Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
เกิดใหม่เป็นแม่เลี้ยงจำเป็นของนายน้อยสกุลถังในยุค80s
31.0K·ซีไซต์หลี่ซูซินได้ย้อนเวลามาเกิดในยุค80s ต้องดิ้นรนพาแม่ออกจากบ้านที่เอาแต่กดขี่และเยียบย่ำพวกเธอ ด้วยวิธีการแต่งงานกับถังหนิงอีนายพลหนุ่มผู้แสนเย่อหยิ่งเย็นชาที่ต้องการหาแม่เลี้ยงให้ลูกชายคนเดียวของเขา
ข้ามภพป่วนหัวใจคุณชายหมอ
31.0K·ชาไทยเย็นพยาบาลสาวที่เก่งรอบด้านตายและข้ามภพไปเป็นคุณหนูไม่เอาไหนของตระกูลพ่อค้า คู่หมั้นของคุณชายหมอที่ผู้หญิงหลายคนหมายปอง จากคนไม่เอาไหนสู่ผู้หญิงแกร่งจนทำให้หมอหน้านิ่งคลั่งรักเธอ "เรียกพี่เว่ยสิเหม่ยหลิน"
ราชามังกร ปลุกอสูรร้ายในคืนมืดมน...
5.0K·-ฉีเทียนรับโทษแทนแฟนสาวสามปี วันออกจากคุกกลับถูกทอดทิ้ง คราราชามังกรตื่นขึ้นมา ใต้หล้าต้องสะเทือนเป็นแน่
ไม่เป็นแล้วสตรีร้ายกาจยุค70
20.0K·ฮูหยินซีสี่แยกไฟแดงเป็นเหตุสังเกตได้ คุณหนูทายาทอาณาจักรทอผ้าขับรถไปทำงานดีๆ ก็ทะลุมิติไปเป็นสตรีขี้เกียจในยุค70เสียได้ เอายังไงกับตัวเองดี จะเนียนๆ ขี้เกียจแล้วลำบากยากจนต่อไป หรือจะลุกมาขยันไม่อดตายจะดีกว่า... ..... หยวนเจียวเมิ่งทายาทคนเดียวของเจ้าของอาณาจักรสิ่งทอในยุคศตวรรษที่ยี่สิบสี่ ทะลุมิติไปสู่ยุคก่อนการปฏิวัติที่แสนแร้นแค้นในร่างของสตรีแซ่เดียวกันชื่อ ‘หนิงเซียน’ คนทั้งหมู่บ้านเลื่องลือว่าเธอขี้เกียจ ร้ายกาจ เอาแต่ใจ เจียวเมิ่งขอไว้อาลัยให้ตัวเองครู่หนึ่ง ทบทวนตัวเองว่าจะทนลำบากยากจนต่อไป หรือจะพาครอบครัวร่ำรวยด้วยสองมือที่มีมิติติดตัวมาด้วยดี
เมียสวมรอย
257.0K·ชะนีติดมันส์ตุ๊บ! กำปั้นทุบลงแผ่นหลังของคนที่นั่งหันหลังให้ แบบโมโหจนลืมตัว "ออกไป" "เธอจะโมโหให้ฉันทำไม เรากำลังคุยกันด้วยเหตุผล อยากให้ท่านนายพลได้ยินนักหรือไง" "เหตุผลบ้าบออะไรของคุณ ใครเขาจะบ้าไปมั่วสุมเหมือนที่คุณทำล่ะ" "เธอไม่รู้เหรอว่าเรื่องแบบนี้มันโกหกกันไม่ได้" "ฉันไม่ได้โกหก ฉันไม่เป็นเหมือนคุณแล้วกัน" เอาสิ! ขนาดเขายังคิดว่าเราไม่บริสุทธิ์ เราก็มีสิทธิ์คิดว่าเขาไม่บริสุทธิ์เหมือนกัน แต่ดูทรงแล้วเขาก็คงเป็นแบบที่เธอคิด คนร่างสูงยืนขึ้นจากที่นั่งอยู่ แล้วถอดกางเกงชั้นในที่มีติดตัวอยู่แค่ตัวเดียวออก "คุณจะทำอะไร" กำลังทะเลาะกันอยู่แท้ๆ อยู่ดีๆ ก็ลุกถอดกางเกงใครจะไม่สงสัยล่ะ "ก็จะพิสูจน์สิ่งที่เธอพูดไง" "พิสูจน์? พิสูจน์ยังไง??" "ก็บอกแล้วไงว่าเรื่องนี้ผู้ชายพิสูจน์ได้" มโนราห์รีบขยับไปจนชิดผนังห้องอีกฝั่งหนึ่ง จะบ้าแล้วหรือไง จะเสียตัวทั้งทีต้องมาเสียเพราะเรื่องบ้าๆ ที่จะพิสูจน์เนี่ยนะ "กลับมา" "ไม่" ชายหนุ่มที่ร่างกายไม่มีอะไรปิดบัง คลานเข่าขึ้นบนเตียงเพื่อเข้าไปใกล้เธอ "กรี๊ด อืมมม" ขณะที่มโนราห์กำลังจะกรีดร้อง แต่ถูกเขาปิดปากด้วยมือ "จะร้องทำไมเดี๋ยวพ่อเธอก็ได้ยิน" "อือ อืม!" หญิงสาวพยายามจะแกะมือเขาออก "กลัวฉันจะรู้ความจริงเหรอ" "ไม่กลัว" "ไม่กลัวก็ให้พิสูจน์สิ" "คุณจำคำที่ดูถูกฉันไว้ให้มาก คุณจำไว้ให้ดี" เธอทำตัวไม่ดีตรงไหน ทำไมทุกคนถึงคิดว่าเธอต้องสำส่อนด้วย แม้แต่แม่แท้ๆ ก็ยังคิดเหมือนผู้ชายคนนี้เลย
เทพสงครามพิทักษ์โลก
1.0M·สุ่ยจองอวี๋ห้าปีก่อน เขาเป็นชายพเนจร เพื่อการล้างซวยคราหนึ่ง ทำให้เขากลายเป็นเขยแต่งเข้าของตระกูลเย่ ห้าปีต่อมา เขากลายเป็นเทพสงครามอันดับหนึ่ง มีเหล่ากองทัพภายใต้บัญชานับล้าน อำนาจล้นเหลือมิอาจเทียบ เขาจูงมือภรรยาและลูกสาว สัญญาว่าจะให้โลกทั้งใบกับพวกเธอ......
ข้าจะเกี้ยวท่านมาเป็นสามี
33.0K·องค์หญิงโนเนมชาติแล้วนางโง่เขลาเกินไป หลงรักคนผิดจนทำร้ายคนที่รักนาง ในเมื่อได้กลับมาพบกันอีกครา นางไม่เอาแล้วท่านอ๋อง นางจะต้องเกี้ยวรองแม่ทัพที่แสนดีเช่นท่านมาเป็นสามีให้จงได้
ร้ายอย่างไร ข้าก็รัก
20.0K·ภัคจิรา,แม่ลูกหมี,muli89“หากวันนี้ไม่ตบสั่งสอนสองแม่ลูกอสรพิษนั่น อย่ามาเรียกข้าว่าเมิ่งลู่หลิน!” เรื่องย่อ ซูฉีสาวยุคใหม่ ได้กำไลหยกล้ำค่ามาดูเล่นหนึ่งอัน แต่พอได้มาครอบครองก็มักฝันประหลาดจนกระทั่งวันหนึ่งความซวยของนางจึงได้เกิดขึ้น แถมยังดันบังเอิญ เข้าไปในร่างของคุณหนูผู้นั้น ไม่รู้จะบังเอิญอะไรนักหนา ยังมีหน้าตาเหมือนกันอีกต่างหาก มิหนำซ้ำ พ่อ แม่ ก็มีหน้าตาเหมือนกันอีกด้วย ให้ตายสิ ยัง! ยังมีตัวเอกจะว่าตัวเอกก็ไม่ใช่ มันคือนางมารร้ายชัด ๆ นั่นก็คือนางอสรพิษสองแม่ลูกปลิงดูดเลือดตัวใหญ่ ยังตามมาราวีถึงในยุคจีนโบราณนี่อีก หรือว่าเธอกลับชาติมาเกิดและย้อนเวลากลับมาแก้แค้น ถ้าเป็นเช่นนั้นล่ะก็ ซูฉีคนนี้จะจัดการสองแม่ลูกนั้นเอง นางจะตบให้คว่ำ จะถีบให้หงายท้อง จะล้างแค้นพวกมันให้ไม่ตายดี ให้รู้บ้างว่าอย่ามาแหย็ม กับเมิ่งลู่หลิน! “หากวันนี้ไม่ตบสั่งสอนสองแม่ลูกอสรพิษนั่น อย่ามาเรียกข้าว่าเมิ่งลู่หลิน!”
