สัญญาทางรัก

นางคือ...บุตรีเอกสารพัดพิษลิขิตสวรรค์
หยิ่นซู่ฮั่ว อัจฉริยะคู่ขนานทั้งแพทย์แผนจีนและตะวันตก ข้ามภพไปอยู่ในร่างของบุตรีเอกที่ไม่ได้รับการโปรดปราน แม้แต่งานสมรสก็ยังถูกกลั่นแกล้งขวางอยู่หน้าประตูจวนอ๋อง “อยากก้าวเข้าประตูจวนอ๋อง ก็ต้องตัดสัมพันธ์กับจวนเฉิงเซี่ยงเสียก่อน” “อยากได้มันก็ไม่มา แต่ถ้าซื่อจื่ออยากแต่งงานกับข้า จะมีสนมไม่ได้เด็ดขาดตลอดชีวิต” เข้าจวนเพียงลำพัง แต่งงานเพียงลำพัง เข้าห้องหอเพียงลำพัง หยิ่นซู่ฮั่วแสดงความในใจออกมา มันมีเรื่องดีอย่างนี้เชียวหรือ? ในมือมีห้องปฏิบัติการทางการแพทย์อยู่ นางยิ้มอย่างร้ายกาจ จัดการกับทาสบริวารที่ร้ายเล่ห์อวดดี พร้อมแผนการที่เด็ดขาดเฉียบแหลม และเขามองดูซื่อจื่อเฟยที่เหมือนเป็นเป็นอีกคนด้วยสายตาเยือกเย็น เพียงแต่ว่าแต่งงานไม่กี่วัน ทั้งตี้ตูก็พูดกันหนาหูว่าซื่อจื่อจวนหนิงอ๋องร่างกายอ่อนแอขี้โรค ในห้องหอมีใจไร้แรง น่าสงสารเยี่ยงนัก แต่หยิ่นซู่ฮั่วผู้ใส่ไฟแต่แรกกลับถูกซื่อจื่อบางคนโอบตัวเอาไว้ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น:ได้ยินว่าซื่อจื่อเฟยพูดว่าข้าเสียๆหายๆกับคนไปทั่วงั้นรึ?

ใบหย่านี้มอบแด่ท่าน
ทันทีที่เข้าสวมกอดแนบอกแกร่งของผู้เป็นสามี นางรู้ได้ทันทีว่าอ้อมกอดนี้ไม่ใช่ของนางอีกต่อไปแล้ว อ้อมกอดแสนอบอุ่นที่คะนึงหามาเนิ่นนาน ทว่าตอนนี้กลับเย็นเฉียบประหนึ่งแผ่นน้ำแข็งก็มิปาน อีกทั้งสายตาของเขาที่มองมายังเรียบเฉยเสียจนหัวใจของนางเริ่มสั่นคลอน ครั้นมองเห็นสตรีอีกผู้ถึงได้เข้าใจว่าคนที่เขารักไม่ใช่นางเหมือนดั่งเคย นี่น่ะหรือคือผลตอบแทนของนางที่รักมั่นต่อเขาผู้เดียว สุดท้ายถึงได้เข้าใจว่าความรักระหว่างชายหญิงหาได้ยั่งยืนเหมือนดั่งคำพูดแสนหวานที่เขาเคยพร่ำบอก เมื่อเขาไร้ใจมิได้รักใคร่นางเหมือนวันวานคงไม่มีเหตุผลใดที่ต้องฉุดรั้งเขาไว้อีก ไม่มีอีกแล้วหยดน้ำตาและความเสียใจ ต่อแต่นี้นางขอหย่าขาดจากเขา

สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล
เมรีผู้จัดการสาวในวัย 30 ปีได้ตายแล้วมาเกิดใหม่ในร่างของคุณหนูใหญ่ตระกูลอวี้ ความฝันที่อยากใช้ชีวิตสุขสบายต้องจบลง เมื่อมีราชโองการสมรสพระราชทานให้แต่งงานกับองค์ชายสาม บุรุษที่ขึ้นชื่อว่าเป็นจอมเสเพล!

