เพื่อนใหม่(2)

เพื่อนใหม่(2)

วันนี้แบล็คเกอร์มาที่คลับไวกว่าปกติ เพราะไม้โทรายงานมาว่า นาทีบอกว่า วินเซ่ออกจากคอนโดมาที่นี่คนเดียว เขาจึงรีบตามออกมาเพื่อมาดูความปลอดภัยของคนตัวเล็กและก็อยากรู้ว่าวินเซ่จะมาเที่ยวกับใคร นัดหนุ่มที่ไหนไว้หรือไม่

“ผู้หญิงหรือผู้ชาย?” มิวนิคถามองศา

“ผู้หญิงครับนาย สวยด้วย” องศารายงานตามความเป็นจริง เพื่อนใหม่ของแฟร์รี่นายหญิงของเขาสวยจริงๆ

“คุณวินเซ่ครับ” ไม้โทที่ยืนฟังการสนทนาของทั้งสองอยู่ด้านหลังของแบล็คเกอร์เอ่ยขึ้น เขารู้ว่าเพื่อนใหม่ของคุณแฟร์รี่คือใครเพราะนาทีเป็นเป็นรายงานเขา แต่เขายังไม่ได้รายงานให้กับเจ้านายของเขาฟังแค่นั้นเอง

“คือใครวะ” มิวนิคถามไม้โท แบล็คเกอร์ไปมองลูกน้องตัวเองเป็นเชิงตั้งคำถาม ไม้โทพยักหน้ารับเล็กน้อยเป็นคำตอบ

“คู่หมั้นกู” แบล็คเกอร์หันมาบอกมิวนิค เขาเคยได้ฟังเรื่องวีรกรรมคู่หมั้นของเพื่อนเขามาบ้างเล็กน้อย แต่ก็พอเข้าใจได้ว่า ลูกสาวของมาเฟียคนนี้ดื้อไม่เบา คงจะไม่ต่างอะไรกับแฟนของเขาแน่

“จะบรรลัยไหมนั่น ดื้อคูณสอง ดื้อกับดื้อมาเจอกัน กลัวคลับจะแตก องศาไปดูแลหน่อยไป” มิวนิคสั่งลูกน้อง

“ไม่ต้อง นาทีมันดูอยู่” แบล็คเกอร์ร้องห้ามเพื่อน ไม้โทที่ยืนอยู่ด้านหลังเจ้านายแอบขำนิดๆ กับคำพูดของเพื่อนเจ้านาย

วินเซ่และแฟร์รี่ โต๊ะนั่งได้แล้ว ก็เริ่มสั่งเครื่องดื่ม

“แฟร์เอาวอดก้า วินซ์เอาอะไรดีอ่ะ”

“วินซ์เอาเตกีลา” ทั้งสองสั่งเหล้า ที่บ่งบอกว่าสายเมาทั้งคู่

“พี่ขอนั่งด้วยได้ไหม” เสียงหญิงสาวดังขึ้นจากด้านหลัง เรียกความสนใจของทั้งสองให้หันไปพร้อมกัน

“พี่ตา มาได้ยังไงคะ” วินเซ่เอ่ยทักคนมาใหม่

“พี่มาที่นี่ประจำเป็นปกติแหละ มาคนเดียวเหงาๆ ขอร่วมโต๊ะด้วยได้ไหม” กันตาในชุดมินิเดรสรัดรูปสีแดงเซ็กซี่แหวกถึงกลางอกเกือบจะเห็นนมอยู่รำไร กระโปรงผ่าข้างขึ้นสูง หุ่นอวบอึ๋มยั่วยวนชายที่พบเห็น

“ได้ค่ะ นี่แฟร์รี่ เพื่อนของหนูเอง พี่ตาดื่มอะไรคะ” วินเซ่แนะนำเพื่อนให้คนที่เป็นหัวหน้ารู้จัก พร้อมกับจะสั่งเครื่องดื่มให้

“สวัสดีจ๊ะพี่ชื่อพี่ตา ยินดีที่ได้รู้จักนะ พี่เอาเตกีลาจ๊ะ” หญิงสาวทักทายเล็กน้อยแล้วหันไปสั่งเครื่องดื่ม มาดื่มได้สักพัก

“เอาเหล้าที่แรงที่สุดหนึ่งแก้ว” กันตาหันไปสั่งเด็กเสิร์ฟในร้าน แล้วมายื่นให้วินเซ่

“พี่เลี้ยง ถือว่าต้อนรับพนักงานใหม่แล้วกันนะ”

“เหล้าอะไรคะเนี่ย แรงไหมคะ ตอนนี้หนูรู้สึกมึนๆ แล้วค่ะ”

“ไม่แรงหรอก แก้วเดียว เอาน่า ถ้าเมาเดี๋ยวพี่ดูแลเองไม่ต้องกลัว” กันตาคยั้นคยอให้วินเซ่ดื่ม

“วินเซ่เริ่มเมาแล้ว เดี๋ยวแฟร์รี่ดื่มแทนนะคะ” แฟร์รี่หันไปบอกกันตาที่จะบังคับให้วินเซ่ดื่มเหล้าแก้วนั้นให้ได้

“ไม่ๆ จ๊ะ แก้วนี้ของน้องวินเซ่ อีกแก้วหนึ่งของน้องแฟร์รี่นะ” กันตายื่นอีกแก้วหนึ่งให้แฟร์รี่ ทั้งสองยกแก้วดื่มพร้อมกันแบบไม่คิดอะไร รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากของกันตา แต่ทั้งสองกลับไม่ทันได้สังเกต

“หนูขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” วินเซ่เริ่มรู้สึกเมาทรงตัวไม่ค่อยได้ ทั้งๆ ที่ตอนแรกยังไม่เมาเท่านี้มาก่อน แต่พอดื่มเหล้าแก้วที่กันตายื่นให้ กลับรู้สึกเมามากกว่าเดิมเยอะ

“แฟร์ไปด้วยนะ รู้สึกมึนๆ มากเกินไปแล้ว” แฟร์รี่ยันตัวลุกขึ้นเดินจับมือไปห้องน้ำกับวินเซ่

“จับทั้งสองขึ้นรถแล้วเอาไปปล่อยข้างทางเปลี่ยวๆ” เมื่อทั้งสองเดินไปจนลับสายตา กันตาหันไปสั่งลูกน้องของเธอให้เริ่มแผนการทันที

กันตาสั่งเหล้าที่แรงที่สุดให้ทั้งสองดื่มเพื่อให้ทั้งสองเมาแล้วจับไปปล่อยไว้ข้างทางในที่เปลี่ยวๆ หาทางกลับบ้านไม่ได้ นอนข้างถนน ดีไม่ดีอาจจะถูกทำมิดีมิร้ายก็ยิ่งดี

หมับ!!

“โอ้ย อะไรเนี่ย” เสียงวินเซ่ร้องเพราะความเจ็บที่ต้นแขนเมื่อมีมือแข็งจับอย่างแรงพร้อมกับกระชากให้ไปตามแรงกระชาก

“อย่าเสียงดัง! ตามมาดีๆ ฉันจะไม่ทำอะไร” ชายฉกรรจ์สวมชุดดำประมาณสามคนที่เข้ามาฉุดกระชากลากถูเธอทั้งสองพาไปที่ชั้นจอดรถ

“โอ้ยยยย มันเจ็บนะ เดี๋ยวแม่ทุบคืนซะเลยนี่” ว่าแล้ววินเซ่ก็กัดงับที่แขนข้างที่จับเธอไว้เต็มแรงจนชายคนนั้นสะบัดมือออก วินเซ่โซเซยืนไม่ค่อยอยู่แต่ยังห่วงเพื่อน

“ปล่อยเพื่อนฉันนะ ไม่ปล่อยแม่จะฟาดด้วยรองเท้าแพงๆ เลย” ว่าแล้วเธอก็ก้มลงถอดรองเท้าส้นสูงฟาดเจาะลงไปที่แขนของคนที่จับแฟร์รี่ไว้ ทำให้เธอหลุดจากการเกาะกุม แล้วมายืนกอดกันโซเซจะล้มทั้งคู่

“อีนี่!!” หนึ่งในชายฉกรรจ์ยกกระบอกปืนหมายจะฟาดลงไปที่หญิงสาวทั้งสองที่ยืนกอดกันกลม

ปัง!!

ไม่ทันที่กระบอกปืนจะได้กระทบกับหน้าสวยๆ เสียงปืนก็ดังขึ้น ลูกกระสุนเจาะที่มือข้างที่ยกขึ้นทำให้ปืนในมือชายร่างใหญ่หลุดร่วงลงพื้น ชายฉกรรจ์กุมมือตัวเองด้วยความเจ็บปวดก่อนหันขวับไปทางต้นเสียง

“กระสุนอีกลูกหนึ่งจะเจาะที่หัวมึง!” ชายหนุ่มเจ้าของสายตาดุ หันกระบอกปืนเล็งที่หัว ชายฉกรรจ์ทั้งหมดเห็นท่าไม่ดีพากันหนีไปแบบไม่คิดชีวิต เขาลงมาช่วยวินเซ่ทัน เพราะนาที ลูกน้องที่เขาให้ติดตามวินเซ่โทมารายงานอยู่เป็นระยะ เขาสั่งถ้าไม่คับขันไม่ต้องแสดงตัว แต่เขามาทันเวลาคับขันพอดีนาทีจึงไม่ต้องออกมาให้วินเซ่เห็น

“ไอ้โทไปจัดการมันให้หมด อย่าให้เหลือซาก ตามหาเจ้านายมันด้วยว่าเป็นใคร” แบล็คสั่งเสียงกร้าว กับวินเซ่เขาอ่อนได้แต่กับคนอื่นเขาฆ่าได้หมดไม่สนลูกใคร

แบล็คเกอร์หันมาดูคนดื้อที่นั่งหลับในท่ากอดกันกลม ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ

“มึงแกะเมียมึงออกดิ๊” แบล็คบอกกับมิวนิค ให้เขาจัดการกับเมียตัวเองออกจากคนของเขา เพื่อที่เขาจะได้อุ้มคนตัวเล็กกลับ

“คู่หมั้นมึงเป็นคนกอดเมียกูครับคุณเพื่อน” มิวนิคตอบกลับอย่างกวนประสาท

แบล็คเกอร์แกะมือของวินเซ่ออกจากการเกาะกุมกอดแฟร์รี่เมียของเพื่อน สองคนนี้ไปสนิทกันตอนไหน ก่อนจะอุ้มคนตัวเล็กด้วยท่าเจ้าสาวไปขึ้นรถกลับคอนโด การหนีมาเที่ยวครั้งนี้คนดื้อต้องโดนลงโทษซะบ้างแล้ว ดีที่หนีมาเที่ยวที่คลับของเขา และก็ดีที่เขาให้นาทีคอยดูตลอด ไม่งั้นคนดื้อๆ แบบนี้จะไม่มีใครจะคุมอยู่...