
จงชิง จักรพรรดิเซียนระบบพันธนาการ
ไร้เทียมทาน+ระบบ+ตลก+ผ่อนคลาย+เฉียบขาด+ไม่พ่อพระ จงชิงทะลุมิติไปเป็นประมุขแห่งเจ็ดยอดภูแห่งสำนักเซียนเจียง เดิมอยากจะนั่งกินนอนกินไปวัน ใช้ชีวิตแบบรอตายอย่างเดียว ฝืนใจเปิดใช้งานระบบพันธนาการที่แข็งแกร่งที่สุด รับศิษย์ผู้แพ้มาสองรายรีรันพันธนาการผู้แพ้ ศิษย์ผู้แพ้กลายเป็นอัจฉริยะ ผลการฝึกตนตีกลับให้พระเอกเป็นหมื่นเท่า รับศิษย์นางจิ้งจอกแมวรีรันพันธนาการสิเน่หา ค่าเสน่ห์โฮสต์เต็มแมกซ์ ยอดผู้กล้าเทพีพอได้เห็นถึงกับตกอยู่ใจภวังค์ รับศิษย์ปลาหลีฮื้อน้อยรีรันพันธนาการหลีฮื้อ ได้รับโชคใหญ่หมื่นเท่า จะเบนไปทางไหนก็เก็บแหวนเอลเดนได้เป็นสิบ ออกไปไหนไกลๆก็ได้เต๋าสวรรค์มาครอง

เกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
นางสาวเจ้าจอมลูกสาวสุดรักสุดหวงของพ่อกำนันจง ที่มีแววว่าจะโตมาเป็นคนสวยแล้วจะลำบาก พ่อกำนันจึงส่งลูกสาวไปเรียนต่อยมวย เทควันโด้ ยิงปืน ทุกอย่างที่ใช้ป้องกันตัวจากผู้ชายเมื่อต่อยตีเก่งแล้วใครหน้าไหนจะกล้าจีบ เธอเรียนเก่งได้รับเกียรตินิยมอันดับหนึ่งด้านการวิจัยเกษตรกรรม พ่อกำนันจงจึงแบ่งที่ดินให้ลูกสาวถึง 50 ไร่ เพื่อทำเป็นสวนเกษตรผสมผสานสำหรับทำการวิจัย แต่ใด ๆ ทุกสิ่งในโลกนี้ช่างไม่มีอะไรแน่นอน เจ้าจอมกับลูกน้องดันไปเห็นแก๊งค์ค้ายาเสพติด กำลังลักลอบส่งมอบสิ่งผิดกฎหมายที่ท้ายไร่ของเธอ แต่เท้าเจ้ากรรมกลับทำให้เจ้าจอมคนนี้ต้องลาโลก ทั้งที่ยังไม่ทันมีลูกเขยและหลานให้พ่อกำนันเลยสักคน “แกร็ก!!….” “เฮ้ยย!!” “ไอ้เจ๋งวิ่งสิวะรออะไรเดี๋ยวก็ได้กินลูกปืนแทนข้าวกันทั้งคู่หรอก” “อย่าโทษพวกกูเลยเพราะมึงมาเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นไปที่ชอบ ๆ เถอะนะคนสวย” “ปังงง!!” ‘ไปที่ชอบมันจะมีได้ยังไงในโลกวิญญาณ ถ้าไปได้ขอเป็นซี่รี่ย์จีนที่พระเอกโคตรหล่อ ทำตัวร้ายกับคนทั้งโลกและทำดีกับเธอแค่คนเดียวได้ไหมล่ะ’ ‘ได้ตามที่เจ้าต้องการสาวน้อย’

เนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!
ถูกเนรเทศ…!? เรื่องเล็ก! เพราะข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียงไร้ขอบเขต เซี่ยหยู่ หญิงสาวศตวรรษที่ 21 ทะลุมิติมาอยู่ในร่างขององค์หญิงที่ถูกฮ่องเต้โยนให้ไปอยู่ในดินแดนกันดารพร้อมกับองค์ชายตัวน้อย แต่ไม่เป็นไร ในมือของนางมีระบบคลังเสบียง มีให้กินให้แจกแบบไม่อั้น ของหายากทั่วแผ่นดิน รวมถึงคลังสมบัติของฮ่องเต้ นางจะกวาดเข้าคลังสมบัติให้เรียบ! ดินแดนกันดารหรือ? ฟื้นฟูใหม่ไม่ยาก รอหน่อยเถอะ...องค์หญิงผู้นี้จะสร้างอาณาจักรใหม่ให้ฮ่องเต้ตะลึงจนพูดไม่ออกเลย!

