Chapter 7 เลิกยุ่งกับแฟนชาวบ้าน

Chapter 7

เลิกยุ่งกับแฟนชาวบ้าน

“โอ๊ย! ปล่อยได้แล้ว จะลากฉันไปถึงไหนกัน”

อดจะโวยวายขึ้นมาไม่ได้เมื่อเขากระชากลากฉันขึ้นมาบนรถจนขับพามาที่คอนโดแห่งหนึ่งซึ่งก็คือคอนโดของโอบอ้อมที่เขาเคยพาฉันมานั่นแหละ

“ก็จะลากขึ้นไปบนห้องด้วยกันไง...”

“อย่านะ...เลิกทำแบบนี้ได้แล้ว เราไม่ได้เป็นอะไรกันจะมีอะไรกันได้ไง”

ฉันว่าไปอย่างนั้นและพยายามสะบัดแขนให้หลุดออกจากการกุมพันธนาการของโอบอ้อม แต่ด้วยแรงอันน้อยนิดก็ไม่อาจสู้แรงคนที่ตัวสูงใหญ่กว่าได้

“อย่าทำสะดีดสะดิ้งอยู่เลย...ของก็เคยๆกันอยู่”

“เลิกพูดแบบนี้สักทีเถอะโอบ จำไม่ได้เลยเหรอว่าเราเคยรักกันยังไง”

ดวงตากลมโตสั่นระริก ภายในใจแฝงไปด้วยความเศร้าเมื่อหวนนึกถึงอดีต โอบอ้อมในตอนนี้ไม่เหลือเค้าโครงเดิมเลยสักนิด เขาใจร้ายกับฉันเหลือเกิน

“ไอ้โอบโง่เง่าคนก่อนมันตายไปละ เลิกจำภาพลักษณ์นั้นสักที”

“ไม่...ฉันเชื่อ เชื่อว่าลึกๆแล้วนายจะยังเป็นคนเดิมอยู่”

ฉันพูดออกไปอย่างมีความหวัง

“หยุดพล่ามไร้สาระได้ละ ถอดกางเกงยีนส์ซะแล้วอ้าขาออก”

“อะ อะไรนะ...”

ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่หูตัวเองได้ยิน

“บอกให้ถอดออกแล้วอ้าขา”

“...” บ้ามาก

“จะถอดเองรึจะให้ฉันถอดให้?”

“ไม่ถอด” เรื่องอะไรฉันต้องยอมล่ะ

“ได้ งั้นฉันถอดให้!”

แคว่กก

กางเกงยีนส์ตัวหนาถูกกระชากออกโดยฝีมือของโอบอ้อม เขาในตอนนี้ไม่มีความเห็นใจฉันในฐานะเพื่อนมนุษย์เลยสักนิด สายตาของโอบอ้อมราวกับเสือป่าที่หิวโหยเหยื่ออย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เมื่อถอดกางเกงยีนส์ไปได้แล้วยังคงมีแพนตี้ตัวน้อยสีดำปกปิดความอวบอูมเอาไว้ ใบหน้าสวยเงยขึ้นมองว่าเขาจะทำอะไรต่อจากนี้

ไม่รอช้าแพนตี้ตัวน้อยสีดำก็ถูกเกี่ยวออกด้วยนิ้วมือแกร่ง

“นี่ เลิกทำแบบนี้ได้แล้ว”

ถอยหลังหนีจนตัวติดกับผนังห้อง คนตัวสูงกว่าไล่ต้อนฉันจนจนมุม แววตาคู่นั้นจ้องมองฉันราวกับจะกลืนกิน

ดูโหดร้ายกว่าเมื่อก่อนแต่ก็ดูหล่อมาก...ยังกร้านใจฉันเหมือนเดิม...จากเด็กเนิร์ดแสนดีในวันนั้น สู่ผู้ชายที่หล่อและใช้สายตาทำให้ร่างกายฉันหลอมละลายเป็นเนื้อเดียวกันขนาดนี้ได้ยังไงกันนะ สายตาที่แสนจะมีเสน่ห์เพียงจ้องแวบเดียวก็พร้อมจะพลีกายยอมทุกอย่าง

“ยังไม่พอใจ เสื้อช็อปยังไม่ถูกถอดออกเลย”

“ถอดอะไรกันล่ะ...”

