
So bad พี่ชายข้างบ้าน
เฮียไฟเป็นพี่ชายข้างบ้านของดาว ด้วยความใจดีของเฮียไฟที่มีให้ดาวมาตั้งแต่เด็กทำให้ดาวหลงรักเฮีย แต่เฮียก็ชอบย้ำอยู่ตลอดว่าดาวคือน้องสาว ปากก็บอกน้องสาว แต่การกระทำของเฮียทำให้ดาวคิดไปไกล แต่แล้ววันหนึ่งความสัมพันธ์ของเราก็เปลี่ยนไป “ไม่ใช่ว่าดาวแย่ แต่ดาวเป็นเหมือนน้องสาวเฮียนะ เฮียคิดกับดาวแค่น้องเท่านั้น เมื่อคืนเฮียเมาดาวก็เห็น ทำไมดาวยัง…” “นี่เฮียกำลังโทษดาวงั้นเหรอ” เขากำลังบอกเพราะฉันเข้าไปเสือกใช่ไหม “ก็ถ้าดาวไม่เข้ามายุ่ง ผู้หญิงที่เฮียนอนด้วยต้องไม่มีวันเป็นดาว” “ใช่ ดาวผิดเองแหละ ถ้าดาวไม่เสือก ดาวก็คงไม่ต้องเจ็บแบบนี้ เฮีย…ดาวถามจริง ๆ นะ เฮียโง่หรือแกล้งโง่ถึงมองไม่ออกว่าดาวระ…” “อย่าพูดมันออกมา เฮียไม่อยากฟัง เฮียเห็นดาวเป็นน้องมาตลอด เฮียไม่เคยคิดเกินเลยกับดาว”

One Night ทวงรักคืนเดียว
เพียงแค่คืนเดียว ทุกอย่างในชีวิตของเธอก็ไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีก เพราะผู้ชายเลว ๆ คนนั้น...สายฟ้า

จำเลยลับของเสือร้าย
ผูกมักเธอด้วยหนี้ก้อนโต จากที่จะปล่อยเธอไป กลายเป็นล่ามโซ่เธอไว้ไม่ให้หนีไปไหน ‘ยิ่งเธอหนี ฉันยิ่งจะผูกเชือกให้แน่นจนเธอกระอัก’ _______________ โรมัน นิ่ง สุขุม เย็นชา ไร้ความรู้สึก เจ้าพ่อบ่อนคาสิโน ทำธุรกิจสีเทา เงินก็แค่เศษกระดาษ ชอบความสัมพันธ์ในความลับ ไม่ชอบเปิดเผย และไม่ชอบให้ใครมากวนใจ อย่าคิดจะมาเป็นเจ้าของ พริกหวาน นักศึกษาสาวสวยปี 2 รอยยิ้มชวนหลงใหล เธอตัดสินใจมาเป็นของเล่นแก้เหงาเพื่อแลกกับเงิน รอยยิ้มของเธอต้องหายไปเมื่อเจอกับเขา ผู้ชายที่แสนเย็นชาคนนี้ทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไป เธอกลายเป็นคนในความลับ เป็นแค่ผู้หญิงรองรับความใคร่ให้กับเขาเท่านั้น

Not Love | ไม่รัก(อย่ากั๊ก)
"ฉันมันรักใครไม่เป็นหรอก เธออย่ามาคาดหวังอะไรจากฉันเลย" นั่นคือประโยคที่พี่เรย์เป็นคนบอกฉันในวันที่ฉันถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคน เขาบอกว่าฉันเป็นคนที่ดี แต่เขาไม่เคยรัก เคยบอกว่าพยายามรักฉัน แต่ทำไม่เคยได้ เขาไม่เคยลืมคนในใจ เพราะแบบนี้ ฉันจึงไม่โง่รักเขาต่อ

