อันดับรายสัปดาห์

บัลลังก์หมอยาเซียน

ด็อกเตอร์แพทย์หญิงอัจฉริยะข้ามภพกลายเป็นพระชายาของอ๋องฉู่ เพิ่งมาถึงก็เจอผู้ที่บาดเจ็บสาหัส นางยึดถือจรรยาแพทย์ไปทำการช่วยเหลือ กลับเกือบถูกคนให้ร้ายไท่ซ่างหวง(เสด็จพ่อของฮ่องเต้)ป่วยวิกฤต นางไม่มีวิธีรักษา ถูกอ๋องอำมหิตผู้น่าเกลียดเข้าใจผิดตำหนิเอา หรือว่าเป็นคนดีมันยากนัก? ชายผู้นี้เอาแต่ใส่ร้ายป้ายสีนางไม่ว่า ที่อดไม่ได้คือเขายังกล้าแต่งชายารองทำให้นางสะอิดสะเอียนอีกอ๋องอำมหิตพูดอย่างเย็นชาว่า: "เจ้ามีดีอะไรให้ข้าแค้นเจ้า ข้าเพียงแค่เกลียดเจ้า? แค่เห็นเจ้าแวบแรกก็รู้สึกขยะแขยง"หยวนชิงหลิงใบหน้ายิ้มรับพร้อมกล่าวว่า: "ไฉนข้าไม่รังเกียจท่านอ๋องเพคะ? เพียงแค่ทุกคนล้วนเป็นสุภาพชน ไม่อยากไม่ไว้หน้าก็เท่านั้น"อ๋องอำมหิตพูดเย้ยหยันว่า: "เจ้าอย่านึกว่าตั้งท้องลูกของข้าแล้วข้าจะนับว่าเจ้าเป็นพระชายา ดื่มยาถ้วยนี้ ข้ากับเจ้าขาดกัน อย่ามาขัดขวางการแต่งงานของข้ากับคุณหนูสองตระกูลฉู่" หยวนชิงหลิงยิ่มแฉ่งพร้อมกล่าวต่อว่า: "ท่านอ๋อง นี่ชอบพูดเล่นเสียจริงเพคะ ท่านอยากแต่งก็แต่งเลยเพคะ ข้ามีลูกให้ดูแล ค่อยแต่งงานใหม่ ไม่มีใครเป็นก้างขวางคอใคร ถึงเวลานั้นมีการจัดเหล้าครบเดือน ขอเชิญท่านอ๋องมาร่วมงานด้วยเพคะ"

นิยายจีนจบแล้ว

มหายุทธ์ สะท้านภพ

15.0M·หลงเซียว-มังกรคำราม

หลัวซิว ชายหนุ่มกำพืดต่ำต้อย มีพรสวรรค์ปานกลาง กลับเกิดปรากฏการณ์ก่อรวมแหล่งกำเนิดกฏแห่งความเป็นความตายกลายเป็นของล้ำค่า จากนี้ต่อไปกายแฝงหลักธรรมการเวียนว่ายตายเกิดเทวสถานของโลกา ควบคุมวงล้อแห่งวัฏจักร กำเนิดอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ขั้นสูงสุด กลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในยุคสมัย ฐานะสูงส่งทระนงตนชั่วกัปชั่วกัลป์ ชายหนุ่มที่มีฐานะยากจนข้นแค้น ได้รับลูกแก้วความเป็นความตายซึ่งเป็นของล้ำค่าต้นตำรับเม็ดหนึ่งมา บัดนี้ไป ผู้ครอบครองพลังวิเศษอย่างเขา จักสำเร็จวรยุทธ์ทั้งหลายแหล่ เย้ยฟ้าท้าดิน จุติตำแหน่งมหาเทพจอมยุทธ์！

นิยายเทพเซียนยังไม่จบ

ขย้ำรักเลขา

707.0K·Cherr

เลขาที่ไม่ได้ทำหน้าที่แค่หน้าห้อง บางทีก็บนเตียง ระเบียง ห้องครัว ไม่น่าเบื่อดี พลช ดีน แม็กซ์เวล ครองตัวโสดมานานถึงสามสิบสามปี ทุกครั้งที่ต้องการผู้หญิงสักคนลูกน้องคนสนิทจะรีบหามาให้ แต่CEOหนุ่มที่เวลาเป็นเงินเป็นทองเบื่อที่ต้องรอคอย เขาอยากมีเลขาที่ทำหน้าที่บนเตียงได้ ต้องการเมื่อไหร่ก็แค่โยนขึ้นเตียง แล้วตักตวงให้ขาเตียงหักไปข้าง

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ซูหงซาน ย้อนมิติบุกชีวิตชนบท

1.0M·-

ซูหงซานพอลืมตาขึ้นก็เห็นตัวเองไปโผล่ในยุคสมัยโบราณ กระท่อม ลานบ้านเก่าๆผุพัง ชีวิตจนเหลืออนาถ แถมยังมีสามีร่างกำยำและบุตรชายบุตรสาวซูบซีด แต่ใครบอกนางได้บ้าง ตัวละครที่นางเป็นอยู่ทำไมต้องเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายด้วยล่ะ？พยายามเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ตน ฟื้นฟูความสัมพันธ์ระหว่างมารดาและบุตร ทำอาหาร เปิดภัตตาคาร จนร่ำรวยมีเงินทอง ใช้ชีวิตให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้นไป แต่ทำไมลูกเลี้ยชายหญิงทั้งสองกลับกลายเป็นองค์หญิงองค์ชายซะงั้นล่ะ？ก็แม้แต่สามีกำยำของนางยังกลายเป็นแม่ทัพเลย？เพียงแค่แม่ทัพคนนี้ช่างเงอะงะจริงเชียว ซูหงซานอดที่จะโกรธไม่ได้：“”หานต้าจ้วง เจ้ามันไร้ยางอาย！เจ้าหลอกข้า！”หานต้าจ้วง：“น้องนาง สวามีผู้เพรียบพร้อมเช่นนี้เจ้าก็ได้มาแล้ว ยกโทษให้ข้าเถิด ได้โปรด？”

