
เจ้าสาววิวาห์เถื่อน
ในเมื่อเธอทำเป็นไม่รู้จักเขา เขาก็จะทำให้เธอเจ็บปวดที่ทิ้งเขาไป

ย้อนชะตากลับมาทวงแค้น
เป็นบุตรสาวที่บิดาไม่รักเอ็นดู มารดาต้องยอมโขกศีรษะก่อนตายให้บิดาเพื่อให้เลี้ยงนางไว้ แม่เลี้ยงรังเกียจ น้องสาวรังแก กระทั่งวันนึงชีวิตต้องพลิกผันเพราะถูกวางยาปลุกกำหนัดตอนออกจวนครั้งแรก...

หมากกระดานนี้ ข้าจะพลิกชนะให้ดู
“สองภพสองชาติ ข้าพ่ายแพ้ให้แก่เขาเสมอ” ครั้งแรก…เขาเลือกนาง ไม่ใช่ข้า ครั้งที่สอง…ข้ายอมตายเพื่อเขา แต่เขากลับร่ำไห้ให้นาง ชาตินี้…ข้าไม่อาจทนเห็นหัวใจของตนเองพังทลายอีกต่อไป เพราะรักที่ไม่เคยถูกเลือก ต่อให้ต้องพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน ต่อให้ต้องเล่นหมากกระดานนี้กับสวรรค์เองกับมือ ข้าก็จะเป็นผู้ชนะ

ลูกสาวของแฟนเก่าเรียกฉันว่าแม่
ข้าวหอมหวนกลับบ้านเกิด ตั้งใจใช้ชีวิตเรียบง่าย ทว่าเด็กหญิงตัวน้อยหน้าตาน่ารักที่เป็นลูกของแฟนเก่ายิ้มอย่างไร้เดียงสาแล้วเรียกเธอว่า...แม่ ทั้งที่เคยพูดไว้ว่าชาตินี้อย่าได้เจอกันอีก แต่แล้วเธอก็ซมซานกลับบ้านเกิด ตั้งใจกลับมาใช้ชีวิตเรียบง่าย ทว่าทุกอย่างมันไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะลูกสาวของคนรักเก่าเรียกเธอว่า...แม่ รู้ว่าไม่ควรยุ่ง แต่ก็อดสงสารเด็กที่เกิดมาไม่มีแม่เหมือนเธอไม่ได้ เพราะความสงสารทำให้ข้าวหอมเข้าไปพัวพันกับคนรักเก่าอีกครั้ง

สัมพันธ์แค้นพ่ายรัก
“สิ่งที่ฉันต้องการอีกอย่างคือ…ตัวเธอ ฉันบอกแล้วว่านี่แค่เริ่มต้น เธอยังไม่ได้ลิ้มลองรสชาติของความทรมานแบบตายทั้งเป็นเลย...เอวา"

