Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
2 – กลางป่า
“ไปไหนมาไอ้ขวัญ” พอก้าวเท้าขึ้นเรือนมาพ่อก็ร้องถามทันที
“ไปตีกระหรี่มา” ตอบเพียงสั้นๆ แล้วเดินไปตักน้ำฝนในตุ่มขนาดเล็กที่มุมเสาขึ้นมาดื่มแก้กระหาย
“มึงไปในเมือง”
“แล้วพ่อมีอะไรหรือเปล่า” ถามคนเป็นพ่อพร้อมกับเดินไปนั่งข้างๆ พ่อ
“พ่อว่าจะใช้มึงไปในเมืองให้”
“แล้วทำไมพ่อไม่ใช้ไอ้เทพมันบ้างล่ะ”
“พี่เขาไม่ว่าง”
“แล้วพ่อคิดว่าฉันว่างเหรอ”
“เออ มึงก็ลอยไปลอยมาวันๆ ไม่ก็เข้าในเมืองไปมั่วสาวๆ ในเมือง มึงมีอะไรให้ยุ่งไอ้ขวัญ” ผู้ใหญ่ชัดเอ่ย
“ก็...ว่าแต่พ่อจะใช้ฉันไปทำอะไรให้ในเมือง”
“ก็ให้ไปรับเงินค่าผลไม้ไง พอดีร้านในตลาดติดเงินเราอยู่”
“พรุ่งนี้ฉันไปให้ ว่าแต่แม่ลำดวนไปไหนพ่อ”
“ในครัว ทำมื้อเย็นอยู่”
“แล้วไอ้เทพ”
“พี่มึงไปส่งหนูบัวที่บ้าน”
หึ!
“บ้านติดกันก็ไปส่ง อีบัวมันไม่หลงหรอกพ่อ”
“ก็คนเขารักชอบพอกันจะส่งกันมันก็ปกติ มึงเถอะไปตีกระหรี่ในเมืองบ่อยระวังจะติดโรค”
“ฉันใส่ถุงยางนะพ่อ ถึงจะอยู่บ้านป่าแต่ฉันก็รู้ว่าคนเมืองเขาใช้ชีวิตยังไง”
“เออ มึงจะไปไหนก็ไปเถอะ พรุ่งนี้อย่าลืมไปเอาเงินค่าผลไม้ล่ะ”
“ค๊าบ...” ตอบลากเสียงยาวแล้วลุกเดินไปยังครัวของบ้านทันที บ้านเป็นเรือนไทยโบราณมีครัวบนบ้านแยกเป็นสัดส่วนน่าอยู่
เทพนั่งดื่มน้ำเย็นๆ ที่เรือนของบัว เขามองไปยังบ้านหลังเล็กที่เห็นมาตั้งแต่เด็ก เพราะที่นี่คือที่ที่เขามักมาประจำ และแน่นอนมาเพราะมาหาน้องสาวข้างบ้าน และเมื่อตอนนี้อยู่กันลำพังกับบัว เพราะพ่อกับแม่ของบัวช่วยกันทำมื้อเย็นในครัว เขาจึงคว้ามือเล็กเปราะบางที่หยาบกร้านจากการทำงานหนักทำสวนช่วยพ่อแม่ของบัว
อุ้ย!
บัวตกใจจะชักดึงมือกลับแต่ก็ถูกดึงรั้งไว้
“พี่มีอะไรจะพูดกับบัว”
“จ๊ะพี่เทพ” หล่อนบิดหน้าเอียงอาย สองแก้มนวลก็แดงระเรื่อขึ้นมาให้เห็นทันตา ดีที่ฟ้ายังไม่มืดเลย ทำให้เทพเห็นสีแก้มระเรื่อนั้นจนต้องยื่นมือไปเชยคางมนให้แหงนเงยขึ้นแล้วหันมาสบตาตนเอง
“ไม่ต้องอายพี่บัว”
“ก็บัว...”
“บัว....พี่ว่ามันถึงเวลาแล้วล่ะ ถึงเวลาที่พี่ต้องพูด”
“อะไรจ๊ะ?”
“พี่ว่าพี่รักบัว บัวแต่งงานกับพี่นะ” เขาบอกรักเด็กสาวที่เห็นตั้งแต่เด็ก
“พี่เทพ...”
“พี่รู้ว่าบัวคิดยังไงกับพี่”
“พี่เทพรักบัวจริงๆ เหรอจ๊ะ”
“พี่รักบัว รักมานานแล้ว” เขาบอกย้ำให้เด็กสาวตรงหน้าฟังอีกครั้ง “บัวล่ะรักพี่บ้างไหมและจะแต่งงานกับพี่ได้ไหม”
“บัวก็รักพี่เทพ พี่เทพดีกับบัวมาตลอด บัวจะแต่งงานกับพี่เทพ” สาวน้อยตอบอายๆ
“บัว...” แล้วเทพก็ดึงรั้งร่างเล็กตรงหน้าเข้ามากอดแน่นก่อนจะผละออกแล้วพูดต่อ “พี่กลับก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะบอกพ่อกับแม่ให้มาสู่ขอบัว”
“จ้ะพี่เทพ ขอบคุณนะจ๊ะ”
“พี่ต่างหากต้องขอบคุณบัวที่ตกลงแต่งงานกับพี่ พี่กลับก่อนนะ” แล้วเทพหนุ่มอ่อนโยนใจดีที่หล่อนเฝ้าฝันจะได้เป็นเจ้าสาวของเขามาตลอดวัยเด็กก็ใกล้เป็นจริงแล้ว เมื่อเขาขอเธอแต่งงาน บัวนั่งยิ้มมองตามคนตัวโตเดินลงบันไดไปจนพ้นสายตาก่อนจะลุกขึ้นแล้ววิ่งไปยังครัวเพื่อบอกข่าวดีกับพ่อและแม่ของตนเอง
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