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ชายาหมอพิษไร้รัก

3.0M·เจียเก้อจวีจื่อ

ลูกศิษย์สำนักหมอพิษคนสุดท้าย การข้ามภพคราหนึ่งกลายเป็นชายาไร้รักของอ๋องเทพสงคราม！ โดนคนรังแกดูถูกสารพัด ในท้องยังตั้งครรภ์เสียอีก？？ นางวางหนังสือหย่าไว้บรโต๊ะด้วยความโมโห：“ข้าไม่เอาด้วยแล้วโว๊ย！” นับแต่นี้ผู้คนรู้ด้วยความตื่นตระหนก หมอพิษตัวฉกาจเป็นนาง กุนซือผู้ลึกลับที่วางกลยุทธ์เป็นนาง เถ้าแก่ภัตตาคารผู้ร่ำรวยก็เป็นนางอีกเช่นกัน มีอยู่วันหนึ่ง นางเดินออกจากโรงหมอ พบชายผู้หนึ่งอยู่หน้าประตู เขายื่นมืออย่างสูงส่ง：“เมียจ๋า ข้ามาขอเจ้ากลับบ้าน”

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

เชลยรักนายมาเฟีย

64.0K·เดย์ไลลา

"อันนี้เป็นเสื้อผ้า ของใช้จำเป็น แล้วก็ถุงยาครับ" น้ำเสียงราบเรียบไม่ยินดียินร้ายเอ่ยขึ้น พลางยืนถุงกระดาษหลายใบให้ "ไม่จำเป็นค่ะ วาจะกลับแล้ว" "เกรงว่าคุณแพรวาจะต้องอยู่ที่นี่จนกว่านายจะอนุญาตนะครับ" "ได้ยังไงกัน! แบบนี้มันเรียกกักขังหน่วงเหนี่ยว" "..." "อะ...ไอ้บ้านั่น...มัน!" น้ำตาแห่งความเจ็บใจเอ่อรื้นรอบดวงตาเมื่อคิดถึงสิ่งที่โอนิกซ์กระทำกับเธอ เธอไม่มีทางยอมอยู่ใกล้เข้าอีกแน่ ตอนนี้อารมณ์เธอมันแปรปรวนสับสนไปหมด ทั้งหวาดกลัว โมโห เสียใจ ผิดหวัง และอีกสารพัด "อึก ขอร้อง ปล่อยวาไปเถอะ วาไม่รู้เรื่องจริงๆ วาบอกทุกอย่างไปแล้ว" ตอนนี้เธอใกล้สติแตกเต็มทน ไทเปคือคนเดียวที่เธอพอจะขอร้องอ้อนวอนได้บ้าง เพราะหากโอนิกซ์กลับมาคงหมดโอกาสออกไปได้แน่นอน "ผมไม่มีอำนาจตัดสินใจเรื่องนั้น" "ของวาล่ะ กระเป๋า มือถือ?" หากมีมือถือเธอยังพอโทรขอความช่วยเหลือจากคนอื่นได้ "ของนั่นไม่จำเป็นต้องใช้หรอกครับ" คำพูดของไทเปเปรียบเสมือนฟางเส้นสุดท้าย โอนิกซ์ตั้งใจกักขังเธอ ปิดกั้นไม่ให้เธอได้ติดต่อกับใคร นี่ไม่จากเธอติดคุกแม้แต่น้อย "วาไม่ใช่นักโทษนะ ไม่ได้ทำอะไรผิด! ไม่มีทางยอมติดอยู่ที่นี่แน่ แบบนี้ไม่ต่างจากลักพาตัวมาเลย สาบานถ้าออกไปได้วาจะลาออกแล้วแจ้งตำรวจมาลากคอเจ้านายคุณเข้าคุก!" อารมณ์โมโหโกรธเคืองแล่นพล่านทั่วร่าง ในเมื่อพูดกันดีๆ ไม่ได้ เธอก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าใครอีกแล้ว สีหน้าอีกฝ่ายดูเหนื่อยใจไม่น้อย ที่เห็นเธอปรี๊ดแตก โวยวายเสียงดังเช่นนี้ ไทเปถอนหายใจเบาๆ แต่ก็ไม่ได้โอนอ่อนตามหรือเห็นใจเธอสักนิด "ในเมื่อคุณแพรวาคิดว่าตัวเองไม่ผิด ก็ควรอยู่เฉยๆ แล้วทำตามที่นายบอกดีกว่า เพราะการที่คุณยังมีชีวิตอยู่แม้หลักฐานทุกอย่างจะชี้มาทางคุณ ผมถือว่านายใจดีมากแล้วครับ" "มะ...หมายความว่ายังไง" "ก็ตามที่คุณเข้าใจ นายไม่ใช่คนใจดี โดยเฉพาะกับคนที่คิดจะหักหลัง...ถ้าอยากออกไปจากที่นี่แบบมีลมหายใจ ก็อย่าทำอะไรโง่ๆ ครับ"

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ทายาทมาเฟียหวงรัก

1.0M·ณดารินทร์

ความเข้าใจผิดทำให้เขามีค่ำคืนอันเร่าร้อนกับเธอ..และเขาจะถือว่าเธอเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจก็ตาม และของที่เป็นของเขา จะไม่มีวันปล่อยให้ใครหน้าไหนได้เชยชมทั้งนั้น..อย่าฝันจะเป็นอิสระ

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

เขยไม่เอาถ่าน ผู้เป็นอมตะ

2.0M·-

เย่ฝาน หนุ่มเขยแต่งเข้าผู้ไร้ประโยชน์ แต่มาได้รับการสืบทอดคัมภีร์ไท้เก๊กและหยกชีวิตโดยบังเอิญ แต่นี้ไปชีวิตเขาก็เริ่มไม่เหมือนเดิม เขาใช้วิชาหมอเป็นฮีโร่พิทักษ์สาว ใช้วิทยายุทธต่อสู้กับศัตรู ไม่เพียงจัดการกับหมู่คนที่ดูถูกเหยียดหยามเขา ซ้ำยังได้หัวใจภรรยาตัวน้อยแสนสวยมาครอบครอง ยิ่งไปกว่านั้นยังสามารถยืนอยู่บนจุดยอดของโลก มีอำนาจเหนือกว่าทุกคน

