Chapter 5 เอาเสร็จก็แยกย้าย

Chapter 5

เอาเสร็จก็แยกย้าย

“ถ้างั้นคุณก็รีบเอาเถอะค่ะ ทำให้มันเสร็จๆไปเราจะได้แยกย้ายกันสักที”

คนตัวเล็กที่โดนคร่อมอยู่เอ่ยท้าทายไปอย่างนั้น แต่จะเรียกว่าท้าทายก็ไม่ถูกเพราะเธอพูดอย่างที่ใจคิดจริง อยากให้เขารีบเอาให้เสร็จเธอจะได้กลับไทยสักที ตอนนี้ที่นิวยอร์คเพียงฟ้าไม่รู้สึกว่าปลอดภัยอีกต่อไป ทั้งแก๊งค์มาเฟียคู่อริและแก๊งค์มาเฟียของพี่ชายไบรอันต่างก็รุมเร้าชีวิตของเธอ

“อย่าท้าฉันนะเพียงฟ้า”

เมื่อโดนท้าทายเข้าแบบนั้นชายหนุ่มร่างสูงไม่รอช้ารีบฝังจมูกโด่งเข้าที่ซอกคอขาวเนียนของสาวไทยหน้าสวยที่อยู่ใต้ร่าง

มันเป็นความรู้สึกที่เพียงฟ้าไม่อาจบรรยายได้ถูกเพราะนี่คือการแตะเนื้อต้องตัวผู้ชายใกล้ขนาดนี้ครั้งแรก เธอพยายามนอนนิ่งไม่แดดิ้นไปมา

จมูกโด่งไล้ไปตามซอกคอ มือหนาเลื่อนขึ้นมาปลดกระดุมชุดเดรสสีดำของเธอออกเผยให้เห็นบาร์เซียด้านในสีดำพร้อมกับแพนตี้ตัวน้อย

เดรสแบรนเนมด์ราคาแพงถูกโยนทิ้งลงไปข้างเตียงเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่าขาวเนียนของหญิงสาวพร้อมกับชุดชั้นในที่ปกปิดทั้งท่อนบนและล่าง

“เห็นตัวเล็กแบบนี้...ซ่อนรูปฉิบ”

เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆเมื่อเห็นเรือนร่างอวบอัดที่แน่นไปซะทุกส่วนทั้งหน้าอกใจทั้งยังสะโพกผายดินระเบิดที่ถูกซ่อนอยู่ภายใต้เดรสหลวมตัวใหญ่ไม่เข้ารูป

เพราะเพียงฟ้าไม่ชอบแต่งตัวรัดรูปหรือโชว์สัดส่วนจนเกินไปทำให้คนภายนอกไม่สามารถประเมินความอวบอัดที่ถูกซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อผ้าชุดหนานั้นได้เลย

“ขะ คุณ จะทำอะไรก็รีบทำสิคะ”

ที่เธอเร่งเร้าแบบนั้นเพราะรู้สึกเขินอายเมื่อโดนสายตาลวนลามของมาเฟียหนุ่มหน้าโหดที่ไล่มองตั้งแต่อกเอวจนถึงสะโพกพาย

“ฉันไม่ชอบอะไรเร่งรีบ...เพราะถ้าเธอเร่งคนที่เจ็บตัวก็จะเป็นเธอเอง”

“หนูไม่กลัวหรอกค่ะ”

ที่พูดออกแบบแบบนั้นก็เพราะว่าอยากให้เขารีบทำรีบเสร็จโดยไม่ได้นึกถึงชะตากรรมของตัวเองที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้เลย

“ได้ ถ้าเธอตอบแบบนั้นฉันก็จะเร่งให้”

เมื่อหญิงสาวเร่งเร้าบริกซ์ตันจึงลุกขึ้นแล้วใช้มือหนาอ้าขาทั้งสองข้างของเพียงฟ้าออกจนสุดและใช้มือเกี่ยวที่แพนตี้ตัวน้อยออกมาผ่านเรียวขาเล็กก่อนจะโยนมันทิ้งไป

ขาเรียวเล็กขาวใสถูกอ้าออกกว้าง สายตาหื่นกามของบริกซ์ตั้นจับจ้องมองไม่วางตา มือเล็กรีบเลื่อนลงมาทั้งสองข้างแล้วปิดจุดสงวนเอาไว้ไม่ให้เขาได้เชยชม

“ยะ อย่ามองนะคะ”

เธอรู้สึกเขินอายเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ถูกผู้ชายมองเธอด้วยสายตาแบบนั้นและที่สำคัญร่างเล็กไร้ซึ่งอาภรณ์ปกปิดกายมีเพียงบราเซียสีดำเท่านั้นที่โอบอุ้มอกอวบเอาไว้ในตอนนี้