ฉันตอบแก้เก้อไปด้วยความเขิน นึกถึงเหตุการณ์ที่ฉันเสียให้เขาครั้งแรกเมื่อวาน...เลือดสีแดงฉานติดอยู่บนผ้าปูที่นอนของโอบอ้อมไม่รู้ว่าป่านนี้เอาไปซักหรือยัง

“รู้ไหมแซนดี้...ฉันเคยถอดแต่เสื้อช็อปสีแดงของตัวเองกับชุดนักศึกษาของผู้หญิงมานับไม่ถ้วน”

ตาบ้านี่! ทุเรศที่สุด จะมาบอกเรื่องนี้กับฉันทำไม เชอะ

“อ๋องั้นเหรอ แล้วบอกฉันทำไมล่ะ?”

“แค่จะบอกว่า...ยังไม่เคยถอดเสื้อช็อปของนักศึกษามหาลัยอื่นเลย”

“ก็กลับไปถอดชุดนักศึกษาของผู้หญิงในมอนายต่อไปสิ”

เราไม่เจอกันมานานหลายปี โอบอ้อมเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากเมื่อก่อนสมัยเรียนมัธยมแม้แต่จะจับมือยังไม่กล้า นี่พัฒนาถึงขั้นถอดเสื้อผ้าจนเคยมือแล้วงั้นเหรอ

“ก็อยากถอดของเธอมากกว่า...ไม่เคยเอากับคนเรียนวิศวะด้วยกันเลย”

“พึ่งเอาไปเมื่อวานไม่ใช่รึไง”

“หึ มหกรรมเกียร์ชนเกียร์เหรอ”

“ทุเรศ! -///-”

เกียร์บ้าอะไรล่ะ แต่ละคำของโอบอ้อมทำเอาฉันแทบอยากจะเอาหน้ามุดพื้นคอนโดหนีเลย คิดได้ไงแต่ละคำทะลึ่งที่สุด พ่อหนุ่มแสนดีของฉันกลายเป็นคนหื่นขนาดนี้ไปได้ยังไง

พึ่บบ!

แต่ก็ไม่ทันให้ฉันได้ด่าอะไรไปมากกว่านี้เพราะโอบจัดการถอดเสื้อช็อปและเสื้อยืดของฉันทิ้งไปกองไว้ที่พื้น หลังเล็กชนชิดผนัง ใบหน้าหล่อก้มลงมาจรดลมหายใจเข้าที่ต้นคอของฉัน

“โอบ...”

ตอนนี้ร่างกายของฉันมีเพียงบราเซียสีดำที่กอบกุมเต้าอวบไว้

“นมแม่งโคตรใหญ่...น่าเสียดาย ตอนสมัยเรียนมัธยมไม่เคยได้จับเลย”

ใบหน้าหื่นจ้องมองเต้าอวบนั้นด้วยความพึงพอใจและแน่นอนว่ามันทำให้ฉันรู้สึกเขินอายจนหน้าแดง เขากำลังพูดอะไรกันเนี่ย

“เสียดายอะไรล่ะ...ตอนนั้นนายไม่กล้าแม้แต่จะจับมือด้วยซ้ำ จำไม่ได้เหรอ?”

“จำได้ดิ โคตรโง่เลยเนอะ”

เขาประกบปากจูบเข้าที่ริมฝีปากเล็กบางสีระเรื่อ ริมฝีปากหนาขยี้เข้าหาตักตวงความหวานอย่างพึงพอใจ มือเรียวเล็กของฉันยกขึ้นมาคล้องคอแล้วดึงให้เข้ามาใกล้ชิดมากขึ้น

บอกตามตรงว่าในตอนนี้ฉันหลงเสน่ห์โอบอ้อมเข้าอย่างจัง สมแล้วกับดีกรีนักศึกษาฮ็อตมหาวิทยาลัยเอเอ สาวๆคงตามกรี๊ดไม่เว้นแต่ละวัน

ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะมีวันนี้อีกครั้ง วันที่ฉันได้เจอกับโอบอ้อมและได้มีอะไรกันในแบบความสัมพันธ์ที่โตขึ้นไม่เหมือนตอนสมัยเด็ก

ปากหนาบดขยี้ตักตวงอย่างพึงพอใจ มือแกร่งไล้ลูบแผ่นหลังตั้งแต่ช่วงสะโพกขึ้นมายันด้านบนแล้วปลดเข้าที่ตะขอเสื้อชั้นในสีดำด้วยเพียงมือเดียว...ชำนาญการอย่างที่สุดตาคนนี้!

