EP.10 ลองกับคนอื่น

โซลเมทยกแก้วชนไปโดยไม่ได้คิดอะไร

ด้วยอารมณ์ที่เริ่มกรึ่ม ๆ ได้ที่ ทำให้เธอรู้สึกสนุกกับงานและบรรยากาศรอบตัวมากขึ้น หลังจากชนแก้วทั้งสองก็ยกดื่มจนหมดแก้วไปตามมารยาท

ทั้งเธอและชายแปลกหน้ายังคงยืนโยกตัวเบา ๆ ตามจังหวะเพลง EDM ที่ดีเจดังระดับโลกยังคงเปิดอย่างต่อเนื่อง

"เธอชื่ออะไรเหรอ" ผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นก็เป็นฝ่ายเริ่มชวนคุยก่อน เมื่อเห็นโซลยังนิ่ง ๆ

ด้วยความที่เสียงเพลงมันดังเกินไปจนเธอไม่ได้ยินในสิ่งที่เขาเอ่ยถาม คนตัวเล็กจึงขมวดคิ้วมองเขาอีกครั้งอย่างงุนงง

"นายพูดว่าไงนะ" โซลเมทตะโกนถามกลับพร้อมกับทำชี้ไปที่หูของเธอและส่ายหน้าไปมาเชิงบอกให้เขาเข้าใจว่าเธอไม่ได้ยินในสิ่งที่เขาพูดเลย

ชายหนุ่มแสยะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เขาค่อย ๆ ก้าวเข้ามาหาเธอทีละก้าว ๆ จนปลายเท้าของเขาหยุดอยู่ตรงหน้าของเธอ

"…" โซลเมทชะงักไปเล็กน้อยแต่ยังไม่ทันที่เธอจะขยับตัวหนี ร่างสูงตรงหน้าก็โน้มใบหน้าเข้ามาทำท่ากระซิบที่ข้างหูของเธอว่า

"ฉันอยากรู้จักเธอ" ชายแปลกหน้าที่น่าจะวัยใกล้เคียงกัน เอ่ยอย่างเสียงดังฟังชัด

แต่ทว่าริมฝีปากของเขาใกล้ใบหูของเธอมาก และปลายจมูกของเขาก็กำลังถูไถกับแก้มนุ่ม ๆ จนดูคล้ายกำลังหอมแก้มเธออยู่

"เอ่อ..." โซลเมทรีบผลักร่างสูงออกห่างจากเธอในทันที

"ฉันดีแลนนะ...แล้วเธอ ?" ร่างสูงทำหน้าปกติราวกับไม่ได้ทำอะไรผิด ซึ่งโซลเมทเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเขาตั้งใจหรือสถานการณ์มันพาไปกันแน่

แต่เธอก็ตกใจไม่น้อยเลยที่ปลายจมูกของเขามันชนกับแก้มนุ่ม ๆ ของเธอแบบนั้น

และในจังหวะที่ผลักร่างสูงออกห่างจากตัว จู่ ๆ เธอก็ดันเหลือบไปเห็นพี่เฟรนด์ชิปพกำลังยืนคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งในระยะใกล้ชิดมาก ๆ แทบจะจูบปากกันแล้วก็ว่าได้

ผู้หญิงคนนั้นแต่งตัวได้ยั่วยวน ใส่บิกินีท่อนบน และใส่กระโปรงสั้นที่ท่อนล่าง

แถมยังเต้นยั่วไปก็พยายามใช้มือโน้มลำคอของเขาเข้ามากระซิบแบบใกล้ ๆ ก่อนที่จะจูงมือเฟรนด์ชิปเดินหายเข้าไปในฝูงชน

"สรุปว่าเธอชื่ออะไรอะ" ร่างสูงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เห็นว่าโซลเมทมองไปทางเฟรนด์ชิปจึงชวนคุยไปเรื่องอื่น

"โซลเมท" เธอตอบอีกฝ่ายแบบปัด ๆ ก่อนจะหันไปคว้าเหล้าที่เหลือแค่ค่อน ๆ ขวดเทใส่แก้วตัวเองและกระดกดื่มมันเพื่อระงับความเจ็บปวดภายในใจของเธอในตอนนี้

"นายคิดว่าฉันสวยไหม" จู่ ๆ เธอก็หันไปถามกับชายแปลกหน้าคนนั้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง คำถามของเธอทำเอาดีแลนถึงกับหลุดยิ้มออกมาเล็กน้อย

"สวยสิ... ถ้าไม่สวยฉันจะเข้ามาจีบเธอทำไมล่ะ" เขาพูดขึ้นพร้อมกับใช้ฝ่ามือลูบใบหน้าของเธอ