องค์ชายไร้ใจเช่นท่านไม่มีวันได้ใจข้า
1.0K·วริษา"แม้ว่าองค์ชายจะได้กายหม่อมฉัน แต่ท่านไม่มีทางได้หัวใจ" "ทั้ง ๆ ที่เจ้าเป็นพระชายาของข้าแต่เจ้ายังหวนคิดถึงบุรุษอื่นเช่นนั้นหรือ?หึ ข้าจะทำให้เจ้าลืมมันเอง" "ต่อให้ท่านฆ่าหม่อมฉันให้ตายอย่างไรก็ไม่มีทางลืม" บทนำ เพราะการถูกเปรียบเทียบของฮ่องเต้ที่เป็นท่านพ่อตำหนิต่อว่าเพราะการกระทำของตัวของเขาเอง ทำให้เขาโกรธแค้นเซ่อเจาหยางผู้ที่เคยเป็นสหาย ที่มักจะโดดเด่นเกินกว่าตนจนเขาวางแผนอยากแย่งทุกอย่างที่สหายเก่ามีมาครอบครองและตำแหน่งองค์รัชทายาทที่ฮ่องเต้ต้องการให้เขารับตำแหน่งแม้ตอนแรกเขาจะไม่คิดอยากได้มันแต่เมื่อไปรับรู้อะไรบางอย่างเขาจึงตั้งมั่นจะปกป้องบัลลังก์และไม่ให้ผู้ใดที่ไม่ใช่เชื้อพระวงศ์มาแย่งไป เขาจึงวางแผนแย่งชิงทุกอย่างมาก่อนที่อีกฝ่ายจะลงมือ แต่ทว่าความโชคร้ายที่ไม่ได้ก่อจึงบังเกิดกับหวังลั่วเออร์ บุตรสาวของใต้เท้าหวังอี้เฉินที่เป็นคนรักของสหายเก่าที่ครองรักกันมาหลายปี และมีการหารือกันว่าหากเขากลับมาจากสนามรบครั้งนี้เขาจะให้ท่านพ่อมาสู่ขอและแต่งนางเข้ามาเป็นฮูหยิน แต่ทว่ากลับเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นเมื่อคนที่นางแต่งด้วยมิใช่เซ่อเจาหยางบุรุษที่นางรักแต่กลับเป็นองค์ชายผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเหี้ยมโหดและเสเพล นางทั้งโกรธทั้งเกลียดที่ไม่สามารถขัดคำสั่งพระราชโองการของฝ่าบาทได้ นางเสียใจแต่ต้องเข้าพิธีมงคลกับองค์ชายแต่ทว่านางตั้งมั่นไม่มีทางที่นางจะมอบหัวใจให้กับเขาเพราะหัวใจของนางมีเพียงแต่เซ่อเจาหยางเพียงผู้เดียว
Love Beyond Time สวรรค์ลิขิตชะตารักเหนือห้วงเวลา
971·ฟางฉี/น่าน นคราช์/วิญญาณไพรโชคชะตาช่างเล่นตลกเมื่อหญิงสาวทะลุมิติไปอยู่ในร่างอ๋องหนุ่ม และมีใจให้เขาซึ่งเป็นทั้ง องครักษ์ รองแม่ทัพและน้องบุญธรรมของร่างที่ตนอาศัย หลังภารกิจที่เธอมุ่งมั่นสำเร็จลุล่วง หญิงสาวกลับย้ายร่างกะทันหัน แต่ช่างน่าเศร้าเพราะร่างใหม่ที่เธอย้ายเข้าไปเป็นเด็กสาวที่ถูกวางยาพิษเลี้ยงตั้งแต่ยังเยาว์จนตาย ดวงวิญญาณทนทุกข์หนาวเหน็บในร่างที่ค่อยๆ เน่า เฝ้ารอเขาเดินทางกลับหวังเพียงจะได้เจออีกครั้ง
สองร่างใจเดียว
