BAD RISK 5

สองปีผ่านไป...

'ขอแสดงความยินดีที่ท่านได้รับการคัดเลือกเข้าทำงานที่บริษัทNINE-11 จำกัด (มหาชน) รายงานตัวที่ฝ่ายบุคคลภายในวันอังคารที่ 11 ก.พ รบกวนแต่งกายสุภาพ หากมีข้อสงสัยติดต่อ 02-999-xxxx ขอบคุณค่ะ'

"กรี๊ดดดดดดด! " เสียงกรีดร้องด้วยความดีใจของหญิงสาวดังลั่นบ้านสุดหรูราคาแพงของเธอ

"คุณหนูกรี๊ดทำไมคะ!! " วรรณหญิงวัยกลางคนผู้เป็นคนดูแลหญิงสาววิ่งเข้ามาหน้าตาตื่น

"ป้าวรรณ! ฝุ่นได้งานทำแล้ว! " ร่างบางกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจเข้าไปกอดหญิงร่างท้วมแน่น

"คุณหนูก็มีงานทำตั้งนานแล้วนี่คะ"

"ฝุ่นไม่อยากทำงานกับคุณแม่นี่คะ อยากทำด้วยตัวเองก่อน" ถึงจะทำหน้ามุ่ยแต่น้ำเสียงของร่างบางกลับดีใจจนปิดไม่มิด

"คุณท่านก็ยอมหรอคะ"

"ยอมค่ะ ฝุ่นขอเวลาคุณแม่แค่หนึ่งปี ถ้ายังหางานไม่ได้หรือไม่ผ่านช่วงทดลองงานฝุ่นก็จะยอมไปทำงานกับคุณแม่" บริษัทของแม่เธอนั้นเป็นบริษัทนำเข้าส่งออกเฟอร์นิเจอร์รายใหญ่ให้กับโรงแรมทั่วประเทศ

"ไม่โทรบอกคุณท่านหน่อยหรอคะ"

"โทรค่ะ" ว่าแล้วหญิงสาวก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาผู้เป็นแม่ที่ในตอนนี้น่าจะยังทำงานอยู่

(ว่าไง น้องฝุ่น)

"คุณแม่ขา~"

(เสียงมีความสุขแบบนั้น มีเรื่องอะไรดีๆ รึเปล่าลูก)

"มีค่ะ คุณแม่ตั้งใจฟังฝุ่นนะคะ"

(แม่รอฟังอยู่)

"ฝุ่นได้งานทำที่บริษัทนายวันวันแล้วค่ะแม่! "

(งั้นแสดงว่าแม่ก็อดได้ตัวลูกสาวคนเก่งมาทำงานที่บริษัทแล้วอย่างงั้นสิ)

"อย่าทำเสียงน้อยใจแบบนั้นสิคะ"

(แม่กำลังดีใจที่น้องฝุ่นได้ทำงานกับบริษัทอันดับสองของประเทศต่างหาก)

"ฝุ่นก็ดีใจเหมือนกันค่ะ เย็นนี้กลับมาฉลองกับฝุ่นนะคะคุณแม่"

(จ้า แม่จะรีบเคลียร์งานนะ)

"ตั้งใจทำงาน ฝุ่นรักแม่นะคะ"

(จ้า แม่ก็รักน้อง) สิ้นเสียงปลายสายก็กดวางสายไปเหลือเพียงร่างเล็กที่ยังคงยิ้มดีใจจนแก้มแทบจะปริออกมา

"ป้าวรรณคะ"

"คะคุณหนู"

"ช่วยฝุ่นเก็บของหน่อยนะคะ ฝุ่นจะย้ายไปอยู่คอนโดคืนนี้เลย" หลังจากพูดจบหญิงสาวก็กระโดดโลดเต้นวิ่งขึ้นมาบนห้องนอนของตัวเองซึ่งเธอได้คุยกับทอฝันแม่ของเธอเรียบร้อยแล้วว่าจะย้ายไปคอนโดทันทีหลังจากที่ได้งานทำ

สองวันผ่านไป...