พลิกชีวิตยังไม่จบ

พลิกชีวิตชายาไร้ค่า อ๋องเทพสงคราม อย่าคิดเหิมเกริม

1.0M·-

เซียวลิ่งเยว่ เป็นคุณหนูตระกูลเซียวที่ทั้งร้ายและโง่แห่งแคว้นเป่ยฉิน ผู้หลงใหลในตัวอ๋องอี้มาตลอด คิดแผนการต่างๆนานาๆเพื่อจะได้เป็นพระชายาของเขา แต่ดันมาตายอย่างอนาถกลางเกี้ยวเจ้าสาว เลือดเจิ่งนองไปทั่วถนน! พอลืมตาขึ้น ผู้สืบทอดหมอพิษสมัยปัจจุบันข้ามภพมา ใครๆต่างเหยียดหยามนาง รังแกนาง เยาะเย้ยนาง แม้แต่สามีของนางก็ยังอยากจะฆ่านางให้ตาย! ก็ดี ยังไงซะนางก็ไม่เคยสบกับความไม่เป็นธรรมแบบนี้ตลอด งั้นก็ให้ชื่อเสียงมันเน่าโฉ่แบบนี้ไปนั่นแหละ ผลักสามีเทพสงครามล้ม โยนหนังสือแล้วจากไปอย่างสง่า เซียวลิ่งเยว่แห่งแคว้นเป่ยฉินที่ทุกคนต่างเคารพยำเกรง ไม่เคยแพ้ให้กับสงครามใด โกรธเคืองเป็นอย่างยิ่ง:"ทหาร ต่อให้พลิกแผ่นดินก็ต้องจับตัวนางมาให้ได้!" ห้าปีต่อมา นางเปลี่ยนไปคนละคน ปกปิดตัวตนที่แท้จริงกลับเมืองหลวง พอเตรียมจะแก้แค้นที่ต้องชำระ ใครจะรู้ว่าจะไปตกอยู่ไนเงื้อมมือของอดีตสามีซะได้ วันถัดมา มีข่าวมาจากจวนอ๋อง ท่านอ๋องอี้กอดหมอนมาหน้าประตูห้องนอนพระชายาง้อนาง:"น้องนางของข้า ให้ข้าเข้าไปนอนด้วยกระไร" "ไปหาชายารองของท่านเถอะ!" อ๋องอี้หน้าถอดสี "ใครกันชายารอง?น้องจากชายาเอกของข้าแล้ว ข้าไม่เคยเข้าใกล้หญิงอื่น!"