“อื้ม...ถอดง่ายแบบนี้นายคงจะทำบ่อยสินะ”

พูดไปแบบนั้นโดยไม่รู้ว่ารู้สึกอะไรกันแน่...ฉันว่าในใจลึกๆก็รู้สึกน้อยใจแหละ เขาคงจะทำกับสาวอื่นบ่อย

“ก็ไม่บ่อยหรอก...ไปเที่ยววันไหนก็แค่หิ้วกลับมา”

“หึ งั้นเหรอ...นายเปลี่ยนไปแล้วสินะโอบอ้อม ไม่เหมือนคนเดิมเลยสักนิด”

ฉันแค่นขำในลำคอ ฉันไม่ควรคิดอะไรถลำลึกไปมากกว่านี้สินะเพราะโอบอ้อมไม่ใช่ผู้ชายแสนดีคนเดิมของฉันอีกแล้ว

“ก็ทำนองนั้น เที่ยวสองวันต่อสัปดาห์ ภายในสองวันนั้นฉันหิ้วผู้หญิงมานอนทุกคืน...ก็เหมือนที่ทำกับเธอเมื่อคืนไง”

“...”

ฉันเงียบไม่ตอบ ความรู้สึกในตอนนี้คือโอบอ้อมใจร้ายที่สุด

“แต่ก็ไม่อยากจะเชื่อ...หนีไปคบกับไอ้เวรนั่นได้ตั้งนานนี่ ไม่อยากจะเชื่อว่าฉันจะได้เป็นคนเปิดซิงเธอคนแรก”

“โอบอ้อม...เลิกพูดได้แล้ว”

“สรุปมันเลือดซิงรึว่าเลือดเมนส์วะ”

“โอบอ้อม! หยุดพูดจาทุเรศแบบนี้ได้แล้ว พอละ! ฉันจะกลับหอเดี๋ยวนี้แหละ”

ฉันผลักแผงอกกำยำออกและหยิบเสื้อผ้าที่หล่นพื้นเตรียมจะเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำแต่ก็โดนโอบอ้อมปัดทิ้งจนมันหล่นไปอีกครั้งแล้วอุ้มตัวฉันขึ้นในท่าเจ้าหญิง

“ปล่อย...ปล่อยเลยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้เลย!”

ยอมรับว่าตอนนี้โกรธจนหน้าเขียวหน้าเหลืองไปหมดแล้ว เขาได้ครั้งแรกของฉันไปแท้ๆแต่กลับมาใส่ร้ายว่าเป็นเลือดประจำเดือน ทุเรศไม่ทุเรศก็คิดเอา

“แหย่เล่นนิดเดียวโกรธอะไรขนาดนั้น ทีเธอนอกใจฉันฉันยังไม่โกรธขนาดนี้เลยนะแซนดี้”

“เหอะ สาบานได้ไหมล่ะว่าไม่เคยโกรธฉันเลย”

ให้ตายยังไงก็ไม่เชื่อค่ะ!

“ไม่สาบาน...”

ตอบหน้านิ่งทั้งยังอุ้มฉันแล้วโยนลงบนเตียงดังตุ้บ

ตุ้บบ

“โอ้ยไอ้บ้า มันเจ็บนะ!”

