ยอดหนุ่มเจ้าสำราญ เหนือนคร

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน "ชางหลง" ในที่สุดก็ฟื้นคืนสติ สมองของเขารู้สึกเหมือนจะระเบิดออกมา อวัยวะทุกส่วนของร่างกายเจ็บปวดอย่างรุนแรง ราวกับถูกเครื่องบินรบชน ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น เขาก็ยังอดทนไม่ให้ร้องออกมา เขาเคยผ่านการฝึกฝนที่เข้มงวดที่สุดในหวาเซี่ย ความเจ็บปวดเล็กน้อยแค่นี้ ยังไม่เพียงพอที่จะทำลายความมุ่งมั่นที่แข็งแกร่งของเขาได้

เขาพยายามขยับเปลือกตาที่หนักอึ้งช้าๆ จากนั้นก็ลืมตาขึ้นมากะทันหัน แววตาของเขาคมกริบ ราวกับสายฟ้าที่ทำให้ผู้คนหวาดกลัว อาจเป็นเพราะเขาหมดสติไปนานเกินไป แสงสว่างที่หายไปนานทำให้เขารู้สึกแสบตา

หลังจากปรับตัวอยู่สักพัก เขาก็เริ่มตรวจสอบสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระวัง เพราะการฝึกฝนที่เสี่ยงความตายมาหลายปี ทำให้เขาเคยชินที่จะตรวจสอบสภาพแวดล้อมรอบตัวก่อนเป็นอันดับแรก ก่อนจะปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อม นี่คือสิ่งที่เขาทำทุกครั้งในระหว่างปฏิบัติภารกิจมาตลอด

ก่อนจะมองไปที่เครื่องมือระโยงระยางจำนวนมาก และเห็นขวดน้ำเกลือที่แขวนอยู่ข้างๆ เขาก็มั่นใจได้เลย ว่านี่คือห้องพักผู้ป่วย ดูจากการตกแต่งที่หรูหราภายในห้อง เขาก็สามารถเดาได้ว่านี่อาจจะเป็นห้องพักผู้ป่วยวีไอพีหรือห้องพักคนไข้พิเศษ

"นี่ฉันยังไม่ตายเหรอ?" นี่คือความคิดแรกของเขา! ทั้งที่ถูกระเบิดรุนแรงขนาดนั้นเขากลับยังไม่ตาย? หรือว่าหลังจากเขาได้รับบาดเจ็บแล้วจะถูกช่วยเหลือไว้ได้?

เขาอยากจะหัวเราะ หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง แม้แต่เขาเองก็ยังไม่อยากเชื่อว่าตนเองจะมีชีวิตรอดมาได้อย่างนี้! หรือว่านี่จะเป็นเหมือนคำโบราณที่ว่า คนดีมักจะอายุสั้น แต่คนร้ายมักจะมีอายุยืนยาว? เขาถือว่าเป็นคนร้ายสินะ? น่าจะใช่ อย่างน้อยสำหรับศัตรูของเขาแล้ว เขาก็ถือว่าเป็นภัยร้ายแน่นอน!

เขาส่ายหัวที่หนักอึ้ง อยากจะยืนยันว่าตนเองไม่ได้กำลังฝันอยู่! การส่ายหัวครั้งนี้ ทำให้ความเจ็บปวดในหัวกลับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ราวกับมีเข็มเงินแหลมคมหลายพันเล่มแทงเข้ามาในสมอง ความเจ็บปวดที่มาจากในจิตวิญญาณลึกนี้ แม้แต่เขาที่เป็นคนแข็งแกร่งยังรู้สึกเกินจะทน! เขาได้แต่อดทนกัดฟันแน่น พยายามบังคับตัวเองไม่ให้ส่งเสียงใดๆ ออกมา ในระหว่างความเจ็บปวดที่แทบจะทนไม่ไหวนี้ ความทรงจำที่ไม่คุ้นตาก็เหมือนคลื่นทะเลที่หลั่งไหลเข้ามาในสมอง นี่ไม่ใช่ความทรงจำของเขา!

ความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายได้นี้เหมือนกับพายุฝนในช่วงฤดูร้อน มันมาอย่างรวดเร็วและหายไปอย่างรวดเร็ว ถึงแม้จะใช้เวลาแค่เพียงสิบกว่าวินาที แต่ก็ทำให้เขาหมดเรี่ยวแรงทั้งหมดไป เหงื่อชุ่มตัวเหมือนถูกแช่น้ำ จนเกือบจะทำให้เขาหมดสติไป

ตอนที่ฟื้นตัวจากความเจ็บปวดที่รุนแรงได้ ความทรงจำที่ยุ่งเหยิงในสมองก็เริ่มชัดเจนขึ้น—ชื่อของเจ้าของความทรงจำที่ไม่คุ้นตานี้คือ สวีเส้าถาง

เขาเผลอมองไปทางแขนที่ยังมีสายยางซิลิโคนทางการแพทย์หลายเส้นเชื่อมอยู่ สายตาของเขาก็ตกใจขึ้นมาในชั่วพริบตา นี่ไม่ใช่แขนของเขาแน่นอน! แขนของเขาควรจะเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่มีพลังแข็งแกร่ง แต่แขนนี้กลับบอบบางและขาวซีด เห็นได้ชัดว่าเป็นของคุณชายที่มีชีวิตสุขสบายในความทรงจำของเขาคนนั้น!

