ผู้ชายคนใหม่

@โรงพยาบาล.xxx...

"สวัสดีครับ!ไม่ทราบคุณธัญชนกอยู่ห้องไหนครับ"

ร่างสูงที่เดินเข้ามาใหม่เอ่ยถามขึ้น

"รอสักครู่นะคะเดี๋ยวเช็คให้"

"เอ่อ! ห้อง 708 ตึก A ชั้น 7 ค่ะ"

"ขอบคุณครับ" เอ่ยขอบคุณแล้วก็เดินตรงไปยังลิฟท์แล้วกดขึ้นทันที

ก๊อก! ก็อก!

แกร่ก!

"พี่เมฆ!! ร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาใหม่

"ตกใจทำไมครับ?ก็พี่บอกว่าจะมาเยี่ยม"

"ปะ..เปล่าค่ะ แก้มไม่คิดว่าจะมาเช้าขนาดนี้"

"ทานข้าวเลยนะครับ พี่ซื้อข้าวต้มปลามาฝากร้านนี้อร่อยมากร้านประจำพี่เอง"

"ขอบคุณนะคะ" ชายหนุ่มรูปงามก็จัดการเทข้าวต้มใส่ชามให้คนที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย คนตัวเล็กก็ลุกขึ้นมาทานข้าวอย่างว่าง่าย ถึงแม้ว่าผู้ชายตรงหน้าจะไม่ใช้คนที่ตัวเองอยากให้เป็น

(คิดอะไรของแกยัยแก้มแกก็แค่ผู้หญิงขัดดอก) ร่างบางตักข้าวต้มเข้าปากอีกคำก็วางช้อนลง

"อิ่มแล้วเหรอครับ ทานอีกหน่อยนะน้องแก้มผอมมากเลย"

"แก้มอิ่มแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะพี่เมฆ"

"พี่ยินดีครับ ดื่มน้ำก่อนอ่ะ" พูดจบชายหนุ่มก็รินน้ำในเหยือกใส่แก้วให้สาวน้อยได้ดื่มหลังจากทานข้าวเสร็จ

ก๊อก~ ก๊อก ~

"ขออนุญาติครับ!เสียงหมอหนุ่งดีกรีลูกเจ้าของโรงพยาบาลเอ่ยขึ้นพร้อมกับเปิดประตูเข้ามากับพยาบาลผู้ช่วย

"สวัสดีครับคุณธัญชนก"

"สวัสดีค่ะคุณหมอ"

"อาการเป็นไงบ้างครับ ยังเวียนหัวอยู่หรือเปล่า ?

"ไม่มีอาการแล้วค่ะ"

"คุณรู้สึกเพลียๆอยู่หรือเปล่าครับ ตรงส่วนนั้นหายเจ็บหรือยังครับ?

"หะ..หายแล้วค่ะ"

"ผู้ชายคนนี้คงเป็นแฟนคุณสินะครับ?

"เอ่อ...พี่ชายแพรเองค่ะ! ร่างบางมองหน้าผู้ที่ถูกเอ่ยถึงเลิ่กลักก่อนที่เมฆาจะพยักหน้าให้สาวน้อยได้ตอบตามความสบายใจ

"ครับ! ผมเป็นพี่ชายเธอ"

"ไม่ใช่ครั้งแรกมั้งครับที่เราเจอกัน" หมอหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยท่าทียิ้มแย้ม

"ครับ! ผมเป็นเพื่อนไอ้เหมเราเคยเจอกันแล้ว"

"ผมชานนท์ครับ"

"ผมเมฆายินดีที่ได้รู้จักครับ"

"คุณธัญชนกไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วผมอนุญาติให้กลับบ้านได้นะครับ ส่วนตรงนั้นหยุดใช้งานจนกว่าจะหายดีนะครับ"

"ค...ค่ะ!

"คนไข้สะดวกชำระค่าใช้จ่ายเลยไหมคะ? พยาบาลผู้ช่วยเอ่ยถามเพราะเป็นห้องวีไอพีเลยไม่จำเป็นที่จะต้องเดินลงไปรอที่เค๊าน์เตอร์ ทุกอย่างจะถูกจัดสรรค์ขึ้นมาให้รอจ่ายแค่เงินอย่างเดียว

"เอ่อ..ค..คือ! ร่างบางพูดติดๆขัดๆเพราะเงินในบัญชีเหลือไม่ถึงเเสน

"สะดวกครับ!