คลั่ง(รัก)เมียเด็ก
เพราะ One night stand ครั้งนั้น... ทำให้นักธุรกิจหนุ่มหล่อวัยสามสิบห้า ต้องมาหลงเสน่ห์เด็กสาววัยยี่สิบเอ็ดอย่างเธอ!! "ไหนคุณบอกว่าเรื่องระหว่างเราเป็นแค่ one night stand ไงคะ" "แล้วถ้าผมไม่ได้อยากให้มันจบลงแค่นั้นล่ะ" "คะ?" "มาอยู่กับผม รับรองว่า คุณจะได้ทุกอย่างที่อยากได้" "ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย" "เพราะไม่ว่ายังไง คุณก็ไม่มีทางหนีผมพ้นหรอก..." "นี่คุณ!" "บอกว่าให้เรียกพี่ภามไง หรือถ้าไม่ถนัดเรียกที่รัก ก็ได้ แต่ถ้ายาวไปเรียกผัว เฉยๆก็ได้เหมือนกัน"

หน้ากาก(ร้าย)ท่านประธาน
พายุ อายุ 29 ปี เจ้าของบริษัท Strom's Secret เจ้าของบริษัทชุดชั้นในสตรีชื่อดังระดับโลก อัธยาศัยดีเป็นที่หลงรักของลูกน้องในบริษัท ชวนให้หลายคนวาดฝันภาพตัวเองยืนเคียงข้างกับชายหนุ่มในวันแต่งงานกันทั้งนั้น บุคลิกท่าทางน่าเกรงขาม รอยยิ้มเบาบางแต่กระชากใจสาวหลายคน ต่อให้ชายหนุ่มเป็นคนเนี๊ยบและละเอียดกับงานมากแค่ไหน แต่ลูกน้องในบริษัทไม่มีใครบ่นเลย ยังเต็มใจทำงานให้กับเขาเป็นอย่างดี แต่ไม่มีใครรู้ว่าอีกหน้ากากหนึ่งพายุไม่ต่างจากอสูรร้าย โหมกระหน่ำดั่งพายุทอร์นาโด มีเพียงคนสนิทเท่านั้นที่จะรู้นิสัยที่แท้จริง นอกนั้นไม่มีใครรู้ว่าชายหนุ่มมีมุมโหดเหี้ยมก็เพราะคนอื่นที่เห็นหน้ากากนี้มักไม่มีลมหายใจกลับมาพูดต่อ แก้มใส อายุ 24 ปี พนักงานบริษัท สาวสวยจนหลายคนหลงไหล แต่ก็ไม่ยอมคนที่คอยเอาเปรียบ ไม่อ่อนต่อโลก ผับก็เข้าเหล้าก็กินตามประสาวัยรุ่นและสนุกสนานกับเพื่อนฝูงแต่ไม่เคยทำเสียงาน แก้มใสเข้าสู่วัยทำงานอย่างเต็มตัว เธอทำงานในบริษัทชุดชั้นในสตรีชื่อดังมาเป็นเวลาหนี่งปีแล้ว ด้วยความขยันและมีความสามารถทำให้เธอสามารถเข้าบริษัทดังระดับโลกได้ ยิ่งอัธยาศัยดีไม่เคยคิดร้ายกับใครทำให้เธอเข้ากับคนอื่นได้ง่าย ภาพวาดฝันเมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มก็ผุดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง ยิ่งได้รับคำชมเรื่องงานจากริมฝีปากหนาของเจ้านายหนุ่มทำให้หัวใจดวงน้อยกระชุ่มกระชวย แต่สุดท้ายเธอก็ต้องดึงสติกลับมาเพราะสายตาของเจ้านายหนุ่มไม่เคยคิดเกินเลยกับลูกน้องคนไหนเลย ไม่ใช่แค่เธอที่คิดเกินเลยกับเจ้านายตัวเอง แต่สาวๆหลายคนก็ต่างจินตนาการเหมือนกับเธอกันทั้งนั้น