ทะลุมิติมาเป็นพระชายาของอ๋องไร้ใจ
อยู่ดี ๆ ได้ทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณแถมยังมาอยู่ในร่างของพระชายาเอกของชินอ๋องไร้ใจ ในเมื่อเขามีรักใหม่และเฉยชาต่อกันถึงเพียงนี้มาหย่าให้ข้าเถอะ แต่ทว่าเมื่อพูดเรื่องหย่าออกไปเขากลับมิสนใจและไม่ยอมหย่า บทนำ ลี่หลินสาวออฟฟิศมุ่งมั่นในการทำงานไม่ลางานสักวันจนร่างกายเจ็บป่วยแต่เธอยังดึงดันไปทำงานเพราะความยากจนที่เคยผ่านมา ขนาดไม่สบายเธอยังฝืนไปทำงานจนทำให้ไข้สูงเส้นเลือดในสมองแตกและเสียชีวิตในที่สุดแต่ใครจะคิดเมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเธอได้ตื่นขึ้นมาท่ามกลางหิมะแถมยังมีลูกหญิงชายถึงสองคน และยังไม่ได้อยู่ในยุคของตัวเองอีกด้วย แต่กระนั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากในการปรับตัวเพราะเจ้าของร่างและจิตวิญญาณของเธอประสานกันได้เป็นอย่างดีเสมือนทุกอย่างที่ผ่านมาเกี่ยวกับ เมิ่งซูเหยา พระชายาเอกของชินอ๋องให้เธอรับรู้และรู้สึกราวกับคน ๆ เดียวกัน ยิ่งเธอรู้ถึงชะตากรรมที่ผ่านมาของเมิ่งซูเหยายิ่งน่าหดหู่ สามีไม่รักเย็นชาแถมยังพาพระชายารองเข้ามาในจวนพลอดรักไม่สนนางเลยสักนิด และที่เธอลืมตาขึ้นมาอยู่ท่ามกลางหิมะที่เหน็บหนาวร่างกายมีบาดแผลพกช้ำนี่ก็คงเป็นฝีมือของผู้ประสงค์ร้าย ในเมื่อตอนนี้ลี่หลินเข้ามาอยู่ในร่างของเมิ่งซูเหยา เธอจะไม่ยอมให้ถูกกระทำฝ่ายเดียวเธอจะปกป้องเด็กทั้งสองคนเองในเมื่อไม่รักกันก็ต้องหย่า แต่เมื่อเธอกลับไปยังจวนอ๋องและพูดคุยกับเขาเรื่องหย่าเขากลับไม่ยอมหย่าให้ อีกทั้งยังบอกให้อยู่อย่างเงียบ ๆ อย่างที่เคยเป็นมีหรือที่เมิ่งซูเหยาคนใหม่จะยอม ….

ไฟรักมาเฟีย
เมื่อพี่ชายตัวดีของเธอ...พาน้องสาวของมาเฟียหนุ่มหนีไป อลิสจึงต้องตกเป็นผู้รับกรรมและรอจนกว่าน้องสาวของเขาจะกลับมา แต่ดูเหมือนว่า..การได้มาอยู่กับเขากลับทำให้เธอล่วงรู้ความลับอะไรบางอย่าง ความลับ...ที่พวกเขาพยายามปกปิดเธอมาตลอด “ในเมื่อไม่ยอมบอกว่าพี่ชายของคุณมันพาน้องสาวของผมไปซ่อนไว้ที่ไหน ผมก็จะกักขังคุณไว้ที่นี่” “ก็บอกว่าฉันไม่รู้ไง” “มันก็ช่วยไม่ได้ และผมจะเอาคุณจนกว่าพี่ชายตัวดีของคุณจะโผล่หัวมา แต่ก็ไม่รับรองนะว่ากว่าจะถึงตอนนั้น อะไร อะไร ของคุณมันจะไม่หลวมไปซะก่อน” “ไอ้...” จุ๊ป อืมส์ “ฉันจะฆะ..อาส์” “หึ คุณก็เคลิ้มไปกับผมทุกครั้งอยู่ดี”

เพลิงแค้นนางพญา: สามีชั่ว...เราหย่ากันเถอะ!
เพลิงแค้นที่แผดเผา นำมาซึ่งวิวาห์กับราชสีห์ที่ทรงอำนาจที่สุด! เธอใช้ความสัมพันธ์เป็นอาวุธ... แต่ไม่รู้เลยว่ากำลังถูกเขาช่วงชิงหัวใจตั้งแต่คืนแรก

องค์ชายเจ้าขาองค์หญิงเช่นข้ามิใช่กบฎ
องค์ชายเจ้าขาองค์หญิงเช่นข้ามิใช่กบฎ โดย แม่นางว่างจิงจิง ------------------------------- ตื่นมาก็กลายเป็นองค์หญิงที่ถูกหาว่า ‘กบฏ’ ทั้งยังเจ็บตัวปางตายตั้งแต่ยังไม่ทันหายงง นั่นองค์ชายหกมิใช่หรือ? เขาควรจะโกรธหรือไม่ก็เมินข้าไปเสีย เหตุใดจึงโผล่มาช่วยเล่า? แล้วข้าควรทำอย่างไรดี? หนี? สู้? หรือรักษาตัวให้รอดก่อน หากกลั้นใจตายแล้วจะเกิดใหม่อีกรอบไหม! ‘ห้ามแตะต้องนาง...นางเป็นของข้า’ -------------------------------