สถาปนิกสาวเกิดใหม่พาครอบครัวสู่ความร่ำรวย ภาค 1
สถาปนิกสาวทายาทมหาเศรษฐีกลับมาตายในไซต์งานก่อสร้างเพราะเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหว จนดวงวิญญาณถูกดึงให้ย้อนเวลาไปยังยุคโบราณ“โอ้โห มีปู่ย่าและญาติพี่น้องเห็นแก่ตัวเอาเปรียบกันถึงขนาดนี้ ฉันไม่ยอมเด็ดขาด!"

ทะลุมิติ สลับวิวาห์
หลังเกิดอุบัติเหตุ กวนโย่วซวง นักศึกษามหาวิทยาลัยก็ทะลุมิติเข้ามาในนิยายยุค 90 เรื่องหนึ่ง และกลายเป็นลูกสาวคนโตที่ไม่เป็นที่โปรดปรานของตระกูลกวน ในชาติที่แล้ว พ่อแม่ของเธอต้องการเงินค่าสินสอดจึงยกเธอให้แต่งงานกับ จ้าวหยางคนรวย เธอมีชีวิตที่ดูหรูหราภายนอก แต่ภายในกลับขมขื่นจนสุดจะทน ในขณะที่เธอกำลังกลุ้มใจว่าจะทำอย่างไรเพื่อหลีกหนีชะตากรรมที่กำลังจะแต่งเข้าตระกูลจ้าว กวนเหล่ย น้องสาวที่เกิดใหม่ก็รีบร้อนมาขอร้องพ่อแม่ ให้สลับตัวเจ้าสาวกับเธอ น้องสาวต้องการจะแย่งชิงจ้าวหยาง คนรวยปลอม ๆ คนนั้นไป! และจะยกกู้เอ่อหรง พี่ทหารที่มีเสน่ห์ดึงดูดใจคนนั้นให้เธอ! นี่มันเรื่องราวดีงามจากสวรรค์อะไรกันนี่! เธอตอบตกลงโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย เธอมีระบบอยู่ในมือ การหาเงินทองเป็นเรื่องง่ายดายเหมือนพลิกฝ่ามือ!

ข้ามภพมาเป็นฮองเฮา แม่ครัวมือทองแห่งยุค
ว่าข้ายโสโอหัง?งั้นข้าจะจัดให้สักสิบฉาด! ถูกเย็นชาใส่?นั่นมันอ๋องขี้หึงตัวพ่อเชียวนะ! นักฆ่าลอบสังหารกำลังมาเยือน?ข้าจะตบมันให้คว่ำซะเลย! เฟิ่งเฉี่ยนเป็นถึงนักฆ่าอัจฉริยะศตวรรษที่ 21 การข้ามภพคราหนึ่ง กลับกลายเป็นฮองเฮาตัวร้ายเผด็จการ ถูกฮ่องเต้เมินใส่ ไม่สนใจไยดี? นางมีสามีไร้ค่าที่หล่อเทห์สุดๆ และลูกน้อยอัจฉริยะที่น่ารักเกินห้ามใจ นอกจากนี้ยังมีระบบราชากุ๊กที่จับรางวัลก็จะได้อุปกรณ์ครัวหนึ่งอย่าง มาดูกันว่านางจะใช้ฝีมือทำครัว พิชิดใจชายรูปงาม ครองตำแหน่งนางใน เดินทางไปถึงจุดสูงสุดของชีวิตได้ยังไง!

เกิดใหม่เป็นแม่หม้ายกับระบบร้านค้าพิศวง
พิมพ์ลดาเกิดใหม่ในร่างของหญิงหม้ายที่มีชีวิตยากจนข้นแค้นและมีลูกติดถึงสองคน ทว่าชะตากรรมครั้งนี้ไม่ได้มาพร้อมกับความสิ้นหวังเพราะมีระบบร้านค้าพิศวงที่สามารถใช้ของป่าแลกเปลี่ยนเป็นเงินจริงและสิ่งของ

