BAD GUY - 10

ฉันกำลังนั่งรอรับแขกที่เป็นเลขาของคุณเฟยตามคำสั่ง พร้อมกับใช้ความคิดว่าต้องทำวิธีไหนถึงจะยั่วเขาได้

ฉันจะทำจริงๆ ไม่ห่วงอะไรทั้งนั้น แต่ติดปัญหาที่ว่าตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยไปอ่อยไปยั่วผู้ชายที่ไหนจะมีก็แต่อ่านเจอในนิยายไม่รู้จะเอามาใช้กับชีวิตจริงได้หรือเปล่า

“นี่หล่อนเป็นคนใช้ใช่ไหม” เผลอคิดอะไรเพลินไปหน่อยจนไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนมา

“ค่ะ ประมาณนั้น”

“พาฉันไปพบคุณเฟยหน่อยสิ”

ฉันมองผู้หญิงที่ยืนตรงหน้าด้วยความตกตะลึง เธอสวยหุ่นดีแถมยังเซ็กซี่มากๆ หน้าอกก็ใหญ่โตอย่างกับหัวฉันแหนะ

เอะ! ว่าแต่คุณเฟยบอกว่าเลขขาจะมานี่ แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน แถมยังมาเรียกฉันว่าหล่อนอีก

ชัวร์! ผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นเด็กที่คุณเฟยเลี้ยงไว้แน่นอน เห็นแบบนี้แล้วฉันท้อ ประกาศกร้าวว่าจะยั่วจะอ่อย แต่ดูสภาพฉันกับเธอคนนั้นสิ ช่างต่างกัน

“คุณเป็นใครหรอคะ” ฉันถามผู้หญิงที่แสดงสีหน้าว่าไม่อยากคุยกับฉันสักเท่าไหร่

“ฉันเป็นเลขาของคุณเฟย เขาไม่ได้บอกไว้หรอว่าฉันจะมาน่ะ”

ที่ฉันคาดเดาไว้ก่อนหน้านี้มันผิดแฮะ ใครจะไปคิดว่าเธอเป็นเลขา

“บอกค่ะหนูแค่ไม่คิดว่าเลขาจะแต่งตัวแบบนี้”

“นอกเวลางานก็แต่งแบบนี้กันทั้งนั้น รีบพาฉันไปหาคุณเฟยสิ” ดูเหมือนเธอรีบร้อนอยากจะเจอคุณเฟยใจแทบขาดเลย แต่คิดในอีกแง่หนึ่งคงจะมีเรื่องด่วน

ฉันพาเธอมาที่ห้องรับแขกตามคำสั่งแต่ดูจากสีหน้าเหมือนเธอไม่อยากรอตรงนี้

“นั่งรอก่อนนะคะเดี๋ยวคุณเฟยก็มาค่ะ”

“ฉันมีเรื่องด่วน ห้องคุณเฟยอยู่ตรงไหนแค่บอกมาเดี๋ยวฉันไปเอง”

“คงไม่ได้หรอกค่ะ คุณเฟยไม่ได้สั่งให้พาไปที่ห้องหนูบอกไม่ได้” ถึงให้พาไปฉันก็ไม่รู้หรอกว่าห้องไหน ไม่เคยขึ้นชั้นสองเหมือนกัน

“ฉันขึ้นไปเองก็ได้”

“คุณทำแบบนั้นไม่ได้นะคะ”

ตายแน่ๆ ถ้าเกิดผู้หญิงคนนี้โผล่ไปที่ชั้นสองแล้วคุณเฟยเห็นฉันคงต้องถูกลงโทษด้วยการอยู่ที่นี่ไปจนแก่แน่เลย

“เธอจะไปไหน” เสียงทุ้มเข้มที่เอ่ยถามเป็นเหมือนกับมนต์สะกดให้ผู้หญิงคนนั้นหยุดนิ่ง

“คะ…คือที่บริษัทเกิดปัญหาใหญ่น่ะค่ะแพรวร้อนใจ เห็นคุณเฟยไม่มาสักทีก็เลยจะขึ้นไปตาม”

“ปัญหาจะใหญ่แค่ไหนหน้าที่ของเธอคือรอ ไม่มีสิทธ์ไปตามฉันถึงที่ห้อง” สมกับเป็นประธานบริษัทคำพูดที่เด็ดขาดกับน้ำเสียงที่เอ่ยมามันฟังดูน่าเกรงขามมากๆ

“…ค่ะ”

ผู้หญิงคนนั้นสลดไปเลย ถ้าเป็นฉันคงจะหน้าชาเหมือนกัน คิดว่าคุณเฟยจะปากร้ายแค่กับฉันซะอีกที่ไหนได้เขาร้ายกับทุกคน

“มีงานอะไรก็ไปทำ” ขนาดฉันไม่ผิดอะไรยังถูกมองด้วยสายตาดุดันเลย “หนูทำเสร็จหมดแล้วค่ะ”

“เสร็จแล้วจะไปไหนก็ไปฉันจะคุยธุระ”

“ถ้าคิดถึงก็เรียกหาได้ตลอดเลยนะคะ ^_^” ก่อนจะไปฉันหยอดคำหวานไปหนึ่งกรุบ แต่คุณเฟยดันทำหน้านิ่งเหมือนหุ่นยนต์

ถ้าถูกดุสักคำมันคงจะดีกว่าการที่โดนเมินแบบนี้