18.0K·หวังเสี่ยวชิงกุ้ยหลินเคยได้ลิ้มรสการถูกโบยมาแล้ว ถึงกับหนาวยะเยือกสั่นสะท้านจับขั้วหัวใจ “ลงมือได้” พ่อบ้านฉีออกคำสั่ง บ่าวที่ทำหน้าที่โบยยกไม้พลองขึ้น ก่อนจะฟาดลงบนแผ่นหลังของนักโทษทั้งสอง ที่พากันร้องโอดโอยออกมาตั้งแต่ไม้แรกเลยทีเดียว “โอ้ย! ท่านพี่ ข้าถูกใส่ร้าย โอ้ย!” กุ้ยหลินครวญครางออกมา เจ็บปวดรอยแผลที่ถูกโบยไม้แล้วไม้เล่า จวนเจียนจะขาดใจอยู่ร่อมร่อ บ่าวชายก็ไร้ความปราณีโบยไม้ลงแผ่นหลังที่แตกเป็นรอย เลือดสีแดงไหลเปียกชุ่มไปทั่วแผ่นหลัง “นางช่างอดทนเหลือเกิน” บ่าวชายที่เป็นคนโบยกุ้ยหลินกล่าวขึ้น หลังจากที่โบยนางไปไม่รู้ตั้งกี่ไม้ แต่นางก็ยังไม่ยอมหมดสติหรือหมดลมหายใจ เหมือนอาเฉินที่จากโลกนี้ไปก่อนแล้ว กุ้ยหลิน แม้ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง และทรมานจากพิษของบาดแผลมากเพียงใด ก็พยายามฝืนประคองสติไว้ เพราะอยากจะเจอหน้าบุตรชายอีกสักครั้ง “ท่านแม่” ร่างเล็กของหยงเป่าวิ่งนำหน้าไป๋ฉีที่ไล่ตามหลังมาติด ๆ หยงเป่าก้าวเท้าวิ่งอย่างเร็วเท่าที่เท้าน้อย ๆ จะทำได้ แม้จะหกล้มจนมีแผลถลอก เด็กชายก็ไม่สนบาดแผลของตนเอง ยังคงตั้งหน้าตั้งตาวิ่ง เพราะเป็นห่วงมารดา พอมาถึงลานหน้าศาลบรรพชน เห็นมารดากำลังถูกโบย เลือดไหลท่วมตัว ก็รีบร่างกายเล็ก ๆ กอดบังมารดาไว้ บ่าวที่ถือไม้พลองยั้งมือไว้ไม่ทัน โบยลงหลังของหยงเป่าหนึ่งไม้
คนนอก สายตา
10.0K·ภัคจิรา,แม่ลูกหมี,muli89“พี่ชาย หากท่านไม่รักข้า ท่านจะย่ำยีข้าไปถึงไหน ข้าเจ็บ ข้าปวดใจท่านรู้หรือไม่ ข้าไม่ใช่เสี่ยวอวี้ของท่านนะ” เรื่องย่อ ลู่ฟางหลิน เรียบร้อยอ่อนหวาน อีกทั้งยังทำอาหารเก่งนัก แต่ติดที่บ้านของนางยากจนเท่านั้น ทำการค้าขายเพียงแค่ผักและผลไม้ หวังอ้ายเทียน ชายหนุ่มรูปงาม ตำแหน่งของเขาคือท่านรองแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ เห็นหน้าหล่อเหลาคมคาย จะคิดว่าเขาเป็นคนใจดีมีเมตตา หาใช่ดั่งรูปลักษณ์ภายนอกไม่ เขาคือ มัจจุราชหน้าหยก รอยยิ้มจำแลงดูราวกับปีศาจของเขานั้นน่ากลัวนัก แววตาเย็นยะเยือกชวนให้น่าหวาดหวั่นไม่น้อย เรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น เพราะฉู่หยางเฉิน เทยาบำรุงเกินขนาดทำให้ ท่านรองสหายรักคึกคักอีกทั้งเพิ่งจะอกหัก จึงได้ย่ำยีน้องสาวเข้าให้ ก่อนนางจากไปนาง มอบจดหมายให้แก่ชายหนุ่ม ตัวอกษรนั่นบ่งบอกถึงความเจ็บปวดชอกช้ำมากมาย