เบา ๆ

"สำหรับฉันแล้ว เธอสวยที่สุดในงานนี้เลยนะ" ร่างสูงโน้มใบหน้าเข้ามากระซิบบอกกับเธอใกล้ ๆ

"เหล้าโต๊ะเธอหมดแล้วอะ...เดี๋ยวฉันสั่งเพิ่มให้นะ" ร่างสูงค่อย ๆ เนียนโอบเอวบางของเธอเบา ๆ

โซลเมทยังคงยืนหน้าหงอย ๆ ภายในใจของเธอมันรู้สึกสับสนมากจริง ๆ

"เอามาสิ เดี๋ยวฉันไปชงเหล้ามาให้" ดีแลนขอแก้วจากมือของเธอก่อนจะเดินไปยืนชงเหล้าขวดใหม่ที่เด็กเสิร์ฟเพิ่งเอามาวางตั้งไว้ให้

คนตัวเล็กแอบสะอื้นเบา ๆ กับภาพบาดตาบาดใจที่เธอเห็นพี่เฟรนด์ชิปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น

เพราะความจริงก็คือเธอตกหลุมรักพี่ชายบุญธรรมของตัวเอง ไม่รู้เมื่อไหร่ ไม่รู้นานแค่ไหนแล้ว แต่ที่รู้คือเธอไม่รู้ว่าควรจะบอกเขาอย่างไร

ถ้าเขารู้ แต่เขาไม่ได้รักเธอแบบนั้น สถานะของเธอกับเขามันจะเป็นอย่างไรต่อ..

เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรวางตัวแบบไหนเวลาที่อยู่ใกล้เขา

"อะ... แก้วของเธอ" ดีแลนยื่นแก้วเหล้าส่งให้เธอ

"อืม" โซลเมทพยักหน้ารับมา ทั้งคู่ชนแก้วแล้วจิบดื่มไปทีละนิด ๆ ยังไม่ทันจบเพลงดี จู่ ๆ คนตัวเล็กก็รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว

"ฟู่ว" เธอพยายามระบายความร้อนออกมาผ่านทางริมฝีปากของตัวเอง สงสัยเธอจะดื่มเข้มมากจนเกินไป

"ฉันว่าฉัน...พอก่อนดีกว่า" โซลเมทวางแก้วลงทันทีที่เธอรู้สึกว่า เธอเมามากจนแทบจะยืนทรงตัวไม่ได้แล้ว

"งั้นเราออกไปสูดอากาศกันหน่อยดีไหม" ดีแลนประคองร่างบางเพื่อจะพาเดินออกไปจากโต๊ะ

เสียงดนตรียังคงดังกระหึ่ม อีกทั้งในงานยังมืดและผู้คนแออัดจนไม่มีใครสนใจคนอื่นกันสักเท่าไร

"ไม่เป็นไร... ฉันรอเพื่อนตรงนี้ดีกว่า" โซลเมทวางสองมือลงบนโต๊ะเพื่อหวังจะยันตัวเองไม่ให้ล้ม

ยิ่งเริ่มดึกเพลงก็ยิ่งมันมากขึ้น ทุกคนก็เริ่มจะเมากันได้ที่แล้ว

"เธอยืนจะไม่ไหวอยู่แล้วนะ ไปนั่งพักในรถฉันก่อนดีกว่า" ดีแลนมองดูโซลเมทที่ยืนเซ ๆ ด้วยสายตาที่ดูเหมือนจะเป็นห่วงเธอ

"ไม่อะ... ฉันจะรอเพื่อนที่โต๊ะ" โซลเมทยังคงยืนยันคำเดิม แต่ไม่รู้ทำไมเธอรู้สึกร้อนมากขึ้น ๆ ทุกวินาที

"โซล... ไม่เอาน่า" ร่างสูงโน้มใบหน้ามาใกล้ ๆ พร้อมกับกระซิบบอกกับเธอ

"ฉันชอบเธอนะ... เราสองคนควรจะทำความรู้จักกันมากกว่านี้" ฝ่ามือหนาของดีแลนลูบหน้าท้องแบนราบของเธอ ขณะที่ริมฝีปากของเขาคลอเคลียอยู่ที่ลำคอของเธอ

จู่ ๆ ภาพเมื่อคืนก่อนก็ฉายขึ้นมาอีกครั้งในโสตประสาทของเธอ

ในตอนที่เธอโน้มใบหน้าของเฟรนด์ชิปเข้ามาจูบแล้วเขาผลักเธอออก

ในตอนที่เธอถอดเสื้อผ้าต่อหน้าเขา แล้วเขามองเธอด้วยสายตารังเกียจ

ตุ้บ ! จู่ ๆ ดีแลนก็ล้มลงไปกองอยู่ที่พื้นทันทีด้วยฝีมือของใครบางคน

หมับ ! แรงกระชากและบีบแน่นที่ต้นแขนทำให้โซลเมทสะดุ้งตื่นจากภวังค์ในทันที

"ทำไมไม่ไปเปิดโรงแรมกับมันเลยล่ะ" เฟรนด์ชิปเอ่ยถามน้องสาวบุญธรรมด้วยน้ำเสียงดุดัน

