JUNIOR 1 | ซื้อผู้ชาย

“คุณยังไม่ตื่นดีใช่ไหมครับเนี่ย ถึงทำหน้าตกใจที่เห็นหน้าผมแบบนี้” ก็ต้องตกใจสิ…ใครจะคิดว่าสาวแซ่บที่แม้จะเกินเลยกับผู้ชายมากมายแค่ไหนก็ไม่เคยมากถึงขั้นมีเซ็กซ์เลยสักครั้ง “มาต่อกันอีกสักรอบดีไหม”

“ฉันไม่มีเวลามาคุยกับคุณแล้ว ขอโทษด้วยนะ แต่คุณรีบแต่งตัวแล้วกลับไปเถอะ” เฮร่ารีบตัดบทอย่างรวดเร็ว แล้วขยับตัวหนีในตอนที่อีกฝ่ายกำลังตวัดมือมาโอบเอวเล็กของเธอราวกับว่ามันเป็นสิ่งต้องห้ามที่ไม่อยากเข้าใกล้

“เมื่อคืนคุณยังจูบดูดดื่มอยู่กับผม แต่พอตื่นปุ๊บทำท่าเหมือนรังเกียจกันเลยนะ” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน เขาไม่คิดว่าผู้หญิงที่นอนร้อนแรงใต้ร่างเขาเมื่อคืนจะทำเหมือนการมีเซ็กซ์กับเขาเป็นเรื่องที่คิดผิดมหันต์ที่สุดในชีวิต

“คุณมีอะไรจะพูดอีกไหม”

“…” เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ตอบอะไร เฮร่าจึงหยัดตัวลุกจากเตียงอย่างทุลักทุเลโดยมีผ้าห่มคลุมร่างกาย ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวและกลับมาพร้อมกับชุดคลุมอาบน้ำที่สวมใส่เรียบร้อยแล้ว

“ถือว่าเมื่อคืนฉันซื้อคุณหนึ่งคืนก็แล้วกัน เซ็กซ์ของคุณมันดีสำหรับฉัน แต่เราแยกย้ายกันแค่นี้ก็พอ” เฮร่าหยิบธนบัตรสีเทาหลายสิบใบในกระเป๋าสะพายที่วางอยู่บนพื้นออกมาวางลงบนเตียง

“คุณเห็นผมเป็นผู้ชายขายตัวเหรอ”

“ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น แต่ไม่อยากให้คุณเสียเวลา” น้ำเสียงของเขาบ่งบอกถึงความไม่พอใจที่จู่ๆ ก็ถูกผู้หญิงอย่างเธอใช้เงินฟาดหัวทั้งที่ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเขา แต่เฮร่าก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันถึงแม้ว่าจำสัมผัสของอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะมีอีกเป็นครั้งที่สอง

“เหอะ! เสียเวลาเหรอ ผมไม่เอาหรอกเงินของคุณ เพราะสิ่งที่ผมได้จากคุณเมื่อคืนมันก็เพียงพอแล้วล่ะ” พูดจบเขาก็หยัดตัวลุกจากเตียงขนาดคิงไซซ์ด้วยร่างกายเปลือยเปล่า ก่อนจะคว้าเสื้อผ้าที่ถูกถอดทิ้งกระจัดกระจายบนเตียงขึ้นมาสวมใส่โดยที่มีเฮร่ามองเขาอยู่เงียบๆ

“…”

“เมื่อคืนคุณไม่ได้ถามชื่อผม แต่จะบอกให้ว่าผมชื่อพระพาย และผมเป็นผู้ชายคนแรกของคุณนะเฮร่า ห้ามลืมเด็ดขาดเลยล่ะ” พระพายพูดจบก็หมุนตัวเดินออกมาจากห้องของเธอในทันที ทิ้งให้เฮร่ายืนนิ่งอยู่ภายในห้องนอนของเธอเพียงลำพัง

“ให้ตายเถอะ! จะมาบอกชื่อฉันทำไมเนี่ย อุตส่าห์ไม่ถามแล้วเชียว” แต่อย่างน้อยเขาก็รู้จักเธอในชื่อเฮร่า ไม่ใช่เอริสสาวแว่นจอมเนิร์ดในรั้วมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังที่ไม่มีใครให้ความสนใจ

กว่าอารมณ์ของเฮร่าจะกลับมาเป็นปกติเวลาก็ผ่านไปนานหลายที จนกระทั่งเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นมาอีกรอบและนั่นก็ทำให้เธอรู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังจะไปมหาวิทยาลัยสายแล้ว

@Joseph U , คณะบริหาร

“อีแว่น!”

“อะไรของแกเนี่ยวีร่า” เฮร่าปัดมือเพื่อนรักที่ดึงคอเสื้อนักศึกษาจากด้านหลังออกเบาๆ แล้วจัดให้ทันเข้าที่เข้าทาง ก่อนจะหันมองรอยยิ้มกรุ้มกริ่มที่ปรากฏบนใบหน้าแบบฉบับหญิงชาวยุโรปของวีร่าด้วยสายตาราบเรียบ

“เมื่อคืนแกกลับกับใคร ฉันเห็นนะ”

“ชู่ว!”