กลลวงแพทย์
ก้องภัทร ศัลยกรรมแพทย์มือหนึ่ง เพราะถูกคนรักหักหลัง เขาจึงประชดแฟนสาวด้วยการแอบมีความสัมพันธ์กับหญิงสาวอีกคน โดยที่เขาไม่ได้รู้สึกรักเธอ เพียงแค่ต้องการใช้เธอเป็นเครื่องมือเท่านั้น เอิงเอย พนักงานบัญชี ถูกเขาหลอกใช้เป็นเครื่องมือในการแก้แค้นแฟนสาว โดยที่ชายหนุ่มไม่เคยรับรู้มาก่อนว่าเขา คือรักแรกของเธอ "สองขีด!!!" เสียงทุ้มตะโกนอย่างตกใจ "ฮึก ฮื้อ เอยขอโทษ" หญิงสาวรู้สึกเสียใจ ปล่อยโฮออกมา ป่นเสียงร้องสะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสาร "ที่ผ่านมาเธอไม่เคยป้องกันเลยใช่ไหม" มือหนาคว้าแขนเรียวมาบีบอย่างแรง แทบแหลกคามือ "ไม่เคย ฮื้อๆ" คนตัวเล็กส่ายศีรษะอย่างเบาๆ น้ำตาจากเบ้าตายังคงหลั่งไหลไม่หยุด "โง่สิ้นดี!! ปล่อยให้ตัวเองท้องกับผู้ชายที่มีคนรักแล้ว ไปเอาเด็กออกซะ!!!" คำพูดแสนเย็นชาถูกเปล่งออกมาจากปากก้องภัทร เอิงเอยไม่คาดคิดเลยว่าเขาจะใจร้ายกับเธอถึงเพียงนี้ แม้แต่เลือดเนื้อเชื้อไขของตนเอง เขาคิดจะฆ่าได้ หมดสิ้นแล้ว กว่าจะรู้ตัวว่ารักเธอ ก็ตอนที่เธอจากไปพร้อมกับความจริงบางอย่างแสนเจ็บปวด..

เหลี่ยมร้ายหวนคืนรัก
เพราะรักมากจนยอมแต่งงานด้วยและมอบทรัพย์สินทั้งหมดให้แก่เธอ ก่อนจะมารับรู้ภายหลังว่าเธอแค่ต้องการเงินเท่านั้น หนำซ้ำยังโดนพ่อของเธอทำร้ายจนปางตาย หลังจากหายไปถึงสามปี จึงกลับมาทวงคืนทุกอย่างที่เป็นของตนเองพร้อมเอาคืนผู้หญิงร้ายกาจเช่นเธอ

First Love พิษรักร้าย
ฉันกับพี่ตั้วจบกันตอนฉันกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย เขาทิ้งฉันอย่างไม่ไยดี ทิ้งฉันไปมีผู้หญิงคนใหม่ ไม่ใช่สิ! ฉันต้องบอกว่าเขาคบฉันเพราะความสงสาร เขาบอกต่อหน้าฉันและต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น แค่สงสารน้องมันผิง ตั้วรักผิงนะ ตั้วเลือกผิง มันเป็นคำพูดที่ทำให้ฉันล้มทั้งยืน วันนั้นที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นคือวันวาเลนไทน์ปีสุดท้ายของเรา! ฉันบอกเขาว่าฉันยังไม่กลับจากบ้านพ่อ ด้วยความอยากเซอร์ไพรส์ฉันก็มาโดยไม่บอก แล้วฉันก็เจอแจ็คพอตชุดใหญ่... ผู้ชายที่บอกจะไม่ทำให้ฉันเสียใจ วันนั้นฉันจำได้ติดตา เขายิ้มให้ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนข้างเขา เขาแนะนำผู้หญิงคนนั้นต่อหน้าแม่เขาว่าเป็น...คนรัก