"โอ๊ย...โซลเจ็บนะพี่เฟรนด์" ใบหน้าของเธองุนงง และยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายกำลังลวนลามอยู่ ถึงขั้นที่ปลดตะขอเสื้อชั้นในของเธอจนเกือบจะหลุดแล้ว

"ถ้าใจแตกมากนัก ทำไมไม่ไปเอากับมันเลยล่ะ !" เขากระแทกเสียงใส่และบีบต้นแขนแรงมากจนกระดูกของเธอแทบจะหักเป็นท่อน ๆ

"โซลเจ็บนะ" โซลเมทแทบจะร้องไห้เพราะเธอเจ็บและกลัวเฟรนด์ชิปในตอนนี้มากจริง ๆ

"เฮ้ย ! นี่มึงเสือกไรด้วยวะ" ดีแลนลุกขึ้นมาชี้หน้าเฟรนด์ชิปทันที

ฟุ่บ ! ท่อนแขนแกร่งวางพาดลงตรงหน้าอกของเธอทันทีเพื่อบังมันให้พ้นสายตาคนอื่น เพราะตะขอเสื้อมันถูกปลดออกหมดจนเปิดเห็นไปทั้งแผ่นหลังขาวเนียนของเธอ

"ปล่อยน้องเขาเดี๋ยวนี้... กูจะพาน้องเขากลับบ้าน" ดีแลนที่ไม่รู้ว่าโซลเมทกับเฟรนด์ชิปเป็นอะไรกัน เขาจึงพยายามจะแย่งเธอคืนให้ได้

"…" เสียงขบกรามแน่นดังขึ้นแทนคำตอบ

"เฮ้ย ! มึงอย่ามาแย่งเด็กกูได้ปะ" ดีแลนเดินเข้ามาหวังจะกระชากโซลเมทคืน แต่ถูกเฟรนด์ชิปยกเท้าขึ้นถีบเข้าที่กลางอกจนหงายหลังล้มไปไม่เป็นท่า

ซองยาสีขาว ๆ หล่นออกมาโดยไม่ทันได้ระวัง เฟรนด์ชิปมองดูซองยานั้นพร้อมกับเหลือบมองโซลเมททันที

"กินไปกี่แก้ว" เขาเอ่ยถามคนตัวเล็กในอ้อมแขนทันที

"เฮ่อ... คะ ?" โซลเมทขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ เธอกลัวเฟรนด์ชิปจนตัวสั่นไปหมด

"พี่ถามกินเหล้าที่มันชงไปกี่แก้ว !" เฟรนด์ชิปตะคอกเสียงดังลั่น

"ฮื้อ...โซลไม่รู้ ๆ ...ไม่รู้เลย" โซลเมทร้องไห้ออกมาทันทีอย่างตกใจกลัว

"เฮ้ย จับมันไว้เลย !" ผู้ชายอีกคนเดินเข้ามาพร้อมกับการ์ดในงานเกือบสี่ห้าคน เดินมาล้อมตัวของ

ดีแลนเอาไว้ทันที

"ไอ้เฟรนด์ มึงค่อย ๆ คุยดิวะ" ร่างสูงใบหน้าลูกเสี้ยวฝรั่ง หันมาบอกกับเฟรนด์ชิปที่ยืนนิ่งไม่พูดไม่จาอะไรอีกเลย หลังจากตะคอกใส่โซลเมทไป

"…" เฟรนด์ชิปกัดฟันแน่นไม่หันไปตอบเพื่อนของเขาแต่อย่างใด

"กูว่ามึงพาโซลออกไปก่อน... เดี๋ยวกูเคลียร์ทางนี้ต่อเอง" เพื่อนของเขาเหลือบมองทางโซลเมท ก็พอรู้แล้วว่าทำไมเฟรนด์ชิปถึงต้องโมโห

"ฮื้อ ๆ ๆ " โซลเมทร้องไห้หนักขึ้นเรื่อย ๆ เธอสะอึกสะอื้นและไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพี่เฟรนด์ชิปถึงตะคอกใส่เธอขนาดนี้ และครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรกเลยที่เขาต่อว่าเธอด้วยคำพูดที่รุนแรงแบบนี้

ฟุ่บ ! เฟรนด์ชิปถอดเสื้อแจ็กเก็ตตัวนอกของเขาออกมาคลุมคนตัวเล็ก ก่อนจะลากโซลเมทเดินออกไปจากงานทันที

เหตุการณ์ก่อนหน้า...