ร่างกายเปลือยเปล่ากระแทกเข้ากับเตียงหนานุ่มแต่ถึงแม้ว่าจะหนานุ่มและราคาแพงสักเพียงใดแต่โยนแรงขนาดนี้ก็ต้องมีเจ็บมีเนื้อช้ำกันบ้างแหละ

“ก็โยนให้รู้ว่าเจ็บ...ให้เจ็บเหมือนกับที่ฉันเคยเจ็บที่เธอนอกใจ ยิ่งมาพูดย้ำก็ยิ่งทำให้นึกถึงเรื่องเก่าๆ”

“ตาบ้านี่...ก็ไหนบอกว่าไม่โกรธ ไม่โกรธปะสาอะไรโยนฉันแรงยังกับลูกบอล”

โยนลงบนเตียงได้สำเร็จโอบอ้อมก็กระโดดขึ้นมาคร่อมในทันที หลังจากกระโดดคร่อมร่างเล็กของฉันเอาไว้แล้วก็จัดการไล้สายตามองตั้งแต่นวลเนื้ออกจนถึงนวลเนื้อกลีบอวบที่มีแพรไหมปกคลุมอยู่บางๆ

“แฟนเก่าฉันแม่ง...โคตรเอ็กซ์เลยว่ะ แอบเอากับแฟนเก่านี่มันส์กว่าเอากับผู้หญิงในร้านเหล้าอีกนะเธอรู้ป่ะแซนดี้”

“โอบอ้อม...เลิกเป็นแบบนี้สักทีเถอะ”

อาจจะมากไป แต่ถ้าขอได้ฉันอยากขอโอบอ้อมคนเดิมกลับคืนมา

แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้สนใจฉันเลยเพราะปากหนาก้มลงงับเข้าที่ยอดปมุถันสีหวานระเรื่อจนเนื้ออวบยู่ยี่ไปตามแรงกระทำ

“อ๊าส์”

ร่างเล็กดิ้นเร่าไปมา แม้จะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่เขาว่าจนแทบไม่เหลือชิ้นดีแต่สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถปฏิเสธสัมผัสจากโอบอ้อมได้เลย

บอกตามตรงว่าลึกๆในใจฉันก็รู้สึกดีและเสียวมากที่ได้แอบมาเอากับแฟนเก่าลับหลังอย่างนี้โดยที่ไม่มีใครรู้

แฟนเก่าคนโปรดที่รักที่สุด...

เขาเลื่อนตัวลงแล้วปาดลิ้นร้อนเข้าที่ติ่งเสียว

“อ๊าส์ อื้อ โอบจ๋า อ่า...มันเสียวอ่า”

“อื้ม ม้วบ ชอบปะล่ะ”

น้ำเสียงลามกเปล่งออกมาไม่หยุด เขาสูดดูดเลียติ่งสวาทสีหวานอย่างพึงพอใจ ฉันเองเสียวจนทนไม่ไหวเลื่อนมือลงไปขยำเข้าที่ไรผมสีดำขลับแล้วดันให้เข้ามาแนบชิดกว่าเดิม

“อ๊าส์ เสียว...ชอบ”

ต่อให้เขาจะพ่นวาจาร้ายใส่ยังไง แต่ก็ชอบในรสสัมผัสลิ้นร้อนๆกับเอ็นอุ่นๆของโอบอ้อมที่มอบให้จริงๆนะ นี่รึเปล่าที่เรียกว่าเสพติดเซ็กส์!

เรือนกายเล็กขยับกระเพื่อมไปตามแรงดูด เนื้ออกอวบเด้งสั่นไปมาดูแล้วเพิ่มอารมณ์ให้กับชายตรงหน้าอยู่ไม่น้อย

เห็นท่าทีของฉันดูพึงพอใจโอบอ้อมก็ไม่รอช้าใช้ลิ้นปาดเม็ดทับทิมรุนแรงกว่าเดิมก่อนที่จะไล้ลงมาจนถึงหน้าท้อง สะดือ จนกระทั่งลงถึงเนินอวบที่มีเส้นแพรไหมปกคลุมอยู่รำไรไม่มากนัก

นิ้วแกร่งจับกลีบสวาทแยกออกโดยใช้นิ้วหัวแม่มือของมือทั้งสองข้างพร้อมกับลงลิ้นร้อนปาดเข้าที่ติ่งเสียวซู้ดเข้าตั้งแต่ล่างสุดมาจนบนสุด

“อ๊าส์! อะ โอบ!”