หากข้าร้าย ท่านพี่ชอบหรือไม่ (จีนโบราณ)
19.0K·ภัคจิรา,แม่ลูกหมี,muli89คำโปรย เมื่ออ่อนโยนแสนดีสามีไม่ชอบมักหมางเมิน พูดจาหาได้รักษาน้ำใจของนางไม่ เช่นนั้นภรรยาผู้นี้จะร้ายให้ท่านดู เพราะนางร้ายกว่าที่ใคร ๆ คิดเสียอีก เรื่อง ถังเหมยหลินมิเคยได้รับความรักจากสามี และยินดีให้เขาสมรสกับสตรีที่รักปักใจ นางทำได้เพียงมองเงาของตนและเขาเท่านั้น แม้ว่าจะรู้สึกปวดใจทุกคราที่เห็นพวกเขาทั้งสองได้จับจูงมือเดินเคียงข้างกัน นางมองดูมือคู่นี้ด้วยหัวใจอันปวดร้าว ไม่มีครั้งใดเลยที่เขาจะกอบกุมมือนางเช่นนั้นบ้าง และไม่มีครั้งไหนเลยที่ถังเหมยหลินไม่รักเขา เพราะรักมากจึงไม่อาจ หักห้ามใจ ยังคงเฝ้าคะนึงหา แม้กลายเป็นเพียงรักข้างเดียว นางมิเสียดายที่ได้รัก ถึงแม้จะเป็นภรรยาที่ถูกสามีหมางเมิน หรือกลายเป็นสตรีไร้ค่าในสายตาของเขา เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วก็ยังยินดีจะมองดูเขาอยู่เยี่ยงนี้ มองดูเงาของเขาและนางได้ใกล้ชิดเคียงคู่กัน เพียงเท่านี้ก็พอใจแล้ว นางล้วนยินดี... ยินดีกับผีนะสิ!...หากข้าร้าย ท่านพี่ชอบหรือไม่
ทะลุมิติชะตาชีวิตเปลี่ยนผัน
5.0K·วริษา“เกิดใหม่ทั้งทีต้องเกิดมาอยู่ในร่างที่ชีวิตรันทดแม่สามีคอยรังแกทุบตี แม้สามีจะรักแต่ไม่สามารถปกป้องได้ เธอจะไม่อ่อนแอยอมให้พวกเขาทำร้ายเธอกับน้องชายได้อีกต่อจากนี้เธอจะหย่าและเลี้ยงดูน้องชายของเธอเอง"
ดีไซเนอร์สาวทะลุมิติมาเปิดร้านเสื้อผ้าในปี1980
3.0K·Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง周伟芳ชีวิตของลิลลี่เป็นชีวิตที่ใครหลาย ๆ คนใฝ่ฝันอยาจะเป็นแบบเธอ แต่คนอื่นไม่เคยรู้เลยว่ามันโดดเดี่ยวมากแค่ไหน เกิดในตระกูลหมื่นล้านครอบครัวค่อย ๆ จากไปทีละคน อายุเพียงยี่สิบอาชายผู้ที่เป็นญาติผู้ใหญ่คนสุดท้ายที่เหลืออยู่ดวลจากไป ลิลลี่ ลลิลิล จึงกลายเป็นทายามเพียงคนเดียวของตระกูล มีแล้วอย่างไรสุดท้ายคนเราต้องจากไป มีเงินหมื่นล้านยื้อชีวิตใครไม่ได้สักคน ลิลลี่ในวัยยี่สิบปีเธอรู้ว่าธุรกิจของตระกูลไม่อาจสานต่อได้ ขายหุ้นให้คนอื่นรอรับเพียงเงินปันผลก็เพียงพอ ยี่สิบสามเรียนจบปริญญาตรีด้านแฟชั่นก่อนเรียนต่อปริญาเอก ปริญญาโท ในปีที่สามสิบของชีวิตลิลลี่ประสบความสำเร็จในด้านดีไซเนอร์ เป็นดีไซเนอร์ที่มีชื่อเสียง ยังไม่ทันได้ใช้ชีวิตหลังเรียนจบก็เสียชีวิตจากความเครียดที่สะสมมาตลอด