EP.9 สงกรานต์

"ไอ้พวกนรก !" โซลเมทถอดรองเท้าได้ก็ปาขึ้นไปชั้นสองทันทีด้วยความโมโห

"มึงรอกูตรงนั้นเลยนะ ๆ" โซลเมทวิ่งกลับขึ้นไปบนบ้านของไทม์อย่างรวดเร็ว

เด็กหนุ่มสาว สี่ห้าคนวิ่งหนีกันอย่างชุลมุนเหมือนสมัยยังเป็นเด็กเล็ก พวกเขาวิ่งไล่จากชั้นสองลงมาถึงชั้นหนึ่ง

โซลเมทเดินมาคว้าสายฉีดน้ำไล่ฉีดใส่เพื่อนตัวแสบของเธอไม่ยั้ง พวกมันก็วิ่งแหย่เธอวนไปวนมาไม่หยุดเช่นกัน

แก๊ก ! ปืนฉีดน้ำกระบอกใหญ่จ่อเข้าที่ขมับซ้ายของโซลเมททันที

"วางอาวุธของมึงลงซะดี ๆ ไม่งั้นล่ะก็อดบัตร SSO VIP คืนนี้แน่" ฟาเรนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

โซลเมทค่อย ๆ หันกลับไปมองหน้าฟาเรนเล็กน้อยพร้อมกับเบะริมฝีปากตอบกลับไปทันควัน

"ใครบอกว่ากูอยากจะไป" โซลเมทตั้งท่าจะยกสายยางฉีดใส่หน้าฟาเรน แต่ถูกเขาใช้มืออุดรูสายยางเอาไว้เสียก่อน

"พวกพี่รัน พี่บราวน์ และ..พี่ชายกู (เน้นเสียง) ร่วมเป็นสปอนเซอร์ในงานนี้ด้วย" คำพูดของฟาเรนทำเอาโซลเมทชะงักไปทันที

"แบบนี้คุณเพื่อนรักพอจะสนใจขึ้นมาบ้างรึยัง" ฟาเรนโน้มใบหน้าเข้ามากระซิบข้างหูเพื่อนสาวอย่างรู้ใจ

"แล้วทำไมกูต้องสนใจ" โซลเมทปรายตามองไปทางฟาเรนก่อนจะกัดฟันแน่น

"เก็บบัตรไปให้คนอื่นเถอะ ปีนี้กูไม่อยากเล่นสงกรานต์ที่ไหน" โซลเมทปัดมือของฟาเรนออกไปอย่างไม่ใส่ใจ

"สาวในงานโคตรเยอะ ทั้งสวย ทั้งเอ็กซ์ ทั้งเซ็กซ์...ซี่ เฮ่ออ... " ฟาเรนจ้องมองใบหน้าของโซลเมทและพูดต่อด้วยน้ำเสียงยั่วเย้า

"กูไม่ใช่ผู้ชายหื่น บ้ากาม แบบพวกมึงนะเว้ย" โซลเมททิ้งสายยางฉีดน้ำลงกับพื้นและตั้งท่าจะเดินหนี

"ไม่เอาน่า พวกกูไปกันครบเลยนะเว้ยไปหนุกด้วยกันดิ" ไทม์เดินเข้ามาชวนเพื่อนสาวคนเดียวของกลุ่มด้วยอีกคน

"เออจริง ไมปีนี้ไม่ไปวะ" วินด์เซอร์ที่เงียบกว่าคนอื่น ๆ ยังสงสัยจนต้องเอ่ยถาม

"ก็แค่ไม่อยากไป... (เจอเขา) " โซลเมทตอบกลับเสียงแข็งและทิ้งท้ายบางคำไว้ภายในใจ

"สงกรานต์มีปีละครั้งไปด้วยกันเถอะน่า" คลินต์เดินเข้ามายกแขนพาดคอโซลเมทและเขย่าคนตัวเล็กราวกับเธอเป็นเพื่อนผู้ชายอีกคนของเขา

"คิดดี ๆ นะเว้ย สาวสวยเยอะโคตร !" ฟาเรนเดินมาขนาบข้างโซลเมทและพาดท่อนแขนหนัก ๆ ลงบนไหล่ของคนตัวเล็กอีกข้างหนึ่ง

ร่างสูงราวกับเสาไฟฟ้าเดินมาล้อมรอบโซลเมทเพื่อกดดันเธอ

"เออ ๆ ไปก็ได้... แต่ที่ยอมไปเพราะพวกมึงชวนหรอกนะ" เธอรับบัตรจากมือของฟาเรนไฮต์

"งั้นกูกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดก่อน เปียกหมดแล้วเนี่ยไอ้พวกเพื่อนนรก" ร่างบางเดินหันหลังตรงกลับไปที่รถของเธอทันที

"เจอกันหน้างาน 2 ทุ่ม อย่าเลตไม่งั้นมึงโดนจับทุ่มแน่" ฟาเรนตะโกนข่มขู่ไล่หลังเพื่อนสาวตัวเล็กของเขาไป

"ป่าเถื่อน" โซลเมทตะโกนทิ้งท้ายก่อนจะขึ้นรถและขับออกไปจากบ้านของไทม์โซน

ด้วยความที่เด็กทั้งห้าคนเติบโตมาด้วยกัน พวกเขาเรียนด้วยกันมาและเจอกันตั้งแต่ยังเด็ก ๆ

ทำให้ในบางครั้งพวกเขาก็เหมือนจะลืมไปสนิทเลยว่าโซลเมทเป็นเด็กผู้หญิง ไม่ใช่เด็กผู้ชายบ้าพลังอย่างพวกเขา

