BADGUYทวงรัก

112.0K · จบแล้ว
frogprincess พริ้มเภา
71
บท
1.0K
ยอดวิว
9.0
การให้คะแนน

บทย่อ

ความรัก ล่อหลอก หรือจริงใจ เด็กใสๆอย่างเธอหรือจะตามทัน

ประธานโรแมนติกรักหวานๆดราม่านิยายรักโรแมนติกนิยายรักดาวมหาลัยรักวัยรุ่น18+

บทที่1

@มหาลัย

ช่วงเช้าของรั้วมหาลัยที่มีนักศึกษา เดินวักไขว่กันไปมา รวมทั้งเขา ขุนพล ณรงค์เกียรติ์

ชายหนุ่มร่างสูง ความสูงของเขา187เซ็นติเมตร เขาเดินมาหยุดที่โต๊ะไม้หินอ่อนแล้วล้วงบุหรี่ขึ้นมาสูบ ก่อนที่เพื่อนๆ ของเขาจะตามมา แก๊ปเปอร์ แม็กส์ ออกัส แก๊งเพื่อน 4 จตุรเทพแห่งคณะสถาปัตฯ แก๊งเดือนคณะของพวกเขาแน่นอนละว่า เดินไปทางไหนสาวๆ ก็จับตามอง

"เหี้ยขุน...มึงจะเดินมาก่อนก็ไม่บอกปล่อยให้กูยืนรอตั้งนาน"

แก๊ปเปอร์ เพื่อนในแก๊งของเขาพูดขึ้น ในกลุ่มของขุนพล แก๊ปเปอร์นั้น พูดมากที่สุด และเป็นคนทะเล้นที่สุดก็ว่าได้

"แม่ง! ตั้งนาน ไอ้ห่าเลือกของนานชิบหาย ใครจะไปยืนรอวะ" เขาทิ้งบุหรี่ลงพื้นแล้วใช้เท้าขยี้ ก่อนจะตอบเพื่อนไป ร่างสูงลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะบิดร่างกายไปมา ท่าทางของเขาทำให้สาวๆ ที่แอบมองอยู่ ถึงกับซุบซิบกันใหญ่

"โอ้ยยยตายๆ คนอะไรหล่อได้หล่อดี อยากจะควงสักวัน"

"ดูหนังหน้าตัวเองก่อนเถอะ พวกเรามันไม่ผ่านสายตาพี่เขาหรอก กูเห็นควงแต่ละคนดาวคณะทั้งนั้น" เสียงสาวๆ ที่นั่งรวมตัวกันอยู่ต่างคนต่างพูดถึงขุนพล ชายหนุ่มหันมามองทางกลุ่มที่นั่งอยู่ แล้วส่งยิ้มให้ ทำเอาพวกที่นั่งซุบซิบนั้น กรี๊ด เขินไปกันใหญ่

สักพักใหญ่ขุนพลและเพื่อนก็เดินออกจากบริเวณนั้น เขาเดินนำหน้าเพื่อนไปยังตึกคณะก่อนจะหยุดชะงักกับคนตรงหน้า

"พี่ขุนพล"

หญิงสาวรายหนึ่งเรียกชื่อเขา ทำให้เพื่อนๆ ที่เดินตามถึงกับหยุดเดินเช่นกัน ขุนพลยืนนิ่งสายตาจับจ้องไปทางสาวร่างเล็กที่เรียกเขา จนเพื่อนในแก๊งต้องเดินมากระซิบเบาๆ

"ไอ้เหี้ยย ..เจ้ากรรมนายเวรมึงมาแต่เช้าเลยนะ"

ออกัสเพื่อนอีกคนของเขาเดินมากระซิบจากด้านหลังก่อนที่กลุ่มเพื่อนๆ จะขอตัวเดินไปก่อน ไม่อยากรับรู้เรื่องดราม่ากำลังจะเกิดขึ้น หญิงสาวคนนั้นเดินสาวเท้ามาหยุดตรงหน้าขุนพลก่อนจะพูดขึ้น

"กอหญ้ามีเรื่องจะคุยกับพี่ เราหาที่เงียบๆ คุยกันดีไหม"

ขุนพลไม่พูดอะไร เขาเดินนำหน้าหญิงสาวไปที่ลับตาคน ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะพูดขึ้น

"พี่จะเลิกกับกอหญ้าจริงๆ เหรอคะ" ประโยคแรกที่หล่อนพูดขึ้น น้ำเสียงมันช่างอ้อนวอนเขา แต่ขุนพลไม่ได้สงสารหรือเห็นใจเธอแม้แต่น้อย เขาเงียบไปสักพักก่อนจะพูดบ้าง

"ฟังนะ!! กอหญ้า เราไม่ได้คบกัน ก่อนที่เธอจะนอนกับพี่เธอก็รู้ดีว่ามันจะจบแบบไหนต่างคนต่างได้ในสิ่งที่ต้องการ แล้วจะมาเรียกร้องหาพระแสงอะไร!"