อาญาซาตาน (พระเอกร้ายมาก)
กัณหา ปานประธีป คือหนึ่งในสองของฆาตรกรที่เขาทำหน้าที่เป็นศาลเตี้ยเสียเองแล้วตามมาพิพากษาในโทษทัณฑ์ที่พรากชีวิตน้องสาวสุดรักของเขาไป ด้วยการหยิบยื่นความสูญเสียให้เธอและคนในครอบครัว --------------------------------------------------- ชาครีย์ หรือเสือ จากอดีตเคยเป็นคนจนๆ กลับกลายมาเป็นนักธุรกิจผู้ร่ำรวย เพราะได้เงินจากการขายที่ดินแถวหนองงูเห่าที่เมื่อก่อนราคาไร่ละไม่กี่แสน แต่พอสร้างสนามบินขึ้นมากลายเป็นราคาหลายสิบล้าน และเขาก็สร้างฐานะให้มั่นคงด้วยการจับธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ มีเพื่อนๆ ที่เป็นลูกคนรวยทั้งหมอ ทั้งนักการเมืองคอยช่วยเหลือด้วย ทำให้สร้างตัวได้ในเวลาแค่สิบกว่าปีเท่านั้น เขาจึงตามมาแก้แค้นคอบครัวของยุพาพร ซึ่งเป็นแม่ของวิโรจน์เจ้านายเก่าของพ่อเขา และมีเคยมีคดีความกันมาตั้งแต่สมัยเขายังเรียนไม่จบ เพราะวีรดา (มิว) ในวัยแปดขวบซึ่งเป็นลูกสาวของวิโรจน์กับเสาวรส และเป็นเด็กสปอยมาก วันนั้นไปเล่นที่ท่าน้ำ น้องของเสือก็ไปเล่นด้วย เพราะพ่อแม่ของเขาอยู่ห้องแถวในโรงงานของวิโรจน์ เลยรู้จักมักคุ้นกับลูกเจ้านายดี แต่เพราะความสปอยของมิว จึงผลักน้องสาวเสือตกน้ำต่อหน้าต่อตาเขา และเขากับพ่อแม่ก็แจ้งตำรวจเอาเรื่องพ่อแม่ของมิว ยุพาพรใช้เงินอุดให้เรื่องเงียบ เสือกับพ่อแม่เสียใจมากเลยออกจากงานย้ายกลับบ้านที่หนองงูเห่า ปีต่อมาพ่อของเสือมาหาเพื่อนที่โรงงานเลยถูกวิโรจน์ขับรถชน เสือเสียใจมากฟ้องตามเคย และแพ้คดีตามเคย เพราะยุพาพรใช้เงินอุด ทำให้เสือโกรธมาก เลยกลับมาเล่นงานครอบครัวนี้ด้วยการช้อนซื้อบริษัทส่งออกอาหารกระป๋องของวิโรจน์ที่จะเจ้งแหล่ไม่เจ้งแหล่ รวมทั้งคฤหาสน์ราคาเป็นร้อยล้าน เสือก็ซื้อมาในราคาแค่เจ็ดสิบล้าน เพราะวิโรจน์ติดการพนัน ติดหญิง ไม่สนใจจะทำงานสานต่อกิจการครอบครัวเหมือนเมื่อก่อน ลูกชายก็ไม่ได้เรื่อง ลูกสาวคือมิวก็ถูกส่งไปเรียบต่อเมืองนอกตั้งแต่เกิดเรื่องครั้งก่อน เสือยื่นข้อเสนอให้ยุพาพรกับวิโรจน์ว่าจะให้หุ้นในบริษัท 25% ถ้าวิโรจน์ยอมทำงานเป็นลูกจ้างในบริษัทต่อ และยกหนี้ให้ 25ล้านบาท ถ้าวิโรจน์ส่งมิวที่กำลังเรียนอยู่เมืองนอกให้มาเป็นนางบำเรอเขาสองปี วิโรจน์ยอมทำตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสไม่ยอม และให้วิโรจน์ไปหาลูกเมียน้อยที่วิโรจน์เคยมีอะไรด้วยมาแทนมิว กัณหา(นิ่ม) ที่เป็นลูกของวิโรจน์ที่เกิดจากกันยาเด็กรับใช้ในบ้าน และถูกยุพาพรไล่ออกจากบ้านตั้งแต่รู้ว่าท้องแล้ว และวิโรจน์ก็ไม่เคยสนใจจะติดตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสคอยจับตามองเสมอๆ ว่ากันยาพาลูกไปอยู่ที่ไหนกับใคร และกันยาก็มีลูกชายกับผัวใหม่คือ ชาลี อีกคนแล้วทิ้งลูกทั้งสองให้แม่ (ยายจำปา) เลี้ยงดูตามลำพังจนโตเป็นสาว และเป็นช่วงที่ยายจำปาเกิดป่วยหนัก หลานทั้งสองต้องหาเงินเป็นล้านไปจ่ายให้โรงพยาบาล กัณหาต้องยอมตามที่พ่อกับย่าขอร้องเพื่อแลกกับการรักษายายให้หาย และให้บ้านฟรีๆ อีกหนึ่งหลังจะได้ไม่ต้องเช่าห้องแถวในสลัมอยู่ และมีเงินเดือนให้สี่หมื่นตลอดสองปี กัณหาจึงได้เข้าไปอยู่กับเสือในคราบของมิว เด็กสปอยที่เสือเกลียดมาก และคิดจะเล่นงานกลับคืนให้สาสม และเสือก็ทำอย่างนั้นจริงๆ แม้จะแปลกใจว่าทำไมเด็กนอกอย่างมิวถึงยังบริสุทธิ์อยู่ และทำไมถึงยอมอยู่บ้านหลังเล็กๆ ที่เขาเตรียมให้แทนตึกใหญ่ ทำไมถึงทำกับข้าวกินเองได้ งานบ้านก็ทำได้ เดินออกไปปากซอยไกลๆ ก็ทำได้ เขาสงสัยแต่ก็คิดว่าความยากจนทำให้คนเปลี่ยนไป เลยไม่คิดจะหาคำตอบจริงๆ จังๆ