นิยายรักยังไม่จบ

ข้าคือภรรยาแสนชังของท่านโหว

142.0K·ลออจันทร์ / เลี่ยงจิน 亮金

'ภรรยาแสนชัง' หน้าที่ของข้าคือการเป็น 'แม่พันธุ์' ที่ต้องอุ้มบุตรให้ท่านโหวผู้มีฉายา 'หมาป่าโลหิต' แต่นอกจากสามีจะไม่ชิงชังข้าแล้ว ยังคลั่งรักข้า คลั่งการสัมผัสร่างกายของข้าราวกับเสพติด! #หลงเมีย +++++ “หึ!” ม่านลี่เซียนมั่นใจว่านางไม่ได้หูฝาด นางได้ยินเสียงแค่นหัวเราะของหยางโหวขณะมองมายังนาง ราวกับว่าเขากำลังพึงพอใจเสียกระนั้น แล้วโดยที่ม่านลี่เซียนไม่ทันตั้งตัวหมาป่าโลหิตก็ปราดเข้ามาประชิดร่างบอบบางแล้วกระชากนางเข้าไปในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว “ตัวเล็กแต่แข็งแรงเช่นนี้สิถึงจะเหมาะแก่การเป็นภรรยาของข้า เพราะหากร่างกายของเจ้าแข็งแรงไม่พอเจ้าคงรองรับตัวตนของข้าไม่ไหวแน่” กระซิบให้เพียงได้ยินกันแค่สองคน ก่อนจะปล่อยร่างเล็กบอบบางออกจากอ้อมแขน ซึ่งทันทีที่ม่านลี่เซียนเป็นอิสระ นางก็ถึงกับทรุดฮวบลงไปกองกับพื้นอย่างสิ้นไร้เรี่ยวแรง ตึก! ตึก! ตึก! ราวกับหัวใจแทบกระโจนออกมาจากอก น้ำเสียงทุ้มนุ่มและอ้อมกอดแข็งแกร่งของหยางโหวทำให้นางถึงกับชาวาบไปทั้งสรรพางค์กายได้อย่างน่าประหลาดใจ ++++++++ “เจ้ากลัวสัมผัสจากบุรุษหรือ” ได้ยินคำถามนี้หญิงสาวถึงกับแทบลืมหายใจ ด้วยกลัวว่าหากเขารู้ว่านางหวาดกลัวสัมผัสจากบุรุษเพศ เขาอาจพานางไปส่งคืนสกุลม่าน แล้วขอให้ฮ่องเต้จัดหาภรรยาคนใหม่ให้ นางจะแสดงให้เขาเห็นว่านางกลัวการถูกสัมผัสไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่าอย่างไรนางต้องเป็นภรรยาของท่านโหว นางไม่มีวันยอมแพ้ ชั่วขณะนั้นดวงตาของนางเปี่ยมไปด้วยความเด็ดเดี่ยว จนหยางหย่งเหวินนึกชอบใจอยู่ไม่น้อย “ไม่เจ้าค่ะข้าเพียงแค่ตกใจเฉยๆ” “เช่นนั้นระหว่างรอพิธีวิวาห์ ข้ากับเจ้าก็ควรต้องทำความรู้จักคุ้นเคยกันและกัน...ดีหรือไม่เล่าลี่เซียน” คนตัวเล็กนิ่งอึ้งราวกับคาดไม่ถึง ด้วยไม่คิดว่าหยางโหวจะเรียกชื่อนาง นางคิดว่าเขาไม่รู้แม้แต่ชื่อแซ่ของนางด้วยซ้ำไป เพราะเขาดูไม่ได้ใส่ใจกับการคัดเลือกภรรยาที่จะกลายเป็นแม่พันธุ์ให้เขาหย่อนน้ำเชื้อลงในครรภ์เพื่อให้กำเนิดทายาทเลยสักนิด “จะ...เจ้าค่ะ” หญิงสาวตอบรับโดยไม่คิดตรึกตรองเลยแม้เสี้ยวหายใจ ด้วยกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนไปใจไม่รับนางเป็นภรรยา เพราะนางมีท่าทีกลัวการถูกสัมผัสตัวอย่างเห็นได้ชัดเจน “อ๊ะ...” คนตัวเล็กถึงกับอุทานเสียงสูงเมื่อจู่ๆ เขาก็อุ้มนางขึ้นนั่งบนตักอย่างหน้าตาเฉย ตึก! ตึก! ตึก! หะ...หัวใจ! หัวใจเต้นแรงเกินไปแล้ว! หญิงสาวเผลอยกมือขึ้นกุมที่อกซ้าย ด้วยไม่เคยนั่งตักบุรุษมาก่อน ชาติก่อนแม้มีสามีแต่ก็ไม่เคยใกล้ชิดสนิทสนม นางทำเพียงหน้าที่บำเรอกามราวกับเป็นสิ่งของไร้ชีวิตไร้หัวใจ ดังนั้นการนั่งบนตักบุรุษจึงเป็นสิ่งที่นางแทบจะตั้งรับไม่ทัน ‘ขะ...เขาจะได้ยินเสียงหัวใจข้าหรือเปล่านะ!’ นางไม่กล้าลุกออกจากตัก อีกทั้งยังรู้สึกราวกับตัวเองตัวเล็กลงกว่าหลายส่วน ดั่งว่านางจมหายลงไปในอ้อมแขนของเขาเสียกระนั้น ละ...แล้วแผ่นอกแข็งแกร่งที่แผ่นหลังของนางแนบชิด กะ...ก็ ก็...ทำให้นางใจสั่นจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว ++++++++ “เป็นของข้านะ” “เจ้าค่ะข้าจะเป็นของท่านพี่” หญิงสาวยินยอมด้วยความเต็มใจที่จะเป็นของเขา ร่างกายของนางทุกสัดส่วนกำลังเรียกหาสัมผัสจากเขา ความกระสันซ่านสะท้านไปทั้งสรรพางค์กายจนนางไม่อาจควบคุมได้เลย นางไม่เคยรู้สึกต้องการบุรุษมากถึงเพียงนี้มาก่อน สัมผัสที่เขามอบให้ทำให้นางแทบไม่เป็นตัวเอง “ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้ข้าได้มาพบกับเจ้า” ชายหนุ่มพึมพำแผ่วเบาราวกับพูดกับตัวเอง แต่เพราะริมฝีปากของเขายังคงวนเวียนอยู่บริเวณหัวไหล่ หญิงสาวจึงได้ยินถ้อยคำนั้นอย่างแจ่มชัด การมีค่ากับใครสักคน การมีตัวตนกับใครสักคน การถูกทะนุถนอมโดยใครสักคน มันทำให้รู้สึกดีได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ ราวกับมีแสงอันอบอุ่นอาบไล้ลงมาที่หัวใจ มันชุ่มชื่นและตื้อตันจนไม่อาจสรรหาคำสวยงามใดๆ มาบรรยายได้ เรียวปากร้อนซุกไซ้ไปตามลำคอระหง จมูกโด่งกดแรงๆ ฝังลงไปบนเนื้อนุ่มก่อนจะสูดกลิ่นหอมหวานจากกายสาว จากนั้นจึงใช้ฟันงับเบาๆ สลับกับขบเม้มด้วยเรียวปาก ทำให้ขนอ่อนบริเวณต้นคอของม่านลี่เซียนถึงกับลุกชัน สะเทิ้นสะท้านจนเผลอส่งเสียงครวญครางออกมาแผ่วเบา

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

สวี่อู๋โจว เขยนักต่อสู้ ยอดพลังทลายแดน

15.0K·-

สวี่อู๋โจวทะลุมิติแล้ว เขาที่ตื่นตระหนกพบว่าตัวเองกลายเป็นเขยแต่งเข้า ไม่เพียงเป็นตัวขยะไร้ค่า ซ้ำยังนอนบนเตียงเพื่อนรักเจ้าสาวในคืนวันแต่งงานอีก กินข้าวสักมื้อก็ดันเข้าผิดไปในซ่องโสเภณี ภรรยาผู้เย็นชาผิดหวังกับตัวเขาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง พ่อตาให้เขาไปโรงบู๊ของตระกูลแบบส่งๆ ให้เขาไปตายเอาดาบหน้า แต่เพราะเขาทะลุมิติมา ได้รับถ้วยเวียนว่ายตายเกิดผุพังที่ต้องอาศัยกลืนกินสรรพสิ่งถึงจะซ่อมแซมมันได้ และทุกครั้งที่ซ่อมแซมมันได้ทีละจุดก็จะสะท้อนกลับถึงพลังของเขา กลืนกินเหล็กหนึ่งชิ้น ก็จะได้รับพลังมหาศาล กลืนกินเงินหนึ่งชิ้น ระดับแดนเพิ่มขึ้นหนึ่งขั้น กลืนกินทองหนึ่งชิ้น ทักษะการรบมีผลการฝึกฝนได้ถึงขั้นสำเร็จใหญ่ ......ครั้นจึง สวี่อู๋โจวเปิดฉากชีวิตเสเพลไร้ผูกมัดของเขา

นิยายศิลปะการต่อสู้ยังไม่จบ

เขาหลินหมิง ทุกอย่างในอนาคตต่างอยู่ในกำมือ!

