Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
Pregnant Mafia แค้นรักตั้งท้องให้มาเฟีย
บทย่อ
เธอถูกเข้าใจผิดว่าเป็นแฟนกับน้องชายทั้งยังขโมยเครื่องเพชรประจำตระกูลไปโดยที่ปล่อยให้น้องชายของเขาโดนคู่อริยิง มาเฟียอย่างเขาจึงต้องกำราบและปรับหนี้เธออย่างสาสมไม่รับเป็นเงินแต่ต้องจ่ายด้วยร่างกาย ************ นิยายแนวมาเฟียพระเอกโหด Brixton Borriphat Berian บริกซ์ตั้น บริภัทร เบอริอันต์ อายุ 30 ปี พระเอก โหด ดุ รักน้องชาย สุดท้ายกลายเป็นโบ้ค่ะ เขาเข้าใจผิดว่าเธอเป็นแฟนของน้องชาย ไบรอัน บรมภูมิ เบอริอันต์ ในวันที่น้องชายสุดที่รักโดนยิงผู้หญิงซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนกลับหายตัวไปพร้อมกับขโมยเครื่องเพชรชุดเล็กประจำตระกูล “หาตัวมันให้เจอ ไม่จับเป็น ก็จับตาย!“ เพียงฟ้า อัครวิน อายุ 22 ปี นางเอก น่ารัก ซน เอาแต่ใจ ลูกคุณหนู เธอถูกเพื่อนสนิทชักชวนให้ไปเดทเป็นเพื่อนบ่อยๆเนื่องจากเพื่อนของเธอเกร็งเวลาจะต้องเข้าไปในสถานที่ของสังคมไฮโซ สังคมเพื่อนในมหาวิทยาลัยจึงเข้าใจผิดคิดว่าเพียงฟ้ากำลังคบกับไบรอันซึ่งแท้จริงแล้วมันไม่ใช่เลย “หนูไม่ได้ทำ... หนูไม่ได้เป็นแฟนกับไบรอัน” “เลิกตอแหล” “ถ้าคุณไม่เชื่อลองถามเพื่อนๆดูก็ได้ค่ะ” “เลิกโกหกและจงก้มหน้ายอมรับใช้หนี้ของเธอซะ” “คุณอยากได้เท่าไหร่เหรอคะ หนูจะโทรบอกพ่อที่ไทยให้” “ยังกล้าคิดอีกเหรอว่าจะปล่อยให้กลับไทยได้ง่ายๆ” “คุณหมายความว่ายังไง...” “อยู่รับใช้กรรมของเธอที่นี่ รับใช้จนกว่าฉันจะพอใจ!” **********
Chapter 1 ผู้หญิงเห็นแก่เงิน
คำเตือน!! : มีการใช้อาวุธปืน,เลือด
Chapter 1
ผู้หญิงเห็นแก่เงิน
ณ เมืองนิวยอร์คประเทศสหรัฐอเมริกา
นางสาวเพียงฟ้า อัครวิน อายุ 22 ปี
เธอเป็นคุณหนูจากตระกูลใหญ่ปัจจุบันได้มาเรียนระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยชื่อดังของเมืองนิวยอร์คประเทศสหรัฐอเมริกาในคณะการบริหารธุรกิจ
“คืนนี้ไบรอันนัดฉันไปดินเนอร์ที่โรงแรม แกไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิฟ้า”
ซีเวียเพื่อนสนิทของเพียงฟ้าซึ่งเป็นลูกครึ่งไทยอเมริกันได้เอ่ยขึ้น
ตอนนี้ทั้งคู่นั่งคุยกันอยู่ในร้านกาแฟแห่งหนึ่งซึ่งเป็นเวลาเที่ยงวันและเป็นช่วงที่หิมะตกอยู่พอดี
“แกจะบ้ารึไง ไปเดทกับแฟนแต่จะ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนเนี่ยนะ”