คลั่งรักเมียขัดดอก
ความรักหรอ สำหรับเขามันไร้สาระ... ..ใช้ร่างกายของเธอตอบสนองฉันให้ถึงใจ เพื่อใช้หนี้แทนพี่ชายสวะๆ ของเธอซะ แล้วเมื่อฉันพอใจ จะปล่อยเธอไปเอง... แต่ทำไม วันนั้นมันไม่มาถึงเสียที.. ************************** เรื่องนี้เป็นนิยายลำดับที่ 3 ของนิยายเซ็ต 4 หนุ่มทาสรัก 1 หลงรัก เมียจำเป็น 2 แค้นรัก เมียเก่า 3 คลั่งรัก เมียขัดดอก 4 เผลอรัก เมียชั่วคืน

สัญญามัดใจยัยพริตตี้
"ถ้าจะให้พี่ช่วย เธอต้องเรียกพี่ว่า ผัวขา ให้พี่ฟังก่อน...ไหนลองเรียกสิครับ พี่รอฟังอยู่" แนะนำตัวละคร โรม รัชตะ อายุ 28 ปี เขาเป็นเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ยานยนต์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศและเป็นเจ้าของบ่อนคาสิโน เขามีบุคลิกที่เงียบขรึม ดุดัน ขี้หึง โมโหร้าย แต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น -------------------------------- นิลิน อายุ 25 ปี เธอคือเป็นพริตตี้ตัวท็อปแห่งวงการพริตตี้มอเตอร์โชว์รถยนต์ จากผู้หญิงที่แสนดีอ่อนหวานกลับกลายเป็นสาวแซ่บที่มีบุคลิกแรง ๆ ตรง ๆ เพียงเพราะในอดีตเธอถูกผู้ชายใจร้ายหลอกให้รักและทิ้งเธอไปแบบไม่ใยดี -------------------------------- คำเตือน! นิยายเรื่องนี้มีฉาก NC เรท 18+ และพฤติกรรมไม่ค่อยเหมาะสม เหมาะสำหรับบุคคลที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป [ตัวละคร สถานที่ ในนิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงจินตนาการที่แต่งขึ้นของนักเขียนเพียงเท่านั้น ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนายุยงส่งเสริมให้ลอกเลียนแบบพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละครในเรื่องนี้แต่อย่างใด กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน] *ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 *ห้ามคัดลอก ลอกเลียน ดัดแปลง เนื้อหาโดยเด็ดขาด

เมียโสเภณี ชุด มหาเศรษฐีคาร์ตัน
“เฮ้ย... ถุงยางแตก...?!” เหมือนถูกพญามัจจุราชกระชากขาให้ตกลงไปในกระทะทองแดง ชายหนุ่มเบิกตากว้าง อ้าปากค้าง มองถุงยางอนามัยในมือ สลับกับใบหน้าของผู้หญิงที่เป็นต้นเหตุของความพังพินาศทั้งหมดอย่างลีลาวดีอยู่นานหลายนาที มันเป็นไปได้ยังไง... ถุงยางอนามัยที่เขาพกติดตัวมาเป็นรุ่นพิเศษ และดีที่สุดของ Condoms Carton เลยก็ว่าได้ แล้วทำไม...? ทำไม?!! “คุณ... ทำถุงยางผมแตก หนูเล็ก...” คนที่เขาต่อว่ายังคงนั่งยิ้มหวาน ทำหน้ามึน มองเขาด้วยสายตาหิวกระหายเช่นเดิม ริชาร์ดสบถยืดยาดด้วยความหงุดหงิด ความเหลือเชื่อที่เกิดขึ้นทำให้เขาต้องรีบกลับไปค้นหาถุงยางจำนวนมากที่เขาใช้กับลีลาวดีเมื่อคืน และโชคดีที่มันยังคงอยู่ในถังขยะไม่ได้ไปไหน “มันต้องไม่ใช่... ไม่ใช่...” ริชาร์ดพึมพำ ภาวนาให้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพียงแค่ความบังเอิญ แต่แล้ว... มือหนาหยิบถุงยางอนามัยหนึ่งในจำนวนมากกว่าสิบชิ้นจากถังขยะขึ้นมาส่อง จ้องมองด้วยความพิจารณา “นี่ก็แตก... นี่ก็รั่ว...”

ข้าคือภรรยาตัวร้ายของกั๋วกง
บุตรสาวพ่อค้าหวนคืนกลับมาเพื่อเก็บดอกเบี้ยแห่งความแค้นอย่างสาสม! เริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยสามีใหม่หุ่นเชิด แต่ไฉนเลยสามีใหม่ถึงเจ้าเล่ห์ช่างเอาอกเอาใจ(ช่างเอา)นักเล่า! อีกทั้งตัวตนของเขาหาใช่คุณชายตกอับ!