26.0K·-

ในระหว่างทางไปหย่า หลินหมิงพบว่าตัวเองใช้ชีวิตได้เชี่ยมาก! เขาไม่มีความสามารถพอที่จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาในการหย่าได้ แต่เขาดันได้รับพลังพิเศษในการคาดการณ์อนาคตได้! ราคาของขึ้น การเปลี่ยนแปลงทำเลที่ดินตึกรามบ้านเรือนการขึ้นลงของเทรดหุ้น แนวโน้มระหว่างประเทศ......ต่างอยู่ในกำมือเขาได้ทั้งนั้น!หลายปีต่อมา มีนักข่าวสัมภาษณ์หลินหมิง:”ตอนนี้คุณรวยถึงระดับประเทศ อยากทำอะไรที่สุด?” หลินหมิงยิ้ม:”ผมแค่อยากดีกับภรรยาและลูกให้มากกว่านี้......และมากกว่าเดิม”

นิยายปัจจุบันยังไม่จบ

ไป๋อวี้เจียวทะลุมิติพร้อมแหวนหยกพันปี

105.0K·Primพริมโรส

พันเอกหญิงไป๋อวี้เจียวแพทย์ผู้คิดค้นยาอายุวัฒนะถูกหักหลังและสิ้นชีพถูกแหวนปริศนาพาเธอทะลุมิติมาเกิดใหม่เป็นเด็กหญิงวัย4ขวบแห่งตระกูลขุนนางต้องโทษแหวนวงนั้นคือแหวนมิติที่บอกว่าเธอคือผู้ถือคนที100ของมัน เรื่องย่อ พันเอกหญิงไป๋อวี้เจียวแพทย์อัจฉริยะแห่งศตวรรษที่ 25 ผู้คิดค้นยาอายุวัฒนะที่สามารถยืดอายุมนุษย์ได้กว่าสองร้อยปี ความสามารถอันเป็นเลิศทั้งด้านการแพทย์การวางกลยุทธ์และความจำที่ไม่มีวันลืมทำให้เธอเป็นที่ยกย่องและอิจฉาไปพร้อมกัน ทว่าความสำเร็จกลับนำพาอันตรายมาสู่เธอเมื่อองค์กรลับหมายแย่งชิงผลงานเธอถูกหักหลังและถูกไล่ล่าจนมาจบลงที่สุสานร้าง… ในห้วงสุดท้ายของชีวิตเธอเอื้อมมือไปคว้าแหวนหยกแตกร้าวที่ถูกทิ้งไว้แถวนั้น โดยไม่รู้เลยว่ามันจะเปลี่ยนโชคชะตาของเธอไปตลอดกาล เมื่อแหวนหยกดูดกลืนเลือดของเธอราวกับมันกระหายมานับพันๆปี ฉับพลันรอยแตกร้าวก็เลือนหายประกายแสงลึกลับแผ่ซ่านออกมาแหวนหลอมรวมเข้ากับร่างของเธอก่อนที่สติของเธอจะดับวูบไปพร้อมกับวิญญาณที่ปลิดปลิว ทว่าความตายไม่ได้หมายถึงจุดสิ้นสุดเธอลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของไป๋อวี้เจียวเด็กหญิงวัย 4 ขวบในโลกโบราณที่เสียชีวิตเพราะอาการเจ็บป่วย เธอมาพร้อมกับแหวนหยกที่ได้กลายเป็นรอยสักรูปแหวนบนนิ้วของเธอ เมื่อความทรงจำกลับมาทำให้ทราบว่าเธอคือบุตรสาวคนสุดท้องของไป๋หรงเฉินอดีตเสนาบดีผู้ซื่อสัตย์แห่งแคว้น แคว้นไท่หยวน ผู้เคยช่วยชีวิตฮ่องเต้หลงเซิ่งหยวนจากการลอบสังหาร ทว่ากลับถูกใส่ร้ายว่าคิดก่อกบฏจนต้องโทษประหาร 9ชั่วโคตร แต่ด้วยป้ายทองเว้นโทษตายที่ฮ่องเต้หลงเซิ่งหยวนเคยให้ไว้ ทำให้ครอบครัวของไป๋หรงเฉินถูกเนรเทศออกจากเมืองหลวงกว่า 3,000 ลี้ ตระกูลไป๋กว่า 30 ชีวิตต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากการเดินทางอันแสนยาวไกลและยากลำบาก เพื่อไปให้ถึงหมู่บ้านชายแดนที่เป็นรอยต่อกับแคว้นที่เป็นศัตรูที่เต็มไปด้วยภัยสงคราม แม้ร่างกายจะเป็นเด็กน้อย แต่จิตวิญญาณของเธอยังคงเป็นแพทย์อัจฉริยะจากอนาคต เธอตัดสินใจใช้ความรู้ทั้งหมดที่มีเพื่อช่วยเหลือครอบครัว และสืบหาความจริงเบื้องหลังการใส่ร้ายป้ายสีของตระกูลไป๋ว่าผู้ใดกันแน่ที่ต้องการทำลายล้างตระกูลไป๋ของนาง ระหว่างการเดินทางที่แสนยากลำบาก แต่แล้วเธอกลับค้นพบเรื่องที่น่าตกตะลึงแหวนหยกที่ได้กลายเป็นรอยสักบนนิ้วนั้น ไม่ใช่แค่แหวนธรรมดาแต่มันคือ แหวนมิติที่มีอายุหลายพันปี!และมีเจ้าของมาแล้วถึง 99 คน ทุกคนที่เคยเป็นเจ้าของแหวน ต่างสะสมทรัพย์สมบัติและของล้ำค่าเอาไว้ภายในแหวนมิตินี้จนล้นพ้นไม่ว่าจะเป็น ? เนื้อสัตว์อสูรในตำนาน ที่คงความสดใหม่ไม่เน่าเสีย ?อาวุธเทพและอุปกรณ์สงครามมากมาย ?น้ำพุวิญญาณ: น้ำทิพย์ที่สามารถฟื้นฟูพลังที่สามารถใช้ได้ทั้งคนและพืชผัก ?ตำราหมื่นพิษ /ตำราการแพทย์บรรพกาล:ที่รวมสูตรพิษและการรักษาจากทั่วทุกมุมโลก ?พืชผักวิญญาณ ที่ช่วยฟื้นฟูกำลังภายในและร่างกาย ?ตำราวรยุทธ์และคัมภีร์วิเศษ/คัมภีร์สะกดวิญญาณที่โลกภายนอกไม่มีใครเคยเห็น ?เงินตำลึงทอง ตำลึงเงิน ทองคำ หยก เพชร อัญมณี สมบัติล้ำค่ากองเป็นภูเขา ?เสื้อผ้า เครื่องประดับ และของใช้หรูหรา ผ้าไหม ของทุกยุคสมัย ?ยันต์ค่ายกลพลังฟ้า: ค่ายกลสำเร็จรูปที่ใช้ป้องกันศัตรูหรือซ่อนตัว ?อาหารและเสบียงมากมายที่สามารถเลี้ยงกองทัพนับแสนนับล้านได้โดยที่ไม่มีวันหมด ท่ามกลางสมบัติที่สะสมมานับพันๆปี ไป๋อวี้เจียวไม่เพียงแต่ได้รับมรดกทั้งหมดจากอดีตเจ้าของแหวนทั้ง 99 คน แต่เธอยังเป็นผู้ครอบครองคนที่ 100ซึ่งเป็นตัวเลขที่อาจมีความหมายพิเศษบางอย่างต่อแหวน มันจะกลายเป็นพรหรือคำสาปกันแน่? และเธอจะใช้ทรัพย์สมบัตินี้เพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตระกูลไป๋ และพลิกชะตาของตัวเองได้หรือไม่? มาติดตามเอาใจช่วยผู้พันสาวคนนี้กันเถอะค่ะ ด้วยรัก จาก Primพริมโรส