“ก็ไหนบอกว่าให้เร่งแล้วจะมาอายอะไร”

บริกซ์ตั้นเอ่ยถามอย่างไม่สบอารมณ์ เขาก็ตั้งใจจะเชยชมความสวยงามนั้นแต่เธอกลับปิดไว้ ไม่รอช้าจับมือเล็กทั้งสองข้างรวบด้วยมือเดียวแล้วตึงมันไว้บนที่นอนทั้งยังจ้องหน้าคนตัวเล็กพร้อมกับเลื่อนสายตาลงมามองจุดสงวนสีชมพูระเรื่อ

“ของเธอนี่มันสุดจริง...สวยแล้วก็ปิดสนิทมากเลยนะ ไม่อยากจะเชื่อว่าจะผ่านการใช้งานมาแล้วอย่างหนัก”

บริกซ์ตั้นเชื่อด้วยตัวเองแต่แรกเลยว่าผู้หญิงคนนี้ต้องไม่ได้ผ่านมือไบรอันเป็นคนแรกแน่ เธอต้องผ่านมือชายอื่นมาก่อนเพราะดูมีประสบการณ์โชกโชนในการกรรโชกทรัพย์ของฝ่ายชาย ดูได้จากการขโมยเพชรประจำตระกูลของเขาไป

“จะทำก็รีบทำสิคะ...จะมองนานทำไม”

“ทำไม ไม่ชอบให้มองแต่ชอบให้เอาเหรอ”

บริกซ์ตั้นแค่นขำแล้วเอ่ยถามพร้อมกับใช้สายตาดูถูกดูแคลนมองร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้า ตัวเล็กแค่นี้ไม่อยากจะเชื่อว่าซ่อนรูป บริกซ์ตั้นยังคิดอยู่ในใจว่าตัวแค่นี้จะรับแรงกระแทกจากชายฝรั่งตัวใหญ่อย่างไบรอันน้องชายเขาได้อย่างไร

“คุณจะทำก็รีบทำค่ะ...มันเสียเวลา”

คนตัวเล็กยังคงเชิดหน้าขึ้นแล้วรีบพูด เธอจะไม่ยอมอ่อนต่อหน้าเขาหรอก ในเมื่อเขาคิดว่าเธอผ่านผู้ชายมาเยอะแล้วพูดอะไรไปก็ไม่ฟังก็ให้สุดจะแล้วแต่ความคิดของเขา เพียงฟ้าคิดว่าหลังเอาเสร็จก็แค่แยกย้ายกันไปใช้ชีวิตเธอเองก็จะได้กลับเมืองไทยสักที

ได้ยินแบบนั้นบริกซ์ตั้นไม่รอช้า เขาเลื่อนตัวลงมาแล้วก้มฝังหน้าเข้าที่จุดสวาทพร้อมกับกรีดกรายลิ้นลงไปช้าๆ

“อ๊าส์”

สาวสวยตัวเล็กจากที่ตอนแรกเอ่ยปากท้าทายเขาตอนนี้บิดตัวเร่าร้อนไปมาอย่างทุกข์ทรมาน เธอโดนคนตัวสูงลงลิ้นเลียตั้งแต่บนลงล่าง ปากหนาดูดเม้มเม็ดติ่งเสียวจนคนตัวเล็กรู้สึกอดรนทนไม่ไหว

นี่เป็นครั้งแรกที่เพียงฟ้าโดนกระทำแบบนี้ แถมครั้งแรกของเธอยังมาเจอบริกซ์ตั้นซึ่งเป็นชายชาวไทยอเมริกันแน่นอนว่าร่างกายย่อมกำยำ ภายนอกยังใหญ่ขนาดนี้ไม่รู้ว่าตรงนั้นของเขาจะใหญ่ขนาดไหน คนตัวเล็กอย่างเพียงฟ้าจะรองรับได้ไหมนะ...

