BAD RISK เสี่ยงรัก

87.0K · จบแล้ว
-Something
50
บท
70.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

เธอจะให้ฉันบอกอีกกี่ครั้ง ความหมายมันก็เหมือนเดิม...” “...คือฉันไม่มีวันชอบเธอ!!” “ฮึก...พี่จะใจร้ายกับฝุ่นไปถึงไหน”

นิยายรักโรแมนติกประธานเลขารักวัยรุ่นฟินๆ

BAD RISK 1

ปึก! เจ้าของร่างเล็กร่วงลงไปนั่งกับพื้นเมื่อเธอเดินไม่ระวังจนชนเข้าไปกับแผ่นหลังแกร่งของชายหนุ่มเจ้าของใบหน้านิ่งเรียบที่หยุดเดินกระทันหัน

"อ๊ะ! " เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บ ทำให้ชายหนุ่มหันหลังเลื่อนสายตามองเด็กสาวรุ่นน้องที่นั่งอยู่บนพื้นด้วยแววตาไร้อารมณ์

"..."

"ช่วยหน่อยได้ไหมคะ" เสียงหวานเอ่ยขอความช่วยเหลือจากรุ่นพี่หนุ่มที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอต้องล้มจนขาแพลงแทบจะลุกไม่ขึ้นแบบนี้

"เธอเดินมาชนฉันเอง"

"แต่พี่หยุดเดินกระทันหัน ไม่งั้นฝุ่นก็คงไม่ชนหรอกค่ะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มปั้นบึ้งใส่รุ่นพี่หนุ่มอย่างไม่พอใจ

พรึ่บ! กายถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนจะอุ้มเด็กสาวรุ่นน้องในท่าเจ้าสาวแล้วพาเดินมาที่ห้องพยาบาลของคณะ สายตานิ่งเรียบมองหาอาจารย์ที่อยู่ในห้องพยาบาลไปรอบๆ แต่กลับไม่เจอใครสักคน

"..." เด็กสาวเหลือบมองใบหน้าหล่อที่ดูเย็นชาเป็นระยะ ก่อนจะรู้สึกใจเต้นแรงมากขึ้นเมื่อเขาวางเธอลงบนเตียงพยาบาลก่อนจะเอื้อมมือมาบีบข้อเท้าเธอเบาๆ

"เจ็บตรงไหน"

"ตรงนี้ค่ะ" คนตัวเล็กชี้นิ้วตรงข้อเท้าที่มีถุงเท้าสีขาวสวมอยู่ กายจัดการถอดรองเท้าผ้าใบกับถุงเท้าเธอออกก่อนจะบีบยาทาปวดลดการอักเสบลงบนข้อเท้าเด็กสาวแล้วทามันเบาๆ ก่อนจะเดินไปหยิบผ้ายืดแก้เคล็ดมาพันข้อเท้าให้กับเธอ

"อ๊ะ! " เสียงหวานร้องมาด้วยความเจ็บเมื่อกายพันข้อเท้าเธอจนแน่นเกินไป

"เจ็บ? " เสียงทุ้มถามด้วยใบหน้านิ่งเรียบ

"ค่ะ พี่พันแน่นเกินไป" เด็กสาวพยักหน้าตอบดวงตาคู่สวยเริ่มมีน้ำตาเอ่อคลอด้วยความเจ็บ

"..." กายไม่ได้ตอบอะไรแต่ก็คลายผ้าในมือเล็กน้อยแล้วกลัดมันยึดไว้ไม่ให้หลุด

"พี่ชื่ออะไรหรอคะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มถามออกมาด้วยความอยากรู้แต่ก็มีแต่เพียงความเงียบตอบกลับมา

"..."

"พี่อยู่ปีสามหรือปีสี่หรอคะ" เด็กสาวยังคงถามต่อเมื่อไม่ได้รับคำตอบที่อยากได้ยิน

"..." กายเลือกจะเงียบไม่ตอบอะไรเพราะมันไม่จำเป็นที่เขาต้องพูดอะไรพวกนั้น

"ไม่ได้ยินที่ฝุ่นถามหรอคะ"

"อย่าบีบ อย่านวด กินยาแก้อักเสบ" กายพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งก่อนจะก้าวขาเดินไปล้างมือที่อ่างล้างหน้า