เมียเด็กยอดยาใจของคุณหมอ
คุณหมอที่รักอาชีพของเขาที่สุดจนยอมตัดขาดจากครอบครัว กับ สาวน้อยที่มีเพียงตัวและหัวใจ ไม่มีอะไรไปเทียบใครได้ ความรักจะเพียงพอไหมที่จะทำให้ทั้งคู่ฟันฝ่าอุปสรรคไปได้ เมื่อครอบครัวของคุณหมอไม่ยอมรับแต่เลือกที่จะทำเป็นเข้าใจและขอให้บัวชมพูไปจากคุณหมอชนาธิปเอง "ฉันไม่ได้รังเกียจที่เธอฐานะด้อยกว่า แต่เธอก็ต้องเข้าใจว่ามันยากที่จะยอมรับ ฉันต้องการคนที่จะมาช่วยผลักดันและสนับสนุนลูกชาย ไม่ได้ต้องการสะใภ้ที่ลูกชายฉันต้องคอยมานั่งดูแลทุกเรื่อง” เพราะให้คนติดตามดูทั้งสองจึงรู้ว่าชนาธิปนั้น คอยติดตามดูแลหญิงสาวแทบจะตลอดเวลา ทั้งไปรับไปส่งไปช่วยงานที่ร้าน ไหนจะต้องกลับไปทำงานที่โรงพยาบาลอีก เธอไม่อยากให้ลูกชายมีชีวิตลำบากจึงพยายามไล่อีกฝ่ายทางอ้อม

เมียจ้างรัก ชุด ภรรยาของมหาเศรษฐีซาตาน
“วิธีเดียวที่จะทำให้เธอได้อยู่กับเอวาตลอดไปนั่นก็คือ...” นัยน์ตาสีเขียวจัดของเขามืดลึกมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่เท้าแกร่งก้าวเดินมาหยุดตรงหน้าของหล่อน กลิ่นไอนักล่าจากกายหนุ่มมีผลต่อจังหวะการเต้นของหัวใจสาวยิ่งนัก ตัวหล่อนสั่นเทา ดวงใจเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาจากขั้วเสียให้ได้ “จดทะเบียนสมรสกับฉัน” “ห๊า...?!” นี่หล่อนหูฝาดไปหรือเปล่านะ “คุณ... คุณพูดว่าอะไรนะคะ”

คู่หมั้นอย่าหมายหวนคืน
โอบกอดสตรีอื่น มิหนำซ้ำสตรีผู้นั้นยังตั้งครรภ์ แต่ท่านกลับมิยอมถอนหมั้นข้า ท่านกล้าเหยียบย่ำหัวใจของข้าเช่นนี้ อย่าหมายคืนดีเลย

ทะลุมิติไปสู้ชีวิตในยุค 70
ไม่รู้เป็นเพราะสาเหตุอะไร เธอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์บนท้องถนนในยามค่ำคืน เมื่อฟื้นตื่นขึ้นมาอีกครั้งเถียนจิวเมิ่งค้นพบว่าเธอได้ย้อนเวลามาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านชิงซานในช่วงเวลาของอดีตในยุค 70 และเธอยังได้เข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาวขี้โรคคนนี้ ที่มีหน้าตาคล้ายคลึงกับเธอเป็นอย่างมาก มิหนำซ้ำยังมีชื่อเหมือนเธอทุกตัวอักษร ท่ามกลางสภาวะขาดแคลนอาหาร ขาดสิ่งอำนวยความสะดวกในชีวิต เธอจึงต้องพยายามอดทนต่อสู้เพื่อใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ต่อไป