ทาสรักดวงใจทมิฬ
“คนเลว ถอยไปนะ” เมื่อคนตัวใหญ่ไม่สะเทือนแม้แต่น้อยกับแรงผลักอันน้อยนิดของเธอ ทำให้วรินญาต้องเอ่ยปากไล่ พร้อมทั้งบิดข้อมือให้หลุดพ้นจากการเกาะกุมของเขา “คนเลวงั้นเหรอ ก็ดี ฉันจะได้เลวให้มันถึงใจเลยเป็นไง นี่ก็คงลงมาดักรอฉันล่ะสิ ผู้หญิงร่าน หน้าด้านอย่างเธอ!” เขาบอกเสียงเข้มชิดเรียวปากนุ่มนิ่มของเธอ วรินญาสะบัดใบหน้าหนีทันควัน หากแต่ถูกมือใหญ่บีบใต้คาง บังคับให้เธออยู่นิ่ง “ไอ้คนสารเลว ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” วรินญา พยายามเปล่งเสียงออกมาด้วยความยากลำบาก เมื่อถูกมือหนาออกแรงกดจนทำให้เธอต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ “จะปล่อยได้ไงล่ะฮะ! อุตส่าห์ร่านออกมาดักรอ” ภูวเดชยังต่อว่าเธอด้วยน้ำเสียงดูแคลน พร้อมสายตาเยาะเย้ย ผลงานเรื่อง ‘ทาสรักดวงใจทมิฬ’ เคยได้รับตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์สีแทน ในนามปากกา ธิชาร์ ในปี 2554 เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมารีไรท์ลงอีบุ๊ค สำหรับฉบับอีบุ๊ค นั่นนักเขียนได้ทำการรีไรท์เนื้อหาใหม่ทั้งหมด จึงทำให้เนื้อหาไม่ต่างในส่วนของหนังสือพอสมควร แต่โครงเรื่องยังคงเหมือนเดิมค่ะ ปล.เรื่องนี้เป็นผลงานแรกๆ ที่เริ่มเขียน หากผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ

หลงไฟมาร
“ปล่อยฉัน คนสารเลว” คนเสียเปรียบสั่งเสียงสั่นเครือ ยกมือปัดมือใหญ่ออกห่าง ถังเฟ่ยหลงเฝ้ามองทุกการกระทำของหญิงสาวพร้อมใช้ลิ้นดุนในช่องปากกับความกล้าดีของเธอ เห็นหน้าตาซื่อๆ แบบนี้ก็พยศดีเหมือนกัน “ปากดีเหมือนกันนี่ ขนาดโดนไปไม่รู้กี่รอบ เธอก็ยังไม่เลิกปากดีกับฉัน” เจ้าของเกาะเหอฮวากล่าวเสียงเย็น ยื่นมือไปจับคางมนแล้วเลื่อนขึ้นใช้นิ้วหัวแม่โป้งและนิ้วชี้กดแรงๆ บนกระพุ้งแก้มของเหยื่อสาว “อื้อ! ปละ...ปล่อย ปล่อยฉันนะ” ปิ่นมุกปล่อยมือจากผ้าห่มแล้วจับมือใหญ่เอาไว้ “อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนี้ปิ่นมุก เพราะฉันคือผัวคนแรกของเธอ เธอไม่มีสิทธิ์มาโกรธเกลียดฉัน จำเอาไว้” มือใหญ่สะบัดออกทันทีเมื่อพูดจบ ปิ่นมุกเจ็บร้าวไปทั้งใบหน้า หลงไฟมาร เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์อินเลิฟ ภายใต้นามปากกา วรัมพร เมื่อปี 2556 เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมาปรับปรงเนื้อหาบางส่วน และวางจำหน่ายในรูปแบบของ e-book …ฝากติดตามด้วยนะคะ

