BAD RISK 6

"พะ...พี่กาย" เสียงแผ่วเบาของร่างบางดังขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าของผู้ชายที่เคยทำร้ายจิตใจเธอเมื่อสองปีก่อน

"..." เจ้าของใบหน้าหล่อมองร่างเล็กตรงหน้าด้วยสายตานิ่งเรียบยากที่จะคาดเดาความคิดของเขาได้

ภายในห้องทำงานสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่สุดหรูมีแต่ความเงียบงันหลังจากเสียงแผ่วเบาของฝุ่นเงียบลง

"นั่ง" กายปรายตามองเก้าอี้ตรงหน้าตัวเองเชิงสั่งพร้อมกับคำพูดที่พ่นออกมาพร้อมกัน

"คะ..."

"ไม่ได้ยินที่ฉันพูดรึไง" เสียงทุ้มบวกกับคิ้วเข้มที่เริ่มขมวดเข้าหากันอย่างหงุดหงิดทำให้หญิงสาวตัวสั่นด้วยความกลัว เสียงตะคอกที่เคยได้ยินมันกลับเข้ามาในโสตประสาทของเธออีกครั้ง

"..." แววตาสั่นไหวมองเจ้าของร่างสูงตรงหน้าด้วยความรู้สึกบางอย่าง...บางอย่างที่ว่านั่นมันไม่เคยจางหายออกไปจากหัวใจเธอ

"พรนับพัน..."

"..."

"...พรนับพัน! " เสียงเข้มของกายเรียกหญิงสาวที่มองเขาด้วยแววตาสั่นไหว

"คะ...ค่ะ" คนตัวเล็กรีบพยักหน้ารับแล้วรีบเดินตรงมานั่งที่เก้าอี้ทันที

"..." กายมองท่าทางของหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตานิ่งเรียบอย่างที่เคยมอง

"เพิ่งเรียนจบ..." กายมองเอกสารตรงหน้าที่มันบอกประวัติของเด็กสาวรุ่นน้องว่าเพิ่งจบมหาวิทยาลัยมาหมาดๆ

"...เธอมีอะไรดีที่ทำให้ฉันต้องรับเธอเข้าทำไมในตำแหน่งที่ไม่เคยทำ"

"ไม่มีเลย ฉันไม่มีอะไรดีเลยค่ะ" คนตัวเล็กตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แต่ก้อนเนื้อที่อยู่ภายในหัวใจของเธอมันกำลังสั่นระรัว

"ตอบแบบนี้แปลว่าไม่อยากได้งาน? "

"แล้วแต่ท่านประธานจะเห็นชอบเลยค่ะ" เธอเองก็ไม่อยากจะได้งานนี้สักเท่าไหร่ ถ้าหากรู้ว่าผู้ชายที่เคยทำร้ายจิตใจเธอเป็นเจ้าของเธอจะไม่มาเหยียบที่นี่เด็ดขาด

"ปากเก่งดีนะ..."

"...เวลาทำงานก็ให้เก่งแบบนี้ด้วยแล้วกัน" ริมฝีปากหนาหยักได้รูปพ่นคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันเล็กน้อย เขามองความสามารถหลายด้านของเด็กสาวที่อยู่ในมือตัวเองก็คิดว่าเธอน่าจะเหมาะกับงานตำแหน่งนี้

"แปลว่าคุณรับฉันเข้าทำงานใช่ไหมคะ" เจ้าของร่างเล็กถามด้วยความสงสัย

"..." เจ้านายหนุ่มเงียบ ส่งคำตอบผ่านแววตาคมของตัวเอง

"ขอบคุณค่ะ" ฝุ่นพยักหน้ารับก่อนจะลุกจากเก้าอี้เพราะคิดว่าชายหนุ่มน่าจะคุยเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"ฉันอนุญาตให้ลุกแล้วหรอ..." กายถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบเงยมองหญิงสาวที่กำลังยืนกำชายกระโปรงตัวเองแน่น

"ท่านประธานมีอะไรจะคุยกับฉันอีกหรอคะ"

"ตำแหน่งที่เธอจะได้ทำไม่ใช่ผู้ช่วยเลขา..."