เล่ห์รักร้ายนายแฟนเก่า
หกเดือนก่อน ตอนเลิกรา…. ปกติแล้วคนเรามักเลิกกับแฟนที่คบกันมานานเพราะเหตุผลอะไรเหรอ มีคนอื่น โดนทำร้ายร่างกาย ปัญหาทางความคิดหรือปัญหาครอบครัวของทั้งสองฝ่ายหรือเพราะปัจจัยอื่น ๆ ที่ทำให้ความรักไม่สามารถเดินต่อไปได้ แล้วคุณเคยเลิกกับใครเพราะความรู้สึกที่เคยมีมันหมดไปบ้างไหม เคยตั้งคำถามรึเปล่าว่าเพราะทำไม ทั้งที่เคยรักกันมากแท้ ๆ อะไรที่นำพาให้เรามาถึงจุดนี้ จุดที่ความรักมันจืดจางจนไม่รับรู้ถึงรสชาติของมัน จุดที่ความสัมพันธ์มันแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี ‘เราเลิกกันเถอะ’ การแยกกันจึงเป็นทางออกที่ดี ทิ้งท้ายคำลาปิดฉากรักเก้าปีของเขาและเธอลงอย่างสมบูรณ์

BAD SECRET เพื่อนรักสัมพันธ์ลวง
“ทะทำบ้าอะไรของนาย!” / “ก็เธอบอกว่าฉันจะไปมีอะไรกับใครก็เชิญ ตอนนี้ฉันอยากมีอะไรกับเธอจะแย่อยู่แล้ว“

คุณนายครับ ผมขอ... (NC20+)
เด็กหนุ่มบังเอิญเจอคุณนายสาวออกมาจากโรงแรมพร้อมกับชายชู้ เขาเลยคิดจะฉวยโอกาสใช้เรื่องนี้หาความสนุกแบบใหม่ๆ ดูบ้าง

หลงกลรักคาสโนว่า
เขาให้เธอเป็นได้แค่เพื่อนบนเตียง สถานะFWB "แบบฉันนี่พอเป็นผู้หญิงของนายได้ไหม” “ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ” “…..” “เสียชื่อคาสโนว่าคณะบริหารหมด” “รู้หรือเปล่าว่าที่พูดออกมาหมายถึงอะไร” “ฉันไม่ได้โง่” “รู้ว่าเธอไม่ได้โง่ แต่เธอกำลังเล่นกับไฟรู้ตัวหรือเปล่า” “ฉันเองก็อยากจะลองเหมือนกัน ว่าไฟที่เขาว่าร้อน มันจะขนาดไหนกันเชียว”