ชุลมุนรักงานแต่งอลเวง
อุตส่าห์หนีงานแต่งงานออกมา แต่ดันโบกรถว่าที่เจ้าบ่าวที่หนีงานแต่งมาเหมือนกันซะงั้น เขาเลยพาเธอไปงานแต่งและบอกกับทุกคน"เธอคือคนรักของผม และผมจะแต่งงานกับเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น"แขกในงานงงเป็นไก่ตาแตก ธันวา : อายุ 25 ปี เป็นเจ้าของธุรกิจอีคอมเมิร์ซที่มีชื่อเสียงระดับเอเซีย เขามีคนรักชื่อนารา แต่ตอนนี้ความรักของเขาถูกพ่อและแม่กีดกัน เนื่องจากนาราขโมยโปรเจคงานของบริษัทไปขายให้บริษัทคู่แข่ง พ่อและแม่ของเขาจึงยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้ แต่เขายอมรับได้ อาโป : อายุ 21 ปี ลูกสาวคนเดียวของพ่อเลี้ยงไม้ที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือ เธอพึ่งเรียนจบจากต่างประเทศและกลับมาบ้าน เธอถูกผู้เป็นพ่อหลอกว่าจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับและฉลองรับปริญญาให้ แต่สุดท้ายแล้วงานเลี้ยงนั้นกลับเป็นงานแต่งงานของเธอกลับว่าที่เจ้าบ่าวที่ไม่เคยเห็นหน้า อาโปและธันวาตั้งใจว่าจะหนีงานแต่งงาน เธอหนีออกประตูหน้าไม่ได้จึงปีนกำแพงด้านข้างของโรงแรมแล้วหนีออกไป แล้ววิ่งหนีโดยไม่ทันได้มองรถที่ขับมาด้านหลัง เธอเกือบโดนรถชน และนั่นก็เป็นรถของธันวาที่ตั้งใจจะหนีงานแต่งเหมือนกัน อาโปไม่มีเงินติดตัวและไม่มีมือถือติดตัวมาด้วย เธอจึงอยากขอความช่วยเหลือจากธันวา ให้เขาพาเธอหนีออกไปจากตรงนี้ เขายอมตกลง แต่เธอก็ต้องช่วยเขาเพื่อเป็นการตอบแทนด้วย "เธอต้องแกล้งปลอมเป็นคนรักของฉันต่อหน้าว่าที่เจ้าสาวของฉัน เพื่อให้เธอขอยกเลิกงานแต่งงานนี้เอง" "แค่แกล้งใช่ไหม?" "ใช่ หลังจากงานแต่งถูกยกเลิกแล้ว ฉันถึงจะพาเธอหนีไปได้" "ตกลง" หลังจากที่ทั้งสองคนตกลงกันแล้ว ธันวาก็พาเธอขึ้นรถแล้วขับเข้าไปในโรงแรม ซึ่งอาโปก็สงสัยว่าทำไมเป็นโรงแรมเดียวกัน เธอกลัวพ่อของเธอเห็นเข้าแล้วจะถูกจับได้ แต่เพราะอะไรไม่รู้ที่ทำให้เธอคิดว่า โรงแรมนี้มันใหญ่มากและสถานที่จัดงานก็มีหลายห้องด้วย พ่อเธอคงไม่บังเอิญมาเห็นแน่นอน สุดท้ายกลับกลายเป็นว่า ทั้งสองคนกลับเป็นฝ่ายจูงมือกันเข้างานวิวาห์ของตัวเองอย่างเปิดเผยโดยที่ไม่ถูกใครบังคับ แขกในงานรวมถึงพ่อแม่เจ้าบ่าวเจ้าสาวถึงกับตะลึง หลังจากงานแต่งจบลง ทั้งสองก็เข้าห้องหอ ธันวาถึงได้ระเบิดอารมณ์ที่เก็บไว้ออกมา "นี่คือแผนของเธอใช่ไหม?" "ไม่..ไม่ใช่"