ลิ้นร้อนปาดเข้าที่เม็ดติ่งเสียวพร้อมกับลากกรีดกรายขึ้นลงแยงเข้าดูดรูสวาทฉ่ำน้ำจนน้ำใสไหลเยิ้มออกมาแสดงถึงความพร้อมที่จะรับความใหญ่โตจากบริกซ์ตั้นแล้วในตอนนี้

เขาลุกขึ้นแล้วใช้มือแกร่งดึงเชือกจากชุดคลุมอาบน้ำสีขาวออกแล้วโยนมันลงไปที่ข้างเตียง ความใหญ่โตของแท่งลำเอ็นหนุ่มลูกครึ่งไซด์ 62 ซึ่งใช้ถุงยางไซส์ฝรั่งทำเอาเพียงฟ้าที่นอนอยู่ถึงกับลอบกลืนน้ำลายเมื่อเห็นความใหญ่โตนั้น

“หนะ หนูว่ามันใหญ่เกินไปค่ะ หนูรับไม่ไหวหรอก”

จากที่ตอนแรกตั้งใจจะรีบทำรีบเสร็จแต่เมื่อเห็นขนาดอันใหญ่โตของชายหนุ่มลูกครึ่งนั้นแล้วร่างเล็กถึงกับผงะไป ทั้งใหญ่ทั้งยาวจนแทบจะเท่าแขนของเธอแล้ว ร่องรูสวาทของเธอเล็กนิดเดียวจะไปรับได้ยังไงกัน

“ทำไมจะรับไม่ไหว...เธอคงจะรับมาหลายคนจนมันขยายบานไปหมดแล้ว กับอีแค่ไซด์ 62 จะไปกลัวอะไร”

เขาชักแท่งลำเอ็นขึ้นลงถูไถไปมาหน้ากลีบสวาทจนน้ำ สีใสไหลเยิ้มเลอะที่นอนราคาแพง

“อ๊าส์ คะ คุณบริกซ์ตั้น”

เธอถึงกับร้องเสียงระงมเมื่อความใหญ่โตของแท่งลำถูไถไปมาหน้าปากร่องสวาทแต่บริกซ์ตั้นยังคงไม่เข้าไปทำเพียงถูไถไปมาเพื่อเบิกช่องทางรัก

คนตัวเล็กลอบกลืนน้ำลายลงคอหลายอึกเมื่อเห็นความใหญ่โตนั้น เป็นครั้งแรกที่เคยได้ทำแบบนี้มันทั้งเสียวทั้งกลัวยังไงบอกไม่ถูก

เขาคุกเข่าอยู่บนเตียงนุ่มยืดตัวขึ้นแล้วดึงคนตัวเล็กให้ขึ้นมานั่งจากที่นอนราบอยู่ในตอนแรก

“คุณจะให้หนูทำอะไรคะ”

“อย่าทำเป็นไม่รู้เรื่องไปหน่อยเลย...อมมันเข้าไปซะ เอาให้มิดด้าม”

“มะ มันใหญ่ขนาดนี้จะอมก็ไปได้ยังไงกันคะ”

สาวไทยร่างเล็กมองจะแท่งลำนั้นยังหวาดระแวงไม่รู้ว่าใหญ่ขนาดนี้จะเข้ามาในอุ้งปากของเธอได้อย่างไรกัน

แต่บริกซ์ตั้นก็ให้โอกาสเธอได้เตรียมใจอยู่ไม่นานเมื่อเขาจับหัวเล็กแล้วกดเข้ามาให้อมแท่งลำใหญ่ไซด์ 62 ของหนุ่มฝรั่งอเมริกัน

“อื้อ อึกก”

ความใหญ่โตคับแน่นช่องปากเล็ก มันแทงไปแทบจะจะถึงคอหอยจนเพียงฟ้ารู้สึกจะรับเอาไว้ไม่ไหวเธอกล้ำกลืนพร้อมกับเงยหน้ามองหนุ่มหน้าฝรั่งที่ก้มมามองเธออยู่เช่นกัน

ตอนนี้เพียงฟ้าคุกเข่าแล้วแอ่นหน้าลงอมแท่งลำร้อนโดยอุ้งปากเล็กเพื่อบำบัดความสุขให้แก่บริกซ์ตั้นอยู่

“อ่า แบบนั้นแหละ” เขาออกแรงกดหัวให้แนบชิดมาใกล้ขึ้นมากกว่าเดิม

บริกซ์ตั้นสัมผัสได้ถึงความนุ่มนิ่มจากปากเล็กเขาใช้มือหนากดหัวของเธอแล้วเกี่ยวดึงผมเอาไว้ให้ปากเล็กกระแทกเข้าออกดูดแท่งลำเอ็นอย่างรุนแรง

ร่างเล็กสั่นคลอนไปตามแรงกระแทก สะโพกสอบหนากระแทกเข้าออกแท่งลำร้อนเข้าสู่ปากนุ่มนวล เพียงฟ้ากล้ำกลืนแท่งลำนั้นแล้วใช้ลิ้นปาดวนเลียให้เขาพึงพอใจมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

