BAD RISK 4

"ฝุ่นวันนี้ไปกินข้าวกันไหม"

"วันนี้ฉันไม่ว่างอะอิง ไว้วันหลังได้ไหม..." คนตัวเล็กก้มมองนาฬิกาข้อมือตัวเองเล็กน้อย

"...เดี๋ยวฉันต้องไปแล้ว" ว่าแล้วหญิงสาวก็หยัดตัวลุกขึ้นจากโต๊ะม้าหินหน้าคณะ

"ช่วงนี้เธอทำอะไรอยู่" อิงเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นท่าที่ดูยุ่งแต่มีความสุขของเพื่อนตัวเองนี่ก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้วที่เพื่อนเอาแต่บอกว่าไม่ว่างแล้วรีบกลับไป

"เซอร์ไพร์ส" เด็กสาวยิ้มกริ่มก่อนจะยื่นมือไปบีบแก้มนวลของเพื่อนรักแล้วจึงเดินออกมา

กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง~ เด็กสาวมองโทรศัพท์ในมือด้วยความประหลาดใจเพราะมันเป็นเบอร์โทรแม่ของเธอที่อยู่ต่างประเทศ

(ฮัลโหลน้องฝุ่น)

"ขาคุณแม่"

(เป็นยังไงบ้างสบายดีไหมลูก)

"ไม่ต้องห่วงค่ะ ฝุ่นสบายดี"

(เงินพอใช้รึเปล่า เรียนปีสองแล้วน่าจะต้องใช้เงินเยอะ)

"พอค่ะ ที่คุณแม่ใส่ไว้ในบัญชีฝุ่นก็ใช้ได้จนจบมหาลัยแล้วนะคะ"

(ดูแลตัวเองด้วยนะลูก)

"ค่า คุณแม่ก็เหมือนกันนะคะ"

(แค่นี้ก่อนนะลูก)

"รักคุณแม่นะคะ" สิ้นเสียงปลายสายก็กดวางสายไปทำให้เด็กสาวเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าสะพายแล้วเดินออกมาเพื่อขึ้นรถหน้ามหาวิทยาลัย แต่เท้าเล็กก็ต้องหยุดเดินเมื่อเห็นร่างบางของรุ่นพี่สาวเพื่อนของผู้ชายที่เธอแอบชอบนั่งอยู่บริเวณใกล้ๆ เธอจึงเดินเข้าไปใกล้เพื่อถามอะไรบางอย่าง

"พี่คะ"

"..." ใบหน้าสวยหันมามองด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมิตร

"เอ่อ...พี่เป็นเพื่อนพี่กายใช่ไหมคะ"

"ใช่จ้ะ มีอะไรรึเปล่านั่งสิ" เอริณพูดก่อนจะปรายตามองเก้าอี้เล็กน้อย

"พี่กายเขามีแฟนรึยังคะ"

"เราชอบกายหรอ"

"..." เด็กสาวพยักหน้าตอบพลางงุดหน้าลงไม่กล้าสบตารุ่นพี่

"หมอนั่นไม่มีแฟนหรอก แต่ถ้าเราจะจีบกายต้องเผื่อใจไว้หน่อยนะ..."

"..." ใบหน้าหวานมองเอริณเพื่อรอฟังเธอพูดต่อ

"...หมอนั่นเย็นชาแล้วก็ตั้งกำแพงสูงมาก แต่พี่เอาใจช่วยเรานะ" ความเย็นชา ใจร้ายของเขาเธอสัมผัสมาแล้วแต่ถึงอย่างนั้นความรู้สึกเธอมันก็ยังคงอยู่ เธอไม่ได้เลิกชอบเขาแต่อย่างใด

@CONDO PHOON

มือบางหยิบกล่องของขวัญสีชมพูจากตู้เสื้อผ้ามาถือไว้ในมือ เธอมองมันด้วยความหวัง...หวังว่าพรุ่งนี้เธอจะมีโอกาสในเรื่องความรักแบบคนอื่นบ้าง

ร่างบางวางมันไว้บนโซฟาในห้องนอนหรูที่ถูกตกแต่งเป็นอย่างดี คอนโดที่เธอพักอยู่ในตอนนี้เป็นคอนโดเดียวที่หรูที่สุดในย่านนี้เลยก็ว่าได้ ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะแม่ของเธออยากให้เธอได้อยู่อย่างสบายที่สุดเพียงคนเดียว

"อยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งพี่จะพาไปมหาลัยด้วย" เด็กสาวพูดกับกล่องของขวัญสีชมพูด้วยท่าทีร่าเริงก่อนจะเดินมานั่งที่เก้าอี้พลางหยิบการ์ดมาเขียนเพื่อที่เธอตั้งใจจะแนบมันไปกับกล่องของขวัญนั้นด้วย

ถึงพี่หน้านิ่ง...

ขอบคุณนะคะที่วันนั้นพี่ช่วยฝุ่น ฝุ่นอยากขอโอกาสจากพี่กายสักนิดให้ฝุ่นได้ทำความรู้จักพี่มากกว่านี้