ข้าคือ เจ้าของหอเหว่ยซิน
สายฝนที่กระหนำลงมาราวกับว่าสวรรค์กำลังพิโรธอยู่ ทำให้ร่างของสตรีที่กำลังสลบไสลไม่ได้สติ ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองรอบด้าน ดวงตาสีดำสนิทหรี่ลงเมื่อน้ำฝนตกกระทบลงมา นางค่อยๆ ชันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบาก “อูยยย จะ เจ็บ เจ็บชะมัด” นางคำรามออกมาเสียงเบา ความประหลาดใจเริ่มฉายชัดในแววตา เมื่อสภาพแวดล้อมที่เห็นไม่ชัดในตอนนี้ ไม่ใช่สถานที่ก่อนหน้าที่นางอยู่ เยี่ยนอิง คลานไปหลบอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่อยู่ไม่ไกลจากตำแหน่งที่นางเพิ่งฟื้นเมื่อครู่ สายฟ้าที่ฟาดลงมา ส่งผลให้ทั่วบริเวณแสงวาบขึ้นมาเพียงชั่วอึดใจ “ที่ไหน ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย” นางเริ่มจะตื่นตระหนกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน รอบด้านที่เป็นป่าเขา มิใช่สถานเริงรมย์ที่นางเป็นเจ้าของ นางจำได้ว่า ก่อนหน้านี้นางเข้าไปตรวจงานที่ร้านเช่นทุกวัน เสียงโวยวายของลูกค้าที่เข้ามาดื่มกินทำให้เยี่ยนอิงลุกออกจากห้องทำงานเพื่อไปดู นางคิดจะออกไปตำหนิผู้จัดการร้าน ว่าทำไมถึงปล่อยให้ลูกค้าก่อเรื่องได้ ปัง ปัง ปัง เสียงปืนสามนัดดังขึ้นภายในไนต์คลับสุดหรู ย่านใจกลางกรุงเซี่ยงไฮ้ ที่เยี่ยนอิงได้รับเป็นมรดกมาจากคุณพ่อของนาง ร่างของเยี่ยนอิงที่กำลังเดินพ้นประตูห้องทำงานออกมาได้เพียงไม่กี่ก้าว ทรุดลงไปกองอยู่ที่พื้น เสียงความวุ่นวายดังอยู่ภายในหูของนาง พร้อมกับสติที่ค่อยๆ จะเลือนรางลงทุกที ตระกูลฟู่ของเยี่ยนอิง ครองกิจการในเมืองเซี่ยงไฮ้มากถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของธุรกิจการค้า แต่งานที่ให้ความสำคัญที่สุดเห็นจะเป็นไนต์คลับ ที่นางปรับปรุงจนขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งในเซี่ยงไฮ้ ด้วยระยะเวลาเพียงสองปีเท่านั้น เบื้องหลังตระกูลฟู่ ผู้ใดจะไม่รู้บ้างว่าคุณพ่อของเยี่ยนอิง เป็นถึงมาเฟียมีอิทธิพลในอันดับต้นๆ ของเซี่ยงไฮ้เลยก็ว่าได้ นางคิดให้ตายก็ไม่เข้าใจว่าลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการจะพกอาวุธเข้ามาได้อย่างไร ในเมื่อหน้าร้านมีพนักงานตรวจค้นอาวุธก่อนจะปล่อยตัวเข้ามา คงไม่พ้นฝ่ายต้องข้ามที่ต้องการจะกำจัดนางอย่างแน่นอน หากเยี่ยนอิงรู้ตัวเสียก่อน นางคงไม่เดินออกมาดูโดยที่ไม่ถืออาวุธปืนติดตัวมาด้วย “บ้าจริง กล้าเอาฉันมาทิ้งในป่าเหรอ” นางกัดฟันคำรามออกมา เรื่องที่คิดไม่มีทางเป็นไปได้อย่างแน่นอน ในเมื่อเป็นไนต์คลับของนาง ลูกน้องที่มีหลายสิบคนอยู่ภายในร้าน ไม่มีทางปล่อยให้คนชิงตัวนางออกไปได้แน่ อย่างน้อยก็ต้องรีบพาตัวนำส่งโรงพยาบาลก่อน เยี่ยนอิง ปวดหัวจนคิดสิ่งใดไม่ออก นางมองหาที่หลบฝนที่ใหม่ หากยังนั่งอยู่ตรงนี้ต่อ นางได้ตายลงเพราะพิษไข้ หรือไม่ก็ต้องหนาวตาย นางค่อยๆ ประคองร่างที่บาดเจ็บ คลำทางเดินเข้าไปด้านในอย่างช้าๆ จากแสงสายฟ้าที่ผ่าลงมาเป็นระยะ ทำให้มองเห็นถ้ำที่อยู่ไม่ไกลออกไป เยี่ยนอิงกัดฟันแข็งใจอีกครั้ง นางใช้พลังที่มีทั้งหมดเร่งฝีเท้าออกเดินไปที่ถ้ำตรงหน้าโดยเร็วที่สุด “เหนื่อยเป็นบ้า” ภายในถ้ำมืดสนิท แม้แต่แสงของฟ้าผ่าก็ส่องเข้ามาไม่ถึง เยี่ยนอิงจะถอดเสื้อผ้าออกเผื่อผึ่งลม นิ้วมือของนางก็ต้องชะงักค้างอยู่กับสาบเสื้อ สายตาของนางเลื่อนลงมาที่เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ ก่อนจะเห็นว่าฝ่ามือของนางตอนนี้เล็กราวกับเด็กสาวที่เพิ่งจะเติบโต “กรี๊ดดดดดด” นางกรีดร้องออกมาสุดเสียง พร้อมทั้งถอยตัวเข้าไปจนติดผนังถ้ำ “ปะ ปะ เป็นไปได้ยังไง” นี่ไม่ใช่ตัวนางแน่นอน

