บทย่อ
แนะนำตัวละคร Friendship ( เฟรนด์ชิฟ ) :”พี่ไม่เคยบอกให้เธอรอ !” Soulmate ( โซลเมท ) :”พี่เฟรนด์เคยมีโซล..อยู่ในสายตาของพี่บ้างรึเปล่า?” Nub Dao ( นับดาว ) : “ ในตอนนี้...ฉันเองก็ขาดเฟรนด์ชิฟไม่ได้แล้วเหมือนกัน” "เลิกทำตัวไร้ค่าสักที!" "ก็พี่เฟรนด์ชอบผู้หญิงแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?" ที่ผ่านมาเขารู้...เพียงแต่เขา..ไม่ได้รัก ตัวละครเรื่องนี้มีความสัมพันธ์ กับนิยายเรื่องอื่นดังต่อไปนี้ CRAZY LOVE คลั่งรัก (ฟาเรนไฮต์ : น้องชาย) THE FINAL FRIENDSHIP สิ้นสุดทางเพื่อน (รุ่นพ่อแม่) LOVE POSITIONS (รันเวย์ : เพื่อนสนิท) TURN ME ON สวาทร้อนซ่อนรัก (แบร์บราวน์ : เพื่อนสนิท) SET รักอาบยาพิษ (รุ่นน้องคนสนิท วินด์เซอร์/ คลินต์ / ไทม์โซน) สามารถติดต่อนักเขียนได้ที่ FB : อยู่ในตะเกียงแก้ว หนังสือนิยายออนไลน์เล่มนี้เหมาะสำหรับนักอ่านที่มีอายุมากกว่า 18 ปี เนื้อหาทุกตัวอักษรและรูปภาพฉากประกอบ ถือเป็นทรัพย์สินทางปัญญาของผู้เขียน : อยู่ในตะเกียงแก้ว ไม่อนุญาตให้นำไปเผยแพร่หรือทำซ้ำ ดัดแปลง**ทั้งสิ้น สามารถดำเนินการตามกฎหมายคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญา พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ 2537 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ Do not Copy , Reproduce , Plagiarism
EP.1 เซอร์ไพรส์
เวลา 23.59 น.
ก๊อก ๆ ๆ
มือเล็ก ๆ เคาะประตูห้องในคอนโดหรู ก่อนจะรีบจุดเทียนและไฟเย็นเพื่อให้แสงเทียนส่องสว่างอยู่ด้านหน้าประตูสีดำสนิท
มือเล็ก ๆ ของเธอป้องเปลวเทียนวันเกิดที่ปักอยู่กลางเค้กขนาดกลางที่เธอตั้งใจทำมาเกือบทั้งวันไม่ให้ดับลง เสียงหัวใจของเด็กสาวเต้นเร็วขึ้น ๆ
เธอมองตรงไปที่ประตูด้านหน้าอย่างใจจดใจจ่อ
"ทำไมเขาถึงเปิดช้าจังเลยนะ" โซลเมทกังวลว่าเทียนจะละลายหมดเสียก่อน เธอจึงยกมือขึ้นเพื่อเตรียมจะเคาะอีกครั้ง
แต่ทว่า...
แก๊ก..แอ๊ด....เสียงปลดล็อกประตูอัตโนมัติดังขึ้นและประตูบานใหญ่ค่อย ๆ ถูกเปิดออกอย่างช้า ๆ
โซลยิ้มกว้างออกมาในทันที มือเล็ก ๆ กำถาดใส่เค้กเอาไว้แน่น
" Happy birthday to you... happy birth...da..." คนตัวเล็กเริ่มร้องเพลงพร้อมกับค่อย ๆ เงยใบหน้าสวยของเธอขึ้นมองคนตรงหน้าอย่างช้า ๆ
"เออ.." คนที่เปิดประตูให้เธอเป็นหญิงสาวนิรนามคนหนึ่ง ที่กำผ้าเช็ดตัวมัดเอาไว้แน่น ผมเผ้าดูยุ่งเหยิง เธอมองตรงมาที่โซลเมทด้วยใบหน้าที่ตกใจไม่แพ้กันกับโซลเมทที่ยืนชะงักนิ่งไป
"เฮ้อ..."
เสียงถอนหายใจของใครอีกคนดังขึ้นจากบริเวณโซฟา และมันก็คือเสียงของเจ้าของวันเกิดอย่างเฟรนด์ชิป เขารีบผูกเชือกชุดคลุมอาบน้ำด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไร
โซลเมทเองก็โตมากพอจะเข้าใจแล้วว่า เธอคงมาขัดจังหวะสำคัญของพี่ชายนั่นเอง ทำให้เธอยืนตัวแข็งทื่ออย่างทำอะไรไม่ถูกเลย
"ร้องต่อสิคะ ไหน ๆ ก็มาแล้ว" หญิงสาวที่นุ่งกระโจมอกเอ่ยกับโซลเมทด้วยใบหน้าเย้ยหยัน
"เธอไปรอในห้องก่อน!" ร่างสูงลุกขึ้นจากโซฟากลางห้องรับแขก เขาเดินตรงเข้าไปบอกกับหญิงสาวคนนั้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
"ว่าแต่... นี่ใครเหรอคะ" ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถามเฟรนด์ชิปไปด้วยความอยากรู้มากจนเก็บอาการไม่อยู่
"น้องบุญธรรม" เฟรนด์ชิปตอบกลับด้วยใบหน้าเรียบเฉย คำตอบของเขาทำเอาโซลเมทหน้าเสียไปเล็กน้อย
"อ๋อ... แบบนี้แซนดี้ค่อยรู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อย" ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย เธอเหลือบมามองทางโซลเมทเล็กน้อยพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูออกว่าแอบสะใจอยู่เล็กน้อย
"ถ้างั้นแซนไปรอเฟรนด์ในห้องนอนนะคะ" หญิงสาวที่นุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวผืนบาง ๆ เอ่ยบอกชายหนุ่มขึ้นเสียงหวาน
"ตามสบายนะคะ ..น้อง" เธอแสยะยิ้มออกมาก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในห้องนอนของ
เฟรนด์ชิปทันที
ปัง ! หลังจากที่ประตูห้องนอนปิดลง เฟรนด์ชิปก็เดินตรงเข้ามาหาโซลเมทที่ยังคงยืนคาอยู่ที่หน้าประตูห้อง
"…." โซลเมทยืนข่มอารมณ์อยู่นาน ตอนนี้เธอรู้สึกหน้าชาและตัวชาไปหมดเลย จะหันหลังกลับก็ไม่ทันแล้ว
"แค่เอาเค้กมาให้ใช่ไหม" เขาเอ่ยถามอีกฝ่าย ก่อนจะมองไปที่เค้กไวต์ช็อกโกแลตที่ตกแต่งด้วยรูปหัวใจมากมายตรงหน้า
"ใช่..." โซลเมทฝืนยิ้มตอบกลับไปโดยไม่กล้ามองหน้าพี่ชายบุญธรรมของเธอสักเท่าไร เพราะ
เฟรนด์ชิปก็สวมใส่แค่เพียงชุดคลุมบาง ๆ เท่านั้น
"เอามาสิ" เฟรนด์ชิปแบมือส่งไปตรงหน้าของเธอ
"เอ่อ... นี่ค่ะ... สุขสันต์วันเกิดนะคะ" โซลเมทกลั้นใจฝืนยิ้มและพูดด้วยเสียงที่ร่าเริง แม้น้ำเสียงจะสั่นอย่างชัดเจนก็ตาม