เพียงฟ้าไม่เข้าใจว่าทำไมซีเวียจะต้องชวนเธอไปเป็นเพื่อน ไม่ว่าจะไปเดทที่ไหนกับไบรอันก็จะชวนเธอไปเป็นเพื่อนเสมอจนตอนนี้พวกเพื่อนๆที่เรียนที่มหาวิทยาลัยด้วยกันต่างก็เข้าใจผิดคิดว่าเธอคบอยู่กับไบรอัน ไบรอัน บรมภูมิ เบอริอันต์ ชายหนุ่มลูกครึ่งไทยอเมริกัน
“แกก็รู้ว่าฉันชอบประหม่าเวลาต้องไปเข้าสังคมไฮโซ ที่มาเรียนมหาวิทยาลัยนี้ได้ก็เพราะว่าได้ทุน”
ซีเวียหลุบตาต่ำไม่สบตาเพื่อน บ้านของเธอยากจนและการที่ได้มาอยู่ในวงสังคมไฮโซแบบนี้ก็เพราะว่าเรียนเก่งและได้ทุนการศึกษาทั้งนั้น
“เฮ้อ ก็ได้จ้ะ...แต่ขอแยกโต๊ะนะ”
ในเมื่อให้เธอไปเป็นเพื่อนเธอก็ไปได้แต่ไม่ต้องการร่วมโต๊ะเพราะอยากให้เพื่อนได้สวีทกับคุณแฟนอย่างเต็มที่
“โอเคเลยจ้ะ... ฉันให้แฟนจองโต๊ะเพิ่มให้”
ณ โรงแรมหรูใจกลางเมืองนิวยอร์คประเทศสหรัฐอเมริกา
“ผมรักคุณนะซีเวีย...วันนี้มีของอยากจะมามอบให้คุณ”
เพียงฟ้านั่งอยู่ห่างจากเพื่อนพอสมควรทำให้ไม่รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
“อะไรเหรอ...”
“ผมอยากให้สิ่งนี้ไว้เป็นของแทนใจ ให้ซีเวียได้รู้ว่าผมจริงจังกับคุณ”
ไบรอันส่งกล่องสีดำสุดหรูให้กับซีเวียได้ลองเปิดดู เมื่อลองเปิดหญิงสาวก็ถึงกับทำตาโตเพราะมันเป็นชุดเครื่องเพชรที่ไม่อาจประเมินมูลค่าได้
“ไม่นะไบรอัน...สิ่งนี้มันมากเกินไป ฉันรับเอาไว้ไม่ได้หรอก”
“มันเป็นเครื่องเพชรประจำตระกูลที่ตกทอดมาตั้งแต่ รุ่นคุณทวด...ผมขอมอบมันให้กับคุณคนเดียวซีเวีย“
ปังงง ปังงง
“กรี๊ดดดด”
จู่ๆก็มีเหตุการณ์โกลาหลเกิดขึ้น ไบรอันถูกยิงเข้ากลางหัวใจทำให้หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าช็อคอย่างรุนแรง
ซีเวียมองภาพตรงหน้าพร้อมกับหัวใจอันสั่นรัว เพียงฟ้าตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก ลูกค้าภายในห้องอาหารพากันวิ่งหนีหลบตายส่วนเพียงฟ้ารีบวิ่งไปหาเพื่อนรักอย่างซีเวีย
“เกิดอะไรขึ้นน่ะซีเวีย...กรี๊ดดด”
หญิงสาวยกมือป้องปากตกใจอย่างสุดชีวิตเมื่อเห็นภาพไบรอันจมกองเลือดเนื่องจากถูกชายในชุดสูทสีดำยิงสลบเหมือดคาเก้าอี้
ส่วนซีเวียเองก็โดนยิงเข้าที่หัวไหล่และมีเลือดไหลออกมา
“ซะ ซีเวีย ละ เลือด...”
เพียงฟ้าเห็นแล้วก็แทบจะเป็นลมเมื่อเห็นว่าที่หัวไหล่ของซีเวียมีเลือดไหลออกมา หญิงสาวรีบส่งกล่องเครื่องเพชรสีดำให้แก่เพื่อนรักอย่างเพียงฟ้า
“ฟ้า...แกต้องรักษากล่องนี้อย่างสุดหัวใจนะ ฉันฝากที...”
“มะ ไม่สิ ทำไมแกพูดแบบนี้”
เพียงฟ้าไม่อยากจะรับของในมือเพื่อน
“อย่าให้ใครเอามันไปได้...มันเป็นของสำคัญของตระกูลเบอริอันต์”
“ไม่สิ เราต้องไปด้วยกัน!”
“รีบวิ่งไป รับไป!”