มาเฟียสาวทะลุมิติมาเป็นเจ้าของร้าานผ้าไหมอันดับหนึ่ง
หลิวเสวี่ยหงผู้นำแก๊งมาเฟียสาว ที่เต็มไปด้วยความมั่นใจและความเฉียบขาด เธอประสบอุบัติเหตุรถคว่ำตายท่ามกลางสายฝน ระหว่างการถูกไล่ล่าจากศัตรูฝ่ายตรงข้าม เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาอีกครั้งกลับพบว่า ตัวเองทะลุมิติมายังยุคจีนโบราณ และอยู่ในร่างของหลิวซูอันหญิงสาววัยสิบสี่หนาว ในความทรงจำของร่างนี้ท่านย่าถูกท่านปู่หลอกแต่งงานรับเข้าจวนในฐานะอนุภรรยา แต่ความเป็นจริงแล้วท่านปู่ผู้นี้ต้องการเพียงความสามารถในการปักผ้าจากท่านย่าเท่านั้น ถึงจะมีบุตรชายให้แต่ไม่เคยได้รับ ความโปรดปราน ท่านย่าจึงสอนบิดาของหลิวซูอันปักผ้า พร้อมบอกเคล็ดลับการปักผ้าแต่ห้ามนำไปบอกท่านปู่เด็ดขาด ช่างบังเอิญยิ่งนักที่เธอได้รับมรดกเป็นโรงงานทอผ้า และโรงงานปักผ้าด้วยเครื่องจักรที่ทันสมัย “ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่าสินะ ฉันจะยุยงให้บิดาของร่างนี้แยกบ้านให้ได้ เธอจะใช้ทักษะจากโลกปัจจุบันและความรักในงานปักผ้า สร้างชื่อเสียงจนกลายเป็นเจ้าของร้านผ้าไหม ที่คนในยุคนี้ต้องการผ้าปักจากตระกูลของเธอมากที่สุด เมื่อเข็มและด้ายในมือคืออาวุธที่จะเปลี่ยนชะตาชีวิต ฉันก็จะปักทุกลวดลายลงบนผืนผ้าให้โลกใบนี้ต้องจดจำ!” ร้านผ้าไหมอันดับหนึ่งของแคว้นต้องเป็นของเธอเท่านั้น!

แม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
‘หยก’ เด็กสาวกำพร้าพ่อแม่แต่มีความสามารถพิเศษในการดูดวง ความแม่นยำในการทำนายเป็นที่เลื่องลือจนทำให้ผู้คนมากมายมาหาเธอเพื่อขอคำปรึกษา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรัก การงาน หรือชะตาชีวิต วันหนึ่ง หยกได้พบกับลูกค้าคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลมาก เขามาหาเธอด้วยความเครียดและต้องการรู้ชะตาชีวิตของตัวเอง และหยกได้ทำการดูดวงชะตาให้เขาและพบว่าเขาจะต้องเผชิญกับอันตรายที่ใหญ่หลวง ต้องทำตามคำแนะนำของเธอถึงจะผ่านไปได้ แต่เมื่อเธอบอกคำทำนายนี้เขากลับไม่พอใจและคิดว่าเธอเป็นเพียงนักต้มตุ๋น “คุณต้องทำตามที่ฉันแนะนำแล้วชีวิตของคุณจะดีกว่าเดิม” “หึ ห้ามออกจากบ้านเป็นเวลาเจ็ดวันงั้นเหรอวิธีการหลอกเด็กชัด ๆ แกมันก็แค่หมอดูเก๊ คิดว่าจะหลอกเอาเงินจากคนอย่างฉันได้เหรอนังเด็กเมื่อวานซืน หมิง! เก็บกวาดซะอย่าให้ใครรู้ว่าฉันมาที่นี่” “ครับเจ้านาย” “เฮ้อ ได้เวลาเป็นอิสระแล้วสินะหยก” “มีอะไรจะสั่งเสียมั้ยสาวน้อย” “หากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงขอชาติหน้าช่วยให้ฉันมีพ่อแม่ที่รัก ฐานะร่ำรวยนั่งกินนอนกินไม่ต้องลำบากเหมือนชาตินี้ทีเถิด สาธุ” “ปุ! ตุบ!” “โอ๊ยยยย!! ฉันไม่ได้ขอชีวิตแบบเดิมนะ อ๊ากกกกกก!!!”