วิวาห์รักเจ้าสาวสำรอง
“ต้องให้ผมพูดใช่ไหมว่าคุณคิดจะทำอะไร” “ก็พูดมาสิค่ะ เพราะฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณคิดว่าฉันกับคุณท่านจะทำอะไร” เสียงหวานยอกย้อน หน้าก็เบ้ เพราะความเจ็บ “แม่บุญธรรมของคุณคิดจะจับผมไง ถึงได้นัดให้ผมมาดูตัวคุณ แต่คุณรีบไปบอกแม่บุญธรรมของคุณซะว่าให้เลิกคิดแผนชั่วๆ ได้แล้ว เพราะแม่บุญธรรมของคุณไม่มีวันจับผมได้สำเร็จ” เสียงห้าวห้วนพูดช้าชัด ย้ำทีละคำ ขณะที่คนฟังก็ตาเบิกกว้าง ตกใจกับข้อกล่าวหา “พอรู้ทันก็อึ้งไปเลยหรือไง!” พารันกระตุกยิ้มหยัน “ฉันกับคุณท่านไม่เคยมีความคิดแบบนั้น” เสียงหวานแย้ง พลางจ้องหน้าคนรักของเพื่อนสนิทอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคนแบบเขาจะคิดอะไรแบบนี้ได้ “ไม่เคยน้อยไปสิ” “ฉันไม่เคยคิดจะจับคุณ” หญิงสาวย้ำให้เขาฟังชัดๆ ทีละคำ พารันยิ้มหยัน ก่อนขยับถอยห่างร่างเล็กแล้วมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า “คุณก็ดูสวยดี แต่คงไม่มีปัญญาหาแฟนใช่ไหม ถึงได้ขอให้แม่บุญธรรมหาให้ แล้วแม่บุญธรรมของคุณคงแกล้งโง่แน่ๆ ถึงไม่รู้ว่าผมมีคนรักอยู่แล้ว” “คุณพารัน! คุณหยุดดูหมิ่นคุณท่านเดี๋ยวนี้” พารันไม่สนใจน้ำเสียงโกรธเคืองของหญิงสาว ปากหยักร้ายขยับยิ้มหยันแล้วพูดต่อ "แล้วผมจะบอกให้รู้ไว้ว่าผมกับกี้ เราก็รักกันมาก แล้วไม่ว่าคุณ แม่บุญธรรมของคุณ หรือใครหน้าไหนก็ไม่มีวันทำลายความรักของเราได้ จำเอาไว้!” พารันปล่อยมือจากแขนเล็กแล้วหันหลังจะเดินออกมาในขณะที่อีกคนกำลังอึ้งระคนตกใจ ที่เขาคิดได้เป็นตุเป็นตะ ก่อนจะช็อกอีกรอบเพราะน้ำเสียงห้วนๆ ที่หันกลับมาตอกย้ำให้เธอหน้าชา “สวยๆ อย่างคุณ ต่อให้แก้ผ้ายั่วถึงเตียง ผมก็ไม่สน!” วิวาห์รักเจ้าสาวสำรอง ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์มายเลิฟ เมื่อปี 2554 ในชื่อเรื่อง รักซ่อนร้ายหัวใจซาตาน นามปากกา ปลายไผ่ เมื่อหมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์ นักเขียนจึงนำมารีไรท์เนื้อหาและเปลี่ยนชื่อ-นามสกุลตัวละคร ทำให้เนื้อหาต่างจากในหนังสือ แต่ถึงอย่างไรเนื้อหาก็ยังเป็นโครงเรื่องเดิมนะคะ ฝากติดตามด้วยนะคะ