เพียงฟ้าถูกยัดกล่องเครื่องเพชรเอาไว้ในมือ เธอทำอะไรไม่ถูกจึงรีบรับมาแล้วเอาใส่ไว้ภายใต้ชุดเดรสของตัวเองตรงบริเวณหน้าท้องแล้วรีบวิ่งหนีออกมา
“เครื่องเพชรอยู่ไหน?”
ชายฝรั่งชุดดำเดินเข้าไปหาซีเวียหลังจากที่จัดการไล่คนอื่นๆให้ออกไปจากบริเวณนี้เพื่อที่จะไม่ให้ใครมาขัดขวาง
“ไม่มี”
ตุ้บบ!
กระบอกปืนถูกซัดเข้าที่หน้าของหญิงสาวคนสวยจนช้ำห้อเลือด
“กูถามว่าเครื่องเพชรประจำตะกูลมันอยู่ไหน!”
“ไม่รู้! ”
“งั้นมึงก็ไม่รู้ต่อไป”
ปั้งงง!
ลูกปืนเม็ดใหญ่ไวกว่าแสงถูกยิงเข้ากลางใจของซีเวีย...เธอล้มลงไปกับพื้นสลบอยู่ใต้ขาของไบรอันที่ถูกยิงนั่งอยู่เก้าอี้...
“แฮ่กๆ”
เพียงฟ้าวิ่งหนีออกมาจากโรงแรมสุดหรูพร้อมกับหอบแฮ่ก ภายใต้ชุดเดรสสีขาวของเธอประคองกล่องเครื่องเพชร ประจำตระกูลเอาไว้แน่น
เธอกลับมายังคอนโดสุดหรูที่คนเป็นพ่อเช่าเอาไว้ให้เรียนที่นี่ ตอนนี้เธอเรียนจบแล้วและกำลังจะกลับไทยในอาทิตย์หน้า วันนี้เธอจึงนัดกับซีเวียไปเที่ยวร้านกาแฟเพื่ออำลาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะแยกย้ายกันเข้าสู่วัยทำงาน
แต่ก็ต้องมาเจอเรื่องน่าหวาดกลัวเข้าเสียก่อน
เพียงฟ้ามาถึงห้องก็รีบเก็บชุดเครื่องเพชรเอาไปซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อติดต่อหาซีเวียในทันทีแต่ก็ไม่อาจติดต่อได้
“เป็นยังไงบ้างนะยัยซีเวีย...ไบรอันด้วย”
หญิงสาวได้คิดใจเพราะทั้งซีเวียและไบรอันเป็นเพื่อนที่มหาวิทยาลัยต่างกันแค่ไบรอันเรียนคณะเศรษฐศาสตร์ส่วนเธอทั้งสองเรียนบริหารธุรกิจ
คฤหาสน์หรูใจกลางเมืองนิวยอร์ค
“นายครับ...ตอนนี้คุณไบรอันอยู่ในห้องไอซียูพร้อมกับเพื่อนสาวที่มหาวิทยาลัยเดียวกัน”
ลูกน้องคนสนิทอย่างเจมส์ เอ่ยบอกผู้เป็นเจ้านายที่กำลังนั่งทำงานอยู่ภายในห้องทำงานสุดหรูของคฤหาสน์ลับที่มีชั้นใต้ดินถึงสามชั้น มีห้องสำหรับเก็บอาวุธเถื่อนมากมาย ทั้งยังมีโกดังอยู่ภายในสหรัฐอเมริกาสำหรับส่งออกอาวุธทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย
“น้องกูยังไม่ตายใช่มั้ย”
บริกซ์ตั้น บริภัทร เบอริอันต์ มาเฟียหนุ่มวัย 30 ปีผู้เป็นหัวหน้าและเจ้าของคฤหาสน์ลับสุดหรูแห่งนี้
เขาได้รับข่าวมาว่าน้องชายเพียงคนเดียวโดนยิงจากกลุ่มมาเฟียคู่อริที่ขัดผลประโยชน์กันอยู่
“คุณไบรอันยังมีชีวิตอยู่ครับ เพียงแต่เราต้องปิดข่าวและปล่อยข่าวออกไปว่าคุณไบรอันและเพื่อนสาวคนสนิทได้เสียชีวิตแล้ว”
“แล้วเพื่อนคนนั้นคือใคร? แฟนของไบรอันหรือเปล่า?”