คิดว่าหลังความตายคงจะถูกบรรพบุรุษสาปแช่งที่ดูแลตระกูลไม่ได้ ใครจะรู้ว่าลืมตาแล้วจะมาอยู่ในร่างของคนอื่น วันที่เจ็ดเดือนมกราคมปี 1980 ลิลลี่ตื่นขึ้นในในร่างของลูกสาวคนโตของบ้านฉิน ฉินเสี่ยวหราน มีน้องสาวหนึ่งคน พ่อเป็นทหารหารเพิ่งได้รับเลื่อนขั้นเป้นพันตรี แม่เป็นหญิงในชนบท ฉินเสี่ยวหรานเป็นนักเรียนมัธยมปลายชั้นปีสุดท้าย ส่วนฉินเสี่ยวหลิงเป็นนักเรียนมัธยมต้นชั้นปีสุดท้ายที่จะขึ้นมัธยมปลาย
สายน้ำแห่งชาติพันธุ์ (แนวจีนหื่นๆ)
33.0K·ลออจันทร์ / เลี่ยงจิน 亮金เถ้าแก่เนี้ยแสนสวยเปิดโรงเตี๊ยมบังหน้า แท้จริงแล้วนางคือเงือกสาวพราวเสน่ห์ ที่หมายมั่นจะเก็บเกี่ยว ‘สายน้ำแห่งชาติพันธุ์’ ของชายหนุ่ม ให้ครบหนึ่งพันสายน้ำ เพื่อขอพรจากเทพเจ้าแห่งกามารมณ์ ทว่านางกลับถูกบ่วงแห่งสายน้ำรัดรึงจนไม่อาจดิ้นหลุด มาร่วมลุ้นกันค่ะว่านางจะเก็บได้ครบตามกำหนดหรือไม่ แล้วนางจะได้รับพรใดจากเทพเจ้าเป็นการตอบแทน ***คำเตือน*** นิยายเรื่องนี้ปราศจากสาระความรู้ มีเพียงความหื่นแทบทุกตัวอักษร ทุกบรรทัด ทุกย่อหน้า ทุกหน้ากระดาษ ถ้าคิดหื่นให้ตามเลี่ยงมาได้เลยเจ้าค่ะ แต่ถ้าคิดต่างกดออกไปเงียบๆ นะเจ้าคะ ได้โปรดอย่าทิ้งถ้อยคำหยาบคายให้เลี่ยงต้องเจ็บปวดหัวใจ
ทูนหัวของพี่
3.0K·บุษบาบัณ/นศามณีขุนกริชได้ฟังคำถามนั้นก็พอจะรู้ความหมายทันที พระจันทร์คงหมายถึงแม่เพ็ญสินะ ใบหน้าคมที่เคยนิ่งสนิทปรากฏรอยยิ้มบางเบา ร่างสูงใหญ่เดินเข้าไปใกล้ร่างบอบบางของหญิงสาวตรงหน้าช้าๆ มือกร้านเอื้อมออกไปกุมมือของหญิงสาวเอาไว้โดยที่ไม่ละสายตาไปจากดวงตากลมโตที่มองมาแม้แต่น้อย “สำหรับข้าไม่ว่าจะพระจันทร์ดวงไหนก็ไม่สำคัญเท่าคนที่ยืนชมจันทร์ข้างกันหรอก เจ้าไม่ต้องกังวลกระไรนอกจากเจ้าข้าเองก็ไม่ต้องการใครอื่นอีก” ยาหยีฟังคำตอบนั้นอย่างเหม่อลอย หัวใจเต้นระรัวเมื่อใบหน้าของเขาโน้มเข้ามาใกล้ ขุนกริชไม่ได้บังคับดึงดันแต่เป็นเธอเองที่เลือกจะไม่หนีไปไหน ริมฝีปากที่แตะกันอย่างแผ่วเบาในคราแรกนั้นถอยออกไปเพียงเล็กน้อยก่อนจะกดย้ำลงมาอย่างเอาแต่ใจ ขุนกริชกดจูบลงไปที่ริมฝีปากบางซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาชิมความหอมหวานนั้นอย่างอ้อยอิ่งแต่หิวกระหาย มือหนาโอบรัดรอบเอวบางเอาไว้ก่อนจะดึงรั้งร่างหญิงสาวให้มาแนบชิดกับตนเองจนไม่เหลือที่ว่าง