"ยอดทั้งหมด 390,540 บาทค่ะ//สะดวกจ่ายเป็นเงินสดหรือบัตรดีคะ"

"นี่ครับ!เมฆาพูดพร้อมกับยื่นแบล๊คการ์ดให้สาวสวยไปเพื่อชำระเงิน

"พะ...พี่เมฆคะ!

"ไม่เป็นไรครับพี่อยากช่วย"

"แต่มันมากเกินไปค่ะ."

"พี่บอกแล้วไงครับว่าพี่จะจีบน้องแก้มถ้าไม่ให้ช่วยแฟนจะให้พี่ช่วยใครล่ะครับ หืม!!

"ฟะ...แฟนเหรอ?

"พี่พูดเผื่ออนาคตครับน้องแก้มอาจจะใจอ่อนยอมให้พี่เป็นแฟนก็ได้"

"ค่ะ" ร่างบางตอบพร้อมกับยิ้มเจื่อนส่งให้เพราะกลัวว่าจะเเสดงอาการเขินออกมา ใจดวงน้อยเริ่มเต้นผิดจังหวะเมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม แต่ก็แอบคิดว่าผู้หญิงที่สกปรกเเบบเธอคงไม่เหมาะกับคนดีๆอย่างเมฆา

"คิดอะไรอยู่ครับ?

"ปะ .เปล่าค่ะ//แก้มขอไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ"

"เชิญครับ " ไม่นานร่างบางก็เดินออกจากห้องน้ำมาพร้อมกับเสื้อผ้าชุดใหม่ ขณะที่ชายหนุ่มยืนคุยกับพยาบาลที่เอาบัตรเคดิตมาคืนและเอายาขึ้นมาให้ด้วย

"ขอบคุณมากนะคะ ขอให้เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพค่ะ"

"สวัสดีครับ" แล้วทั้งสองคนก็เดินขึ้นรถหรูของเมฆาออกไป โดยที่หมอหนุ่มยืนดูเหตุการณ์เมื่อสักครู่ก็ยกยิ้มขึ้นมาจนพยาบาลจับสังเกตได้

"คุณหมอยิ้มอะไรคะ?

"เปล่านี่ครับ"

"แต่ฉันเห็นคุณหมอยิ้ม"

"เอ่อ!..คุณหมอคะ ห้อง 708 ยังไม่หายดีไม่ใช่เหรอคะ ทำไมคุณหมอให้กลับย้านได้? พยาบาลถามออกมาด้วยความสงสัย

"ก็แค่อยากเห็นหมาบ้า" หมอหนุ่มพึมพรำคนเดียวเพราแอบหมั่นไส้เพื่อนสนิทที่หนีหายไปไม่ยอมมาดูแลเธอเพราะเขารู้ดีว่าเพื่อนชายตัวเองไปที่ไหน

"คะ? พยาบาล

"เอ่อ..ผมเห็นว่าเธอไม่เป็นอะไรมากแล้วเลยให้กลับไปครับ"

"อ่อค่ะ!

ส่วนสองคนที่อยู่บนรถ ที่ขับมุ่งหน้าไปยังคอนโดของแก้มใส

"เอ่อ..พี่เมฆคะ!

"ครับ!

"พี่เมฆอย่าบอกพี่กล้านะคะเรื่องที่แก้มเข้าโรงพยาบาล"

"พี่ไม่บอกไอ้กล้าก็ได้ครับ แต่... ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน"

"พะ..พี่จะให้แก้มไปนอนด้วยเหรอคะ? ร่างบางโพร่งถามขึ้นอย่างตกใจ

"ฮ่า~ ฮ่า~ ! เมฆาได้ยินแบบนั้นก็ขำลั่นออกมาเสียงดัง

"ขำอะไรคะ?

"น้องแก้มอ่านนิยายมากไปหรือเปล่าครับถึงคิดว่าพี่จะทำแบบนั้น?

"ก็ .....?

"พี่แค่จะพาน้องแก้มไปทานข้าวเป็นเพื่อนครับ"

"อ่อ! ค่ะ!

"ไปตอนนี้เลยนะครับ"

"ค่ะ"

@ห้างสรรพสินค้า

"น้องแก้มอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมครับ?