กริ๊งงงง กริ๊งงงง~ เสียงสั่นของโทรศัพท์เด็กสาวดังสนั่นทำให้เธอรีบหยิบมันมารับทันที

"ฮัลโหลอิง"

(ฝุ่นอยู่ไหน เรามีธุระเรากลับก่อนนะ)

"อิง เราอยู่ห้องพยาบะ..." ยังไม่ทันที่ฝุ่นจะพูดจบปลายสายก็เอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างรีบร้อน

(แค่นี้ก่อนนะ คนขับรถมาแล้ว)

"แล้วฉันจะกลับยังไงล่ะทีนี้" เด็กสาวพึมพำออกมาด้วยใบหน้าเศร้า ในตอนนี้เธอก็เจ็บขาจนเดินแทบจะไม่ไหว

"..." เธอค่อยๆ เลื่อนสายตามองรุ่นพี่หนุ่มที่ยืนมองเธอด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ เพราะรู้ว่ายังไงเขาคงไม่ช่วยเธออยู่แล้ว

"เธออยู่ที่ไหน"

"คะ? "

"บ้านเธออยู่ที่ไหน? " กายถามย้ำอีกครั้งนึงเพราะเขาได้ยินที่เด็กสาวพึมพำออกมาด้วยน้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้เพราะโดนเพื่อนทิ้ง

"ฝุ่นอยู่หอค่ะ"

"ฉันถามว่าอยู่ที่ไหน" เด็กสาวชะงักกับคำพูดเย็นชาของรุ่นพี่หนุ่ม

"อยู่ท้ายซอย7ค่ะ" กายไม่ได้ตอบอะไรก่อนจะทำท่าเดินนำออกมาจากห้องพยาบาลแต่ถูกเสียงหวานของฝุ่นเรียกไว้ก่อน

"พี่หน้านิ่ง..."

"...ฝุ่นเดินไม่ไหว" เด็กสาวมุ่ยหน้าใส่เขาที่ไม่รู้เลยว่าเธอเจ็บจนเดินไม่ไหวแถมมันยังเป็นเพราะเขาด้วยต่างหาก

"..." กายมองใบหน้าจิ้มลิ้มนิ่งก่อนจะเดินไปอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวเดินออกมาจากห้องพยาบาลแล้วตรงมาที่รถคันหรูของตัวเอง ฝุ่นมองรถราคาแพงอย่างกล้าๆ กลัวๆ เธอไม่กล้าขึ้นไปนั่งเพราะกลัวว่าจะทำของเขาเสียหายแล้วไม่มีปัญญาชดใช้

"ขึ้นไป! " เสียงเข้มของกายพูดขึ้นทำเด็กสาวที่ยืนอยู่ข้างรถถึงกับรีบเปิดประตูขึ้นไปนั่งทันที

ไม่นานนักชายหนุ่มก็ขับรถมาจอดบริเวณหน้าหอของหญิงสาว เขามองมันด้วยสายตานิ่งเรียบดูรอบๆ อย่างไม่ไว้ใจเพราะซอยนี้ขึ้นชื่ออันตรายอยู่แล้ว

"ขอบคุณที่มาส่งนะคะ..." เด็กสาวพูดด้วยรอยยิ้มแต่ก็ต้องหุบยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าหล่อมองด้วยสายตาเย็นชา

"ลงไป"

"ค่ะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มพยักหน้ารับก่อนจะเลื่อนมือเปิดประตูรถหรูของรุ่นพี่หนุ่มอย่างเบามือ

"ขอบคุณที่ช่วยฝุ่นนะคะ" เด็กสาวชะโงกหน้าเข้าไปในรถก่อนจะยิ้มตาหยีส่งให้กับคนตัวสูงแต่อีกคนก็ไม่มีท่าทีเปลี่ยนไป ยังคงนิ่งเหมือนเดิม

ทันทีที่ประตูรถปิดลงรถคันหรูก็พุ่งทะยานไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็วทิ้งไว้เพียงฝุ่นตลบอบอวลอยู่ในอากาศ

"ถึงจะหน้านิ่งเย็นชาจนน่ากลัว..."

"...แต่ทำไมใจฉันถึงต้องเต้นแรงแบบนี้ด้วยนะ" เด็กสาวพึมพำออกมาพร้อมกับหัวใจที่เต้นไม่เป็นส่ำเมื่อนึกถึงการกระทำของคนตัวสูง