ประโยคนี้ของเขามันทำให้สาวบัญชีปีสองอย่างเธอถึงกับอึ้งไป ใช่เธอรู้ดีเพราะเขาไม่เคยคบใครนานเกินสามเดือน และเธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้น เพียงแต่เธอแอบหวังว่าจะหยุดเขาได้ แต่มันก็ไม่ใช่

"กอหญ้ายังต้องการพี่อยู่นะ" หญิงสาวพูดทั้งน้ำตาก่อนจะโอบกอดร่างสูงไว้แน่น ใบหน้าหล่อยืนนิ่งก่อนจะแกะมือเธอออก แล้วพูดขึ้น

"แต่พี่ไม่ต้องการเธอ จบคือจบ" น้ำเสียงที่ชัดเจนของเขา มันทำให้กอหญ้าเจ็บจี๊ดเหมือนโดนมีดกรีดกลางใจ เขาไม่แม้แต่จะสงสารหรือเห็นใจ กับเดินจากไป ปล่อยให้เธอยืนร้องไห้ ก่อนที่หญิงสาวจะตะโกนตามหลังเขา

"ขอให้พี่อกหักบ้าง ขอให้เวรกรรมตามพี่ทัน"

ขุนพลหยุดนิ่งชะงักไปชั่วครู่ แล้วพึมพำกับตัวเองเบาๆ

"ไม่มีทาง" ขุนพลพูดพลางยกยิ้มขึ้นที่มุมปาก คนอย่างเขาไม่มีทางอกหักแน่ เพราะเขาจะไม่รักใคร

@ห้องเรียน

ขุนพลเดินมาถึงห้องก็เห็นว่าเพื่อนๆ มากันหมดแล้วเขาเดินไปนั่งที่นั่งตัวเองก่อนแก๊ปเปอร์จะพูดขึ้น

"เป็นไงมึง จบแบบไหนล่ะ ร้องไห้เรียกความสงสารหรือถูกด่ามา" สิ่งที่แก๊ปเปอร์พูดมาเขาล้วนเจอมาทั้งนั้น ซึ้งมันก็เป็นปกติของผู้หญิงอยู่แล้ว

"กูไม่เข้าใจผู้หญิงจะร้องทำเหี้ยไรวะ ตอนอยากให้กูเอาแม่งก็ยั่วกูดีจัง พอตอนนี้ทำมาเป็นร้องไห้..ควาย"

ใช่เขาไม่ใช่คนพูดเพราะอะไร เป็นปกติของเขาเวลาคุยกับเพื่อน ขุนพลจะพูดเพราะพริ้งก็แค่กับสาวๆ เท่านั้น

ส่วนเพื่อนๆ ที่นั่งฟังก็พากันยิ้มแล้วส่ายหัวไปมา มันเป็นเรื่องปกติของ ขุนพล ที่เอาแล้วทิ้ง ไม่ใช่เรื่องตื่นเต้นอะไรมากนัก เมื่อคุยกันสักพักอาจารย์ก็เดินเข้ามา

"เอาล่ะนักศึกษา อาจารย์มีเรื่องจะขอความร่วมมือ ขออาสาสมัครสัก4-5คน พอดีจะให้ไปช่วยดูผลงานน้องๆ ปีหนึ่ง เป็นการออกแบบโมเดลชิ้นงาน มีใครอาสาไหม"

รุ่นพี่ทั้งชายและหญิงต่างมองหน้ากันก่อนที่แม็กส์จะเสนอขึ้น

"พวกผมอาสาครับ"

"เชี้ยย!!! มึงจะหาเหาใส่หัวทำไม" น้ำเสียงที่ลอดไรฟันออกมาของแก๊ปเปอร์ประท้วงเพื่อนเบาๆ เพราะเขาไม่ชอบงานอาสาสักนิด

"ไอ้เวร น้องปีหนึ่งมีแต่น่ารักๆ มึงไม่ชอบ.? ." ข้อเสนอของแม็กส์มันทำให้แก๊ปเปอร์ต้องหยุดคิดสักพัก

"เออว่ะ!" คำตอบสั้นๆ ของเขา

"งั้นก็ตามนี้ละกัน พวกนายทั้งแก๊งไปพบอาจารย์ที่ห้องด้วย"

สิ้นประโยคอาจารย์ก็เดินออกจากห้อง ส่วน ออกัส และขุนพลก็ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่มองหน้าเพื่อนก่อนจะเมินหน้าหนี

@เย็นวันนั้น

"อืมมม...อ่าาาา..ขุนเบาหน่อยได้ไหม"

"ดันเข้ามาอีกสิ เสียวมากเลย"

"ซี๊ดดดด Rrrr"

เสียงครางของหญิงสาวที่นอนอยู่ใต้ร่างของขุนพล ร้องครางออกมาด้วยความเสียวเมื่อถูกกระแทกด้วยแก่นกายของชายหนุ่ม

"แรงๆ สิ กระแทกอีก"

ปักปักปัก!!!!!!

