอย่างตกใจ กับเรื่องที่หลานสาวเอ่ยบอกกับเธอ

“ยังค่ะ พ่อเขาไม่สนใจฟ้าหรอกค่ะ เขาสนใจแค่หน้าตาทางสังคมของเขาเท่านั้นแหละค่ะ” รมิดาเอ่ยพูดอย่างน้อยใจ เพราะตั้งแต่แม่เธอตรอมใจตายเรื่องพ่อของเธอแต่งงานใหม่ พ่อของเธอก็แค่ดูแลเธอเรื่องเงินเท่านั้น โดยไม่ได้สนใจลูกแบบเธอสักนิด จนใครๆต่างก็คิดว่าพ่อของเธอมีลูกแค่คนเดียวก็คือ ลูกติดของวิชุนี ภรรยาใหม่ของพ่อเธอเท่านั้น

“เฮ้อ ให้อภัยคุณอัคเขาสักทีเถอะฟ้า ป้าสงสารคุณอัค ท่านรักแล้วก็คอยดูแลหนูกับดาหลันไม่ห่างมาตลอด เขาไม่คิดจะทิ้งหนูหรอกลูก เชื่อป้าสิ” ดวงพรเอ่ยบอกไป เพราะอัคชัยคอยส่งเงินค่าเลี้ยงดูรมิดามาตลอดสิบปีที่หลังจากที่ดาหลันเสียไป หรือแม้แต่ตอนดาหลันยังมีชีวิตอยู่ เขาก็คอยส่งเงินและคอยดูแลไม่เคยขาดตกบกพร่อง

“ไม่ได้ทิ้ง แต่ก็บอกใครไม่ได้ว่าหนูเป็นลูก ช่างเถอะค่ะป้า หนูไม่อยากจะพูดเรื่องพ่อแล้ว เรามาคุยเรื่องงานที่หนูจะทำกันดีกว่าค่ะ” รมิดาเอ่ยพูดไปก็ทำเป็นพูดนั่นนู้นนี่ออกไป เพราะเธอยังโกรธพ่อของเธอที่ทิ้งเธอและแม่ไว้ที่นี่

ดวงพรได้แต่หันไปหาสามีอย่างดนุภพ ก่อนจะทำหน้าเครียดออกไป เพราะไม่รู้ว่าพ่อของรมิดาจะยอมให้รมิดาเป็นดาราดังที่เด็กสาวฝันไว้หรือเปล่า

ด้านริชาร์ทพอมาส่งลิต้าแฟนสาวของเขามาถ่ายแบบ เขาก็ไปนั่งรอในห้องรับแขกของบริษัทที่ลิต้ามาถ่ายแบบ ก่อนจะมองนางแบบสาวที่เดินผ่านไป แล้วมองเขาด้วยสายตายั่วยวน แน่ล่ะ ใครๆก็พร้อมจะถวายตัวให้เขาทั้งนั้น เพราะเขาทั้งหล่อทั้งรวย แต่มันกลับทำให้เขาหาผู้หญิงที่รักเขาจริงๆไม่ได้ แม้กระทั่งลิต้า เขาก็ยังไม่มั่นใจว่าเธอจะรักเขาจริง

“ไปเดินเล่นหน่อยไหมคะคุณริชาร์ท กว่าลิต้าจะถ่ายแบบเสร็จก็คงจะอีกครึ่งชั่วโมง คุณคงจะเบื่อแย่” นางแบบสาวเดินเข้ามาเอ่ยพูดไป ก่อนจะก้มลงไปเอามือถือที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าของริชาร์ทอย่างตั้งใจ จนหน้าอกใหญ่โชว์ต่อหน้าชายหนุ่ม ก่อนจะยิ้มให้อย่างยั่วๆ แล้วเดินออกไปด้านนอก

“หึ” ริชาร์ทกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะลุกตามนางแบบสาวไป แล้วพากันเดินไปที่ห้องน้ำของบริษัททันที ทั้งริชาร์ทและนางแบบสาวก็ไม่รอช้า เมื่อปิดประตูห้องน้ำได้ นางแบบสาวก็นั่งคุกเข่าลงไปหาท่อนเอ็นใหญ่ที่อยู่ในกางเกง ก่อนจะเอามันออกมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นทั้งสองก็เริ่มเซ็กส์ร้อนๆกันทันที

“อ้ะ อ้ะ คุณริกขา อ้ะ อ้ะ แรงอีกค่ะ อ้ะ อ้ะ” นางแบบสาวครางเสียงกระเส่าอย่างเสียวกระสัน เมื่อถูกท่อนเอ็นใหญ่กระแทกกระทั้นใส่ร่องสาวของเธออย่างรุนแรง