นิยายจีนโบราณยังไม่จบ

ซูเหมยฮวาชายาอ๋องปีศาจ

56.0K·weiwei

ซูเหมยฮวาหญิงสาวจากยุคปัจจุบันข้ามภพมาอาศัยอยู่ในร่างของบุตรสาวคนโตจวนเฉินเสี้ยงในยุคสมัยโบราณ ที่ถูกองค์รัชทายาทถอนหมั้นและฮ่องเต้ยังมีไมตรีมอบพระราชโองการหมั้นหมายให้นางอีกครั้ง ครานี้เป็นการหมั้นหมายระหว่างนางกับเหวินอ๋อง ตงฟางเหวินเหย้า พระอนุชาคนเล็กของพระองค์ซึ่งข่าวลือด้านนอก ต่างเล่าลือว่าพระองค์นั้นเป็นอ๋องพิการก็จริงแต่ความร้ายกาจนั้นก็ราวกับปีศาจ การใช้ชีวิตในยุคสมัยที่ไม่คุ้นชินของซูเหมยฮวากับการต่อสู้กับแม่เลี้ยงที่ชั่วร้าย น้องสาวต่างมารดาจอมเจ้าเล่ห์และบิดาที่ลำเอียงเป็นอะไรที่นางไม่คิดว่ามันช่างน้ำเน่าเสียยิ่งกว่าละครในทีวีเสียจริง ไหนจะอ๋องผู้นั้นอีกชีวิตใหม่นี้ นางจะได้พบกับความสงบสุขบ้างไหม?... "ฮวาฮวาข้าฆ่าได้ทุกคนในใต้หล้านี้เพื่อเจ้า ฮวาฮวาข้าจะตัดลิ้นสตรีผู้นั้นเป็นของขวัญครบรอบให้กับเจ้าดีหรือไม่? ฮวาฮวาคนที่ล่วงเกินเจ้าในวันนั้นข้าตัดมือมันแล้วดีหรือไม่?..."

นิยายจีนโบราณยังไม่จบ

เกิดใหม่ เป็นผู้ช่วยมารดาผู้อาภัพ

733·ซีไซต์

เพื่อช่วยให้บิดามารดาฝ่าด่านเคราะห์สำเร็จ ภารกิจของเพ่ยเพ่ยน้อยคือช่วยให้มารดา บิดา สำหวังในความรัก "ท่านพ่อ ท่านแม่ยีบยักกันเฉียที เพ่ยเพ่ยอยากกลับสวรรค์แย้วนะ!" เอาใจช่วย เซียวเพ่ยเพ่ยน้อยให้พาพ่อแม่กลับสวรรค์ได้สำเร็จไปด้วยกันค่ะ เมื่อเทพสงคราม เซียวเหยียนหลง แห่งเผ่าสวรรค์ ต้องโทษสวรรค์ฐานลอบแต่งงานกับ ซูเหม่ย ธิดาแห่งเผ่ามังกรที่มีกฎห้ามรักนอกเผ่า ทั้งสองจึงต้องลงมาเผชิญด่านเคราะห์บนโลกมนุษย์! ทว่าเรื่องกลับยุ่งเหยิงขึ้นอีก เมื่อเทพธิดาน้อยสุดแสบ เซียวเพ่ยเพ่ย ลอบหนีลงจากสวรรค์ เพื่อตามหาบิดามารดาบนโลกมนุษย์จนถูกจับได้ งานนี้เง็กเซียนฮ่องเต้จึงออกคำสั่งสุดหิน "เจ้าต้องทำให้บิดามารดาฝ่าด่านเคราะห์สำเร็จภายในชาตินี้เท่านั้น หากล้มเหลว เจ้าจะต้องเวียนว่ายตายเกิดไปอีกแสนนาน!" ภารกิจใหญ่หลวงขนาดนี้ เพ่ยเพ่ยไม่กลัวเลยสักนิด เพราะนางมีตัวช่วยเป็นสหายคู่ใจ เจ้าหมาน้อยเสี่ยวไป๋ และหัวใจดวงเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยความรักสุดแสนซุกซน! เรื่องราวสุดอบอุ่นที่จะทำให้คุณยิ้มไปกับความรักน่ารักของครอบครัวเทพเซียน ปมเบาๆ อ่านเพลิน สนุกผ่อนคลาย ไม่เครียด มีเจ้าหมาน้อยแสนซนสุดน่ารักให้ตกหลุมรักตลอดเรื่อง สายฟิน สายสุขนิยม ชอบนิยายที่อ่านแล้วใจฟู ต้องไม่พลาด! เรื่องนี้ปมไม่หนักนะคะ เบา ๆ ค่ะ ขอบคุณค่ะ ซีไซต์นักเขียน

นิยายเทพเซียนจบแล้ว

ต้องทำเช่นไร ให้พวกท่านลุ่มหลง

1.0K·ซีไซต์

(3P) เรื่องย่อ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณ รักสำหรับผู้ใหญ เน้นฉาก NC พล็อตเบามากมีบทบนเตียงตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป โปรดใช้พิจารณาในการอ่านค่ะ เมื่อน้องชายต้องกลายเป็นฮ่องเต้น้อยตั้งแต่อายุเพียงสี่ขวบ องค์หญิงใหญ่รั่วเสียนจึงต้องช่วยปกป้องฝ่าบาทน้อยเพื่อรักษาอำนาจเอาไว้ ด้วยการใช้ความงามหลอกล่อสองฝาแฝดผู้มากอิทธิพลแห่งวังหลวงให้ลุ่มหลง!

