เจอกัน

วันต่อมา

เช้าของวันใหม่ ในฤดูกาลหน้าฝนอากาศที่ครึ้มฟ้าครึ้มฝนพร้อมกับมีเม็ดฝนโปรยปรายมาเล็กน้อย บรรยากาศมันชั่ง…ไม่น่ามาเรียนสักเท่าไหร่นัก

"โอ้ยยย รู้งี้กูนอนกกเมียที่ห้องดีกว่า แม่งเปียกหมดเลย" แม๊กส์ที่วิ่งผ่านสายฝนเข้ามายังใต้ตึกอาคารเขาพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะเห็นร่างสูงอีกคนวิ่งตามมา

"จะตกก็ไม่บอกล่วงหน้า กูจะได้เอาร่มมา สัส!เอ้ยย" แก๊ปเปอร์เองก็ไม่ต่างกัน ที่ชุดนักศึกษามันชุ่มน้ำเล็กน้อยไม่ถึงกับเปียกมาก

แก๊ปเปอร์และแม็กส์ยืนหลบสายฝนอยู่ใต้อาคาร อีกฟากของตึกคณะ เพราะฝนเริ่มลงเม็ดนักขึ้น ทั้งคู่ยืนคุยกันสักพักก่อนที่แม็กส์จะยื่นบุหรี่ออกมาแล้วส่งต่อให้แก๊ปเปอร์ สองสิงห์อมควันไม่ได้สนใจคนอื่นๆ ที่มายืนหลบฝนด้วย เขาพ่นควันออกมาให้ลอยไปกับอากาศ มันก็น่าจะเข้ากับบรรยาศตอนนี้ ทั้งหนาว ทั้งเปียก

ส่วนคนที่มาอย่างพระเอกคงจะเป็น ขุนพล เพราะเขากางร่มแล้วเดินมาหาเพื่อน

"มาอย่างหล่อนะมึง รู้จักพกร่มด้วย"

แก๊ปเปอร์พูดขึ้นทันทีที่เพื่อนเดินเข้ามา

"ไม่ได้โง่เหมือนพวกมึงหนิ รู้ว่าหน้าฝนยังจะเปียกเหมือนหมาอีก" เขาพูดพลางหุบร่มแล้วแย่งบุหรี่ในมือเพื่อนไปสูบแบบหน้าตาเฉย "ควย" แก๊ปเปอร์สบถด่าขึ้นทันที

"แต่หน้าฝนกูชอบนะ" แม็กส์พูดแล้วยิ้มเมื่อเห็นสาวๆ บางคนที่เปียกฝนแล้วชุดนักศึกษาตัวบางเผยให้เห็นถึงด้านใน

"นึกถึงหน้าเมียมึงไว้บ้างก็ดีนะ"

ขุนพลพูดขึ้นก่อนจะทิ้งบุหรี่ลงแล้วกางร่มเดินไปอีกฟากตึก

"รอกูด้วย" ทำให้เพื่อนทั้งสองต้องรีบวิ่งไปหลบในร่มตัวเดียวกันกับเขา

เมื่อเดินมายังตึก สามหนุ่มก็พบว่า ออกัสมาถึงก่อนแล้ว เขานั่งรอชายหนุ่มทั้งสามก่อนจะพูดขึ้น

"อาจารย์บอกว่าถ้าพวกมึงมาแล้วให้ไปที่สตูได้เลย กูเลยนั่งรออยู่เป็นชั่วโมงแล้วเนี่ยย"

ออกัสพูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนทันที เมื่อเดอะแก๊งมาครบ พวกเขาก็พากันไปยังสตู เพราะวันนี้น้องๆ ปีหนึ่งต้องเข้ามาดูตัวอย่างชิ้นงานวันแรก

"อ้าว มากันแล้ว" อาจารย์พูดขึ้นเมื่อหนุ่มๆ อาสาสมัครเดินเข้ามา น้องๆ ปีหนึ่งต่างก็มองกลุ่มรุ่นพี่เป็นตาเดียว ต้องบอกก่อนว่าแก๊งจตุรเทพนั้นหน้าตาดีกันทุกคนความสูงไล่เลี่ย

"เดี๋ยวอาจารย์จะให้พี่ๆ แนะนำตัวนะ จะได้รู้จักกันไว้ ไม่เข้าใจตรงไหนถามพวกเขาได้"

เมื่อสี่หนุ่มต้องแนะนำตัวเอง บอกชื่อให้น้องๆ รู้จัก รุ่นน้องผู้ชายก็จะธรรมดา แต่ผู้หญิงนี่สิ รู้สึกจะมองขุนพลเป็นตาเดียวทั้งนั้น