OBSESSED คลั่งไคล้อัยรินทร์ (4P)
‘พวกเรารุนแรงนะ ไม่เอาแค่รอบเดียวด้วย ถ้ามั่นใจว่าไหว...ก็นัดวันมาได้เลย’ _________________________________________ ตัวอย่างความฟิน "ทำไมกูต้องมานั่งรอผู้หญิงที่ไม่รู้จักกระทั่งชื่อด้วย" เสียงทุ้มของอคิณบ่นอุบ เมื่อถูกเพื่อนเวรรบเร้าให้มารอที่โรงแรม เพราะนัดกับผู้หญิงคนนั้นผ่านแอปฯ สำเร็จหลังจากที่กินแห้วรอมาหลายวัน "น้องเขาชื่ออัยย์" "อาจจะไม่ใช่ชื่อจริงก็ได้นี่" ภัทรที่นั่งจิบไวน์ราคาแพงอยู่บนโซฟาเอ่ยขึ้นบ้าง "แล้วไงกูสนที่ไหนล่ะ" โฬมไหวไหล่น้อยๆ อย่างไม่นึกใส่ใจตั้งแต่แรก กับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ลูกน้องนัดมาให้ก็ไม่เคยใส่ใจชื่อหรือจำหน้าค่าตาได้เลยสักคน เพราะงั้นเธอจะเป็นใครมาจากไหนเขาไม่สนอยู่แล้ว ที่เขาสนมีแค่หุ่นยั่วๆ และเอวบางน่าขย้ำให้แหลกคามือนั่นต่างหาก! "ถ้าอีกห้านาทียังไม่มา กูกลับแล้วนะ" อคิณเอ่ยเสียงเรียบ เขาไม่ได้ต้องการมาที่นี่ตั้งแต่แรก แต่ก็ยอมรับว่าหุ่นของผู้หญิงคนนั้นมันน่ากระแทกมากจริงๆ ดังนั้นเขาจะให้เวลาเธออีกแค่ห้านาทีเท่านั้น "ใช่ถ้าไม่ตรงปก กูก็กลับเหมือนกัน" ว่าแล้วภัทรก็หยิบมือถือขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา เมื่อคืนตอนที่ไปคลับ เขากับเพื่อนๆ เตะตาผู้หญิงคนหนึ่งเข้า ทว่าในเมื่อให้ลูกน้องไปดีลแต่เธอไม่รับข้อเสนอ คนอย่างพวกเขาก็ไม่อยากบังคับ เลยลองเสี่ยงดวงมาเจอกับสาวน้อยปริศนาในแอปฯ นัดเดตของไอ้เพื่อนเวรดูสักครั้ง "เหอะ ใจเย็นหน่อยไหมล่ะ ยังไม่ถึงเวลานัดเลยนี่" ความอดทนของโฬมเองก็ไม่ได้มีมากขนาดนั้น ทว่าไม่รู้ทำไม เขากลับต้องการรอผู้หญิงคนนี้ และอยากได้คนนี้จนแทบบ้า แม้จะยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาเธอจริงๆ เลยก็ตาม "หวังว่าที่มึงรอมาทั้งสัปดาห์มันจะคุ้มนะ" อคิณเอ่ยเสียงเนือย "หึลองมาพนันกันดูไหมล่ะ ถ้ามาถึงแล้วพวกมึงไม่ชอบ กูจ่ายคนละแสนเลย" "เอาดิถ้าเห็นแล้วผ่าน กูให้มึงเลยสองแสน" เขากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ เศษเงินแค่นั้นเขายินดีเล่นสนุกด้วยอยู่แล้ว "กูเอาด้วย" ภัทรกำลังเบื่อๆ จึงสมทบด้วยอีกคน "งั้นก็ดีมาดูกันว่าคืนนี้ใครจะชนะพนัน" โฬมกระตุกยิ้มร้าย รู้สึกได้เลยว่าคืนนี้จะต้องสนุกมากแน่ๆ! _________________________________________ เรื่องนี้เน้นความแซ่บ ความเสว แบบพริกสิบโลก็เอาไม่อยู่! พระเอกคลั่งรัก กินดุ กินจุอีกตามเคย ใครชอบแนวฮาเร็ม พระเอก 3 คน ห้ามพลาดค่า~ _________________________________________

หลงทอม (NC20+)
หลงรักพี่สาวข้างบ้านมานาน พอโตขึ้นถึงรู้ว่าเธอกลายเป็นสาวทอมสุดสวย มันยิ่งทำให้เขาอยากจะเอาชนะให้ได้แม้ว่าจะต้องใช้แผนร้ายแบบไหนก็ตาม

ปราบพยศนายแบดบอย
"เบาๆสิคะ เราควรเริ่มแบบอ่อนโยนแล้วค่อยไปแบบเร่าร้อน" // "เผอิญผมชอบเร่าร้อนตั้งแต่เริ่มครับ"

หย่าหวนรักกลับมา
ในวันที่เธอตั้งใจบอกเขาว่า ‘ท้อง’ เป็นวันเดียวกันที่เขาตั้งใจ ‘ทิ้ง’ เธออย่างเย็นชา ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ที่ว่าความรู้สึกที่ผ่านมาเป็นแค่เรื่องหลอกลวง

ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของนางร้ายยุค 80
จู่ ๆ ฉันดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยายยุค 80 ที่มีตอนจบน่าเศร้า ในเมื่อฉันมาอยู่ในร่างนี้ฉันจะไม่ให้ทุกอย่างจบเหมือนเนื้อเรื่องเดิมฉันจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเอง แค่พระเอกคนเดียวฉันไม่ใส่ใจ

โซ่รักคาซาร์
เธอช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่งไว้ด้วยความบังเอิญ แต่ใครจะรู้ว่ามันคือการหาเหาใส่หัวดีดีนี่เอง ชีวิตที่แสนเรียบง่ายของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาลและเขากักเก็บเธอไว้ใต้ร่างอย่างเป็นเจ้าของ//ถึงจะดูร้ายแต่ก็คลั่งรัก

วิศวะร้อนรัก
เรื่องราวความสัมพันธ์คืนหนึ่ง ที่กลายเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่จบภายในคืนเดียว

ข้าเป็นแค่สาวใช้
เมื่อรู้สึกตัวขึ้นมา เหมยหลิงก็มั่นใจในทันทีว่า... นี่ไม่ใช่บ้านของเธอแน่ เพดานไม้เก่า กลิ่นสมุนไพรจาง ๆ และเสียงสาวใช้ข้างนอกที่พูดจาแปลกหู ล้วนยืนยันสิ่งเดียวกัน — เธอหลุดเข้ามาอยู่ในโลกนิยายที่เพิ่งอ่านก่อนนอนเมื่อคืน! “อย่าบอกนะว่า...นี่มัน ‘ชะตาสาวใช้ในจวนอ๋อง’?” เธอพึมพำออกมาเบา ๆ ก่อนจะหน้าซีดเผือดขึ้นทันที เพราะจำได้ดีว่าตัวละครชื่อเหมยหลิงในเรื่องนี้ — สาวใช้คนงามที่บังเอิญล่วงรู้ความลับของเจ้านาย — ถูกโบยจนตายอย่างอนาถในตอนที่สาม “ไม่เอานะ...อีกแค่สองตอนเองก็จะถึงฉากนั้นแล้ว!” เธอกุมขมับ ถอนหายใจยาว “เฮ้อ...ใครจะยอมตายกันล่ะ” ไหน ๆ ก็ต้องติดอยู่ในเรื่องนี้แล้ว เหมยหลิงจึงนั่งทบทวนเนื้อเรื่องทั้งหมดที่จำได้ พลางคิดหาทางเอาตัวรอดให้เร็วที่สุด ก่อนที่โชคชะตาในนิยายจะตามมาทัน

หมอขาน่ารักจัง
ร่างบอบบาง สวย เซ็กซี่ เดินตรงเข้ามาในคลับหรู เธอวางกระเป๋าใบเล็กราคาแพง บนเคาเตอร์ แล้วสั่งค้อกเทลสีสวยมาวางไว้ตรงหน้า มุมที่ดีที่สุดของคลับ มีชายหนุ่มรูปร่างสูง ผิวสีแทน มีหนวดขึ้นเป็นตอเล็กๆ ดูหล่อเข้ม คมสัน นั่งคุยกันกลุ่มใหญ่ แต่เค้าเด่นที่สุดในกลุ่มที่นั่งด้วยกัน เค้ายกแก้วเหล้า ขึ้นดื่ม ก่อนจะสบตากับเธอ เธอสบตากับเค้า แล้ว หลบตาลง ก่อนจะยกค้อกเทลขึ้นดื่ม ใจของเธอสั่นระรัว ต้องเป็นคนนี้ คนนี้เท่านั้น ที่จะเป็นคนที่ได้รับจิ้นของเธอ เธอเลือกเค้า 'ข้าวหอม ' วางแก้วค้อกเทลลงช้าๆ พร้อมสบตาเค้าไปด้วย เธอกำลังอ่อยเค้าสุดฤทธิ์ทีเดียว ' นพ.กฤษณ์' ยิ้มกับแก้วเหล้าของตัวเอง เค้ามองคนตรงหน้า คืนนี้เค้าจะไม่ต้องนอนคนเดียว