เพียงเพราะข้าเป็นบุตรอนุหรือ ถึงได้รับบทร้าย
“คุณหนูผิดที่เกิดมาเป็นบุตรอนุ หากภพหน้ามีจริง คุณหนูท่านเกิดมาเป็นบุตรภรรยาเอกเถิดเจ้าค่ะ” แม่นมจินทรุดตัวคุกเข่าลงร้องไห้อยู่ข้างกายซีเยว่ไม่มี ภพหน้าไม่มีจริง ข้าผิดที่เป็นบุตรอนุเพียงเท่านี้รึ

ทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
เพราะรักทางไกลทำให้คนรักที่คบกันมาถึงห้าปี กลับแปรเปลี่ยนเมื่อเจอลูกสาวเจ้านายที่ร่ำรวย ช่วงเวลาที่ผ่านมาช่างไร้ความหมาย เธอมองคนรักเดินจากไปท่ามกลางหยาดน้ำตา 'แต่ทำไมผู้หญิงคนนั้นต้องฆ่าเธอด้วย?'

ฮูหยินแม่ทัพไม่ง่าย
สามีฟื้นความทรงจำรู้ว่าตนเองเป็นถึงแม่ทัพ เดิมกู้เฉียวจิงจะต้องกลายเป็นอนุ แต่ว่ากู้เฉียวจิงในฐานะอดีตนักฆ่าเกิดใหม่พร้อมตู้ยา ไม่ยอม แม้เป็นฮูหยินแม่ทัพไม่ใช่เรื่องง่าย ก็จะทวงคืนฐานะเมียเอกให้ดู

หวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต
“เหตุใดซื่อจื่อกับจื่อหนิงถึงไม่อยู่ที่เรือนหยางชู ทั้งสองคนหายไปที่ใดชางเซิ่งอีกคน” “เอ่อ คือว่า...”“รีบพูดอย่ามัวแต่อมพะนำ” ตุบ! “ซื่อจื่อกับแม่นางจื่อหนิงนำอาหารไปยังคุกใต้ดินเพคะ” “อะไรนะ!”