ตึก ตึก ตึก! เจ้าของร่างบางเดินเข้ามาในบริษัทชื่อดังด้วยชุดสุภาพเรียบร้อยตามสไตล์ของเธอ มาหยุดยืนอยู่บริเวณหน้าฝ่ายบุคคลที่ทางบริษัทส่งมาบอกเธอทางข้อความ

"สวัสดีค่ะ ฉันพรนับพัน มารายงานตัวค่ะ" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงหวานยิ้มให้กับหญิงวัยกลางคนตรงหน้า

"ค่ะ สักครู่นะ" สิ้นเสียงเธอก็ก้มดูเอกสารอะไรบางอย่างในคอมพ์ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาหาหญิงสาวอีกครั้ง

"ขึ้นไปชั้นสิบแปดจะมีคนรออยู่ด้านบน"

"ค่ะ ขอบคุณนะคะ" ฝุ่นพยักหน้ารับก่อนจะก้มหัวให้กับหญิงวัยกลางคนเล็กน้อยแล้วจึงขึ้นลิฟต์มาข้างบน

เจ้าของร่างบางเดินงุนงงอยู่บนชั้นสิบแปดอยู่เกือบสิบนาทีเพราะตลอดทางเดินที่เธอเดินขึ้นมากลับไม่เจอใครเลยสักคน

"น้องฝุ่น พรนับพันใช่ไหมครับ"

เฮือก! หญิงสาวสะดุ้งด้วยความตกใจหลังจากได้ยินเสียงเย็นเยือกของผู้ชายคนนึงดังมากจากด้านหลัง

"คะ...ค่ะ"

"เราชื่อพรนับพันใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ"

"ตามพี่มาครับ" ชายหนุ่มพูดก่อนจะเดินนำหน้าหญิงสาวมาที่ห้องพักรับรองของพนักงานใหม่โดยฝุ่นเองก็เดินตามมาด้วยความประหม่า

"พี่ชื่อพริษฐ์ เป็นเลขาของท่านประธาน..."

"...ส่วนเรามาสมัครงานในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาใช่ไหม"

"ไม่ใช่นะคะ พอดีฉันมาสมัครฝ่ายการตลาดค่ะ" หญิงสาวรีบปฏิเสธทันทีเพราะเธอต้องการใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาให้ได้มากที่สุด

"แต่ที่นี่ยังไม่ได้มีการเปิดรับพนักงานฝ่ายนั้นเลยนะ..."

"...ตอนนี้บริษัทเปิดรับแค่ผู้ช่วยเลขาเท่านั้น"

"เอ่อ..." หญิงสาวอึกอักด้วยความประหม่าเพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่ามาสมัครในตำแหน่งนี้ เพราะตอนสัมภาษณ์นั้น คนสัมภาษณ์ก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายเหมือนกับแค่ทำๆ ไปเท่านั้น

"ทำได้รึเปล่า..."

"...ถ้าทำได้ เราต้องเข้าไปให้ท่านประธานสัมภาษณ์ก่อนอีกครั้งนึงเพื่อเริ่มงานจริง" ฝุ่นแสดงสีหน้าเป็นกังวลออกมาเพราะถ้าหากว่าเธอไม่รับตำแหน่งนี้ เธอก็จะไม่มีโอกาสได้ไปสมัครงานที่ไหน เวลาที่เธอขอแม่ไว้ใกล้จะหมดลงแล้ว

"ค่ะ ฉันทำได้ค่ะ" ร่างบางพยักหน้าตอบอย่างแน่วแน่ถึงแม้ในใจจะเป็นกังวลมากก็ตาม

"นี่เป็นระเบียบการที่เราจะต้องอ่านทั้งหมด..."

"...โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับท่านประธาน" พริษฐ์ยื่นแฟ้มเอกสารหนาเป็นนิ้วให้กับหญิงสาว

"ค่ะ"

"งานไม่มีอะไรมาก ค่อยๆ เรียนรู้จากพี่ไปแล้วกัน"

"อ่าค่ะ งั้นฝุ่นขอเรียกพี่พริษฐ์แล้วกันนะคะ" หญิงสาวยิ้มหวานส่งให้กับคนตัวสูง รอยยิ้มสดใสทำให้คนที่ได้เห็นถึงกับใจเต้นแรง

"ครับ อ่านไปก่อนนะ อีกสิบนาทีพี่จะมาตามไปพบท่านประธาน"

"ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ" ฝุ่นพยักหน้ารับรู้ก่อนจะก้มหัวอย่างน้อบน้อมเล็กน้อย หลังจากนั้นเธอก็วางเอกสารลงบนโต๊ะสีน้ำตาลขนาดใหญ่แล้วจัดการลงมืออ่านสิ่งที่อยู่ในนั้น

เธอเลือกที่จะเลื่อนผ่านระเบียบการของทางบริษัทแล้วไปอ่านสิ่งที่เกี่ยวกับประธานบริษัทแทนเพราะอีกไม่ถึงสิบนาที เธอก็ต้องไปพบเขา

"คุณอคิราห์ ศิราวัฒนชัย..."

"...ชื่อนี้คุ้นแฮะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน" หญิงสาวพึมพำตามความคิดตัวเองก่อนจะเปิดเอกสารไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าสุดท้ายที่เกี่ยวกับผู้เป็นเจ้านายของเธอ

"พร้อมรึยัง" หญิงสาวเงยหน้ามองร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาราวกับนายแบบของพริษฐ์ก่อนจะพยักหน้าแล้วตอบเสียงหวาน

"พร้อมแล้วค่ะ" เธอปิดแฟ้มเอกสารแล้วหยิบมากอดไว้แน่น หยัดตัวลุกขึ้นยืนแล้วเดินมาหยุดยืนตรงหน้าอีกคน

"ครับ" สิ้นเสียงทั้งสองคนก็ก้าวขาเดินมาหยุดยืนที่หน้าประตูบานหรูขนาดใหญ่อยู่สุดทางเดิน

"สิ่งที่พี่อยากจะเตือนเราไว้ก่อน..."

"...ท่านประธานไม่ชอบความวุ่นวาย ไม่ชอบความผิดพลาดและอย่าพูดอะไรให้ท่านไม่พอใจ"

"ค่ะ ฝุ่นจะจำที่พี่พริษฐ์บอกไว้เป็นอย่างดี" หญิงสาวยิ้มตอบกลับอย่างสดใสพาลให้หัวใจเหี่ยวแห้งของหนุ่มรุ่นพี่ถึงกับพองโต

ก๊อกๆๆๆๆ! มือหนาเคาะประตูห้องทำงานของผู้เป็นเจ้านายสองถามครั้งก่อนจะมีเสียงทุ้มเย็นยะเยือกดังลอดออกมา

"เชิญ" สิ้นเสียงพริษฐ์ก็เปิดประตูบานใหญ่แล้วพยักหน้าให้ร่างบางเดินเข้าไป

"พี่ไม่เข้าไปด้วยกันหรอคะ" เสียงหวานถามออกมาด้วยความประหม่าเพราะกลัวว่าจะทำอะไรไม่ถูกใจผู้เป็นเจ้านายแล้วจะโดนไล่ออก

"ไม่ครับ พี่แจ้งท่านประธานไว้เรียบร้อยแล้ว"

"แต่..."

"รีบเข้าไปเถอะ ให้เจ้านายรอไม่เป็นผลดีต่อตัวเองนะ" พริษฐ์พยักหน้าให้ฝุ่นเข้าไปด้านใน ซึ่งเธอก็พยักหน้ารับก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วก้าวขาเดินเข้าไป

"ขออนุญาตค่ะ" ฝุ่นเดินเข้ามาด้านในมาหยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของผู้เป็นเจ้านายที่กำลังยืนหันลงมองวิวด้านนอก

"..." ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ ของร่างสูง ทำให้หญิงสาวถึงกับประหม่ายิ่งกว่าเดิม เธอก้มหน้างุดลงกับพื้นไม่กล้ามองไปด้านหน้า

"คุณพรนับพัน..." เสียงทุ้มของผู้เป็นเจ้านายทำให้หญิงสาวชะงักเพราะมันเป็นเสียงที่เธอคุ้นเคย

"...คุณจะยืนก้มหน้ามองพื้นตรงนั้นอีกนานไหม"

"ขอโทษค่ะ..." ฝุ่นรีบเงยหน้าขึ้นมาทันทีที่ได้ยินแบบนั้น แต่เมื่อได้เห็นใบหน้าคมคายของผู้เป็นเจ้านายเธอก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

"พะ...พี่กาย"