เมื่อได้รับรู้ว่าน้องชายถูกยิงจากมาเฟียคู่อริก็ทำเอามาเฟียหนุ่มอย่างบริกซ์ตั้นถึงกับแค้นเลือดขึ้นหน้า
“น่าจะแค่เพื่อนครับเพราะได้ยินพวกเพื่อนที่มหาวิทยาลัยของคุณไบรอันบอกว่าคุณไบรอันคบกับหญิงสาวที่มาจากเมืองไทย แต่ไม่ใช่คนที่โดนยิง”
“แล้วผู้หญิงคนนั้นตอนนี้อยู่ที่ไหน?”
“ในเหตุการณ์เธอคนนั้นก็อยู่ด้วยครับ แต่เธอวิ่งหนีหายออกไป กล้องวงจรปิดจับได้แค่ตอนที่เธอวิ่งออกจากห้องอาหาร”
เนื่องจากกล้องวงจรปิดภายในห้องอาหารพังจึงมีเพียงภาพจากกล้องวงจรปิดที่อยู่บริเวณทางเดินเท่านั้น
เจมส์ส่งรูปที่ปริ้นออกมาของเพียงฟ้าที่กำลังวิ่งหนีให้กับเจ้านายได้ดู
มือแกร่งหยิบรูปภาพรูปนั้นขึ้นมามองดู ดวงตาคู่สวยสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองหน้าหญิงสาวสวยหวานชาวเอเชียอย่างไม่ละสายตา
“นายครับ! เครื่องเพชรประจำตระกูลชุดเล็กของคุณไบรอันหายไปครับ!”
ลูกน้องอีกคนได้วิ่งเข้ามาบอกเรื่องสำคัญ
“หมายความว่ายังไง! เครื่องเพชรชุดนั้นอยู่ในตู้เซฟนิรภัยอย่างดีและมียามเฝ้าไหนจะคนเฝ้าหน้าเซฟอีก มันจะหายไปได้ไงวะ!”
เครื่องเพชรประจำตระกูลเบอริอันต์มีอยู่สองชุดด้วยกันคือชุดเล็กและชุดใหญ่ ซึ่งชุดเล็กเป็นของน้องชาย
“ผมถามยามที่เฝ้าหน้าเซฟ มันบอกว่าคุณไบรอันมาเปิดเอาไป”
“แล้วน้องกูมันจะเปิดเอาไปทำไม!?”
คนตัวสูงเดินเข้ามาหาลูกน้องแล้วทำสีหน้าโหดเหี้ยมตอนนี้ชีวิตของเขามันยุ่งเหยิงไปหมด
“ยามที่เฝ้าบอกว่าคุณไบรอันจะเอาไปให้แฟนครับ”
“แฟน!?”
“ครับ”
“ผู้หญิงคนนี้ใช่ไหมว่ะ”
บริกซ์ตั้นโชว์รูปเพียงฟ้าในกระดาษให้กับลูกน้องคนแรกที่ชื่อว่าเจมส์ได้ดู
“ถ้าจากที่ได้ข่าวมาก็น่าจะเป็นเธอคนนี้ครับ”
“ผู้หญิงคนนี้อยู่ในเหตุการณ์แต่ว่าหายไป...”
“ครับนาย”
“ตามล่าหามันมันให้เจอ! ไม่จับเป็น! ก็ต้องจับตาย”
ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วมุ่นแล้วสั่งลูกน้องเสียงดัง เขาต้องตามคืนเพชรประจำตะกูลชุดเล็กนี้กลับมาให้ได้
บริกซ์ตั้นมองรูปภาพในกระดาษใบนั้นอย่างคับแค้นใจ ผู้หญิงคนนี้รู้ว่าน้องเขาโดนยิงจนอาการหนักเข้าไอซียูแต่กลับหนีเอาตัวรอดไปพร้อมกับเครื่องเพชรประจำตระกูลชุดเล็ก
เห็นแก่เงิน! น่ารังเกียจ!
นี่คือสิ่งที่บริกซ์ตั้นตั้งแง่กับเพียงฟ้าทั้งที่ยังไม่เคยเจอหน้าเลยสักครั้งเดียว