ซูเจิน นายหญิงแห่งพฤกษา
“ท่านผู้อำนวยการคะ ทางทีมสำรวจแจ้งว่าคนไม่เพียงพอที่จะเข้าไปเก็บตัวอย่างพันธุ์พืชในป่าเมืองเหอหนานค่ะ” ซูเจิน ที่ได้ยินก็หูผึ่งทันที เธอนั่งทำการอยู่ในห้องวิจัยตั้งแต่เรียนจบ ถึงตอนนี้ก็สี่ปีได้แล้ว ผู้อำนวยที่เข้ามาตรวจงานวิจัยล่าสุด ก็มองไปรอบห้อง เพื่อดูว่ามีใครต้องการเสนอตัวไปทำงานในครั้งนี้หรือไม่ แต่หลายคนที่เขามองไป ต่างหลบสายตาของเขา จะมีใครอยากออกไปเสี่ยงอันตราย เดินป่าขึ้นเขาให้เหนื่อยสู้นั่งทำงานในห้องปรับอากาศเย็นๆ ดีกว่า เมื่อไม่มีใครคิดจะเสนอตัว เขาจึงได้สอบถามหาผู้ที่สมัครใจทันที “มีใครอยากจะอาสาไปไหม” ไว้กว่าความคิด ซูเจินยกมือขึ้น “ฉันค่ะ” เพื่อนสนิทรีบดึงเสื้อของเธอเพื่อจะห้ามปราม “จะบ้าหรอ เธอไม่เคยไปสักครั้ง ไม่รู้หรือว่างานนี้เสี่ยงแค่ไหน” เสียงกระซิบของเสี่ยวชิง เอ่ยลอดไรฟันออกมา เมื่อปีที่แล้ว ที่ทีมสำรวจเดินทางเข้าไปที่ป่าเหอหนาน พื้นป่าที่ไม่อาจสำรวจได้อย่างทั่วถึง สร้างความท้าทายให้เหล่านักพฤกษศาสตร์จากทุกองค์กร แต่ไม่ว่าจะส่งเข้าไปกี่ครั้งก็ไปไม่ถึงป่าชั้นกลางเสียที แม้จะใช้เทคโนโลยีที่ล้ำหน้าเข้าช่วยเพียงได้ ก็สำรวจได้เพียงป่าชั้นนอก แถมยังพาชีวิตคนไปทิ้งอีกนับไม่ถ้วน ปีนี้ทางองค์กรของซูเจิน หยิบโครงการสำรวจป่าเหอหนานขึ้นมาใหม่ แต่กว่าจะหาทีมสำรวจได้ครบคนก็กินเวลาไปหลายเดือน ถึงตอนนี้คนก็ยังไม่พอจนต้องมาถามหาจากทีมวิจัยให้ช่วยเหลือ “คุณอยากไปจริงหรือ” เขาเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง “ค่ะ ฉันอยากลองทำงานนี้” ซูเจินยิ้มออกมา “ได้ อีกสองวัน คุณก็เตรียมตัวให้พร้อม” เมื่อมีคนเสนอตัวแล้ว ผู้อำนวยการก็ออกไปพบทีมสำรวจ เพื่อวางแผนการทำงาน ทั้งยังให้ซูเจินตามเขาไปเข้ารวมการประชุมในครั้งนี้ด้วย “เธอมันบ้าไปแล้ว” เพื่อร่วมงานต่างเดินเข้ามาหาซูเจิน แล้วตำหนิเธอที่กล้ายกมือเสนอตัว “เอาน่า ไว้กลับมาฉันจะเอาเรื่องสนุกมาเล่าให้พวกเธอฟัง” ซูเจินยิ้มหวานออกมา ก่อนที่จะเก็บของแล้วไปเข้าร่วมประชุมกับทีมสำรวจ สองวันต่อมาซูเจินก็แบกกระเป๋าเดินทางมาที่จุดนัดพบ เธอออกเดินทางด้วยรถตู้ขององค์กร พร้อมทีมสำรวจอีกเกือบยี่สิบชีวิต ยังดีที่เธอได้แบกกระเป๋าเพียงใบเดียว หากต้องแบกเต็นท์นอน อาหารด้วย คงได้เป็นภาระของคนอื่นอย่างแน่นอน ภายในป่าเหอหนาน น่ากลัวว่าที่ซูเจินคิดไว้เยอะ พอตะวันตกดิน หากไม่มีแสงไฟที่ทีมสำรวจนำมาด้วยคงจะมืดจนมองไม่เห็นอะไร เสียงแมลงทั้งสัตว์ป่าร้องตลอดทั้งคืน สร้างความหวาดกลัวให้กับคนที่ไม่เคยเข้าป่าสักครั้งอย่างเธอได้อย่างดี ยังดีที่เจ้าหน้าที่ผู้นำทางติดตามมาด้วยอีกหลายคน พวกเขาจึงได้อยู่ผลัดเปลี่ยนเวรยาม เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ป่าเข้ามาถึงตัวพวกเขา หลายวันที่อยู่ในป่า ซูเจินเก็บตัวอย่างพันธุ์ได้หลายชนิด แต่ทั้งทีม ยังเดินไม่หลุดป่าชั้นนอกเลย ยังดีที่อาหารที่เตรียมมาเพียงพอให้พวกเขาอยู่ไปได้อีกหลายวัน “เอ๊ะ” เข้าวันที่เจ็ดของการสำรวจป่า ซูเจิน เห็นดอกไม้แปลกตา ที่ขึ้นอยู่ท่ามกลางพงหญ้ารก เธอจึงเดินห่างจากกลุ่มทีมสำรวจเข้าไปดูทันที เพราะไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องอะไรได้ ระยะห่างที่อยู่ไกลจากพวกเขา หากร้องเรียกก็ยังได้ยินอยู่ เธอหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมา พร้อมทั้งจดรายละเอียดก่อนที่จะดึงต้นไม้เก็บเข้าถุงเก็บตัวอย่างที่เตรียมมา แต่เมื่อมือของซูเจินสัมผัสไปที่ดอกไม้ เธอก็ต้องตกตะลึง เหมือนมีกระแสไฟวิ่งผ่านปลายนิ้วไปจนทั่วทั้งตัว “โอ๊ยย” เสียงร้องอย่างเจ็บปวดของซูเจิน เรียกความสนใจให้คนทั้งหมดรีบวิ่งมาทางที่เธออยู่ ซูเจินเห็นเพียงแสงสีขาวที่สว่างวาบไปทั่ว แล้วภาพตรงหน้าของเธอก็ดำมืดลง