"แก้มทานอะไรก็ได้ค่ะ"

"งั้นสเต๊กนะครับ"

"ค่ะ" ว่าเเล้วร่างสูงก็เดินนำไปยังร้านสเต๊กในห้างดัง

"เมนูค่ะ" พนักงานเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นเมนูให้ลูกค้า

"เอ่อ!..ผมเอาสเต๊กเนื้อพริกไทยดำครับ"

"เอาสเต๊กปลาแซลมอนค่ะ"

"รอสักครู่นะคะ //ไม่ทราบว่าเอาน้ำอะไรดีคะ?

"เอาน้ำเปล่าค่ะ"

"ผมขอน้ำเปล่าและก็Heinekenขวดเล็กครับ"

"ค่ะ" เมื่อสั่งอาหารเสร็จทั้งสองก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อยจนอาหารมาเสริฟและก็นั่งทานกันอย่างเอร็ดอร่อย

@อีกด้าน

"ทายคะ... อ๊ะ ..อ๊าา..เเรงๆค่ะทาย"

ปึก~ ปึก~ ปึก~

"อืมม!!

"อ๊าา..อ๊ะ . สะ..เสียว..เคท..เสียว..อ๊าาา!!

ทั้งสองร่างกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันบนเตียงนอนของคอนโดหรูที่ชายหนุ่มซื้อให้หญิงสาวคู่นอนที่เคยเป็นเพื่อนร่วมห้องมาก่อน ไฟราคะร้อนรุ่มกำลังทำงานเพราะตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงแต่ในขณะนั้นเสียงโทรศัพท์ของคนตัวสูงก็ดังขึ้น

Rrrrr~

ชานนท์

ปึก~ ปึก~ ปึก~ เสียงอัดกระแทกจากช่องทางด้านหลังของหญิงสาวประสานเสียงครางอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่เสียงโทรศัพท์ก็ยังดังไม่หยุด จนคนตัวสูงต้องชำเรืองมองถึงกับนึกขึ้นได้ว่าปล่อยให้อีกคนอยู่โรงพยาบาลคนเดียว

Rrrrr~

ชานนท์

"มีอะไร? อ๊ะ..อ๊าา!

(เอากันอยู่?)

"ถ้าจะโทรมาถามแค่นี้ก็วางไป"

(หึๆ! มัวหลงระเริงกับเนื้อชิ้นเก่าระวังเนื้อชิ้นใหม่หมาจะคาบไปแดก)

"มึงหมายความว่ายังไงไอ้นนท์?

(เรียนจบถึงเมืองนอกไม่น่าโง่)

ติ๊ด!

"อะ..ไอ้เหี้ยนนท์" ยังไม่ทันได้พูดต่อสายก็ถูกตัดไปโดยที่คำพูดนั้นยังคลุมเครืออยู่

"Shit!!

พรึ่บบบ!! ร่างสูงรีบผละออกจากคนที่โก้งโค้งอยู่ทันทีโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

"ทะ...ทายหยุดทำไม?

"ไม่มีอารมณ์!พูดจบก็เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อกลับไปโรงพยาบาล

"ทะ..ทายจะทิ้งเคทเหรอ เคทยังไม่เสร็จเลยนะ"

"ใช้นิ้วไปก่อนแล้วกันหรือไม่ก็ไปซื้อเอา"

"แต่เคทต้องการทายนะ ทายก็รู้เซ็กซ์ของทายไม่เหมือนคนอื่น"

"ฉันขอตัว!

"ทะ..ทาย..ดะ...เดี๋ยว!ไม่ว่าจะกี่วันกี่เดือนกี่ปีเธอก็เป็นได้แค่ที่ระบายอารมณ์ ถึงแม้ว่าเธอจะได้สิทธิพิเศษกว่าผู้หญิงหลายคนของเขาเพราะว่าเคยเป็นเพื่อนเรียนด้วยกัน แต่เขาก็เห็นเธอเป็นแค่คู่นอนเหมือนคนอื่นๆไม่ต่างจากผู้หญิงพวกนั้นแม้แต่นิดเดียว

#เริ่มอัปเรื่องใหม่แล้วนะคะ ฝากกดติดตามไรท์ฝึกหัดคนนี้ด้วยคร่าาา