ทัณฑ์ร้ายปรารถนาเถื่อน
(ภาคต่อไฟพยาบาทจอมมารนะคะ แต่อ่านแยกได้ ไม่งงค่ะ) “ยังคิดจะท้าทายผมอยู่อีกมั้ย แต่ผมขอเตือนว่าให้คิดดีๆ ก่อนตอบ” คนเหนือกว่าข่มขู่ทั้งจากน้ำเสียงและแววตา แต่ไม่ได้ทำให้ล้อมเดือนหวาดกลัว “ไอ้คนเฮงซวย!” ล้อมเดือนก่นด่าด้วยความคับแค้นใจ พลางยื้อยุดฉุดมือของตัวเองออกจากมือหนา “เมื่อไหร่จะเลิกปากดีใส่ผมห๊ะ!” เสียงทุ้มห้าวตะคอกใส่ดวงหน้าสวย “ไอ้บ้า! ทำไมต้องตะคอกใส่ด้วย” “ไม่จับปล้ำอีกรอบก็บุญแล้ว แล้วต่อไปอย่าคิดด่าผมอีก ไม่งั้นจะจับไปขึงอยู่บนเตียง แล้วก็ปล้ำ! ปล้ำจนลุกจากเตียงไม่ขึ้นเลยดีมั้ย” พายุไม่ได้เพียงแค่พูดขู่เท่านั้น แต่เขาจะทำจริงๆ หากอดีตผู้จัดการสาวยังไม่เลิกพยศ ทัณฑ์ร้ายปรารถนาเถื่อน ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ Smile life เมื่อปี 2557 ในชื่อเรื่อง ทัณฑ์ร้ายสามีเถื่อน นามปากกา ธิชาร์ เมื่อหมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์ นักเขียนจึงนำมาปรับปรุงเนื้อหาบางส่วนเพื่อลง ebook ในชื่อทัณฑ์ร้ายปรารถนาเถื่อน นามปากกา วรัมพร ฝากติดตามด้วยนะคะ

เกมพิศวาสกระชากใจ
“นี่! จะทำอะไร” พิมพ์พิศาร้องถามหน้าตาตื่นเมื่อมือใหญ่ยื่นมารวบร่างเธอเข้าไปกอดโดยไม่บอกไม่กล่าว สองมือเล็กยกยันอกกว้างไว้สุดแรง “ก็คุณบอกว่าผมไม่สนใจคุณ ตอนนี้ผมก็เลยจะสนใจคุณไง” หน้าตาถมึงทึงแปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์ได้อย่างรวดเร็วจนตอนนี้พิมพ์พิศาเริ่มระแวง “อย่ามาทำบ้าๆ ที่นี่นะทัพพ์ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” พิมพ์พิศาหันหน้าหลบริมฝีปากหยักที่โน้มเข้ามาหาพัลวัน ทำให้ทัพพ์ที่หมายจะจูบปากอิ่มเพื่อลงโทษที่เธอไปซบอกชายอื่นเลยพลาดเป้าไปโดนแก้มบ้าง จมูกบ้าง “จะดิ้นทำไม” คนอยากจูบดุเข้าให้ แต่มีหรือที่พิมพ์พิศาจะสนใจ ตอนนี้เธอทั้งผลักทั้งตบทั้งหยิกอีกคนเพื่อให้ตัวเองหลุดไปจากอ้อมกอดรัดแน่น “นายก็ปล่อยฉันสิ แล้วก็หันมองด้วยว่าที่นี่มันไม่ใช่ที่ส่วนตัว นายจะมาทำบ้าๆ ไม่ได้เด็ดขาด” คนตัวเล็กแย้งเสียงเขียว นัยน์ตาก็ขุ่นคลั่ก “ใครบอกทำบ้าๆ นี่ผมกำลังจะแสดงความรักกับเมียต่างหาก” “ฉันไม่ใช่เมียนาย!” เพราะโมโหที่ถูกกอดรัดแน่นจนแทบหายใจไม่ออกพิมพ์พิศาจึงโต้กลับไปแบบไม่คิด เลยทำให้หน้าหล่อเหลาขรึมขึ้นมาทันตา “พูดใหม่อีกทีสิ” ทัพพ์ย้ำชัดทุกถ้อยคำ “ฉันพูดชัดแล้ว” “งั้นเหรอ” **ภาคต่อ เพลิงปรารถนายั่วหัวใจ (อินทัช รินนภัส) **