"ดีจัง...พี่ฟินมาเลย"

เสียงของหญิงสาวรายนั้นพูดออกมาไม่หยุด ขุนพล ได้แต่กระแทกเข้ายังร่างสาวรุ่นพี่ไม่ยั้ง เม็ดเหงื่อบนร่างกายประกอบกับร่างที่แน่นด้วยมัดกล้ามซิกแพคมันทำให้ชายหนุ่มดูเร่าร้อนเซ็กซี่ ผมที่ยาวพอประบ่าของเขาถูกมัดรวบเป็นมวยจุกไว้ด้านหลัง

ตับ!ตับ!ตับ

อ๊ะอ๊ะอ่าาา

เสียงครางออกมาอย่างต่อเนื่องของรุ่นพี่มันทำให้ชายหนุ่มหยุดความรุนแรงไม่ได้ เขายิ่งตอกอัดสะโพกเข้าไปเต็มแรง ก่อนจะปล่อยน้ำสีขุ่นออกมา แล้วถอดแก่นกายที่อยู่ในช่อกุหลาบออกมา เขาเดินไปที่หน้าห้องน้ำก่อนจะดึงคอนดอมที่สวมใส่ออกแล้วโยนทิ้งไป หญิงสาวที่พึ่งถูกชายหนุ่มขย้ำร่างก็นอนหอบอยู่บนเตียง

ขุนพลเปิดประตูตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่มาพันท่อนร่างไว้ แล้วเดินออกไปที่นอกระเบียง ก่อนที่จะหยิบบุรี่ขึ้นมาสูบ เขายืนดูดบุหรี่อยู่นอกระเบียงสักพักปล่อยควันสีหม่นให้ลอยไปตามอากาศ สาวรุ่นพี่ก็เดินมาโอบกอดจากทางด้านหลัง

"เหนื่อยไหม" หญิงสาวกอดชายหนุ่มไว้แน่นใบหน้าหวานแนบชิดกับแผ่นหลังเขา ขุนพล ทิ้งบุหรี่ลงที่กระถางต้นไม้นอกระเบียงก่อนจะหันหน้ามาหารุ่นพี่สาวสวย

"แล้วพี่ละเหนื่อยไหม" คำถามนี้และแววตาของเขามันทำให้สาวรุ่นพี่ถึงกับหน้าแดง

"ถ้าพี่บอกว่าไม่เหนื่อยละ" สายตาที่ยั่วยวนของหล่อนมันทำให้ขุนพลตื่นตัวอีกครั้ง เขาก้มลงจูบหญิงสาวตรงหน้าอย่างดูดดื่ม ก่อนจะอุ้มเธอไปที่เตียง แล้วบรรเลงเพลงรักอย่างเร่าร้อน อีกครั้ง

@รุ่งเช้า

"จะกลับแล้วหรอ" รุ่นพี่สาวสวยถามขึ้นเมื่อเห็นว่าขุนพล แต่งตัวพร้อมที่จะออกจากห้อง

"ครับ" คำตอบสั้นๆ ของเขาที่มันไม่มีความหมายอะไรมากนัก

กิ่งแก้วที่นอนอยู่บนเตียง ใช้ผ้าห่มผืนใหญ่ปกคลุมน่าอกไว้ เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ เพราะเธอกับขุนพลไม่ใช่แฟนกัน แล้วหล่อนเองที่ชวนเขามาที่ห้อง

"อืมม..เรา..เจอกันอีกได้ไหม" กิ่งแก้วถามขึ้นที่เห็นว่าขุนพลกำลังจะออกจากห้อง

ขุนพลหันหน้ามามองเขาไม่ได้ยิ้มหรือแสดงอาการใดๆ เพียงแต่บอกออกไปด้วยความเฉยชา

"ถ้าผมสะดวกนะ"

สิ้นประโยคของชายหนุ่มเขาก็เดินออกจากห้องทันที

กิ่งแก้วสาวบริหารปี4 เธอแอบมองขุนพลมานานแล้ว และยังคอยเอาอกเอาใจชายหนุ่มสักพัก ก่อนจะชวนเขามาที่ห้อง ถึงแม้ว่าจะได้ยินชื่อเสียงขุนพลมาบ้าง แต่หญิงสาวก็ไม่หวั่น แค่อยากลองดูสักครั้ง แต่ก็คงเป็นครั้งเดียวจริงๆ เพราะดูท่าแล้วเขาจะไม่หันหลังมาอีกรอบแน่นอน

*แจ้งนิดนึงนะคะ นิยายเรื่องนี้ถูกแยกไว้สองภาค จะเป็นภาคสมัยเรียน และหลังจากเรียนจบ แต่ไรท์จะอัพต่อกันอาจจะยาวหน่อย ยังไงฝากกดติดตามด้วยนะคะ