เขากดจูบลงไปที่ริมฝีปากของหญิงสาวอีกครั้งอย่างโหยหา พลางสอดลิ้นเข้าไปกวาดต้อนความหวานหอมอย่างจาบจ้วง ยาหยีเองก็ตอบรับอย่างเต็มที่ หญิงสาวดันชายหนุ่มออกห่างเล็กน้อยใบหน้าสวยแดงเรื่อช้อนมองชายหนุ่มอย่างเขินอายหากแววตาฉ่ำเยิ้มนั้นยั่วยวนจนคนมองแทบอดใจไม่ไหว “เข้าห้องเถอะ”
ฮูหยินเรือนรอง
18.0K·หวังเสี่ยวชิง“สุ่ยเซียน เจ้าหยุดร้องไห้เถิด อย่าได้เสียใจเพราะข้าเลย” สตรีอีกหนึ่งนางรีบขยับเข้ามาใกล้เตียงกว้างมากขึ้น เอื้อมมือไปจับมือเรียวงามมาวางบนศีรษะของตนเอง ดวงตาสองข้างแดงก่ำดุจสีเลือด เพราะผ่านการร้องไห้มาตลอดหลายวันมานี้ “คุณหนู บ่าวเสียใจ ที่บ่าวไม่สามารถช่วยอะไรคุณหนูได้เลย” “จะเสียใจไปไย ชีวิตของคนเราล้วนมีเกิดมีดับ สุ่ยเซียนเอย หากข้าหมดลมหายใจลง ซึ่งก็น่าจะใกล้ถึงเวลาแล้วล่ะ เจ้าจงกลับไปอยู่จวนสกุลจ้าว นำเถ้ากระดูกของข้าไปให้ท่านพ่อด้วย” เสียงแหบระโหยเอ่ยสั่งสาวใช้ ที่เฝ้าติดตามนางมาตั้งแต่เยาว์วัย หากนางหมดลมไปจริง ๆ สุ่ยเซียนจะต้องอยู่ที่จวนสกุลหานอย่างยากลำบากแน่ สตรีที่อายุน้อยกว่าส่ายหน้า ไม่อยากยอมรับในวาระสุดท้ายของผู้เป็นนาย หากเพียงคุณหนูได้รับการรักษา คุณหนูของนางจะต้องกลับมาเป็นปกติแน่ “คุณหนูรอบ่าวก่อนนะเจ้าคะ บ่าวจะไปที่เรือนหงเป่าอีกสักรอบ” ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยปากห้าม สาวใช้ข้างกายก็วิ่งพรวดออกไปพ้นจากห้องนอนแล้ว ‘จ้าวซีฮัน’ ไม่อยากให้คนของนางต้องไปพบกับความชอกช้ำใจ เพราะสักกี่รอบแล้ว ที่สุ่ยเซียนไปนั่งคุกเข่าอยู่หน้าเรือนหลัก แต่คนผู้นั้นก็ไม่เคยที่จะเห็นใจพวกนางเลย คงอยากจะให้นางตายไปเสียให้พ้น ๆ กระมัง เขากับนางอันเป็นที่รักจะได้ครองคู่กันเป็นผัวเดียวเมียเดียว “เจ้ากล้าดีอย่างไร ถึง...” หานห่าวซวนดวงตาวาวโรจน์ด้วยเพลิงโทสะ มองสตรีที่นั่งร้องไห้อยู่บนเตียงกว้าง อยากจะเข้าไปจับตัวนางเขย่า ๆ ให้แรง ๆ ที่นางกล้าเอาตัวเข้ามาพัวพันกับเขา “ท่านแม่ทัพ ฮึก ๆ ข้าไม่ได้ทำ” ใบหน้างามอาบไปด้วยหยดน้ำใสที่เอ่อล้นขึ้นมาไม่ขาดสาย เนื้อตัวก็ปวดระบมไปหมด โดยเฉพาะส่วนของร่างกายด้านล่าง จิตใจดวงน้อย ๆ ก็ยิ่งจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ยามคิดย้อนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หมดไปแล้วความบริสุทธิ์ที่เฝ้ารักษามาตามคำสั่งเสียของมารดา