5 แม่แก้ต่างให้บุตรชาย
“แม่ครับ สิบนาทีจะหล่อได้ไง ไม่รู้ล่ะผมจะนอนแช่น้ำให้สบายตัวก่อน ถ้าคนพวกนั้นถามก็บอกว่าผมทำงานติดพัน เท่านั้นเอง”
“ย่ะ คุณชายบรรดาศักดิ์จริง ๆ นะแกเนี่ย เออ ๆ รีบลงมาก็แล้วกัน แต่ให้ทันเวลารับประทานอาหารกลางวันนะ”
“ครับแม่ ไม่ต้องห่วง”
ตะวันกล่าวจบรีบคว้าผ้าขนหนูสีน้ำตาลผืนใหญ่เดินเข้าห้องน้ำ ตามด้วยเสียงผิวปากอย่างอารมณ์ดี แม้ว่านอนไม่เต็มที่ แต่ก็รู้สึกดีขึ้นมาก ได้แช่น้ำอุ่นสักสิบนาทีคงจะช่วยให้หายเมื่อยขบจากการใช้พลังงานไปกับเด็กสาวใจแตกที่เข้ามาทำความรู้จักแล้วพาไปต่อที่ห้องของเธอ
ยอมรับว่าสาวรุ่นทุกวันนี้กล้ากว่าที่คิดเอาไว้มาก เชี่ยวชาญกว่าสาววัยเจริญพันธุ์เสียอีก รุกเสียจนเขาแทบรับไม่ทัน แต่ประทับใจสุด ๆ
“เขาทำงานติดพันอยู่ค่ะ คุยกับลูกค้า พวกที่จะมาซื้อที่นั่นแหละค่ะ”
คุณวรรณพรจีบปากจีบคอแก้ต่างให้บุตรชายตัวดีที่ยังคงเอ้อระเหยอยู่ในห้องนอน แต่ก็ยังคงปรายตามองไปที่บันไดบ่อย ๆ หวังว่าจะได้เห็นเขา แต่ไร้แม้เงาคนเป็นแม่อย่างนางก็ต้องปั้นยิ้มอีกเช่นเคย
“ลูกชายคุณวรรณพรนี่เก่งนะครับ อายุแค่นี้แต่สร้างฐานะได้เร็ว เกินคนวัยเดียวกัน อย่างนี้สุขสบายทั้งชีวิต พ่อแม่ก็หมดห่วง”
เสียงแจ้ว ๆ จากชายแต่งตัวภูมิฐานวัยไล่เลี่ยกับคุณเติมศักดิ์ดังขึ้น ใกล้ ๆ กันหญิงสาววัยยี่สิบกว่า ๆ ใบหน้ากลม ผิวขาวเกลี้ยงเกลาตามสไตล์เชื้อสายจีนนั่งยิ้ม ๆ มือทั้งสองข้างจับกันเอาไว้แน่น เธอแต่งตัวเรียบร้อยอยู่ในชุดเสื้อไหมพรมบางแขนยาวสีชมพู ติดกระดุมครบทุกเม็ดไล่ตั้งแต่ลำคอลงมา ชายเสื้อคลุมทับกางเกงขายาวสีขาวปลายบานเล็กน้อย
ริมฝีปากบางปิดเงียบไม่ออกความคิดเห็นใด ๆ นอกจากยิ้มบ้างเป็นบางครั้งที่คุณวรรณพรหันไปมอง คุณเติมศักดิ์เห็นแล้วได้แต่ค้านในใจ ผู้หญิงคนนี้เรียบร้อยจริง แต่ไม่ใช่สเปคของลูกชาย หากว่าแต่งงานกันไปผู้หญิงคงรับต่อความประพฤติของเจ้าตัวดีไม่ได้ ทั้งเที่ยวกลางคืน เจ้าชู้ ทำตัวเป็นเพลย์บอย ชอบเรื่องบนเตียง รูปร่างอ้อนแอ้นอย่างนี้จะรองรับความพล่านของตะวันได้หรือ คาดว่าคงเลิกกันตั้งแต่เดือนแรกด้วยซ้ำ
ตะวันเองก็คงไม่ใส่ใจเพราะไม่มีความรักเป็นพื้นฐานอีกทั้งเธอคนนี้จืดชืดไร้เสน่ห์ทั้งคำพูดและหน้าตา หาจุดเด่นไม่ได้เลย
บิดาของหญิงสาวยังคงป้อยอตะวันไม่ขาดปาก คุณวรรณพรดีใจต่อคำชมจากเพื่อนรุ่นพี่ที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับสิ่งทอ รู้ว่าเขาพึงพอใจที่จะได้ตะวันไปเป็นเขย เพียงแค่ชวนมารับประทานอาหารเที่ยงด้วยกันโดยให้พาบุตรสาวที่เพิ่งเรียนจบจากมหาวิทยาลัยในเมืองจีนมาด้วย เขาตกลงทันที
“เจ้านี่มันชอบทำอะไรที่ท้าทายอยู่แล้วค่ะ”
“เก่งครับ ส่วนน้องชมพูลูกสาวผมตอนนี้ก็เข้ามาช่วยงานแล้วล่ะครับ เค้าอยู่ฝ่ายต่างประเทศ เก่งภาษาอังกฤษกับจีนกลาง”
“ดีค่ะ เรียนจบมาแล้วได้เอาวิชาความรู้มาใช้ประโยชน์ ดีใจแทนคุณเฉลิมจริง ๆ ว่าไงจ๊ะหนูชมพูนั่งเงียบเชียว หิวหรือยังลูก”
“ยังเลยค่ะคุณอา”
“ลูกสาวคุณเรียบร้อยมากเลยนะครับ”
คุณเติมศักดิ์แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสาวหน้าตาจืดชืดที่นั่งตรงกันข้าม แม้ว่าเป็นคนเก่งแต่ไม่ช่างพูด เงียบ ไร้ความโดดเด่น สงสารที่จะต้องคบหากับตะวัน บุตรชายของตนที่มีความร้อนแรงตลอดเวลา แต่เชื่อว่าตะวันไม่แม้แต่จะปรายตามอง
ในเมื่อข้างนอกมีผู้หญิงที่ต้องการมากมาย พร้อมที่จะสนองได้ทุกท่วงอารมณ์ ตั้งแต่ตะวันเรียนจบ มีผู้หญิงก้าวเข้ามาในชีวิตนับไม่ถ้วน ควงกันเพียงชั่วครู่แล้วหายไป
เวลาไม่มีคนรัก หากว่าอยากยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงจะใช้วิธีซื้อกิน
“เขาเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วครับ แต่ทำงานจริงจังมาก”
บิดาที่อยากจะให้ลูกสาวได้คู่เป็นนักธุรกิจหนุ่มกล่าวขึ้น สายตาที่มองนั้นเต็มด้วยความรัก เติมศักดิ์เข้าใจถึงหัวอกผู้ให้กำเนิดด้วยกันดี ไม่พูดสิ่งไม่ดีของลูกให้คนอื่นฟัง หลังจากเห็นชมพูปิดปากเงียบ กลัวว่าจะเหงาจึงถามในลักษณะชวนคุย
“หนูทำอาหารเป็นไหมจ๊ะ”
“เอ่อ เรื่องอาหารชมพูไม่ถนัดเลยค่ะ เรียนหนังสืออย่างเดียว อยู่ที่เซี่ยงไฮ้ก็มีแม่บ้านคอยดูแลทุกอย่าง”
“อืม คุณหนูเต็มร้อย”