ศึกสามแคว้น ข้าจะฟาดให้เรียบ
นางต้องห้ามศึกสามแคว้นครั้งนี้ให้ได้ แต่พวกเขาไม่พูดพร่ำ เอาแต่สลับกันสอบสวนนางอย่างเร่าร้อน สุดท้ายนางจะฟาดพวกเขาให้เรียบหรือผู้นำแต่ละทัพจะหลั่งน้ำจนหมดกายก่อนกัน หลินปินอิน สาวงามล่มเมืองผู้โผล่ขึ้นกลางสนามรบของศึกสามแคว้นซึ่งกำลังต่อสู้กัน ภารกิจของนางคือทำให้ทัพของทั้งสามแคว้นหยุดการรบพุ่งกันให้ได้ นางจะทำอย่างไรเล่าด้วยอยู่ในร่างของหญิงสาวอ่อนแอไร้ทางสู้ แล้วยังปรากฎกายอย่างไร้ที่มาจนเป็นที่หวาดระแวง ผู้นำทัพทั้งสามแคว้นต่างวนเวียนสอบสวนนางทุกค่ำคืนต่อเนื่องกันถึง7วัน สุดท้ายนางจะสามารถฟาดพวกเขาให้เรียบได้จนสมดั่งใจหรือพวกเขาจะหลั่งน้ำจนหมดกายก่อนกันแน่ ติดตามอ่านได้ใน "ศึกสามแคว้น ข้าจะฟาดให้เรียบ" "ศึกลูกหนังพาเสียว เกียวสัมพันธ์" แข่งขันลูกหนังเชื่อมสัมพันธ์แคว้นหรือ ได้ พวกเราเหล่าองค์ชายองค์หญิงย่อมต้องเข้าร่วมศึกครานี้แน่ แต่เหตุใดแข่งกันไปแข่งกันมาจึงกลายเป็นเรื่องเชื่อมกายใจนอกการแข่งแล้วเล่า หรือความสัมพันธ์ระหว่างแคว้นจะเหนียวแน่นด้วยการสอดประสานเช่นนี้ อ่านเรื่องราวการเชื่อมสัมพันธ์ขององค์ชายและองค์หญิงซึ่งต่างวุ่นวายกันจนไขว้กันไปมา *นิยายเรื่องนี้มีตอนพิเศษซึ่งจะเชื่อมสองเรื่องนี้เข้าด้วยกันโดยจะลงต่อกันนะคะ หากชื่นชอบเขียนความเห็นเพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

เมื่อสายลับกลายเป็นแม่เลี้ยงสุดแซ่บ 80s
เมื่ออดีตสายลับในหน่วยข่าวกรองอย่างเธอต้องมาอยู่ในร่างผู้หญิงที่มีร่างกายเป็นตัวล่อให้ผึ้งตัวผู้มาตอมจนต้องวิ่งปวดหัวไม่เว้นวัน... ไม่เว้นแม้แต่เด็กหญิงตัวน้อยที่มองเธอเป็นฮีโร่ไปเสียแล้ว ________ ตัวอย่างเนื้อหา เสียงน้ำจากฝักบัวรินไหลในห้องน้ำ ทำให้ซูเหยารู้สึกผ่อนคลายไปบ้าง แต่ทันใดนั้น เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอลืมเอาชุดนอนเข้าไปด้วย! “เวรละ...” ซูเหยาพึมพำ ก่อนจะตะโกนออกไปนอกห้องน้ำ “คุณเว่ยเฉิง! คุณยังอยู่หรือเปล่า?” เธอทดสอบเท่านั้นในใจภาวนาว่าเขาคงไม่อยู่ในห้องแล้วทว่าสวรรค์เหมือนไม่เห็นคำภาวนาของเธอ “ยังอยู่ คุณมีอะไรหรือเปล่า?” เว่ยเฉิงตอบเสียงดังกลับมา ซูเหยาชะงักไปเล็กน้อย ไม่คิดว่าเขาจะยังอยู่ แต่ก็จำต้องยอมให้เขาช่วย “งั้นช่วยหยิบชุดนอนจากกระเป๋าให้หน่อยค่ะ ชุดนอนอยู่ช่องบน ส่วนชุดชั้นใน... เอ่อ อยู่ข้าง ๆ” เว่ยเฉิงเดินไปเปิดกระเป๋าของเธอ เขามองดูสิ่งของในนั้นก่อนจะเริ่มค้นหา มือเขาหยิบจับเสื้อผ้าผู้หญิงอย่างเคอะเขิน กระทั่งหยิบชุดชั้นในสีแดงเลือดหมูออกมาโดยไม่ทันตั้งตัว ความนุ่มลื่นของเนื้อผ้าทำให้หัวใจเขาเต้นแรงขึ้นอย่างไม่คาดคิด ใบหน้าของเขาเริ่มแดงขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเห็นชุดชั้นในในมือ ในใจเผลอคิดไปเองว่า ชุดชั้นในสีแบบนี้คือสิ่งที่อยู่ภายใต้ร่มผ้าหรือหรือนี่... ความรู้สึกแปลก ๆ ก่อตัวขึ้นเมื่อกลิ่นหอมจาง ๆ จากกระเป๋าของเธอโชยเข้ามาปะทะจมูก เขาสะบัดหัวเล็กน้อยพยายามควบคุมสติ ก่อนจะหันไปหยิบชุดนอนที่เป็นกระโปรงผ้าซาตินสีขาวมุกออกมาจากกระเป๋า มันดูเรียบและเย้ายวน ดูเหมาะกับเธออย่างมาก... “ได้แล้ว” เว่ยเฉิงพูดขณะเดินไปเคาะประตูห้องน้ำเบา ๆ “ผมวางไว้ตรงหน้าประตูนะ” “ขอบคุณมาก” ซูเหยาตอบกลับมา “ให้ตายสิ...” เขาพึมพำเบา ๆ ขณะเดินออกไปให้ห่างจากตัวต้นเรื่อง