ไหนจะบิดาอีกถ้าท่านรู้ความจริง จะผิดหวังในตัวนางมากเพียงไหนหนอ แล้วกุ้ยฟางเล่าจะมองนางว่าเป็นสหายรัก ที่ทรยศแย่งบุรุษที่นางชอบหรือเปล่า และที่สำคัญ สายตาของบุรุษที่กำลังแต่งกาย มองนางด้วยความโกรธเกลียด ไม่เหลือแววของความอบอุ่นเหมือนครั้งก่อน ๆ เลย “เจ้ารู้ไหม โทษของการวางยาข้า มีโทษถึงชีวิต เจ้าจะบอกเจ้าไม่ได้ทำ ถ้าอย่างนั้นคงเป็นพี่สาวของเจ้าทำ แล้วเจ้ามารับเคราะห์แทนอย่างนั้นหรือ” “ข้ากินไม่ลง หากแม่ทัพไม่ฟื้น ข้า...ข้าจะทำอย่างไรละสุ่ยเซียน” หยดน้ำตาไหลตามร่องแก้ม ก่อนจะหยดลงบนหลังมือหนา ที่มือเรียวงามกอบกุมเอาไว้ตลอดเวลา เพราะความกลัวว่าคนที่นอนเป็นผักปลาอยู่จะไม่ยอมฟื้นขึ้นมา หากเขาไม่ฟื้นจริง ๆ หัวใจทั้งดวงของนาง คงต้องแตกสลายกลายเป็นเศษผงเป็นแน่ แม้ที่ผ่านมาสิ่งที่ชายหนุ่มกระทำจะทำร้ายจิตใจนางมากเพียงไหน แต่ความรักที่นางมีให้เขามาตั้งแต่ในวัยเด็กยังไม่เสื่อมคลายลงไปเลยแม้แต่น้อย “ท่านแม่ทัพ รีบฟื้นขึ้นมาเถอะ ข้ารอฟังความจริงจากปากของท่านอยู่” ซีฮันยกมือใหญ่กว่าขึ้นมาทาบที่แก้มของตนเอง นัยน์ตาหงส์จ้องมองใบหน้าหล่อเหลา ภาวนาในใจขอร้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้มอบโอกาสให้แม่ทัพหนุ่ม เหมือนที่ได้มอบโอกาสให้นาง
ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง
4.0K·เขมปัณณ์ จู่ๆ ซีอีโอสาวกลายเป็นภรรยาตัวร้ายผู้บัญชาการหนุ่มที่มีลูกชายวัยน่ารัก ในอดีตชอบหึงหวงเขา การครัวไม่แตะ เรื่องบนเตียงไม่เอา แต่ทำไมตอนนี้คนสวยถึงระบมทั้งตัว เฮ้อ การรับใช้สองหนุ่มต่างวัยเปลืองแรงเสียจริง
สะใภ้นายพล
8.0K·พฤศตะวัน /พันตะวัน /ศรสวาทก้านแก้ว เด็กสาวที่ทะเยอทะยาน ไม่รู้จักพอ เธอใช้ความสวยไต่เต้าจนกลายเป็นสะใภ้นายพล มว่า สิ่งที่เธอต้องเจอในรั้วของบ้านหลังนั้น ต้องทำให้เธอต้องจดจำไปตลอดชีวิต ............ ก้านแก้วเดินไปส่งนายพลขึ้นรถเพื่อกลับไปปฏิบัติราชการ สายตาของนายพลอำนาจมองเธอด้วยรอยยิ้มรู้ทันว่าก้านแก้วติดใจในเกมกามของเขา “คิดถึงฉันก็โทร.หาฉันก็แล้วกัน” “ท่านน่ะ....อย่าล้อแก้วแบบนี้สิคะ” “ล้ออะไร ฉันพูดความจริง” “แหม...ท่านจัดหนักจนแก้วขาสั่นแบบนี้...ต้องพักอีกหลายวันเลยนะคะ” “ก็ชอบไม่ใช่เหรอ หนักๆ แรงๆ”