จากที่ตอนแรกเธอไม่เต็มใจ แต่ตอนนี้กลับรู้สึกนึกสนุกเพราะมันเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่เพียงฟ้าไม่เคยได้รับเลยตลอดระยะเวลาสี่ปีที่เรียนที่อเมริกาทั้งที่ได้เป็นอิสระจากพ่อแม่แล้ว

“อ่า ทำดีขนาดนี้...ถึงว่าไบรอันมันติดใจ”

ตอนนี้บริกซ์ตั้นรู้สึกพึงพอใจกับอุ้งปากเล็กที่ดูแสนจะไร้เดียงสาของสาวไทยคนนี้เหลือเกินจึงทำให้ไม่น่าแปลกใจที่น้องชายของเขาจะเสพติดเธอคนนี้จนยอมยกเครื่องเพชรประจำตระกูลให้

เพียงฟ้ายังคงอมโลมเลียทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดีไม่คิดขัดขืนอะไรเพราะเธอเองก็ชักนึกสนุกกับสิ่งที่ทำอยู่ตรงนี้

ติ๊งง

หนุ่มสาวทั้งคู่ถึงกับสะดุ้งโหยงผละตัวออกจากกันเมื่อเสียงออดหน้าห้องดังขึ้น

“เวรเอ๊ย เธอรออยู่ตรงนี้เดี๋ยวฉันมา”

บริกซ์ตั้นผละตัวออกแล้วลุกขึ้นยืนพร้อมกับหยิบชุดคลุมอาบน้ำมาสวมใส่ก่อนจะเดินเปิดประตูห้องนอนออกไปส่วนเพียงฟ้าที่นั่งอยู่บนเตียงก็หยิบผ้าห่มสีขาวสะอาดขึ้นมาปกคลุมร่างกาย

“ให้ตายเถอะเพียงฟ้า...เมื่อกี้แกเผลอใจไปได้ยังไงกันเนี่ย”

คนตัวเล็กนึกตำหนิตัวเองในใจที่เผลอสนุกไปกับกามมารทณ์ที่ชายฝรั่งคนนั้นมอบให้...เธอจะรู้สึกแบบนั้นไม่ได้ เขาเป็นพี่ชายของเพื่อนเธอแถมยังกำลังเข้าใจเธอผิดอีกต่างหาก

หล่อแค่ไหนก็ห้ามหวั่นไหวจำไว้ยัยเพียงฟ้า!

คนตัวเล็กได้แต่คิดบอกตัวเองในใจ รออยู่ได้ไม่นานเขาก็เดินกลับเข้ามาพร้อมกับสีหน้าเคร่งเครียด

“เธอรออยู่ที่นี่ห้ามออกไปไหน...ถ้าหิวก็สั่งลูกน้องฉันแล้วกันฉันจะให้มันเฝ้าอยู่หน้าห้อง ห้ามหนีออกไปไหนเด็ดขาด!”

“อ้าว...แล้วคุณจะไปไหนคะ”

“มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเธอ เอาเป็นว่ารออยู่ที่นี่แล้วห้ามคิดหนีเด็ดขาด”

“...”

“เธอคงรู้ตัวนะ ถ้าหากหนีไปตัวเธอและครอบครัวจะต้องเจอกับอะไร”

ใบหน้าสวยภายใต้ผ้าห่มถึงกับลอบกลืนน้ำลายลงคอ ดูจากพรรคพวกและกำลังคนที่มีของบริกซ์ตั้นมันแสดงให้เห็นแล้วว่าเขาไม่ใช่เพียงแค่นักธุรกิจธรรมดาเท่านั้น ทางที่ดีไม่ควรขัดขืนอะไรเขาควรจะตามน้ำไปก่อนดีกว่า

“ค่ะ....หนูจะรอคุณนะคะ”

ได้ยินคำว่ารอหัวใจแก่งดั่งหินผาของบริกซ์ตั้นก็ถึงกับสั่น แต่ก็เพียงแค่แป๊บเดียวเพราะเขาพยายามตั้งสติและสลัดความคิดนั้นทิ้งไปซะ

จำเอาไว้บริกซ์ตั้น...มึงห้ามหวั่นไหวเด็ดขาด ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนของน้องชายและเป็นเพียงผู้หญิงที่เอาร่างกายเข้าแลกเพื่อบำเรอกามแลกกับเงิน ผู้หญิงคนนี้เป็นเพียงผู้หญิงที่เห็นแก่เงิน...

นี่คือสิ่งที่บริกซ์ตั้นเฝ้าบอกกับตัวเองและจะไม่มีวันเผลอใจไปให้เพียงฟ้าอย่างเด็ดขาด...