การค้นพบนี้ ทำให้เขารู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาทันที เขารีบข่มกลั้นต่อความเจ็บปวดและพยุงร่างกายให้ลุกขึ้นมา แล้วขยับตัวเข้าไปใกล้กระจกที่อยู่ข้างๆ

สิ่งที่สะท้อนออกมาคือใบหน้าที่แปลกหน้าไปอย่างสิ้นเชิง นั่นคือใบหน้าของ "สวีเส้าถาง" ที่อยู่ในความทรงจำ! แต่ตอนนี้ใบหน้านั้นกลับเต็มไปด้วยรอยบอบช้ำ บวมเป่งเหมือนหัวหมู และยังมีผ้าพันแผลพันรอบศีรษะ!

“โครม…”

เขากลับมานอนลงบนเตียงอย่างเหม่อลอย จนถึงขั้นลืมความเจ็บปวดบนร่างกายไป

นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมวิญญาณของเขาถึงมาอยู่ในร่างของคุณชายคนนี้ได้? เป็นการสลับร่าง? หรือวิญญาณข้ามมิติ? ในเวลานี้ แม้แต่เขาที่เคยผ่านการฝึกฝนอย่างเข้มงวดมาก่อนก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้!

ไม่ว่าใครที่พบเจอกับเรื่องที่น่าเหลือเชื่อแบบนี้ก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ เพราะฐานะที่พิเศษ เขาเคยได้ยินเรื่องราวแปลกประหลาดที่คนทั่วไปไม่เคยได้ยินมามากมาย และได้เห็นเหตุการณ์แปลกๆ ที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยวิทยาศาสตร์ แต่เขาก็ไม่เคยพบเจอกับเรื่องการสลับร่างแบบนี้มาก่อน ซึ่งมันเกินกว่าที่เขาจะเข้าใจได้!

เขาไม่น่าจะใช่สวีเส้าถาง ชื่อแทนตัวของเขาควรจะเป็น "ชางหลง" เขาเองก็ลืมชื่อจริงของตัวเองไปแล้ว สำหรับเขา "ชางหลง" คือชื่อจริงของเขา นอกจากนี้อีกสี่คนก็ไม่มีชื่อเหมือนกับเขาเช่นกัน มีแค่ชื่อแทนตัวว่า“เสือทอง”“เสือดาวเหล็ก”“ไฟร์เบิร์ด”และ“พายุฝน”

พวกเขาทั้งหมดอยู่ภายใต้ทหารหน่วยพิเศษที่ทรงพลังและลึกลับที่สุดของหวาเซี่ย - "ผู้ครองกฏ"

ผู้ที่รู้ถึงการมีอยู่ขององค์กรนี้ นอกจากสมาชิกในองค์กรแล้ว มีไม่เกินสิบคน ถึงแม้จะรวมผู้ก่อตั้งองค์กรนี้ด้วย! ผู้ที่รู้ว่าพวกเขามีอยู่ ล้วนเป็นบุคคลที่แค่กระทืบเท้าก็สามารถทำให้หวาเซี่ยสั่นสะเทือนได้!

หลายวันก่อน เขาได้รับมอบหมายให้ไปยังเกาะร้างแห่งหนึ่งในมหาสมุทรแปซิฟิกเพื่อทำลายห้องทดลองนักรบแปรพันธุ์ของฝ่ายศัตรู ภารกิจแบบนี้ ไม่ใช่งานแรกของเขาแล้ว เขาจึงจัดการได้อย่างคล่องแคล่ว แต่ว่า พอเขาพยายามแฝงตัวอยู่หลายวันจนสามารถแทรกแซงเข้าไปในห้องทดลองได้อย่างราบรื่น เขาถึงได้รู้ว่านี่คือกับดัก! ที่นี่ไม่มีห้องทดลองนักรบแปรพันธุ์ตามที่ข้อมูลระบุไว้ มีเพียงระเบิดนิวเคลียร์ขนาดเล็กสองลูกที่เตรียมไว้ต้อนรับเขาเท่านั้น!

แม้ว่า "ผู้ครองกฏ" จะมีสมาชิกห้าคนที่มีพลังแข็งแกร่ง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับระเบิดนิวเคลียร์ ไม่ว่าจะมีพลังแข็งแกร่งเพียงใดก็ไม่สามารถต้านทานได้!

เขารู้ดีว่าเขาถูกใครบางคนวางกับดักเข้าแล้ว แต่ว่าคนที่รู้ว่าองค์กรนี้มีอยู่ดูไม่มีเหตุผลอะไรที่อยากจะเอาชีวิตเขาเลย คนเหล่านั้นล้วนเป็นผู้มีคุณวุฒิของประเทศ จะคิดทำร้ายสมาชิกของ "ผู้ครองกฏ" ไปทำไม นั่นก็เท่ากับตัดแขนตัดขาของตนเอง แต่ถ้าไม่ใช่คนเหล่านั้น แล้วจะเป็นฝีมือใคร? แล้วทำไมพวกเขาถึงรู้เรื่องเกี่ยวกับการมีอยู่ของเขา? ทำไมถึงต้องพยายามทำลายเขาอย่างสุดกำลังเช่นนี้?