JUNIOR 2 |วุ่นวาย

เอี๊ยดดดดด~ รถยนต์สุดหรูสีขาวเบรกจนเกิดเสียงดัง ก่อนที่เจ้าของมันจะเปิดประตูเดินลงมาด้วยใบหน้าบอกบุญไม่รับ คงเป็นเพราะอารมณ์ดีที่กำลังพุ่งสูงถูกฉุดดึงลงมาจนต่ำเตี่ยเรี่ยดินจากคำพูดของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันเมื่อคืนนี้…

“จะไปเรียนแล้วเหรอ” พระพายที่กำลังจะเปิดประตูห้องของตัวเองก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อมีคนเปิดประตูออกมาเสียก่อน

“แล้วนายไปไหนมา ทำไมเมื่อคืนถึงไม่กลับห้อง”

“ไปเที่ยว”

“แล้วไปนอนไหนมา”

“พระเพลงเธอเป็นน้องฉันหรือเป็นแม่กันแน่” พระพายถามน้องสาวฝาแฝดตัวเองด้วยน้ำเสียงเรียบขรึมที่ถูกอีกฝ่ายคาดคั้นอย่างไม่มีเหตุผล

“ฉันไม่ใช่น้องนาย เกิดห่างกันแค่สิบนาทีเองปะ”

“ไปเรียนได้แล้วไป มัวแต่พูดมากอยู่ได้”

“ก็กำลังจะไปอยู่นี่ไง แล้วคนที่พูดมากมันก็คือนายต่างหากล่ะพาย เดี๋ยวฉันจะฟ้องแม่ว่านายเถลไถล”

“เดี๋ยวฉันจะฟ้องพ่อว่าเธอโกหกว่าจะมานอนที่คอนโดฉัน แต่จริงๆ ไปนอนกับแฟน” พระพายเอ่ยข่มขู่ออกมาอย่างรู้ทัน เพราะทุกครั้งที่น้องสาวฝาแฝดบอกผู้เป็นพ่อว่าจะมานอนค้างกับเขา เธอก็ไม่เคยมานอนเลยสักครั้ง จะมาก็ต่อเมื่อต้องมาอาบน้ำเปลี่ยนชุดก็เท่านั้น

“พูดมากนะพาย เดี๋ยวก็ตบปากให้หรอก”

“ลามปามใหญ่แล้วนะเพลง รีบไปสักทีเหอะ”

“เออ” เมื่ออีกฝ่ายเดินเลี่ยงออกไป พระพายจึงเดินเข้ามาในห้องของตัวเองแล้วใช้เท้าปิดประตูอย่างแรง ก่อนจะเดินมาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา พลางนึกเหตุการณ์เมื่อเช้าที่ไม่เคยคิดว่าพบเจออีกครั้ง

ใครจะคิดว่าพระพายผู้ชายที่ไม่เคยหลับนอนกับผู้หญิงคนไหนเพียงเพราะมีแต่อารมณ์ใคร่อย่างเขาจะถูกผู้หญิงเอาเงินฟาดหัว ทั้งที่เขาฝ่ายเปิดบริสุทธิ์เธอแถมยังมีความสุขกันทั้งคืน มากไปกว่านั้นเธอยังไล่เขากลับทั้งที่เมื่อคืนยังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันราวกับว่าไม่อยากแยกออกจากกันแม้แต่วินาทีเดียว

“ยัยผู้หญิงใจร้าย กล้าดียังไงมาขอซื้อตัวฉัน” พระพายเค้นเสียงลอดไรฟันต่อว่าคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วยความหงุดหงิด แต่พอนึกถึงใบหน้าเซ็กซี่ที่ทำให้เขายอมเดินตามเธอไปเพื่อทำความรู้จักอีกรอบ ภาพร่วมรักต่างๆ นานาก็หลั่งไหลเข้ามาในสมองโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด “เฮร่า…แค่ชื่อยังดูใจร้ายเลย”

ติ๊งงงงง ติ๊งงงงง~

THEAM : ไม่มาเรียนหรือยังไงไอ้พาย

THEAM : อีกสิบนาทีอาจารย์จะเข้าแล้ว

P.PYE : ไม่ไป

THEAM : เฮ้ย! เป็นไปได้ยังไงคนอย่างพระพายโดดเรียน

P.PYE : เป็นไปแล้วไอ้สัด เอาเลกเชอร์มาให้กูลอกด้วย

หลังจากที่เขาตอบเพื่อนกลับไปเสร็จเรียบร้อยก็วางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้า ก่อนจะล้มตัวนอนลงบนโซฟายกมือก่ายหน้าผากพลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย

“หรือว่ายัยใจร้ายเมื่อคืนจะมีแฟนแล้ววะ ถึงทำเหมือนน้ำแตกแล้วแยกทางแบบนี้” มันก็สามารถเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอปฏิเสธจบความสัมพันธ์เพียงแค่วันไนต์สแตนด์ บางทีเธออาจจะกลัวว่าแฟนจะรู้ความจริงว่าเธอแอบมามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาก็ได้ “หงุดหงิดฉิบหายเลยว่ะ แม่ง!”

นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ถูกผู้หญิงตัดความสัมพันธ์ง่ายๆ ทั้งที่เขาตั้งใจจะเข้าไปจีบเธอตั้งแต่แรก ไม่อย่างนั้นคงไม่ตามเธอไปถึงคอนโดแบบนั้นหรอก เขาไม่เคยรับรู้ความรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลยจนกระทั่งมาเจอเฮร่า…

…ยิ่งอยากทำให้เขารู้จักเธอมากเข้าไปกันใหญ่ อยากรู้ว่าเธอจะทำยังไงหากถูกเขาตามจีบ และต่อให้เธอมีแฟนเขาก็ไม่สนใจหรอก

“เดี๋ยวตามจีบแม่งให้วุ่นวายเลย อยากเอาเงินฟาดหัวกูดีนัก”

อีกด้านหนึ่ง…

“แว่นแซ่บ ฉันขอถามอะไรแกหน่อย”

“ถามอะไรอีก แกถามฉันไม่พักเลยนะ” เฮร่าเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารการเรียนของตัวเอง แล้วหันมองหน้าวีร่าที่ยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้

“ฉันเห็นความผิดปกติบางอย่างจากแกนิดหน่อย ตอนแรกคิดว่าแกจะเล่าให้ฟัง แต่พอแกไม่พูดสักที ฉันก็ทนความอยากรู้ไม่ไหว”

“อะไรของแก”

“สรุปเมื่อคืนแกกับน้องพระพายไม่ได้แอบแซ่บกันจริงเหรอ ฉันเห็นแกเดินแปลกๆ ตั้งแต่เช้าละ”

“ตั้งใจเรียนให้เหมือนอยากยุ่งเรื่องของฉันหน่อยก็ดีนะ”

“พูดงี้ ทำฉันที่กำลังอยากรู้นี่หน้าหงายเลยนะ” มารียาที่ยื่นหน้าเข้ามาฟังเพื่อนทั้งสองคนที่กำลังกระซิบกระซาบบางอย่างกันอยู่ก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงอ่อนราวกับว่าถูกด่าไปด้วย

“ตอบจ้ะ อย่ามาด่าฉันกลบเกลื่อน”

“เออมี! แล้วก็รู้ไว้ด้วยว่ามันเป็นเพราะแกที่ปล่อยให้ฉันกลับกับใครก็ไม่รู้”

“ว๊ายยย~ โดนเด็กเปิดซิงเหรอเนี่ย” วีร่ากับมารียายกมือปิดปากพร้อมกันด้วยความตกใจ แต่ก็ยังยิ้มกรุ้มกริ่มหยอกล้อเฮร่าไม่เลิก

“เดี๋ยวแม่ก็ฟาดให้ปากแตก จะพูดดังหาพระแสงอะไร”

“แล้วเป็นไง แซ่บปะ ใหญ่จนจุกเลยไหม”

“อยากรู้ก็ไปลองเอาเองสิ” เฮร่าเค้นเสียงลอดไรฟันตอบเพื่อน พลางถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อรู้สึกว่าความจุกบริเวณท้องน้อยยังไม่ทุเลาลงสักเท่าไร

“ฉันไม่นิยมเล่นสนุกกับผู้ชายของเพื่อนย่ะ”

“แต่แกชอบไปยุ่งกับเมียชาวบ้านเขานะ” มารียาที่นั่งอยู่เงียบๆ เอ่ยออกมาทั้งที่สายตาของเธอยังจดจ้องอยู่ที่อาจารย์ที่กำลังยืนอยู่บนโพเดียม

“ก็ฉันชอบมันตื่นเต้นดี”

“ขนลุกนะวี แบบนี้ไงผู้ชายถึงอยากจะล่อแกไม่พัก”

“เผื่อวันไหน ฉันอยากแซ่บกับผู้ชายจะได้เอาพวกนั้นเลยไง” เฮร่าเอือมระอากับความคิดแปลกๆ ของเพื่อนตัวเองไม่น้อยเลย ตั้งแต่รู้จักกันมาวีร่าเป็นคนที่มีความคิดเป็นตัวของตัวเองมากและประหลาดที่สุดอย่างไม่เคยมีใครทำมาก่อน “แล้วนี่แกสานต่อกับน้องเขาปะ แบบนัดเจอกันอีกรอบไรงี้”

“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ชอบยุ่งกับคนในมหาลัย มันวุ่นวาย”

“แต่แกเสียตัวให้เขาแล้วนะ เอากลับมากินซ้ำๆ คงไม่เป็นไรหรอก เด็กมันไม่รู้หรอกว่าเป็นแกอะ”

“ไม่อะ ชีวิตฉันน่าจะวุ่นวายกว่าเดิม” แค่นึกถึงว่าเป็นคนในมหาวิทยาลัยเดียวกันแถมยังเด็กกว่าเธออีก ความรู้สึกไม่อยากมันก็ตีขึ้นมาในลำคอจนแทบอยากจะอาเจียน