“แซ่บไหมจ๊ะ”

“แซ่บบ้าแซ่บบออะไร แล้วทำไมแกปล่อยให้ฉันกลับกับคนอื่น”

“คนอื่นอะไร นั่นน้องพระพายเดือนคณะวิศวะเลยนะ ฉันเห็นว่าแกมองเขาตาเป็นมันเลยไม่ได้ขัดอะไร”

“เขาอยู่มหาลัยเราเหรอ” เฮร่าคาดหวังให้เพื่อนตอบว่าไม่ใช่ เพราะถ้าหากว่าใช่แล้วบังเอิญเจอกันอีกรอบกลัวว่าอีกฝ่ายจะจำเธอได้ อาจจะทำให้ชีวิตเธอยุ่งยากมากกว่าเดิม

“ก็ใช่น่ะสิ หล่อมากเลยเนอะ แต่เสียดายฉันไม่ชอบผู้ชาย”

“ยัยวี! แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบยุ่งกับเด็กมหาลัยเดียวกัน แกยังให้ฉันกลับกับเขาอีก เดี๋ยวแม่ก็แหกอกให้หรอก” โชคดีที่ตอนนี้ไม่มีนักศึกษาคนอื่นอยู่บริเวณนี้ จึงทำให้เฮร่ากล้าส่งเสียงแวดๆ ใส่เพื่อนตัวเองได้โดยที่คนอื่นๆ ไม่เห็น

“เกรี้ยวกราดแบบนี้แปลว่าเมื่อคืนไม่ได้มีความสุขกับน้องเขาเหรอ” วีร่ายกมือจับแว่นของเพื่อนรักเบาๆ แล้วโน้มเข้าไปใกล้จนริมฝีปากบางของทั้งสองแทบจะแนบชิดกันอยู่รอมร่อ

“วีร่าฉันเป็นเพื่อนแกนะ อย่ามาทำอะไรสยิวแบบนี้ ขอร้องล่ะ” เฮร่ารีบดันใบหน้าของวีร่าออกห่างตัวทันทีที่เพื่อนทำท่าจะเข้ามาทาบทับริมฝีปากของเธอจริงๆ

“ก็แกสวยอ่า~ ถึงตอนนี้จะเป็นสาวแว่นแต่เวลาแกถอดรูปก็น่าแอบแซ่บด้วยเหมือนกันนะ”

“ฉันไม่มีรสนิยมแบบแกย่ะ”

“งั้นฉันไปแอบแซ่บกับยัยมารีก็ได้”

“อะไร แอบแซ่บอะไรกันพวกแก” เจ้าของชื่อในบทสนทนาเดินเข้ามาได้จังหวะพอดิบพอดี ทำให้หญิงสาวทั้งสองคนค่อยๆ หันไปมอง

“มารี…เฮร่ามันไม่ยอมแอบแซ่บกับฉันอะ”

“แกก็มาแอบแซ่บกับฉันแทนสิ” มารียาเดินกรีดกรายเข้ามาหาวีร่า แล้วยกมือจับใบหน้าเซ็กซี่เบาๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปจูบหนักๆ บนริมฝีปากของเพื่อนรักหนึ่งที

“เพราะแบบนี้ไงฉันถึงรักแกมากกว่ายัยเฮร่า”

“ฉันไม่มีเพื่อนเป็นคนปกติเลยหรือไงเนี่ย” เฮร่าส่ายหัวให้กับความบ้าบิ่นของเพื่อนทั้งคนที่กล้ามาจูบกันกลางวันแสกๆ กลางมหาวิทยาลัย แต่โชคดีที่พวกเธอทั้งสามคนเป็นผู้หญิงเหมือนกันและเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็กด้วย

“พูดถึงตัวเองเหรอคะ คนที่ไม่ปกติที่สุดก็คือแก กลางวันเป็นอีกคน กลางคืนเป็นอีกคน แกสองบุคลิกเหรอวะเฮร่า”

“ฉันสะดวกแบบนี้” ก่อนที่เธอจะโน้มเข้าไปหอมแก้มเพื่อนสาวทั้งสองคนเบาๆ “ไว้ฉันชอบผู้หญิงแล้วจะมาแอบแซ่บกับพวกแกก็แล้วกัน”

…เธอแค่รู้สึกไม่ค่อยชอบความวุ่นวายในรั้วมหาวิทยาลัยสักเท่าไร หากเธอเป็นเฮร่าที่ใครๆ ก็ต่างให้ความสนใจก็แปลว่าชีวิตของเธอจะไม่มีช่วงเวลาเงียบสงบแม้แต่วินาทีเดียวเลยล่ะ