นิยาย
Return รักครั้งนี้ขอมัดใจยัยตัวแสบ
“สวัสดีค่ะคุณมาโคเวล ไม่คิดเลยนะคะว่าจะเป็นคุณ” “หึ สวัสดีครับ ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งครับอลิซ"
เพื่อนนอน
เพราะความเหงา ความเศร้าที่กัดกินหัวใจ ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งคิดทำอะไรบ้าๆ มันคือความท้าทายที่สุดในชีวิตของเธอ ความสัมพันธ์ทางกายที่มีข้อจำกัดแค่ เพื่อนนอน จึงเริ่มขึ้น
เดิมพันรักคว้าหัวใจนายวายร้าย
"นี่ยั่วกันใช่ไหม" "ใครยั่ว นี่ปล่อยนะ" "ช่วยหน่อย นะริน ช่วยแฟนหน่อยนะครับ" ถึงเวลาผมอ้อนบ้าง คือผมทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ถ้าไม่ได้สักอย่างผมคงลงแดงตาย "ช่วยยังไง ฉันไม่ทำหรอกนะ" นั่นไง เธอรู้ทันผมไปซะหมด
สวาทรัก
“ไม่เอาอะไรทั้งนั้นฉันจะไป” “นี่คุณปล่อยฉันนะ ทำบ้าอะไร”แรงกระชากจากด้านหลังทำให้เธอโวยขึ้น “คุณไม่สนใจผมงั้นเหรอ"เสียงทุ่มกระซิบที่ข้างหู "ไม่" "แต่ร่างกายคุณสน"
ยัยเฉิ่มแสนเชยมัดใจนายหล่อร้าย
"พี่ขอโทษนะ รอบนี้พี่ขอก่อน พี่ไม่ไหวแล้ว รอบหน้าจะแก้ตัวให้" เขาพูดเสร็จก็สะบัดผ้าขนหนูออกจากเอวสอบทันที ฉันจึงมองเห็นเจสันน้อยของเขา มันทำให้ฉันตาโตขึ้นทันที เพราะมันกำลังชี้หน้าฉันอยู่
กระชากรักคุณชายเย็นชา
"เอาตอนมีสติ จะได้จำว่าใครเป็นผัว จะได้ไม่คิดไปไหนอีก" "อ๊าย เฮียหยุดนะ หนูดียังไม่มีผัว" "อ๊าส์ เฮีย ซี๊ดดด เสียวอย่าทำอย่างนั้น"ฉันแหงนหน้าร้องครางออกมาด้วยเสียงแหบพร่าและโรยแรง เฮีย
พราวฟ้า
ความรักที่เธอทุ่มเทให้เขาทั้งกายและใจ เขากลับผลักไส ร้ายกาจกับเธอสารพัด ทำทุกทางเพื่อให้เธอออกไปจากชีวิต ความรักมันเกิดขึ้นได้กี่ครั้งกัน โปรดส่งคนที่มอบความรักความอบอุ่นมาให้เธอที
รักตรงสเปค
มาตราฐานผู้ชายของเธอสูง แต่เขาก็เข้ามาสั่นไหวหัวใจของเธอให้เต้นแรงได้ ก็หน้าตาเขาเหมือนไอดอลของเธอขนาดนั้น ตรงสเปคขนาดนี้ แถมยังเข้าอกเข้าใจ น่ารักมุ้งมิ้ง ไม่ลองก็ไม่รู้ใช่ไหม
ยัยตัวร้ายยั่วสวาทกับนายมาเฟียขี้เก๊ก
“หยาบคาย ปล่อยนะ จะทำอะไร”เสียงโวยวายจากคนตัวเล็กดังขึ้นเมื่อผู้ชายร้ายกาจอย่างพอลจับเธอขึ้นมานั่งบนตักอย่างง่ายดาย แล้วเธอยังไม่มีแรงจะขัดขืนอีกต่างหากส่วนหนึ่งก็มาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป
หลงรัก
"ถ้าไม่รู้จักฉันดี ก็อย่าตัดสินเพียงเพราะคนอื่นพูด" **ฟินระดับ 10 หื่นระดับ 100 รับรองไม่ผิดหวัง เชิญอ่านเลยจ้า**
BAD BOY ละลายใจยัยรุ่นพี่
ไม่ชอบเด็ก" เขาจะทำให้เธอเปลี่ยนคำพูดให้ได้
นางบำเรอเติมใจ
“ฉันไม่ชอบคนที่ไม่เป็นงาน” แกริคพูดย้ำแล้วก็หลับตาเอนหลังพิงโซฟา ตอนนี้เขาอยากปลดปล่อย เพราะอัดอั้นมาตั้งแต่เมื่อคืนพิรุณรักตาหลุกหลิกมองคนที่หลับตาอยู่ นึกถึงหนังที่ตัวเองดูและคำแนะนำของเพื่อน เธอไม่ควรทำให้เขารำคาญปลายฝนเธอค่อยๆ ขยับขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งไม่กล้าจะเทน้ำหนักลงไปทั้งตัวกลัวว่าเขาจะหนัก แต่คนที่หลับตาอยู่ก็จับเธอกดลงบนตักเขาทั้งตัว ทำให้เธอผวาจับบ่าเขาไว้เพราะกลัวตก“เริ่มเลย” แกริคสั่งทั้งที่หลับตาอยู่“ตรงนี้เหรอคะ” ขอให้เธอถามเพื่อเตรียมใจอีกสักนิด นี่เธอกำลังจะเป็นของเขาจริงๆ เหรอแกริคเงยหน้าขึ้นหรี่ตามองเธอ“เอ่อ หนูคิดว่า เราเข้าห้องกันดีกว่าค่ะ” ที่นี่มันโล่งแจ้งเกินไป ถึงจะรู้ว่าไม่มีใครลงมาก็เถอะ แต่ลูกน้องของเขาก็อยู่ข้างบนตั้งหลายคน