“อ่าส์ ซี้ด” ริชาร์ทก็ครางในลำคออกมาเบาๆไม่ต่างกัน ก่อนจะเอามือไปบีบขย้ำหน้าอกหน้าใจของนางแบบสาวอย่างคลายอารมณ์ อยู่ๆหน้าสวยๆของเด็กนั่นก็โผล่เข้ามาในหัวพร้อมๆกับหน้าอกตูมๆนั่น มันก็ยิ่งทำให้เขาเร่งกระแทกท่อนเอ็นเร็วขึ้น พร้อมกับขย้ำเต้าใหญ่อย่างไม่ปราณี เพราะคิดว่าผู้หญิงที่เขากำลังเอาอยู่นั้น คือเด็กสาวที่เขาชนในวันนี้

“อ้ะ อ้ะ มันส์ที่สุดเลยค่ะ อ้ะ อ้ะ ซี้ด” นางแบบสาวร้องครางไปก็เอามือยันพนังห้องน้ำไป เธอไม่เสียดายเลยที่มาอ่อยเขา ลีลารักของเขาช่างสมคำร่ำลือจริงๆ ไม่น่าล่ะถึงสยบยัยลิต้าจอมร่านได้ ลีลาเด็ดแบบนี้นี่เอง

“อ่าส์ เก็บเสียงหน่อย เดี๋ยวคนข้างนอกจะได้ยิน” ริชาร์ทเอ่ยเตือนก่อนจะเอามือจับเอวบางไว้ แล้วจับกระแทกอย่างเร็วจนร่างบางหัวสั่นหัวคลอน

“อ้ะ อ้ะ ไม่ไหวแล้วค่ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ” นางแบบสาวร้องครางออกไป เมื่อริชาร์ทส่งเธอไปถึงสวรรค์ได้อย่างสุขสม

“โอว์ ซี้ด” ริชาร์ทครางออกมาก็กระแทกต่อสองสามครั้ง ก่อนจะรีบถอนท่อนเอ็นออกมา แล้วดึงถุงยางอนามัยออกจากท่อนเอ็นแล้วทิ้งถังขยะทันที จากนั้นก็รูดท่อนเอ็นที่มีน้ำรักพุ่งทยานออกมา

นางแบบสาวก็นั่งคุกเข่าลงไปรับน้ำรักจากท่อนเอ็นใหญ่อย่างรู้งาน ก่อนจะเลียท่อนเอ็นราวกับทำความสะอาดให้อย่างไงอย่างนั้น

“อ่าส์ พอแล้ว รีบแต่งตัวซะ” ริชาร์ทเอ่ยพูดไปก็เอามือดึงหัวของนางแบบสาวออกจากท่อนเอ็นของเขา จากนั้นเขาก็เอาทิชชู่มาเช็ดท่อนเอ็น ก่อนจะเก็บไว้ในกางเกงดังเดิม จากนั้นริชาร์ทก็เดินออกจากห้องน้ำ แล้วเขียนเช็คให้กับนางแบบสาว

“นี่สำหรับเซ็กส์สนุกๆของคุณ รับไปซะ” ริชาร์ทพูดไปก็เอาเช็คส่งให้นางแบบสาวทันที หลังจากที่เธอเดินตามเขาออกมา

“ยินดีค่ะ หวังว่าต่อไปเราจะเจอกันอีกนะคะ” นางแบบสาวเอ่ยบอกออกไป แล้วรับเช็คมา พร้อมกับยิ้มอย่างยินดีเมื่อเห็นจำนวนเงินในเช็คที่เธอได้รับ

“อืม” ริชาร์ตอบไปก่อนจะมองตัวเองในกระจก เมื่อเห็นว่าแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินออกไปจากห้องน้ำทันที ค่อยโล่งหน่อยที่ได้ระบายอารมณ์ ไม่รู้ว่าเพราะเด็กสาวคนนั้นรึเปล่าที่ทำให้เขามีอารมณ์หนักขนาดนี้

“เงินก็ดี เซ็กส์ก็เริ่ด น่าจับทำพ่อของลูกจริงๆ” นางแบบสาวพูดออกไปก็ยิ้มอย่างปลาบปลื้ม ก่อนจะเดินออกไปจากห้องน้ำ แล้วไปถ่ายแบบต่อจากลิต้าแฟนของริชาร์ทที่เธอพึ่งจะเมามันส์กับเขาไปเมื่อกี้

ริชาร์ทหลังจากเดินกลับมาที่ห้องรับแขกก็มานั่งตามปกติ ก่อนจะได้รับข้อความจากปู่ของเขา ให้ไปเซ็นสัญญาที่บริษัทแทน ริชาร์ทจึงหันไปมองแฟนสาวที่เดินเข้ามาหาเขาด้วยรอยยิ้ม