สวัสดีครับ พี่ชื่อ ขุนพล นะครับ ส่วนพี่ชื่อแก๊ปเปอร์ครับ พี่ออกัสครับ พี่แม็กส์ครับ

เมื่อหนุ่มๆ ทั้งสี่แนะนำตัวเองเสร็จแต่เสียงสาวๆ ก็เจื้อยแจ้วขึ้นมาไม่หยุด

"พี่ขุนพลหล่ออ่ะ"

"เคยแต่ได้ยินชื่อ พึ่งเจอตัวจริงวันนี้"

เสียงสาวๆ พูดซุบซิบกัน สายตามองใบหน้าหล่อของรุ่นพี่แล้วก็ยิ้มๆ หุบๆ ไม่ขาด ทำให้ขุนพลเองรู้สึกเขินไปไม่น้อยเขาส่งยิ้มกลับอย่างไม่ลังเล

"เอาล่ะๆ วันนี้ให้มาดูงาน ไม่ได้ให้มาดูหนุ่มๆ ทำยังกับมาดูตัว" อาจารย์พูดขึ้นก่อนที่จะมีเสียงอื้ออึงตามมา ของรุ่นน้องนักศึกษาชาย

"จะให้แบ่งกลุ่มกันก่อนนะ แล้วเดินมาดูทีละกลุ่ม แต่ผลงานจะให้ทำเป็นรายบุคคล"

พอสิ้นประโยคเท่านั้นเสียงประท้วงก็ดังขึ้น นักศึกษา ต่างพากันโห่ร้องเพราะกลัวว่าจะทำงานออกมาไม่ได้เพราะ มันเป็นงานที่ต้องทำคนเดียวแล้วงานค่อนข้างละเอียดอีก

"จะโห่ทำไม มีรุ่นพี่ให้คำแนะนำ คอยสอน เขาทำวันเดียวยังเสร็จเลย" เสียงอาจารย์พูดต่อ แต่นักศึกษาก็พากันพูดแทรกไม่หยุด

เมื่อจับกลุ่มกันได้แล้วนักศึกษาก็พากันคุยกันไปต่างๆ นานา สัพเพเหระ ไม่มีใครฟังใคร จนกระทั่ง

"ได้เวลาดูงานแล้ว" อาจารย์พูดขึ้น

กลุ่มอื่นๆ ก็ทยอยเดินมาดูก้มส่องดูความละเอียดของชิ้นงาน จนกระทั่งถึงกลุ่มของ

มินตรา

มินตราเดินเข้ามากับกลุ่มเพื่อน เจมส์ แน็กกี้ กุ้งนาง จ๊ะจ๋า

เมื่อแก๊ปเปอร์ เห็นถึงกับสะกิดเพื่อนให้มองทันที

"อะไรของมึง" ขุนพลที่นั่งก้มหน้าอยู่ พูดขึ้น ก่อนจะมองตามที่แก๊ปเปอร์สะกิด

"น้องคนนี้น่ารักว่ะ" แก๊ปเปอร์ก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของขุนพลเบาๆ ก่อนที่เขาจะตอบกลับ

"อืม"

ขุนพลมองร่างเล็กอย่างพิจารณา ทั้งใบหน้ารูปร่าง ท่าทาง ดูแล้วน่ารักจริงๆ สายตาเจ้าเสน่ห์ของเขามันก็เริ่มทำงาน

"ถ้าไม่เข้าใจถามพี่ได้นะ" เขาพูดขึ้น น้องๆ ต่างยิ้มพยักหน้า มินตราเองเธอไม่ได้สนใจท่าทางรุ่นพี่สักเท่าไหร่ เธอคุยกับเพื่อนๆ พลางยิ้มหวานไม่หุบจนกระทั่ง เธอก้มลงส่องความละเอียดของชิ้นงานอีกครั้ง แต่เป็นจังหวะที่ขุนพลเองก็ก้มลงเช่นกัน มันเลยทำให้ทั้งสอง สบตากันโดยความบังเอิญหรืออาจจะเป็นความตั้งใจของขุนพลก็ไม่อาจรู้ได้

"ขอโทษค่ะ" เธอตั้งสติได้กล่าวขอโทษรุ่นพี่ก่อนจะผละตัวออกห่าง แล้วก็เดินหนีกลับไปที่เดิม

ส่วนคนที่ยืนอยู่กับที่แอบอมยิ้ม คงเป็นขุนพลเพราะสายตาเขามองตามร่างเล็กไปตลอด

"โอ้ยยย ล่าเหยื่ออีกแล้วไอ้เวรขุน"

แก๊ปเปอร์กล่าว