เสียงครางลามกดังลั่นเมื่อโดนกระทำเข้าอย่างนั้น ลิ้นร้อนชอนไชไล้ตั้งแต่ด้านล่างขึ้นมาจนถึงติ่งเม็ดสวาท

โอบอ้อมโลมเลียอยู่อย่างนั้นจนพึงพอใจแล้วใช้นิ้วหัวแม่มือสองนิ้วแหวกออกแล้วสูดเลียดูดตักตวงความหวานตรงจุดนั้น

“อื้ม...หวาน ดีกว่าทุกคนที่ฉันเคยเจอมาเลยนะแซนดี้”

เลียไปก็ชมไปไม่หยุด แต่ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีหรอกนะเพราะมันแสดงให้เห็นว่าโอบอ้อมผ่านผู้หญิงมาหลายคน

“อื้อ พอเลย....”

“ทำไม ไม่เสียวหรือไงทำแบบนี้”

“ไม่...อ๊าส์!!”

“อื้ม ม้วบ”

เพียงพูดคำว่าไม่เสียวออกมาเท่านั้นแหละโอบอ้อมก็ยิ่งรัวลิ้นแยงเข้าออกรูร่องที่ผลิตน้ำสีใสออกมาอยู่ไม่น้อย

ดูท่าว่าจะพูดไม่เข้าหูจึงโดนทำโทษอย่างนี้ น้ำสีใสไหลซึมออกมาตามง่ามขาเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอนอีกครั้ง แต่ผ้าปูที่นอนในวันนี้ไม่ใช่ผืนเมื่อวาน เขาคงจะเอาออกไปซักแล้วเปลี่ยนเป็นผืนใหม่

แต่เปลี่ยนเป็นผืนใหม่ก็เท่านั้นแหละ...เพราะวันนี้มันก็ต้องเปื้อนอีกครั้ง

ตักตวงความความหวานจากจุดนี้จนพึงพอใจโอบอ้อมก็เลื่อนขึ้นมาพร้อมกับถอดเสื้อช็อปสีแดงของตัวเองโยนลงไปที่พื้นตามด้วยเสื้อยืดสีดำและกางเกงยีนส์กับบ๊อกเซอร์ของตัวเอง เสื้อผ้าทั้งหมดลงไปกองอยู่ที่พื้นข้างเตียง

“จะทำอะไรอ่ะโอบ...”

“ไม่ต้องมาทำเป็นอินโนเซ้นท์หรอก ก็รู้อยู่แล้วนี่ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้”

“ทำไมต้องพูดจารุนแรงกับฉันอยู่เรื่อย...”

“แล้วชอบไหมล่ะแบบรุนแรง...หรือชอบแบบนุ่มนวลดี”

“โอบ...”

ฉันรู้สึกสิ้นหวังกับเขาจริงๆนะ ดูแล้วโอบอ้อมคนเก่าของฉันคงจะไม่มีทางกลับมา

“แต่คงทำแบบนุ่มนวลกับเธอไม่ได้หรอก คนอย่างเธอต้องทำแบบรุนแรงจะได้เลิกร่านไปยุ่งกับแฟนชาวบ้านสักที”

“แฟนชาวบ้าน? ฉันไปยุ่งกับใครที่ไหนล่ะ นายจะมากล่าวหากันแบบนี้ไม่ได้นะ”

“จะเรียกว่ากล่าวหาได้ไง ก็เห็นอยู่ว่าเธออ่อยไอ้คีย์ทั้งที่มันมีน้องรินเป็นแฟนอยู่แล้ว”

“ไม่เคยทำแบบนั้นสักหน่อย ใส่ร้ายกันเห็นๆ”

“สายตาเธอคิดอะไรอยู่ฉันมองออกหมดแสนดี อย่ามาแอ๊บเลย”

“นายมันบ้าที่สุด...ไม่เคยคิดจะฟังเหตุผลอะไรเลย”

“ก็เพราะคนอย่างเธอมันไม่มีเหตุผลให้ต้องฟังไง”

“...”

“นอนนิ่งๆแล้วอ้าขาออกซะ ผู้หญิงอย่างเธอมันมีค่าแค่นี้แหละแสนดี”