เทศกาลดนตรี EDM

ที่ใหญ่ที่สุดบนถนนสายพระราม 9

ที่จัดขึ้นในช่วงสงกรานต์เท่านั้น

งาน SSO

โซน VIP

"วู้ว ๆ ๆ " เสียงตะโกนของฟาเรนดังลั่นขึ้นมาก่อนใครเพื่อน

"เอ้า ชน !" ฟาเรนยกแก้วขึ้นมาส่งให้โซลเมทที่ยืนกวาดสายตามองไปรอบ ๆ งานราวกับกำลังมองหาใครบางคนอยู่

"คืนนี้กูไม่อยากดื่มอะ" คนตัวเล็กปฏิเสธไปเบา ๆ

"มาสงกรานต์ ไม่ดื่มเหล้า แล้วทำไมมึงไม่ไปบวชชีแทนเลยวะ" ฟาเรนถามกลับอย่างกวน ๆ

"ไอ้..เออ ๆ ดื่มก็ได้" โซลเมทคว้าแก้วเหล้ามาชนกับเพื่อนในกลุ่มและจิบไปเรื่อย ๆ

เหล้าที่ฟาเรนชงให้เธอมันเจือจางมาก เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจจะมอมเมาใด ๆ แค่อยากให้เพื่อนสาวกรึ่ม ๆ และสนุกกับงานดนตรีไปด้วยกันเท่านั้น

"เพลงมันโคตร ๆ ๆ " คลินต์ตะโกนลั่น ก่อนจะเทเหล้าเพียว ๆ กรอกใส่ปากของตัวเอง และยืนโยกตัวไปมาอย่างเมามัน

ทั้ง 5 คนยืนดูดีเจดังระดับโลกเปิดเพลง EDM ที่มันจนทุกคนเหมือนต้องมนตร์สะกดของจังหวะบีทหนักผ่อนเบา และทุกเพลงถูกรีมิกซ์มาอย่างสนุกสุดเหวี่ยง เร้าอารมณ์แบบยากที่จะหาฟังได้ในคอนเสิร์ต

ทั่ว ๆ ไป

ทั้ง 5 คนกระโดดโลดเต้นกันสนุกสนาน พอจังหวะที่บีทค่อย ๆ ไต่ระดับขึ้นไปเรื่อย ๆ

จู่ ๆ สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นลาง ๆ คล้ายจะเป็นพี่ชายบุญธรรมของเธอยืนคุยอยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ซึ่งยังไม่ทันที่โซลเมทจะหันไปมองแบบชัด ๆ ว่าใช่พี่เฟรนด์ชิปไหม

น้ำจากสปริงเกอร์รอบ ๆ ก็ฉีดออกมากระจายจนเปียกโชกไปตาม ๆ กัน

"เฮ้ย ไอ้พวกบ้า ! ไอ้เพื่อนนรก !" โซลเมทโวยวายขึ้นเมื่อพวกเพื่อนสุดแซบของเธอ ช่วยกันจับเธอยกขึ้นนอนราบยาวและโยกไปมาตามจังหวะ แถมยังแกล้งอุ้มเธอไปหยุดอยู่ตรงหน้า สปริงเกอร์ตัวที่แรงดันน้ำแรง ๆ เพื่อที่จะแกล้งเธอ

"วู้ว !"

"เย้ !"

"เฮ !!!"

"เปียก ! กูเปียกหมดแล้วไอ้คลินต์ ไอ้ฟา ไอ้ไทม์ ไอ้วินด์..." โซลเมทตะโกนลากเสียงยาว ๆ แต่ก็หลุดหัวเราะออกมาไม่ต่างกัน

"ไอ้เพื่อนนรก.....!" ยังไม่ทันจะอ้าปากด่าดีน้ำจากสปริงเกอร์ก็พุ่งกระจายเข้าใบหน้าของเธอเต็ม ๆ จนทำให้คนตัวเล็กต้องเม้มปากและหลับตาลงทันที

... 2 ชั่วโมงผ่านไป...

"กูว่าแล้วเชียวว่าที่บังคับให้มา ก็เพื่อให้มานั่งเฝ้าของเฝ้าโต๊ะให้สินะ !" โซลเมทนั่งกอดอกพร้อมกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เพราะเพื่อน ๆ ทั้ง 4 คนของเธอนั้นค่อย ๆ หายหัวกันไปทีละคน ๆ 

จนสุดท้ายเหลือเธอนั่งดื่มอยู่เพียงลำพัง

และคนแรกที่ออกล่าเหยื่อก่อนใครเพื่อนเลยก็คือฟาเรนไฮต์ คนเลวคนเดิมนั่นเอง

แปะ ๆ ๆ โซลเมทสัมผัสได้ถึงน้ำเย็น ๆ ที่กระทบเข้ากับต้นแขนของเธอ

พอเงยหน้าขึ้น ก็เจอกับผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งที่ยืนอยู่โต๊ะไม่ใกล้ไม่ไกลกันมาก และเขากำลังถือปืนฉีดน้ำเล็งมาที่เธออยู่พอดี

ซึ่งคนที่ยิงมาเมื่อกี้ก็ต้องเป็นเขาอย่างแน่นอน

"นั่งคนเดียวไม่เหงาเหรอครับ ..ชนแก้วกันหน่อยไหม" เขาเดินเข้ามาทักพร้อมกับยื่นแก้วเหล้าของเขามาชนกับแก้วในมือของเธอด้วยท่าที... เป็นมิตร ?