งานแต่งฉัน เจ้าสาวกลับเป็นน้องฉัน!?
รักทางไกลมาสิบปี ความรู้สึกที่แฟนหนุ่มมีต่อฉันนั้นไม่เปลี่ยน สัญญาว่าจะให้ฉันได้เป็นเจ้าสาวที่มีความสุขที่สุดในโลก ฉันยอมทิ้งงาน กลับมาก่อนล่วงหน้า เพื่อเซอร์ไพร์สเขา กลับเห็นเขาที่ตั้งใจสะสมตั๋วเครื่องบิน1999ใบ จุดหมายปลายทางห่างจากเมืองที่ฉันอยู่ไม่ไกลมากนัก แต่เขาก็ไม่ได้อยากมาหาฉัน ฉันอยากถามเขาต่อหน้า ดันไปเห็นภาพบาดตาบาดใจ ที่น้องสาวกับเขามีอะไรกันบนเตียง "เธอยังไม่เข้าใจอีกหรอ? ฉันรักเธอแค่คนเดียว จะไปแต่งกับหญิงมารยาอย่างดาวเหนือได้ไงกัน?" "คนบ้า ไงซะหล่อนก็เป็นพี่สามฉันนะคะ แต่จะว่าไปแฟนพี่สาวนี่เด็ดจริง" ฉันรู้สึกสะอิดสะเอียน ยกเลิกงานแต่งอย่างไม่คิดอะไรทั้งนั้น ความรักสิบปีก็ถือว่าให้ทานหมาละกัน ทว่าหลังที่ฉันจากไป ตะวันกลับเหมือนหมาบ้า คุกเข่าอ้อนวอนให้ฉันกลับมา

เพื่อนชายวัยเด็กกลับมา ภรรยาไม่เอาลูกและผมแล้ว
ภรรยาที่แต่งงานมาหลายปีกลับตัดสินใจทำแท้งเพื่อเพื่อนชายวัยเด็ก ซ้ำยังครอบงำผมไม่เลิกรา ผมตามใจเธอทุกอย่าง ไม่คิดว่าเธอจะทำกับผมแบบนี้ เธอแสดงในโมเมนต์: “วิพุช ฉันอนุญาตให้ลูกในท้องของฉัน เป็นลูกคุณเพียงคนเดียว” วิพุช ก็คือชื่อเพื่อนชายวัยเด็กของเธอ วินาทีที่ผมเห็นในโมเมนต์นั้น ความเจ็บปวดมันทิ่มแทงหัวใจผมแปลบๆ และคอมเมนต์ไปว่า: “ในเมื่อคุณรักเขาปานนั้น เพื่อเขาแล้วทำแท้งโดยไม่สนอะไรเลย งั้นเราก็หย่ากันเถอะ”

อัจฉริยะไอทีอย่างฉัน เกิดใหม่พร้อมชีวิตที่ปังกว่าเดิม
การแข่งขันยอดอัจฉริยะไอทีที่ทั่วโลกกำลังจับตามอง กำลังนับถอยหลังในวันนั้น ในฐานะฉันที่มีสิทธิ์ครองแชมป์เป็นอย่างมาก ประกาศถอนตัวจากการแข่งขันแบบไม่มีกำหนด ในวันที่ฉันกลับบ้านเกิดไปพักผ่อนหย่อนใจ โทรศัพท์มีสายมารัวๆ หญิงรักแรกของแฟนหนุ่มบ้าไปเลย ถามฉันว่าแล้วการแข่งขันต่อไปจะเอาไง ฉันมองดูเป็ดที่ว่ายไปมาเหนือน้ำในทะเสสาบ กดปิดเครื่องในทันใด ชาติก่อน ฉันสำเร็จผลงานไม่หลับไม่นอน ถูกรายงานว่าก็อปงานคนอื่น ถูกเหล่ามวลชนประจานกันให้สนั่นเน็ต ซ้ำยังถูกชาวเน็ตหัวรุนแรงขับรถบรรทุกใหญ่พุ่งเข้าบ้านฉัน ชนพ่อแม่ฉันเสียชีวิต คนที่เห็นพ่อกับแม่โดนชนจนเละ ฉันสติแตกจนกลายเป็นบ้า สุดท้ายก็ต้องมาตายอยู่ข้างถนน พอลืมตาขึ้น ฉันไดเกลับไปอยู่ในช่วงการแข่งขันช็อตสุดท้าย