กับดักรักคุณพ่อสามี
ในคืนหนึ่ง หลังจากมีนาออกจากโรงพยาบาลเธอเองก็เกิดน้ำนมคัด แถมยังมีไข้อ่อน ๆ มันสร้างความเจ็บปวดและทรมานให้เธอเป็นอย่างมาก แผลผ่าคลอดก็ยังไม่หายดี มีนาไม่มีทางเลือกเมื่อเธอต้องเผชิญกับความทรมานอย่างแสนสาหัส น้ำนมที่คั่งค้างทำให้เต้านมอวบใหญ่ของเธอหนักอึ้ง มันเจ็บปวดราวกับจะระเบิดออกมา ไหนจะพิษไข้ที่รุมเร้าจนร่างกายร้อนรุ่มราวกับเปลวไฟ เด็กสาวพยายามประคองร่างอันอ่อนเพลียเดินไปหน้าห้องนอนของพ่อสามี ก่อนจะเคาะประตูห้องนอนเพื่อขอความช่วยเหลือจากเขา ไม่นานนักเมื่ออินทัชได้ยินเสียงเคาะห้องก็ตื่นขึ้นจากการหลับใหล เขารีบเปิดไฟห้องนอนจนสว่าง ก่อนจะรีบเดินออกมาเปิดประตู แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นใบหน้าซีดเผือดและเหงื่อที่ผุดพรายของมีนา ฉับพลันความงัวเงียของเขาก็หายไป “มีนา....หนูเป็นอะไร!!!” อินทัชถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย “หนู... หนูไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่รู้เป็นไรมันร้อนหนาว ๆ แล้วก็ปวดเต้านมไปหมดเลย” มีนาพูดเสียงสั่นเครือ อินทัชรีบประคองร่างเด็กสามเข้ามานั่งในห้อง เขารับรู้ได้ถึงความร้อนรุ่มในร่างกายของเธอ ก่อนจะเห็นน้ำตาคลอเบ้าของเด็กสาว และความทรมานที่ฉายชัดอยู่บนใบหน้า มีนาในชุดในชุดนอนบางเบาที่ไม่มีบราสวมอยู่ด้านใน เผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มที่เต่งตึงหนักอึ้งและหยาดน้ำนมที่ซึมเป็นดวง ๆ กระจายอยู่เต็มเนื้อผ้า ยอดปทุมถันสีชมพูเรื่อที่ชูชันท้าทายสายตาของพ่อสามี จนเขาต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก “สงสัยหนูจะน้ำนมคัดแล้วล่ะ ดูสิ!!!! มันซึมออกมาเต็มเลย” เขาเอ่ยเสียงพร่า แต่สายตาก็อดไม่ได้ ที่จะจ้องมองไปยังยอดปทุมถันสีชมพูเรื่อของเด็กสาว “ต้องเอาน้ำนมที่คัดออก หนูถึงจะหายปวด” “มันเจ็บไปหมดเลยค่ะ...” มีนาครางบอกเสียงแผ่วเบาพร้อมแสดงสีหน้าเจ็บปวด อินทัชมองเด็กสาวด้วยความสงสาร ก่อนจะตัดสินใจช่วยเหลือมีนาอย่างไม่ลังเล เขาพอจะรู้วิธีบรรเทาความเจ็บปวดที่เธอกำลังเผชิญอยู่ “ไม่เป็นไรนะมีนา เดี๋ยวฉันจะช่วยหนูเอง” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอันหนักแน่น ก่อนจะค่อย ๆ ยื่นมือมาปลดประดุมเสื้อของเธอออก หญิงสาวจับมือเขาเอาไว้แน่น ก่อนจะทำหน้าลังเล “ฉันไม่คิดอะไรกับหนูหรอกน่า แค่จะช่วยเฉย ๆ” อินทัชรีบบอก “แถวนี้เราพอจะหาซื้อที่ปั๊มน้ำได้มั้ยคะ” “กลางดึกเช่นนี้จะไปหาที่ปั๊มนมจากไหนกันล่ะ” “อื้มมม....อย่าค่ะพ่อเลี้ยง อร๊ายย!!! เบาๆ ค่ะ อื้มมม”

ปราถนารัก
เธอซึ่งถูกเลี้ยงให้เป็นน้องสาวบุญธรรม แต่ความรักมันห้ามกันไม่ได้เมื่อเธอเผลอใจไปหลงรักพี่ชายบุญธรรมของตัวเอง จินฉือที่เคยเจ็บกับความรักมาแล้วครั้งหนึ่ง เขาใช้เวลานานมากกว่าจะทำใจเรื่องรักครั้งนั้นได้ จนหลีเสี่ยวโยที่เป็นน้องสาวบุญธรรมทำให้เขาสามารถมีรักครั้งใหม่ได้อีกครั้ง แต่เมื่ออดีตคนรักกลับมา และมีลูกกับเขา เขาจึงต้องทำร้ายความรู้สึกและความรักของหลีเสี่ยวโย และไปรับผิดชอบลูกและอดีตคนรัก

นับหนึ่งจนถึงรัก
บอส หรือคุณคีตะ ที่เป็น เจ้าของอาณาจักร เคทีกรุ้ป เกิดถูกใจ พนักงานของตัวเองที่ชื่อ นางสาววิมลิน แต่แม่ของบอส อยากให้ลูกชาย แต่งงานกับ ลูกของเพื่อน ที่ชื่อ ริสา คีตะ มีเพื่อนรัก ชื่อแบงก์ และ แบงก์คืออดีตคนรัก ของริสา ที่ต่างประเทศ การกลับมา การพบกัน และการนับหนึ่งใหม่ของชายหญิงทั้งสี่คน