“เสร็จแล้วค่ะริก ไปกันเถอะค่ะ ลิต้าอยากไปหาอะไรทำผ่อนคลายจะแย่แล้ว” ลิต้าเอ่ยบอกไป เพราะเธออยากจะสนุกกับริชาร์ทแล้ว หลังจากที่เธอไม่ได้มีอะไรกับเขามาหลายวัน

“วันนี้ผมมีธุระต้องไปทำแทนคุณปู่นะสิ ไว้พรุ่งนี้ผมจะไปหาคุณนะ เดี๋ยวผมไปส่งคุณที่คอนโดเอง ไปกันเถอะ” ริชาร์ทเอ่ยบอกก็จุ๊บที่หน้าผากของลิต้าหนึ่งครั้ง

“ไม่ต้องหรอกค่ะ คุณรีบไปทำธุระนิค่ะ ลิต้ากลับเองก็ได้ค่ะ คุณรีบไปทำงานของคุณเถอะค่ะ” ลิต้าเอ่ยบอกไป ในเมื่อเขาไม่ว่างให้ความสุขเธอ เธอก็หาเอาเองก็ได้ เพราะใครๆก็อยากจะได้เธอกันทั้งนั้น

“งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะครับ จุ๊บ” ริชาร์ทบอกไปก็จุ๊บปากของลิต้า แล้วเดินออกไปทันที เพราะเขาต้องไปเซ็นสัญญาแทนปู่ของเขาที่ตอนนี้กำลังไปพักผ่อนที่ต่างประเทศ

ด้าน อัคชัย ธนาวัตรผู้เป็นพ่อของรมิดาก็กำลังคิดหนักเกี่ยวกับเรื่องที่รมิดากำลังจะก้าวเข้าสู่วงการบันเทิง ใจหนึ่งเขาก็อยากจะตามใจลูกสาวแต่อีกใจเขาก็เป็นห่วงลูกสาวยิ่งนัก

“ดวงว่าคุณอัคควรให้ยัยฟ้าทำในสิ่งที่แกรักนะคะ แกจะได้มองคุณในแง่ดีขึ้นมาบ้าง” ดวงพรเอ่ยบอกตามความคิดของเธอเอง เพราะเธออยากจะให้สองพ่อลูกคืนดีกันสักที

“ใช่ครับ ผมว่าคุณควรตามใจแกบ้างนะครับ ยิ่งบังคับยัยฟ้ามากเท่าไหร่แกก็ยิ่งจะเตลิดนะครับ ดูอย่างเจ้าดินลูกชายผมสิ ผมให้อิสระทุกอย่าง ผมก็ไม่เห็นมันจะทำเรื่องเสียหายอะไรให้ผมต้องปวดหัวเลย” ดนุภพเอ่ยเสริมออกไป ก่อนจะเอ่ยชื่อลูกชายอย่างยกตัวอย่างให้กับอัคชัยได้ฟัง

“เฮ้อ ก็ได้ ผมจะยอมให้ยัยฟ้าเป็นดารา แต่แกต้องอยู่กับพวกคุณเท่านั้น ห้ามไปนอนที่อื่นโดยเด็ดขาด แล้วผมจะคอยดูแลแกแบบลับๆเอง ผมฝากคุณสองคนด้วยนะ เพราะไม่มีใครจะรักยัยฟ้าได้เท่าคุณสองคนอีกแล้ว” อัคชัยเอ่ยบอกไป เพราะตอนนี้เขาไม่สามารถพาลูกสาวไปอยู่ที่บ้านได้ เพราะแม่ของเขายังคงไม่ยอมรับในตัวรมิดา

“ค่ะคุณอัค เราสองคนจะดูแลยัยฟ้าให้เอง ไม่ต้องห่วงนะคะ” ดวงพรเอ่ยบอกไป ก็ยิ้มให้กับอัคชัย ซึ่งเป็นสามีของน้องสาวของเธอที่เสียไปเมื่อสิบปีก่อน เธอยอมรับว่าเคยโกรธอัคชัยที่ทำให้น้องสาวของเธอเสียใจจนตรอมใจตาย แต่พอเวลาผ่านไปอัคชัยก็ทำให้เธอเห็นว่า อัคชัยนั้นไม่เคยลืมดาหลันและรมิดาเลย จนกระทั่งตอนนี้อัคชัยก็ยังคงดูแลรมิดาเป็นอย่างดี

“ขอบคุณมากครับ” อัคชัยคิดไปก็ถอนหายใจอย่างเหนื่อยๆ เขาต้องรออีกนานแค่ไหน ลูกสาวคนนี้ถึงจะยอมให้อภัยกับสิ่งที่เขาทำไว้ในอดีต