"...แต่เธอต้องเป็นเลขาฉัน" เมื่อได้ยินแบบนั้นใบหน้าจิ้มลิ้มถึงกับแสดงสีหน้าเป็นกังวลออกมาเพราะเธอไม่อยากอยู่ใกล้เขามากเกินไป

"แต่..."

"..." ใบหน้าหล่อจ้องมองร่างเล็กอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อคนตัวเล็กกำลังจะปฏิเสธ

"ค่ะ แล้วแต่คุณจะเห็นชอบ" ในเมื่อไม่มีทางเลือกฝุ่นจึงพยักหน้ายอมรับความจริงและเดินหน้าต่อ กายไม่ได้ตอบอะไรเขาเพียงแค่ก้มหน้าลงแล้วหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นเอกสารอะไรบางอย่างโดยไม่สนใจร่างเล็กที่ยืนมองอยู่

"ถ้าท่านประธานไม่มีอะไรจะพูดกับฉันแล้ว ฉันขอตัวนะคะ..."

"ฉันอนุญาตแล้วหรอ" เสียงทุ้มดังขึ้นอีกครั้งแต่ก็ยังไม่เงยหน้าขึ้นมามองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา พลางเลื่อนนิ้วกดเรียกให้พริษฐ์เลขาเข้ามาในห้อง

ก๊อกๆๆๆๆๆ

"เชิญ"

"ครับ คุณกาย" พริษฐ์เดินเข้ามาด้านในก่อนจะโค้งให้ผู้เป็นเจ้านายเล็กน้อย

"ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป พรนับพันจะเลื่อนขึ้นมาเป็นเลขาผมแทนคุณ..."

"...ส่วนคุณจะไปเป็นเลขาของนาวินแทน"

"แต่เธอเพิ่งมาวันแรกนะครับ เกรงว่าจะไม่ดี" แน่นอนว่ากายไม่ชอบความผิดพลาด ถ้าหากว่าให้เด็กใหม่ที่เพิ่งเข้ามาทำงานอย่างฝุ่นทำแทน คิดว่ายังไงก็ต้องมีปัญหาแน่นอน

"..." ใบหน้านิ่งเรียบมองเลขาหนุ่มอย่างไม่พอใจ พริษฐ์เองก็รู้ว่าเจ้านายเขาเริ่มจะไม่พอใจเลยตัดสินใจพยักหน้ารับรู้โดยที่ตัวเองก็ยังไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรถึงทำให้กายตัดสินใจแบบนี้

"รับทราบครับ"

"คุณออกไปก่อน ผมจะสัมภาษณ์เลขาใหม่ต่ออีกหน่อย"

"ครับคุณกาย" พริษฐ์พยักหน้ารับก่อนจะก้มหัวแล้วหันหลังเตรียมเดินออกจากห้อง เขาปรายตามองเด็กสาวเล็กน้อยด้วยรอยยิ้ม

"..." ร่างบางยิ้มตอบเล็กน้อยก่อนเข้าจะเดินออกไป แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเธอจะรู้สึกดีเหมือนรอยยิ้มนั้น เธอรู้สึกว่ากำลังโดนกลั่นแกล้งจากผู้เป็นเจ้านาย

"นั่งลง"

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันสะดวกยืน" เธอไม่อยากอยู่ใกล้เขาจนเกินไปเหมือนอย่างที่บอก เธอกำลังรักษาระยะห่างกับผู้ชายที่ไม่ว่าจะยังไง หัวใจของเธอก็ไม่สามารถแข็งแรงได้

"..." กายมองเด็กสาวอย่างไม่พอใจ ระยะเวลาผ่านไปสองปี มันทำให้ฝุ่นเปลี่ยนไปถึงแม้ว่าจะดูใสซื่อเหมือนเดิมก็ตาม

"งานของเธอเลิกไม่เป็นเวลา..."

"...ถ้าฉันยังไม่กลับ เธอจะไม่มีสิทธิ์ได้กลับบ้าน"

"ค่ะ" ฝุ่นตอบเสียงเรียบ ในตอนนี้เธอก็โตพอที่จะไปไหนมาไหนเองได้แล้วเรื่องกลับบ้านดึกไม่ใช่ปัญหา อีกอย่างเธอย้ายมาอยู่คอนโดเรียบร้อยแล้วด้วย

"ฉันต้องไปตรวจงานที่สาขาต่างจังหวัด เธอต้องรับมือในจุดนี้"

"คือฉันต้องไปกับท่านประธานด้วยใช่ไหมคะ"

"อืม" กายพยักหน้าตอบก่อนจะพูดต่อ

"อีกสองวันฉันต้องไปตรวจงานที่สาขาภูเก็ต จองตัวเครื่องบินสำหรับสองคนให้เรียบร้อย"

"ค่ะ" หญิงสาวพยักหน้ารับรู้ แต่ก็มีความประหลาดใจเกิดขึ้นมาในใจอยู่นิดหน่อยที่เธอได้ยินชายหนุ่มพูดประโยคยาวๆ แบบนี้

"เท่านี้ใช่ไหมคะ"

"..." กายไม่ได้ตอบอะไรเขาเพียงพยักหน้าให้กับเธอแล้วก้มทำงานต่อ

"ขอตัวค่ะ" ฝุ่นพูดเสียงนิ่งเรียบก่อนจะหมุนตัวหันหลังเดินออกมาจากห้องทำงานของผู้เป็นเจ้านายทันที

"เป็นยังไงบ้างน้องฝุ่น ท่านประธานว่าอะไรไหม" พริษฐ์ถามออกมาเมื่อเห็นใบหน้าไม่สบอารมณ์ของหญิงสาว

"ไม่ค่ะ ฝุ่นแค่งงนิดหน่อย"

"เรานั่งที่ตรงนี้ได้เลยนะ เพราะยังไงพี่ต้องย้ายลงไปชั้นล่าง"

"ชั้นนี้ไม่มีใครอยู่เลยหรอคะ ทำไมฝุ่นไม่เห็นคนอื่นเลย" เธอพูดพลางมองไปรอบๆ อย่างสงสัย

"อืม ท่านประธานไม่ชอบความวุ่นวายน่ะ"

"ค่ะ" ฝุ่นพยักหน้ารับรู้ เธอไม่ได้แปลกใจอะไรเพราะเมื่อก่อนเธอก็วุ่นวายกับเขาบ่อยจนเขาไล่ตะเพิดเธอมาหลายต่อหลายครั้ง

"นี่เป็นตารางงานทั้งหมดของท่านประธาน..."

"...กฏของการเป็นเลขาคือเลิกงานไม่เป็นเวลาเราอ่านเอกสารแล้วรึยัง? "

"ยังค่ะ แต่ท่านประธานบอกฝุ่นแล้ว" หญิงสาวส่ายหัวปฏิเสธ

"ท่านประธานน่ะหรอบอกเรา" พริษฐ์ถามด้วยความประหลาดใจเพราะปกติมันไม่ใช่หน้าที่ของกายที่จะมาบอกเรื่องพวกนี้ มันเป็นหน้าที่ของคนเทรนงานอย่างเขา กายก็รู้ดี

"ค่ะ ท่านประธานบอกฝุ่นเอง"

"แปลกแฮะ"พริษฐ์พึมพำออกมาเบาๆ ก่อนจะขยับตัวให้หญิงสาวนั่งบนเก้าอี้ส่วนเขาเองก็เริ่มเก็บของตัวเองไปด้วย