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

บทนางรองไร้ตัวตนในนิยาย ข้าไม่ได้ต้องการเสียหน่อย!

11.0K·หย่งเอ๋อร์

จากเดิมตั้งใจใช้ชีวิตคู่ไปอย่างไม่มีแบบแผนเพื่อรอวันหย่า ทุกอย่างกลับผิดคาดไปเสียได้ ไยเขาชอบยุแหย่ เห็นนางโกรธ เขายิ่งชอบ เห็นนางหนี เขายิ่งแกล้ง ก็แค่นางรองไร้ตัวตนในนิยาย เขาจะมาสนใจอะไรนักหนากัน!

เกิดใหม่ในนิยายจบแล้ว

เล่ห์รักบุปผาซ่อนพิษ

11.0K·มายุมายูมายา

ชาติก่อนเป็นสายลับเพราะเลือกไม่ได้ ได้เกิดใหม่เป็นคุณหนูแสนสบาย แต่ไหงนางเริ่มรู้สึกว่าการเป็นคุณหนูก็ไม่ง่ายเสียแล้ว ทั้งถูกปองร้าย และการหมั้นหมายที่ไม่ต้องการอีก เอ ว่าแต่เขาเข้ามายุ่งกับนางทำไมหนอ คำโปรย สายลับมือหนึ่งอย่างเธอ!! ตายละเกิดใหม่ทั้งที ทำไมต้องมาเกิดในร่างคุณหนูตระกูลใหญ่ผู้อ่อนเเอขี้โรคเช่นนี้! เท่านั้นไม่พอความจำเจ้าของร่างเดิมช่างเลือนราง เเถมยังถูกลักพาตัวมา? บ้านตัวเองอยู่ไหน? ใครก็ได้ช่วยบอกที!!! แต่ด้วยทักษะตีเนียนการันตีด้วยอันดับหนึ่งขององค์กรสายลับนานาชาติ บอกเลยต่อให้ต้องเป็นคนใช้? จอมยุทธ? หรือเเม้กระทั่งขอทาน? ไป๋ซูเมิ่งคนนี้ก็ไม่เคยเกี่ยง!!! เเต่เอ...คงไม่ถึงขนาดต้องเอาตัวเข้าเเลกเพื่อความอยู่รอดหรอกกระมัง

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

เกิดใหม่ทั้งทีกลายเป็นสตรีบ้านป่า

32.0K·JustMoonLight

ได้เกิดใหม่อีกครั้งในโลกที่นางไม่รู้จัก มีความสามารถพิเศษติดตัว มีครอบครัวใหม่ที่อบอุ่น แต่ตัวนางกลับถูกพาหลบหนีไปอยู่ในป่า