ระบบพยากรณ์สวรรค์กับคุณแม่ลูกแฝด
เธอคืออดีตนักพยากรณ์สาวในยุคโบราณ ผู้ถูกหลอกให้ทำพิธีจนตาย กลับฟื้นมาในร่างแม่เลี้ยงเดี่ยวในยุคปัจจุบัน เธอต้องใช้ความสามารถของตนและดวงตาพยากรณ์ ไลฟ์สด ดูดวง ปราบผีและทำพิธีสารพัดเพื่อหาเงินเลี้ยงลูกแฝด

ข้ามภพมาเป็นสตรีร้ายกาจผู้ร่ำรวย
เกิดใหม่เป็นสตรีที่ร้ายกาจที่พวกชาวบ้านพากันถอยหนี เด็กร้องไห้อยู่ยังต้องหยุด ซ้ำร้ายยังต้องแต่งงานกับบุรุษที่แสนยากจน มีหรือที่นางจะยอมแพ้ต่อโชคชะตา มีระบบร้านค้าออนไลน์เสียอย่าง ชาตินี้ข้าต้องรวย!!

วาสนานี้ข้ามิอยากได้
ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ใช้นามแฝงว่า สืออี เธอถูกพาตัวมาจากสถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุเพียงเจ็ดปี เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าขององค์การใต้ดิน เพราะความสามารถของเธอ รวมถึงความเฉลียวฉลาดจากการเอาตัวรอด ทำให้เธอได้รับภารกิจเสี่ยงอันตรายอยู่เสมอ จนวันหนึ่งที่องค์กรยื่นข้อเสมอสุดพิเศษให้ หากทำภารกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเธอจะสามารถไปใช้ชีวิตตามที่เธอต้องการได้ แต่เรื่องมันจะง่ายถึงเพียงนั้นได้อย่างไร ซินหยาน แม้จะรู้ดีว่านี้เป็นภารกิจสุดท้ายก่อนที่เธอจะถูกสั่งเก็บแต่ก็รับงานมาอย่างเต็มใจ แต่ที่องค์การคิดไม่ถึงคือ ซินหยานเลือกที่จะจบชีวิตลงพร้อมกับภารกิจสุดท้ายที่สูญหายไปพร้อมกับเธอด้วย ซินหยานเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองหนาว จางซินหยาน ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก และยิ่งคุ้นมากขึ้นเมื่อชื่อของบิดามารดาของซินหยานก็คือนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอได้เคยอ่านเมื่ออยู่ภพที่แล้ว หลังจากที่จางซินหยานอายุได้สิบหกหนาว นางตกหลุมรักท่านแม่ทัพจ้าว ที่ได้รับบาดเจ็บและจางซินหยานเป็นผู้ช่วยไว้ ถ้าหากท่านแม่ทัพจ้าวมิได้มีสตรีที่ตบแต่งไปแล้วเรื่องนี้ก็คงจบอย่างสวยงาม แต่เพราะเขารับจางซินหยานไปเป็นได้เพียงอนุเท่านั้น จางซินหยานก็ยังคิดว่าถึงจะเป็นเพียงอนุนางก็ยังหวังว่าท่านแม่ทัพจะรักนางเช่นกัน แต่เปล่าเลย ในสายตาของท่านแม่ทัพมีเพียงฮูหยินเอกเท่านั้น จนตายจางซินหยานก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของท่านแม่ทัพ ซินหยานเมื่อมาอยู่ในร่างของจางซินหยานแล้วนางจะยอมให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร แต่เหมือนโชคชะตาชอบเล่นตลก เพราะเรื่องที่นางไม่อยากยุ่งเกี่ยวดันเข้าไปยุ่งเต็มๆ