ร้อนร่านคั่นเวลา
“แก้ผ้า” แม้จะทั้งตกใจและกระดากอายในคำสั่งนั้นแต่ก็กดข่มมันเอาไว้ วินาทีนี้ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เขารับสินค้าชิ้นนี้ซึ่งก็คือเธอให้ได้เพราะนี่คือฟางเส้นสุดท้าย เธอเม้มปากแน่นเพื่อหยุดความสั่นเทาของกลีบปากจิ้มลิ้มเอาไว้ มือเล็กปลดชุดนักศึกษาปล่อยให้มันร่วงหล่นลงกองบนพื้น เหลือเพียงชุดชั้นในสีชมพูอ่อนที่ห่อหุ้มทรวงอวบกับเนินเนื้อสาวเอาไว้ ดวงตาดุดันยังคงจ้องมองด้วยความเรียบเฉยแล้วออกคำสั่งอีกครั้ง “ถอดให้หมด” พรึ่บ ! ผ้าชิ้นน้อยทั้งคู่ถูกเจ้าของเปลื้องออกแล้วทิ้งไปบนพื้น เปิดเปลือยเรือนร่างเปลือยเปล่านวลเนียนไร้ราคีที่ไม่เคยมีชายใดเคยแตะต้องต่อหน้าเขา ผู้ชายหน้าดุ ปากร้ายที่เธอต้องจับทำผัวให้ได้ในคืนนี้ ! “พ่อเลี้ยงจะไม่ลองดูสักหน่อยเหรอคะ” เธอรวบรวมสติก่อนจะเอ่ยเชื้อเชิญ เขากวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าจนเจ้าของเรือนร่างนั้นรู้สึกร้อนผ่าวไปทุกตารางนิ้วที่ถูกรัศมีสายนั้นโลมลูบแต่ก็พยายามทำใจกล้าหน้าด้านเอาไว้ “ถึงฉันไม่เป็นงานแต่ก็พร้อมจะเรียนรู้ เป็นคนหัวไวแถมยังว่าง่าย สัญญาจะเป็นเด็กดีของพ่อเลี้ยงอย่างที่สุดเลยค่ะ” ริมฝีปากเหยียดตรงภายใต้หนวดเครารกครึ้มยกยิ้มมุมปากข้างหนึ่ง อัดบุหรี่เข้าปอดแล้วพ่นควันออกมาโขมงใหญ่ก่อนจะเอ่ยขึ้น “ฉันอาจจะไม่ได้ชอบเด็กดีก็ได้นะ” ก่อนจะขยี้บุหรี่ลงกับที่เขี่ยบุหรี่ หันไปหยิบบรั่นดีเทลงแก้วแล้วยกขึ้นดื่มด้วยทีท่าปกติราวไม่รู้สึกรู้สากับเรือนร่างเปลือยเปล่าสาวสดเบื้องหน้าแม้แต่น้อย แต่ที่เปลี่ยนไปคือแววตา จากความดุดันเรียบเฉยกลับกลายเป็นฉ่ำพราวเข้มข้นชนิดที่พอตวัดมองมาทำให้เธอรู้สึกครั่นคร้ามอย่างอธิบายไม่ได้