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

อุ้มรักจอมบงการ +บ่วงรักเมียขัดดอก+บ่วงรักเมียเก่า

1.0K·ณิการ์

อุ้มรักจอมบงการ ประธานจอมบงการ หรือ "แสบ" เขาเฝ้ารอคอยมา 3 ปี ในที่สุดภรรยาแต่งก็กลับมาสักที และเขาจะไม่ปล่อยเธอจากไปไหนอีกแล้ว เขาจึงผูกรั้ง "หญิง" ด้วย "ลูก" ของเขา ยังไงซะเธอก็หนีไปไหนไม่รอดหากว่า "อุ้มท้องลูก" ของเขา ++++++ "ออกไปให้พ้น!" "จะไล่พี่ไปไหนหญิง" "ไปไหนก็ไป ไม่ต้องมาให้เห็นหน้า ไป!" หญิงตกใจกับเลือดที่ไหลอาบตาของแสบ แต่ก็ไม่สนใจว่าเขาจะเจ็บปวด ตอนนี้เธอโกรธและเกลียดจอมบงการตรงหน้านัก "อ่า...พี่เจ็บอยู่นะหญิง ดูสิ คิ้วพี่แตก" "มันไม่ตายหรอกค่ะ ออกไป! คนเลว!" "ไม่ไป!" "งั้นฉันจะไปเอง ฉันจะกลับบ้าน" "ชูว์! หยุดๆ ไม่ต้องๆ พี่ไปเองทูนหัว พี่ออกไปเอง แต่ขออาบน้ำแต่งตัวก่อนได้ไหม และทำแผลให้หน่อยสิ วันนี้พี่มีประชุมนะ" "มือไม่ได้ขาดนี่คะ ทำเองสิ สิบนาทีค่ะ ให้เวลาสิบนาที ถ้ายังไม่เสร็จ ฉันจะเป็นคนไปเอง" "ได้ๆ ผัวจะรีบอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้" ++++++ บ่วงรักเมียเก่า หลังจาก "หย่า" กัน "ข้าวฟ่าง" ก็ไม่สนใจ "เตชน์" แต่เขาก็พยายามติดต่อหาเธอตลอดหลังจากแยกทางกัน จนกระทั่งเธอกลับมาจากต่างประเทศ เขาเห็นเธอ "อุ้มท้อง" และก็มั่นใจโดยไม่สงสัยว่า "เด็ก" คือลูกใคร ++++++ "พี่เตชน์อย่าทำเหมือนเด็กพูดไม่รู้เรื่องได้ไหมคะ เราเลิกกันแล้ว เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว ถ้าจะเกี่ยวข้องก็มีแต่เรื่องลูกเท่านั้น" "ถ้าพี่จะบอกว่าเรื่องระหว่างเรายังเหมือนเดิม ข้าวยังเป็นเมียพี่ ตอนนี้พี่ก็ไม่มีใคร และตอนนี้พี่ก็พร้อมจะดูแลข้าวกับลูกมาก" "เพราะพี่ยังไม่เจอคนที่ใช่ยังไงคะ พอเลิกกับเธอคนนั้นแล้วเลยเหงาเลยคิดจะกลับมากินน้ำพริกถ้วยเก่าอย่างข้าว ฝันไปเถอะค่ะ ข้าวไม่ใช่ของเล่นแก้เหงาและชั่วคราวของพี่เตชน์" "ถ้าน้ำพริกถ้วยเก่ามันเด็ดมันแซ่บ พี่ก็อยากกินมันทั้งชีวิต" เขาพูดแล้วดึงมือของเธอขึ้นมาวางทาบทับอกตนเอง "ปล่อยนะพี่เตชน์" เธอดึงมือออกจากมือใหญ่ แต่เขากลับจับกำแน่นดึงรั้งไว้ไม่ยอมให้เธอดึงออก "ทำไมต้องหวงเนื้อหวงตัวกับพี่ด้วย พี่ไม่ใช่คนอื่น พี่เป็นผัวของข้าวนะ" "ผัวเก่าค่ะ อย่าลืมนะคะว่าเราหย่ากันห้าเดือนแล้ว" ------------- บ่วงรักเมียขัดดอก "แสนดี" ไม่มีอะไรน่าสมเพชเท่านี้อีกแล้ว เกิดมาครั้งเดียวตายครั้งเดียว เธอก็อยากมีชีวิตดีๆ เหมือนคนอื่นเขามั้ง แต่ทำไมชีวิตเธอถึงตกต่ำเพียงนี้ ทีคนอื่นกับดีเอาดีเอา แต่พอมองกลับมาที่ชีวิตตัวเองตอนนี้แล้วยกมือปาดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้ม พ่อจากไปตั้งแต่เธอยังเด็ก ปล่อยให้อยู่กับแม่เลี้ยงใจยักษ์ใจมารกับน้องสาว อยู่ในบ้านสถานะของเธอไม่ต่างจากคนรับใช้ของแม่เลี้ยงกับน้องสาว ตอนนี้เธอถูกแม่เลี้ยงส่งมาทำงานใช้หนี้เสี่ยเงินกู้ใจโฉดอย่าง "จ้าง" +++++++ "ขอบคุณนะคะคุณจ้างที่เมตตาหนู" เธอลุกขึ้นยกมือไหว้ขอบคุณ "อย่าเพิ่งขอบคุณ เดี๋ยวจะเสียใจทีหลัง" จ้างเอ่ยทิ้งคำไว้ให้สาวน้อยสงสัยก่อนจะเดินล้วงกระเป๋ากางเกงเดินนำหน้าคนตัวเล็กออกไปจากห้องทำงานของตน แสนดีเดินหอบหิ้วกระเป๋าเดินทางตามเจ้าบ้านไปยังห้องพักของตัวเอง ตอนแรกคิดว่าเขาจะพาไปห้องพักชั้นล่าง แต่เปล่า เขาพาเดินขึ้นบันไดมายังชั้นสอง "เนี่ยห้องพักของเธอแสนดี ส่วนห้องฉันอยู่ตรงนี้ ขาดเหลืออะไรเคาะห้องเรียกได้" จ้างบอกเด็กสาวเมื่อเดินมาถึงหน้าห้องพักที่ให้น้านวลเตรียมไว้ให้ตอนอ่ำออกไป ซึ่งเป็นห้องที่ติดกับห้องนอนของตน "ให้หนูพักห้องนี้เหรอคะ แต่หนูมาทำงานขัดดอกนะคะ" "ใช่ งานขัดดอกนั่นแหละ" ---------------- เมียเก็บคนทราม "ตื่นได้แล้ว" เขาเขย่าหัวไหล่เนียนคนข้างๆ ให้ตื่น อือ! ด้วยความอ่อนเพลียและเป็นครั้งแรกด้วยจึงทำให้เธอเพลียหลับทันทีหลังจากเสร็จบทเพลงสวาท "เธอควรตื่นแต่งตัวออกไปจากห้องฉันได้แล้ว เดี๋ยวไม่นานไอ้แสงจะกลับมา" อาชาเขย่าหัวไหล่เล็กแรงขึ้นพร้อมกับบอก พลอยปภัสลืมตาทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น หล่อนตื่นเต็มตาแล้วรีบลุกลงจากเตียงหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ให้เรียบร้อย "ห้าโมงเย็นแล้วเหรอคะ น้าชื่นคงตามหาพลอยแล้ว" เธอเอ่ยร้อนรน "เรื่องวันนี้" "พลอยจะไม่บอกใครค่ะ" "อือ...ถ้าใครรู้เรื่องนี้ เธอเจอดีแน่" เขาไม่ได้ขู่ แต่เขาจะจัดการจริงๆ แต่จัดการในแบบของเขา +++++++ "คนข้างนอกมองฉันด้วยสายตาแบบนี้ แล้วเธอยังจะมองฉันด้วยสายตาสมเพชอีกเหรอ" คำพูดของเขาทำให้เธอก้มมองเท้าตัวเองทันที "ฉันเกลียดทุกคนที่มองฉันด้วยความสมเพช ทำไมเธอต้องมองฉันแบบคนพวกนั้นด้วยพลอย" อาชาถามเสียงเข้มห้วนพร้อมมือกดบังคับรถเข็นที่ตนนั่งเข้าไปหาคนตัวเล็กที่ยืนก้มหน้ามองเท้าตนอยู่ "พะพลอยขอโทษค่ะคุณอาชา" "อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนี้อีก บอกกี่ครั้งแล้วว่าฉันไม่ชอบ เข้าใจไหม ไม่ต้องมาสงสารฉัน ฉันพิการแต่ใช่ว่าจะตลอดไป ไม่ได้ยินที่หมอบอกรึไงว่าฉันจะหาย" ใช่ แต่หมอบอกแค่ห้าสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่การผ่าตัดรอบนี้จะสำเร็จ **********

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว