บทย่อ
แม้จะมีความสุขกับค่ำคืนแสนร้อนแรงมากแค่ไหน แต่ เฮร่า ก็ไม่คิดจะสานสัมพันธ์ต่อ ด้วยเหตุผลที่ว่าเป็น พระพายเป็นเด็กในมหาวิทยาลัยเดียวกัน และเพราะเธอมีใครคนหนึ่งอยู่ในหัวใจของตัวเองอยู่แล้ว... แต่เหมือนยิ่งเธอหนี อีกฝ่ายก็ยิ่งไล่ตามมากกว่าเดิมจนล่วงรู้ความลับบางอย่างที่เธอปกปิดเอาไว้ “พี่แว่นครับ…” “…” สรรพนามใหม่ที่พระพายใช้เรียกเฮร่า ทำให้เธอหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ “จะเมินผมไปถึงไหนครับ” ร่างสูงจอดรถแล้วดับเครื่องสนิท ก่อนจะลงจากรถแล้วเอ่ยพูดขึ้นมาอีกครั้ง “เมินผมเก่งจังนะครับพี่แว่น” “พูดอะไรของนาย เรารู้จักกันถึงขนาดเรียกฉันแบบนี้แล้วเหรอ” เฮร่าขมวดคิ้วแล้วถามชายหนุ่มกลับไปด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเธอกำลังเริ่มไม่สบอารมณ์กับเขา แม้แต่สรรพนามที่เคยใช้เรียกรุ่นน้องก็เปลี่ยนไป “ลืมผู้ชายคนแรกของตัวเองหน้าตาเฉยได้ยังไง” “…” คำพูดของพระพายทำให้เฮร่ากัดปากแน่น แล้วหันมองไปรอบๆ เพราะกลัวว่าจะมีใครเดินมาได้ยินคำพูดของเขาแล้วเอาไปพูดต่อกันจนทำให้เกิดเรื่องซุบซิบน่ารำคาญตามมา “อะไร…พูดอะไร” “ผมรู้ความจริงแล้วนะ…ว่าพี่คือผู้หญิงชุดดำในวันนั้น” เจ้าของร่างสูงเดินเข้าไปใกล้อีกฝ่าย ก่อนจะโน้มตัวพร้อมกับกระซิบที่ข้างใบหูเล็กเบาๆ “คิดว่าผมจะจำคุณไม่ได้เหรอ…เฮร่า” “…” “พูดไม่ออกเลยเหรอ คงคิดไม่ถึงใช่ไหมว่าผมจะจำพี่ได้…ผมก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าพี่จะตบตาคนอื่นได้เนียนขนาดนี้”
INTRO
ค่ำคืนที่แสนร้อนแรง…สองหนุ่มสาวกอดเกี่ยวกันเป็นหนึ่งเดียว ท่ามกลางแสงสลัวจากพระจันทร์เต็มดวงที่สาดส่องเข้ามากระทบร่างกายเปลือยเปล่า เสียงครางแหบพร่าสอดรับสลับกับเสียงลมหายใจถี่กระชั้นบ่งบอกถึงความปรารถนาที่สุขลึกล้ำจนยากจะหักห้ามใจ
“อื้ออออออ~ ชะ…ช่วยเร็วกว่านี้อีกได้ไหม” มือเล็กสอดขย้ำผมหนาบริเวณท้ายทอยของคนบนร่าง แล้วเปล่งเสียงร้องขอความต้องการลึกๆ ภายในใจของตัวเองออกมาเบาๆ ผ่านน้ำเสียงหวาน
“ได้อยู่แล้วครับคนสวย” มีหรือชายหนุ่มจะยอมปล่อยให้คนใต้อาณัติรอนาน เขารีบจัดการสอดแทรกร่างกายเข้าไปในตัวเธอหนักหน่วงและถี่รัวมากยิ่งขึ้นจนเธอเด้งตัวรับความใหญ่โตของเขาอย่างรู้งาน
เจ้าของใบหน้าสะสวยพยายามปรือตามองชายหนุ่มที่ตัวพากลับมาที่คอนโดด้วยกัน แต่ทว่าดวงตาและศีรษะของเธอหนักอึ้งจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปมากมายราวกับว่าชาตินี้จะไม่ได้ดื่มมันอีก หญิงสาวจึงเลือกที่จะปล่อยร่างกายให้อีกฝ่ายเล่นสนุกซุกซนจนกว่าจะพอใจ ในขณะที่เธอก็พาตัวเองเข้าไปหาความสุขกับมัน ทุกครั้งเขาที่เขากระแทกกระทั้นโดนจุดสำคัญมันแล้วเธอเปล่งเสียงกระเส่าออกมามันแปลว่าเซ็กซ์ในค่ำคืนนี้…มันน่าพึงพอใจสำหรับเธอเป็นอย่างมาก
“อ๊าาาาาา~” เรียวลิ้นอุ่นชื้นตวัดดูดดุนปลายยอดอกสีชมพู ในขณะที่มืออีกข้างบีบเคล้นอกอวบอีกฝั่งจนขึ้นสีแดงตามรอยมือ แต่เท่านั้นมันยังไม่น่าพึงพอใจสำหรับชายหนุ่มที่ได้ฝากฝังรอยคิสมาร์กสีแดงเข้มไว้บริเวณเนินอกไล่มาจนถึงกลางหน้าท้องแบนราบได้รูปสวยงาม เขาหรี่ตามองด้วยรอยยิ้มมุมปาก ก่อนจะดึงสายตามองใบหน้าเซ็กซี่ของหญิงสาวในค่ำคืนหฤหรรษ์ของตัวเองอีกครั้ง
“ผมถูกใจคุณเป็นบ้าเลย…” ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอมีอะไรบางอย่างที่น่าดึงดูดให้เข้าหามากกว่าเซ็กซ์ชั่วข้ามคืน…ไม่ว่าจะเป็นดวงตากลมโต ริมฝีปากบางรูปกระจับ ผมสีน้ำตาลอ่อนสุขภาพดียาวถึงกลางหลัง รวมไปถึงรอยยิ้มที่เธอส่งให้เขาก่อนที่จะพากันออกมาสร้างความสนุกไม่รู้ลืมให้แก่กันและกัน “…คืนนี้คุณสวยมากเลยรู้ไหม”
“…” เฮร่าไม่ได้ตอบโต้อะไรคนตัวสูง เธอทำได้เพียงแค่หลับตาฟังสิ่งที่เขากำลังพูดออกมาเท่านั้น รับรู้แค่เพียงสัมผัสของเขาก็เพียงพอแล้ว “อื้ออออออ~”
ชายหนุ่มยังคงสอดแทรกความลึกล้ำเข้ามาในตัวเธออย่างบ้าคลั่งเหมือนเดิม แม้ว่าเธอจะไม่ได้ตอบคำถามเขาแต่เสียงครางหวานก็ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดีมากกว่าคำตอบของเธอเสียอีก
เนิ่นนานหลายนาทีที่ทั้งสองคนยังคงบรรเลงเพลงรักบนเตียงสีแดงในห้องนอนบนชั้นสูงสุดของคอนโดหรูราคาแพงย่านใจกลางเมือง เสียงหอบหายใจดังระลอกใหญ่เมื่อความสุขสมแล่นเข้ามาเล่นงานทั้งคู่จนทนไม่ไหว ส่งผลให้เสียงที่ดังสอดประสานกันเป็นเสียงครางห้วงสุดท้าย ก่อนที่ทุกอย่างจะขาวโพลนไปชั่วขณะเมื่อความสุขสมถูกปลดปล่อยไปจนหมด “อ๊าาา/อ๊าาาส”
“คุณชอบไหม…”
“อือ”
“ถ้าคุณชอบแปลว่าเราจะมีโอกาสเจอกันอีกใช่ไหม”
“ทำคืนนี้ให้พอใจก็พอแล้ว” ถึงเธอจะสนุกมากแต่ไม่ได้แปลว่าเธอกับเขาจะได้มีโอกาสร่วมเตียงกันอีก แม้ว่าสัมผัสของเขาจะรุนแรงสลับกับอ่อนโยนในบางทีแต่เฮร่าก็ไม่ได้ต้องการมันมากไปกว่านี้…เพราะลึกๆ ภายในใจของเธอแล้ว นี่เป็นเซ็กซ์ครั้งแรกในชีวิตที่มาพร้อมกับความมึนเมาจนควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้ ปล่อยให้ผู้ชายแปลกหน้าตักตวงความสุขไปจนเกือบหมด
“งั้นคืนนี้ผมจะทำให้คุณร้องขอทั้งคืนเลยล่ะ” น้ำเสียงกระซิบแตกพร่าดังประชิดใบหูเล็กจนขนตามร่างกายลุกชันไปทั่วทั้งตัว ก่อนที่เสียงฉีกถุงยางจะดังขึ้นห่างกันแค่ไม่กี่วินาทีต่อมา
…สุดท้ายแล้วค่ำคืนนั้นกว่าจะผ่านไป เฮร่าก็ได้ปลดปล่อยความสุขครั้งแล้วครั้งเล่าจนผล็อยหลับไปในที่สุด
เช้าวันต่อมา…
กริ๊งงงง กริ๊งงงงง~ เสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์ดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ ทำให้ร่างเล็กจำเป็นต้องสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาปิดนาฬิกาปลุกเจ้าปัญหาเพื่อนอนต่ออย่างสบายใจ
แต่ทว่าในขณะที่เฮร่ากำลังควานหาโทรศัพท์ตัวเอง มือเล็กได้สัมผัสกับร่างกายกำยำของใครคนหนึ่งเข้าอย่างจัง นั่นจึงทำให้ดวงตากลมโตเบิกโตแล้วจ้องมองพร้อมกับรีบยกมือปิดปากตัวเองที่กำลังจะกรีดร้องในทันที
…ภาพค่ำคืนแสนร้อนแรงประเดประดังเข้ามาในสมองอันหนักอึ้งราวกับภาพยนตร์ที่กำลังฉายซ้ำไปซ้ำมา เธอหลับตาลงอีกครั้งเพื่อตั้งสติ ก่อนจะลืมตาขึ้นมามองใบหน้าของชายหนุ่มที่ดูเหมือนเด็กอายุสิบแปดอีกครั้ง หลังจากนั้นเธอก็รีบลุกจากเตียงด้วยความรวดเร็ว แต่ทว่าความเจ็บแสบจากใจกลางความเป็นสาวก็แล่นเข้ามาเล่นงานจนต้องล้มตัวนั่งลงที่เดิม
“ตื่นแล้วเหรอครับ” น้ำเสียงอ่อนนุ่มเจือแหบพร่าที่กระซิบอยู่ข้างหูเธอเมื่อคืนดังขึ้น ก่อนที่ดวงตาของเขาจะค่อยๆ ลืมมองเธอแล้วยกยิ้มมุมปากราวกับต้องการย้ำชัดว่าเมื่อคืนเธอและเขามีความสุขกันมากแค่ไหน