ไม่รักก็อย่าร้าย
ตึกตักตึกตัก เสียงรองเท้าส้นสูงดังกระทบพื้นสนั่นทันทีที่สาวมั่นอย่าง ควีน ลดา มาเยือนยังอู่ซ่อมรถของเพื่อนชายคนสนิทอย่าง คิงส์หรือราชา หญิงสาวเดินเข้ามาทิ้งสะโพกกับรถด้วยความมาดมั่น ทอดสายตามองราชาอย่างเอือมระอา เมื่อเห็นว่าเพื่อนชายอยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน อวดใคร คิดว่าน่ามองขนาดนั้นเลยเหรอ สมองคิดอย่างนั้นแต่สายตาของสาวมั่นกลับจ้องหน้าท้องของเพื่อนไม่วางตา “โอ้ย” ก่อนเสียงร้องลั่นจะดังตามขึ้นมาติด ๆ เมื่อเพื่อนชายคนสนิทยื่นมือมาผลักศีรษะกันอย่างแรง “อย่าลามก” ราชาเอ่ยเสียงเย็นชาพลันสั่นศีรษะอย่างระอาให้กับควีน เห็นหน้ายัยนี่ทีไร ราชาก็รู้สึกหงุดหงิดเมื่อนั้น ตามวอแวอยู่ได้ทุกวันน่ารำคาญฉิบหาย “น่ามองตายแหละ” ควีนเบะปากใส่ราชาด้วยความหมั่นไส้ ก่อนเดินตามชายหนุ่มเข้ามาในออฟฟิคที่มีเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ นั่งอยู่ “คนสวยมาแล้ว” ควีนโผล่หน้ามาจากด้านหลังราชาส่งเสียงให้เพื่อน ๆ ได้ยินถึงการมาเยือนของตน “รอคนสวยนานไหมคะ” “ไม่เคยรอเลยว่ะ” ชิริวว่าอย่างเล่นที “เดี๋ยวตบปากแตก” ควีนตอกกลับอย่างเล่นทีเหมือนกัน หากแต่สายตาของเธอที่มองชิริวนั้นโคตรเอาจริง ชิริวยิ้มแหย เสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที ยัยนี่นางมารร้ายชัด ๆ ใครได้เป็นเมียคงคิดหนัก ตกนรกไปทั้งชาติแน่ “รำคาญ” เสียงเย็นยะเยือกของราชาหยุดบทสนทนาของควีนกับชิริวแทบทันที ไม่มีใครกล้าเอื้อนเอ่ยประโยคใดออกมาอีกเพราะกลัวว่าจะโดนเจ้าพ่อน้ำแข็งกินหัวเข้า ควีนเดินมานั่งเก้าอี้ข้าง ๆ ราชาอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวระหว่างนั้นก็คอยส่งสายตาพิฆาตให้ชิริวเป็นระยะ นั่งรวมกลุ่มกับคนพวกนี้ทีไร ควีนก็รู้สึกได้ถึงความเปล่งประกายในตัวเธอเมื่อนั้น ราวกับว่าเธอเป็นนางฟ้านางสวรรค์ลงมาเกิดยังไงอย่างนั้นแหละ สวยมาก สวยที่สุด แต่ก็แหงแหละเธอไม่สวยแล้วใครจะสวยล่ะ ในเมื่อกลุ่มเพื่อนมีควีนเป็นผู้หญิงแค่คนเดียว ยิ่งได้อยู่ท่ามกลางผู้ชายดิบเถื่อนทั้งห้าคนที่ไม่เคยพูดจาดี ๆ กับเธอสักครั้งแบบนี้ เธอช่างดูเป็นผู้หญิงที่น่าสงสาร ฮึ เธอดูน่าหมั่นไส้มากกว่าต่างหาก แต่คนอย่างควีนลดาเคยแคร์สายตาใครที่ไหน ไม่แคร์อยู่แล้ว คนอื่นไม่ได้ให้ข้าว ให้น้ำเธอสักหน่อยจะแคร์ทำไม เธอเป็นคนยังไงเธอรู้ดีอยู่แก่ใจและเพื่อนทั้งห้าคนก็รู้จักเธอดีเพียงแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว ควีนรู้จักกับเพื่อนกลุ่มนี้ตอนเรียนมหาลัย เธอโดนฉุดแล้วเพื่อนกลุ่มนี้ก็เข้ามาช่วย เป็นชิริวนั่นแหละที่เห็นว่าเธอไม่มีเพื่อนจึงชวนเข้ามาอยู่ในกลุ่ม จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็เป็นเพื่อนกันมาเจ็ดปีแล้ว ในกลุ่มมีกันทั้งหมดหกคนประกอบไปด้วยเธอ ราชา ชิริว จาคอป กราฟ และยูจิ ควีนสนิทกับเพื่อนทุกคนเท่ากันหมด แต่ตัวติดกับราชาเป็นพิเศษ เนื่องจากเขาเป็นคนไม่ค่อยพูด ส่วนเธอนั่นชอบกวนประสาทจึงชอบอยู่ใกล้ราชามากกว่า เพื่อนทุกคนในกลุ่มมีการมีงานทำหมด ยกเว้นควีนคนเดียวที่ใช้ชีวิตสาวโสดไปวัน ๆ ไม่มีเป้าหมายในชีวิต ใช้ชีวิตแบบวันต่อวัน ดีที่บ้านควีนรวย ลูกคุณหนูเอาแต่ใจทำนองนั้น ที่บ้านค่อนข้างมีปัญหานิดหนึ่งเนื่องจากพ่อมีเมียน้อย จุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ความเป็นเพื่อนของเราเริ่มมาจากตอนนั้น และความเป็นเพื่อนของพวกเรานั้นก็ไม่มีทางจบลง “นั่งดี ๆ” ควีนเลิกคิ้วใส่ราชาอย่างไม่เข้าใจ เมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรเธอได้ยินไม่ชัด เนื่องจากเพื่อนคนอื่นค่อนข้างพูดกันเสียงดัง ส่วนราชานั้นเป็นคนพูดเสียงเบา ทำให้ควีนฟังสิ่งที่ราชาพูดไม่ถนัด “ไม่ได้ยิน” “บอกให้นั่งดี ๆ” ควีนก้มมองท่านั่งตัวเองทันที เธอก็นั่งดีอยู่นะไม่ได้นั่งแหกแข้งแหกขาสักหน่อย อาจเพราะใส่กระโปรงยีนส์สั้นมาจึงทำให้ขาขาว ๆ ออกมาอวดสายตาคนอื่นมากไปหน่อย “ก็นั่งดีอยู่” “ควีน” กดเสียงต่ำ ทำตาดุดันใส่ทำไม ขาก็ไม่ได้ดำอวดบ้างไม่ได้หรือไง หวงประหนึ่งว่าเป็นผัว บักอันนี้เป็นอะไร ดูมีอาการนะ “เอาไปคลุมไว้” โยนเสื้อแขนยาวมาให้ “ดูหึงกันนะ” ควีนพูดอย่างเล่นที “ทุเรศสายตาต่างหาก” ราชาตอบทันควัน ทำควีนกำหมัดตัวสั่นพลันก่นด่าราชาในใจ “ทุเรศหน้านายน่ะสิ”

First Love (รักร้ายนายพี่รหัส)
แตงค์ เขาหล่อ อบอุ่น แต่ใครจะรู้ว่าเขานะร้ายและอันตรายมาก ความผิดพลาดที่มาพร้อมเหตุผล ทำให้เขาเลือกจะรับผิดชอบเธอ ฟ้า สวย เก่ง ร่าเริง ภายนอกเธอเข้มแข็ง แต่จิตใจกลับอ่อนแอ จากผู้ชายที่อบอุ่นสำหรับเธอ ตอนนี้กลายเป็นคนล่ะคนไปแล้วสินะ เขา แค่อยากรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองทำผิดและทำให้เธอออกห่างจากเพื่อนรักทั้งสองคน แต่กลับไม่รู้ว่านั่นคือการทำร้ายเธอ เธอ เคยยิ้มตลอดเวลาเพราะเขา แต่อยู่ๆรอยยิ้มพวกนั้นก็หายไป เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา และต้องแลกมาด้วยความเสียใจ