หมอขาน่ารักจัง
ร่างบอบบาง สวย เซ็กซี่ เดินตรงเข้ามาในคลับหรู เธอวางกระเป๋าใบเล็กราคาแพง บนเคาเตอร์ แล้วสั่งค้อกเทลสีสวยมาวางไว้ตรงหน้า มุมที่ดีที่สุดของคลับ มีชายหนุ่มรูปร่างสูง ผิวสีแทน มีหนวดขึ้นเป็นตอเล็กๆ ดูหล่อเข้ม คมสัน นั่งคุยกันกลุ่มใหญ่ แต่เค้าเด่นที่สุดในกลุ่มที่นั่งด้วยกัน เค้ายกแก้วเหล้า ขึ้นดื่ม ก่อนจะสบตากับเธอ เธอสบตากับเค้า แล้ว หลบตาลง ก่อนจะยกค้อกเทลขึ้นดื่ม ใจของเธอสั่นระรัว ต้องเป็นคนนี้ คนนี้เท่านั้น ที่จะเป็นคนที่ได้รับจิ้นของเธอ เธอเลือกเค้า 'ข้าวหอม ' วางแก้วค้อกเทลลงช้าๆ พร้อมสบตาเค้าไปด้วย เธอกำลังอ่อยเค้าสุดฤทธิ์ทีเดียว ' นพ.กฤษณ์' ยิ้มกับแก้วเหล้าของตัวเอง เค้ามองคนตรงหน้า คืนนี้เค้าจะไม่ต้องนอนคนเดียว

21 สามี
“นังหนู…” หมอดูเรียก เพชรกันยารับรู้ได้ถึงพลังในน้ำเสียงที่พยายามเหนี่ยวรั้งหล่อนเอาไว้ไม่ให้เดินผ่าน เพชรกันยามองซ้ายมองขวา ลังเลใจว่า ‘นังหนู’ ที่ถูกเรียกอาจจะไม่ใช่หล่อน ทว่าเมื่อแลไปรอบๆ ก็ไม่เห็นใครอื่น อีกทั้งคนที่เรียกก็ยืนยันอีกครั้งชัดเจน เมื่อเพชรกันยาหันไปสบสายตา “เอ็งนั่นแหละ…” “คะ” เพชรกันยาขมวดคิ้ว คราวนี้หญิงชรากวักมือพร้อมกับเรียกเบาๆ “มาตรงนี้หน่อย” เพชรกันยาก้าวเข้าไปใกล้ อันที่จริงหล่อนไม่นิยมดูหมอ และไม่เคยเชื่อในเรื่องเหล่านี้ “นั่งสิ” หญิงชราผายมือไปที่เก้าอี้ซึ่งมีโต๊ะพับกั้นกลางเอาไว้ บนโต๊ะเล็กๆ คลุมด้วยผืนผ้าสีขาว ที่มุมโต๊ะด้านหนึ่งแลเห็นไพ่ยิปซีวางซ้อนกันเอาไว้ ไม่ทันที่เพชรกันยาจะเอ่ยอะไร หมอดูเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นมาก่อน “ขอดูมือหน่อย” เพชรกันยาเห็นว่าคงไม่เสียเวลาอะไรมาก จึงทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้ต่อหน้าหญิงชราผู้นั้น อีกทั้งหล่อนก็ไม่ได้แสดงความประสงค์ออกมาก่อน ว่าตกลงจะใช้บริการหมอดูแต่อย่างใด หญิงสาวคิดในใจว่าหมอดูรายนี้อาจจะต้องการอวดความแม่นยำ ต้องการทายทักเพื่อโน้มน้าวใจหล่อน จากนั้นคงเรียกค่าครู ถ้าตกลงจะดูลายมือโดยละเอียดต่อไป “เอ็งชื่ออะไร?” แม่หมอถาม “ชื่อ… เพชรกันยาค่ะ” หญิงชราไม่ตกใจ เพ่งพินิจลายมือของเพชรกันยา มือกร้านสัมผัสมือนิ่มของหญิงสาวผู้เกิดเดือนกันยา ครู่สั้นๆ ก็ทักออกมาว่า “โอ้ว! ดวงเอ็งแรงโคตร ชะตาสวาทเอ็งดีเหลือหลาย เส้นลายมือแบบนี้ไม่ธรรมดานะโว้ย” หมอดูชราทักด้วยความตื่นเต้น เจ้าของลายมือแสดงอาการตกใจเล็กน้อย “หมายความว่ายังไงหรือจ๊ะแม่หมอ?” หัวคิ้วของหญิงสาวขมวดมุ่น “ลายมือแบบนี้จะได้ผัวมากกว่ายี่สิบคน” คำพูดของแม่หมอชราทำเอาเพชรกันยาสะดุ้งและขณะที่หล่อนกำลังจะชักมือกลับ หมอดูรีบทักขึ้นอีกประโยค “เส้นลายมือแบบนี้มีจะมีเนื้อคู่นานาชาติ… ไม่ต่ำกว่ายี่สิบอย่างแน่นอน” เสียงของแม่หมอชราบอกความมั่นใจในคำทำนาย “เอ่อ… ” เพชรกันยารู้สึกว่าการดูลายมือเป็นสิ่งงมงาย หล่อนกล่าวขอบคุณหญิงชราเพียงสั้นๆ แล้วก้าวออกมาจากตรงนั้นทันที
